Όταν μιλάμε για γυναίκεια περιοδικά τα πράγματα δεν είναι απλά, έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε δεκάδες τίτλους, αν μάλιστα επεκταθούμε και στα περιοδικά έκτος συνόρων τότε το να χαθούμε μέσα σε έναν ωκεανό από εξώφυλλα, άρθρα και φωτογραφίες είναι πολύ εύκολο. Αν όμως περάσουμε τον Ατλαντικό και βρεθούμε στην Νέα Υόρκη τότε φαίνεται ότι ανάμεσα στους πολλούς τίτλους , ένας είναι εκείνος που ξεχωρίζει και στέκει πολύ ψηλά χρόνια τώρα. Το αμερικανικό Vogue δεν είναι μόνο ένα περιοδικό είναι εκείνο που καθορίζει τα πράγματα για όλα τα άλλα.
Φέτος με αφορμή τα 120 του γενέθλια του μερικοί από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του μεγαλύτερου γυναικείου περιοδικού στο κόσμο θυμούνται την δική τους Vogue ιστορία και πως άρχισε η σχέση τους μαζί του. Μία σχέση που όσο περνούν τα χρόνια γίνεται ακόμα πιο δυνατή και δεν φαίνεται να έχει ημερομηνία λήξης.
«Όταν ήμουν στο γυμνάσιο, είχα φτιάξει μία ολόκληρη ταπετσαρία από τις σελίδες του Vogue στο δωμάτιο που είχα στο σπίτι της γιαγιάς μου. Στις αρχές της δεκαετίας του 60, το Vogue έβγαινε δύο φορές το μήνα και ήμουν τόσο αφελής, που δεν πίστευα ότι μπορούσα να γίνω συνδρομητής στο περιοδικό. Παρ’ όλα αυτά κάθε 2η Κυριακή μετά την εκκλησία, μου άρεσε το περπάτημα μέχρι το περίπτερο στην Πανεπιστημιούπολη του Duke, αφού η αποζημίωση μου ήταν η αγορά του περιοδικού. Το δωμάτιο αυτό για μένα δεν ήταν απλώς το δωμάτιό μου, αλλά ένα ιερό, με ένα όμορφο γραφείο από μαόνι και σύγχρονο καναπέ, που η γιαγιά μου είχε δημιουργήσει για μένα. Ήταν ένα μέρος όπου μπορούσα να διαβάσω, να ακούσω τους δίσκους μου και να μπω στον δικό μου κόσμο. Αυτός ο κόσμος ήταν γεμάτος με εικόνες από τη Vogue.»
«Ήμουν δέκα χρονών όταν το Vogue για πρώτη φορά με “κάλεσε” κοντά του, τραγουδώντας σαν σειρήνα και με διακεκομμένη φωνή από τους βράχους για την εμμονή της μόδας. Το σώμα μου μπορεί να ήταν σε ένα μικρό χωριό στο κατάστημα Kent, αλλά η ψυχή μου μεταφέρθηκε στη Νότια Γαλλία, σε έναν κόσμο ζαλισμένο από την τζαζ ,τα κοκτέιλ και το γέλιο.
Το εξώφυλλό σταμάτησε τις διαδρομές μου. Ένιωθα αιχμάλωτος μέσα σε μία νωθρή αγκαλιά σε μια παραλία που ο ήλιος βασιλεύει, ποτήρια σαμπάνιας στο χέρι και στα πρόθυρα της ανταλλαγής ένα φιλί, ήταν ένα ζευγάρι που ενσάρκωνε μία αφάνταστα σπινθηριστή αίγλη. Εκείνος, ντυμένος με ένα κοστούμι ελεφαντόδοντο Gatsby, μετατράπηκε από θεατή σε πρωταγωνιστή και εστίασε επάνω της. Εκείνη φορώντας ένα φόρεμα, είχε ρίξει το κεφάλι της, ο ένας ώμος ήταν ντυμένος και ο ωκεανός αναδευόταν πίσω τους.
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής είχε “συνδυάσει” ένα- ένα από τα γράμματα που καθόριζε τι είναι Vogue , τον ουρανό το σούρουπο σε μια συμφωνία με διαφορετικά χρώματα-ultramarine, γαλάζιο, ροζ Σκιαπαρέλι, κόκκινο, πορτοκαλί-tango. Λίγο αργότερα ανακάλυψα ότι οι εραστές ήταν ο Manolo Blahnik και η Αντζέλικα Χιούστον, που είχαν φωτογραφηθεί σε μια παραλία στο Deauville από τον David Bailey. Από τότε είμαι σκλάβος της μόδας.»
Μερικά ρούχα έχουν δημιουργηθεί για να κάνουν εντύπωση και όχι για καθημερινή χρήση. Όπως τα ρούχα που έφτιαξε η αρχιτέκτονας Tara Keens Douglas,τα κουστούμια των φωτογραφιών είναι μία σειρά από “καρναβαλικά” ρούχα, που ως βασικό τους υλικό έχουν το χαρτί και το σχοινί.
Το όνομα της συλλογής είναι “The Ecstatic Spaces” και καθόλου άδικα …Μια ματιά στα ρούχα θα σας πείσει και θα σας κάνει να καταλάβετε ότι μπορεί ο τίτλος να είναι “λίγος” για τα έργα της. Η συλλογή είναι βασισμένη στη αλλαγή που βιώνουν οι μασκαράδες στο καρναβάλι όταν φορούν ένα κουστούμι. Τα τέσσερα κοστούμια περιγράφονται ως τέσσερις πράξεις: πίστωση, υπερβολή, βύθιση και εξάχνωση. Η αρχιτέκτονας και σχεδιάστρια των ρούχων δηλώνει, πως τα κουστούμια είναι ουσιαστικά «εφήμερη αρχιτεκτονική» και με «με τη μορφή που παίρνουν διαστρεβλώνουν την πραγματική μορφή του σώματος».
Η διατριβή της και οι σπουδές της έργο έχουν να κάνουν με το καρναβάλι της Τρινιντάντ και το φεστιβάλ που φιλοξένει. Η αρχιτεκτονική αναπαράσταση με κοστούμια ενσωματώνεται στις μεταμορφωτικές εμπειρίες του μασκαρά. Τα κουστούμια και αυτό που αντιπροσωπεύει το καθένα είναι όλα τα εργαλεία της επικοινωνίας, ένα μέσο μεταξύ σώματος και χώρου.
Ο τρόπος με τον όποιο το κάθε σώμα μετατρέπεται κατά τη διάρκεια του καρναβαλιού, με τη μεταμφίεση και την επέκτασή του. Με αποτέλεσμα μαζί να παράγουν μια εμπειρία έξω από το σώμα. Το καρναβάλι της Τρινιδάδ είναι η αναζωογόνηση να “επανεφεύρουμε” νέες μορφές μέσα στο καρναβάλι με μοναδικό τρόπο. Οι συμμετέχοντες απολαμβάνουν ένα φεστιβάλ που δεν είναι μόνο υπερβολικό, αλλά και διαχρονικό. Συμβαίνουν πράγματα εκτός της καθημερινότητας….όπου τα πάντα είναι ανάποδα και τα μέσα προς τα έξω, με αυτή την αντιστροφή να εκφράζεται σε γέλιο.
Οι άνθρωποι της Τρινιδάδ επικοινωνούν με μια παιχνιδιάρικη αισθησιακή φύση χάρις της φορεσιάς τους , χλευάζουν τη σοβαρότητα του πολιτικού κόσμου, απορρίπτοντας την κατάσταση. Το καρναβάλι αγκαλιάζει το γέλιο και το γκροτέσκο, και δίνει την ταυτότητα της κοινότητας.
Το χάος της παρέλασης, η μουσική, ο χορός όλα συνδυάζουν το σώμα με το κοστούμι, μετατρέποντας το άτομο και ελευθερώνοντας το από τις αναστολές. Η συγχώνευση του σώματος με τη “φορεσιά” αφηγείται την ανείπωτη ιστορία του μασκαρά. Η αρχιτεκτονική του κοστουμιού εξυπηρετεί τους χρήστες του, καθώς η σημασία της έγκειται στην επιβεβαίωση της ταυτότητας του, ενώ φιλοξενεί μια συναισθηματική και αισθησιακή εμπειρία.
Τα σχέδια των κοστουμιών είναι grotesque, κάνοντας ακραίες υπερβολές και ανεξιχνίαστες αναπαραστάσεις του σώματος, παραβιάζοντας την εξιδανικευμένη, κλασική φόρμα του σώματος. Τα κοστούμια είναι μια εφήμερη αρχιτεκτονική – εύθραυστη και κινητή. Τα χρονικά στρεβλώνουν την πραγματική φύση του σώματος, μετατρέποντας το άτομο που φορά το κουστούμι, έτοιμο να αποκαλύψει νέες φύσεις. Κάνουν μια νέα “πρόσοψη”. Είναι κατά κάποιον τρόπο, η αρχιτεκτονική του προσώπου.
Πηγή: http://www.dezeen.com
Αν και δεν το παραδέχονται πάντα, οι άνδρες που βρίσκονται στο σπίτι μας θέλουν να φροντίζουν τον εαυτό τους, να είναι άψογοι και να μυρίζουν υπέροχα.
[quote_right] Τα υλικά του είναι μία μείξη από ζεστό κονιάκ, διαφορών ειδών ξύλα και φρεσκάδας. [/quote_right]Είτε είναι κάποιας ηλικίας και το όνομα τους είναι «μπαμπάς» είτε είναι ο σύντροφος μας, ο αδερφός μας ή ο καλύτερος μας φίλος και ψάχνει για ένα νέο άρωμα. Ή είμαστε εμείς που θέλουμε να του κάνουμε ένα δώρο, το Encounter του Calvin Klein που μόλις “βγήκε” στην αγορά.
Ο ψηλός, ξανθός, σκανδιναβός και αιμοδιψής βρικόλακας του True Blood, Alexander Skarsgård είναι εκείνος που επιλέχτηκε να μας παρουσιάσει το άρωμα και μάλλον όχι τυχαία, αφού το τρέιλερ του είναι κομμάτι της νύχτας, που ένας “βρικόλακας” ξέρει καλά. Το άρωμα αν και μοντέρνο, σκοπό έχει να τονίσει και να αναδείξει την ανδρική φύση και την αρρενωπότητα του κάθε αρσενικού. Και αυτό το κάνει μέσα από την μυρωδιά, που αν και νέα, φέρνει στο μυαλό κάτι παλιό και γνώριμο.
Μη σας τα ταράζουν οι αναφορές σε βρικόλακες αυτός είναι μόνο ένας ρόλος, αν δείτε το τρέιλερ του αρώματος θα καταλάβετε ότι απλώς πρόκειται για τον άντρα που είναι γεμάτος μυστήριο και αυτοπεποίθηση… τόση ώστε να κυκλοφορεί την νύχτα μέσα στο αυτοκίνητο του έτοιμος να σας κατακτήσει.
Για έναν άντρα που δεν φοβάται την περιπέτεια, κοιτάξτε απλά τους βράχους που εμφανίζονται μπροστά του και την αφιλόξενη εικόνα του τοπίου…. Μάλλον καλό πρότυπο άντρα μοιάζει να είναι αυτό που προσπαθεί να περάσει ο Calvin Klein.
Αλλά όπως και να ‘χει μιλάμε για ένα άρωμα όποτε το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι το δοκιμάστε και θα καταλάβετε αν ταιριάζει στον άντρα που έχετε στο μυαλό σας για να το προτείνετε ή να το χαρίσετε.
http://www.youtube.com/watch?v=Ur5SxJ5T86s
Η οικονομική κρίση έχει συμβάλλει ιδιαίτερα ώστε όλη η Ευρώπη να θεώρει ότι οι Έλληνες το μόνο που κάνουν όλη μέρα είναι να κάθονται, στον ήλιο, πίνοντας καφέδες και να τρώνε τα χρήματα των κακομοίρων των Ευρωπαίων που συνεχίζουν να τους δανείζουν. Αλλά, στην ουσία οι αγαπητοί Ευρωπαίοι των άλλων χώρων γνωρίζουν πόσο μακριά είναι αυτό από την πραγματικότητα. Και αν για μερικούς ακόμα Έλληνες είναι έτσι η ζωή τους, για την συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού αυτό απέχει αρκετά, αν όχι πολύ.
Ο Δημήτρης Άβουλος σε ένα άρθρο του προσπαθεί να καταρρίψει τα στερεότυπα που έχουν δημιουργηθεί γύρω από την χώρα μας και τους κατοίκους της, αν θέλετε να πάρετε μία ιδέα του τι προσπάθησε να κάνει τους Γάλλους να καταλάβουν, συνεχίστε να διαβάζετε.
Καταρχή ο τίτλος του άρθρου είναι “Επτά κλασσικά στερεότυπα για την Ελλάδα και τους Ελληνες”, η “δημαγωγία” είανι ελληνική λέξη, αλλά δημαγωγοί υπάρχουν παντού!”
*Οι Έλληνες είναι τεμπέληδες
Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο μάλιστα, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι Έλληνες είναι αυτοί που εργάστηκαν περισσότερο από όλους στη ζώνη του ευρώ, το 2011 με 2032 ώρες εργασίας. Ενώ οι Γάλλοι και οι Γερμανοί για την ίδια χρόνια έχουν εργαστεί 1.413 ώρες και 1440 αντίστοιχα.
Η Ελλάδα μπορεί να υστερεί σε σχέση με την παραγωγικότητα, λόγω της γραφειοκρατίας και των φραγμών στον ανταγωνισμό, αλλά δεν υπάρχει καμία άρνηση της εργασίας από την πλευρά των Ελλήνων.
*Οι Έλληνες δεν πληρώνουν τους φόρους τους
Η Κριστίν Λαγκάρντ, η διευθύντρια του ΔΝΤ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη βρετανική εφημερίδα «The Guardian», δήλωσε ότι “οι Έλληνες θα πρέπει να αρχίσουν να βοηθούν ο ένας τον άλλο”, “όλοι πληρώνουν τους φόρους τους.”
Είναι αδύνατο λοιπόν να πιστέψει κανείς ότι Κριστίν Λαγκάρντ δεν γνωρίζει την φορολογία των εργαζομένων. Ο υπάλληλος, ο ιδιωτικός τομέας ή το κοινό, δεν μπορεί να αποφύγει τους φόρους από τη στιγμή που πληρώνει τους φόρους στην πηγή.
*Έλληνες χορεύουν συρτάκι! Ooooπα!
Ο χορός είναι για τους Έλληνες κομμάτι του πολιτισμού τους. Το συρτάκι είναι ένας χορός που έγινε πιο δημοφιλής για τους Έλληνες μέσα από την ταινία “Ζορμπάς ο Έλληνας” του Μιχάλη Κακογιάννη, την μουσική της οποίας συνέθεσε ο Μίκης Θεοδωράκης το 1964 και η χορογραφία είναι ένας συνδυασμός πολλών διαφορετικών χορών, γρήγορους και αργούς, όπως γρήγορό όπως ο συρτός και αργός όπως το ζεϊμπέκικο- χορός για τους άνδρες- σύμβολο του ανδρισμού, κάποιων άλλων εποχών. Το συρτάκι χορεύτηκε για πρώτη φορά το 1964 από τον Anthony Quinn στην ίδια ταινία.
*Οι Έλληνες καταναλώνουν ούζο και ρετσίνα ανά βαρέλια
Η προτίμηση στο αλκοόλ δεν είναι το ελληνικό ούζο πλέον. Σας έχουμε μια έκπληξη, το ουίσκι είναι μακράν η μεγαλύτερη επιλογή των καταναλωτών στην Ελλάδα, με μερίδιο στην αγορά 42% το 2010 πριν από ούζο. Η μέση ετήσια κατανάλωση είναι δύο λίτρα ανά κάτοικο ουίσκι και ένα λίτρο ούζο. Σε ότι αφορά το κρασί η ρετσίνα, δεν είναι ούτε αυτή η πρώτη επιλογή τους. Το μερίδιο αγοράς της είναι στο 30% και συνεχίζει να μειώνεται. Η χώρα παράγει όλα τα είδη των κρασιών. Για να μην κάνουμε λόγο για τα δεκάδες κοκτέιλ μπαρ που υπάρχουν σε κάθε πόλη της χώρας πλέον και κερδίζουν συνεχώς έδαφος.
*“Πηγαίνετε να “πηδ…..” στους Έλληνες”
Το πιο χαζό από όλα τα κλισέ. Πρέπει αλήθεια να το αναλύσουμε;
Η Μύκονος αναφέρεται συχνά ως το «νησί των homos» (ομοφυλοφίλων). Πρόκειται όμβς , απλά, ως το πιο τουριστικό νησί, το πιο μοδάτο, το πιο trendy, όπου οι γιορτές – όλων των ειδών- είναι το σήμα κατατεθέν της. Ενας προορισμός εξίσου δημοφιλής στους party animal homos, όπως και για τους υπόλοιπους.
*Διατροφή Κρητική ή Μεσογειακή
Η Κρητική Μεσογειακή διατροφή, ή η ηγέτιδα της “Μεσογειακής διατροφής” εισήχθη στις 16 Νοεμβρίου 2010 σχετικά με τον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας από την UNESCO ως ένα «σύνολο δεξιοτήτων, γνώσεων, πρακτικών και παραδόσεων». Αυτή η “εγγραφή” αφορά στην Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία και Μαρόκο. Η διατροφή αύτη έχει ως βάση της τα άφθονα φρούτα, λαχανικά, δημητριακά και ελαιόλαδο και πολύ λίγο κρέας και γαλακτοκομικά προϊόντα. Αρκετές μελέτες μάλιστα έχουν δείξει ότι μειώνει την θνησιμότητα από καρδιαγγειακά νοσήματα και τον κίνδυνο της νόσου του Αλτσχάιμερ.
Δυστυχώς οι διατροφικές συνήθειες αλλάζουν και η μεσογειακή “διατροφή” δεν ανήκει στην καθημερινότητα των Ελλήνων, καθώς 4 στα 10 παιδιά ειναι παχύσαρκα και στα σχολεία δεν δίνουν φρούτα και λαχανικά.
*Ο Ελληνας δεν τελείωνει ποτέ τη δουλειά του….
Δημήτρης Άβουλος (ο υπογραφων του άρθρου)
Πηγή:http://www.slate.fr
Στα ράφια με τα αρώματα έχουμε new entry από τον οίκο Fendi. Η αλήθεια είναι ότι τα αρώματα είναι ίσως το ελάχιστα προϊόντα που μπορούμε, εύκολα, να αποκτήσουμε από έναν μεγάλο και διάσημο οίκο, σήμερα. Ευκαρία, λοιπόν, να “νιώσουμε” την πολυτέλεια του Fendi, που λανσαρε, προσφατα, το Fan di Fendi.
Mε αρώματα από ανατολίτικα λουλούδια που αναπτύσσονται πάνω στη βάση του, το δέρμα. Οι πρώτες “νότες” χαράς είναι εκείνες που θα μυρίσουμε με τον πρώτο ψεκασμό, με ένα δυνατό και έντονο άρωμα Ιταλικού λεμονιού, μαζί με περγαμόντο από την Καλαβρία και μανταρίνι που του δίνουν βάθος και ένταση. Στην “καρδιά” του αρώματος, νιώθουμε ένα μείγμα από λουλούδια με το Ινδικό γιασεμί, που είναι ο κυρίαρχο. Στη βάση του αρώματος η οποία διαρκεί την περισσότερη ώρα, αλλά και εκείνη με την όποια «κλείνει» αποτελείται συναντάμε τη βανίλια, και όλα τα προηγούμενα συστατικά να δένονται μοναδικά με το αισθησιακό πατσούλι, αποκαλύπτοντας πόσο ιδιαίτερο και μοναδικό είναι το Fan.
Είναι εθιστικό και λειτούργει σαν “μαγνήτης χαράς και καλών γεγονότων, σύμφωνα με τους δημιουργούς,δεν είναι καθόλου τυχαίο το όνομα του, κανείς δεν μπορεί να του αντισταθεί και το συγκεκριμένο άρωμα είναι “σαν το αγαπημένο σου τραγούδι που θέλεις να το ακούς συνέχεια”. Άρα δεν είναι τυχαίο που έχει το δικό του soundtrack. Φιλοδόξει να γίνει από εκείνα τα αρώματα που θα τα αγοράσετε και δεν θα τα αλλάξετε πότε…
Όσο για το μπουκάλι- που είναι κρυμμένος ο” παράδεισος” της μυρωδιάς- είναι από μόνο του ένα κόσμημα με το γράμμα “FF” σε χρυσό και μαύρο να μπλέκεται το ένα μέσα στο άλλο και να αγκαλιάζει μοναδικά το γυάλινο μέρος του μπουκαλιού. Είναι τόσο εμβληματικό και λεπτομερειακά σχεδιασμένο ,ιδανικό για να εκπροσωπήσει έναν οίκο σαν τον Fendi. Ακόμα και το κουτί του είναι στο κλασσικό κίτρινο χρώμα του οίκου δεμένο, όμως με μία κομψή μαύρη κορδέλα, για ακόμη περισσότερο εξελιγμένο και πολυτελή σχεδιασμό.
Με την πρώτη ευκαιρία, μυρίστε το Fan di Fendi. Ίσως να σας δώσει κάτι περισσότερο από Fan!
Mr.Yatzer in Sotiris Georgiou holding a "C.V./BOTTEGA VENETA", via Bagutta, MILAN 18 April 2012 Photo © Vladimír Dusil
Όταν ακούμε το όνομα Bottega Veneta σίγουρα στο μυαλό μας έρχονται μοναδικά κομμάτια με ποιότητα, αλλά από εκείνα που μπορείς να απολαύσεις χωρίς το άγχος ότι θα χρησιμοποιήσεις μόνο σε επίσημες εμφανίσεις . Τα προϊόντα του συγκεκριμένου οίκου έχουν το χάρισμα να είναι μία «ήσυχη πολυτέλεια» που δεν κραυγάζει από μακριά αντίθετα δείχνει πάντα σιωπηλά πόσο όμορφη είναι και συμπληρώνει μοναδικά ένα σύνολο, όπως ακριβώς πρέπει δηλαδή.
Το 1966 άρχισαν να σχεδιάζονται τα πρώτα προϊόντα από δέρμα στην περιοχή Veneto της βόρειας Ιταλίας, με μία συγκεκριμένη τεχνική. Τον Φεβρουάριο του 2001 όμως οι άνθρωποι που το ξεκίνησαν αυτό κατέληξαν στη χρεοκοπία. Τίποτα όμως δεν είχε τελειώσει για την ιστορία αυτών των υπέροχων δερμάτινων “αγαθών”. Το καλοκαίρι του 2001 ο Tomas Maier πήρε στα χέρια του τη μάρκα Bottega και κατάφερε να μεγαλώσει να επεκτείνει και επιβιώσει η ιστορία των δερμάτινων ειδών, να συνεχίσει την ίδια δεξιοτεχνία που είχε γίνει ευρέως γνώστη αλλά και να φέρει νέα στοιχεία στην στο χώρο.
Ο σεβασμός που έδειξε ο Maier στη ιστορία που «κληρονόμησε» είναι προφανής από το λόγκο του οίκου και αλλά και από το πασίγνωστο σλόγκαν που υπήρχε στη δεκαετία του 1970 και εκείνος το επανέφερε “When Your Own Initials Are Enough”.
Με το σκεπτικό το επίκεντρο να είναι ο πελάτης της Bottega Veneta, και την τοποθέτηση των αρχικών (initials) πάνω στα προϊόντα που ξεκίνησε τον Απρίλιο, η προώθηση της εικόνας της εταιρείας μπαίνει σε μία άλλη διάσταση. Το INITIALS project του Bottega Veneta λοιπόν από φέτος την άνοιξη μας προσφέρει τη δυνατότητα να έχουμε πάνω στη τσάντα μας τα δικά μας αρχικά και με αυτό τον τρόπο να την κάνουμε ακόμα πιο μοναδική από ότι είναι.
Η διαδικασία είναι πολύ απλή, από την στιγμή που θα επιλέξετε το προϊόν που θέλετε να γίνει δικό σας, το χρώμα, το δέρμα, το σχέδιο και το πώς θέλετε να είναι γραμμένα τα αρχικά σας με τι χρώμα και σε πιο σημείο συνεχίζετε στη παραγγελία σας. Τα χρώματα για τα γράμματα διατίθενται σε λευκό, μαύρο, μπλε, κίτρινο του ηλιοβασιλέματος, κόκκινο του αίματος, ροζ της αντίκας και Ιρλανδικό πράσινο. Οι ειδικοί θα σας συμβούλευαν να χρησιμοποιήσετε ένα χρώμα για τα γράμματα άλλα εσείς μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε.
Από τον Ιούλιο, το INITIALS project είναι διαθέσιμο και για βαλίτσες και για όλα τα προϊόντα ταξιδίου.
Αναμφισβήτητα είναι μία πολύ ωραία ιδέα το να έχετε μία τσάντα, ένα πορτοφόλι ή ακόμα καλύτερα μία βαλίτσα με τα αρχικά σας. Ειδικά όταν έχετε την ικανοποίηση και πολυτέλεια να την “φτιάξετε” όπως ακριβώς επιθυμείτε και να είναι του επιπέδου Bottega Veneta .
Δείτε το παρακάτω βίντεο… έχει ενδιαφέρον!
[vsw id=”t949ZimNn3Q” source=”youtube” width=”425″ height=”344″ autoplay=”no”]
Πηγή: http://www.yatzer.com/Bottega-Veneta-When-Your-Own-Initials-Are-Enough
photos © BOTTEGA VENETA INITIALS, © Costas Voyatzis for Yatzer.com
Τα αεροδρόμια δεν είναι τα πιο κατάλληλα μέρη για ύπνο, αυτό είναι γεγονός, αλλά τι μπορεί να κάνει κανείς, όταν η πτήση έχει καθυστέρηση και πρέπει να ξεκουραστείτε σε έναν αξιοπρεπή χώρο;
Μάλλον το μόνο προφανές μέρος είναι η καρέκλα στην όποια κάθεστε, φυσικά με την βεβαιότητα ότι θα ξυπνήσετε “πιασμένοι” άλλα δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές… Ή μάλλον δεν υπήρχαν, γιατί μία ομάδα Ρώσων αρχιτεκτόνων φαίνεται ότι βρήκε τη λύση στο πρόβλημα και κατασκεύασε το πρώτο “Sleepbox” για το αεροδρόμιο!
Αν θέλετε λοιπόν να πάρετε έναν υπνάκο στο αεροδρόμιο αλλά να είναι άνετος και εσείς να είσαστε ξαπλωμένοι σε ένα κρεβάτι σαν άνθρωποι τότε το η μόνη λύση είναι το “Sleepbox” και μπορεί το παραπάνω λογύδριο να σας ακούστηκε σαν διαφήμιση telemarketing αλλά όχι δεν γίνεται να το αγοράσετε ούτε να το κουβαλάτε μαζί σας.
Είναι ένα ξύλινο κουτί με δύο επίπεδα που το καθένα έχει από ένα κρεβάτι (κουκέτες), διαθέτει ακόμα LED λάμπες, υποδοχές για να φορτίσετε το laptop και το κινητό σας αλλά και τους αντίστοιχους φορτιστές, διότι άνθρωποι είσαστε μπορεί να τους ξεχάσατε, καθώς επίσης Wi-Fi router, ξυπνητήρι και μικρό χρηματοκιβώτιο. Όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες έχει τζάμια σαν παράθυρα σε κάθε επίπεδο. Φυσικά εκτός από τα αεροδρόμια θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε κάθε άλλο σταθμό μέσων μαζικής μεταφοράς, όπως σταθμούς τρένων, αλλά και σε εκθεσιακά κέντρα ή ακόμα και πολυκαταστήματα!
Είναι ένας πολύ έξυπνος τρόπος για να περάσετε μερικές ήσυχες ώρες μακριά από την τρέλα του πλήθους, για να ξεκουραστείτε και να χαλαρώσετε χωρίς να αφήσετε εκτεθειμένες τις αποσκευές σας. Ο χρόνος παραμονής σας σε ένα Sleepbox μπορεί να είναι από μισή ώρα μέχρι και πολλές ώρες και φυσικά η τιμή “ενοικίασης” εξαρτάται από τη διάρκεια της παραμονής σας.
Το πρώτο εγκαταστάθηκε, πέρσι τον Αύγουστο, στο αεροδρόμιο Sheremetyevo International Airport στη Μόσχα και έχει ήδη κατακτήσει μεγάλο πλήθος επιβατών που έχουν περάσει από εκεί τον τελευταίο χρόνο.
Λέτε να δούμε παρόμοια και στο αεροδρόμιο της Αθήνας “Ελευθέριο Βενιζέλο”;
Η πρώτη μου σκέψη όταν είδα τα ρούχα του οίκου Lanvin από τη νέα του κολεξιόν ήταν ότι, μάλλον, οι σχεδιαστές αποφάσισαν να μας δείξουν την αγάπη τους για τις τούρτες και το μπαρόκ όλα συνδυασμένα στη σειρά που δημιούργησαν για το φθινόπωρο –χειμώνας 2012-2013.
Μετά το ξανασκέφτηκα και επειδή τυγχάνει να συμπαθώ, λόγω της ιστορίας του, τον οίκο, αποφάσισα να ρίξω μία πιο προσεκτική μάτια και με μεγαλύτερη κατανόηση αυτή τη φορά. Εξάλλου πάντα μου άρεσε το μπαρόκ και το πώς δείχνουν οι καλοφτιαγμένες τούρτες.
Υπάρχουν κομμάτια- υπερβολικά- με δαντέλα, ταφτά και στρώματα από χάντρες, άλλα πάλι που το χρυσό μπλέκεται μέσα στο μαύρο σε όλο σύνολο και το κάνει κατάλληλο για επίσημες βραδινές εμφανίσεις.
Έπειτα βλέπεις ένα κατάμαυρο βελούδινο φόρεμα και ξαφνιάζεσαι από την απλότητα του, ιδιαίτερα όταν το μόνο αξεσουάρ που το συνοδεύει είναι μία μαύρη ζώνη.
Στην επόμενη φωτογραφία συνεχίζεις -άφωνος- να απορείς από το πόσο απλά έγιναν με μιας τα πράγματα, αφού έχεις μπροστά σου ένα φόρεμα σε ίσια γραμμή επίσης σε μαύρο χρώμα με ένα λευκό τελείωμα στο λαιμό, όλα αυτά βέβαια μέχρι να αποκαλυφθεί η πλάτη και να η αγαπημένη τούρτα για ακόμα μία φορά εκεί.
Μην το πάρετε στραβά, όταν μιλώ για τούρτες και για το γεγονός ότι τα ρούχα τις θυμίζουν δεν είναι για κακό, αντίθετα, θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ όμορφο και ιδιαίτερα ευχάριστο.
Φυσικά για το καθένα από μας θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό, το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι αν ρίξετε μία μάτια στα ρούχα σίγουρα δεν πρόκειται να σας αφήσουν ασυγκίνητες. Τα χρώματα, είναι χειμωνιάτικα, είναι βαθιά και έντονα, το κόκκινο, το κίτρινο, το πετρόλ, το λευκό και το μαύρο ακόμα και αυτά που είναι κλασσικά τα βλέπουμε μέσα από μία άλλη ματιά.
Το να μπορέσουμε να τα αγοράσουμε είναι δύσκολο σε αυτούς του καιρούς που ζούμε αλλά πάντα οι τάσεις τις μόδας δίνονται από τους μεγάλους οίκους και είναι σίγουρα οι πιο κατάλληλοι για έμπνευση στα δικά μας ρούχα ή σε αυτά που θα αγοράσουμε ακόμα και αν δεν είναι Lanvin.
Ή που ξέρετε μπορεί πάλι, τα H&M να κάνουν μία δυναμική συνεργασία με τον οίκο!
Τι και αν είναι σταρ και τις γνωρίζει όλος ο κόσμος; Έχουν και εκείνες την ανάγκη να ζουν όπως όλοι οι απλοί άνθρωποι και να κυκλοφορούν με άνετα ρούχα και χωρίς μακιγιάζ. Εξάλλου δεν είναι απαραίτητο να είναι μονίμως τελείες, κανείς δεν μπορεί να είναι.
Η πολυάσχολη και διάσημη μαμά Heidi Klum, έκτος από ένα πολύ γνωστό supermodelκαι πετυχημένη παρουσιάστρια της τηλεόρασης είναι απόλυτα άψογη από κάθε πλευρά χωρίς κανένα ψεγάδι ακόμα και στην ηλικία των 40 και…
Στο Grey’s Anatomy, η Ellen Pompeo είναι μια υπεύθυνη χειρούργος που σώζει ζωές…Στην καθημερινή της ζωή πάλι, ακόμα και όταν κυκλοφορεί με ένα άνετο casual look δεν χάνει τίποτα από την λάμψη της.
Τελικά μάλλον μπορούμε να καταλάβουμε το λόγο για τον οποίο κατέκτησε τον κατά πολύ μικρότερο της Ryan Gosling. Η Eva Mendes είναι υπέροχη σε κάθε της εκδοχή είτε σε κάποια επίσημη εκδήλωση, είτε πάει για ψώνια.
Η Ωραία Ελένη της “Τροίας” Diane Kruger μάλλον δικαιολογεί απόλυτα τον ρόλο και το γεγονός ότι ο σύντροφος της Joshua Jackson δεν λέει ξεκολλήσει από πάνω της, αρκεί μία ματιά στη φωτογραφία χωρίς μακιγιάζ και θα καταλάβετε τι εννοούμε.
Το νέο πρόσωπο της Lancôme, Emma Watson, κολλητή του Harry Potter και φοιτήτρια στο Brown… Το γεγονός ότι τίποτα δεν την καταβάλλει, μάλλον έχει να κάνει το καλό DNA και ότι είναι ακόμα στη δεκαετία των 20, πράγμα που κάνει το πρόσωπο της να είναι πολύ καλύτερο όταν είναι φυσικό.
Εκεί που ψώνιζε ανέμελη στο Barney’s η Reese Witherspoon, κάποιος την απαθανάτισε άβαφτη και χαρούμενη να λάμπει ακόμα πιο πολύ και αν ήταν στραμμένοι επάνω της δεκάδες προβολείς. Αυτό θα πει ότι όταν νιώθουμε καλά μας φαίνεται και μας κάνει πιο όμορφες! Κοιτάξτε την Reese….
Δεν είναι τυχαία το Νο1 σε όσους τομείς καταπιάνεται… έχει χιλιάδες φανς να “χτυπιούνται” μόλις την βλέπουν, η Beyonce υπέροχη και φρέσκια χωρίς ίχνος make-up επάνω της!
Στους Mad Men είναι το μοιραίο θηλυκό και όχι άδικα. Ίσως είναι και το έντονο κόκκινο μαλλί της που προκαλεί, η Christina Hendricks με αψεγάδιαστη λευκή επιδερμίδα ακόμα και όταν κυκλοφορεί με τα τεράστια γυαλιά μυωπίας της.
Δεν ξέρω αν νιώθετε καλύτερα για τις μέρες που δεν έχετε όρεξη να βάλετε ούτε liposan, αλλά είναι παρηγορητικό να ξέρουμε ότι διάσημες ή μη όλες έχουμε τέτοιες μέρες και σίγουρα μας πάει το φυσικό μας look όσο και αν δεν το πιστεύουμε. Κάνει και καλό στο δέρμα το ξεκουράζει από το καθημερινό βάψιμο, δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε…
Lanvin
Δεν γίνεται να φύγει από το σπίτι χωρίς αυτή, πόσο μάλλον όταν πρέπει να λείψει σχεδόν όλη μέρα, τότε είναι που χρειάζεται μία τσάντα μεγάλη και ανθεκτική για να χωρέσει «το μισό σπίτι» που λογικά θα της είναι απαραίτητο. Εξάλλου πότε δεν ξέρεις που θα σε οδηγήσει η μέρα.
Dolce & Gabbana
Το νέο “must-have” για τον χειμώνα και το φθινόπωρο του 2012 είναι οι τσάντες που θυμίζουν τις παλιές τσάντες του γιατρού. ε το κλασσικό ορθογώνιο σχήμα με το μεταλλικό κούμπωμα και τα κοντά χερούλια, δεν είναι μόνο ευρύχωρες και πρακτικές αλλά πολύ κομψές και ταιριάζουν σχεδόν με κάθε outfit. Επίσης ένα από τα πιο ουσιαστικά χαρακτηριστικά τους είναι πως μπορούν να γίνουν ένα κομμάτι που θα είναι για πάντα στη ντουλάπα σας και δεν θα βγει πότε από την μόδα όσα χρόνια κι αν περάσουν, είναι, με λίγα λόγια, διαχρονικές. Σκεφτείτε λοιπόν ότι έχετε μία “τσάντα-επένδυση” που μπορείτε να την κρατάτε από το πρωί ως το βράδυ.
Μiu-Μiu
Υπάρχει μία τεράστια ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων να διαλέξετε από πολύ κλασσικά μέχρι πιο μοντέρνα, οι τιμές τους σίγουρα κυμαίνονται σε πολύ μεγάλη γκάμα αφού, μεγάλοι οίκοι όπως Prada, Yves Saint Laurent, Lanvin, Mulberry και πολλοί άλλοι-για πιο χαμηλό budget- όπως Mango, Zara και Η&Μ διαθέτουν την νέα “tott”* bag της εποχής.
ZARA
Οι doctor bags είναι το τέλειο αξεσουάρ για ladylike εμφανίσεις, αυτό το κάτι που θα αναδείξει το στυλ σας…
Σίγουρα θα τις βρείτε σε κάθε βιτρίνα με τη νέα σεζόν και θα σας κάνουν να θέλετε να τις αποκτήσετε!
Victoria Beckham
Είναι και τόσο χειμωνιάτικες που σε κάνουν να ανυπομονείς για τις πρώτες βροχές…
Alexander McQueen
*tott =talk of the town
Ημερολογιακά το καλοκαίρι τελειώνει σε μερικές μέρες συνεπώς δεν έχετε και πάρα πολύ χρόνο ακόμα. Υπάρχουν όμως πράγματα που μέχρι να μπει το τέλος του καλοκαιριού και να ξεκινήσει ένα ακόμα νέο ακαδημαϊκό έτος πρέπει να γίνουν. Όσο λοιπόν το μυαλό σας βρίσκεται σε κατάσταση “pause” και είσαστε χαλαροί καλό θα είναι να κάνετε διάφορα από τα παρακάτω μέχρι να σας βρει το φθινόπωρο.
Για αρχή πηγαίνετε σε μία από της εκθέσεις που φιλοξενούνται στα μουσεία της πόλης ή ακόμα και σε κάποιο από τα μουσεία μόνο και μόνο για τα δικά του εκθέματα που συνεχώς θέλατε να επισκεφτείτε και πάντα το αναβάλετε. Διαλέξτε ένα εστιατόριο που πότε δεν θα πηγαίνατε, γιατί το θεωρείται περίεργο για τα γούστα σας και πιστεύεται πως οι γεύσεις του δεν είναι για εσάς. Δεν είναι απαραίτητο να είναι κάτι ακριβό αρκεί να είναι κάτι έξω από τα συνηθισμένα.
Ακόμα και δεν έχετε χρήματα για να πάτε ένα τριήμερο ή κανονικές διακοπές μια εκδρομή σε ένα κοντινό προορισμό είναι ότι πρέπει για να αλλάξετε παραστάσεις έστω και για μία μέρα και για να κάνετε το μυαλό σας να ταξιδέψει για λίγο. Αποφασίστε ποια από τις τόσες συναυλίες που γίνονται είναι εκείνη που θα θέλατε να δείτε και πιο πολύ και αγοραστέ εισιτήρια! Όταν έρθει η μέρα της φορέστε το χαμόγελο σας και όλη την καλή σας διάθεση και πηγαίνετε να την χαρείτε!
Η βόλτα σε ένα βιβλιοπωλείο είναι πάντα εποικοδομητική, η μυρωδιά του χαρτιού, ο κόσμος από εκατοντάδες βιβλία έτοιμα να τα ξεφυλλίσεις και να χαθείς μέσα στις σελίδες τους. Είναι μάλλον ο πιο όμορφος τρόπος για να περάσετε ένα απόγευμα και να διαλέξετε τη νέα σας συντρόφια στη παραλία μέχρι να σταματήσετε τα μπάνια.
Πριν έρθει το φθινόπωρο είναι εξίσου χρήσιμο να κάνουμε μια ριζική ανανέωση έτσι μία μέρα σε ένα spa ή η μετατροπή του δικού μας σπιτιού για μία μέρα σε χώρο ομορφιάς όπου θα μπορέσουμε να ανανεώσουμε τον σώμα μας από την κορυφή μέχρι να νύχια (κυριολεκτικά) μάλλον δεν ακούγεται καθόλου χαμένη. Αντίθετα μας προετοιμάζει μοναδικά για το επόμενο και τελευταίο κομμάτι.
Ένα από αυτά τα γλύκα βράδια του Αύγουστου πάρτε τους αγαπημένους φίλους ή μόνο φίλες οποίον εσείς θέλετε επιλέξετε ένα από τα υπέροχα κοκτέιλ μπαρ που υπάρχουν και περάστε την πιο όμορφη καλοκαιρινή σας βράδια μόνο και μόνο γιατί έτσι αποφασίσατε. Εναλλακτικά μπορείτε να επεσκέφθητε κάποιο από τα πολλά θερινά cinema, δεν είναι τόσο η ταινία όσο η αίσθηση σε αύτη τη περίπτωση.
Το 1830 ο Victor Hugo ήθελε διακαώς να μην γίνει πότε της μόδας το Biarritz, αλλά τα πράγματα δεν κυλούν πάντα όπως τα θέλουμε και το ίδιο ίσχυε και στην περίπτωση του Hugo. Αυτή η υπέροχη πόλη στη Γαλλία με το αριστοκρατικό και ταυτόχρονα μποέμικο πνεύμα της είναι μία από εκείνες που ανατρέπει κάθε κλίσε και έχει την ιδιότητα να κάνει κάθε επισκέπτη να νιώθει μοναδικός. Τουλάχιστον κάπως έτσι ήταν την εποχή στην οποία θα πάμε εμείς ένα μικρό ταξίδι πίσω στο χρόνο. Το κέντρο δράσης της πόλης, ήταν το ξενοδοχείο “Hotel du Palais”, που φιλοξενούσε επισκέπτες όπως ο Ernest Hemingway , o Jean Cocteau,η Coco Chanel και η Jayne Mansfield, γενικά όλοι οι Ευρωπαίοι διάσημοι και διανοούμενοι της εποχής τους, είχαν μείνει εκεί από τότε που χτίστηκε το 1854, από τον Ναπολέοντα ΙΙΙ.
Το ξενοδοχείο είχε γίνει ορμητήριο ακόμα και για την “Queen Victoria”, για τους “Habsburgs”, αλλά και για την “Empress Elisabeth” της Αυστρίας πιο γνώστης ως “Sissi”, από την όποια έχει πάρει και το όνομα της η “Imperial σουίτα” του ξενοδοχείου. Ο Οκτώβριος στο Biarritz ήταν η Ρωσική εποχή αφού όλοι οι μεγάλοι Δούκες του παλατιού πήγαιναν για τις διακοπές τους. Όμως στο Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο η πολυτέλεια έδωσε την θέση της στην ανάγκη, και το ξενοδοχείο μετατράπηκε σε νοσοκομείο για τους στρατιώτες που κατέφθαναν σωριδών…
Μετά το τέλος όμως του πολέμου γρήγορα επανήλθε στους παλιούς γνώριμους ρυθμούς του..Μία νέα γενιά άρχισε να γεμίζει τα δωμάτια του ξενοδοχείου, σταρ από το χώρο του κινηματογράφου, της τέχνης, της μουσικής, της μόδας και της λογοτεχνίας ήταν οι μόνιμοι πελάτες του..Ονόματα όπως Sarah Bernhardt, ο Igor Stravinsky, ο Charlie Chaplin και ο Jean Cocteau ερχόντουσαν για τα μεγάλα και επικά πια πάρτυ που διοργανώνονταν στο γαλλικό αυτό θέρετρο. Ο Ernest Hemingway έμεινε στο ξενοδοχείο και έμελλε να γράψει εκεί μερικά από τα σημαντικότερα βιβλία του όπως “The Sun Also Rises” το όποιο έγινε ταινία το 1957 με πρωταγωνίστρια την Ava Gardner και μέρος της γυρίστηκε στο ίδιο το ξενοδοχείο.
Το “Hotel du Palais” δεν έπαψε πότε να είναι μέρος της ιστορίας και έτσι το 1940, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο για ακόμη μία φόρα “πήρε μέρος” με τον τρόπο του, όχι ως νοσοκομείο αλλά ως κέντρο επιχειρήσεων του Γερμανικού στρατού. Οι Γερμανοί το είχαν επιτάξει για πολλούς μήνες, αφού οι αξιωματούχοι που κατοικούσαν, σχεδίαζαν να εισβάλλουν στο Γιβραλτάρ, μέχρι που ο Franco από την Ισπανία τους χάλασε τα σχέδια.
Την δεκαετία του 1950 το “Palais” αναγεννήθηκε πάλι από τις «στάχτες» του μετά από έναν ακόμα πόλεμο και αυτή τη φορά όλο το Χόλυγουντ ήταν εκεί για να του δώσει την παλιά του αίγλη. Αστέρες σαν τον Frank Sinatra,την Jayne Mansfield, τον Bing Crosby και τον Gary Cooper όλοι τους ήταν εκεί για να μείνουν, και έτσι εγκαθίδρυσαν το Biarritz σαν τον τέλειο Ευρωπαϊκό καλοκαιρινό προορισμό και το “Hotel du Palais” το ιδανικό μέρος για να διαμονής.
Αν και έχουν περάσει 158 χρόνια από τότε που χτίστηκε, είναι δύσκολο να συγκριθεί κάτι άλλο μαζί του και να το ξεπεράσει σε πολυτέλεια και σε μορφή.. Οι σουίτες και τα δωμάτια είναι γεμάτα πολυτελή και όμορφα έπιπλα, η ιστορία του και όλες αυτές οι προσωπικότητες που έχουν ζήσει και αναπνεύσει μέσα σε αυτό έχουν αφήσει το αποτύπωμα τους, οι πόλεμοι που πέρασαν από πάνω του και δεν το άφησαν να καταρρεύσει.
Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με πιο πεζά πράγματα όπως το γεγονός ότι το εστιατόριο του διαθέτει αστέρια Michelin και υπέροχη θέα στον Ατλαντικό, αλλά και το βραβευμένο του spa με την πισίνα δίπλα στη θάλασσα μάλλον το βοηθάνε να είναι ακόμα νούμερο ένα.
Εξάλλου o γάλλος ηθοποιός Sacha Guitry δεν είχε γράψει τυχαία στο βιβλίο επισκεπτών του ξενοδοχείου “Whenever one hesitates between two resorts, one of them is always Biarritz” (αν κάποιος διστάζει ανάμεσα σε δύο θέρετρα, ένα από αυτά είναι πάντα το Biarritz).
Η διάφανη κομψότητα και απλότητα του κρυστάλλου κλεισμένη στην ιστορία του απόλυτου κυριάρχου του είδους, του οίκου Swarovski.
Στην περίπτωση της αυστριακής εταιρείας έχουμε να κάνουμε με μία πολύ ενδιαφέρουσα άλλα ακόμη πιο πολύ γοητευτική ιστορία, εξάλλου αφορά ένα ιδιαίτερο προϊόν που η λάμψη του είναι το λιγότερο εντυπωσιακή. Οι λαμπερές αυτές πέτρες, τα κρύσταλλα μοιάζουν πολύ με γυαλί, αλλά δεν είναι.. Το κρύσταλλο είναι πιο ανθεκτικό από το γυαλί και η Swarovski τυχαίνει να έχει μία πολύ συγκεκριμένη συνταγή χάρις στην οποία παράγει κρύσταλλα πάρα πολύ καλής ποιότητας, πολύ ανθεκτικά… παγκοσμίως γνωστά για την λάμψη τους και τον καταπληκτικό τρόπο κοπής τους.
Πώς ξεκίνησε λοιπόν η αυτοκρατορία κρυστάλλων που συναντάμε σε κάθε πολυτελές ρούχο;
Την αρχή έκανε ο πατέρας του Daniel Swarovski που είχε ένα μικρό εργοστάσιο παρασκευής γυαλιού. Εκεί ο μικρός τότε Daniel ξεκίνησε να μαθαίνει τα πάντα γύρω από το γυαλί και την επεξεργασία του. Το 1892, σε ηλικία 30 ετών είχε ήδη στη διάθεσή του, τον τρόπο αλλά και τα μέσα, δηλαδή μία ηλεκτρική μηχανή κοπής που ο ίδιος έφτιαξε για να προχωρήσει στο επόμενο βήμα. Τρία χρόνια αργότερα λοιπόν μαζί με τον αδελφό της γυναίκας του Franz Weis και τον Armand Kosmann ιδρύσαν την εταιρεία κρυστάλλων υπό το όνομα A. Kosmann, Daniel Swarovski & Co., η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε Swarovski.
Για να χτίσουν το εργοστάσιο τους, πέρασαν περίπου 20 χρόνια και ο λόγος ήταν ότι o Daniel ήθελε πρώτα να τελειοποιήσουν τις μηχανές κοπής και λείανσης πριν “ανοιχτούν” σε μία τόσο μεγάλη επένδυση. Έτσι το εργοστάσιο έγινε πραγματικότητα το 1913 στην Αυστρία, και ο Swarovski είχε μαζί του και τους τρείς γιους του για να μάθουν την τέχνη του γυαλιού. Τότε ήταν που τελικά πέτυχε και τον στόχο του, να δημιουργήσει -δηλαδή- αψεγάδιαστα κρύσταλλα και πέτρες για κοσμήματα. Αυτό ήταν που έφερε την “επανάσταση” στην εταιρεία αλλά και αρκετούς κινδύνους:το προσωπικό έπρεπε να αυξηθεί και να επεκταθεί η επιχείρηση. Γρήγορα αυτό απέδωσε και το “Swarovski” έγινε το πιο γνωστό όνομα στον κόσμο στον συγκεκριμένο τομέα.
Καθώς περνούσαν τα χρόνια, η εξέλιξη ήταν όλο και πιο μεγάλη και από Swarovski & Co. έγινε Swarovski Group και άρχισε να περιέχει και άλλες μικρότερες εταιρείες όπως την Tyrolit. Στη συνέχεια ξεκίνησε την κατασκευή διαφορών οπτικών συσκευών, όπως κιάλια και τηλεσκοπία. Η λίστα με τις κατασκευές της εταιρείας ήταν πραγματικά ατελείωτη: κοσμήματα, κρυστάλλινα διακοσμητικά, πολυέλαιοι… μέχρι το 1920, όπου όταν υπήρχε ανάγκη για κάτι κρυστάλλινο, τα Swarovski ήταν εκεί. Ακόμα και στη μόδα μεγάλες σχεδιάστριες όπως η Chanel και η Schiaparelli για τα ρούχα τους είχαν μόνο ένα συνεργάτη. Με αυτό τον τρόπο το όνομα συνδέθηκε άρρηκτα με τον χώρο της μόδας και κυρίως της υψηλής ραπτικής. Το 1999 όμως δημιουργήθηκε άλλη μία νέα μόδα: τα “crystal tattoos”,και δημιουργήθηκε η ανάγκη για ένα άλλο νέο ακόμα προϊόν να βγει στην αγορά.
Αργότερα, η εταιρεία προχώρησε σε συνεργασία με την Philips για την κυκλοφορία πολυτελών USB memory keys, Bluetooth ασύρματων ακουστικών αλλά και hands-free ακουστικών, διακοσμημένα με μικρές πέτρες Swarovski.
Για να αποκτήσει το κρύσταλλο την υπέροχη λάμψη που δίνει τον αντικατοπτρισμό του ουρανίου τόξου πρέπει πρώτα να περαστεί με ένα ειδικό χημικό σκεύασμα που ονομάζεται Aurora Borealis και εφευρέθηκε το 1950.
Στην εκατοστή επέτειο της, η εταιρεία για να γιορτάσει έφτιαξε ένα θεματικό πάρκο και άνοιξε τις πόρτες του,με κεντρικό άξονα τα κρύσταλλα. Το Swarovski Kristallwelten (που σημαίνει “κρυστάλλινοι κόσμοι” ) βρίσκεται στο Wattens, κοντά στο Innsbruck. Είναι γεμάτο κρυστάλλινες δημιουργίες, λαβύρινθους, μαγευτικές κατασκευές με περίτεχνους φωτισμούς και νερό. Είναι ένα μέρος που μπορεί να το επισκεφτεί ο οποιοσδήποτε και κερδίζει το ενδιαφέρον του επισκέπτη.
Δεν είναι η πρώτη ηθοποιός που κάνει δικό της site και κάτι μου λέει ότι δεν θα είναι και η τελευταία… προφάνως η τάση “είμαι διάσημη και έχω να σας μάθω πράγματα” πουλάει.
Βεβαία στην περιπτώση της Kelly Rutherford τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Το site της παρουσιάζει ενδιαφέρον γιατί μπορούμε να ενημερωθούμε για τα νέα προϊόντα που κυκλοφορούν και -αν ανήκουμε στους φαν της- μπορούμε να δούμε ποιά είναι αυτά που η ίδια προτιμά και χρησιμοποιεί.
Από τα πιο θετικά στοιχεία του site όμως είναι ότι πάντα ενημερώνει για μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και ιδρύματα, πώς μπορούμε εμείς να βοηθήσουμε έστω και με ένα απλό email ή κανόντας μια εγγραφή στη σελίδα του οργανισμού χωρίς συνδρομή. Επίσης έχει πληροφορίες για διάφορες τάσεις στη μόδα, την ομορφιά, τα παιδιά (ως μητέρα η ίδια δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς) αλλά και σε άλλα θέματα.
Παρ’ όλα αυτά -θεωρώ ότι -παρουσιάζει κάποια κενά και ελλείψεις που του αφήνουν περιθώρια για βελτίωση και εξέλιξη. Η διάσημη ηθοποιός από σαπουνόπερες και το “λατρεμένο” Gossip Girl , είναι, όμως, ένας πολύ γλυκός και ανοιχτομυάλος άνθρωπος με ανοιχτό προφίλ στο Twitter και στο Facebook και έτσι μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της ανά πάσα στιγμή για ό,τι θέλετε και να της κάνετε προτάσεις.
Αυτές είναι φιλίες με σταρ… “Gossip Star”.
Η αγαπήμενη μου ενότητα στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα είναι τα αποφθέγματα κάθε στήλης που τα έχει διαλέξει προσωπικά η ίδια και ανανεώνονται κάθε μήνα. Είναι πάντοτε τόσο πετυχημένα και τόσο όμορφα που δεν μπορείς παρά να τα αντιγράψεις και να τα κρατήσεις σε ένα σημειωματάριο!!!
Το site σίγουρα αξίζει ένα κλικ και τουλάχιστον μια μικρή περιήγηση, που μπορείτε να κάνετε, πατώντας στο http://www.kellyrutherford.com.
Δύο νέοι γάλλοι σχεδιαστές κάνουν ένα δυναμικό ξεκίνημα στο χώρο της μόδας με μία εντυπωσιακή σειρά και μία πολύ ξεχωριστή φωτογράφιση. Ο Louis Barthelemy και ο Lucas Leclere φωτογραφήθηκαν εκείνοι και τα ρούχα τους από τον φακό των René & Radka, σε μία backstage φωτογράφιση κατά τη διάρκεια των πρόσφατων επιδείξεων στο Παρίσι. Οι δύοδημιουργοί παρουσίασαν την δική τους κολεξιόν σε συντάκτες μόδας μέσα σε ένα ιδανικό σκηνικό στον κήπο του Hôtel Particulier Montmartre.
Οι κριτικές που απέσπασαν ήταν πέρα από τις προσδοκίες τους, βέβαια δεν είναι τυχαίο ότι ο καθένας τους ανήκει στο δυναμικό μεγάλων οίκων…Ο Leclere στον οίκο Chanel και ο Barthelemy στον Dior,οπότε μπορείτε να φανταστείτε τι θα γίνει στην δεύτερη επίδειξη τους.
«Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τη μόδα μπορεί μόνο να φάνει και να παρουσιαστεί στο Παρίσι, γιατί εδώ υπάρχει η κατανόηση για αυτη την δεξιοτεχνία και ο χρόνος.», λέει ο Leclere. «Αυτό που κάνουμε έχει «μία άλλη ραπτική» , μία πλευρά που δεν είναι ακόμα μέρος της «υψηλής ραπτικής». Συλλογή σχεδιασμένη μέσα σε διχασμό, ανάμεσα σε δύο θέματα την επανάσταση και τη μοναρχία, η συλλογή του Leclere χαρακτηρίζεται από περίπλοκα εργόχειρα, δαντελένια υφάσματα και πλούσιες υφές.
Ο Barthelemy δουλεύει μόνιμα, στον οίκο Dior, αρκετό καιρό και σχεδιάζει αξεσουάρ και μαντίλια με μεγάλη επιτυχία. Τα ίδια χαρακτηριστικά και εξαίσια prints -χρησιμοποίησε και για την δική του σειρά- “με όγκο” που θεωρούνται πολύ όμορφα και αισιόδοξα. Τουλάχιστον η προσθήκη των σχεδιαστών αυτών αποτελεί ένα ευχάριστο νέο στον χώρο της μόδας που δεν πέρνα την ροζ της περίοδο.
Δεν είναι η πρώτη φόρα που συναντάμε έναν οίκο μόδας να στηρίζει την τέχνη, πόσο μάλλον όταν αυτός ο οίκος είναι ο Louis Vuitton που έχει δημιουργήσει το Nowness -ένα από τα πιο γνωστά site- με κύρια θεματολογία που προωθεί είναι ταινίες μικρού μήκους. Τις επόμενες 40 ήμερες, ο Louis Vuitton μας δίνει την δυνατότητα να δούμε και να ψηφίσουμε το υποψήφιο φιλμ που προτιμάμε στα “Journeys Awards” που διοργανώνονται για δεύτερη χρόνια.
Πριν τρία χρόνια ο οίκος ξεκίνησε το Journeys Awards, ένα ανεξάρτητο κινηματογραφικό φεστιβάλ με σκοπό να δώσει την ευκαιρία σε νέους κινηματογραφιστές να δείξουν το ταλέντο τους μέσα σε ένα διεθνές κοινό, άλλα και να αναδυθούν μέσα από αυτό. Το “ταξίδι” είναι βασικός άξονας στις δημιουργίες του οίκου Louis Vuitton κι αυτό ήταν και το κεντρικό θέμα για την πρώτη χρονιά, αλλά και πλέον του διαγωνισμού.
Ο μέντορας και ο άνθρωπος που ξεκίνησε το εγχείρημα, ήταν ο γνωστός σκηνοθέτης Wong Kar Wai, και από την πρώτη κιόλας εκείνη φορά τα ταλέντα που ανακαλύφθηκαν ήταν εξαιρετικά και πέρα από τις προσδοκίες των διοργανωτών.
Φέτος η κριτική επιτροπή έχει για πρόεδρο και ο διαγωνισμός ένα νέο μέντορα τον εξίσου σημαντικό σκηνοθέτη Luca Guadagnino, ο οποίος έχει ήδη προταθεί για “Χρυσή Σφαίρα” και έχει κερδίσει βραβείο BAFTA για την ταινία του “Io sono l’ amore”. Τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής είναι η Nadine Labaki, ηθοποιός και σκηνοθέτης γνώστη από την ταινία “Caramel”, η Zoe Cassavetes σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και ηθοποιός από την Αμερική, η Emmanuelle Guillon -υπεύθυνη επικοινωνίας του οίκου αλλά και του διαφημιστικού του τμήματος- και τέλος ο σκηνοθέτης, Young-Joo Byun.
Το φετινό θέμα του διαγωνισμού είναι το νόημα της συνάντησης, τι σημαίνει για τον κάθε διαγωνιζόμενο και πώς μπορεί να το εξηγήσει. Τα φιλμ δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 5 λεπτά και όλες οι ταινίες είναι στη διάθεση μας να τα κρίνουμε.
Δεν έχετε παρά να μπείτε στο www.journeysawards.com/en_US/ και να κρίνετε για το καλύτερο.
Τα βραβεία που θα δοθούν είναι δυο, ένα από την κριτική επιτροπή στις 18 Σεπτέμβριου και ένα από το κοινό μέσω ιντερνέτ στις 3 του μήνα, και είναι οι ημερομηνίες που θα ανκαοινωθούν τα αποτελέσματα. Τα πραγματικά βραβεία μαζί με το πόσο των $25,000 που τα συνοδεύει, θα δοθούν σε μία μεγαλοπρεπή τελετή στη Ρώμη.