Κάπου ανάμεσα σε στοίβες πλυντηρίων, μισοτελειωμένα καφεδάκια, παιδικά γέλια (ή ξεσπάσματα), deadlines, και ενοχές που παραμονεύουν στη γωνία σαν emoji με μάτια-κουκουβάγια, υπάρχει εκείνη: η Μαμά. Η δική σου, εσύ, η φίλη σου, η γειτόνισσα που σέρνει καρότσια στο πεζοδρόμιο με ακρίβεια στρατιωτικού βηματισμού.
Η Γιορτή της Μητέρας δεν είναι άλλη μια γιορτή με σοκολατάκια και λουλουδάκια – είναι η υπενθύμιση πως μια γυναίκα μπορεί να είναι μαμά, γυναίκα, σύζυγος, εργαζόμενη, κουρασμένη, ενθουσιώδης, και ταυτόχρονα… ήρωας σε αναμονή.
Μαμά δεν γεννιέσαι μόνο – γίνεσαι (κάθε μέρα απ’ την αρχή)
Δεν υπάρχει manual. Δεν υπάρχει «σωστό» και «λάθος». Μόνο αγάπη, διαίσθηση, και εκείνο το αόρατο ένστικτο που κάνει μια γυναίκα να αναγνωρίζει το κλάμα του παιδιού της μέσα σε θόρυβο εκατό ατόμων.
Και κάπως έτσι, μια γυναίκα μεταμορφώνεται: σε μαγείρισσα, ψυχολόγο, οδηγό, bodyguard και – στα δύσκολα – σε… Superwoman χωρίς κάπα.
Κι αν μπορούσαμε να της πούμε κάτι σήμερα;
Ίσως θα ήταν:
«Μαμά, συγγνώμη για τις φορές που δεν κατάλαβα»
«Είσαι ακόμα πιο όμορφη με τις ρυτίδες σου»
«Σε βλέπω και σε θαυμάζω»
Γιατί πίσω από κάθε δυνατό παιδί, κρύβεται μια μαμά που έκλαψε κρυφά στην κουζίνα. Που έβαλε τον εαυτό της στην αναμονή για να είναι εκεί. Που θυμήθηκε να πάρει όλη την τάξη για γενέθλια – αλλά ξέχασε να φάει.
Τι δώρο να της κάνεις;
Λουλούδια; Τέλεια.
Πρωινό στο κρεβάτι; Τέλειο.
Ένα «Σ’ αγαπώ» χωρίς αφορμή και χωρίς δεύτερες σκέψεις; Ανεκτίμητο.
Ίσως, φέτος, το πιο πολύτιμο δώρο να είναι να της δώσεις λίγο χρόνο. Να την ακούσεις, να την κοιτάξεις στα μάτια, να της πεις ότι τα κατάφερε. Ότι είναι αρκετή. Ότι είναι το σπίτι σου, ακόμη κι αν δεν μένεις πια εκεί.
Για τις μαμάδες, τις μαμάδες-φίλες, τις γυναίκες που προσπαθούν να αποκτήσουν παιδί ή βιώνουν μια εγκυμοσύνη.
Η Γιορτή της Μητέρας δεν αφορά μόνο τις μαμάδες με παιδιά. Αφορά κι εκείνες που υπήρξαν δεύτερες μαμάδες, νονές, θείες, δασκάλες, γυναίκες που αγάπησαν με μητρική τρυφερότητα.
Αφορά όλες τις γυναίκες που προσφέρουν χωρίς να το φωνάζουν. Που μεγαλώνουν ζωές. Που κρατούν χέρια – ακόμα και νοερά.
Σήμερα, πες ένα «ευχαριστώ» λίγο πιο δυνατά. Γιατί καμιά φορά, το να είσαι μαμά είναι η πιο σιωπηλή και ηρωική πράξη αγάπης.
Χρόνια πολλά σε όλες τις μαμάδες του κόσμου!
Featured image: pexels.com/@vlada-karpovich
