αντιμετώπιση

Θέλει απλά μεθοδικότητα…

Όλοι μας ενίοτε βρισκόμαστε σε καταστάσεις που μας εξοργίζουν και που δύσκολα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε νηφάλια και χωρίς νεύρα. Ο θυμός δε μας κακοχαρακτηρίζει – κανείς δε θα πει πως είμαστε κακοί άνθρωποι μόνο και μόνο επειδή εξοργιζόμαστε. Μπορούμε, όμως, να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε το θυμό ώστε να μην κυριαρχεί επάνω μας και να μη μας καθορίζει.

01 Δεν τον αγνοούμε, μάλιστα τον ονομάζουμε. 

Η πιο υγιής αντίδραση που μπορούμε να έχουμε είναι η αποδοχή του θυμού μας. Αντί να κρατήσουμε μέσα μας το θυμό επιτρέποντάς του να μεγαλώσει μέχρι τη στιγμή μίας “έκρηξης”, τον αποδεχόμαστε και τον ονομάζουμε λέγοντας απλά “είμαι θυμωμένος/η επειδή…”. Έτσι καταφέρνουμε να αποστασιοποιηθούμε από αυτόν και να δούμε τις καταστάσεις με νηφαλιότητα.

02 Έχουμε πάντα στο νου μας πως συχνά ο θυμός είναι αποτέλεσμα παρεξηγήσεων.

 Όταν είμαστε οργισμένοι παρεξηγούμε καταστάσεις και προθέσεις των γύρω μας. Μπορούμε να αποφύγουμε τα λανθασμένα συμπεράσματα προσπαθώντας να ακούσουμε προσεκτικά το συνομιλητή μας. Επιπλέον, για να στηρίξουμε την όποια θέση μας, αποβάλλουμε την επιθετική επιχειρηματολογία. Αντίθετα, παρουσιάζουμε επιχειρήματα που έχουν δυναμική αλλά και βάση, ώστε κι ο συνομιλητής μας να είναι πιο δεκτικός στο να μας ακούσει. Τέλος, ξεχνάμε τις εν θερμώ εκφράσεις “πάντα” ή/και “ποτέ (ξανά)”. Έτσι το μόνο που καταφέρνουμε είναι να μεγαλοποιήσουμε το ζήτημα, αγνοώντας την πραγματική του διάσταση.

03 Δεν κατακρίνουμε/μειώνουμε τον εαυτό μας. 

Στην ουσία παρακολουθούμε τη ροή των σκέψεών μας και προσπαθούμε να απεμπλακούμε από το φαύλο κύκλο του θυμού και της αυτοτιμωρίας. Αυτό θέλει κάποια εξάσκηση, οπότε μπορούμε κάθε φορά να δοκιμάζουμε διαφορετικές αντιδράσεις κάθε φορά. Άλλοι χρησιμοποιούν βρισιές για εκτόνωση (αυτό προτιμήστε να το κάνετε μόνοι σας, αλλιώς κινδυνεύουν οι γύρω σας από τις “αδέσποτες” βολές, πράγμα που μπορεί να γεννήσει άλλες παρεξηγήσεις), ενώ άλλοι επιστρατεύουν το χιούμορ ώστε να δουν την κατάσταση από άλλη οπτική (προσοχή στη λεπτή γραμμή που χωρίζει το χιούμορ από το σαρκασμό, πάλι προς αποφυγήν παρεξηγήσεων).

  04 Ενεργοποιούμε τις αισθήσεις μας. 

Χρησιμοποιούμε αρώματα, όπως η λεβάντα, που έχουν γνωστές χαλαρωτικές ιδιότητες, βγαίνουμε για έναν περίπατο κι εστιάζουμε μόνο στους γύρω ήχους μας, κάνουμε λίγη γυμναστική. Ο,τιδήποτε απασχολεί το σώμα μας, ανακουφίζει το πνεύμα από την ένταση και μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε με νηφαλιότητα τις καταστάσεις.

Το πιο σημαντικό είναι να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές στη ζωή μας που θα εγγυηθούν τη μείωση τέτοιων καταστάσεων. Το να μη θυμώσουμε ποτέ με τίποτα και με κανέναν είναι μάλλον δύσκολο (άνθρωποι είμαστε), αλλά μπορούμε να απομακρύνουμε από τη ζωή μας πρόσωπα και καταστάσεις που μπορούν να μας εξοργίζουν σε τακτική βάση Ακούγεται δύσκολο, αλλά τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα γαλήνης μάλλον αξίζουν αυτές τις αλλαγές!

Featured image: unsplash.com/@innernature

Για πολλούς από εμάς το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να νιώθουμε απαίσια. Εν μέρει αυτό είναι κατανοητό. Με αποτέλεσμα είναι να αισθανόμαστε δυσσάρεστα ή άβολα, χωρίς να γνωρίζουμε πως να τις διαχειριστούμε. Τι κάνουμε όμως μετά από αυτό; Αν κοιτάξουμε από μία διαφορετική οπτική γωνία, αυτές οι αντιξοότητες μπορούν να δημιουργήσουν ένα άλλο νόημα. Μπορούν επίσης, να είναι «συγκαλυμμένες ευλογίες» που δεν τις διακρίνουμε εξαρχής. Ας δούμε μερικά παραδείγματα για να κατανοήσουμε, πως η ζωή έχει την συνήθεια να μην προγραμματίζεται και πολλές φορές αυτός είναι ένα διαφορετικός τρόπος για να εξελισσόμαστε, να προσαρμοζόμαστε … Και τέλος να γινόμαστε πιο ευτυχισμένοι. Είναι μια εξαιρετική αφορμή να εκπαιδευόμαστε συνεχώς… Προβλήματα για δυνατούς λύτες!

Όταν πληγωνόμαστε, υπάρχει πάντα ένας λόγος

Πιο συγκεκριμένα, σίγουρα κάποια στιγμή στη ζωή είχατε πληγωθεί από κάποιον φίλο. Είτε σας είχε θίξει με τη συμπεριφορά του, είτε κάποια παράλογη στάση που ίσως είχε κρατήσει, απέναντι σας. Για παράδειγμα, μία φίλη, που ξαφνικά σταμάτησε να σας μιλάει χωρίς λόγο. Δεν καταφέρατε ποτέ να μάθετε το γιατί, ενώ δεν υπήρξε ποτέ κάποιο σημάδι, το οποίο θα μαρτυρούσε κάποια ενόχληση, που μπορεί να την προσέβαλε. Με αποτέλεσμα η συγκεκριμένη συμπεριφορά να ήταν ακατανόητη σε σας. Αν για αρκετό διάστημα νιώθατε έντονο πόνο ή ότι μείνατε μετέωρη στο κενό, σημαίνει πως η απώλεια που βιώσατε ήταν πολύ σημαντική για εσάς. Όταν πονάτε, αντιλαμβάνεστε ότι χάσατε κάτι πολύτιμο. Όταν τα πράγματα πάνε στραβά και δεν τα αποδεχόμαστε, νιώθουμε πολύ πόνο. Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους. Πολλές φορές όταν χάνεται μια σχέση και δεν αισθανόμαστε τίποτε, σημαίνει ότι δεν είχε ιδιαίτερη αξία για εμάς ή για τους άλλους.

Η αποδοχή γαληνεύει την ζωή μας

Η αποδοχή είναι δύσκολη. Είναι όμως μια δεξιότητα που μπορούμε να μάθουμε με την πάροδο του χρόνου. Μπορούμε να ξεκινήσουμε με μικρά πράγματα. Χύνεις λίγο γάλα. Ο σύντροφός σας ξεχνά να κάνει κάτι. Το να μάθεις να αποδέχεσαι, είναι μια από τις μεγαλύτερες δεξιότητες της ζωής. Όταν τα πράγματα πάνε στραβά, είναι μια ευκαιρία να εξασκήσεις αυτή την ικανότητα. Μπορεί να μην είσαι ποτέ τέλειος σε αυτό, αλλά μπορείς να γίνεσαι λίγο καλύτερος κάθε φορά. Ένα ωραίο κόλπο για να αναπτύξετε την αποδοχή, είναι να παρατηρήσετε τα συναισθήματα στο σώμα σας- όταν κάτι πάει στραβά. Ενδιαφερθείτε λίγο περισσότερο για αυτά, αντί να προσπαθήσετε να αντιδράσετε αμέσως σε αυτά. Είναι ένας ισχυρός φίλος σας, που μπορεί να σας βοηθήσει να φέρετε την αποδοχή στη ζωή σας, ειδικά για τα πράγματα που δεν μπορείτε να αλλάξετε γύρω σας.

Η ζωή, μας θυμίζει συνεχώς, πως δεν προγραμματίζεται. Εμείς πειραματιζόμαστε, συνεχώς  με το αντίθετο…

Photo credits: unsplash.com/@jontyson