Facebook

Είναι γεγονός πως εδώ στο The K-Magazine ο ένας εμπνέει τον άλλον! Αυτή τη φορά πηγή έμπνευσης ήταν η ψυχολόγος Μαρία Μάρκου και πιο συγκεκριμένα το κείμενό της για το facebook. Καλώς ή κακώς, το facebook – εν γένει τα social media, δηλαδή, αλλά το facebook κρατά τα πρωτεία – έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας των περισσότερων από εμάς. Προσωπικά, ενώ το χρησιμοποιώ συχνά, δε μπορώ να πω πως μου αρέσει αυτό. Η Μαρία πάλι απολαμβάνει και τις αναρτήσεις της να κάνει, και τραγούδια να ποστάρει, και φωτογραφίες της… Ας της δώσω το βήμα για να μας πει τι «βρίσκει» στο facebook!

Είμαι facebookάκι… τι να κάνουμε; (από την Μαρία Παπουτσάκη)
 
Αρχικά θέλω να παραδεχτώ ότι όσο και να αγαπώ το facebook, ώρες ώρες είναι μεγάλο ρουφιανάκι! Συνεπώς η φράση «αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη, αγαπάει και τον νοικοκύρη», είναι η παροιμία που ταιριάζει στο facebook. Έχουν κλείσει σπίτια…

Anyway, δεν είμαι εδώ για να αναλύσω τα ελάχιστα αρνητικά του, αλλά την πληθώρα πλεονεκτημάτων του.

Θετικό No1, λοιπόν. Γνωρίζεις καινούριους ανθρώπους ή βρίσκεις εκείνους με τους οποίους είχες χαθεί για αρκετά χρόνια. Εδώ η μαμά μου βρήκε συμμαθητές της μετά από 30 χρόνια. Τι «Πάμε Πακέτο» και βλακείες; Ακόμα και στην Αλάσκα μπορείς να βρεις τον Γιωργάκη, τον πρώτο σου έρωτα στο νηπιαγωγείο. Και αφού τους γνωρίσεις διαδικτυακά, τους συναντάς και από κοντά. Φυσικά αυτό δεν ενδείκνυται για ανήλικους –ή έστω ενήλικους που έχουν το μυαλό πάνω από το κεφάλι. Ναι, το facebook ευθύνεται για αρκετές απαγωγές, βιασμούς κλπ, αλλά και για πολλές σχέσεις και ευτυχισμένους γάμους.

Α, και επειδή η κυρά-Αντιγόνη σιγά μη ΔΕΝ θίξει το ζήτημα του cyberbullying, η γνώμη μου πάνω σε αυτό είναι ότι δεν φέρει ευθύνη το facebook, αλλά και τα υπόλοιπα social media για την ανοχή του καθενός σε αυτό. Άλλωστε πολύ πριν το cyberbullying, υπήρχε το σκέτο bullying. Ποια η διαφορά; Τουλάχιστον το facebook δεν μπορεί να σε χαστουκίσει…

Αυτό που μου αρέσει –αν και κάποιες με εκνευρίζει για να λέμε και την αλήθεια, είναι τα posts.Τρελαίνομαι να βλέπω status, ακόμα και αυτά που μερικοί ονομάζουν «ψαγμένα». Ε ναι, εμένα μου αρέσουν. Βλέπω τι σκέφτεται ο άλλος εκείνη τη στιγμή, τι αισθάνεται, τι μήνυμα θέλει να περάσει και τις περισσότερες φορές και σε ποιον. Χα! Ή το άλλο. Πόσες φορές έχουμε δει συζητήσεις τρίτων και καθόμαστε και γελάμε; Εγώ άπειρες. Ή σελίδες που διακωμωδούν την επικαιρότητα και όχι μόνο. Γι’ αυτά και μόνο αξίζει να είσαι μέλος σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Αν δεν σε έπεισα με όλα αυτά, ίσως τα καταφέρω με τις φωτογραφίες. Μου αρέσει να βλέπω από τοπία μέχρι τις γνωστές σε όλους selfies. Και όχι μόνο μου αρέσουν, αλλά βγάζω και εγώ άπειρες. Είναι όμορφο να μοιράζεσαι στιγμές με φίλους, όσο ψεύτικο και αν φαίνεται σε κάποιους. Για καλημέρα, για καληνύχτα, για καλά Χριστούγεννα, για καλά κρασιά, βρε παιδί μου… Άσε τα check in! Κάνεις δεν μπορεί να κρυφτεί.  Σε τρώει το χέρι σου να το κάνεις και το κάνουν όλοι ανεξαιρέτως.

OK, τέρμα τα χαβαλετζίδικα του facebook. Το συγκεκριμένο μέσο έχει ένα μεγάλο ποσοστό επιτυχίας στην εύρεση εργασίας. Καλώς ή κακώς έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και καταφέρνει να μας βοηθήσει και σε αυτόν τον τομέα, που στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικός.
Μάλλον πρέπει να βάλω και μία τελεία στο παραλήρημα μου για το αγαπημένο μου facebook, αν και θέλω να πω κι άλλα… Θα ήθελα αυτή η κόντρα να έχει και Vol.2. Εεεε, φανταστική Αντιγόνη;

Τέλος για όσους θέλουν να απεξαρτηθούν ή να μην κάνουν καθόλου facebook ή κάποιο άλλο από τα πολλά social media, θα πρότεινα ένα κινητό από τα παλιά με τις κεραίες. Ναι, εκείνα που έχουν το φιδάκι. Μόνο έτσι…

Ας μας πει τώρα η “αντίπαλος” γιατί δεν της αρέσει το facebook, παρότι έχει. Ο λόγος σε σένα.

Η ζωή είναι στιγμές… απλά όχι για το facebook. (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)
 
            Vol. 2;;; Μέσα είμαι, εν ευθέτω χρόνω! Χουχου! Me like! :P

Δε θα αρνηθώ, Μαρία μου, πως το facebook έχει και τα καλά του. Ναι, σε βοηθάει να βρεις παλιούς γνωστούς. Ναι, κι εγώ έχω βρει γνωστούς με τους οποίους έχω χαθεί με την πάροδο των χρόνων και τους σκέφτομαι με νοσταλγία μέχρι που θα με βρουν διαδικτυακά – ή θα τους βρω εγώ. Το πρόβλημα είναι πως σε βρίσκουν ΟΛΟΙ! Τι θέλω να πω; Πολύ απλά… δε θέλω διαδικτυακά πάρε δώσε με συμμαθητές μου από το γυμνάσιο ή το λύκειο με τους οποίους είχα απλά διπλωματικές σχέσεις. Δεν τους άντεχα εκείνα τα χρόνια που τους έβλεπα κατά πρόσωπο, θα τους έχω να βλέπουν κάθε μου κίνηση διαδικτυακά; Όχι, δε θα τους κάνω τη χάρη!  Επιπλέον μας έχει κάνει τις ανθρώπινες σχέσεις τελείως απρόσωπες. Η ανθρώπινη επαφή, το «πήρα να σε ακούσω, να δω τι κάνεις»… πήγε υπέρ πίστεως και πατρίδος. Αν θέλω, λοιπόν, να κρατήσω επαφή με κάποιον φίλο ή συγγενή που δε βλέπω συχνά λόγω απόστασης, λόγου χάρη, χίλιες φορές το Skype, είναι πιο ανθρώπινο!

Αντιπαρέρχομαι το γεγονός πως μόλις με έκανες προβλέψιμη, μόνο και μόνο επειδή αναγνώρισες την αλήθεια και με αποκάλεσες «φανταστική»! Έτσι εγώ, η «κυρά – Αντιγόνη», θα μιλήσω και για το cyber bullying. Bullying δεν είναι μόνο όταν σε χαστουκίζουν. Το bullying μπορεί να είναι μέσω εξευτελισμού, ψυχολογικής πίεσης, μπορεί, μπορεί, μπορεί… Αναρίθμητες – δυστυχώς – οι πτυχές του. Φαντάσου λοιπόν, να έχεις κάποιον απέναντί σου που μέσω μίας οθόνης «ηδονίζεται» κάνοντάς σε σκουπίδι. Τραμπουκισμός είναι πάλι και δεν το περνάς εξ απαλών ονύχων. Τουλάχιστον στο bullying έξω από τον διαδικτυακό κόσμο μπορείς να δεις αυτόν που σου επιτίθεται κι αναλόγως να τον αντιμετωπίσεις. Αυτόν που σου επιτίθεται μέσω μίας σελίδας στο facebook πώς θα τον αντιμετωπίσεις; Επιπλέον, αυτούς που βρίσκουν χαρά στο να ταπεινώνουν τον άλλον κρυμμένοι πίσω από ένα ψευδώνυμο – κατά βάση – κι ένα πληκτρολόγιο τους θεωρώ επιεικώς δειλούς, ίσως και πιο δειλούς από αυτούς που θα κάνουν το real life χ,.ψ καψόνι στον άλλον.

Όσο για τις στιγμές και τις σκέψεις που αρέσκεται ο καθένας να μοιράζεται με τον κόσμο «εκεί έξω», από τη μία ΟΚ, γούστο του, καπέλο του. Και χαίρομαι όταν πχ μία αγαπημένη φίλη μου περιγράφει ένα νέο κατόρθωμα του πρωτότοκού της, αλλά: δεν είμαι με τίποτα υπέρ της υπερ-προβολής. Ναι, κάποιοι μοιράζονται με διαδικτυακούς και μη φίλους στιγμές από τη ζωή τους. Δε χρειάζεται όμως να ξέρω πώς ένιωσαν όταν κατάπιναν κάθε μπουκιά εκείνου του frozen yogurt στο κέντρο ούτε τι κάνουν ανά πάσα στιγμή. Άσε που μερικές φορές μου φαίνεται και κομματάκι ψεύτικο, με μόνη έννοια να ελκύσουν κάποιοι την προσοχή. Για να μη μιλήσω για αυτά τα check in! Σε τι εξυπηρετεί ποτέ δεν κατάλαβα!

Σίγουρα χρησιμοποιώ το facebook – ειδικά από τη στιγμή που γράφω, μου αρέσει που μου δίνει μία δυνατότητα να μοιραστώ σκέψεις κι ανησυχίες για το θέμα το οποίο με απασχολεί –, σίγουρα σε κάποια ζητήματα μου λύνει κάπως τα χέρια – πχ θα στείλω ένα μήνυμα στο inbox αντί να πάρω τηλέφωνο ώστε να μην ενοχλήσω – αλλά αν δεν υπήρχε δε μπορώ να πω πως θα μου έλειπε κιόλας. Μη σας πω πως, όταν μπορώ, το καταργώ για ένα διάστημα για να ησυχάσει το κεφάλι μου!

Και μια που το έφερε η κουβέντα… αν είναι να βγαίνω με παρέα και να μην είναι ο καθένας κολλημένος με την οθόνη του κινητού του, ναι, μακάρι να είχαν εκείνες τις «παντόφλες» με την κεραία… ΧΩΡΙΣ φιδάκι!

Εσείς τι σχέση έχετε με το facebook;

Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Περισσότερες πληροφορίες για την Αντιγόνη Αδαμοπούλου, μπορείτε να διαβάστε εδώ