Είχαμε μία δύσκολη άνοιξη και ένα πολύ περίεργο καλοκαίρι. Μπορεί να μην έχουμε νιώσει ότι μπήκε το φθινόπωρο, αλλά ξεκίνησαν τα σχολεία και μπαίνουμε σε άλλους ρυθμούς.
Μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα, κοιμόμασταν πιο αργά και ξυπνούσαμε χωρίς ξυπνητήρι. Ήμασταν σε κατάσταση προετοιμασίας για τη νέα “ιδιάζουσα” σχολική χρονιά… κάποιες ιατρικές εξετάσεις, μια μετακόμιση… Με τις διακοπές να αναβάλλονται λόγω εξελίξεων και κάποια έκτακτα επαγγελματικά περιστατικά, δημιούργησαν εκνευρισμό, αναστάτωση κλπ.
Όμως ήδη από την περίοδο του lock down, είχα ήδη αποφασίσει ότι πρέπει να προσέξω τον εαυτό μου, να μπω στην διαδικασία να τον αγαπήσω πιο ουσιαστικά. Το έχω ξαναπεί ότι για να είναι κάποιος σωστός γονιός, σύντροφος, φίλος, πρέπει να τα έχει βρει με τον εαυτό του και να να είναι πάνω απ όλα ικανοποιημένος με την ζωή του, όπως την έχει διαμορφώσει. Ναι, οι μέρες που περνάμε είναι δύσκολες, κι ίσως γίνουν ακόμα δυσκολότερες, αλλά πρέπει να έχουμε αποθέματα δύναμης μέσα μας. Και τη δύναμη την παίρνουμε από τις μικρές στιγμές ευτυχίας κι ικανοποίησης από αυτα που καταφέρνουμε καθημερινά.
Οπότε μετά από αυτές τις περίεργες σαιζόν… απόφάσισα ότι πρέπει να βάλω σε προτεραιότητα κάποιες ανάγκες μου. Και κυρίως να φροντίσω τον εαυτό μου, ως γυναίκα και ως άνθρωπο.
Οι προτεραιότητες μου…
Θα συνεχίσω -πιο εντατικά- να αθλούμαι. Ξεκίνησα μετά την καραντίνα τέννις, με την φανταστική προπονήτρια του Παύλου, Σταυρούλα Παπαδοδήμα, κι έχω σκοπό να την ταλαιπωρήσω για αρκετό καιρό ακόμα. Θα βάλω πάλι το περπάτημα στην καθημερινότητα μου, όσο το επιτρέπει το πρόγραμμα και ο καιρός και σίγουρα θα επισκέπτομαι το νέο χώρο pilates που ανοίγει η Μάντυ Περσάκη με την Μαρία Λουδάρου, στο Νέο Ψυχικό.
Με τα σιδεράκια που έβαλα πριν από 3 μήνες, υπάρχουν 2 καλά: 1ον. τρώω πιο αργά και 2ον. σκέφτομαι περισσότερο πριν φάω κάτι, οπότε τρώω και πιο σωστά! Οπότε έχοντας καθιερώσει -πλέον- να παίρνω πρωινό, ξεκινά πιο σωστά διατροφικά την μέρα μου! Ευχαριστώ Χριστίνα Καμβύση, που με βάλατε σε αυτή την διαδικασία!
Τέλος, θα αφιερώνω χρόνο σε μένα… στην ηρεμία μου. Από το πρωί ως το βράδυ είμαι με μία οθόνη μπροστά μου. Είτε λόγω δουλειάς είτε επειδή “χαζεύω” στα social media , είτε βλέπω σειρές στο Fox ή στο Netflix. Αυτό θα μειωθεί! “Digital detox” δεν μπορώ να κάνω… αλλά θα εκμεταλλεύομαι τον χρόνο μου αλλιώς… διαβάζοντας, βλέποντας φίλους, πίνοντας ένα ποτήρι κρασί και φυσικά κάνοντας πράγματα με τον Παύλο.
Ο Παύλος μεγαλώνει, γίνεται προ-εφηβάκι, κι έχει περισσότερο διάβασμα, αλλά και επιπλέον ανάγκες στην καθημερινότητα του. Είναι απαραίτητο να έχω καθαρό μυαλό και ψυχή για να είμαι ουσιαστικά κοντά του.
Μακάρι να έχουμε την υγεία μας και ο covid να μας επιτρέψει να επιστρέψουμε στην κανονικότητα μας και να αισθανθούμε όλοι καλύτερα.
Αγάπη κι υπομονή!
Σας φιλώ,
