οικογένεια

Έχουμε πολλούς λόγους που αγαπούμε τους γονείς μας, αλλά ακόμα περισσότερους για να εκτιμούμε και να λατρεύουμε τις γιαγιάδες και τους παππούδες, ειδικά όσοι τους ζήσαμε.
Ως μαμά και βλέποντας τη “λατρεία” των γονιών μου στα παιδιά μας, πολλές φορές “τρελαίνομαι” με το πόσο ελαστικοί είναι στα εγγόνια τους, σε αντίθεση με εμάς που ήταν πολύ πιο αυστηροί, απαιτητικοί κλπ κλπ (να μην εκτεθούμε κιόλας). Κάποιες στιγμές τους καταλαβαίνω και θυμάμαι πόσο χαιρόμασταν με την αδελφή μου που θα πηγαίναμε διακοπές με τη γιαγιά και τον παππού, μακριά από την καθημερινότητα, μέσα στην σχεδόν απόλυτη ελευθερία!

Διαβάζοντας το παρακάτω άρθρο, θα ξαναγίνετε κι εσείς παιδιά… και θα θυμηθείτε κάποιους από τους λόγους για τους οποίους τα παιδιά σας λατρεύουν τους γονείς σας…

1. Είναι πάντα έτοιμοι για μια περιπέτεια!
Εκδρομές, επισκέψεις σε μουσεία, πικ νικ! Οι παππούδες μας λατρεύουν να βγαίνουν έξω τόσο όσο και τα παιδιά!
2. Ξέρουν πολλές ιστορίες
Σε κάθε παιδί αρέσει να ακούει ιστορίες από τη ζωή του παππού και της γιαγιάς. Ειδικά οι προσωπικές τους ιστορίες είναι αυτές που μας κάνουν να τους θαυμάζουμε τόσο πολύ αλλά και να αναρωτιόμαστε αν θα πετύχουμε ποτέ τόσα πολλά όσο εκείνοι.
3. Ασχολούνται με τον κήπο
Φραουλίτσες, μποστάνια, φυτά και λουλούδια, ο κήπος είναι από τις αγαπημένες ασχολίες των παιδιών και μόνο οι γιαγιάδες έχουν την όρεξη και τον χρόνο για να το κάνουν!
4. Μας διαβάζουν βιβλία και παραμύθια
Οι γονείς συνήθως δεν έχουν τον χρόνο να διαβάσουν στα παιδιά πολλά βιβλία και παραμύθια. Η γιαγιά και ο παππούς, όμως, είναι αυτοί που μαθαίνουν στο παιδί να του αρέσει το διάβασμα.

“Του παιδιού μου το παιδί, είναι 2 φορές παιδί!”

5. Ξέρουν τα πάντα!
Κάθε παιδί πιστεύει ότι ο παππούς είναι κινητή εγκυκλοπαίδεια, ενώ αν κάτι δεν το γνωρίζει, τότε σίγουρα θα αφιερώσει χρόνο για να το βρει και να απαντήσει σε όποια ερώτηση του γίνει.
6. Γίνονται παιδιά
Ό,τι κι αν ζητήσει ένα παιδί από τη γιαγιά και τον παππού, όσο παιδικό ή ανόητο κι αν είναι, εκείνοι θα το κάνουν. Να τους καβαλήσουν, να τους φορέσουν αστεία καπέλα, να τους βάψουν το πρόσωπο με μπογιές. Οι παππούδες ξέρουν πώς είναι να είσαι παιδί και δεν το αλλάζουν με τίποτα!
7. Δεν βιάζονται
Δεν βιάζονται να ετοιμαστούν τα παιδιά για να πάνε στο σχολείο ούτε να κάνουν τα μαθήματά τους. Έχουν πολύ χρόνο και τους τον δίνουν απλόχερα.
8. Είναι το καλύτερο κοινό
Όταν το παιδί μαθαίνει ένα ποίημα, μια χορευτική κίνηση, το πρώτο του κομμάτι στο πιάνο, η γιαγιά και ο παππούς είναι αυτοί που πραγματικά θέλουν να ακούσουν.
9. Τους αρέσουν τα ταξίδια
Διακοπές στη Disneyland; Μέσα! Βόλτα στη Χαλκίδα με το τρένο; Φύγαμε!
10. Λένε στα παιδιά ιστορίες από τους γονείς τους
Ποιος ξέρει καλύτερα από όλους τους γονείς μας; Οι παππούδες μας. Για αυτό και μας αρέσει να τους ακούμε να μιλούν για τα παιδικά τους χρόνια, ενώ κάθε «το ίδιο έκανε και η μάνα σου μικρή» μας γεμίζει χαρά και υπερηφάνεια!
11. Μαγειρεύουν άψογα
Τα φαγητά της γιαγιάς και το πρωινό του παππού δεν συγκρίνονται με κανένα φαγητό στον κόσμο. Όλοι το ξέρουμε.
12. Ξέρουν πολλά τραγούδια
Ξέρουν σκοπούς από τους προσκόπους, παιδικά τραγούδια, μαθαίνουν γρήγορα όποιο τραγούδι λένε τα πιτσιρίκια και χαίρονται να το τραγουδούν μαζί τους.

unsplash.com/@paolobendandi

Ο χρόνος είναι με το μέρος τους

13. Ακούν
Χαίρονται πάντα να ακούνε όσα έχουν να τους πουν τα παιδιά χωρίς μάλιστα να κρίνουν. Απλώς ακούνε και βοηθούν.
14. Ξέρουν ιστορία
Δεν είναι μόνο ότι έχουν γνώσεις. Έχουν ζήσει πράγματα. Θυμούνται πότε ήρθε η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα, έχουν ζήσει πολέμους και κακουχίες από πρώτο χέρι και έχουν να πουν πράγματα που δεν τα γράφουν ούτε τα βιβλία.
15. Έχουν παράξενα αντικείμενα στο σπίτι
Από γουδοχέρι μέχρι πορσελάνες, οι παππούδες έχουν κάθε λογής αντικείμενα που δεν βλέπουμε κάθε μέρα και τραβούν την περιέργεια των παιδιών. Αν, πάλι, χαλάσει κάτι δεν θα το κάνουν θέμα.
16. Κάνουν δώρα
Αν και οι περισσότεροι δεν έχουν τα χρήματα, αγοράζουν δώρα στα παιδιά ή τους χαρίζουν αντικείμενα της ιδιοκτησίας τους.
17. Χαρτζιλικώνουν
Για τις δουλειές του σπιτιού, που η μαμά θεωρεί δεδομένο ότι θα κάνουμε, η γιαγιά και ο παππούς δίνουν το κατιτίς τους.
18. Πιστεύουν τα πάντα
– Είδα ένα φάντασμα έξω από το σπίτι.
– Άντε! Πώς έμοιαζε;
19. Μαθαίνουν στα παιδιά δεξιοτεχνίες
Η γιαγιά και ο παππούς θα μάθουν στο παιδί πώς να ψαρεύει, να ράβει, να ανοίγει φύλλο, πράγματα για τα οποία οι γονείς δεν έχουν τον χρόνο ή τις γνώσεις.

Η εμπειρία είναι ένας καλός δάσκαλος

20. Ξέρουν να “στέκονται”
Όταν το παιδί έχει ένα πρόβλημα, ξέρουν πώς να το αντιμετωπίσουν. Είτε αυτό σημαίνει να το συζητήσουν είτε να καθίσουν με το παιδί αμίλητοι και να δουν κινούμενα σχέδια.
21. Δεν μας μαλώνουν
Συνήθως οι παππούδες δεν περνούν όλη τη μέρα με τα παιδιά και έτσι όταν κάτι πάει στραβά, απλώς το προσπερνούν χωρίς να τους κάνουν παρατήρηση.
22. Μας σκέφτονται
Ακόμα κι αν βρίσκονται πολύ μακριά, πάντα θα πάρουν τηλέφωνο να δουν τι κάνουμε και θα μας δείξουν ότι μας νοιάζονται και μας σκέφτονται.
23. Μαθαίνουν από τα παιδιά
Θα μάθουν πράγματα από τα παιδιά, που δεν έχει κάποιος άλλος την υπομονή να τους τα δείξει, όπως το να χρησιμοποιήσουν το τηλέφωνο ή ακόμα και το Skype!
24. Κάνουν την κάθε μέρα ξεχωριστή
Θέλουν να κάνουν την κάθε μέρα ξεχωριστή για το παιδί. Βρίσκουν πράγματα που θα του τραβήξουν το ενδιαφέρον, το δελεάζουν και ανακαλύπτουν διαρκώς νέες ασχολίες.
25. Των παιδιών μου τα παιδιά…
Αν μη τι άλλο, αξίζουν την αγάπη των παιδιών γιατί τα λατρεύουν χωρίς όρους, χωρίς να περιμένουν κάτι από αυτά. Ακόμα κι όταν αυτά περνούν την εφηβεία και τους ξεχνούν, η γιαγιά και ο παππούς δεν παραπονιούνται ποτέ. Χρειάζεστε καλύτερο λόγο;

Πηγή : εδώ 

Featured image: unsplash.com/@rodlong

Ως μαμά δύο μικρών αγοριών αναρωτιέμαι συχνά όταν τους αφήνω στο σχολείο πως θα κυλήσει η μέρα τους. Τι θα αντιμετωπίσουν η αν θα ανακαλύψουν κάτι καινούργιο, θα το μοιραστούν άραγε μαζί μου όταν θα επιστρέψουν; Ελπίζουμε ότι η σχέση με τα παιδιά μας είναι γερή και σταθερή. Είμαι, νομίζω, από  τις μητέρες που η  σχέση της με τα παιδιά βασίζεται στην ειλικρίνεια και στην εμπιστοσύνη και ότι μου μιλούν άνετα για όλα ή σχεδόν όλα.

Αργότερα αντιμετωπίζουμε μία διαφορετική αλήθεια… Δεν είναι εύκολο για τα περισσότερα παιδιά να ανοιχτούν. Πολλές φορές ακόμα και αν είναι έτοιμα να μας συζητήσουν ένα θέμα που τα απασχολεί μπορεί την τελευταία στιγμή να αλλάξουν γνώμη. Είναι τόσες οι πληροφορίες και τα ερεθίσματα που δέχονται καθημερινά όπου κάποιες φορές μπλοκάρουν. Στις μικρότερες ηλικίες ένα άγγιγμα η ένα χάδι είναι το κλειδί για να ξετυλιχτεί κάποια ιστορία.

Έτσι, αρχίζει το χτίσιμο μίας αληθινής αγάπης μεταξύ γονιού-παιδιού.

Αργότερα η αναγκαιότητα καλύτερης επικοινωνίας αλλάζει, ψάχνουμε τρόπους να τα προσεγγίζουμε περισσότερο. Το σίγουρο είναι να μην περιμένουμε από το παιδί να ακούει μόνο. Πώς το πετυχαίνουμε λοιπόν; Κάθε μέρα όταν γυρνούν από το σχολείο προσπαθώ να συζητώ ξεχωριστά πως νιώθουν, λόγω το ότι έχουν διαφορετικές ηλικίες. Κάθομαι δίπλα τους η τους αγκαλιάζω και αρχίζω μια ουσιαστική κουβέντα. Στην αρχή συνήθως φλυαρούν για μικροπράγματα, τους αφήνω να εκφράσουν αυθόρμητα ότι αισθάνονται ή σκέφτονται και βλέπουν ότι είμαι εκεί πρόθυμη να τα ακούσω.

Προσπαθώ να τους απαντώ χωρίς τίποτα να με αποσπά εκείνη τη στιγμή. Έτσι μάθαμε να συζητάμε πολύ και για πολλά.

Είτε κάτι που πραγματικά τους απασχολούσε στην διάρκεια της μέρας ή κάποια καινούργια πληροφορία που κέντρισε το ενδιαφέρον τους. Όταν με βλέπουν απασχολημένη ποτέ δεν με πλησιάζουν για να μιλήσουμε. Εξασφαλίζοντας καλύτερη επικοινωνία προσπαθώ να είμαι συγκρατημένη μαζί με τα παιδιά. Η ανυπομονησία και η λαχτάρα να απαντήσω αμέσως σε ό,τι με ρωτούσαν, παρατήρησα ότι έπεφτα στην παγίδα της κριτικής. Προσέξτε το κι εσείς : Αν νιώθουν έτσι, δεν θα σας απευθύνουν τον λόγο, δεν θα σας εμπιστευτούν. Μιλάμε ξεκάθαρα και τους δείχνουμε ότι τους εμπιστευόμαστε.

Πόσο χρόνο περνάτε με το παιδί σας ;

Παίξτε, χορέψτε, αγκαλιαστείτε, γελάστε…. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν πως είμαστε άνθρωποι με τις ίδιες ανάγκες και όχι τέλειες προγραμματισμένες μηχανές (γονείς) έτοιμοι να υπερκαλύψουν τα θέλω τους. Κάνουμε λάθη, πρέπει να το βλέπουν για να νιώθουν ισάξια έτσι ώστε να αισθάνονται αποδεκτά. Έτσι γεννιέται μια ειλικρινής επικοινωνία και μπορούν να εμπιστευτούν τα συναισθήματά τους ώστε αργότερα όταν έρθουν μεγαλύτερα προβλήματα να έχουμε δημιουργήσει την αίσθηση του σεβασμού και της ομαδικότητας.

Κείμενο: Ρία Σπύρου

Ένα από αυτά που με εντυπωσιάζει στα σημερινά παιδιά -και το κοντινότερό μου παράδειγμα είναι φυσικά ο Παύλος- είναι οι ερωτήσεις που κάνουν σε καθημερινή βάση. Είμαι σίγουρη ότι εμείς στην ηλικία τους ούτε καν μπαίναμε σε τέτοιες διαδικασίες αναζήτησης κι εξερεύνησης του πραγματικού κόσμου, αλλά και του ονειρικού… Έξυπνες ερωτήσεις σε ακόμη πιο έξυπνα παιδιά τεσσάρων και πέντε χρονών, που αφορούν αποκλειστικά στις μητέρες τους, χρήζουν -το λιγότερο- αφοπλιστικών απαντήσεων. Όπως ακριβώς αυτές που έδωσαν τα παιδάκια, απαντώντας με αθωότητα, τρυφερότητα και μεγάλη αγάπη σχετικά με τη μαμά τους. Προσθέτοντας, μάλιστα, και μια μεγάλη δόση χιούμορ, ξάφνιασαν τους πάντες!

* Γιατί ο Θεός έπλασε τη μαμά;
1. Είναι η μόνη στο σπίτι που ξέρει πού είναι το κάθε πράγμα!
2. Για να καθαρίζει το σπίτι!
3. Για να μας βοηθήσει εκεί έξω, μόλις γεννηθούμε!

* Από τι έφτιαξε ο Θεός τη μαμά;
1. Από λάσπη, όπως όλους μας.
2. Από δύναμη, υπομονή και αγάπη.
3. Από ό,τι έφτιαξε κι εμένα. Μόνο που χρησιμοποίησε μεγαλύτερα κομμάτια!

* Από ποια “υλικά” είναι φτιαγμένες οι μαμάδες;
1. Ο Θεός έφτιαξε τις μαμάδες από λίγο σύννεφο και μαλλιά από τους αγγέλους και ό,τι άλλο ωραίο υπάρχει στον κόσμο!
2. Από τα κόκαλα των αντρών.

* Γιατί ο Θεός σού έδωσε “αυτή” τη μαμά και όχι κάποια άλλη;
1. Έχουμε συγγένεια.
2. Ο Θεός ήξερε ότι με συμπαθεί περισσότερο από τις μαμάδες των άλλων παιδιών.

* Τι γνώριζε η μαμά σου για τον μπαμπά σου πριν τον παντρευτεί;
1. Το επίθετό του.
2. Το παρελθόν του. Μήπως έπινε πολλές μπίρες!
3. Πόσα λεφτά έβγαζε και αν έκανε δουλειές στο σπίτι.

* Γιατί η μαμά σου παντρεύτηκε τον μπαμπά σου;
1. Ο μπαμπάς μου έκανε την καλύτερη μακαρονάδα στον κόσμο και η μαμά μου τρώει πολύ.
2. Ήταν ήδη αρκετά μεγάλη για να βρει κάποιον άλλον.
3. Η γιαγιά μου λέει ότι η μαμά μου “δεν είχε το μυαλό της”!

* Ποιος είναι το “αφεντικό” στο σπίτι;
1. Η μαμά δεν θέλει να είναι το “αφεντικό” αλλά πρέπει, γιατί ο μπαμπάς είναι βλάκας!
2. Η μαμά. Αυτήν πρέπει να ρωτήσω αν θα πάω να παίξω με τους φίλους μου.
3. Η μαμά, αλλά όχι επειδή ξέρει περισσότερα από τον μπαμπά αλλά επειδή εκείνος την αφήνει να νομίζει έτσι!

* Ποια είναι η διαφορά μεταξύ μπαμπά και μαμάς;
1. Η μαμά δουλεύει στη δουλειά, δουλεύει και στο σπίτι. Ο μπαμπάς στο σπίτι κοιμάται!
2. Η μαμά έχει κάτι μαγικό και με κάνει να αισθάνομαι καλά όταν είμαι άρρωστος, χωρίς να πάρω φάρμακα!
3. Ο μπαμπάς είναι ψηλότερος και πιο δυνατός από τη μαμά. Και φωνακλάς!

* Τι κάνει η μαμά στον ελεύθερο χρόνο της;
1. Δεν έχει ελεύθερο χρόνο.
2. Φροντίζει εμένα και τον μπαμπά.

* Ποιο θα ήταν αυτό που θα άλλαζες στη μαμά σου;
1. Να μη λέει συνέχεια “μάζεψε τα παιχνίδια”, “καθάρισε το δωμάτιο”…
2. Να πετάξει αυτά τα αόρατα μάτια που έχει στην πλάτη της και τα βλέπει όλα!

(Ευχαριστούμε την αναγνώστρια Λ.Μ. που μας το έστειλε)