H Ιωάννα Χαλάτση μας γράφει για τρία από τα σπουδαιότερα κτίρια στην Ευρώπη, που άργησαν να γίνουν ευρέως αποδεκτά, λόγω της περίεργης κατασκευής τους.
#1 Centre Georges Pompidou από τους Renzo Piano & Richard Rogers
Το κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στο Beaubourg αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα δείγματα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Όταν κατασκευάστηκε, προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, καθώς η μορφή του ανέτρεπε πολλά δεδομένα σε ό,τι αφορά τα κτίρια πολιτιστικού χαρακτήρα.
Ο μεταλλικός σκελετός της όψης απογύμνωνε τον όγκο κι έκανε το κτίριο να θυμίζει εργοστάσιο. Οι κριτικοί της αρχιτεκτονικής, όταν πρωτοεμφανίστηκε, το είχαν σχολιάσει ως “εγκαταστάσεις καθαρισμού πετρελαίου στο κέντρο της πόλης” και ως “ένα μισοτελειωμένο έργο, που βρίσκεται ακόμη στις σκαλωσιές”.
Στην πραγματικότητα, η πρόθεση των αρχιτεκτόνων ήταν να τοποθετήσουν τον εσωτερικό μηχανισμό του κτιρίου… εξωτερικά. Προσπαθώντας να ανατρέψουν κάθε αρχιτεκτονική λογική, τράβηξαν τα “σωθικά” του κτιρίου, όπως τον ατσάλινο σκελετό και τις κυλιόμενες σκάλες, προς τα έξω. Παράλληλα, έβαψαν θερμαντικούς και υδραυλικούς σωλήνες με κόκκινο, μπλε και πράσινο και τους κρέμασαν στις εξωτερικές πλευρές του κτιρίου.
#2 Guggenheim Museum Bilbao από τον Frank Gehry
Πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή σύγχρονα αρχιτεκτονικά έργα. Το Μουσείο, λόγω της μορφής του, που θυμίζει γλυπτικό έργο χάρη στις ρευστές καμπύλες επιφάνειες, αναδεικνύεται σε αρχιτεκτονικό σύμβολο.
Από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα, η κοινή γνώμη παραμένει διχασμένη. Υπάρχουν εκείνοι που υποστηρίζουν πως το Μουσείο του Gehry είναι ακραία πρωτότυπο, καθώς για πρώτη φορά η ίδια η αρχιτεκτονική γίνεται έκθεμα (και όχι ο χώρος όπου φιλοξενούνται τα εκθέματα), με αποτέλεσμα να προσελκύει το κοινό με το κέλυφός του. Από την άλλη, υπάρχουν εκείνοι που ισχυρίζονται πως το Guggenheim στο Bilbao είναι ο ορισμός της επιδεικτικής πρωτοτυπίας και της αρχιτεκτονικής του εντυπωσιασμού. Όντας αντισυμβατικό, μονόχρωμο και αντιλειτουργικό, υποστηρίζουν ότι αρνείται να ακολουθήσει τα δεδομένα του περιβάλλοντός του: είναι υλοποιημένο αποκλειστικά για να εκπλήσσει ή ακόμα και να σοκάρει.
#3 30st Mary Axe από τον Norman Foster
Είναι το κτίριο που άλλαξε το skyline του Λονδίνου για πάντα. Το κτίριο γραφείων που δημιούργησε ο Norman Foster αποτελείται από 40 ορόφους, είναι φτιαγμένο από χάλυβα και γυαλί και φτάνει τα 185 μέτρα σε ύψος.
Με το αεροδυναμικό του σχήμα, ελαφρώς διογκωμένο στη μέση, προσφέρει άφθονο φυσικό φως στους εσωτερικούς του χώρους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι έχει βραβευθεί για την οικολογική κατασκευή του, δεδομένου ότι κάνει μέγιστη χρήση του φυσικού φωτός και εξαερισμού: χρησιμοποιεί το 50% της ενέργειας που θα χρησιμοποιούσε ένα συμβατικό κτίριο του ίδιου ύψους.
Σε ό,τι αφορά στον τρόπο με τον οποίο υποδέχτηκε το Λονδίνο το 30st Mary Axe, δεν χρειάζεται να αναφερθούν παρά μόνο τα παρατσούκλια που του αποδόθηκαν: “Το ερωτικό αγγούρι”, “Ο Πύργος-Υπονοούμενο”, και, τέλος, “Ο Γυάλινος Φαλλός”.
Κείμενο: Ιωάννα Χαλάτση-αρχιτέκτων*
*H Ιωάννα Χαλάτση ήταν μέλος των pro.plus.ma architects, για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ
Επίσης μπορείτε να ακολουθήσετε:
Instagram: @pro-plus-ma-arkitektones
facebook: @pro.plus.ma.arkitektones
Featured image: unsplash.com/@alevtakil
