Tag:

DVD

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για Oscar-ικό DVD: “Suspicion”

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Ξέρω, έχετε μέρες να με δείτε, εμένα πάντως μου λείψατε, ομολογώ! Όμως η μεγάλη βραδιά πλησιάζει, πράγμα που σημαίνει πως δε θα ήθελα να αφήσω κατά μέρους το «εκπαιδευτικό» μας αφιέρωμα στα Oscar! Απόψε θα γνωρίσουμε ένα ψυχολογικό θρίλερ από το «βασιλιά» του είδους… Σας ήρθε ο Hitchcock κατευθείαν στο μυαλό; Τέλεια! Γιατί πρόκειται για τη μοναδική ταινία του που κέρδισε ποτέ Oscar σε κατηγορία ερμηνειών.

Η Lina (Joan Fontaine) είναι μία γοητευτική κοπέλα, εύπορη, αλλά δε σκέφτηκε ποτέ το γάμο, με αποτέλεσμα οι γονείς της να φοβούνται πως θα καταλήξει… γεροντοκόρη. Όλα αλλάζουν, όμως, όταν η Lina γνωρίσει τον αλαζόνα αλλά γοητευτικότατο John Aysgarth (Cary Grant). Σύντομα αποφασίζουν να παντρευτούν, μόνο που όταν επιστρέφουν από το γαμήλιο ταξίδι τους στους πιο κοσμοπολίτικους προορισμούς της Ευρώπης και στα πιο ακριβά ξενοδοχεία, η Lina θα εκπλαγεί που ο Johnnie όχι μόνο είναι άφραγκος, αλλά και που δανείστηκε προκειμένου η σύζυγός του να έχει όλες τις ανέσεις κατά το ταξίδι αλλά και μετά από αυτό. Κι ακόμα χειρότερα, συνέχεια βγαίνουν στην επιφάνεια μυστικά για τον Johnnie που κλονίζουν την πίστη της σε αυτόν, με αποκορύφωμα να φτάνει να φοβάται ακόμη και για την ίδια της τη ζωή.

Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα του Francis Iles (συγγραφικό ψευδώνυμο του Anthony Berkeley Cox) με τίτλο «Before the Fact». Το σενάριο διασκεύασαν για τις ανάγκες τις μεγάλης οθόνης οι Samson Raphaelson («The Shop Around The Corner», 1940), Joan Harrison («The Saboteur», 1942) και Alma Reville («Shadow of A Doubt», 1943). Αν και κατά ομολογία της παραγωγής πως υπάρχουν αλλαγές στο έργο του Iles, ο Hitchcock καταφέρνει να «χτίσει» μία άκρως μυστηριώδη πλοκή, κάνοντας το θεατή να αμφιβάλλει κυριολεκτικά για τα πάντα. Να αμφιβάλλει για το αν ο Johnnie είναι όντως ένας άνθρωπος που θα φτάσει στα άκρα για να κερδίσει αυτό που έβαλε στόχο, αλλά και για το αν η Lina είναι όντως παρανοϊκή με τον τρόπο που αντιμετωπίζει ό,τι έρχεται στο φως για το λατρεμένο σύζυγό της. Αγωνία, ανατροπές, υποψίες – τι νόημα θα είχε ένας διαφορετικός τίτλος, άλλωστε, σωστά; – ερωτήματα που δύσκολα απαντώνται μέχρι την τελευταία στιγμή, ο Hitchcock δικαιώνει τον «τίτλο» του ως Άρχοντας της Αγωνίας.

Η ταινία μάλιστα έφτασε στις υποψηφιότητες ως η Καλύτερη Ταινία του 1941, με το «Γεράκι της Μάλτας» και τον «Πολίτη Κέην» να βρίσκονται επίσης στην «κούρσα». Κι αν και τελικά νικήτρια βγήκε η ταινία «How Green Was MY Valley», το «Suspicion» είναι από τις «must see» για όσους ενθουσιάζει η δουλειά του Hitchcock.

Για το cast:
Ας ξεκινήσω με τον… George Clooney της εποχής! Και δεν είναι άλλος από τον Cary Grant! Ο ηθοποιός που εκείνην την περίοδο κατακτούσε τις προτιμήσεις του γυναικείου φύλου, γίνεται ένα με το μυστηριώδη χαρακτήρα του, μεταπηδώντας με μεγάλη άνεση από τον αυτάρεσκο Johnnie που στη θέα του «λιποθυμούν» οι γυναίκες στον ερωτευμένο Johnnie που ό,τι κάνει το κάνει για τη γυναίκα του κι από εκεί στον ψεύτη, τζογαδόρο κι ίσως κι επικίνδυνο Johnnie. Ιδανικός για σκοτεινός ήρωας του Hitchcock, ο Cary Grant με την ερμηνεία του «αγκαλιάζει» τον πολύπλοκο χαρακτήρα του Johnnie και μπερδεύει το θεατή μέχρι το τέλος.

Η λαμπερή και συνάμα μελαγχολική φυσιογνωμία της Joan Fontaine έρχεται ένα χρόνο αμέσως μετά τη «Rebecca» έρχεται και πάλι να εντυπωσιάσει τους φίλους του Hitchcock. Αν και ο ρόλος της είναι παρόμοιος με εκείνον της προηγούμενης ταινίας (σύζυγος που δυσκολεύεται να καταλάβει ποιος στην ευχή είναι τελικά ο άνδρας που παντρεύτηκε), αυτό δεν την εμποδίζει να «εναγκαλιστεί» με τα ψυχολογικά ups ‘n’ downs της Lina. Από την ευπιστία στην αμφιβολία κι από εκεί στην αμηχανία για αυτήν την αμφιβολία και ξαφνικά στο φόβο πως η αμφιβολία έχει κάποια βάση, όλες αυτές οι εναλλαγές μπορούν να χαρακτηριστούν επιεικώς «ζόρικες». Η Fontaine, όμως, συγκινεί και προβληματίζει το θεατή, ενώ ακόμη τον κάνει να συμπάσχει μαζί της.
Για την ερμηνεία της η Fontaine ήρθε «αντιμέτωπη» στα Oscars Α’ Γυναικείου Ρόλου με την ίδια της την αδερφή, την Olivia de Havilland, καθώς η de Havilland ήταν την ίδια χρονιά υποψήφια για την ερμηνεία της στο «Hold Back the Dawn». Τελικά, η Fontaine κέρδισε τη μεγάλη της αδερφή, κερδίζοντας το χρυσό αγαλματάκι, πράγμα που σύμφωνα με τις φήμες, όξυνε και τις διαφορές ανάμεσα στις δύο αδερφές.
Καλό βράδυ, καλή διασκέδαση και… μη σβήσετε όλα τα φώτα όταν θα βλέπετε την ταινία!

Πρωταγωνιστούν: Cary Grant, Joan Fontaine, Cedric Hardwicke, Nigel Bruce, Dame May Whitty, Auriol Lee κ.α.

Φέτος το Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου διεκδικούν οι:
Marion Cotillard, «Two Days, One Night»
Felicity Jones, «The Theory of Everything»
Julianne Moore, «Still Alice»
Rosamund Pike, «Gone Girl»
Reese Witherspoon, «Wild»

0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για Oscar-ικό dvd: Good Will Hunting

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Good Will Hunting 1Φίλες και φίλοι του The K-Magazine, νά’μαι πάλι μαζί σας εδώ για να γνωρίσουμε άλλη μία από τις πιο αξιόλογες ταινίες που έφτασαν στα Oscars. Για σήμερα σας έχω μία ταινία την οποία ομολογώ μέχρι τώρα φοβόμουν να τη δω μην τυχόν και με απογοητεύσει… Πόσο λάθος ήμουν!

Ο Will Hunting (Matt Damon) δουλεύει ως επιστάτης στο Πανεπιστήμιο MIT και στον ελεύθερο χρόνο του περνά το χρόνο του πίνοντας παρέα με τους τρεις φίλους του, τον Chuck (Ben Affleck), το Morgan (Casey Affleck) και τον Billy (Cole Hauser). Αυτό όμως που τον κάνει πραγματικά ξεχωριστό – διόλου τυχαία η ελληνική απόδοση του τίτλου – είναι πως ο Will είναι μία μαθηματική ιδιοφυΐα με φωτογραφική μνήμη, ο οποίος μάλιστα λύνει κρυφά εξισώσεις που ακόμη και τα μεγαλύτερα μυαλά του MIT δυσκολεύονται να καταφέρουν. Όταν ο Will θα συλληφθεί επειδή χτύπησε έναν παλιό του συμμαθητή κι έναν αστυνομικό που κλήθηκε στο συμβάν, ο καθηγητής Gerald Lambeau (Stellan Skarsgård) θα τον βγάλει με αναστολή με δύο όρους: ο ένας είναι ο Will να σπουδάσει μαθηματικά υπό την εποπτεία του κι ο δεύτερος να δει ψυχολόγο. Έπειτα από μερικές αποτυχημένες προσπάθειες ο Will καταλήγει στο γραφείο του παλιού συμφοιτητή του Lambeau, Sean Maguire (Robin Williams), ο οποίος διδάσκει ψυχολογία στο κοινοτικό κολλέγιο. Μέσα από τις συνεδρίες με τον Sean, αλλά και τη σχέση του με μία Βρετανίδα φοιτήτρια του Harvard, τη Skylar (Minnie Driver), ο Will θα αρχίσει να επαναξιολογεί όχι μόνο τις σχέσεις του με τους ανθρώπους γύρω του, αλλά θα κληθεί να πάρει κι αποφάσεις για τη ζωή του και το μέλλον του.

Η ταινία του Gus Van Sant («Milk», «Promise Land») βασίζεται στο σενάριο των Matt Damon και Ben Affleck. Αν και μόλις 27 κι 25 ετών αντίστοιχα τότε, οι δύο νεαροί ηθοποιοί έστησαν μία ανθρώπινη και γεμάτη συναίσθημα ιστορία. Κι ενώ στην αρχή ο θεατής αντιμετωπίζει το Will και τους φίλους του ως ένα τσούρμο επιπόλαιων και «τραμπούκων» πιτσιρικάδων, στη συνέχεια βγαίνουν στην επιφάνεια οι πολύπλοκοι χαρακτήρες τους, κυρίως του Will. Το να πείσεις πως ένας χαρακτήρας έχει ένα τέτοιο χάρισμά και το «πετάει στα σκουπίδια» επειδή έχει την τάση να βλέπει παντού το κακό γύρω του είναι από μόνο του μία συναρπαστική ιστορία. Φανταστείτε λοιπόν τη δυναμική της εξέλιξης όταν όσο κυλάει η ταινία, ο Will αντιλαμβάνεται πως ίσως τελικά να αξίζει περισσότερα απ’ όσα νομίζει. Και μπορεί η εξέλιξη της ταινίας να είναι κάπως προβλεπόμενη, αλλά το θεατή δεν τον ενδιαφέρει πού θα καταλήξει ο Will. Τον ενδιαφέρει και τον ιντριγκάρει το πώς θα καταλήξει όπου είναι να καταλήξει. Δεν είναι παράλογο, λοιπόν, που η ταινία απέσπασε τις καλύτερες των κριτικών, με αποτέλεσμα να φτάσει στα Oscar με εννέα υποψηφιότητες, μεταξύ άλλων ως Καλύτερη Ταινία. Και δεν είναι έκπληξη το γεγονός πως ο Matt Damon κι ο Ben Affleck έφυγαν εκείνη τη βραδιά από το Kodak Theatre κρατώντας ο καθένας από ένα αγαλματάκι για το Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο.

Good Will Hunting 2Για το cast:
Λέω να ξεκινήσω με τον Ben Affleck. Έχω πει αρκετές φορές πως σαν ηθοποιός πολλές φορές με έχει μπερδέψει. Σε κάποιες ταινίες τον απήλαυσα και σε άλλες έλεγα «τι το ήθελε;». Ε, λοιπόν, την ερμηνεία του ως Chuck στον «Ξεχωριστό Will Hunting» την κατατάσσω στην πρώτη κατηγορία. Αν κι 25 χρονών τότε, αντιμετωπίζει το ρόλο του με ωριμότητα, κι ας παίζει τον «εξυπνάκια» φίλο του Will. Γιατί για να το κάνεις αυτό, θεωρώ πως θέλει κάποια μαεστρία. Κι όταν σε κάποια σκηνή φανερώνει τι πραγματικά θέλει για το φίλο του, ξεδιπλώνοντας μία άλλη πλευρά του Chuck, παρουσιάζει τέτοια σοβαρότητα κι ειλικρίνεια που πραγματικά εμένα με άφησε άφωνη. Σε σημείο να μην είμαι σίγουρη πως βλέπω όντως το Ben Affleck. Και ναι, ήταν ο ίδιος ηθοποιός που με σύγχυζε όταν αναλωνόταν σε κομεντί με τη Jennifer Lopez!

Η γλυκιά Minnie Driver με ενθουσίασε στο ρόλο της Skylar. Και να σκεφτείτε πως ο παραγωγός της ταινίας, Harvey Weinstein στην αρχή δεν ήθελε τη Driver επειδή «δεν ήταν πολύ σέξι. Ο λόγος που η Driver πήρε το ρόλο της Skylar είναι επειδή την ήθελαν πολύ ο Affleck κι ο Damon. Συμπέρασμα; Το να είσαι σούπερ σέξι ηθοποιός δε σημαίνει απαραίτητα πως είσαι και καλή ηθοποιός. Κι η Driver το αποδεικνύει περίτρανα αυτό. Λογικό, λοιπόν, που ήταν υποψήφια για το Oscar Β΄ Γυναικείου ρόλου εκείνη τη χρονιά.

Good Will Hunting 9Ο χαρακτήρας του Will ήταν ο πιο πολύπλοκος. Πώς αλλιώς να περιγράψεις ένα νέο, όμορφο κι έξυπνο παιδί που γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του το γεγονός πως του αξίζουν περισσότερα; Ο Matt Damon κατάφερε κι έγινε ένα με τον χαρακτήρα του Will κι έφερε στην επιφάνεια ένα πρόσωπο το οποίο – όπως είπα – ο θεατής στην αρχή το κοιτάζει με κάποια λύπηση, ίσως, ενώ στη συνέχεια τον επαινεί για το θάρρος να πατήσει πόδι και να διεκδικήσει αυτό το καλύτερο που το αξίζει. Να παλέψει χωρίς να φοβάται πια εκ των προτέρων πως θα αποτύχει. Και που αναγνωρίζει πως, ακόμη κι αν γίνει αυτό, τουλάχιστον δε θα «έπεφτε» αμαχητί. Την επιπολαιότητα, την αμυντική-επιθετική στάση του Will απέναντι στον κόσμο αλλά και τους φόβους του που τον οδήγησαν εκεί που τον οδήγησαν, όλα αυτά ο Matt Damon καταφέρνει να τα κάνει πραγματικότητα. Γιατί ο χαρακτήρας του Will είναι υπαρκτός, ακόμη κι αν δε είναι κάποιος μαθηματική ιδιοφυΐα ή κάτι τέτοιο. Γιατί σχεδόν όλοι μας έχουμε αναρωτηθεί έστω μία φορά για το μέχρι που είμαστε ικανοί να φτάσουμε και για το αν δικαιούμαστε αυτό το «κάτι καλύτερο» για τη ζωή μου. Κι ο Damon κατάφερε να κάνει τους θεατές έστω και μέχρι ενός σημείου να ταυτιστούν με τον Will. Πράγμα που τον έθεσε κι υποψήφιο για το Oscar A’ Ανδρικού Ρόλου.

Good Will Hunting 3Τελευταίο, αλλά ίσως σαν «κερασάκι στην τούρτα», έχουμε τον Robin Williams. Ο αγαπημένος ηθοποιός που έδωσε τέλος στη ζωή του πριν από περίπου έξι μήνες, ερμηνεύει τον ψυχολόγο που δοκιμάζει να προσεγγίσει το Will με διαφορετικό τρόπο. Μόνο που κι ο Williams προσέγγισε εντελώς διαφορετικά το ρόλο του. Δεν ήταν απλά ο ψυχολόγος που κάθεται απέναντι από τον ασθενή του και τον ακούει να μιλάει. Έγινε ο άνθρωπος στον οποίο ο Will μπορούσε να κάνει την αρχή και να βρει έναν αληθινό φίλο, κάποιον στον οποίο μπορούσε να εκμυστηρευτεί ό,τι τον απασχολούσε. Βάζοντας μάλιστα δικές του πινελιές – σε μία δύο σκηνές, ο Williams αυτοσχεδίαζε! – ο εκλιπών ηθοποιός κατάφερε να μας κάνει να χαμογελάσουμε – αυτό επεδίωκε πάντα, άλλωστε! – , να μας συγκινήσει αλλά και να μας προβληματίσει παράλληλα. Ήταν τόσο ανθρώπινος και «ζεστός», με αποτέλεσμα να μας φαίνεται δύσκολο να σκεφτούμε κάποιον καταλληλότερο από το Williams για το ρόλο του Sean. Και γι’ αυτήν του την ερμηνευτική προσέγγιση, ο Williams απέσπασε το Oscar Β΄Ανδρικού Ρόλου, προσθέτοντας άλλον ένα λόγο για να τον θυμόμαστε με αγάπη.
Μην κάνετε το ίδιο λάθος που έκανα εγώ μέχρι τώρα. Δείτε την ταινία, αν δεν το έχετε ήδη κάνει, δε θα σας απογοητεύσει, είναι το μόνο σίγουρο!

Πρωταγωνιστούν: Matt Damon, Robin Williams, Ben Affleck, Minnie Driver, Stellan Skarsgård, Casey Affleck κ.α.

Φέτος υποψήφιοι για το Oscar Α’ Ανδρικού Ρόλου είναι οι:
Robert Duvall, «The Judge»
Ethan Hawke, «Boyhood»
Edward Norton, «Birdman or (the Unexpected Virtue of Ignorance»)
Mark Ruffalo, «Foxcatcher»
J. K. Simmons, «Whiplash»

0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για Oscar-ικό dvd: Tootsie (Β’ Γυναικείος Ρόλος)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Tootsie 1Καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Τι κάνετε; Πώς τα περάσατε το σαββατοκύριακο; Ελπίζω να σας βρίσκω σε φάση χαλάρωσης έχοντας φυσικά διασκεδάσει με την ψυχή σας αυτές τις δύο μέρες!

To Oscar-ικό μας αφιέρωμα συνεχίζεται με σταθερούς ρυθμούς κι έτσι είπα απόψε να θυμηθούμε μία απολαυστική κομεντί του 1982, με πρωταγωνιστή… μια γλυκύτατη κυρία! Μην ψάχνετε για ορθογραφικά λάθη, άδικος θα είναι ο κόπος σας!

Ο Michael Dorsey (Dustin Hoffman) είναι ένας άνεργος ηθοποιός που αναγκάζεται να δουλεύει ως σερβιτόρος και συγκατοικεί με το φίλο του και θεατρικό συγγραφέα Jeff Slater). Ο Michael είναι ένας πολύ καλός ηθοποιός, αλλά τελειομανής, σε σημείο που γίνεται δύστροπος. Αποτέλεσμα να μη μπορεί να «κλείσει» αξιοπρεπείς δουλειές. Έπειτα από μία διαφωνία με τον ατζέντη του και με σκοπό να βρει τα χρήματα για να ανεβάσει το έργο του Jeff με πρωταγωνίστρια της φίλη του, Sandy (Teri Garr), ο Michael μεταμφιέζεται σε γυναίκα και πηγαίνει για ακρόαση για τη σαπουνόπερα «Southwest General». Εκεί ως Dorothy Michaels θα ενθουσιάζει σκηνοθέτη και παραγωγούς, θα κερδίσει το ρόλο και μάλιστα θα δώσει ένα νέο «prestige» στη σειρά. Μόνο που το να είναι… δύο άνθρωποι σε έναν είναι αρκετά δύσκολο και ριψοκίνδυνο, πόσο μάλλον όταν γνωρίσει τη γοητευτική συνάδελφό του, Julie Nichols (Jessica Lange). Για την ακρίβεια, για να μη ρίξουμε όλο το φταίξιμο στη Julie… οι μπελάδες αρχίζουν όσο ο Michael εδραιώνει τη θέση του ως… Dorothy!

Tootsie 4Η ταινία του Sydney Pollack («The Way We Were», «Out of Africa», «The Firm») – ο οποίος ερμηνεύει και το ρόλο του απηυδισμένου ατζέντη του Michael – είναι βασισμένη στο σενάριο των Larry Gelbart, Murray Schisgal και Don McGuire. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι μία ιστορία που συνδυάζει τα κοινωνικά στερεότυπα των ‘80s με κωμικές καταστάσεις μέσα από μία σειρά παρεξηγήσεων, μυστικών και φιλοδοξιών.

Θέτει με ευφυή τρόπο το σεξισμό που αντιμετωπίζονται γυναίκες όπως η Sandy, η Julie ή κι η ίδια η «Dorothy» και το ενδιαφέρον του θεατή παραμένει αμείωτο, οι εξελίξεις της πλοκής είναι γρήγορες, με καυστικό χιούμορ κι ατάκες που πέφτουν «βροχή».

Για όλα αυτά τα στοιχεία η ταινία όχι μόνο έφτασε στις δέκα υποψηφιότητες για Oscar εκείνη τη χρονιά – μεταξύ άλλων ως η Καλύτερη Ταινία αλλά και για βραβείο Σκηνοθεσίας για το Pollack – αλλά το 2000 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου ανέδειξε το «Tootsie» ως τη δεύτερη πιο αστεία ταινία όλων των εποχών, ακολουθώντας το «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό» του 1959.

Για το cast:
Tootsie 8Ας ξεκινήσω με τη γοητευτικότατη Jessica Lange στο ρόλο της Julie. Ο Χαρακτήρας της μοιάζει κάπως περίπλοκος. Νέα, όμορφη, έξυπνη, η οποία όμως βρίσκεται σε σχέση με έναν άντρα για τον οποίο θρέφει αμφιβολίες νομίζοντας πως την καλύπτει, όταν η αλήθεια απέχει παρασάγγας από τα γεγονότα. Είναι λογικό ένας τέτοιος χαρακτήρας να έρχεται αντιμέτωπος με διλήμματα και ψυχολογικές μεταπτώσεις.

Η Jessica Lange καταφέρνει να εντρυφήσει μέσα σε αυτές τις εσωτερικές συγκρούσεις της Julie Και να τις κάνει πραγματικότητα, κάνοντας τις γυναίκες κυρίως που βλέπουν την ταινία να ταυτιστούν ως ένα σημείο μαζί της. Πράγμα για το οποίο η Lange ανταμείφθηκε με ένα χρυσό αγαλματίδιο για την κατηγορία του Β’ Γυναικείου Ρόλου.

Όσο για τον Dustin Hoffman; Το να δει το «Κλουβί με τις Τρελές», να μάθει περισσότερα για το make up και να δει γυρίσματα του «General Hospital» – τηλεοπτικό hit της εποχής όπως το «ER» και το πιο πρόσφατο «Grey’s Anatomy» – απέδωσαν. Κι όχι απλά απέδωσαν, αλλά έδωσε μία ξεχωριστή δυναμική στο πώς προσεγγίζει ένας ηθοποιός το ρόλο του.

Οι κωμικές καταστάσεις όπου έπρεπε να αλλάζει εμφάνιση κι από «Dorothy» να γίνεται Michael και τούμπαλιν ήταν τόσο διασκεδαστικές και συνάμα ρεαλιστικές που οδήγησαν το Hoffman στις υποψηφιότητες για Oscar Α’ Ανδρικού Ρόλου. Κι αν την ίδια χρονιά δεν είχε βγει ο «Ghandi» με τον Ben Kingsley, νομίζω πως τον είχε στο τσεπάκι του ο Hoffman το «θείο Oscar»!

Σας εύχομαι καλή διασκέδαση! Αν και με το «Tootsie»… το έχω για «σιγουράκι»!

Πρωταγωνιστούν: Dustin Hoffman, Jessica Lange, Teri Garr, Bill Murray, Dabney Coleman, Charles Durning, Sydney Pollack, George Gaynes, Geena Davis κ.α.

Όσο για το ποιες είναι οι φετινές υποψήφιες για Oscar B’ Γυναικείου;
Patricia Arquette, “Boyhood”
Laura Dern, “Wild”
Keira Knightley, “The Imitation Game”
Emma Stone, “Birdman”
Meryl Streep, “Into The Woods”

0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για Oscar-ικό dvd: The Piano

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

The Piano 1Ξέρω, ξέρω, σας φαίνεται περίεργο που έρχομαι μεσοβδόμαδα με ταινιοπρόταση! Υπάρχουν, όμως τόσες ταινίες που είναι κρίμα να μην τις γνωρίσουμε κι είναι εξίσου πολλές κι οι σημαντικότερες κατηγορίες. Πράγμα που σημαίνει… ο Φεβρουάριος θα έχει αύρα… χρυσή μέχρι τέλους!
Για απόψε σας έχω μία ταινία η οποία στην απονομή του 1994 ξεχώρισε με τις υποψηφιότητες που απέσπασε στις πιο σημαντικές κατηγορίες κι εγώ την ξεχώρισα για το βραβείο του Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου.

Μέσα του 19ου αιώνα: Η Ada McGrath (Holly Hunter) είναι μία Σκωτσέζα την οποία ο πατέρας της τη στέλνει στη Νέα Ζηλανδία για να παντρευτεί τον άποικο Alisdair Stewart (Sam Neill). Στη νέα γη η Ada ταξιδεύει μαζί με την κόρη της, τη Flora (Anna Paquin). Αυτό που είναι πολύ ιδιαίτερο με την Ada είναι πως… δεν έχει ξαναμιλήσει από τότε που ήταν έξι ετών. Εκφράζεται μόνο μέσω του πιάνου της, ενώ το ρόλο του διερμηνέα όταν χρησιμοποιεί τη νοηματική έχει αναλάβει η Flora. Όταν αποβιβάζονται στις ακτές της Νέας Ζηλανδίας, όλα της τα πράγματα πάνε στο νέο της σπίτι εκτός από το πιάνο της, καθώς ο Alisdair λέει πως δεν υπάρχει χώρος γι’ αυτό. Τότε είναι που ο φίλος του Alisdair, ο George Baines (Harvey Keitel), ο οποίος ζει με τους Maori κι έχει υιοθετήσει τις συνήθειές τους, θα πάρει το πιάνο στο σπίτι του και θα αφήνει την Ada να παίζει, με τον όρο να του κάνει μαθήματα. Σύντομα, όμως, το αίσθημα εγκλωβισμού της Ada στη νέα της ζωή θα τη φέρει πιο κοντά στο George, ενώ κι η ρήξη δε θα αργήσει να φανεί στον ορίζοντα.

The Piano 2Η Jane Campion («The Portrait of A Lady», «Holy Smoke», «In The Cut») υπογράφει τόσο το σενάριο, όσο και τη σκηνοθεσία στα «Μαθήματα Πιάνου». Το αποτέλεσμα που το σινεφίλ κοινό παρέλαβε το 1993 ήταν μία εξαιρετική ιστορία, η οποία ταξιδεύει τους θεατές σε μία άλλη εποχή, σε έναν άλλο κόσμο. Σ’ αυτό συμβάλλει κι η εξαιρετική φωτογραφία και καλλιτεχνική διεύθυνση στην παραλία και στα δάση όπου εκτυλίσσεται η πλοκή – ειδικά στις σκηνές στην παραλία πραγματικά «χαζεύεις»! Αυτό, όμως, που καθηλώνει το θεατή είναι ο χαρακτήρας της Ada. Η δυναμική που εκπέμπει η ιστορία μίας γυναίκας η οποία επέλεξε να μην ξαναμιλήσει και που εκφράζεται μέσα από τη μουσική της, η μεταμόρφωση που βλέπεις να συμβαίνει μπροστά στα μάτια σου όταν τα δάχτυλα της Ada χορεύουν επάνω στα πλήκτρα, αλλά και πώς όλη της η στάση κι η ενέργεια επηρεάζει τον καθένα δίπλα της είναι – σχεδόν – υπνωτιστική. Κερασάκι στην κινηματογραφική αυτή «τούρτα» η εκπληκτική μουσική του Michael Nyman («The Cook, the Thief, His Wife and her Lover», «The End of the Affair», «Gattaca»).

Τα «Μαθήματα Πιάνου», λοιπόν, συγκέντρωσαν ένα άκρως επαρκές σύνολο «δικαιολογητικών» για να βρεθεί η ταινία υποψήφια για Oscar Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, Καλύτερης Φωτογραφίας, Καλύτερων Κοστουμιών και Καλύτερου Μοντάζ. Κι αν κι εκείνη τη χρονιά νικήτρια στις δύο πρώτες κατηγορίες αναδείχθηκε η «Λίστα του Σίντλερ», η Jane Campion ανταμείφθηκε για τη δουλειά της με το Oscar Σεναρίου.

The Piano 6Για το cast:
Θα μου επιτρέψετε σε αυτό το σημείο να αφιερώσω γραμμές στην Anna Paquin και στη Holly Hunter. Κι αυτό όχι γιατί υποβαθμίζω τη συμβολή των Harvey Keitel και Sam Neill στην ταινία, το αντίθετο, μάλιστα. Οι δύο άντρες έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για να ερμηνεύσουν τους ρόλους τους. Οι ιστορίες της επιλογής, όμως, των ηθοποιών για τους ρόλους της Ada και της Flora έχουν αρκετό ενδιαφέρον.

Ας ξεκινήσω με τη μικρή – τότε – Anna Paquin. Η Paquin επελέχθη ανάμεσα από πέντε χιλιάδες παιδιά (!) που είχαν κάνει οντισιόν για το ρόλο της Flora κι αυτό έγινε μετά την επιλογή της Hunter για το ρόλο της Ada. Ο λόγος είναι πως η Hunter είναι αρκετά μικροκαμωμένη κι έπρεπε να καταλήξουν σε ένα κορίτσι ηλικίας εννέα έως δεκατριών ετών που θα μπορούσε να έχει μία ομοιότητα με τη Hunter. Επίσης, η Paquin παρέλαβε το σενάριο της ταινίας… κομμένο, όπου περιλαμβάνονταν μόνο οι σκηνές στις οποίες έπαιζε η ίδια. Μάλιστα η ίδια λέει πως την ταινία την είδε όταν είχε πια ενηλικιωθεί!

Μετά από αυτές τις έξτρα πληροφορίες πάμε στο υποκριτικό κομμάτι. Η Anna Paquin κατάφερε κυριολεκτικά να αποστομώσει τους θεατές με την ερμηνεία της. Οι εκφράσεις της, οι αντιδράσεις της ήταν τόσο αυθεντικές, κάνοντάς την ένα με το χαρακτήρα της. Και μιλάμε για ένα κοριτσάκι μόλις εννέα ετών τότε. Έφερε στην επιφάνεια την παιδικότητα της Flora που έρχεται σε σύγκρουση με την απότομη ενηλικίωση. Γιατί πώς αλλιώς θα χαρακτήριζε κανείς το γεγονός πως από πολύ μικρή ηλικία η Flora έπρεπε όχι απλά να γίνει διερμηνέας για τη μητέρα της, αλλά και πόσο την άλλαξαν όσα συνέβησαν από τότε που έφτασαν στη Νέα Ζηλανδία; Η ερμηνεία της Anna Paquin είναι κι αυτή που της χάρισε το Oscar Β’ Γυναικείου Ρόλου, κάνοντάς τη τη δεύτερη νεότερη ηθοποιό που βραβεύτηκε, μετά την Tatum O’ Neal, που σε ηλικία δέκα ετών κέρδισε το ίδιο βραβείο το 1974 για το «Paper Moon».

The Piano 8Εκείνη, όμως που αξίζει πραγματικά το χειροκρότημα είναι η Holly Hunter, καθώς η τελική έκβαση έκανε μέχρι και την Isabelle Huppert, επίσης υποψήφια για το ρόλο της Ada, να μετανιώνει που τελικά άφησε το ρόλο. Αν και μάλλον ήταν αναπόφευκτο, καθώς κι η ίδια η Campion, αφότου παραδέχθηκε πως φανταζόταν τελείως διαφορετικά την Ada, όταν είδε τα δοκιμαστικά βίντεο, η Hunter την καθήλωσε με το βλέμμα της. Η Hunter επιστράτευσε τη δεξιοτεχνία της στο πιάνο – στις περισσότερες σκηνές παίζει η ίδια πιάνο -, ενώ αφιέρωσε χρόνο για να μάθει μία νοηματική που ένιωθε οικεία και για τα χέρια της κι από εκεί κι ύστερα… έπαιζε με το σώμα της. Έχω πει άπειρες φορές και σίγουρα το έχετε εμπεδώσει πως ο καλός ηθοποιός δε χρειάζεται ατάκες, χρησιμοποιεί το σώμα του. Φανταστείτε, λοιπόν, τι «ατού» ήταν αυτό για τη Hunter, αφού δε μιλάει σχεδόν καθόλου την ταινία. Μόνο στον πρόλογο και τον επίλογο της ταινίας ακούμε τη φωνή της, αλλά δε τη ΒΛΕΠΟΥΜΕ να μιλάει.

Σε όλη την ταινία η Hunter μιλά με το βλέμμα, με τα χέρια, με το κορμί. Ακόμη κι όταν παίζει πιάνο, «μιλάει» στο θεατή, όχι μόνο στο Baines.

Η Ada της, λοιπόν, για όλα αυτά, εξασφάλισε την υποψηφιότητα αλλά και τη νίκη του Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου για τη Holly Hunter.

Πρωταγωνιστούν: Holly Hunter, Anna Paquin, Harvey Keitel, Sam Neill, Kerry Walker, Geneviève Lemon κ.α.

Φέτος υποψήφιοι για Oscar Πρωτότυπου Σεναρίου είναι οι:
Alejandro González Iñárritu, Nicolás Giacobone, Alexander Dinelaris, Jr. και Armando Bo, «Birdman or (The Unexpected Virtue of Ignorance)”
Richard Linklater, «Boyhood»
E. Max Frye και Dan Futterman, «Foxcatcher»
Wes Anderson και Hugo Guinness, «The Grand Budapest Hotel»
Dan Gilroy, «Nightcrawler»

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για Oscar-ικο dvd: Dangerous Liaisons

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Dangerous Liaisons 1Μας χωρίζουν από τη μεγάλη βραδιά των Oscars ακριβώς είκοσι μία μέρες και, όπως κάθε χρόνο, μαζί θα γνωρίσουμε μερικές από τις ταινίες που έφυγαν από την απονομή με το χρυσό «θείο». Για απόψε θα γνωρίσουμε την ταινία που το 1988 κυριάρχησε στην κατηγορία Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου.

Γαλλία, λίγο πριν την Επανάσταση: η Μαρκησία Merteuil (Glenn Close) αποφασίζει να εκδικηθεί τον πρώην εραστή της καταστρέφοντας την εικόνα και την τιμή της επικείμενης μνηστής του κι ανιψιάς της ίδιας της Μαρκησίας, Cecile de Volanges (Uma Thurman). Για το σκοπό της επιθυμεί να χρησιμοποιήσει τον Υποκόμη Valmont (John Malkovich), έναν επιπόλαιο playboy, ο οποίος όμως έχει βάλει άλλον στόχο: τη Mademe De Tourvel (Michelle Pfeiffer), μία γυναίκα παντρεμένη και πιστή στη θρησκεία, τα ήθη και τις οικογενειακές αξίες. Σύντομα, όμως, ο Υποκόμης θα δεχθεί να συμμετάσχει στο σχέδιο της Μαρκησίας Merteuil, εκείνος ανακαλύψει πως η μητέρα της Cecile στέκεται εμπόδιο στα σχέδιά του. Τότε είναι που θα ξεκινήσει ένα ερωτικό γαϊτανάκι, το οποίο όμως όσο πλέκεται, τόσο πιο επώδυνες γίνονται οι συνέπειες. Τόσο για τα θύματα του Υποκόμη και της Μαρκησίας, όσο και για τους ίδιους, που βρίσκουν ενδιαφέρον στα ερωτικά παιχνίδια που βασίζονται στην προδοσία και τον εξευτελισμό.

Η ταινία του Stephen Frears («The Queen», «Mary Reilly», «Mrs. Henderson Presents») είναι κατά κάποιον τρόπο… η διασκευή της διασκευής! Βλέπετε, η πρώτη φορά που το κοινό γνώρισε τις «Επικίνδυνες Σχέσεις» ήταν στο γαλλικό μυθιστόρημα του Pierre Choderlos de Laclos «Les Liaisons Dangereuses» το 18ο αιώνα. Το  1985 ο θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος Christopher Hampton (ο οποίος συνυπογράφει και το παρόν κινηματογραφικό σενάριο, καθώς κι εκείνο του «Atonement», μεταξύ άλλων)  πήρε το μυθιστόρημα και το μετέτρεψε σε θεατρικό έργο. Κι αφότου έκαναν το 1987 μία στάση στο Braodway, οι «Επικίνδυνες Σχέσεις» έφτασαν το 1988 στη μεγάλη οθόνη.

Dangerous Liaisons 3Από άποψη τεχνικής και σκηνοθεσίας, η ταινία θα μπορούσε μεν να χαρακτηριστεί «απλή» αλλά σίγουρα όχι «απλοϊκή». Τα σκηνικά παίρνουν τη θέση μίας τεράστιας θεατρικής σκηνής, με εξαίσια φωτογραφία και καλλιτεχνική διεύθυνση (η οποία κι αυτή βραβεύτηκε με Oscar, όπως και τα κοστούμια του James Achenson), αλλά ο Frears προτιμά να επικεντρωθεί στους χαρακτήρες του. Χρησιμοποιώντας σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας κοντινά πλάνα, ο σκηνοθέτης εστιάζει στον πειρασμό, την ηδονή, την αγωνία, τη ματαιοδοξία, όλα τα συναισθήματα που είναι συνυφασμένα με το παράνομο ερωτικό παιχνίδι στο οποίο – κάποιοι οικειοθελώς, κάποιοι επειδή ήταν «πέρα από τον έλεγχό τους» – κλήθηκαν να συμμετάσχουν. Ο Frears μέσα από την ταινία του θέλησε να παρουσιάσει το σεξ ως εργαλείο εξουσίας, σε σημείο που να κάνει το θεατή να σκέφτεται πόσο… εξωφρενικά σατανικό είναι ένα τέτοιο παιχνίδι από κάποιους, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν δικές τους ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες.

Η ταινία εκείνη τη χρονιά κατέκτησε κοινό και κριτικούς, με αποτέλεσμα να εξασφαλίσει ο Christopher Hampton εκείνη τη χρονιά το πολυπόθητο αγαλματίδιο.

Και μια που είπα για τα κοντινά πλάνα στους ήρωες του Laclos…

Έχουμε μία αιθέρια – θα μπορούσε να πει κάποιος – Michelle Pfeiffer, η οποία κλήθηκε να παίξει ίσως το δυσκολότερο ρόλο της ταινίας: εκείνον της ενάρετης γυναίκας, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη θέληση της καρδιάς. Καρδιά και μυαλό σχεδόν ποτέ δε συγχρονίζονται, ως γνωστόν, επομένως φανταστείτε τον υποκριτικό «άθλο» που ανατέθηκε στη Pfeiffer. Όχι απλά δεν απογοήτευσε, αλλά ήταν ο ρόλος που της χάρισε την πρώτη της υποψηφιότητα για Oscar (Β’ Γυναικείου Ρόλου).

f5afde32959c8081a235610a9bdb8a67Έχουμε μία χαριτωμένη, αλλά εν μέρει ανεπαρκή Uma Thurman στο ρόλο της Cecile. Ομολογώ πως προσωπικά δε με έπεισε 100% στο ρόλο της παραπλανημένης παρθένας. Προσπάθησε φιλότιμα, αλλά δεν το κατάφερε στο έπακρο. Για τον Keanu Reeves δε λέω τίποτα.. Ήταν δεν ήταν στα πλάνα, ένα και το αυτό!

Αυτοί φυσικά που κυριάρχησαν στην ταινία είναι οι «δολοπλόκοι» Glenn Close και John Malkovich. Η Glenn Close, αντιλαμβανόμενη πως ο χαρακτήρας της γνωρίζει πως μόνο χειραγωγώντας έναν άντρα μπορεί να επιτύχει τους σκοπούς της, καταφέρνει μέχρι και να σε τρομάξει. Φέρνει πραγματικά στη ζωή την περσόνα της Μαρκησίας Merteuil, αποκτά τον «αέρα» της, κάνοντας το θεατή να νιώθει έντονα την ανάγκη να «πέσει βαρύ ο πέλεκυς» επάνω της για τις μηχανορραφίες της. Δίκαιη η υποψηφιότητά της για το Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου εκείνη τη χρονιά.

Όσο για τον John Malkovich… δίνει σάρκα κι οστά στο – σχεδόν – δαιμονικό χαρακτήρα του Υποκόμη Valmont, κάνοντάς τον μάλιστα να μοιάζει παράλληλα τόσο ταιριαστό ειδικά για το χαρακτήρα της Michelle Pfeiffer. Επιπλέον, το γεγονός πως όλη η ταινία έμοιαζε να γυρίζεται σε μία τεράστια θεατρική σκηνή, σε συνδυασμό με το ότι ο Malkovich ξεκίνησε από το θέατρο την καριέρα του, τον έκαναν να μοιάζει σα να βρίσκεται «στο στοιχείο» του.

Ταξιδέψτε πίσω στο χρόνο και προετοιμαστείτε να σοκαριστείτε…

Πρωταγωνιστούν: Glenn Close, John Malkovich, Michelle Pfeiffer, Uma Thurman, Swoozie Kurtz, Mildred Natwick, Keanu Reeves κ.α.
Φέτος υποψήφιοι για Oscar Διασκευασμένου Σεναρίου είναι οι:
Jason Hall, «American Sniper» (ομότιτλη αυτοβιογραφία των Chris Kyle, Scoot McEwan και Jim DeFelice)
Graham Moore, «The Imitation Game» («Alan Turing: The Enigma» του Andrew Hodges)
Paul Thomas Anderson, «Inherent Vice» (ομότιτλο μυθιστόρημα του Thomas Pynchon)
Anthony McCarten, «The Theory of Everything» («Travelling to Infinity: My Life with Stephen Hawking» της Jane Wilde Hawking)
Damien Chazelle, «Whiplash» (από την ταινία μικρού μήκους «Whiplash» του Damien Chazelle)

1 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: The Manchurian Candidate (2004)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

The Manchurian Candidate 1Καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Τι κάνετε; Ασκήσατε το εκλογικό σας δικαίωμα και τώρα αναρωτιέστε τι να κάνετε προκειμένου να αποφύγετε το βομβαρδισμό από εκτιμήσεις, exit polls, δηλώσεις κλπ.; Το να σας πρότεινα για απόψε μία sci-fi περιπέτεια ή μία κωμωδία θα ήταν «εκτός θέματος», οπότε με αφορμή τις σημερινές εθνικές εκλογές στη χώρα μας, σκέφτηκα πως θα ήταν καλό να θυμηθούμε – εφόσον δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιοι θα τη δουν – μία ταινία που επικεντρώνεται στην πολιτική – και κυρίως στα παρασκήνια αυτής.

Έπειτα από μία ομιλία του, ο Συνταγματάρχης Bennett Marco (Denzel Washington) θα συναντήσει απροσδόκητα έναν παλιό του σύντροφο στον Πόλεμου του Κόλπου. Ο Al Melvin (Jeffrey Wright) προσπαθεί να βρει τις δικές του απαντήσεις, καθώς – λόγω κάποιων περίεργων ονείρων που βλέπει – είναι σίγουρος πως κάτι σαθρό υπάρχει πίσω από τη μυστηριώδη εξαφάνιση της διμοιρίας του, ενώ ακόμη έχει αμφιβολίες για το κατά πόσο ο συμπολεμιστής τους, τότε Λοχίας Raymond Shaw (Liev Schreiber), όντως τους έσωσε στο Κουβέιτ.
The Manchurian Candidate 3Αυτό πυροδοτεί τις ήδη υπάρχουσες αμφιβολίες του Marco – καθώς κι ο ίδιος βασανίζεται από τα ίδια όνειρα -, ο οποίος ξεκινά να ερευνά τα πάντα γύρω από τη μυστηριώδη εξαφάνιση της ομάδας του τότε. Σιγά σιγά βγαίνουν στην επιφάνεια φήμες για απόρρητα επιστημονικά πειράματα μέσω των οποίων ήταν δυνατή η μετατροπή των αναμνήσεων ενός ατόμου – για να το πω πιο «λαϊκά», πλύση εγκεφάλου. Οι εικασίες γίνονται ισχυρές ενδείξεις, ο χρόνος, όμως τρέχει κι ο βουλευτής πλέον Raymond Shaw ετοιμάζεται για τις προεδρικές εκλογές ως υποψήφιος αντιπρόεδρος. Άραγε θα καταφέρει ο Marco να βγάλει άκρη; Κι ακόμη πιο σοβαρό είναι το ερώτημα: υπάρχει ποτέ τέλος σε τέτοιες σκοτεινές υποθέσεις όπου θίγονται μεγάλα συμφέροντα ή μήπως πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο;

Η ταινία του Jonathan Demme («Φιλαδέλφεια», «Η Σιωπή των Αμνών») είναι στην ουσία remake της ομότιτλης ταινίας του 1962 με πρωταγωνιστές τότε τους Frank Sinatra, Laurence Harvey και Janet Leigh. Φυσικά κι οι δύο ταινίες βασίζονται στο βιβλίο του Richard Condon, συγγραφέα της «Τιμής των Prizzi». Σκηνοθετικά ο Demme μας προσέφερε μία κινηματογραφική εμπειρία ισάξια με τις προηγούμενες δουλειές του, καταφέρνοντας μέσα σε έναν κυκεώνα εξελίξεων και δολοπλοκιών να δημιουργήσει μία αίσθηση αγωνίας και προβληματισμού.

Και μια που είπα για προβληματισμούς… Το μόνο διαφορετικό είναι πως η ταινία του 2004 αναφέρεται στον Πόλεμο του Κόλπου, ενώ το βιβλίο του Condon κι η ταινία του 1962 αναφέρονται στον πόλεμο της Κορέας. Πέρα από αυτό, ο «Άνθρωπος της Μαντζουρίας» εξακολουθεί να θίγει τους ίδιους ακριβώς προβληματισμούς αναφορικά με την πολιτική και τα «παιχνίδια» που λαμβάνουν χώρα παρασκηνιακά, όπως είπα και στον πρόλογό μου. Μυστικά επιστημονικά πειράματα, συμφωνίες «κάτω από το τραπέζι», φιλοδοξίες που επιθυμούν κάποια να πραγματοποιήσουν ανεξαρτήτως του κόστους, και πολιτικοί που στα παιχνίδια αυτά δύο είναι οι πιθανοί τους ρόλοι: είτε κυρίαρχοι είτε μαριονέτες.
The Manchurian Candidate 8Και μπορεί η δική μας πολιτική σκηνή να μην ανακατεύει πειράματα κι ιστορίες από τον πόλεμο – ή μήπως δε μπορούμε πια να είμαστε σίγουροι για κάτι από όλα αυτά; – αλλά σίγουρα είμαστε όλοι σε ένα σημείο όπου πλέον αμφισβητούμε ποιος είναι τελικά ο πραγματικός ρόλων των «επαγγελματιών» πολιτικών, ειδικά στην παρούσα περίοδο. Κι από τη στιγμή που ξεκινάμε να αμφισβητούμε, έπειτα αναρωτιόμαστε αν τελικά όλες οι υποθέσεις που κάνουμε είναι το ζενίθ των πολιτικών μηχανορραφιών ή αν έχει και συνέχεια. Κι αν έχει και συνέχεια… αντέχουμε ακόμη και να τις υποψιαστούμε; Αυτά είναι τα ερωτήματα που γεννήθηκαν σε μένα…
Για το cast:
Ο Liev Schreiber επιστρατεύει το γοητευτικό του παρουσιαστικό ερμηνεύοντας το «μοναχικό λύκο» της πολιτικής σκηνής των ΗΠΑ και τον αμφιλεγόμενο χαρακτήρα του. Μέχρι τελευταία στιγμή κάνει το θεατή να αναρωτιέται ποιος είναι τελικά ο ρόλος του σε όλην αυτήν την ιστορία με την πλύση εγκεφάλου. Σε σημείο που σε τρελαίνει!

The Manchurian Candidate 6Ο Denzel Washington παίρνει στα σοβαρά το ρόλο του Bennett Marco – τον οποίο το 1962 ερμήνευσε ο Frank Sinatra –, γίνεται σχεδόν ένα με το χαρακτήρα του και μας θυμίζει υπέροχες εποχές, όπως την «Ημέρα Εκπαίδευσης» του 2001.
Εκείνη, όμως, που με εντυπωσίασε και κατά τη γνώμη μου ήταν η «κυρία του παιχνιδιού» ήταν η Meryl Streep. Ο ρόλος της αυταρχικής και φιλόδοξης γερουσιαστή και μητέρας του Shaw, Eleanor Prentiss Shaw, είναι η πιο δυνατή περσόνα της ταινίας, μαγεύοντας το θεατή με την άνεση που τη διακατέχει όσο υποδύεται το χαρακτήρα της. Επιβλητική, υπνωτίζοντας το θεατή ως άλλη Ντάμα Καρό – για αυτή τη λεπτομέρεια, μάλλον όλοι μας πρέπει να ανατρέξουμε στο βιβλίο του Condon! – η Meryl Streep δίκαια ήταν υποψήφια το 2005 για Χρυσή Σφαίρα Β’ Γυναικείου Ρόλου.
Αν επιθυμείτε να μείνετε σε κλίμα πολιτικού προβληματισμού. Τότε σας συστήνω να αφήσετε δημοσκόπους και… τρομοσκόπους και να δείτε τον «Άνθρωπο της Μαντζουρίας»!

Πρωταγωνιστούν: Denzel Washington, Live Schreiber, Meryl Streep, Kimberly Elise, Jon Voight, Vera Farmiga, Jeffrey Wright, Bruno Ganz κ.α.

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd : Transcendence, από την Α.Αδαμοπούλου

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Transcendence 1Καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Είστε καλά; Απολαμβάνετε την οικιακή θαλπωρή μετά από ένα γεμάτο – ευχάριστα πάντα! – σαββατοκύριακο; Το εύχομαι κι ήρθα πάλι απόψε για να σας βοηθήσω αν αυτή τη στιγμή σκέφτεστε «τι ταινία να δω;».

Ζούμε σε μία εποχή όπου η τεχνολογία διατηρεί μία κραταιά θέση στην καθημερινότητά μας. Σημειώνοντας θεαματικά άλματα, όχι απλά είναι μέρος της ψυχαγωγίας και της ενημέρωσης, αλλά έχει γίνει απαραίτητο εργαλείο στην εργασία μας και σε κάθε επιστημονικό τομέα. Απόψε σας προτείνω μία ταινία η οποία, παρά τις αμφιλεγόμενες κριτικές που δέχθηκε, κατά έναν τρόπο μας δείχνει πώς η τεχνολογία μπορεί να αλλάξει ρηξικέλευθα τη ζωή και τον κόσμο όπως τα ξέρουμε, με θετικό αλλά και μ’ αρνητικό τρόπο.

Ο Dr. Will Caster (Johnny Depp) είναι ένας καταξιωμένος επιστήμονας, αφοσιωμένος στην τεχνητή νοημοσύνη. Συγκεκριμένα στο κατά πόσο αυτή μπορεί να αναπτύξει συνείδηση κι επίγνωση. Όταν γίνει θύμα μίας θανατηφόρας τρομοκρατικής επίθεσης μία ριζοσπαστικής ομάδας που αντιτίθεται στην πλήρη χρήση της τεχνολογίας, η σύζυγός και συνεργάτιδά του, Evelyn (Rebecca Hall) αποφασίζει να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία του συστήματος που ανέπτυξε ο Will, το οποίο βασίζεται στην κβαντομηχανική, προκειμένου να τον κρατήσει κοντά της. Το σώμα του Will μπορεί να φεύγει, αλλά τελικά η συνείδησή του μεταφορτώνεται στο σύστημα και χάρη στο διαδίκτυο αποκτά όχι μόνο γνώση, αλλά και πρόσβαση σε κάθε βάση δεδομένων και σε κάθε δίκτυο.
Ο συνεργάτης του Will και της Evelyn, Max Waters (Paul Bettany) συνειδητοποιεί πως η εξέλιξη αυτή κρύβει κινδύνους, αλλά η Evelyn παραμένει αμετάπειστη και βάζει ως στόχο την εξέλιξη της τεχνολογίας που της επιτρέπει να έχει ακόμη κοντά της τον άντρα της. Θα αντιληφθεί σύντομα πως η επιθυμία της να κρατήσει κοντά της το Will έχει μεγαλύτερες επιπτώσεις απ’ όσο μπορεί κανείς να υποψιαστεί ή μήπως θα μοιάζει με τα ντόμινο, που όταν πέσει ένα, δύσκολα μπορείς να διακόψεις την ακολουθία της πτώσης;

Transcendence 3Η ταινία «Transcendence» βασίζεται σε μία παρθενική δουλειά τόσο από μεριάς σεναρίου όσο κι από σκηνοθετική δουλειά. Ο Jack Paglen υπογράφει πρώτη φορά σενάριο (σε εξέλιξη είναι ένα project για το «Battlestar Galactica»), ενώ ο σκηνοθέτης Wally Pfister είναι περισσότερο γνωστός ως κινηματογραφιστής στις ταινίες του Christopher Nolan – ο οποίος έχει βάλει το χεράκι του στην παραγωγή του «Transcendence». Για την ακρίβεια, το θέμα σκηνοθεσία μου θυμίζει τον Robert Rodriquez, ο οποίος στις δύο ταινίες “Sin City” «πατά» στα βήματα του Quentin Tarantino – OK, ο τελευταίος συν-σκηνοθετούσε με τον Rodriquez, για να είμαστε ακριβείς! Προσοχή, όμως, δεν το λέω για να προβάλλω αρνητισμό. Αντίθετα, η δουλειά του Pfister μπορεί μεν να «μιμείται» εκείνη του Nolan – οι ενδείξεις είναι εμφανείς, αν είστε εξοικειωμένοι με τις ταινίες του Nolan – αλλά είναι πολλά υποσχόμενη. Σκεφτείτε ότι υπό αυτό το δεδομένο, θα μπορούσε να καταλήξει ως μία κακή αντιγραφή, αλλά κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Απεναντίας, οι εξελίξεις στην πλοκή «τρέχουν» και διατηρείται η αίσθηση του σασπένς, όπως αναμένεται από κάθε sci-fi ταινία που – ας πούμε – «σέβεται τον εαυτό της». Το σίγουρο είναι πως σε επόμενη δουλειά του, θα ήθελα ο Pfister να αποκτήσει τη δική του σκηνοθετική προσωπικότητα.

Αναφορικά με το σενάριο του Jack Paglen, ένα έχω να πω: η ιστορία του είναι τόσο τρομακτική, που θα μπορούσε κάποια στιγμή και να πραγματοποιηθεί. Αν κάποιος παρακολουθεί τακτικά τις τεχνολογικές εξελίξεις, μπορεί κάλλιστα να υποθέσει πως το τέρμα αυτών των εξελίξεων… είναι πολύ μακριά ακόμα. Ο Paglen αυτές τις υποθέσεις τις έκανε πραγματικότητα πηγαίνοντας τομείς τις επιστήμης παραπάνω από ένα βήμα παραπέρα. Κβαντομηχανική, βιοχημεία, νανοτεχνολογία, θα μπορούσαν κάποτε άνετα να χρησιμοποιηθούν όπως βλέπουμε στο «Transcendence». Ταυτόχρονα, με την τεχνολογική εξέλιξη, όσο αυξάνονται τα οράματα των επιστημόνων, τόσο εγείρονται κι οι αμφιβολίες στο κατά πόσο θα ωφελήσουν αυτά τελικά τον κόσμο ή αν θα πάρουμε κάποιο μονοπάτι δίχως επιστροφή. Σε κάνει, μάλιστα να αναρωτιέσαι, αν τελικά είναι καλό που η τεχνολογία σημειώνει τέτοια αλματώδη πρόοδο.
Δε μπορώ να έχω άποψη επί των επιστημονικών ακριβειών για την ταινία, αλλά αυτό δε σημαίνει σίγουρα πως μπορεί κανείς να αποκλείσει ως ενδεχόμενα όλα αυτά που παρουσιάζονται κάποτε να υλοποιηθούν. Και νομίζω πως αυτός είναι κι ο παράγοντας που δημιουργεί μία ανεξήγητη αγωνία στο θεατή.

Transcendence 5Για το cast:
Ο Pfister συγκέντρωσε για το «Transcendence» ένα εντυπωσιακό cast ηθοποιών, ακόμη κι αν – και εδώ – ακολουθούσε σε κάποιες επιλογές τη «γραμμή Nolan», κυρίως σε αυτές των Cillian Murphy και Morgan Freeman. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη κι αν μου φάνηκε στην αρχή περίεργη η επιλογή της μικροκαμωμένης Kate Mara ως αποφασιστικής ηγέτη της ομάδας R.I.F.T., η ερμηνεία της δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης κι ο Paul Bettany είναι η ιδανική επιλογή στο ρόλο του επιστήμονα/»φωνής της λογικής». Επίσης η Rebecca Hall μου άρεσε ως η επιστήμονας και σύντροφος του Will η οποία διχάζεται από τις προοπτικές του οράματός της και την ηθική πλευρά των πραγμάτων.

Αυτός όμως ο οποίος επιβεβαιώνει τον τίτλο της ταινίας κι ουσιαστικά κυριαρχεί είναι ο Johnny Depp. Δε χρειάστηκε να μακιγιαριστεί να βάλει προσθετικά και να αλλάξει τελείως την εμφάνισή του και κατά βάση ήταν απλά… μία φωνή στην ταινία. Αυτά όμως, δεν τον εμπόδισαν από το να αφομοιώσει το ρόλο του Will Caster. Επιπλέον μου άρεσε που ξέφυγε λίγο από τα «τετριμμένα»… επιτέλους είδαμε και το πρόσωπό του χωρίς να φοράει την περούκα και το χρυσό δόντι του Jack Sparrow – Jack, σ’ αγαπώ, αλλά το Johnny λίγο παραπάνω! Στην τελική, διεύρυνε αρκετά το πεδίο των ρόλων του και γι’ αυτό θεωρώ τη συμμετοχή του στο «Transcendence» μία από τις πιο «δυνατές» στην καριέρα του.
Καλή διασκέδαση! Α, και στη θέση σας… θα απομάκρυνα smartphones και tablets κατά τη διάρκεια της ταινίας!

Πρωταγωνιστούν: Johnny Depp, Rebecca Hall, Paul Bettany, Cillian Murphy, Morgan Freeman, Kate Mara, Xander Berkeley κ.α.

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd : The Grand Budapest Hotel

written by The K-magazine

The Grand Budapest Hotel 1Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Τι μου κάνετε; Χαλαρώνετε αυτό το όμορφο σαββατοκύριακό σας, ελπίζω! Ήρθα, λοιπόν, να βάλω κι εγώ ένα μικρό λιθαράκι σε αυτή τη χαλάρωση.

Με πρώτη αφορμή το γεγονός πως μπαίνουμε σε τροχιά βραβεύσεων για τις τελευταίες κινηματογραφικές παραγωγές (Χρυσές Σφαίρες, BAFTA κλπ) και με δεύτερη πιο συγκεκριμένη αφορμή πως για τα βραβεία BAFTA η ταινία που σας προτείνω για απόψε διεκδικεί διακρίσεις σε έντεκα κατηγορίες, θεώρησα πως είναι ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα το «Grand Budapest Hotel» του Wes Anderson.

Η ιστορία ξεκινά τοποθετημένη χρονικά στο 1985, όπου ένας Συγγραφέας (Tom Wilkinson) αφηγείται το ταξίδι του και τη διαμονή του στο ξενοδοχείο Grand Budapest που βρίσκεται στη – φανταστική – Δημοκρατία της Zubrowka (συγνώμη, παιδιά, δε μπορώ να το γράψω στα ελληνικά!) εν έτει 1968. Σε νεότερη ηλικία τότε, ο Συγγραφέας (Jude Law) συναντά το μυστηριώδη κύριο Moustafa (F. Murray Abraham), ο οποίος με τη σειρά του ξεκινά να του αφηγείται την ιστορία του θρυλικού θυρωρού του ξενοδοχείου, κυρίου Gustave H. (Ralph Fiennes) τη δεκαετία του 1930, όταν το ξενοδοχείο ήταν στα μεγαλεία του. Κάπου τότε ήταν που ο κύριος Moustafa ήταν απλά ο Zero (Tony Revolori), ένας υπό εκπαίδευση γκρουμ, ο οποίος όμως έγινε ο προστατευόμενος του κυρίου Gustave αλλά κι ο πιο έμπιστος φίλος του. Κι έτσι ξεδιπλώνεται μία περιπέτεια που αφορά μία μεγάλη κληρονομιά, έναν πολύτιμο πίνακα, μυστηριώδεις κατηγορίες δολοφονίας κι όλα αυτά σε μία περίοδο όπου ο μεγάλος πόλεμος είναι προ των πυλών.

The Grand Budapest Hotel 7Η ταινία του Wes Anderson είναι εμπνευσμένη από γραπτά του Αυστριακού συγγραφέα και δημοσιογράφου Stefan Sweig, ενώ το σενάριο υπογράφουν ο Hugo Guinness, καθώς κι ο ίδιος ο Anderson. Αποτέλεσμα είναι μία ταινία με έξυπνο, ευγενές χιούμορ, μέσω της οποίας ο Anderson σατιρίζει τις πολιτικοκοινωνικές αλλαγές της Ευρώπης ανάμεσα στους δύο μεγάλους πολέμους. Ή μάλλον, δεν τις σατιρίζει ακριβώς… Περισσότερο μάλλον προκαλεί μία αίσθηση πως αυτές οι αλλαγές «χαράχτηκαν στο πετσί» της Ευρώπης, ενώ κάνοντας ένα μεγάλο αριθμό των γυρισμάτων να μοιάζουν λες και πραγματοποιήθηκαν μέσα σε ένα κουκλόσπιτο (δείτε απλά τα χρώματα και τις συμμετρίες που χρησιμοποιούνται), ο Anderson γεννά στο θεατή μία γλυκιά νοσταλγία για εκείνη την εποχή. Κι όλα αυτά δε θα τα είχε καταφέρει αν χρησιμοποιούσε στην αφήγηση αληθινές τοποθεσίες ή αυτούσια ιστορικά γεγονότα. Αντίθετα, προτίμησε να «δημιουργήσει» μία φανταστική χώρα κι ένα στρατιωτικό τάγμα που παραπέμπει στα SS. Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να μιλήσεις για κοινωνικοπολιτικές ζυμώσεις από το να τις χρησιμοποιήσεις ως φόντο για μία ιστορία.

Η αλήθεια είναι πως την πρώτη φορά που είχα δει ταινία του Wes Anderson – συγκεκριμένα την «Οικογένεια Tenenbaum» – δυσκολεύτηκα να δω αυτό που λέμε πως «θέλει να πει ο ποιητής». Αντιλαμβάνομαι, όμως, πως κάθε δημιουργός έχει το δικό του τρόπο έκφρασης κι ίσως ο τρόπος του Anderson είναι μέσω ενός σουρεαλιστικού καλειδοσκοπίου, θα μπορούσα να πω. Γι’ αυτό και δεν απορώ που το «Grand Budapest Hotel» έκανε τόση αίσθηση στους κριτικούς.

GHB_9907 20130130.CR2Σπάνια αναφέρομαι μόνο σε έναν ηθοποιό κάποιας ταινίας και το «Grand Budapest Hotel» απαρτίζεται από ένα αφάνταστα πλούσιο cast, αλλά νομίζω πως αυτός που κυριάρχησε ήταν ο Ralph Fiennes. Μέσω του κυρίου Gustave H. ο Fiennes μας βγάζει μία περσόνα κομψή και συνάμα κωμική. Ειδικά το κωμικό κομμάτι του ρόλου ήταν μία απρόσμενη έκπληξη – ευχάριστη φυσικά – καθώς ο δημοφιλής Βρετανός ηθοποιός δε μας έχει συνηθίσει σε τέτοιους ρόλους. Επόμενο, λοιπόν, το όνομά του να φιγουράρει και στις υποψηφιότητες των βραβείων ερμηνείας.
Στη θέση σας θα έβλεπα το «Grand Budapest Hotel» με ένα ποτήρι καλό κρασί για ατμόσφαιρα! Καλή διασκέδαση!


Πρωταγωνιστούν: Ralph Fiennes, F. Murray Abraham, Saoirse Ronan, Adrien Brody, Tilda Swinton, Willem Dafoe, Bill Murray, Jude Law, Edward Norton, Harvey Keitel, Jeff Goldblum κ.α.

1 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd : The Great Gatsby (2013)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Καλή χρονιά, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Να έχουμε όλοι μας μία πανέμορφη, τυχερή και μαγική χρονιά! Ελπίζω να τα περάσατε όμορφα αυτές τις μέρες και τώρα να σας βρίσκω στη φάση της κυριακάτικης ραστώνης!

Οι γιορτές τελείωσαν και σιγά σιγά επανερχόμαστε στη ρουτίνα μας. Τι θα λέγατε αν αυτήν την πρώτη Κυριακή του χρόνου την κάναμε λίγο πιο… λαμπερή με μία ταινία που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς; Κυρίες και κύριοι, σας παρουσιάζω την τελευταία κινηματογραφική εκδοχή του βιβλίου του Scott F. Fitzgerald «Ο Υπέροχος Gatsby»!

1922: Ο Nick Carraway (Tobey Maguire) καταφθάνει μετά τον πόλεμο στο Long Island για να πιάσει δουλειά στην αγορά ομολόγων και νοικιάζει ένα μικρό σπιτάκι το οποίο γειτνιάζει με μία μεγαλοπρεπή έπαυλη. Αργότερα μαθαίνει πως η έπαυλη αυτή ανήκει στον Jay Gatsby, έναν μυστηριώδη άντρα ο οποίος διοργανώνει συχνά πάρτυ τα οποία κάθε φορά γίνονται αντικείμενο συζήτησης τόσο για τη μεγαλοπρέπειά τους όσο και για την υπερβολή τους. Η μετακόμισή του στο Long Island είναι μία ευκαιρία για το Nick ώστε να διατηρήσει επαφές με την ξαδέρφη του τη Daisy (Carrey Mulligan) και το σύζυγό της και πρώην συμφοιτητή του, Tom Buchanan (Joel Edgerton), με αποτέλεσμα να ανακαλύπτει πως η συζυγική ευτυχία της Daisy και του Tom έχει και τα μυστικά της από πίσω. Τέλος, τα πράγματα θα εμπλακούν ακόμη περισσότερο όταν σ’ ένα από τα φανταχτερά πάρτυ θα γνωρίσει και θα έρθει κοντά με τον Gatsby (Leonardo DiCaprio) κι όταν μάθει πως ο Gatsby κι η Daisy δε γνωρίστηκαν πρώτη φορά σ’ εκείνο το πάρτυ.

Η πρόσφατη αυτή κινηματογραφική μεταφορά του ομότιτλου έργου του Fitzgerald φέρει την υπογραφή του Baz Luhrman σε σκηνοθεσία και σενάριο – στο τελευταίο σε συνεργασία με τον Craig Pearce («Romeo + Juliet», «Moulin Rouge»). Αν είστε εξοικειωμένες με τις προηγούμενες δουλειές του Luhrmann κι αν τις αγαπήσατε όπως εγώ, τότε ετοιμαστείτε για μία παρόμοια εμπειρία. Με φόντο τη Νέα Υόρκη της δεκαετίας των ‘20s, ο «Gatsby» του Luhrmann είναι μία ταινία γεμάτη ρυθμό, λάμψη και χρώμα. Περισσότερο, όμως, είναι μία ταινία με πάθος, αγωνία και χαρακτήρες τόσο ζωντανούς που σου γεννάνε τα ίδια έντονα συναισθήματα ακριβώς όπως και στο βιβλίο. Η πλοκή κυλάει όμορφα, χωρίς «κοιλιές» και μάλιστα με ρυθμό που αν τυχόν «αποσπαστείς» δεν έχεις δικαιολογίες. Στα plus της ταινίας το ιδιαίτερο soundtrack, πίσω από την παραγωγή του οποίου βρίσκεται ο γνωστός και μη εξαιρετέος Jay-Z. Το soundtrack αποτελείται τόσο από πρωτότυπα τραγούδια – προσωπικά ξεχώρισα το «Over The Love» των Florence and The Machine και το «Young and Beautiful» της Lana Del Rey – αλλά και όμορφα covers, όπως το «Back to Black» της εκλιπούσης Amy Winehouse, του οποίου την ερμηνεία για το OST ανέλαβε η Beyoncé.

Για το cast:
Αν κι οι κριτικές για το ρόλο του Nick Carraway υπήρξαν διφορούμενες, προσωπικά βρήκα σχετικά εύστοχη την επιλογή του Tobey Maguire. Αν κι ομολογώ πως σε κάποια σημεία η ερμηνεία του «έχανε στα σημεία», ο πράος ρόλος του αφηγητή της ιστορίας του Gatsby νομίζω πως ταιριάζει σε μία περσόνα χαμηλών τόνων όπως είναι ο Maguire.
Ο Joel Edgerton στο ρόλο του Tom Buchanan θεωρείται από τις πιο επιτυχημένες επιλογές του σκηνοθέτη, καθώς ο Αυστραλός ηθοποιός κατάφερε να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη τη σκληράδα και την – κομμάτι – brutal προσωπικότητα του Buchanan.
H Carrey Mulligan είναι η πιο γλυκιά Daisy και θα μπορούσε να ανταποκρίνεται στην εικόνα που δημιουργείται σε όποιον διαβάζει το βιβλίο. Αυτή της η γλυκύτητα, φυσικά, έρχεται σε πλήρη αντίφαση με το χαρακτήρα και τον τρόπο που λειτουργεί η Daisy, καθώς πρόκειται για έναν πολύπλοκο χαρακτήρα που – ας το πούμε απλά – θέλει να έχει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο – όσοι έχετε διαβάσει το βιβλίο αντιλαμβάνεστε τι θέλω να πω.
Τελευταίο, αλλά σίγουρα ΟΧΙ καταϊδρωμένο, άφησα τον πρωταγωνιστή, τον άνθρωπο στου οποίου το πρόσωπο ο Luhrmann βρήκε τον Gatsby του: το Leonardo diCaprio. Για άλλη μία φορά ο γοητευτικός ηθοποιός μας αποδεικνύει πως ωρίμασε και γι’ αυτό αποδέχθηκε το «στοίχημα» του «Gatsby». Αποτέλεσμα, ο DiCaprio φέρνει στην επιφάνεια την πολυπλοκότητα του ήρωα του Fitzgerald κι όλα όσα κρύβονται πίσω από την επίδειξη πλούτου. Τα όνειρά του, τις ελπίδες του, την προσμονή του. Σε συγκινεί και σε κάνει να έρθεις πιο κοντά στο μυστηριώδη οικοδεσπότη των μεγάλων πάρτυ.

Τι κάθεστε; Άντε, τρεχάτε στο DVD store!

Πρωταγωνιστούν: Leonardo DiCaprio, Carrey Mulligan, Joel Edgerton, Tobey Maguire, Isla Fisher, Elizabeth Debicki, Jason Clarke κ.α.

0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: The Muppet Christmas Carol

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

The Muppet Christmas Carol 2Καλησπέρα σας, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Είστε καλά; Διασκεδάσατε κι αυτό το σαββατοκύριακο με χριστουγεννιάτικη αύρα;
Είμαστε έτοιμοι να αποχαιρετίσουμε και το τελευταίο σαββατοκύριακο του 2014, όπερ μεθερμηνευόμενον… και το χριστουγεννιάτικο αφιέρωμά μας. Την ιστορία της αποψινής ταινίας την έχετε δει σίγουρα σε ουκ ολίγες εκδοχές, αλλά τη συγκεκριμένη version προσωπικά… τη λατρεύω. Ίσως επειδή κάθε φορά που τη βλέπω με γυρίζει στα χρόνια μου τα παιδικά. Ίσως πάλι επειδή… δεν υπάρχει ηλικιακός περιορισμός όταν μιλάμε για τα Muppets!

Η δια χειρός Καρόλου Ντίκενς ιστορία γνωστή και all time classic για την περίοδο των Χριστουγέννων: ο τσιγκούνης Ebenezer Scrooge (Michael Caine) και τα Χριστούγεννα… δεν έχουν καμία απολύτως σχέση. Για την ακρίβεια… τα θεωρεί «σαχλαμάρες» – ή «humbug» αν προτιμάτε! Γι’ αυτό και – μεταξύ άλλων – δίνει εντολή στον υπάλληλό του, Bob Crachit (Kermit the Frog) να αφήσει κατά μέρος το όνειρο του να περάσει την ημέρα των Χριστουγέννων με την οικογένειά του και να έρθει νωρίς νωρίς να πιάσει δουλειά. Μέχρι τη στιγμή που τα φαντάσματα των πρώην συνεταίρων του, Jacob και Robert Marley (Statler & Waldorf) θα τον ειδοποιήσουν πως το βράδυ θα τον επισκεφθούν τρία πνεύματα, ευελπιστώντας πως ο Scrooge θα αλλάξει και θα αποφύγει τη δική τους μεταθανάτια μοίρα, όπου είναι καταδικασμένοι να ζούνε αλυσοδεμένοι με τις αμαρτίες τους. Όταν, λοιπόν, το ρολόι σημάνει μία τη νύχτα… τότε θα αρχίσει η μαγεία.

The Muppet Christmas Carol 1Τι έχουμε εδώ, λοιπόν; Μία πραγματική παρέλαση όλων των συντελεστών των Muppets. Από τον σεναριογράφο και «υπεύθυνο» για τις αναγκαίες μετατροπές της «Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας» του Ντίκενς Jerry Juhl – ο οποίος ανέλαβε αμέτρητα σενάρια για εκπομπές και ταινίες Muppets – και το σκηνοθέτη Brian Henson, γιο των Jim και Jane Henson – καθώς και «γονείς» όλων των Muppets! – μέχρι τον Kermit, τη Miss Piggy, τον Fozzie, τον Gonzo… όλη η «οικογένεια» Muppets έβαλαν τα δυνατά τους για μία μοναδική χριστουγεννιάτικη κινηματογραφική εμπειρία. Η ιστορία του τσιγκούνη Scrooge που μεταμορφώνεται σε γενναιόδωρο ευεργέτη είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική που θα παρακολουθήσει κάποιος αυτές τις μέρες.
Γιατί εγώ επέλεξα την εκδοχή με τα Muppets; Όπως σας είπα γιατί τα Muppets δε γνωρίζουν ηλικία. Μεγάλωσαν γενιές και γενιές ανθρώπων ανά τον κόσμο – μέχρι κι ο ανιψιός μου τρελαίνεται να βλέπει τον Swedish Chef! – και θα είναι πάντα όχι απλά διαχρονικοί, αλλά κι οι πιο αγαπημένοι χαρακτήρες.
Αυτή τους λοιπόν, η ιδιότητα, να κάνουν δηλαδή τους φίλους τους να ξαναγίνονται έστω και για λίγο παιδιά είναι ό,τι πιο ταιριαστή για τα Χριστούγεννα. Αυτές τις μέρες όλοι αποζητούμε να γίνουμε ξανά παιδιά, να ζήσουμε τη μαγεία – ή έστω να ελπίσουμε σε αυτήν. Τι καλύτερο, λοιπόν, από το να τη ζήσεις παρέα με τους ήρωες της παιδικής σου ηλικίας;;;

Φυσικά πολύ δυνατό «συν» της ταινίας ο Michael Caine στο ρόλο του Scrooge. Το ευγενές του παρουσιαστικό σε συνδυασμό με το στριμμένο χαρακτήρα του Ντίκενς είναι αν μη τι άλλο ένα πολύ μεγάλο δέλεαρ! Α, και κάτι άλλο…; Εσείς φανταζόσασταν ποτέ τον Ντίκενς με τη… μυτόγκα του Gonzo; Όχι; Ευκαιρία να το δείτε με τα μάτια σας!

Τι κάθεστε; Χουχουλιάστε, πάρτε δίπλα σας σνακς και κρασάκι και απολαύστε τα Muppets!
Χρόνια Πολλά!


Πρωταγωνιστούν: Michael Caine, Steven Mackintosh, Meredith Braun, Robin Wiver, Kermit The Frog, Miss Piggy, Fozzie Bear, Robin The Frog κ.α.!*
*Ειλικρινά, πιστεύατε πως δε θα ανέφερα τα Muppets στο cast;;; :P

1 comment
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: It’s a Wonderful Life

written by The K-magazine

It's a Wonderful Life 1Καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Τι μου κάνετε; Παίρνετε ανάσα από ένα ευχάριστα γεμάτο σαββατοκύριακο; Το ελπίζω! Και λέω να συνδράμω προτείνοντάς σας μία ξεχωριστή ταινία στα πλαίσια του χριστουγεννιάτικου αφιερώματός μας. Απόψε θα κάνουμε ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο – στο 1946 συγκεκριμένα – και θα γνωρίσουμε την «Υπέροχη ζωή» του Frank Capra.

Ο George Bailey(James Stewart) είναι ένας καλόκαρδος άνθρωπος, ο οποίος όλη του τη ζωή άφηνε στην άκρη τα όνειρά του προκειμένου να βοηθήσει τους συνανθρώπους του. Μέχρι που μία οικονομική δυσχέρεια την παραμονή των Χριστουγέννων θα τον φέρει στα όριά του και παράλληλα στο σημείο να αμφισβητεί κατά πόσο αξίζει τελικά το να ζει. Τότε είναι που ένας… άγγελος δεύτερου βαθμού που ακόμη δεν έχει κερδίσει τα φτερά του, ο Clarence (Henry Travers) θα κατέβει στη γη για να τον μεταπείσει. Για την ακρίβεια, για να του αποδείξει πως, ακόμη κι αν δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει όλα όσα ήθελε, ο George έζησε μία πραγματικά υπέροχη ζωή. Αλήθεια… τι είναι αυτό που κάνει τελικά τη ζωή μας υπέροχη;

Αυτό το ερώτημα καλείται να απαντήσει στη διάρκειας 120 λεπτών ταινία του ο Ιταλός σκηνοθέτης Frank Capra, δημιουργός του «Συνέβη μία Νύχτα» του 1934. Συνυπογράφοντας το σενάριο, ο Capra «έχτισε» μία αφάνταστα τρυφερή, γεμάτη έντονα συναισθήματα ιστορία, η οποία σε συναρπάζει από τα πρώτα κιόλας λεπτά. Η ροή της είναι γρήγορη και σ’ αυτό βοηθάει κυρίως η απίστευτη ενέργεια που μοιάζει να διακατέχει τον πρωταγωνιστή της, τον James Stewart («Rear Window», «Vertigo»). Με το χαρακτήρα του να πρέπει να βιώνει συνεχείς ψυχολογικές μεταβάσεις – από τον έρωτα στην απόγνωση και την αγωνία και τούμπαλιν – η δουλειά του Stewart φαντάζει δύσκολη. Αυτά όμως δεν εμποδίζουν τον ηθοποιό από το να καθηλώσει το θεατή, κάνοντάς τον να ζητά να δικαιωθεί ο George Bailey. Εντυπωσιακός ως «κακός» ο Lionel Barrymore στο ρόλο του κυρίου Potter ενώ ως αξιολάτρευτος άγγελος παρουσιάζεται ο Henry Travers… ακόμη κι αν το παρουσιαστικό του δε θυμίζει την εικόνα που έχουμε ίσως οι περισσότεροι από εμάς για τους αγγέλους!

It's a Wonderful Life 6Κυρίως, όμως, αυτό που με συγκίνησε απίστευτα είναι η σύνδεση της ταινίας με τα Χριστούγεννα. Πώς γίνεται αυτή; Μπορεί κανείς να θεωρήσει εύκολα πως τα Χριστούγεννα είναι η εποχή του – ας το πω λαϊκά – «θερίζεις ό,τι σπέρνεις». Και παρά το φόβο του spoiler οφείλω να το πω: ο George έδωσε μόνο χαρά κι αγάπη στους συνανθρώπους του. Όταν αυτός βρέθηκε στη δύσκολη θέση, οι συνάνθρωποί του αυτοί κλήθηκαν να ανταποδώσουν αυτήν την καλοσύνη. Υπάρχει, λοιπόν, πιο ταιριαστή μέρα για να κάνει κάποιος κάτι τέτοιο… εκτός από τα Χριστούγεννα;

Εσείς τι έχετε να κάνετε τώρα; Τίποτα! Απλά βρείτε την ταινία, απολαύστε την και μπείτε ακόμη περισσότερο στο συναισθηματικό κλίμα των Χριστουγέννων!
https://www.youtube.com/watch?v=KZ_OZpb0wIA
Πρωταγωνιστούν: James Stewart, Donna Reed, Lionel Barrymore, Henry Travers, Thomas Mitchell, Gloria Grahame, H. B. Warner κ.α.

0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd : Serendipity, από την Αντ. Αδαμοπούλου

written by The K-magazine

serendipity_1Γεια σας και πάλι, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Είστε καλά; Πώς τα περάσατε το σαββατοκύριακό σας; Ελπίζω υπέροχα!
Το αφιέρωμά μας στα Χριστούγεννα συνεχίζεται και για απόψε σας έχω μία ταινία, η οποία επιβεβαιώνει πως τα Χριστούγεννα η μαγεία πλανάται στην ατμόσφαιρα. Γιατί, αν η μοίρα δεν είναι μαγεία… τότε δεν ξέρω τι είναι!

Ο Jonathan (John Cusack) γνωρίζει για πρώτη φορά της Sara (Kate Beckinsale) στα Bloomingdale’s, όπου κι οι δύο επιθυμούν να αγοράσουν το ίδιο ζευγάρι γάντια για δώρο Χριστουγέννων. Κι οι δύο είναι δεσμευμένοι, αλλά παρ’ όλα αυτά καταλήγουν να περνούν χρόνο μαζί, με παγωτό στο Serendipity 3. Όταν ο Jonathan της ζητά να ξαναβρεθούν, η Sara επιλέγει να αφήσει τη μοίρα να το αποφασίσει αυτό. Πώς θα γίνει αυτό; Πρέπει αυτή να βρει το χαρτονόμισμα των πέντε δολαρίων όπου ο Jonathan έχει γράψει το όνομα και το τηλέφωνό του κι αυτός να βρει το αντίτυπο του «Έρωτα στα Χρόνια της Χολέρας» όπου είναι τα δικά της στοιχεία. Και τότε θα χωρίσουν τους δρόμους τους. Άραγε θα τους βοηθήσει η μοίρα να ξανασυναντηθούν; Κι αν ναι, πώς θα τους βρει;

serendipity-movie-quotes-zbsi6z0nΤο σενάριο του «Serendipity» υπογράφει ο Marc Klein («A Good Year», «Mirror Mirror») και τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο Peter Chelsom («The Mighty», «Shall We Dance?»). Και μπορεί να πρόκειται για ρομαντική κομεντί του τύπου «boy meets girl», αλλά εδώ δε μιλάμε για το μοτίβο «τα φτιάχνουμε – τα χαλάμε – τα ξαναφτιάχνουμε – παρεξηγούμαστε – ζούμε happily ever after».
Επειδή όλη η ιστορία βασίζεται στο γεγονός πως οι ήρωες – τρόπον τινά – αφήνονται στην τύχη τους, δημιουργεί μία γλυκιά αγωνία στο θεατή. Ειδικά στις σκηνές όπου φαίνεται πόσο κοντά έφτασαν ο ένας στον άλλον και πώς για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου ή μία μικρή συγκυρία πάλι χάθηκαν. Επιπλέον, όλα εξελίσσονται την περίοδο των Χριστουγέννων, με αποτέλεσμα να μας θυμίζει αυτό που προείπα: πόσοι εκπληκτικοί τρόποι υπάρχουν για να εκδηλωθεί η μαγεία της εποχής! Και φυσικά βοηθάει η επιλογή των John Cusack και Kate Beckinsale για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους!

Απόψε, λοιπόν, που κι οι θερμοκρασίες έχουν πέσει, ξαναπιάστε την κουβερτούλα να χουχουλιάσετε κι απολαύστε μία ιδιαίτερη και κυρίως ΜΑΓΙΚΗ ρομαντική κομεντί!

Πρωταγωνιστούν: John Cusack, Kate Beckinsale, Bridget Moynahan, Eugene Levy, Jeremy Piven, John Corbett κ.α.

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: Love Actually…

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Love Actually 1Γεια σας και πάλι, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Ελπίζω να σας πετυχαίνω σε φάση όπου σκέφτεστε πόσο ευχάριστα περάσατε το σαββατοκύριακό σας!

Μπήκαμε πλέον κι επίσημα σε τροχιά Χριστουγέννων κι όπως και τις προηγούμενες χρονιές ξεκινάει επίσημα και το αφιέρωμά μας σε ταινίες γύρω από αυτά. Και μπορεί η αποψινή μου πρόταση να θεωρηθεί κάπως «τετριμμένη», αλλά οι πιο πολλοί θα παραδεχθείτε το εξής: πως η συγκεκριμένη ταινία πλέον είναι απόλυτα συνυφασμένη με τα Χριστούγεννα, νικώντας κατά κράτος το παραδοσιακό «Home Alone»!
Η ταινία αποτελείται από εννέα ξεχωριστές ιστορίες:
Ο τραγουδιστής Billy Mack (Bill Nighy) προσπαθεί να νεκραναστήσει την καριέρα του κάνοντας μία Χριστουγεννιάτικη διασκευή μίας προηγούμενης επιτυχίας.

Η Juliet (Keira Knightley) μόλις παντρεύτηκε τον καλό της, Peter (Chiwetel Ejiofor) με κουμπάρο τον καλύτερο φίλο του Peter, το Mark (Andrew Lincoln). Η ιδιαιτερότητα αυτής της σχέσης θα ξεκινήσει να ξετυλίγεται όταν η Juliet, παρακολουθώντας το βίντεο του γάμου – τον οποίο βιντεοσκόπησε ο Mark – αρχίσει να πιστεύει πως ο Mark ίσως δεν τη συμπαθεί και τόσο. Είναι άραγε σωστές οι υποψίες της Juliet;

to-me-you-are-perfect
Ο Jamie (Colin Firth), συγγραφέας, αποσύρεται στη γαλλική εξοχή έπειτα από ένα συναισθηματικό «στραπάτσο». Εκεί θα γνωρίσει την Aurélia (Lúcia Moniz), η οποία είναι οικιακή βοηθός. Η κοπέλα δεν ξέρει να μιλά παρά μόνο τη μητρική της γλώσσα, μια που είναι από την Πορτογαλία, πράγμα που κάνει δύσκολη την επικοινωνία ανάμεσα σε αυτήν και τον Jamie. Παρ’ όλα αυτά θα αναπτυχθεί μία ιδιαίτερη σχέση ανάμεσά τους.

colin-firth-ft-lc3bacia-moniz-love-actually
Ο Daniel (Liam Neeson) είναι χήρος και μεγαλώνει μόνος του το θετό του γιο, το Sam (Thomas Sangster). Ο Sam είναι ερωτευμένος με την Αμερικανίδα συμμαθήτριά του, τη Joanna, αλλά δεν ξέρει πώς να την πλησιάσει. Κι είναι ο Daniel που πρέπει να «σώσει» την κατάσταση.

Ο David (Hugh Grant) είναι ο νεοεκλεγείς Βρετανός Πρωθυπουργός κι η Natalie (Martine McCutcheon) είναι το νέο μέλος του προσωπικού της 10 Downing Street. Οι σχέσεις τους είναι κάπως ιδιόρρυθμες, μέχρι τη στιγμή που κι οι δύο θα συνειδητοποιήσουν πως κάτι βαθύτερο υποβόσκει.

desktop_grant_1024x768-2
Η Sarah (Laura Linney) είναι «τσιμπημένη» με το συνεργάτη της, αλλά κάτι την εμποδίζει από το να προχωρήσει παρακάτω.
Ο John (Martin Freeman) κι η Judy (Joanna Page) είναι ηθοποιοί/ “κασκαντέρ ερωτικών σκηνών” κι ενώ βρίσκονται μόνο για να κάνουν γυμνές σκηνές, αντιλαμβάνονται πως έχουν βρει κάποιον με τον οποίο μπορούν να μιλήσουν και να μοιραστούν σκέψεις. Μέχρι που κάποια στιγμή θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα μοιραστούν και συναισθήματα!

Ο Harry (Alan Rickman) είναι παντρεμένος με την αδερφή του David, Karen (Emma Thompson). Μόνο που ο γάμος αυτός θα αρχίσει να περνάει την κρίση του όταν η εξωσυζυγική σχέση του Harry με τη νεαρή βοηθό του θα γίνει πιο απαιτητική.

o-LOVE-ACTUALLY-ANNIVERSARY-facebook
Ο Colin (Kris Marshall), απογοητευμένος που δε μπορεί να δημιουργήσει μία σταθερή σχέση, αποφασίζει να κάνει ένα ταξίδι στην Αμερική, κυνηγώντας… την αγάπη!
Όλοι αυτοί οι χαρακτήρες που σας ανέφεραν έχουν μερικά κοινά μεταξύ τους, αλλά ο πιο δυνατός κρίκος που τους ενώνει είναι ένας: όλοι τους ανεξαιρέτως… αναζητούν την αγάπη! Κι η ταινία του Richard Curtis («Τέσσερις Γάμοι και Μία Κηδεία», «Μια Βραδιά στο Notting Hill») κάνει ακριβώς αυτό: εξυμνεί κάθε μορφή αγάπης! Την ερωτική, τη φιλική, τη συζυγική, την άδολη, την παιδική… Γιατί έβαλα τόσα πολλά επίθετα; Γιατί τα Χριστούγεννα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την αγάπη, κι αυτή έχει άπειρες μορφές. Κι όπως ο σκηνοθέτης – και σεναριογράφος – του «Love Actually…» ανακατεύει τις ιστορίες των χαρακτήρων του, συγκινεί και κρατά σε εγρήγορση του θεατή, ο οποίος περιμένει και μία μορφή «δικαίωσης» για αυτούς. Σε κάθε λεπτό που περνάει, περιμένει με αγωνία οι ήρωες να βρούνε την αγάπη που τους αξίζει… με όποια μορφή κι αν είναι αυτή. Γιατί… ποιος δε θέλει την αγάπη στη ζωή του;

Για το cast:
Ο Curtis συγκέντρωσε μία πραγματικά δυνατή ομάδα ηθοποιών – θεωρώ πως το αντιληφθήκατε ήδη! Δε μπορώ να ξεχωρίσω κανέναν, ειλικρινά, καθώς όλοι τους δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για το ρόλο τους.Plus… λατρεύω τον τρόπο που ακούγεται η Αγγλική γλώσσα! Θα επιστήσω μόνο την προσοχή σας στο μικρό Thomas Sangster – είναι γλυκύτατος, απλά! – και στο δημοφιλή κωμικό Rowan Atkinson, ο οποίος μάλιστα είναι ένας απολαυστικός «καταλύτης» για την εξέλιξη κάποιων από τις ιστορίες!


Πρωταγωνιστούν: Hugh Grant, Liam Neeson, Keira Knightley, Chiwetel Ejiofor, Colin Firth, Emma Thompson, Alan Rickman, Bill Nighy, Laura Linney, Martin Freeman κ.α.

Συμπέρασμα: γρήγορα στο DVD store, «αρπάξτε» το «Love Actually…» κι απολαύστε! Κι αν ήμουν στη θέση σας, θα χουχούλιαζα με μία κουβερτούλα στον καναπέ έχοντας δίπλα μου ένα ποτήρι κρασί! Καλή διασκέδαση!

1 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για Dvd : “Le fabuleux destin d’Amélie Poulain”, από τη Χρ. Τζέικου

written by The K-magazine

amelieΑυτή την ταινία θέλω να την βλέπω κάθε Νοέμβρη, γιατί μου υπενθυμίζει πως έρχονται Χριστούγεννα…Δεν ξέρω γιατί την έχω συνδυάσει με ζεστή σοκολάτα,καναπέ και χνουδωτές κάλτσες , αλλά κάποιος λόγος θα υπάρχει…Εσάς δεν σας δημιουργεί μια γιορτινή και παράλληλα μελαγχολική ατμόσφαιρα? Και αν μου πείτε πως δεν την έχετε δει, δεν θα σας πιστέψω..Μιλάω για την συγκλονιστική ταινία “Amelie” με την Audrey Tautou στον ομώνυμο ρόλο και το εξαιρετικό soundtrack της ταινίας , του Yann Tiersen.

Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα , στις 19 Οκτωβρίου του 2001 και απέσπασε πολύ καλές κριτικές και βραβεία. Πρόκειται για μια ρομαντική κομεντί και ο πραγματικός τίτλος της είναι “Le fabuleux destin d’Amélie Poulain “. Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας ντροπαλής σερβιτόρας που αποφασίζει να αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων του περιβάλλοντός της προς το καλύτερο, ενώ παλεύει με τη δική της απομόνωση.

Υπόθεση: H Αμελί είναι μια κοπέλα 23 χρονών, η οποία μένει με τον πατέρα της, αφού σε ηλικία 6 ετών η μητέρα της πέθανε. Ο πατέρας της από τότε αποτραβιέται από την ιατρική και αφιερώνει τη ζωή του στο να φτιάξει ένα μνημείο για την γυναίκα του την Αμαντίν, στον κήπο του σπιτιού του . Η Αμελί εργάζεται ως σερβιτόρα σε μια καφετέρια στην Μονμάρτη, ενώ η ίδια έχει ζήσει αρκετές αποτυχημένες σχέσεις, βρίσκει τη χαρά της ζωής σε μικρές και απλές απολαύσεις αφήνοντας τη φαντασία της ελεύθερη. Μετά από λίγο καιρό ανακαλύπτει κάτω απ’το πάτωμα του διαμερίσματος στο οποίο μένει ένα κουτί το οποίο άνηκε στον προηγούμενο νοικάρη. Εντυπωσιασμένη απ’την ανακάλυψή της αποφασίζει να βρει το αγόρι στο οποίο ανήκει το κουτί, και παράλληλα βάζει στοίχημα με τον εαυτό της πως αν καταφέρει να τον βρει και τον κάνει ευτυχισμένο θα συνεχίσει για μια ολόκληρη ζωή να κάνει χαρούμενους τους ανθρώπους. Καταφέρνει να κερδίσει το στοίχημα με τον εαυτό της.

giphy-facebook_sΕνώ κάνει και άλλους ευτυχισμένους, η Αμελί παρατηρεί έναν άνδρα που μαζεύει φωτογραφίες αγνώστων από έναν θάλαμο φωτογραφιών και του οποίου του έπεσε το άλμπουμ .Εκείνη κάνει άνω κάτω ολόκληρο το Παρίσι για να τον βρει και να του το επιστρέψει. Ανακαλύπτει ότι ονομάζεται Νίνο, του το επιστρέφει ανώνυμα αλλά διστάζει να τον προσεγγίσει. Τελικά παίρνει το θάρρος και τον συναντά και έτσι αρχίζει η σχέση τους.

Γιατί να δείτε την ταινία;; Μα φυσικά για την εξαιρετική ερμηνεία της Audrey Tautou ( και το απίστευτο καρέ μαλλί της), για το άρωμα Γαλλίας , για την εξαιρετική μουσική του Yann Tiersen , και τις απίστευτες εικόνες που σου δημιουργούνται μέσα από την σκηνοθεσία του Ζαν-Πιερ Ζενέ . Πεθαίνω με τη σκηνή όπου δείχνει πόσο ανικανοποίητη ήταν η Αμελί με τους άντρες και ευχαριστιόταν περισσότερο με τις πιο απλές απολαύσεις , όπως το να βυθίζει τα χέρια της μέσα σε ένα σακί με φασόλια , ή να σπάει με το κουταλάκι του γλυκού την επικάλυψη μιας crème-brulee. Εννοείται πως απευθύνεται σε νεαρές κοπέλες η ταινία αφού τα θέματά της θίγουν τον νεανικό έρωτα και την αθωότητα της ηλικίας αυτής. Αυτό όμως δεν πάει να πει πως δεν μιλάει για το όνειρο καθώς και για όλα εκείνα που θέλουν να ζουν οι γυναίκες όσο προχωρούν τα χρόνια… το ανεκπλήρωτο, το ανέφικτο και το απρόσμενο…εκείνο που δεν περιμένεις να σου συμβεί…


Διάρκεια ταινίας : 122 λεπτά
Γλώσσα : Γαλλικά

Πρωταγωνιστές: Οντρέ Τοτού , Ματιέ Κασοβίτς, Ντομινίκ Πινιόν
Σκηνοθεσία: Ζαν-Πιερ Ζενέ
Μουσική: Γιαν Τιρσέν

Περισσότερες πληροφορίες για τη Χριστιάνα Τζέϊκου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd : Closer, από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Closer 1Γεια σας και πάλι, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Τι μου κάνετε; Ελπίζω να σας βρίσκω να χαλαρώνετε μετά από ένα ευχάριστα γεμάτο σαββατοκύριακο! Αν ανοίξατε αυτό το link με την ελπίδα πως θα σας έδινα μία ιδέα για την ταινία που θα μπορούσατε να δείτε απόψε στο σπίτι σας, λοιπόν… σωστά πράξατε, φίλοι μου! Γιατί απόψε σας έχω μία ταινία που μπορεί να μας θυμίσει τη δημιουργική ματιά του εκλιπόντος σκηνοθέτη Mike Nichols, ο οποίος «έφυγε» προ ημερών.

Η ταινία παρακολουθεί τις ζωές δύο ζευγαριών: του Dan (Jude Law) που έχει σχέση με την Alice (Natalie Portman) και της Anna (Julia Roberts) που είναι παντρεμένη με το Larry (Clive Owen). Οι δρόμοι τους θα συναντηθούν κάπως περίπλοκα, μία που κάποια στιγμή ο Dan ξεκινάει μία ερωτική σχέση με την Anna πίσω από την πλάτη των συντρόφων τους. Και φυσικά αυτό σημαίνει πως υπάρχουν συνέπειες για όλους όσους εμπλέκονται στην ιστορία, συνέπειες θετικές κι αρνητικές.

Ναι, ξέρω, δεν είναι από τις περιγραφές που συνηθίζω να κάνω για μία ταινία. Κοιτάξτε, όμως, τι συμβαίνει: η ταινία βασίζεται στο ομότιτλο θεατρικό έργο του Patrick Marber, ο οποίος υπογράφει και το σενάριο της ταινίας. Και καθώς η πλοκή σε ένα θεατρικό έργο αποτελείται από συνεχείς ανατροπές, το να επεκταθώ περισσότερο στην ιστορία θα με οδηγούσε σε spoilers! Κάτι που δεν το θέλω με τίποτα!
Το προκείμενο είναι πως ο Nichols σεβάστηκε το χαρακτήρα του έργου του Marber και προσπάθησε να το αποδώσει έτσι ώστε να δίνει στο θεατή την αίσθηση πως βλέπει μία θεατρική παράσταση. Και το καταφέρνει, κάνοντας τους χαρακτήρες του Marber ακόμη πιο προσιτούς στο θεατή όταν αυτοί είχαν να αντιμετωπίσουν συγκρούσεις είτε με τους συντρόφους τους είτε ακόμη κι εσωτερικές συγκρούσεις, με τους ίδιους τους τους εαυτούς. Κατάφερε να κάνει το θεατή να δει καλύτερα τον ψυχισμό του κάθε χαρακτήρα, την πολυπλοκότητα του καθενός, ενώ ακόμη κατόρθωσε να κάνει πιο έντονη κάθε σκηνή αντιπαράθεσης, καθώς και τη δυναμική των συναισθημάτων των χαρακτήρων, όταν αυτοί μεταπηδούν από τη γλύκα του έρωτα στον πόνο της προδοσίας και πίσω ξανά.

Closer 10Όσον αφορά το cast:
Όσο κι αν κάποιοι προσπάθησαν να ρίξουν τα φώτα της προσοχής στους Jude Law και Julia Roberts, αυτοί που τελικά κέρδισαν την εύνοια αυτού του «προβολέα» ήταν οι «δεύτεροι» χαρακτήρες που ενσάρκωσαν οι Clive Owen και Natalie Portman. Ήταν στιγμές που οι Law και Roberts έμοιαζαν να μην ξέρουν που βρίσκονταν. Πράγμα παράξενο, καθώς κι οι δύο είναι αναγνωρισμένα από τους καλύτερους ηθοποιούς του Hollywood.

Ήταν, άραγε, το γεγονός, πως οι Owen & Portman έπαιζαν ρόλους που – λογικά – θα κέρδιζαν τη συμπάθεια του κοινού; Αυτό, να πω την αμαρτία μου, δε μπορώ να το απαντήσω με απόλυτη σιγουριά. Αυτό που μπορώ να επιβεβαιώσω, όμως, είναι πως ίσως το «Closer» είναι από τις όχι τόσο συχνές περιπτώσεις παραγωγών όπου οι πρωταγωνιστές «επισκιάζονται» από άλλους ηθοποιούς. Διόλου απίθανο, λοιπόν, που εκείνη τη χρονιά, υποψήφιοι για βραβεία ήταν μόνο η Natalie Portman κι ο Clive Owen – συμπεριλαμβανομένων και των Oscars για Β’ Ρόλους!
Χαλαρώστε, βάλτε ένα ποτήρι με καλό κρασί – εγώ αυτό θα διάλεγα για να δω τέτοια ώρα αυτήν την ταινία! – και καλή διασκέδαση!

Πρωταγωνιστούν: Jude Law, Julia Roberts, Natalie Portman, Clive Owen

0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: “A walk to Remember”

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

A Walk To Remember 1Φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι, πώς τα περάσατε το σαββατοκύριακο; Ό,τι κι αν κάνατε, ελπίζω να ήταν υπέροχα! Κι αν αυτή τη στιγμή είστε σε φάση αναζήτησης ταινίας για να χαλαρώσετε, εδώ είμαι εγώ για σας! Αυτή τη βδομάδα το ταινιο-μενού είναι λίγο διαφορετικό, καθώς απόψε σας προτείνω μία ταινία τόσο τρυφερή που ακόμη κι εγώ όταν τη βλέπω ανατριχιάζω…! Όχι, για να μη λέτε κιόλας πως μόνο ταινίες με εκρήξεις σας προτείνω! :P

Όταν μία φάρσα εις βάρος ενός συμμαθητή του πάει στραβά, ο νεαρός Landon Carter (Shane West) αναγκάζεται να συμμετάσχει σε μία σειρά δραστηριοτήτων του σχολείου προκειμένου να γλιτώσει την αποβολή. Σε αυτές τις δραστηριότητες θα πρέπει να συνεργαστεί με την απόμακρη Jamie Sullivan (Mandy Moore), την οποία ναι μεν γνώριζε, αλλά ποτέ δεν της είχε μιλήσει. Άλλωστε ήταν από τους δημοφιλείς του σχολείου, σύμφωνα με τη δική του οπτική, τι δουλειά έχει μαζί της; Η Jamie προτίθεται να τον βοηθήσει όσο μπορεί, υπό έναν όρο: να μην την ερωτευτεί ο Landon. Ο Landon στην αρχή βρίσκει γελοίο τον όρο – είπαμε: τι δουλειά έχει ο δημοφιλής με την κόρη του παπά; – αλλά τον δέχεται; Μόνο που η αναγκαστική συνεργασία ανάμεσα στα δύο παιδιά θα γίνει φιλία και στη συνέχεια… έρωτας. Ένας έρωτας ο οποίος θα γίνει και μάθημα ζωής για τα δύο παιδιά.

A Walk To Remember 8Η ταινία του Adam Shankman («The Wedding Planner», «Hairspray», επεισόδια «Glee») βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Nicholas Sparks («Message In A Bottle», «The Notebook») με την Karen Janszen («Free Willy 2») να υπογράφει το σενάριο. Παρά το γεγονός πως πρόκειται για teen movie, το «A Walk To Remember» σίγουρα δε θεωρείται ως αμελητέα δουλειά του Sparks. Αντίθετα, όπως και με το «Message In A Bottle», για παράδειγμα, κυρίαρχα στοιχεία είναι τα έντονα συναισθήματα που γεννά στο θεατή. Η δύναμη του έρωτα, το πώς μπορεί η αγάπη να μεταμορφώσει στην κυριολεξία έναν επιπόλαιο χαρακτήρα, όπως αυτόν του Landon, η συγκίνηση όταν αυτός μαθαίνει γιατί η Jamie του ζήτησε να μην την ερωτευτεί… Όλα αυτά δε μπορούν να μην αγγίξουν το θεατή, ο οποίος πολύ σύντομα νιώθει τόσο συγκλονισμένος από την ιστορία των δύο παιδιών που σκέφτεται «έτσι έπρεπε να γίνει (;)». Σημ: Το ερωτηματικό στο τέλος έχω λόγο που το έβαλα! Και φυσικά επιβεβαιώνεται πως πλην κάποιων αλλαγών (πχ η πλοκή διαδραματίζεται τη δεκαετία του ’90, ενώ στο βιβλίο ο Sparks τοποθετεί τους ήρωες στα ‘50s), ο Shankman μετέφερε με ακρίβεια την ιστορία του συγγραφέα, με αποτέλεσμα μόνο αδιάφορη να μη σου περνάει! Εδώ θα μου επιτρέψετε να παραθέσω μία σκηνή όπου επαληθεύονται όσα προείπα:

Για το cast:
A Walk To Remember 3Εδώ θα επιμείνω στο ζευγάρι των πρωταγωνιστών. Και θα ξεκινήσω με τη γλυκύτατη Mandy Moore. Ενώ γενικώς οι νεαροί ηθοποιοί μοιάζουν να έχουν ένα «τουπέ» του στυλ «oh, κοιτάξτε με, είμαι πρωταγωνιστής/πρωταγωνίστρια», η Moore μεταμορφώνεται στη χαμηλών τόνων Jamie με επιτυχία. Και χαίρομαι που ενσαρκώνει ένα χαρακτήρα που δε χρειάζεται να το παίξει super sexy για να κάνει εντύπωση στο θεατή. Θυμάμαι κι εκείνο το «License to Wed» όπου και πάλι δε μπορούσες να μη δεις με μεγάλη συμπάθεια το χαρακτήρα της, επομένως θα πω απλά πως της ταιριάζουν αυτοί οι ρόλοι!
Όσο για το Shane West… αν είστε fans της τηλεοπτικής «Nikita» όπου ο West πρωταγωνιστεί μαζί με τη Maggie Q, δε θα μπορείτε να πιστέψετε πως ο ικανός πράκτορας της σειράς κι ο επιπόλαιος Landon της ταινίας είναι ένα και το αυτό άτομο. Κι επειδή δεν είχα κάνει μέχρι τώρα τη σύνδεση… μπορώ να πω πως ξαφνιάστηκα ευχάριστα!

Επειδή μάλλον την ταινία θα την «τιμήσουν» κατά βάση οι φίλες του The K-Magazine… Κορίτσια, θα πέσει κλάμα, σας το λέω από τώρα! Αλλά θα το απολαύσετε!

Πρωταγωνιστούν: Shane West, Mandy Moore, Peter Coyote, Daryl Hannah, Al Thompson, Lauren German κ.α.

0 comments
1 FacebookTwitterPinterestEmail
Newer Posts
Older Posts