Tag:

Μιχαήλ Προβελέγγιος

από την Ιωάννα Χαλάτση-αρχιτέκτων*

Είναι το έργο που σηματοδοτεί την ώριμη καριέρα του Victor Horta, ενός από τους πρώτους αρχιτέκτονες που χρησιμοποίησε το σίδηρο σε ευρεία κλίμακα στο σχεδιασμό κατοικιών, καθώς χτίστηκε για τον Βέλγο επιστήμονα και καθηγητή Emile Tassel μεταξύ 1893-1894, στις Βρυξέλλες.

Το Μέγαρο Tassel, ένα [φαινομενικά] τυπικό τριώροφο αστικό σπίτι, ξεχώρισε για την πρωτοποριακή, ελεύθερη κάτοψή του. Ο οκταγωνικός χώρος της εισόδου που επεκτεινόταν προς τα πάνω, τα ενδιάμεσα επίπεδα προς τον κήπο και η σιδερένια υπερκατασκευή που στέγαζε τον προθάλαμο, αποτέλεσαν το υπόβαθρο της πληθωρικής έκφρασης του Horta.

Οι κύριοι χώροι της κατοικίας οργανώνονται γύρω από ένα εσωτερικό αίθριο, που αποτελεί τον πυρήνα κινήσεων αλλά και to επίκεντρο της συνολικής αρχιτεκτονικής οργάνωσης. Η ενιαία αισθητική του χώρου αποτυπώθηκε σε όλα τα επιμέρους στοιχεία: τα κιγκλιδώματα, τα φωτιστικά, το μωσαϊκό του δαπέδου και οι χρωματιστοί ταμπλάδες της πόρτας διαμορφώνονται με μια διακοσμητική διάθεση, που αποτέλεσε την πλήρη έκφραση της Art Nouveau.

Εύπλαστες μορφές, που ξεπροβάλλουν μέσα από σιδερένια ελικοειδή στοιχεία, διαμορφώνουν το πορτρέτο φιλοσοφίας του αρχιτέκτονα σχετικά με το πώς ο ίδιος θεωρούσε ότι πρέπει να ζουν οι κάτοικοι…

Από το 2000 έχει ενταχθεί στη λίστα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, αλλά πλέον ανήκει σε ιδιωτική εταιρία που συνεργάζεται με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενημέρωσης σχετικά με τα Τρόφιμα και απαγορεύεται η πρόσβαση στο ευρύ κοινό.

*Η Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook http://www.facebook.com/pro.plus.ma.arkitektones?fref=ts

05/05/2014 0 comment

ARCHITECTURE

To τέλειο loft, από τους UN Studio, από την Ιωάννα Χαλάτση

written by pro.plus.ma arkitektones

από την Ιωάννα Χαλάτση-αρχιτέκτων*

Μία σοφίτα επανασχεδιάζεται από τους UN Studio στο Greenwich Village του Manhattan, με στόχο να δημιουργηθεί ένας ενιαίος χώρος διαβίωσης με χαρακτήρα γκαλερί και βιβλιοθήκης.

O Benvan Berkel των UN Studio περιγράφει το συγκεκριμένο project ως εξής: «Είναι σαν να σχεδιάζεις το πορτρέτο του ανθρώπου που πρόκειται να ζήσει στο χώρο αυτό, σχεδιάζοντάς το έτσι ώστε να του επιτρέπεις να ζει μαζί με την τέχνη του…»

Οι ρευστές, καμπύλες μορφές δημιουργούν ισορροπία, αρμονία και άνεση στο χώρο. Παράλληλα, διαμορφώθηκαν νέα ανοίγματα, μεγαλύτερα, ώστε να εισαχθεί η πανοραμική θέα προς το Μανχάταν… μέσα στο χώρο.

Ο τεχνητός φωτισμός ακολουθεί τη συνολική αισθητική του έργου, μέσα από τη χρήση φωτιστικών led τοποθετημένων πίσω από ημιδιαφανείς μεμβράνες στην οροφή, αναδεικνύοντας, μέσω του σχεδιασμού, το χώρο.

Οι ελικοειδείς διάδρομοι, οι οff-white επιφάνειες και η γλυπτική διάθεση με την οποία διαμορφώνονται οι τοίχοι και η οροφή, αποτελούν το ιδανικότερο background για να φιλοξενήσουν τις συλλογές του ιδιοκτήτη.

Έργα τέχνης, αντικείμενα και συλλεκτικά βιβλία αλληλεπιδρούν με την καθημερινή ζωή σε ένα loft…διαφορετικό από τα άλλα.

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook http://www.facebook.com/pro.plus.ma.arkitektones?fref=ts

28/04/2014 0 comment

ARCHITECTURE

Κι όμως, οι στάσεις λεωφορείων μπορούν να είναι έργα τέχνης… από την Ιωάννα Χαλάτση

written by pro.plus.ma arkitektones

από την Ιωάννα Χαλάτση-αρχιτέκτων*

Πριν από μια δεκαετία, ο φωτογράφος Cristopher Herwig, σε ένα ταξίδι του στην Ευρώπη, ήρθε αντιμέτωπος με ένα ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτο “αρχιτεκτονικό φαινόμενο”, το οποίο έμελλε να αποτελέσει την καλλιτεχνική του εμμονή για τα επόμενα χρόνια: τις στάσεις λεωφορείων.

Αν και ο σχεδιασμός τους συνδέεται, ενδεχομένως για πολλούς, με την ομοιομορφία και την αισθητική ομοιότητα, οι στάσεις των λεωφορείων σε ορισμένες χώρες γίνονται βήμα δημιουργικότητας, ενισχύοντας την αρχιτεκτονική ποικιλομορφία.

Η αποστολή του Herwig ήταν να καταγράψει μέσα από το φωτογραφικό του φακό ακριβώς αυτό το γεγονός: Λετονία, Λιθουανία, Εσθονία, Ρωσία, Κιργιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Τουρκμενιστάν, Καζακστάν, Ουκρανία, Μολδαβία, Γεωργία και Αρμενία ήταν οι δικοί του “σταθμοί”, στους οποίους και απαθανάτισε τις αξιοπρόσεκτες αυτές δομές.

Πηγή: http://herwigphoto.com/

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook http://www.facebook.com/pro.plus.ma.arkitektones?fref=ts

14/04/2014 0 comment

ARCHITECTURE

Μουσείο Ακρόπολης: το Ελληνικό όραμα, από την Ιωάννα Χαλάτση

written by pro.plus.ma arkitektones

από την Ιωάννα Χαλάτση-αρχιτέκτων*

Τριακόσια μέτρα από τον Παρθενώνα, στην ιστορική συνοικία Μακρυγιάννη, το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης δεσπόζει ως ένας σύγχρονος ιστορικός αφηγητής της ανθρώπινης παρουσίας στην Ακρόπολη, από την προϊστορική περίοδο μέχρι την Ύστερη Αρχαιότητα.

Το νέο Μουσείο Ακρόπολης κτίσθηκε για να στεγάσει κάθε αντικείμενο που έχει βρεθεί πάνω στο βράχο της Ακρόπολης και στους πρόποδές του, δίνοντας, μέσα από τις πλούσιες συλλογές του, μια ολοκληρωμένη εικόνα της ανθρώπινης παρουσίας στην περιοχή.

Οι κριτικές για το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, που σχεδίασε ο Γαλλοελβετός αρχιτέκτονας Μπερνάρ Τσουμί…πολλές: από Έλληνες αρχιτέκτονες, επαγγελματίες ή ερασιτέχνες κριτικούς, θεωρητικούς.

Ας είμαστε όμως ειλικρινείς. Στην πραγματικότητα, οποιοδήποτε σύγχρονο κτίριο βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής από το αριστούργημα της αρχαίας αρχιτεκτονικής, οποιοσδήποτε τολμούσε να σχεδιάσει κάτι τόσο κοντά στον Παρθενώνα, θα δεχόταν την ίδια σκληρή κριτική.

“Υπήρξαν, ξέρετε, κάποιοι που υποστήριζαν ότι το Νέο Μουσείο θα έπρεπε να έχει το στυλ του Παρθενώνα. Ομως ποιος θέλει -εγώ τουλάχιστον δεν το ήθελα καθόλου- να μιμηθεί τον Φειδία;”, υποστηρίζει ο BernardTschumi, κάνοντας ταυτόχρονα εμφανή την πρόθεσή του να αναπτύξει, μέσω της αρχιτεκτονικής του, ένα διάλογο με το μνημείο και όχι να “κατασκευάσει” μια τεχνητή συνύπαρξη ανάμεσα στο νέο και στο παλιό.

Αναδεικνύοντας σε στρατηγικής σημασίας εργαλεία σχεδιασμού το φως και την κίνηση, η αρχιτεκτονική του Tschumi αποδίδεται μέσα από μία αφαιρετική γεωμετρική λογική. Μέσα από σεμνές αρχιτεκτονικές χειρονομίες, το Νέο Μουσείο μοιάζει σε πολλά σημεία να “υποχωρεί” οικειοθελώς, για να στρέψει την προσοχή στον Παρθενώνα. Είναι μία θέση, που αντανακλά την ίδια τη φιλοσοφία και το λόγο ύπαρξης του κτιρίου στο συγκεκριμένο τόπο και εκδηλώνεται μέσα από διαφορετικά εκφραστικά μέσα κάθε φορά: πότε με τους διαφανείς υαλοπίνακες, που διευκολύνουν (και, πολύ περισσότερο, καθοδηγούν) την άμεση οπτική επαφή με το αρχιτεκτονικό μνημείο στο τρίτο επίπεδο και τις υπόγειες ανασκαφές στον περιβάλλοντα χώρο, πότε με τον ίδιο τον προσανατολισμό του κτιρίου, που αναπτύσσεται παράλληλα με τον Παρθενώνα και πότε με την κίνηση των επισκεπτών εντός του Μουσείου, που παρομοιάζεται αρχιτεκτονικά με ανάβαση του Ιερού Βράχου…

Το κτίριο δίνει την αίσθηση ενός διάφανου χώρου, με απερίσπαστη θέα, όπου ο αρχαιολογικός χώρος εισχωρεί μέσα στο κτίριο.«Μουσείο του άπλετου φυσικού φωτός», έχει χαρακτηριστεί από πολλούς το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Όμως… πώς αλλιώς θα όφειλε να χαρακτηριστεί ένα Μουσείο, που εκπροσωπεί την ανθρώπινη παρουσία κάτω από τον ελληνικό ήλιο στους αιώνες των αιώνων, που αναδεικνύει μέσω της διαφάνειας και του φωτός τα εκθέματά του και εκπροσωπεί την εννοιολογική καθαρότητα της αρχαίας Ελλάδας ;

Ο Μπερνάρ Τσουμί, ο Γαλλοελβετός αρχιτέκτονας του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, αποτελεί μια ισχυρή αρχιτεκτονική φυσιογνωμία, αναγνωρισμένη παγκοσμίως. Ανάμεσα στα έργα του ξεχωρίζουν το Πάρκο της Vilette στο Παρίσι (η Πόλη της Μουσικής, των Επιστημών και της Βιομηχανίας), η επέκταση του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης,η Γυάλινη Βιντεοθήκη του ολλανδικού μουσείου Γκρόνινγκεν και οι εγκαταστάσεις της εταιρείας Vacheron-Constantin στη Γενεύη. Ωστόσο, το Μουσείο της Ακρόπολης αποτέλεσε και για τον ίδιο τον αρχιτέκτονα μια σημαντική πρόκληση, δεδομένου ότι κλήθηκε να σχεδιάσει ένα έργο σε διάλογο με το πολυτιμότερο μνημείο της Ανθρωπότητας.

Το σύγχρονο κτίριο του Μουσείου θεμελιώθηκε το 2003 και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 2007 σε σχέδια του αρχιτέκτονα BernardTschumi.Στα εγκαίνια του Μουσείου, στις 20 Ιουνίου του 2009, ο τότε υπουργός Πολιτισμού Α. Σαμαράς, σε μια συμβολική κίνηση, που συμπύκνωνε μέσα της το ελληνικό αίτημα για την επιστροφή των γλυπτών και την επανένωση των μαρμάρων στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, τοποθέτησε κομμάτι μαρμάρου που επιστράφηκε από το Μουσείο του Βατικανό, στη μετόπη του Παρθενώνα.

Μάλιστα, ο ίδιος ο αρχιτέκτονας του Μουσείου υποστήριξε πως, τώρα πλέον που το κτίριο ολοκληρώθηκε και όλοι μπορούν να δουν την ποιότητα του φωτός αλλά και τον τρόπο ανάδειξης των εκθεμάτων σε σύγκριση με τον αντίστοιχο στο Βρετανικό Μουσείο, «η ίδια η λογική απαιτεί να επιστρέψουν τα γλυπτά του Παρθενώνα στον τόπο τους».

Άλλωστε, μόνο τότε ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να τα αντικρίσει κάτω από τον ελληνικό ήλιο, από τον ίδιο τον ήλιο που τα “γέννησε” και κάτω από τον οποίο δημιουργήθηκαν. Και κάτω από τον οποίον είναι φτιαγμένα για να τα αντικρίζουμε όλοι μας.

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook http://www.facebook.com/pro.plus.ma.arkitektones?fref=ts

07/04/2014 0 comment

ARCHITECTURE

Ουρανοξύστης κατοικιών από τους UN Studio στη Σιγκαπούρη, από την Ιωάννα Χαλάτση

written by pro.plus.ma arkitektones

από την Ιωάννα Χαλάτση-αρχιτέκτων*
Τα τελευταία χρόνια στις ασιατικές πόλεις, οι πολυώροφες κατοικίες-πύργοι έχουν αρχίσει να αναπαράγονται μαζικά, ως ένα νέο πρότυπο κατοίκησης. Οι σύγχρονοι πύργοι-κατοικίες προβάλλουν μία νέα αισθητική και μορφολογική πρόταση, ενσωματώνοντας άνετους χώρους και κήπους στο πυκνοκατοικημένο αστικό τοπίο.

Ο Ουρανοξύστης Ardmore Residence της αρχιτεκτονικής ομάδας UN Studio, που ολοκληρώθηκε πρόσφατα στη Σιγκαπούρη, αποτέλεσε για πολλούς μια ανατροπή στο χώρο του σύγχρονου σχεδιασμού διαμερισμάτων.

Πρόκειται για ένα πύργο κατοικιών 36 ορόφων, που ξεχωρίζει για τον οργανικό (σχεδόν γλυπτικό) χειρισμό των επιφανειών του. Ο Ολλανδός αρχιτέκτονας Benvan Berkel έθεσε ως πρωταρχικά στοιχεία σχεδιασμού το φυσικό φωτισμό, καθώς και την εξασφάλιση απρόσκοπτης θέας για τα διαμερίσματα.

Ο πύργος Ardmore Residence βρίσκεται κοντά στην εμπορική περιοχή Orchard Road της πολης και σχεδιάστηκε με σκοπό να φιλοξενήσει συνολικά 58 σπίτια.Η πανοραμική θέα προς το αστικό τοπίο της με τις πράσινες εκτάσεις των προαστίων της διευκολύνεται μέσα από μεγάλα ανοίγματα και τα εξώστες διπλού ύψους.

Καμπυλόμορφα στοιχεία, που αναπαράγουν οργανικές μορφές της φύσης, εμπλουτίζονται από κυρτές γυάλινες επιφάνειες. Οι εσωτερικοί χώροι συγχωνεύονται οπτικά με τους εξωτερικούς εξώστες, ενώ παράλληλα προσφέρουν εκτεταμένη θέα στο αστικό τοπίο.

Η περίτεχνη πρόσοψη, είναι πιθανό σε πολλούς σύγχρονους αρχιτέκτονες να φέρνει… “αναμνήσεις από Gaudi”, καθώς συντίθεται μέσα από καμπύλες γραμμές και κοίλες επιφάνειες. Ωστόσο, τα διαμερίσματα του Ardmore Residence ενσαρκώνουν την ιδέα ενός “ζωντανού τοπίου”, που επανακαθορίζεται με τρόπο δυναμικό και ενιαίο μέσα από τη λειτουργικότητα, την ευελιξία και τη διαφάνεια.

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook http://www.facebook.com/pro.plus.ma.arkitektones?fref=ts

31/03/2014 0 comment

Fashion & Design

Η πασαρέλα της Prada από τον Rem Koolhaas, από την Ιωάννα Χαλάτση

written by pro.plus.ma arkitektones

από την Ιωάννα Χαλάτση-αρχιτέκτων*

Στην εβδομάδα μόδας του Μιλάνου, τις εντυπώσεις έκλεψε o διάσημος οίκος μόδας Prada. Όχι μόνο χάρη στις δημιουργίες του οίκου που παρουσιάστηκαν στο κοινό, αλλά και λόγω του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού της πασαρέλας από το design studio ΟΜΑ.

Ο Ολλανδός αρχιτέκτονας Rem Koolhaas, επικεφαλής του αρχιτεκτονικού γραφείου ΟΜΑ με έδρα το Rotterdam, συνεργάζεται με την Prada εδώ και μια δεκαετία. Ιδιαίτερη εντύπωση, στην εβδομάδα μόδας του Μιλάνου, προκάλεσε ο τρόπος που ο αρχιτέκτονας προσάρμοσε τον εσωτερικό χώρο, ώστε να δηλώσει μέσω του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού την πρωτοποριακή ταυτότητα του οίκου μόδας.

Ανατρέποντας τη συμβατική έννοια της πασαρέλας ως ένα διάδρομο με πλευρικά καθίσματα για τους επισκέπτες, ο Koolhaas τοποθέτησε τους επισκέπτες της επίδειξης μόδας μέσα στο δάπεδο της πασαρέλας. Οι έντονοι γεωμετρικοί χειρισμοί που δημιουργούνται, συμβάλλουν στη συνολική σκηνογραφική αντίληψη.

Οι χώροι των καθισμάτων φωτίζονται με νέον, σηματοδοτώντας τα διαφορετικά επίπεδα που διαμορφώνονται στο χώρο. Στην ίδια κατεύθυνση, οι έντονες αντιθέσεις του φωτισμού ενισχύουν τη θεατρικότητα της εμπειρίας.

Με τον τρόπο αυτό, η κίνηση των μοντέλων ενδιάμεσα από τους θεατές και τα επίπεδα του χώρου, αναδεικνύεται σε κύριο πρωταγωνιστή, δημιουργώντας ένα γοητευτικό οπτικό αποτέλεσμα για το θεατή.

Ταυτόχρονα, η κεντρική σκηνή περιβάλλεται από μεταλλικά πλέγματα, που οριοθετούν το χώρο, απ’ όπου παρακολουθεί η πλειοψηφία του κοινού.

Σύμφωνα με τον ίδιο τον αρχιτέκτονα, η διαδικασία σχεδιασμού του χώρου για μια επίδειξη μόδας έχει αρκετές αντιστοιχίες με μια θεατρική παράσταση: σκηνογραφική αντίληψη, κουστούμια, καλλιτεχνικός φωτισμός και μουσική… Όλα τους οφείλουν να λειτουργούν συμπληρωματικά ως ένα σύνολο, και να απηχούν μια ενιαία αισθητική αντίληψη, με στόχο να χαρίσουν μια μοναδική εμπειρία στο κοινό.

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook http://www.facebook.com/pro.plus.ma.arkitektones?fref=ts

24/03/2014 0 comment

ARCHITECTURE

“Πίσω στο Σπίτι”: Η ανεξαρτησία μέσα στην οικογένεια

written by The K-magazine

από την Ιωάννα Χαλάτση-αρχιτέκτων*

Απέκτησαν μαζί τέσσερα παιδιά. Τα παιδιά μεγάλωσαν και έκαναν δικές τους οικογένειες. Τι συμβαίνει όταν ξαφνικά αποφασίζουν να ζήσουν όλοι μαζί;

Χρειάζεται περίπου μισή ώρα οδήγησης από το κέντρο του Παρισιού με κατεύθυνση προς τα δυτικά, προκειμένου να αντικρίσει κανείς την πρώτη κατοικία που σχεδιάστηκε σαν μια μικρογραφία χωριού από πύργους.

Ο αρχιτέκτονας Christian Pottgiesser σχεδίασε την “Κατοικία L” ως ένα πρότυπο που αντικατοπτρίζει τον ιδανικό τρόπο κατοίκησης για μια “σύγχρονη οικογένεια”. Ο ίδιος ο αρχιτέκτονας ορίζει τη “σύγχρονη οικογένεια” ως “μια ομάδα ανθρώπων που συμβιώνουν, αλλά έχουν ανάγκη από προσωπικό χώρο, αυτονομία και ιδιωτικότητα”.

Ως εκ τούτου, η κατοικία διαμορφώνεται, όχι ως ένας, αλλά ως πέντε πύργοι. Συγκεκριμένα, αντιστοιχεί ένας πύργος για τους γονείς, και ένας πύργος για κάθε παιδί. Στον ισόγειο χώρο του κάθε πύργου χωροθετούνται οι καθημερινοί χώροι για την κάθε οικογένεια, διατάσσονται καθ’ ύψος τα παιδικά δωμάτια, ενώ στον όροφο βρίσκεται, περισσότερο απομονωμένο, το υπνοδωμάτιο των γονιών.

Πηγή: www.architecturetoday.co.uk, www.pottgiesser.fr

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook http://www.facebook.com/pro.plus.ma.arkitektones?fref=ts

17/03/2014 0 comment

ARCHITECTURE

Jean Nouvel: Το Μουσείο της αποβάθρας Branly, από την Ιωάννα Χαλάτση

written by The K-magazine

από την Ιωάννα Χαλάτση– αρχιτέκτων*

To Μουσείο της αποβάθρας Branly, σε απόσταση αναπνοής από τον Πύργο του Άιφελ, είναι ένας σύγχρονος χώρος τέχνης, που προβάλλει έργα τέχνης διαφορετικών πολιτισμών: από την Αφρική, την Ασία, την Ωκεανία και την Αμερική.

Το κτίριο του Μουσείου σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Jean Nouvel και, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του, δέχτηκε έντονη κριτική. Ο ευφυέστατος Nouvel, που “αγαπάει να μην προσφέρει οπτικά απλόχερα”τα κτίριά του, ξέρει να κρατάει πάντα καλά φυλαγμένες εκπλήξεις για τους επισκέπτες των έργων του και τους θαυμαστές της αρχιτεκτονικής του.Αυτή τη φορά, σε “εύρημα”, πίσω από το οποίο υφαίνεται όλη η ουσία και η “αλήθεια” του κτιρίου, ο αρχιτέκτονας χρησιμοποιεί το “πράσινο τείχος” του Μουσείου.

Καλύπτοντας την κεντρική όψη του κτιρίου προς την πόλη με φυτά, όχι μόνο δημιουργεί έναν κάθετο κήπο στην καρδιά του πολυσύχναστου παρισινού κέντρου, αλλά πολύ περισσότερο, επιτυγχάνει την απόλυτη ανατροπή: η αρχιτεκτονική του σύντομα θα “εξαφανιστεί” από τα μάτια μας, αφού πρόκειται να καλυφθεί από πράσινο.

Το Μουσείο, σύνθετο στη μορφή του, μυστηριώδες στη σύλληψή του, δεν διστάζει να προβάλλει τα έντονα, ζεστά χρώματά του μέσα από καμπυλόμορφα μονοπάτια και εξωτικά φυτά.

Η εικόνα της πυκνοφυτεμένης πρόσοψης με τα αναρριχητικά φυτά, που αντικρίζει κανείς από τον Σηκουάνα, γίνεται ολοένα και πιο έντονη, ενώ βασικό στόχο στο σχεδιασμό του Μουσείου ήταν η οπτική “εξαφάνιση” του κτιρίου σταδιακά, μέσα στα επόμενα χρόνια, λόγω της αναπτυσσόμενης βλάστησης.

Για τους θιασώτες της αρχιτεκτονικής του Nouvel, το έργο αυτό εκφράζει την εσωτερική συνέπεια, που διέπει τον πυρήνα δημιουργίας του ευρηματικού αρχιτέκτονα. Το να δημιουργείς κάθε φορά και μια νέα έκπληξη για να προσφέρεις στον επισκέπτη του έργου σου, το να συνθέτεις κάθε φορά και ένα νέο λεξιλόγιο για να τον βοηθήσεις να “ανακαλύψει” την αρχιτεκτονική σου, το να αναπτύσσεις κάθε φορά και ένα νέο διάλογο ανάμεσα στο προφανές και στο απρόσμενο, ανάμεσα στο ορατό και στο μη οπτικά προσβάσιμο, όλα αυτά… αποτελούν τη μυστική δύναμη του Nouvel, την πεμπτουσία της αρχιτεκτονικής του.

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook

10/03/2014 0 comment

ARCHITECTURE

Herzog & DeMeuron : Κατοικώντας στην πρωτοτυπία…, από την Ιωάννα Χαλάτση

written by The K-magazine

από την Ιωάννα Χαλάτση– αρχιτέκτων*

Το συγκρότημα κατοικιών που σας παρουσιάζουμε σήμερα είναι διαφορετικό από όλα τα άλλα. Κι αυτό… γιατί είναι το πρώτο έργο των Herzog και DeMeuron στη γαλλική πρωτεύουσα.
Εξήντα διαμερίσματα οργανώνονται συνολικά μέσα σε αυτό το “block”κατοικιών, που εξισορροπεί ανάμεσα στο δημόσιο και στο ιδιωτικό, ανάμεσα στην πόλη και στην κατοικία, ανάμεσα στο δρόμο και στον κήπο.

Μέσα από μεταβλητές επιφάνειες, κατασκευασμένες με διάτρητα μεταλλικά φύλλα, αναπτύσσεται η πρόσοψη του κτιρίου. Πρόκειται για μία πρόσοψη μη στατική, καθώς τα κατακόρυφα χωρίσματα κινούνται κατά μήκος της, εναλλάσσοντας τους βαθμούς ιδιωτικότητας, οπτικής επαφής και φωτεινότητας.

Κατά μήκος του δρόμου αναπτύσσεται η λεγόμενη “αστική” πρόσοψη (δηλαδή, η όψη του κτιρίου προς την πόλη), η οποία διαμορφώνεται μέσα από πτυσσόμενες μεταβλητές περσίδες.

Η έκπληξη ωστόσο κρύβεται στην πίσω όψη του κτιρίου, την “πιο ιδιωτική”, που αναπτύσσεται γύρω από έναν εσωτερικό κήπο. Το μέταλλο δίνει τη θέση του σε καμπυλόμορφες ξύλινες περσίδες, που δημιουργούν μοναδικές φωτοσκιάσεις στον ενδιάμεσο ημιυπαίθριο χώρο.

Τοίχοι, εξώστες και επαναλαμβανόμενα ανοίγματα “χάνουν” το ρόλο τους χάρη στο πολυεπίπεδο σύστημα επιφανειών που αναπτύσσουν οι αρχιτέκτονες. Πλέον, ο ίδιος ο κάτοικος είναι εκείνος που αποφασίζει για το βαθμό φωτεινότητας και ιδιωτικότητας, επηρεάζοντας με τον τρόπο αυτό και την εξωτερική φυσιογνωμία του διαμερίσματός του.
Ένα φαινομενικά τυχαίο αποτέλεσμα; Κι όμως… δεν είναι έτσι. Εξήντα διαμερίσματα… εξήντα διαφορετικές “αποφάσεις” συνθέτονται ταυτόχρονα, δημιουργώντας ένα μωσαϊκό από κινούμενες εικόνες, εικόνες που προκύπτουν από την επιθυμία των ίδιων των κατοίκων.

«Προσπαθήσαμε να υλοποιήσουμε ένα νέο μοντέλο ζωής, να προτείνουμε ένα νέο τρόπο κατοίκησης»υποστηρίζουν οι Herzog και DeMeuron, οι δημιουργοί της απρόσμενης αυτής αστικής έκπληξης…

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook

04/03/2014 0 comment

ARCHITECTURE

London BridgeTower: Renzo Piano σχεδιάζει τον ψηλότερο πύργο του Λονδίνου!,από την Ιωάννα Χαλάτση

written by The K-magazine

από την Ιωάννα Χαλάτση– αρχιτέκτων*

Τα ψηλά κτίρια αποτελούν μια σύγχρονη πραγματικότητα, που μεταβάλλει διαρκώς τις τελευταίες δεκαετίες το skyline της πόλης του Λονδίνου. O London Bridge Tower, ύψους 310 μέτρων, πρόκειται να επισημάνει με τον πιο δυναμικό τρόπο την παρουσία του στο αστικό τοπίο, κι ας αποκαλείται από τον δημιουργό του… “Πύργος-Θραύσμα». H κατασκευή του ξεκίνησε το 2009, ολοκληρώθηκε το 2012 και την 1η Φεβρουαρίου 2013 άνοιξε επίσημα πλέον και για το κοινό το ψηλότερο κτίριο της Δυτικής Ευρώπης.

Η εντυπωσιακή κωνική στέγη του γυάλινου πύργου, που σχεδίασε ο Renzo Piano για το Λονδίνο, δεσπόζει σε απόσταση αναπνοής από τον πολυσύχναστο σταθμό London Bridge, προσφέροντας μια σύγχρονη ανατροπή στο skyline της πόλης.

Ο αρχιτέκτονας, που αναφέρει ότι εμπνεύστηκε τη μορφή του ουρανοξύστη από τα χαρακτηριστικά οξυκόρυφα κωδωνοστάσια του Λονδίνου, προκάλεσε ένα μορφολογικό και συμβολικό διάλογο με το αστικό τοπίο του Λονδίνου, χωροθετώντας ένα τόσο σύγχρονο αρχιτεκτόνημα στον παλαιότερο σιδηροδρομικό σταθμό του κόσμου… Πρόκειται για μία δημιουργική αντιπαράθεση, μια αισθητική ένταση ανάμεσα στην ιστορία και στο παρόν, ανάμεσα στην παράδοση και στην πρόοδο…

Ο Πύργος του Piano, με την πυραμιδοειδή μορφή του και τη γυάλινη όψη του, αποτελείται από 87 ορόφους. Διαμερίσματα, γραφεία, χώροι εστίασης και ψυχαγωγίας συνθέτουν ένα σύγχρονο ουρανοξύστη, που σφύζει από ζωή όλο το 24ώρο. Οι απρόσμενες αντανακλάσεις που προκαλεί το φως πάνω στις διάφανες επιφάνειες και η φυσικά αεριζόμενη πρόσοψη με τις περσίδες, ελέγχουν αποτελεσματικά το φως και τη θερμότητα.

Στην πραγματικότητα, ο Renzo Piano σχεδίασε τον “Πύργο-Θραύσμα” όμοια με ένα γιγαντιαίο γλυπτό οβελίσκου, που μοιάζει να αναδύεται από τον Τάμεση. Με την αρχιτεκτονική του αυτή χειρονομία, προσέφερε μια σύγχρονη αξιολόγηση στο σχεδιασμού των “ψηλών κτιρίων”. Εμπνεόμενος από μορφές και στοιχεία του παρελθόντος, αναμόρφωσε την “παράδοση” με συμβολικό τρόπο και, εν τέλει, σχεδίασε και υλοποίησε έναν ουρανοξύστη διαφορετικό από τους άλλους, ως μία κάθετη πόλη 10.000 κατοίκων.

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook

24/02/2014 0 comment

ARCHITECTURE

Η Γέφυρα του Νορβηγικού δάσους…από την Ιωάννα Χαλάτση

written by The K-magazine

από την Ιωάννα Χαλάτση– αρχιτέκτων*

Βόρεια από την πόλη της Sand, στη δυτική ακτή της Νορβηγίας, η γέφυρα Suldal, πάνω από τον ποταμό Hose,συνδέει την πόλη με το κατάφυτο τοπίο.Η κατασκευή της πεζογέφυρας έκανε την περιοχή πιο προσιτή στο κοινό, καθώς επέτρεψε σε ανθρώπους όλων των ηλικιών να προσεγγίσουν και να γνωρίσουν την περιοχή.

Βασισμένη σε σχέδια των Νορβηγών αρχιτεκτόνων Sami Rintala και Dagur Eggertsson, σε συνεργασία με τον Τσέχο αρχιτέκτονα Ivan Kroupa, η επέμβαση δημιουργεί μια μάλλον αυστηρή και απόλυτη οριζόντια γραμμή αναφοράς στο τοπίο, που συγκρούεται με τρόπο δυναμικό με τις ελεύθερες οργανικές μορφές της γύρω φύσης.

Η υφή του οξειδωμένου χάλυβα Corten, το σύστημα των κάθετων και διαγώνιων δοκών και τα διάτρητα μεταλλικά πλέγματα συνθέτουν μία ισχυρή αρχιτεκτονική χειρονομία.Στην απόληξη της γέφυρας, στο σημείο σύνδεσής της με το νορβηγικό δάσος, διαμορφώνεται ως χώρος στάσης για τους περαστικούς, ένα “δωμάτιο-παρατηρητήριο” από οπλισμένο σκυρόδεμα, που καδράρει το φυσικό τοπίο.

Η “γέφυρα του νορβηγικού δάσους”, όπως είναι γνωστή η γέφυρα Suldal, ανήκει στην κατηγορία εκείνων των “υπέροχων αρχιτεκτονικών έργων”, που δεν μπορεί να τα συλλάβει και να τα κατανοήσει κανείς πλήρως, χωρίς να τα επισκεφτεί, να περπατήσει δίπλα τους ή να τα δει από κοντά. Είναι, με άλλα λόγια, ένα έργο που “χαρίζεται” στον επισκέπτη του, εφόσον πρώτα βιωθεί. Ένα έργο προορισμένο για να το ζει κανείς, και όχι απλά να το περιγράφει.

Με την έννοια αυτή, δεν είναι δυνατό να περιγραφεί αποκλειστικά με λεκτικό τρόπο το σύνολο της εμπειρίας που προσφέρει ο περίπατος κατά μήκος της γέφυρας.

Το ισχυρό στοιχείο που υπεισέρχεται στη βιωματική εμπειρία του επισκέπτη είναι οι μεταβαλλόμενες φωτοσκιάσεις και η ίδια η ακουστική του χώρου, όπως προέρχεται από το θόρυβο της ορμής του ποταμού κάτω από τη γέφυρα και από τον τρόπο που διαχέεται μέσα στη διάτρητη μεταλλική κατασκευή, χαρίζοντας έτσι την πιο έντονη και αληθινή εμπειρία της: την άμεση σύνδεση του ανθρώπου με το ατίθασο φυσικό στοιχείο. Ασφαλώς, μέσω της αρχιτεκτονικής.

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook

17/02/2014 0 comment

ARCHITECTURE

Η αρχιτεκτονική της Charlotte Perriand …δια χειρός Louis Vuitton, από την Ιωάννα Χαλάτση

written by The K-magazine

από την Ιωάννα Χαλάτση— αρχιτέκτων*

Η εξοχική κατοικία που σχεδίασε η αρχιτέκτονας Charlotte Perriand στο Μαϊάμι αλλά δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, έλαβε σάρκα και οστά έπειτα από την πρωτοβουλία του Οίκου Louis Vuitton.

Η εξοχική κατοικία, ευρέως γνωστή ως Maison au Bord de l’ Eau (=το σπίτι δίπλα στο νερό), σχεδιάστηκε από την Perriand σύμφωνα με το ύφος της Μοντέρνας Αρχιτεκτονικής το 1934. Κατόρθωσε να αποσπάσει το δεύτερο βραβείο σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, ωστόσο το έργο δεν κατασκευάστηκε ποτέ.

Η Louis Vuitton, χρησιμοποιώντας σκίτσα και σχέδια της αρχιτέκτονα, επιχείρησε την υλοποίηση του αριστουργήματος της Perriand 80 χρόνια έπειτα από τη σύλληψή του.

Οι ξύλινες επιφάνειες, ο σχεδιασμός των επίπλων και η συνολική αρχιτεκτονική οργάνωση έχουν αποδοθεί με πλήρη σεβασμό προς τα αρχικά σχέδια, αποδεικνύοντας με τον καλύτερο τρόπο τη διαχρονικότητα και τον αυθεντικό μοντέρνο χαρακτήρα της αρχιτεκτονικής της Perriand.

Η υλοποίηση της εξοχικής κατοικίας συμπεριλαμβάνεται στο ευρύτερο conceptτου γαλλικού οίκου για τη συλλογή άνοιξη-καλοκαίρι 2014. Η συλλογή έχει τον τίτλο Icones και λαμβάνει τις επιρροές της από το σύνολο του έργου της Charlotte Perriand, συμπεριλαμβάνοντας με τον τρόπο αυτό το όνομά της στις πιο χαρισματικές γυναίκες designers του 20ου αιώνα.

Η Perriand αποτελεί μία ισχυρή προσωπικότητα με έντονη επιρροή στο μοντέρνο κίνημα του 20ου αιώνα. Το έργο της έχει αφήσει το στίγμα του, χάρη στον πρωτοποριακό του χαρακτήρα, διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στην ιστορία του σχεδιασμού σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οχτώ δεκαετίες από τη σύλληψή του, το Maison au Bord de l’ Eau έρχεται στο φως για να προβάλει το σύγχρονο χαρακτήρα της ξύλινης αρχιτεκτονικής και να υπενθυμίσει το διαχρονικό πνεύμα της αρχιτεκτονικής της Charlotte Perriand.

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook

03/02/2014 0 comment

ARCHITECTURE

Hair Factory, το νέο έργο των proplusma arkitektones

written by The K-magazine

Το concept που υιοθετεί το Hair Factory, εμπνέεται αναμφισβήτητα από το ίδιο του το όνομα. Ένας χώρος δημιουργικότητας και χαλάρωσης, με ιδιαίτερη αισθητική και προσεγμένες λεπτομέρειες.

Υλικά και υφές με προέλευση από τους βιομηχανικούς χώρους όπως τα εμφανή μπετά και οι σιδηροκατασκευές, πλαισιώνονται από λεπτομέρειες με πιο ήπιες καταβολές και συνυπάρχουν αρμονικά.

Οι μεγάλες τζαμαρίες δημιουργούν ένα διάλογο με τον κοινόχρηστο χώρο και λειτουργούν ως βιτρίνα (εμπορικού καταστήματος) που όμως δεν έχει τη στατική διάσταση, αλλά είναι διαδραστικό και αεικίνητο, μεταφέροντας εικόνες του εσωτερικού του καταστήματος στο εξωτερικό.

Το σύνολο των επίπλων έχει μελετηθεί και σχεδιαστεί από τους ίδιους τους αρχιτέκτονες προσαρμοσμένο στην αισθητική και στη λειτουργικότητα του χώρου, ενώ δεν λείπει και το στοιχείο της έκπληξης, με τις δύο μεγάλες ξύλινες κούνιες κατά μήκος των δύο βιτρινών.

Για τους pro.plus.ma arkitektones , μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook

27/01/2014 0 comment

ARCHITECTURE

Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης: Το μεγαλύτερο δημόσιο έργο ανάπλασης, από την Ιωάννα Χαλάτση

written by The K-magazine

από την Ιωάννα Χαλάτση– αρχιτέκτων*

Το θαλάσσιο μέτωπο της Θεσσαλονίκης αποτελεί, για τους κατοίκους της, τον πιο σημαντικό δημόσιο τόπο της πόλης, καθώς και τον πιο γοητευτικό: πώς αλλιώς θα μπορούσε να περιγραφεί άλλωστε η γραμμική πορεία περιπάτου πλάι στον ανοικτό θαλάσσιο ορίζοντα…

Ένα γραμμικό πάρκο, που εκτείνεται σε μήκος τριών χιλιομέτρων, διαμορφώνει πλέον το νέο παραλιακό μέτωπο της Θεσσαλονίκης.
Ήδη, το τμήμα της Νέας Παραλίας από το Λευκό Πύργο μέχρι το Μέγαρο Μουσικής, που παρέμενε κλειστό από τον Αύγουστο του 2011, παραδόθηκε στις αρχές Δεκεμβρίου στους πεζούς.

Η γραμμική διαδρομή της Νέας Παραλίας περιλαμβάνει 15 “κήπους-πράσινα δωμάτια”, ο καθένας από τους οποίους προβάλλει το δικό του θεματικό χαρακτήρα. Ανάμεσά τους, οι (ήδη υλοποιημένοι) κήποιτης Μουσικής, του Νερού, της Μνήμης, των Ρόδων και του Ήχου. Παράλληλα, έρχονται να προστεθούν ο Κήπος του Αλεξάνδρου με τις τριανταφυλλιές, ο κήπος του Απογευματινού Ήλιου με την απρόσκοπτη θέα προς τον Θερμαϊκό, ο Κήπος της Άμμου, του Ίσκιου, ο Κήπος των Εποχών με το υπαίθριο θέατρο, ο Κήπος της Μεσογείου με τους ελαιώνες και ο Κήπος των γλυπτών.

Αυτά τα μικρής έκτασης πάρκα, ως σύγχρονοι χώροι πρασίνου, στόχο έχουν να επαναφέρουν τον παλιό χαρακτήρα της περιοχής, πριν τη θρυλική επιχωμάτωση της δεκαετίας του ’60.Το πλακόστρωτο της Νέας Παραλίας αντικαταστάθηκε με χυτό δάπεδο, ενώ στους πεζούς προσφέρεται και η δυνατότητα σκιασμένης διαδρομής, με τη δημιουργία μιας αλέας από το «Μακεδονία Παλάς» μέχρι το Μέγαρο Μουσικής.

Η βραβευμένη πρόταση των Πρόδρομου Νικηφορίδη και Μπερνάρ Κουόμο έχει ως στόχο της τη διαρκή συνδιαλλαγή με το υδάτινο στοιχείο, μεταβάλλοντας το θαλάσσιο μέτωπο σε ένα ανοιχτό “μπαλκόνι” προς το πέλαγος.

Υδάτινα στοιχεία, τεχνητοί λόφοι, 7.500 νέα δέντρα, απρόσκοπτη θέα, σημεία στάσης και σκίασης, ποδηλατόδρομοι, χώροι πρασίνου και χώροι παιχνιδιού, διαμορφώνουν το νέο τοπίο της Νέας Παραλίας, που αναμένεται να παραδοθεί και επισήμως στο κοινό μέχρι τον Μάρτιο του 2014.

Πηγή: www.ypodomes.com, http://centre-architecture.thessaloniki.gr

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook http://www.facebook.com/pro.plus.ma.arkitektones?fref=ts

20/01/2014 0 comment

ARCHITECTURE

Στη Νέα Υόρκη… η αρχιτεκτονική κάνει καλό στην υγεία!,από την Ιωάννα Χαλάτση

written by The K-magazine

από την Ιωάννα Χαλάτση– αρχιτέκτων*

Στην προσπάθειά τους να καταστήσουν το δομημένο περιβάλλον της Νέας Υόρκης περισσότερο βιώσιμο και φιλόξενο, οι τομείς Μελετών και Κατασκευών, Υγείας και Ψυχικής Υγιεινής, Μεταφορών και Πολεοδομικού Σχεδιασμού, συνεργάστηκαν προκειμένου να αναπτύξουν Δραστικές Οδηγίες που αφορούν στο σχεδιασμό της πόλης, με τρόπο που να προωθείται η σωματική άσκηση και υγεία.

Πρόκειται για έναν επιστημονικό οδηγό, που απευθύνεται σε πολεοδόμους και αρχιτέκτονες, με στόχο τη συμβολή της αρχιτεκτονικής σε ζητήματα υγείας, όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης ή καρδιακά προβλήματα, μέσω του ευφϋούς σχεδιασμού.

Στην πραγματικότητα, το δομημένο περιβάλλον μιας πόλης καθοδηγεί έμμεσα του πολίτες για το πώς μπορούν να κατοικήσουν την ίδια την πόλη. Για να παρατηρήσει κανείς με ποιο τρόπο οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με το αστικό περιβάλλον, ενεργητικά ή παθητικά, αρκεί να παρατηρήσει τη συμπεριφορά και την κίνησή τους μέσα στην πόλη όπου ζουν.

Με την έννοια αυτή, ο τρόπος με τον οποίο αρθρώνεται το αστικό τοπίο, άλλοτε μας βοηθά κι άλλοτε μας παρεμποδίζει να πάρουμε αποφάσεις, που αφορούν π.χ. το αν θα πάμε με τα πόδια, με ποδήλατο ή με αυτοκίνητο στη δουλειά, αν θα χρησιμοποιήσουμε το ασανσέρ ή τις σκάλες, κι ένα σωρό καθημερινές πρωτοβουλίες, που σχετίζονται με την άνεση που μας παρέχει ο σχεδιασμός.

Υπάρχουν όμως στ’ αλήθεια εργαλεία για το σχεδιασμό, που να επιτρέπουν τη δημιουργία μιας ενεργής και υγιούς πόλης;Στα τέλη του 19^ου και αρχές του 20^ου αιώνα, η βελτίωση των κατασκευών και των υποδομών συνέβαλαν σημαντικά στον περιορισμό εξάπλωσης ασθενειών, όπως η χολέρα ή η φυματίωση. Στο δικό μας αιώνα, ωστόσο, τα προβλήματα υγείας, που εμφανίζονται με τη μεγαλύτερη συχνότητα είναι εκείνα που συνδέονται με τον καθιστικό τρόπο ζωής και τις κακές διατροφικές επιλογές.

Ειδικότερα σε ό,τι αφορά στην περίπτωση της Νέας Υόρκης, πολλοί μπορεί να υποστηρίξουν ότι ανταποκρίνεται ήδη στο προφίλ μιας ενεργής, βιώσιμης και φιλικής ως προς τον πεζό μεγαλούπολης: διαθέτει αριθμημένες οδούς, το πλέγμα των δρόμων της διευκολύνει στον προσανατολισμό, η πρόσβαση στα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι ιδιαίτερα εύκολη, ενώ ένα μεγάλο δίκτυο χώρων πρασίνου και πάρκων συνδέει το κέντρο της πόλης.

Ωστόσο, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η βελτίωση της πρόσβασης σε μέσα μαζικής μεταφοράς και σε ανοιχτούς χώρους αναψυχής, καθώς και η δημιουργία περισσότερων ποδηλατοδρόμων, αποτελούν σημαντικές αποφάσεις για την ουσιαστική βελτίωση της πόλης. Η δημιουργία ανοιχτών πράσινων χώρων, εκδηλώνεται ολοένα και πιο έντονα μέσα από προτάσεις, που στοχεύουν στη δημιουργία χώρων ζωτικής σημασίας. Προσφέρουν δίκτυο πεζοδρόμων, ποδηλατοδρόμων, περιπάτων αλλά και σημεία στάσης μέσα σε ένα φιλικό αστικό περιβάλλον, ελκυστικό προς τον χρήστη. Στόχος τους είναι να εξασφαλίσουν ποιότητα ζωής, αντανακλώντας ένα υγιές πρότυπο.

Η στρατηγικής σημασίας δημιουργικότητα, που εστιάζει σε χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων και χώρους διέλευσης, μείωση των ατμοσφαιρικών ρύπων στις γειτονιές, παιδικές χαρές και δημόσιες πλατείες, εύκολη πρόσβαση σε καταστήματα με φρέσκα φρούτα και λαχανικά, μονοπάτια περιπάτου και φυτεμένες εκτάσεις… αναζητά την πολυπόθητη ισορροπία ανάμεσα στους έντονους αστικούς ρυθμούς και στον ενεργό, αειφόρο σχεδιασμό.

Πηγή: http://www.archdaily.com/244063/what-can-architecture-do-for-your-health/

Οι φωτογραφίες προέρχονται από την πρόταση αστικού σχεδιασμού και αρχιτεκτονικής τοπίου “Highline” των James Corner Field Operations και Diller Scofidio + Renfro.

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook http://www.facebook.com/pro.plus.ma.arkitektones?fref=ts

13/01/2014 0 comment

ARCHITECTURE

Bed…Breakfast…and Bauhaus, από την Ιωάννα Χαλάτση

written by The K-magazine

από την Ιωάννα Χαλάτση– αρχιτέκτων*

Η θρυλική Σχολή του Bauhaus στο Dessau ανοίγει τις πόρτες της, έπειτα από χρόνια, για τους πιστούς “προσκυνητές” του design. Η προτροπή “Spend the night like a Bauhausler” της επίσημης σελίδας του Bauhaus έρχεται να εκπληρώσει το όνειρο κάθε σύγχρονου Μοντερνιστή. Με μόλις 35€, μπορεί να περάσει πλέον κανείς το βράδυ του στο δωμάτιο που έμεναν οι τότε εξαιρετικά ταλαντούχοι σπουδαστές, οι οποίοι και αποτέλεσαν μετέπειτα σημαντικότατες καλλιτεχνικές φυσιογνωμίες του 20^ου αιώνα: Joseph & Anni Albers, Marcel Breuer, Hannes Meyer…

Η ιδέα του ανατρεπτικού αυτού concept είναι να “ανακατασκευάσει” τις συνθήκες καθημερινής ζωής κατά την εποχή λειτουργίας της Σχολής. Συλλογικά μπάνια και ντους, κεντρική τραπεζαρία, τα χαρακτηριστικά μεγάλα παράθυρα για άπλετο φυσικό φως, τα μικροσκοπικά μπαλκόνια και μια πληθώρα στοιχείων, όπως έχουν αποτυπωθεί σε κείμενα και φωτογραφίες της εποχής, έρχονται να δώσουν πίσω στο Bauhaus την παλιά του μορφή.

Πολύ περισσότερο όμως από μια απλή “αναπαράσταση”, ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να μείνει και σε εξατομικευμένα δωμάτια. Έτσι, στο δωμάτιο που έμενε ως σπουδαστής ο Joseph Albers η επίπλωση έχει συμπληρωθεί με design αντικείμενα που σχεδίασε ο ίδιος, στο δωμάτιο του Marcel Breuer κυριαρχούν οι περίφημες καρέκλες του με τις καμπύλες από χάλυβα, ενώ στο δωμάτιο του Alfred Arndt κυριαρχούν το μέταλλο και το ξύλο, χαρακτηριστικά υλικά που χρησιμοποιούσε και ο ίδιος στο σχεδιασμό επίπλων.

Το Bauhaus δεν είναι “στυλ”. Είναι μία ιδεολογική μύηση. Είναι τρόπος ζωής. Πολλές οι σημαντικές φυσιογνωμίες που φοίτησαν στο Bauhaus, πολλές και οι ισχυρές προσωπικότητες που δίδαξαν εκεί. Το αυστηρό, σχεδόν ασκητικό θα έλεγε κανείς, κλίμα, διαπερνούσε όλες τις εκφάνσεις της “φοιτητικής” ζωής.

Από τον Οκτώβριο του 2013 το Bauhaus άνοιξε και πάλι τις πόρτες του και είναι έτοιμο να υποδεχτεί τους θαυμαστές του Μοντερνισμού. Όσο για τη διαμονή στους φοιτητικούς κοιτώνες του 1920, με τα αυθεντικά design αντικείμενα των σημαντικότερων δημιουργών; Είναι κάτι περισσότερο από μια απλή εμπειρία.

Για περισσότερες πληροφορίες…: http://www.bauhaus-dessau.de/accommodation.html

*H Ιωάννα Χαλάτση είναι μέλος των pro.plus.ma arkitektones , για τους οποίους μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ

Επίσης μπορείτε να κάνετε like στη σελίδα τους στο facebook http://www.facebook.com/pro.plus.ma.arkitektones?fref=ts

06/01/2014 0 comment

Newer Posts

Older Posts