Natalie Portman

Τη γνωρίσαμε για πρώτη φορά σε ηλικία 12 ετών όταν συμπρωταγωνίστησε με τον Jean Reno στο «Léon: The Professional». Από τότε είχε δείξει πως δε θα αργούσε να γίνει μία από τις πιο περιζήτητες ηθοποιούς. Κυρίες και κύριοι, σήμερα ευχόμαστε χρόνια πολλά στη Natalie Portman που κλείνει τα 35 της χρόνια!

Η Neta-Lee Hershlag γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου του 1981 στην Ιερουσαλήμ κι είναι η κόρη ενός γυναικολόγου και μία νοικοκυράς. Η μητέρα της έως και σήμερα συνεργάζεται με την κόρη της ως manager. Όταν η Natalie ήταν τριών ετών, μετακόμισε στις ΗΠΑ, μένοντας πρώτα στην Washington, έπειτα στο Connecticut και καταλήγοντας στο Jericho της Νέας Υόρκης στο Long Island.

Ξεκίνησε μαθήματα χορού σε ηλικία τεσσάρων ετών, ενώ επίσης συμμετείχε σε τοπικές θεατρικές ομάδες. Όταν ήταν δέκα ετών η Revlon της πρότεινε να γίνει μοντέλο, αλλά η μικρή Natalie αρνήθηκε για να επικεντρωθεί στην υποκριτική. Μάλιστα, ήταν τόσο αφοσιωμένη σε αυτήν που τα καλοκαίρια πήγαινε σε θεατρικές κατασκηνώσεις.

Σε ηλικία μόλις δώδεκα ετών η Natalie κάνει το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στο «Léon: The Professional» στο πλευρό του Jean Reno και του Gary Oldman. Η ταινία σε γενικές γραμμές δέχεται θετικές κριτικές, με έμφαση σε εκείνη της Natalie, η οποία ενθουσιάζει ως πρωτοεμφανιζόμενη. Λίγο καιρό μετά την ταινία θα αλλάξει το όνομά της σε Portman ώστε να προστατέψει την ταυτότητα της οικογένειάς της και μ’ αυτό το όνομα πλέον τη συναντούμε στα credits των ταινιών.

Το 1995 η Portman συνδυάζει σχολείο και καριέρα στο σινεμά και υποδύεται στην κόρη του Al Pacino στην «Ένταση». Την επόμενη χρονιά τη βλέπουμε να συμμετέχει στο «Όλοι Λένε Σ’ αγαπώ» του Woody Allen, το «Mars Attacks!» και το «Beautiful Girls». Το 1997 ανεβαίνει στο θεατρικό σανίδι του Broadway και υποδύεται στην Anne Frank στο «Ημερολόγιο της Anne Frank».

Το 1999 γίνεται κομμάτι του δημοφιλούς κινηματογραφικού franchise «Star Wars» κι ερμηνεύει το ρόλο της Βασίλισσας Amidala στην «Αόρατη Απειλή». Πιστή, όμως και στο ρόλο της μαθήτριας, προτιμά να απουσιάσει από την πρεμιέρα της ταινίας ώστε να προετοιμαστεί για τις απολυτήριες εξετάσεις της. Στη συνέχεια υποδύεται την κόρη της Susan Sarandon στο «Anywhere But Here» κι η Portman παίρνει την πρώτη της υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία του Β’ Γυναικείου Ρόλου.

To 2001 την «ανακαλύπτει» και την επιστρατεύει ο Mike Nichols για τη θεατρική παράσταση «Ο Γλάρος» του Τσέχοφ, όπου η Portman συμπρωταγωνιστεί με τους Meryl Streep, Kevin Kline και Philip Seymour Hoffman. Το 2002 κι έπειτα από τρεις ακόμη ταινίες (μεταξύ αυτών και το «Zoolander» με τον Ben Stiller) η Portman επιστρέφει στο Star Wars για την «Επίθεση των Κλώνων» και το 2003 ερμηνεύει ένα μικρό ρόλο στο «Cold Mountain». Το 2003, όμως, η Portman παίρνει και το πτυχίο της Ψυχολογίας από το Πανεπιστήμιο του Harvard και την επόμενη χρονιά επιστρέφει στο Ισραήλ για να παρακολουθήσει μαθήματα στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ.

Το 2004 έρχεται άλλος ένας ρόλος που προετοιμάζει το έδαφος για την Portman στο δρόμο για τη δόξα. Ο λόγος για το «Closer» του Mike Nichols, όπου τη συναντούμε μαζί με τους Jude Law, Julia Roberts και Clive Owen. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι το «Closer» είναι ίσως από τις λίγες ταινίες όπου την παράσταση έκλεψαν… οι δεύτεροι ρόλοι! Πράγμα που έφερε εκείνη τη χρονιά τον Clive Owen αλλά και τη Natalie Portman στις υποψηφιότητες για Oscar Β’ Ανδρικού και Β’ Γυναικείου Ρόλου αντίστοιχα.

Το 2005 φτάνει στις αίθουσες η κινηματογραφική μεταφορά του comic book των Alan Moore και David Lloyd «V For Vendetta» όπου η Portman υποδύεται τη νεαρή Evey Hammond που θα γίνει σύντομα αναπόσπαστο κομμάτι της επανάστασης που θέλει να ξεκινήσει ο μυστηριώδης V στην Αγγλία και να ρίξει το νεοφασιστικό καθεστώς. Η Portman εμφανώς πήρε σοβαρά το ρόλο της, οπότε έκανε μαθήματα για να αποκτήσει βρετανική προφορά ενώ δε δίστασε να ξυρίσει το κεφάλι της για τις ανάγκες της ταινίας. Επίσης, επηρεασμένη από την εβραϊκή της καταγωγή, δήλωσε για τη συμμετοχή της στην ταινία:

«Το ότι κατάγομαι από το Ισραήλ ήταν ένας ακόμη λόγος, καθώς ήθελα να κάνω μία ταινία σχετικά με την τρομοκρατία και τη βία. Άλλωστε μεγάλο μέρος των συζητήσεων όσο ζούσα στο Ισραήλ ήταν αυτό ακριβώς. Επίσης είναι μία ταινία που αφήνει ελεύθερα το κοινό να διαμορφώσει τη γνώμη του.»

                Το 2005 πρωταγωνιστεί στο τρίτο επεισόδιο του Star Wars «Η Εκδίκηση των Σιθ», ολοκληρώνοντας έτσι τον κύκλο της στο franchise.

Το 2006 τη συναντούμε στα «Φαντάσματα του Goya» με τους Javier Bardem και Stellan Skarsgård, καθώς και στο «My Blueberry Nights» του Kar-Wai Wong στο ρόλο της Leslie. Στη συγκεκριμένη ταινία, μάλιστα, η Portman δέχθηκε θετικές κριτικές, καθώς κατάφερε να «αποποιηθεί» για λίγο το (ομολογουμένως) παιδικό της look και να φέρει στην επιφάνεια μία γυναίκα που ξέρει να φλερτάρει και να ζει στα άκρα όσο τζογάρει. Την επόμενη χρονιά επιστρέφει σε αυτό το κοριτσίστικο χαρακτηριστικό της με την ταινία «Mr. Magorium’s Wonder Emporium», όπου συμπρωταγωνιστεί με τον Dustin Hoffman, με την ταινία να δέχεται μέτριες κριτικές. Την ταινία αυτή, όμως, ακολουθεί το δράμα εποχής «The Other Boleyn Girl», όπου η Portman υποδύεται την Anne Boleyn, δεύτερη σύζυγο του Ερρίκου Η’ και μητέρα της Ελισάβετ Α’, aka της Άμωμου Βασίλισσας. Το 2009 συμπρωταγωνιστεί στο thriller «Brothers» με τους Jake Gyllenhaal και Tobey Maguire, όπου υποδύεται τη γυναίκα του Maguire που θεωρείται νεκρός έπειτα από πτώση ελικοπτέρου στο Αφγανιστάν.

Το 2010 είναι η χρονιά της Natalie Portman, η οποία πρωταγωνιστεί στο «Μαύρο Κύκνο» του Darren Aronofsky. Για το σουρεαλιστικό θρίλερ του σκηνοθέτη, η ηθοποιός πέρασε έξι μήνες έντονης εκγύμνασης και μαθημάτων μπαλέτου (το καλό είναι πως ήταν ήδη εξοικειωμένη με το χορό), ενώ έχασε και περίπου εννέα κιλά ώστε να αποκτήσει τη λυγερή κορμοστασιά της μπαλαρίνας. Οι κόποι της, ως γνωστόν, ανταμείφθηκαν, μια που εκείνη τη χρονιά κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα και το Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου.

Το γεγονός ότι ξεχώρισε, όμως, εκείνη τη χρονιά, δεν ήταν λόγος για την Portman να επαναπαυθεί στις δάφνες της. Αντίθετα, εξακολουθεί να δραστηριοποιείται, ενώ το 2011 και το 2013 έρχονται οι δύο ταινίες «Thor» του MCU, όπου η Portman υποδύεται το αντικείμενο του πόθου του θεού της Asgard (Chris Hemsworth).

Στις τελευταίες της δουλειές συγκαταλέγονται οι ταινίες «Knight of Cups», όπου συμπρωταγωνιστεί με τον Christian Bale και το βιογραφικό «A Tale of Love and Darkness», που ήδη έκανε πρεμιέρα στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε πως η εν λόγω ταινία αποτελεί και σκηνοθετικό ντεμπούτο για την Portman, με την ίδια να χαρακτηρίζει «όνειρο ζωής» το να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη τα απομνημονεύματα του Ισραηλινού συγγραφέα Amos Oz. Ακόμη, μέσα στην επόμενη χρονιά αναμένουμε να τη δούμε ως Jackie Kennedy στο «Jackie».

Εκτός, όμως, από δημιουργικές ανησυχίες σε ό,τι αφορά τη δουλειά της, η Natalie Portman έχει και πολιτικοκοινωνικές ανησυχίες, οι οποίες την ωθούν σε μία σειρά δράσεων. Ενδεικτικά θα αναφέρω την ομιλία της στο πανεπιστήμιο Columbia το 2006 για την τρομοκρατία και τη στήριξή της στο έργο της FINCA International (πολλοί τη γνωρίζουν ως «Τράπεζα των Φτωχών»), μία ΜΚΟ η οποία στηρίζει οικονομικά γυναίκες που προσπαθούν να δημιουργήσουν επιχειρήσεις σε χώρες όπως το Εκουαδόρ, παρέχοντάς τους μικρές δανειοδοτήσεις. Επίσης έχει αποδείξει δημόσια τη στήριξή της προς το Δημοκρατικό κόμμα στις Ηνωμένες Πολιτείες, χωρίς να ξεχνά και να τιμά τις εβραϊκές της ρίζες.

Νέα, όμορφη, επιτυχημένη, ταλαντούχα, δε περιορίζεται μόνο στην τέχνη της. Αν όλα αυτά δεν είναι λόγοι για να θαυμάζει κανείς αυτή τη νεαρή γυναίκα, τότε δε μπορώ να σας βρω άλλους! Χρόνια πολλά στη Natalie Portman, με ευχές να τη δούμε σε ακόμη μεγαλύτερες στιγμές!