Tag:

ταινία

H Brie Larson στη νέα true story ταινία του Netflix

Όταν κυκλοφόρησε η ταινία “Room” το 2015, η Brie Larson ήταν ακόμη άγνωστη στο ευρύ κοινό, όμως η συγκλονιστική της ερμηνεία κατέκτησε την πρώτη θέση στις καρδιές μας αλλά και στων κριτικών που τις απένειμαν το Όσκαρ Α’ Γυναικείου ρόλου. Έκτοτε, η φήμη της εκτινάχθηκε κι “έκλεισε” ρόλους για διάσημες ταινίες, όπως “Kong: Skull Island” και “The Glass Castle”. Σε περίπου έναν μήνα από τώρα, θα τη δούμε στον πολυαναμενόμενο ρόλο της Captain Marvel και οι δουλειές της δεν τελειώνουν εκεί.

Στα επόμενα σχέδια της Larson συμπεριλαμβάνεται μία ταινία του Netflix, με τίτλο “Lady Business” και, μάλιστα, λέγεται ότι η ίδια μπορεί να βρεθεί ακόμη και στην καρέκλα του σκηνοθέτη. Η ταινία βασίζεται στην πραγματική ιστορία της Penelope Gazin και της Kate Dwyer, δύο γυναικών επιχειρηματιών που επινόησαν έναν τρίτο ιδρυτή -άντρα- της εταιρείας τους, ώστε να σταματήσει ο σεξισμός που, όπως λένε, βίωναν και να τις βλέπουν σοβαρά στον κόσμο των επιχειρήσεων.

Η παραπάνω ταινία είναι μέρος ενός διπλού deal που περιλαμβάνει και το “Unicorn Store“, μία ταινία που αποτελεί το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Larson και θα κυκλοφορήσει στο Netflix στις 5 Απριλίου του 2019. Αυτό που ενδεχομένως δε γνωρίζατε είναι ότι η διάσημη ηθοποιός είχε κάνει οντισιόν για τον ρόλο στη συγκεκριμένη ταινία και είχε απορριφθεί. Όταν, όμως, αυτή τελικά δε φτιάχτηκε, η Larson έλαβε δράση, έγινε η σκηνοθέτης της κι η ταινία έχει ήδη επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας.

Έχουμε να δούμε πολλά ακόμα από τη Brie Larson κι ανυπομονούμε.

04/02/2019 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για Oscar-ικό DVD: The Cider House Rules (Oscar Β’ Ανδρικού Ρόλου)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Το αφιέρωμά μας στα Oscars συνεχίζεται με θρησκευτική ευλάβεια, όωπς αντιλαμβάνεστε κι απόψε θυμόμαστε την ταινία που χάρισε στο Michael Caine το δεύτερο βραβείο του στην κατηγορία του Β’ Ανδρικού Ρόλου δεκατρία χρόνια μετά το “Hannah And Her Sisters”.

Δεκαετία του ’40, o B’ Παγκόσμιος Πόλεμος εξακολουθεί να μαίνεται κι ο μόνος λόγος για να ταξιδέψει κανείς στο St. Cloud’s του Maine είναι είτε για να υιοθετήσει ένα παιδί από το τοπικό ορφανοτροφείο είτε για να αφήσει ένα. Στο ορφανοτροφείο μεγαλώνει κι ο Homer (Tobey Maguire) μιας και οι προηγούμενες απόπειρες να βρει ένα σπιτικό απέτυχαν, έχει γίνει πια ο προστατευόμενος του διευθυντή και γιατρού του ορφανοτροφείου, dr. Wilbur Larch (Michael Caine). Ο Larch θα ενσταλάξει στο Homer όλη του την ιατρική γνώση, ενώ ο Homer βοηθά τον Larch στις παράνομες αμβλώσεις που αναλαμβάνει. Όλα αυτά, όμως, δεν αρκούν για το Homer, και σίγουρα δε θέλει να παραστήσει το Θεό – τουλάχιστον αυτό θεωρεί πως κάνει ο Larch με την μυστική του ενασχόληση. Έτσι, θα ακολουθήσει την Candy (Charlize Theron) και τον Wally (Paul Rudd), ένα ζευγάρι που έφτασε στο ορφανοτροφείο για να κάνει η Candy την επέμβαση, ώστε να γνωρίσει τον κόσμο και “να δει τον ωκεανό”, παρά τις ενστάσεις του Larch. Το διάστημα που θα περάσει μακριά από όλα όσα γνώριζε μέχρι τώρα είναι κι αυτό που θα τον μεγαλώσει και που θα τον κάνει να αντιληφθεί ποια είναι η διαδρομή που τελικά θα ακολουθήσει στη ζωή του.

Η ταινία “Θέα Στον Ωκεανό” βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα του John Irving Και μάλιστα ο ίδιος ο συγγραφέας είναι εκείνος που ανέλαβε και τη συγγραφή του σεναρίου. Η σκηνοθεσία είναι του Lasse Hallström (“What’s Eating Gilbert Grape”, 1992 και “Chocolat”, 2000).

Αντιλαμβάνεστε πως, εκ των πραγμάτων, είναι αδύνατο να έχω διαβάσει ΟΛΑ τα βιβλία που βλέπουμε να μεταφέρονται στη μεγάλη οθόνη, επομένως δε θα κάνω την πολύξερη προσπαθώντας να κάνω σύγκριση του βιβλίου με την ταινία. Οπότε θα μείνω καθαρά στην κινηματογραφική εκδοχή.

Πρόκειται για μία ιστορία αυτογνωσίας που κυλά τόσο αβίαστα κι ομαλά και γινόμαστε στην ουσία συνοδοιπόροι του Homer στο δρόμο για την ενηλικίωσή του – γιατί όπως λέει κι ο Dr. Larch “για αυτούς έξω, είναι ακόμη παιδί”. Ο Hallström ποντάρει γι’ αυτό αποκλειστικά στον συναισθηματικό άξονα της ιστορίας του Irving και για αυτό το σκοπό εστιάζει στο Homer αλλά και τους ανθρώπους που τον πλαισιώνουν, ακόμη και στα παιδιά του ορφανοτροφείου που τον νιώθουν σαν το μεγάλο τους αδερφό. Η συμμετοχή χαρακτήρων (ο Wally του Paul Rudd, η Candy της Charlize Theron αλλά κι η Rose της Erykah Badu) έχει καταλυτική λειτουργία, μια που είναι η αφορμή για όσα ζει “στον έξω κόσμο” o Homer.

Ο Tobey Maguire, ο άνθρωπος με το παιδικό πρόσωπο (και στα 100 του έτσι θα μείνει αυτός, είμαι σίγουρη!), είναι η απόλυτη απεικόνιση του ήρωα του Irving, ενσαρκώνοντας έτσι κυριολεκτικά ένα παιδί εγκλωβισμένο ακόμη στο σώμα ενός ενήλικα. Όσο για το Michael Caine, δεν ενσαρκώνει απλά το μέντορα του Homer, αλλά λειτουργεί ως προστάτης κι ακόμη πιο σημαντικό ως πατρική φιγούρα. Κι όπως κάθε γονικό πρότυπο, βιολογικό ή μη, έτσι κι ο Caine αφήνει το δικό του σημάδι όσο ο Homer “πλάθεται” κι ωριμάζει. Κι αυτή η ερμηνεία είναι που χάρισε στο δημοφιλή Βρετανό ηθοποιό το δεύτερο βραβείο Oscar Β’ Ανδρικού Ρόλου, ενώ κι η ίδια η ταινία απέσπασε εκείνη τη χρονιά το βραβείο Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου.

Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!

Πρωταγωνιστούν: Tobey Maguire, Michael Caine, Charlize Theron, Paul Rudd, Delroy Lindo, Jane Alexander, Kathy Baker, Keiran Culkin, Erykah Badu κ.α.

Φέτος το Oscar Β’ Ανδρικού Ρόλου διεκδικούν οι:

Mahershala Ali, “Green Book”

Adam Driver, “BlacKkKlansman”

Sam Elliiott, “A Star Is Born”

Richard E. Grant, “Can You Ever Forgive Me?”

Sam Rockwell, “Vice”

03/02/2019 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Ώρα για Oscar-ικό DVD: Fences (Oscar Β’ Γυναικείου Ρόλου)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Οι υποψηφιότητες ανακοινώθηκαν και μετράμε λιγότερο από μήνα για τη μεγάλη βραδιά της Απονομής των Βραβείων της Ακαδημίας. Έτσι αποφασίσαμε να σηκώσουμε απόψε κιόλας την αυλαία για το καθιερωμένο αφιέρωμά μας κι απόψε σας πάω θέατρο – περίπου!

Pittsburgh, δεκαετία του ’50: ο Troy Maxson (Denzel Washington), πρώην παίκτης baseball, εργάζεται ως σκουπιδιάρης για να ζήσει την οικογένειά του, τη γυναίκα του Rose (Viola Davis) και το γιο του, τον Cory (Jovan Adepo). Εκτός από αυτούς, όμως, έχει έννοια και τον ά(ν)εργο γιο του Lyons (Russell Hornsby), αλλά και τον αδερφό του το Gabe (Mykelti Williamson), ο οποίος έπειτα από έναν τραυματισμό στο κεφάλι στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ζει με νοητική αναπηρία. Καθώς η καριέρα του Troy στο baseball δε μπόρεσε ποτέ να προχωρήσει λόγω του φυλετικού διαχωρισμού, ζει με την πεποίθηση πως οποιεσδήποτε άλλες φιλοδοξίες πέρα από μία σταθερή χειρωνακτική εργασία για να βιοποριστεί ένας έγχρωμος είναι φρούδες ελπίδες. Σύντομα, όμως, ο κόσμος του Troy αλλά και της οικογένειάς του θα αλλάξει τροχιά κι όλα αυτά ενόσω χτίζει ένα φράχτη. Γιατί, όμως, να νιώσει κάποιος την ανάγκη ενός φράχτη;

Η ταινία βασίζεται στο ομότιτλο θεατρικό έργο του August Wilson, το οποίο κι αποτελεί μέρος μίας δεκάτομης συλλογής με τίτλο “Pittsburgh Cycle”. Το “Fences” εμφανίστηκε στο Broadway το 1987 κι επανήλθε στη θεατρική σκηνή το 2010 με τους Washington και Davis να ενσαρκώνουν τους ίδιους ρόλους. Το σενάριο της κινηματογραφικής μεταφοράς φέρει την υτπογραφή του ίδιου το συγγραφέα, ενώ η σκηνοθεσία είναι του Denzel Washington, για τον οποίο το “Fences” είναι η τέταρτη σκηνοθετική του δουλειά. Μάλιστα, ο Washington έθεσε ως απαράβατο όρο το σενάριο να παραμείνει πιστό στο πρωτότυπο έργο – όπερ κι εγένετο!

Υπάρχουν δύο κατηγορίες ταινιών (εδώ θα εξαιρέσω τις ταινίες δράσεις που, αν κι απολαυστικές, εξαρτώνται από το οπτικό αποτέλεσμα). Υπάρχουν εκείνες που στο σύνολό τους (σκηνοθεσία, φωτογραφία, σενάριο, ερμηνεία, κοστούμια κοκ) μπορούν να σε συγκλονίσουν κι είναι κι εκείνες οι ταινίες που, χωρίς να έχουν γίνει υπερβολικές προσπάθειες για πολλές τοποθεσίες γυρισμάτων ή απαιτητικές σκηνές, αλλά αρκούνται στη βαρύτητα της σκηνοθεσίας και της ερμηνείας. Το “Fences” ανήκει ακριβώς σε αυτήν.

Εφόσον υπάρχουμε κι εμείς που δε μπορούμε να πάμε ανά πάσα στιγμή στο Broadway ή να έρθουν οι παραστάσεις σ’ εμάς (τι ζητησα τώρα, ε; Ξέρω!), ο Denzel Washington αποφασίζει να μοιράσει την… απόσταση, φέρνοντας την παράσταση στη μεγάλη οθόνη. Το θεατρικό έργο δε χρειάζεται ούτε φαντασμαγορικές τοποθεσίες ούτε τίποτε άλλο πέρα από τη μαεστρία του σκηνοθέτη να απαθανατίσει την κάθε σκηνή με μία οπτική που θα κάνει το θεατή να την αναλογιστεί κι όχι να την προσπεράσει. Κι ο Washington καταφέρνει να “χτίσει” μία ιδιαίτερη σκηνή μέσα στο κινηματογραφικό πλατό, τονίζοντας σε κάθε σκηνή το σεβασμό που τρέφει για το έργο και το συγγραφέα του.

Στη συνέχεια, μαζί με τους άλλους ηθοποιούς που τον συνοδεύουν, αφηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου που, όσο κι αν χαμογελάει λέγοντας ιστορίες, είναι θυμωμένος με τον κόσμο. Θυμωμένος επειδή του στέρησε όνειρα εξαιτίας της προκατάληψης που υπερίσχυε την εποχή, με αποτέλεσμα ο θυμός του αυτός να πληγώνει τους ανθρώπους για τους οποίους νοιαζόταν περισσότερο. Έτσι το “royal flush” της ταινίας είναι οι ηθοποιοί του – ο Washington στο ρόλο αυτού του οργισμένου ανθρώπου και η Viola Davis στον κυματοθραύστη του Troy, τη Rose. Η ερμηνεία της Davis, συγκεκριμένα, οδηγείται σταδιακά σε μία τέτοια κορύφωση που αποδεικνύει πως η ηθοποιός γνώρισε και την παραμικρή πτυχή της ηρωίδας της, μίας γυναίκας που δεν γνώρισε λιγότερες στερήσεις από το σύζυγό της, αλλά έμαθε να βλέπει τη θετική τους πλευρά. Αυτή η επαφή του πρωταγωνιστικού διδύμου ήταν που τους χάρισε το 2010 τα θεατρικά βραβεία Tony για τις ερμηνείες του κι ήταν αυτή που έφερε το θείο Oscar στην αγκαλιά της Viola Davis το 2016 στην κατηγορία του Β’ Γυναικείου Ρόλου. Εσείς θα το διαπιστώσετε όταν έρθει η ώρα των μονολόγων της Rose στην ταινία!

Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα πυο σας το εγγυώμαι!

Πρωταγωνιστούν: Denzel Washington, Viola Davis, Jovan Adepo, Stephen McKinley Henderson, Russell Hornsby, Mykelti Williamson, Saniyya Sidney

Φέτος υποψήφιες για το Oscar Β’ Γυναικείου Ρόλου είναι οι:

Amy Adams, “Vice”

Marina de Tavira, “Roma”

Regina King, “If Beale Street Could Talk”

Emma Stone και Rachel Weisz, “The Favourite”

27/01/2019 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

“Παναγία των Παρισίων”: το επόμενο σχέδιο της Disney για live-action μεταφορά

written by Νατάσσα Σχοινά

H Disney φαίνεται, τον τελευταίο καιρό, να βάζει μία μία τις ταινίες κινουμένων σχεδίων της στο πρόγραμμα με τις live-action μεταφορές τους. Το remake της ταινίας “Σταχτοπούτα” -χαρακτήρας που υποδύθηκε η Lily James-, το “Βιβλίο της Ζούγκλας” και η “Πεντάμορφη και το Τέρας” είναι οι αποδείξεις ότι η αγαπημένη εταιρία παραγωγής μπορεί και παραδίδει υψηλού επιπέδου αποτελέσματα και ικανοποιεί το πιστό κοινό της.

Μέχρι στιγμής, είχαν κυκλοφορήσει τα νέα για μερικά από τα επόμενα remake που βρίσκονται στα σκαριά, που -μεταξύ άλλων- περιλαμβάνουν τα: “Dumbo”, “Aladdin”, “Lion King”, “Mulan”, με τα τρία πρώτα να κυκλοφορούν μέσα στο 2019, ενώ η Mulan το 2020. Σειρά στις αποκαλύψεις των live-action μεταφορών, όπως αναφέρει το Empire, έχει άλλη μία αγαπημένη ταινία κινουμένων σχεδίων, η “Παναγία των Παρισίων“.

O θεατρικός συγγραφέας και καθηγητής David Henry Hwang έχει αναλάβει να γράψει ένα νέο σενάριο που θα βασίζεται στην animated ταινία του 1996. Η παραγωγή έχει οραματιστεί την ταινία σαν ένα live-action μιούσικαλ, με τον συνθέτη θεάτρου και κινηματογράφου και πιανίστα, Alan Menken, που είχε αναλάβει τη μουσική της πρώτης ταινίας, να αναβιώνει τον ρόλο του.

O Josh Gad -που αγαπήσαμε ως “Olaff” στο “Frozen”- έχει ήδη συμφωνήσει να είναι παραγωγός, όπως αναφέρει το Deadline, χωρίς να έχει αποκλειστεί η περίπτωση να συμμέχει και ως ηθοποιός. Το casting ακόμα δεν έχει ξεκινήσει και δεν υπάρχει επίσημη ημερομηνία για το πότε η ταινία θα κυκλοφορήσει.

Μέχρι τότε, όμως, έχουμε να περιμένουμε πολλές ιστορίες που μεγάλωσαν μαζί μας και τις έχουμε στην καρδιά μας, αρχίζοντας με τον “Dumbo” στα τέλη του Μαρτίου.

21/01/2019 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: Groundhog Day

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

“Δε γίνεται να το ξαναζώ αυτό, είναι η Μέρα της Μαρμότας”. Πόσες φορές έχουμε συναντήσει αυτή τη γεμάτη αγανάκτηση έκφραση όταν κάποιος νιώθει πως ζει κάτι που ξεπερνά το όριο του déjà vu. Φανταστείτε, λοιπόν, πώς μπορεί να ένιωσε ο Bill Murray όταν επισκέφθηκε τη μικρή πόλη όπου ακόμη και σήμερα διατηρεί το έθιμο της μαρμότας!

Ο Phil Connors (Bill Murray) είναι ένας εγωκεντρικός δημοσιογράφος του δελτίου καιρού και όπως κάθε χρόνο, ετοιμάζεται να ταξιδέψει από το Pittsburgh στο Punxsutawney της Pennsylvania, όπου στις 2 Φεβρουαρίου ο Phil, μία γλυκύτατη… μαρμότα ανακοινώνει τον ερχομό της άνοιξης ή την παράταση του χειμώνα για άλλες έξι εβδομάδες – αλήθεια λέω, υπάρχει το έθιμο και μάλιστα μαζεύει κι απίστευτο αριθμό τουριστών κάθε χρόνο! Μαζί του ο καμεραμάν Larry (Chris Elliott) κι η παραγωγός Rita Hanson (Andy MacDowell). Η κάλυψη του παραδοσιακού γεγονότος ολοκληρώνεται, όμως η ομάδα αναγκάζεται να παραμείνει στη μικρή πόλη εξαιτίας μίας χιονοθύελλας. Όταν, όμως, ο Phil ξυπνάει το επόμενο πρωινό ακριβώς στις 6, διαπιστώνει πως η μέρα μοιάζει παράξενα… με τη χθεσινή και σύντομα αντιλαμβάνεται πως βρίσκεται σε μία χρονική λούπα όπου ξαναζεί τη Μέρα της Μαρμότας ξανά και ξανά – και κανείς δεν το αντιλαμβάνεται εκτός από αυτόν! Στην αρχή θα εκμεταλλευτεί το γεγονός για να το διασκεδάσει, μια που αρχίζει να πιστεύει πως ό,τι κι αν κάνει, είναι αθάνατος. Αυτό που ίσως δε φαντάζεται ακόμη είναι πως αυτή η… επανάληψη θα του αλλάξει τη ζωή.

Η ταινία είναι αποτέλεσμα έμπνευσης των Danny Rubin και Harold Ramis, με το δεύτερο να αναλαμβάνει και τη σκηνοθεσία της ταινίας. Ναι, μιλάμε για τον ίδιο, αγαπητό (κι εκλιπών πια) Harold Ramis των “Ghostbusters” των ‘80s!

Η “Μέρα της Μαρμότας” έχει την 34^η θέση στην κατάταξη 100 Laughs του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου. Ο λόγος απλός: πρόκειται για μία πανέξυπνη κωμωδία η οποία ταυτόχρονα μας κάνει να σκεφτόμαστε τι θα κάναμε εμείς στη θέση του Phil – χωρίς να βρεθούμε κι εμείς σε μία χρονική λούπα. Ο Ramis συνδυάζει επιστημονική φαντασία και κωμωδία προκειμένου να κάνει απολαυστικό ένα μικρό μάθημα ζωής. Κι αν κι αντιλαμβανόμαστε πως η παρουσία της Andy MacDowell στην ταινία μαρτυρά πως το συναίσθημα έχει ένα ρόλο στην όποια μεταμόρφωση του Phil, o Ramis εμφανώς δε βασίζεται σ’ αυτό. Ναι, καμία αντίρρηση πως η αγάπη μπορεί να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, αλλά η αλήθεια είναι πως κι αυτή η έρμη από μόνη της δεν αρκεί! Εξαίρετος… δάσκαλος ο Bill Murray σ’ έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας του, καθώς – ας το παραδεχθούμε – ποτέ δε θα βαρεθούμε το δημοφιλή κωμικό!

Πρωταγωνιστούν: Bill Murray, Andy MacDowell, Chris Elliott, Stephen Tobolowsky, Robin Duke, Brian Doyle-Murray, Harold Ramis κ.α.

20/01/2019 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd : Strangers On A Train

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Βράδυ Κυριακής και με το κρύο που επικρατεί είναι ό,τι πρέπει για να κουρνιάσουμε στη γωνίτσα του καναπέ μας με κουβερτούλα, κρασάκι και… ταινία! Σας έκανα ατμόσφαιρα, ε; Για κερασάκι, μάλιστα, λέω να προσθέσω και λίγο… δολοφονικό μυστήριο!

Ο Guy Haines (Farley Granger) ταξιδεύει με το τρένο για τη Washington, αφότου κάνει πρώτα μία στάση για να προχωρήσει τη διαδικασία του διαζυγίου του. Το (σχετικά) αμέριμνο ταξίδι του θα πάρει απροσδόκητη πορεία όταν τον πλησιάσει ο Bruno Anthony (Robert Walker), ένας κοσμικός νεαρός που δηλώνει τόσο απηυδησμένος με τον πατέρα του στα όρια… του φόνου. Ο Bruno, μάλιστα, του εκθυέτει τη θεωρία του για το τέλειο έγκλημα: να “ανταλλάξει” το φόνο του πατέρα του με εκείνον κάποιου άλλου, εν προκειμένω με εκείνου της μοιχαλίδας συζύγου του Guy, ώστε ο δεύτερος πια να είναι ελεύθερος να παντρευτεί την αγαπημένη του Anne Morton (Ruth Roman). Ο Guy νομίζει πως απλά πρόκειται για εκκεντρικότητες του συνταξιδιώτη του, όμως ο Bruno κάθε άλλο παρά στη θεωρία μένει – αντίθετα, προχωράει στην πράξη. Σύντομα ο Guy θα καταλάβει πως μπλέχτηκε στο δίχτυ ενός ψυχοπαθούς και πως δε θα είναι εύκολη η απόδρασή του από αυτό, τουλάχιστον όχι μέχρι να τηρήσει το δικό του μέρος της συμφωνίας που έχει χαραχτεί στο μυαλό του Bruno.

Η ταινία βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Patricia Highsmith – ναι, ναι, του λογοτεχνικού δαιμονίου που μας χάρισε τον “Ταλαντούχο Κύριο Ripley”. Το σενάριο υπογράφουν οι Raymond Chandler (“πατήρ” του λογοτεχνικού ντετέκτιβ Philip Marlowe), Whitfield Cook και Czenzi Ormonde, ενώ στην καρέκλα του σκηνοθέτη κάθεται για τις απαραίτηετς οδηγίες – ποιος άλλος; Ο Alfred Hitchcock!

Αν κι όσοι έχετε διαβάσει το μυθιστόρημα θα διαπιστώσετε σημαντικές διαφορές με την ταινία (δυστυχώς δεν έχει τύχει να το διαβάσω για να το διαπιστώσω η ίδια), ο Hitchcock διατηρεί το μυστήριο και την αγωνία στα ίδια ακριβώς επίπεδα που θα ένιωθε ένας αναγνώστης και φίλος του αστυνομικού είδους. Ο άξονας της υπόθεσης αποκαλύπτεται άμεσα, ενώ παράλληλα οι εξελίξεις προχωρούν ταχύτατα, καθώς όσο κυλάει ο χρόνος της ταινίας ο κλοιός σφίγγει γύρω από τον Guy – άλλωστε η γοητεία του δεν είναι η απορία “βρείτε το δολοφόνο”, αλλά κυρίως το “σταματήστε το δολοφόνο”. Ακόμη ο Hitchcock καταφέρνει να ιντριγκάρει ακόμη περισσότερο το θεατή με (ίσως) ανεπαίσθητες σκηνές, όπως τον Bruno που παρακολουθεί αδιάκοπα τον Guy σε έναν αγώνα τένις ενώ οι υπόλοιποι θεατές γυρνούν τακεφάλια τους ακολουθώντας την πορεία της μπάλας. Στο σύνολό του, το “Strangers On A Train” είναι ένα λεπτοδουλεμένο δράμα αντάξιο για του fans του crime genre, πολλώ δε για τους φίλους του μετρ του τρόμου!

Πρωταγωνιστούν: Farley Granger, Robert Walker, Susan Roman, Laura Elliott (ψευδώνυμο της Kasey Rogers), Leo G. Carroll, Patricia Hitchcock, Marion Lome κ.α.

13/01/2019 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

“Stan & Ollie”, η ταινία που ανυπομονούμε να δούμε

written by The K-magazine

Οι εξαιρετικοί Τζον Σ. Ράιλι («Chicago») και Στιβ Κούγκαν («Philomena») ενσαρκώνουν ιδανικά τον Χοντρό και τον Λιγνό καθώς μεταμορφώνονται αριστοτεχνικά στο εμβληματικό κωμικό δίδυμο που έγραψε ιστορία από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 μέχρι τα τέλη του 1940. Η κινηματογραφική βιογραφία σε σενάριο του υποψήφιου για Όσκαρ Τζεφ Πόουπ («Philomena») και σκηνοθεσία του Τζον Σ. Μπέιρντ («Filth») παρουσιάζει ένα εύστοχο πορτρέτο της δυνατής -και τρικυμιώδους- φιλίας των δύο αντρών, ενώ αποτίνει έναν συγκινητικό φόρο τιμής σε αυτούς τους θρύλους της κωμωδίας.

Λίγα λόγια για την υπόθεση…

Με τη χρυσή εποχή τους ως βασιλιάδες της κωμωδίας στο Χόλιγουντ να ανήκει στο παρελθόν, οι εμβληματικοί Σταν και Όλι περιοδεύουν στη Μεγάλη Βρετανία σε μία απεγνωσμένη απόπειρα να δώσουν νέα πνοή στην καριέρα τους. Μετά από μία συγκρατημένη αρχή, αυτή η κωμική δύναμη της φύσης συγκεντρώνει ορδές θαυμαστών, καινούριων και παλιών, που γοητεύονται από τις ξεκαρδιστικές ερμηνείες των δύο θρύλων. Όμως, καθώς η περιοδεία πλησιάζει στο μεγάλο φινάλε, το δίδυμο αντιμετωπίζει απειλητικά φαντάσματα του κοινού παρελθόντος. Οι δύο άντρες, που νιώθουν ότι το κύκνειο άσμα πλησιάζει, έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν ξανά πόση αγάπη τρέφει ο ένας για τον άλλον.

Οι άνθρωποι πίσω από τον θρύλο

Ο Σταν Λόρελ και ο Όλιβερ Χάρντι θεωρούνται ένα από τα σπουδαιότερα κωμικά δίδυμα στην ιστορία του κινηματογράφου. Ανάμεσα στο 1927 και το 1950 έκαναν πάνω από 107 κινηματογραφικές εμφανίσεις (32 βουβές ταινίες μικρού μήκους, 40 ταινίες μικρού μήκους με ήχο, 23 μεγάλου μήκους, 12 ανεπίσημες εμφανίσεις σε άλλες ταινίες), ορίζοντας την έννοια του κωμικού διδύμου με τη μεταδοτική χημεία τους και τα ξεκαρδιστικά νούμερα που έμοιαζαν αβίαστα, αλλά ήταν σχεδιασμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Το δίδυμο ανήκε στους λίγους σταρ του βωβού κινηματογράφου που επιβίωσε και έλαμψε στην εποχή του ομιλούντος κινηματογράφου, με τη χρήση των λογοπαίγνιων στα έργα τους.

Ο Στιβ Κούγκαν που παίζει τον Λόρελ και έχει συνεργαστεί με τον Πόουπ για το υποψήφιο για Όσκαρ σενάριο του «Philomena» ανταποκρίθηκε κατευθείαν στην προσέγγιση του Πόουπ, ο οποίος ανέλυσε την 35χρονη σχέση τους μέσα από το πρίσμα της περιοδείας.

«Είναι πολύ έξυπνο που ο Τζεφ το έκανε, γιατί το λάθος συχνά είναι να προσπαθήσεις να κάνεις μία βιογραφία όπου αφηγείσαι τη χρονολογική ιστορία της ζωής κάποιου» λέει ο Κούγκαν. «Είναι καλύτερο να ρίξεις φως σε μία συγκεκριμένη όψη της ζωής τους και να μάθεις τα πάντα από αυτήν».

Η ταινία εξερευνά τους ανθρώπους πίσω από τους θρύλους. Το σενάριο του Πόουπ αποκαλύπτει αλήθειες πίσω από τις κινηματογραφικές περσόνες. Ενώ ο Χάρντι έπαιρνε τον έλεγχο μπροστά στον φακό, ο Λόρελ ήταν το δημιουργικό μυαλό που επέβλεπε κάθε όψη της παραγωγής. Μόλις τελείωνε το γύρισμα ο Χάρντι πήγαινε και έπαιζε γκολφ. Η ταινία δείχνει ότι, ενώ το δίδυμο στη δουλειά ήταν αχώριστο, εκτός φακού ήταν απλώς φιλικοί, όπως δύο συνάδελφοι. «Δεν ήταν ποτέ πραγματικά κοντά, μέχρι που ξεκίνησαν τις περιοδείες και ζούσαν με τα λιγοστά τους χρήματα. Η ταινία δείχνει πώς ήρθαν κοντά στη ζωή, όπως στις ταινίες τους» λέει ο σεναριογράφος.

«Ήξερα ότι η ταινία θα ήταν διεισδυτική και συναισθηματική, αλλά ήθελα να είναι και αστεία. Το κοινό γοητεύεται από την κωμωδία» λέει ο Κούγκαν.

Ενώ μεγάλο μέρος της κωμωδίας στην ταινία προέρχεται από τις σχολαστικές αναπαραστάσεις των σκετς που έκανε το δίδυμο, το σενάριο του Πόουπ, μάλιστα, κέντησε μερικά από τα πιο γνωστά τους νούμερα στον καμβά τις ίδιας τους της ζωής.

«Όπως συμβαίνει με πολλούς κωμικούς, δεν υπάρχει σαφής διάκριση ανάμεσα στον κωμικό χαρακτήρα που παίζουν και το ποιοι είναι στα αλήθεια, ειδικά αν είναι πολύ αναμεμειγμένοι στη δημιουργική διαδικασία» παρατηρεί ο Κούγκαν. «Υπάρχει μία αλληλεπικάλυψηκαι προσπαθούμε να επιτρέψουμε στο κοινό να το δει αυτό. Είμαστε πιστοί σ’ αυτό που είναι οι δύο χαρακτήρες»

Δύο δύσκολοι ρόλοι

Το κλειδί στην επιτυχία της ταινίας ήταν να βρεθούν οι ηθοποιοί που θα μπορούσαν να ενσαρκώσουν και να ρίξουν φως στις προσωπικές ζωές των χαρακτήρων. Ο Στιβ Κούγκαν ήταν ο πρώτος και ο τελευταίος στον οποίο μίλησε ο σκηνοθέτης για τον ρόλο του Σταν Λόρελ. Ο Κούγκαν γνώρισε τον Χοντρό και τον Λιγνό στη τηλεόραση. «Ήταν απόλυτα οικείοι στα μάτια ενός παιδιού» θυμάται ο Κούγκαν. «Μία αγνή κωμωδία που έχει να κάνει με τον χαρακτήρα και όχι με την κατάσταση. Δεν υπάρχουν πραγματικές συνέπειες. Είναι ένας χαρούμενος κόσμος».

Σκηνοθεσία:Τζον Σ. Μπέιρντ Σενάριο: Τζεφ Πόουπ
Πρωταγωνιστούν: Τζον Σ. Ράιλι, ΣτιβΚούγκαν, Σίρλεϊ Χέντερσον, ΝίναΑριάντα, Ντάνι Χιούστον
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Λόρι Ρόουζ BSC
Σχεδιασμός Παραγωγής: Τζον Πολ Κέλι
Κοστούμια: Γκάι Σπεράντζα

Μοντάζ: Ούνα Νι Ντονγκέιλ, Μπίλι Σέντον
Μουσική: Ρολφ Κεντ

Η ταινία «ΧΟΝΤΡΟΣ ΚΑΙ ΛΙΓΝΟΣ (Stan & Ollie)» θα βγει στις ελληνικές αίθουσες 24 Ιανουαρίου 2019 από την Tanweer.

11/01/2019 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd : Mary Poppins

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Αύριο βράδυ υποδεχόμαστε το νέο χρόνο και μέχρι τότε παραμένουμε όλοι σε περίοδο και διάθεση μαγική και… παραμυθένια, ακόμη και στις κινηματογραφικές μας επιλογές. Με αφορμή την άφιξη της ταινίας “Mary Poppins Returns” στις σκοτεινές αίθουσες, σκέφτηκα πως δικαιούμαστε να νιώσουμε για λίγο ακόμη παιδιά με την πρώτη εμφάνιση της νταντάς με τη μαγική ομπρέλα το 1964!

Λονδίνο, 1910: ο κύριος Banks (David Tomlinson), τραπεζίτης, αποφασίζει να αναζητήσει μία νέα νταντά για τα δύο του παιδιά, τη Jane (Karen Dotrice) και το Michael (Matthew Garber), όταν η τελευταία γκουβερνάντα παραιτείται απηυδισμένη. Τα παιδιά συντάσσουν τη δική τους αγγελία όπου ζητούν μία καλοσυνάτη νταντά που θα τους επιτρέπει να είναι παιδιά, όμως η αγγελία καταλήγει στο τζάκι του σπιτιού καθώς ο κύριος Banks επιθυμεί μία νταντά αυστηρή και λογική που θα επιβάλλει την πειθαρχία. Τα απομεινάρια της αγγελίας των παιδιών ταξιδεύουν στον άνεμο κι ο ίδιος άνεμος θα φέρει τη Mary Poppins (Julie Andrews) που καταφθάνει στο σπίτι με τον αριθμό 17 στην Cherry Tree Lane … με την ομπρέλα της! Αν κι είναι κάπως αυστηρή, τα δύο παιδιά μαγεύονται από την καλοσύνη της Mary Poppins και μαζί της, αλλά και με τον καλόκαρδο και πάντα γελαστό πολυτεχνίτη Bert (Dick Van Dyke), ο Michael κι η Jane ζούνε την παιδική τους ηλικία πίνοντας τσάι… στο ταβάνι και κάνοντας βόλτες… σε πίνακες! Αυτό όμως που θα ήθελαν περισσότερο τα δύο παιδιά είναι να έρθουν πιο κοντά στον πολυάσχολο πατέρα τους…

Η “Mary Poppins” βασίζεται στην ομότιτλη σειρά βιβλίων της P. L. Travers σε σενάριο των Bill Walsh και Don DaGradi (“Lady And The Tramp”, 1955). Η σκηνοθεσία είναι του Robert Stevenson.

Ο συνδυασμός της live action παραγωγής με το animation χρονολογείται από το 1900, ενώ ο Disney πειραματίζεται με αυτό το “πάντρεμα” από το 1940 με το “Fantasia”. Ήταν ένας από τους βασικότερους λόγους για τη συνεχή άρνηση της P. L. Travers να επιτρέψει στο Walt Disney τη μεταφορά της “Mary Poppins” στη μεγάλη οθόνη (να θυμίσουμε την ιστορία;), με τη συγγραφέα να φοβάται πως θα χαθεί το νόημα των ιστοριών της. Αν, όμως, γνώριζε την απήχηση και την αγάπη με την οποία αγκαλιάζει το κοινό τη νταντά της ακόμη και σήμερα, τότε νομίζω θα ήταν λιγότερες οι αντιστάσεις της! Μέσα από μία τεχνικά άρτια παραγωγή γεμάτη χρώμα, μελωδία (χάρη στους αδερφούς Sherman), μαγεία και φαντασία, στην οθόνη μας φτάνει μία ιστορία που παρασέρνει μικρούς και μεγάλους. Τους μικρούς επειδή λατρεύουν τη μαγεία σε κάθε δοθείσα ευκαιρία και τους μεγάλους… για τον ίδιο λόγο κι ας μην το παραδέχονται! Για εμάς τα μεγάλα παιδιά, όμως, η “Mary Poppins” είναι μία ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε πως η ζωή δεν είναι μόνο ευθύνες και αμείλικτη σοβαρότητα. Η ουσία της είναι οι στιγμές που την κάνουν να αξίζει, όπως το πέταγμα ενός χαρταετού ή (γιατί όχι;) χορός και τραγούδι με ένα τσούρμο καπνοδοχοκαθαριστών! Αυτά κι άλλα πολλά που μας κάνουν να νιώθουμε γαληνη κι ευτυχία μπορούν μόνο να χαρακτηριστούν… κάπως έτσι!

‘Ενα ακόμη μαγικό συστατικό της επιτυχίας της ταινίας είναι το cast της ταινίας, με τον κάθε ηθοποιό να διεισδύει στο αχρακτήρα του. Η.. Supercalifragilisticexpialidocious (εσείς μπορείτε να το πείτε κι ανάποδα;) ενέργεια του Dick Van Dyke μεταφέρεται στο θεατή κι η χημεία του με την πρωτοεμφανιζόμενη στη μεγάλη οθόνη Julie Andrews είναι παράδειγμα προς μίμησην για όσους ασχολούνται με το musical. Η ερμηνεία της Andrews, όμως, ως η νταντά που αλλάζει τη ζωή μιας ολόκληρης οικογένειας είναι εκείνη που συγκινεί και ταυτόχρονα διδάσκει, δίνοντας στη “Mary Poppins” άλλον έναν καλό λόγο για να θεωρείται κλασσική ακόμη και σήμερα. Της δίνεις μετά το Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου ή όχι; Εγώ λέω της το δίνεις και λες κι “ευχαριστώ” με την ευγνωμοσύνη για την εμπειρία να σε πνίγει… όπερ και εγένετο, δηλαδή!

Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι καλή διακσέδαση και να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι! Α, και εμείς οι παλιοί ας μη διστάσουμε να τραγουδάμε τα τραγούδια – κι ας μας κοιτά η παρέα γελώντας, αυτοί χάνουν!

Πρωταγωνιστούν: Julie Andrews, Dick Van Dyke, David Tomlinson, Glynis Johns, Karen Dotrice, Matthew Garber, Hermione Baddeley κ.α.

30/12/2018 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Το τρέιλερ του «Secret Life of Pets 2» κυκλοφόρησε και δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκαρδιστικά γλυκό

written by Νατάσσα Σχοινά

Φυσικά και μας αρέσουν οι παιδικές ταινίες και δε χρειάζεται να διανύουμε τα αντίστοιχα χρόνια για να τις απολαύσουμε. Μερικές φορές είναι τόσο καλογυρισμένες που μπορεί να είναι ακόμη και καλύτερες από τα live-action δημιουργήματα. Το «Secret Life of Pets», που κυκλοφόρησε το 2016 από την Illumination Entertainment,ανήκει χωρίς ιδιαίτερη σκέψη σε αυτήν την κατηγορία.

Στην πρώτη ταινία, η πλοκή εστίαζε στη ζωή που είχαν τα κατοικίδια ζώα, αφού οι ιδιοκτήτες του έφευγαν από το σπίτι για να πάνε στη δουλειά ή στο σχολείο. Μεγάλοι αστέρες, όπως ο Kevin Hart, o Louis C.K. και ο Eric Stonestreet, έντυσαν με τις φωνές τους τους μικρούς χνουδωτούς πρωταγωνιστές, οι οποίοι τελούσαν υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του ταλαντούχου Chris Renaud.

Αυτή τη φορά και για τη δεύτερη ταινία, η Illumination άρχισε από το Νοέμβριο να μας προμηθεύει με τρέιλερ για το sequel που θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες το καλοκαίρι του 2019. Τα πρώτα δύο τρέιλερ ήταν αφιερωμένα στον σκύλο Max (Patton Oswalt)και στη γάτα Chloe (Lake Bell):

Το επόμενο τρέιλερ που έρχεται να προστεθεί στην παρέα τους είναι αυτό του Snowball (Kevin Hart), του λευκού κούνελου με το εκρηκτικό ταπεραμέντο, που ξεκίνησε να μας χαρίζει στιγμές άφθονου γέλιου ήδη από το 2016.

Η Illumination Entertainment είναιμίαεταιρεία που ανήκει στη Universal Pictures και είναι υπεύθυνη για ταινίες, όπως «Minions» (2015), «Despicable Me 2» (2013) και «Despicable Me 3» (2017), που συγκαταλέγονται στις 50 μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες όλων των εποχών. Περιττό, δε, να πούμε ότι αν το «SecretLifeofPets 2» βρεθεί κοντά στα 876 εκατομμύρια δολάρια της πρώτης ταινίας, κατά πάσα πιθανότητα, μετά το καλοκαίρι του 2019, θα ετοιμαζόμαστε και για ένα τρίτο sequel.

26/12/2018 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: The Man Who Invented Christmas

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Είναι ίσως η ιστορία που σηματοδοτεί την εορταστική περίοδο που διανύουμε. Κι είναι απόλυτα λογικό: η “Χριστουγεννιάτικη Ιστορία” είναι αυτή που μας διδάσκει το μεγαλείο της αγάπης, της γενναιοδωρίας και της αλληλεγγύης. Και βεβαίως στον κινηματογράφο έχουμε δει αρκετές μεταφορές του κλασσικού έργου του Dickens. Κανείς μας, όμως, δεν είχε την ευκαιρία να γνωρίσει το πώς έφτασε στα χέρια μας αυτό το μαγευτικό παραμύθι… μέχρι τώρα!

Δύο χρόνια μετά την επιτυχία του “Oliver Twist” κι έπειτα από τρεις αποτυχημένες συγγραφικές απόπειρες, o Charles Dickens (Dan Stevens) βρίσκεται αντιμέτωπος με την οικονομική αβεβαιότητα, με τις ανάγκες της οικογένειας να αυξάνονται. Έτσι αποφασίζει να γράψει ένα βιβλίο για τα Χριστούγεννα ξεκινώντας έναν αγώνα δρόμου ώστε να βγει στην κυκλοφορία σε διάστημα λίγων εβδομάδων. Σύντομα η ιστορία του αρχίζει και παίρνει μορφή, αρχής γενομένης με τον κεντρικό χαρακτήρα του βιβλίου του, τον Ebenezer Scrooge (Cristopher Plummer) – όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο κύριος Scrooge! Σιγά σιγά η ιστορία αρχίζει να ξεδιπλώνεται στο μυαλό του Dickens, όμως η αλήθεια είναι πως δεν πρόκειται για μία απλή ιστορία, καθώς ο Dickens, όπως συμβαίνει και με το Scrooge, έχει τα δικά του φαντάσματα να τον στοιχειώνουν. Τελικά, ποιες καταστάσεις ενέπνευσαν τον Dickens και κυρίως… πώς συνδέεται ο Scrooge με τον πατέρα του συγγραφέα, John Dickens (Jonathan Pryce);

Η ταινία βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Les Standiford, επικεφαλής του προγράμματος δημιουργικής γραφής του Florida International University, και πρόκειται για το πώς ο Dickens κατέληξε να γράψει την ιστορία βάσει της οποίας γιορτάζουμε (και κυρίως τιμούμε) τα Χριστούγεννα. Το σενάριο υπογράφει η Susan Coyne κι η σκηνοθεσία είναι του Bharat Nalluri.

Ο Standiford περιέγραψε στο βιβλίο του τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ο Dickens έφτασε να συνθέτει τη “Χριστουγεννιάτικη Ιστορία”, συμπεριλαμβανομένων βιωμάτων και της όλης ιδεολογίας του Dickens. Όμως στην κινηματογραφική αυτή οπτική, η Coyne κι ο Nalluri δίνουν μία συγκινητική διάσταση στη ζωή του συγγραφέα λίγο πριν από τη μεγάλη του επιτυχία. Όλοι γνωρίζουμε πως ο Dickens ήταν ένας άνθρωπος που προβληματιζόταν πάντα από τις κοινωνικές αδικίες και στην ταινία αυτό αντικατοπρίζεται με μία συγκινητική διάσταση. Ο σκηνοθέτης, μάλιστα, καταφέρνει και βλέπει τη ζωή μέσα από τα μάτια του Dickens και με τη θεατρικότητα που διακατέχει την ταινία, καταφέρνει να αποδώσει τα κίνητρα του κλασσικού συγγραφέα μαρτυρώντας ίσως και μία συμπάθεια στον Dickens. Κι αυτή η συμπάθεια εντυπώνεται στο νου του θεατή.

“Ο Άνθρωπος Που Εφηύρε Τα Χριστούγεννα” είναι μία ταινία ειλικρινής: τρυφερή αλλά και σκοτεινή. Ανθρώπινη και κυρίως λυτρωτική. Γιατί, όπως και στη “Χριστουγεννιάτικη Ιστορία”, ο θεατής λυτρώνεται από τους όποιους εγωισμούς (μία αμιγώς ανθρώπινη αδυναμία) και ανακαλύπτει πως, παρά τους εγωισμούς αυτούς και παρά τους δαίμονες που τον καταδιώκουν, υπάρχει μέσα μας μία μαγεία που μας δίνει δύναμη και νόημα στη ζωή μας.

Σε αυτό το συμπέρασμα μας οδηγούν και οι ερμηνείες, καθώς ο Dan Stevens, ένας εκφραστικότατος ηθοποιός, εξωτερικεύει την παθιασμένη φύση του χαρακτήρα του, τις αμφιβολίες του, τους φόβους του, τις ελπίδες του. Ο Christopher Plummer επάξια μπορεί να προστεθεί στη λίστα των καλύτερων ενσαρκώσεων του τσιγκούνη Scrooge ο οποίος έχει και τον καταλυτικό ρόλο του συνοδοιπόρου του Dickens στο εγχείρημά του.

Με λίγα λόγια; Θα εκπλαγώ αν η ταινία δε γίνει μέσα στα επόμενα χρόνια Christmas classic! Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!

Πρωταγωνιστούν: Dan Stevens, Christopher Plummer, Jonathan Pryce, Morfydd Clark, Justin Edwards, Anna Murphy κ.α.

23/12/2018 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd : Stardust

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Αν είναι κάτι που απολαμβάνω την περίοδο των εορτών είναι οι ταινίες φαντασίας. Προσοχή: όχι επιστημονικής φαντασίας, αλλά εκείνες τις ταινίες που βγήκαν από τις σελίδες των παραμυθιών. Γιατί η μαγεία δεν υπάρχει μόνο χάρη στο γελαστό κυριούλη με την κόκκινη στολή που ταξιδεύει σε μίαμόνο νύχτα τον κόσμο με ένα έλκηθρο με ταράνδους μοιράζοντας δώρα.

Ο Tristan (Charlie Cox) είναι ένας νεαρός άντρας του οποίου ο ερχομός στον κόσμο ήταν μάλλον μαγικός. Όταν, όμως, πάνω στην έξαψη του νεανικού έρωτα δηλώνει πως μπορεί να φέρει στην ματαιόδοξη Victoria (Sienna Miller) το πεφταστέρι που είδαν, σίγουρα δε φανταζόταν πως στο κρατήρα όπου έπεσε το αστέρι θα έβρισκεμία όμορφη κοπέλα, την Yvaine (Claire Danes), η οποία όντως ΕΙΝΑΙ το αστέρι που έπεσε εξαιτίας ενός κοσμήματος που πέταξε ο ετοιμοθάνατος βασιλιάς του μαγικού βασιλείου του Stormhold. Ενθουσιασμένος θα την πάρει μαζί του για να αποδείξει στη Victoria την αγάπη του. Ο δρόμος της επιστροφής, βέβαια, για το χωριό πέρα από τον Τοίχο θα είναι δύσκολος, μια που την Yvaine αναζητούν τόσο μία μάγισσα, η Lamia (Michelle Pfeiffer) που η καρδιά της Yvaine θα της χαρίσει ομορφιά κι αιώνια ζωή, καθώς κι οι εναπομείναντες διάδοχοι του θρόνου του Stormhold. Η ουσία, όμως, είναι πως αυτή η περιπέτεια θα είναι η αφορμή να μάθει ο Tristan ποιος πραγματικά είναι και τις ικανότητες που κρύβει η ντροπαλή του φύση.

Η ταινία “Αστερόσκονη”βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Neil Gaiman (βλ. “Coraline”) με τη διασκευή του σεναρίου να υπογράφουν οι Jane Goldman και Matthew Vaughn, o οποίος και σκηνοθετεί. Αξίζει εδώ να αναφέρουμε πως το δίδυμο είναι εκείνο που μας έφερε το prequel universe των X-Men, αρχής γενομένης το2011 με το “X-Men: First Class”.

Αν σας αρέσουν οι ταινίες που έχουν ό,τι κι ένα αξιοσέβαστο παραμύθι (γενναίο πρωταγωνιστή, κακιά μάγισσα, damsel in distress, ΜΟΝΟΚΕΡΟΥΣ – στο τελευταίο τσίριζα από τη χαρά μου!), τότε η “Αστερόσκονη” μπαίνει στη must watch λίστα για τα Χριστούγεννα. Αν και περιστασιακά εμφανίζονται στοιχεία ιδιόρρυθμού χιούμορ, αυτά δένουν αρμονικά με την υπόλοιπη ανάλαφρη και συνάμα συναρπαστική ταυτότητα της ταινίας που, εκτός από το χιούμορ, εξυπακούεται πως περιλαμβάνει τη δράση αλλά και το συναισθηματικό στοιχείο που χαρακτηρίζουν μία τέτοια παραγωγή. Και ναι, δεν κρύβω πως η πλοκή είναι αρκετά αναμενόμενη, όμως,αυτό δεν μειώνει καθόλου την εμπειρία – ποιος δε θέλει να βλέπει ενίοτε ένα καλό “boy meets girl” flick; Και παρά την όποια προβλεψιμότητα, όσο κυλά η ιστορία τόσο πιο σαγηνευτική είναι. Κυρίως θα σταθώ σε αυτό: προσωπικά δεν κρύβω πως ταυτίστηκα με τη φιλόδοξη αναζήτηση του Tristan, καθώς δεν είμαστε λίγοι εκείνοι που αναζητούμε το άπιαστο – και πάντα η περιπέτεια είναιευπρόσδεκτη, αρκεί να μπορούμε να διαπιστώσουμε πού πραγματικά βρίσκεται ο θησαυρός που αναζητούμε…

Αν και η συνύπαρξη των πρωταγωνιστών Charlie Cox και Claire Danes αποδείχθηκε σίγουρα αρμονική, δεν κρύβω πως υπήρξαν στιγμές που ένιωσα στην αρχή πως η Danes προσπαθούσε υπερβολικά να ταιριάξει με το κλίμα της ιστορίας. Παρ’ όλα αυτά, στην πορεία έμοιαζε να εξοικειώνεται και νααλληλεπιδρά με το Cox, ο οποίος μας δίνει ένα ευχάριστο δείγμα πως δεν είναι απλά για ρόλουςόπως ο Daredevil – όχι πως μ’ενοχλεί, βέβαια! – όπως είχε κάνει, έστω και συγκριτικάλιγότερο χρόνο εμφάνισης, στη “Θεωρία των Πάντων“.Η ΜΑΓΕΙΑ (ουχί τυχαία τα κεφαλαία!) όμως πηγάζει ιδαίτερα από τη Michelle Pfeiffer, η οποία δεφοβάται το fantasy genre και το αποδεικνύει – ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να τσαλακώσει τηναντικειμενικά λαμπερή της εμφάνιση!

Πρωταγωνιστούν: Charlie Cox, Claire Danes, Michelle Pfeiffer, Mark Strong, Robert De Niro, Sienna Miller, Peter O’Toole, Rupert Everett κ.α. Αφηγητής της ιστορίας ο Ian McKellen

16/12/2018 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: The Conjuring

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Όσο επιφυλακτικός και να είναι κανείς με τις ταινίες τρόμου, η πραγματικότητα είναι πως όλοι μας έχουμε απολαύσει έστω μία – κι εδώ θα θυμίσω πως το επιβεβαιώνουν κι επιστήμονες! Απόψε, λοιπόν, προ(σ)καλώ τη γενναιότητά σας να δούμε παρέα την ταινία που έγινε αφορμή να δημιουργηθεί ένα από τα πιο δημοφιλή horror film franchises!

1971 και οι Roger (Ron Livingston) και Carolyn (Lili Taylor) Perron, μετακομίζουν με τις πέντε κόρες τους σ’ ένα εγκαταλειμμένο αγροτόσπιτο στο Rhode Island. Όμως το σπίτι κρύβει πολλά περισσότερα από αναγκαίες εργασίες αποκατάστασης κι αυτό γίνεται σύντομα αντιληπτό όταν ανεξήγητα φαινόμενα αρχίζουν να βασανίζουν την οικογένεια, τα οποία υπονοούν την παρουσία μίας σατανικής οντότητας. Τότε η Carolyn θα ζητήσει τη βοήθεια των δαιμονολόγων Ed (Patrick Wilson) και Lorraine (Vera Farmiga) Warren, οι οποίοι έχουν ερευνήσει αντίστοιχες υποθέσεις. Και φυσικά κι οι ίδιο αντιλαμβάνονται πως η οικογένεια Perron είναι στόχος ενός πνεύματος που εδώ και χρόνια έχει καταραστεί όσους πατήσουν το συγκεκριμένο κομμάτι γης.

Η ταινία “Το Κάλεσμα” εμπνέεται από την πραγματική ιστορία της οικογένειας Perron που όντως τη δεκαετία του ’70 είχε στραφεί στους Warren προκειμένου να διαλευκάνουν τα φαινόμενα που είχαν παρατηρήσει όσο ζούσαν στο σπίτι. Η ιστορία διασκευάστηκε για ένα κινηματογραφικό/δραματικό αποτέλεσμα από τους δίδυμους Chad και Carey W. Hayes (“House Of Wax” remake, 2005) κι η σκηνοθεσία είναι του σύγχρονου μαιτρ του τρόμου James Wan (“Saw” franchise).

Πρόκειται για μία ταινία τρόμου όπου οι αισθήσεις σύντομα ξεκινούν να υπερλειτουργούν, καθώς ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψει μία ξαφνική κίνηση ή ένας ήχος που θα σε προβληματίσει. Κι είναι στην αρχή τα μικρά ξαφνιάσματα που μπορεί μεν να σε προετοιμάζουν πως κάτι τρομακτικό θα ακολουθήσει, όμως αδυνατείς να αντιληφθείς τι ακριβώς είναι αυτό… μέχρι τη στιγμή που αυτό το “κάτι” έρχεται και, όσο προετοιμασμένος κι αν νιώθεις, και πάλι θα ξαφνιαστείς φωνάζοντας κάτι σαν “WTF WAS THAT???”! Όμως ο σκηνοθέτης ξέρει πως δε θέλει να σε κάνει να τινάζεσαι από το κάθισμα με το παραμικρό, αλλά προτιμά να δημιουργήσει το αίσθημα αγωνίας τη σωστή στιγμή. Ο Wan, έχοντας μία σεβαστή εμπειρία στο horror genre χάρη στα “Saw” και στο “Insidious” (εκείνη την κόκκινη μούρη ποτέ δε θα την ξεχάσω!), ξετυλίγει κι εδώ τις ικανότητές του και τη φαντασία του και σου υπόσχεται μία εμπειρία όπου η κλιμάκωση του τρόμου γίνεται με έναν τρόπο συναρπαστικό, κι αυτό επειδή τίποτα δεν είναι προβλέψιμο. Στη συνταγή προστίθεται και το cast που έχει συγκεντρώσει, με τους Patrick Wilson και Vera Farmiga να ενσαρκώνουν το ζεύγος Warren με μία ιδανική χημεία μεταξύ τους και με το σύνολο των ηθοποιών να γνωρίζει πως είναι εκείνοι που θα ολοκληρώσουν την ατμόσφαιρα τρόμου.

Είτε είστε με παρέα απόψε είτε είστε πιο… γενναίοι και δοκιμάζετε το θάρρος σας, ετοιμαστείτε! Η αποψινή κινηματογραφική βραδιά θα σας καθηλώσει, θα σας κάνει να αναπηδήσετε, ίσως και να φωνάξετε… αλλά θα το ευχαριστηθείτε, σας το εγγυώμαι!

Πρωταγωνιστούν: Patrick Wilson, Vera Farmiga, Lili Taylor, Ron Livingston, Mackenzie Foy, Shanley Caswell, Hayley McFarland, Joey King, Shannon Kook, John Brotherton κ.α.

02/12/2018 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Ο Walter White επιστρέφει (;)… στη μεγάλη οθόνη!

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Με την ολοκλήρωση του “Breaking Bad” το 2013, οι fans της σειράς βρήκαν ένα είδος παρηγοριάς στο prequel tv show “Better Call Saul”. Προφανώς, όμως, ενώ εύχονταν να ξαναδούν σε δράση τον Walter White (Bryan Cranston), δε φαντάζονταν πως ο παραγωγός των shows, Vince Gilligan, επεξεργαζόταν ήδη την ιδέα. Και τώρα που αυτή απέκτησε μία υπόσταση, πραγματοποιεί την ευχή των φίλων του White!

Σύμφωνα με πηγές του Collider, ο Gilligan έχει γράψει το σενάριο της ταινίας κι ετοιμάζεται να αναλάβει και τη σκηνοθεσία στην Albuquerque, όμως μέχρι τώρα καμία άλλη λεπτομέρεια δεν έχει δημοσιευθεί ή έστω διαρρεύσει.

Η επιβεβαίωση, όμως προήλθε από τον πρωταγωνιστή του “Breaking Bad”, Bryan Cranston, ο οποίος δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή πως “ναι, θα γυριστεί μία ταινία ‘Breaking Bad’, όμως δεν έχω λάβει το σενάριο, δεν το έχω διαβάσει. Επομένως εξακολουθεί να υπάρχει η απορία για το αν ο Walter White θα εμφανιστεί”.

Η παραπάνω δήλωση και η μυστικοπάθεια που καλύπτει το project εγείρουν ερωτήσεις όχι μόνο για τους χαρακτήρες που θα εμφανιστούν, αλλά και για το χρονικό πλαίσιο στο οποίο η ταινία θα διαδραματίζεται. Επομένως, μέχρι κάποια λαγωνικά να εντοπίσουν στα πλατό τους ηθοποιούς, κανείς δε γνωρίζει αν η ταινία θα είναι συνέχεια των γεγονότων του “Breaking Bad”, ένα prequel όπως το “Better Call Saul” ή αν θα εξελίσσεται παράλληλα με τις καταστάσεις στο “Breaking Bad”.

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για την ώρα είναι υπομονή, ωστόσο εγώ θα είμαι σε ετοιμότητα για να σας μεταφέρω τις όποιες εξελίξεις για εσάς και μόνο για εσάς, “Breaking Bad” φίλοι!

12/11/2018 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: The Child In Time

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Πριν από αρκετό καιρό σχεδόν καταβρόχθισα το “Χαμένο Παιδί” του Ian McEwan, κατατάσσοντάς το λίγο αργότερα σε ένα από τα βιβλία που με συγκλόνισαν μέχρι την τελευταία σελίδα. Πέρυσι το BBC One έδωσε σάρκα κι οστά στο βραβευμένο με το εθνικό λογοτεχνικό βραβείο Whitbread μυθιστόρημα και νομίζω πως ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε την τηλεοπτική του μεταφορά.

Όλα ξεκινούν όταν ένα πρωινό ο Stephen Lewis (Benedict Cumberbatch) πάει με την τετράχρονη κόρη του, την Kate, για τα ψώνια του σούπερ μάρκετ. Κι όλα αλλάζουν σε μία στιγμή, όταν η Kate θα ξεφύγει από την προσοχή του Stephen. Από εκείνη τη μέρα ο Stephen, παρά την ενασχόλησή του με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων και τη συμμετοχή του σε επιτροπές για την παιδική αγωγή, δε θα πάψει αν την αναζητά, έστω με την ελπίδα πως κάπου θα τη “συλλάβει” η άκρη του ματιού του. Με τη γυναίκα του, τη Julie (Kelly Macdonald) να έχει απομακρυνθεί και με μικρή παρηγοριά τους γονείς του και τον φίλο του κι εκδότη, Charles (Stephen Campbell Moore), ο Stephen ψάχνει λόγους για να προχωρήσει στη ζωή του.

Η επιμέλεια του σεναρίου για το “Χαμένο Παιδί” φέρει την υπογραφή του Stephen Butchard, ενώ η σκηνοθεσία είναι του Julian Farino (“Entourage” tv show).

Η αλήθεια είναι πως η τηλεοπτική μεταφορά του “Χαμένου Παιδιού” δεν είναι ακριβής κι αυτό το αντιλαμβάνεται όποιος έχει ήδη διαβάσει το βιβλίο του Ian McEwan. Και δε μιλάμε μόνο για την πιο σύγχρονη ατμόσφαιρα, η οποία είναι και λογική, αν σκεφτεί κανείς πως το βιβλίο γράφτηκε το 1987. Όπως επίσης έχει παραλειφθεί η φυσική/κβαντική προσέγγιση της έννοιας του χρόνου από τη γυναίκα του Charles, τη Thelma. Εντούτοις, όπως και στο βιβλίο, ο χρόνος παίζει κυρίαρχο ρόλο στη σκοπιά του Farino. Δεν είναι τόσο η ικανότητα του χρόνου να απαλύνει τον πόνου – εξακολουθούμε να μιλάμε για τον πόνο της απώλειας ενός παιδιού, κι αυτός δε μαλακώνει. Αντίθετα, πρόκειται για όσα θα ζούνε όσο κυλά ο χρόνος. Κι η αγάπη για το παιδί δε χάνεται, όσος καιρός κι αν περάσει. Ο χαμένος χρόνος, όπως απεικονίζεται μέσω του Charles, δεν αντικαθίσταται. Και με κεντρικό άξονα τον χρόνο, εν προκειμένω με μία πιο ποιητική χρήση, ο Farino μας παρουσιάζει ένα κοινωνικό δράμα που αν μη τι άλλο συγκινεί, κάνει το θεατή να ταυτιστεί με τους χαρακτήρες και οπωσδήποτε παρακινεί όσους δε διάβασαν και το βιβλίο να το κάνουν όσο πιο σύντομα γίνεται.

Για την υποκριτική ικανότητα του Benedict Cumberbatch δε θα πω πολλά, γιατί μας έχει αποδείξει πως πρόκειται για έναν ηθοποιό που εμφανώς έχει επενδύσει προσπάθεια και χρόνο για να αφομοιώσει το χαρακτήρα που θα υποδυθεί κάθε φορά. Θα μιλήσω, όμως, για την αλληλεπίδραση με τη Σκοτσέζα Kelly Macdonald, όπου οι δύο τους εμβαθύνουν στην αγωνία των γονιών που έχουν χάσει την κόρη τους και προσπαθούν να βρούνε τη (μαγική;) φόρμουλα ώστε αυτή η απώλεια να μην τους διαλύσει. Ναι, είναι παραπάνω από λογικό η ένταση των πρώτων στιγμών να αναπτύσσεται σε αποξένωση, όμως κανείς δε μπορεί να μείνει απαθής μπροστά στη σύμπραξη των δύο ηθοποιών που εξωτερικεύουν την αγάπη που υπάρχει ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες τους παρά τον ανείπωτο πόνο.

Με λίγα λόγια; Αν και πρόκειται για μία τηλεταινία, αν το DVD club σας είναι ενημερωμένο, θα σας ευχηθώ απλά να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!

Πρωταγωνιστούν: Benedict Cumberbatch, Kelly Macdonald, Steohen Campbell Moore, Saskia Reeves, Beatrice White, Richard Durden, Geraldine Alexander κ.α.

11/11/2018 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: Bringing Up Baby

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Βραδάκι Κυριακής, φίλοι μου, κι είναι ό,τι πρέπει για να χαλαρώσουμε στο σπίτι με μία καλή ταινία. Γι’ απόψε λέω να ταξιδέψουμε στο χρόνο και να απολαύσουμε μία ιδιαίτερη κωμωδία από το 1938!

Ο dr. David Huxley (Cary Grant) είναι ένας πράος παλαιοντολόγος ο οποίος διεκδικεί μία μεγάλη δωρεά για το μουσείο του. Μόνο που στην προσπάθειά του να κλείσει τη συμφωνία θα συναντήσει τη Susan (Katharine Hepburn), μία αυθόρμητη κι ελαφρώς (;;;) άχαρη κοσμική δεσποινίδα που θα τον φέρει ουκ ολίγες φορές σε τουλάχιστον αμήχανη θέση. Το αποκορύφωμα της ιδιόρρυθμης γνωρίμιας τους έρχεται όταν, παρεξηγώντας πως ο David είναι ζωολόγος (κι έχοντάς τον ερωτευτεί!), θα τον παρασύρει σε μία διαδρομή ως το Κονέκτικατ για να μεταφέρουν τον Baby, μία εξημερωμένη λεοπάρδαλη που βρήκε ο αδερφός της Susan στη Βραζιλία, στο κτήμα της θείας της. Φυσικά, όταν κανείς ταξιδεύει με μία τέτοια εκρηκτική προσωπικότητα και… μία λεοπάρδαλη, πόσο ομαλά μπορεί να εξελιχθεί οποιαδήποτε κατάσταση;

Η “Γυναίκα με τη Λεοπάρδαλη” εμπνέεται από μία σύντομη ιστορία του Hagar Wilde, ο οποίος συνεργάστηκε για το σενάριο με τον Dudley Nichols (“For Whom The Bell Tolls”, 1943). Η σκηνοθεσία είναι του Howard Hawks (“Gentlemen Prefer Blondes”, 1953).

Η ταινία θεωρήθηκε εκείνη την εποχή μία από τις εμπορικές αποτυχίες της Hepburn που έδωσαν στην ηθοποιό το χαρακτηρισμό “δηλητήριο του box office” (λεπτομέρειες εδώ). Λοιπόν, θα διαφωνήσω κάθετα, κι όχι μόνο επειδή η Katharine Hepburn είναι από τις αγαπημένες μου ηθοποιούς του παλιού (καλού) σινεμά!

Πρόκειται για μία σπαρταριστή κωμωδία από τη στιγμή που συναντιούνται οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες, με σκηνές αδεξιότητας που πανεύκολα κάνουν το θεατή να γελάσει με την ψυχή του. Κι αν κι η αλήθεια είναι πως γενικώς αποφεύγω τις goofy movies (ειδικά τα τελευταία δέκα χρόνια, τουλάχιστον) η “Γυναίκα με τη Λεοπάρδαλη” θα μπορούσε (κι ίσως θα έπρεπε) να είναι ένα παράδειγμα για τους σύγχρονους κινηματογραφιστές. Γιατί το χιούμορ που βγάζει είναι αβίαστο, με διαλόγους που η ανταλλαγή τους θυμίζει “πολυβόλο”, κάνοντας τα εκατό λεπτά της ταινίας να κυλούν αρμονικά και σίγουρα ευχάριστα – αν όχι απολαυστικά.

Η “πινελιά” που κάνει την ταινία να ξεχωρίσει είναι οπωσδήποτε ο συνδυασμός της Hepburn με τον Grant. Η Hepburn παίρνει στοιχεία του αδάμαστου χαρακτήρα της (τη βλέπουμε ακόμη και να φοράει παντελόνια και να παίζει golf, ό,τι ακριβώς λάτρευε, δηλαδή!) και τα προσαρμόζει στη Susan της δίνοντάς τους μία νότα ανάλαφρη και μία αύρα παιδικής σχεδόν αθωότητας. Ο δε Grant αποτελεί έκπληξη για όσους τον έχουν παρακολουθήσει ως έναν μυστηριώδη γόη, όπως στο “To Catch A Thief” και το “An Affair To Remember” γιατί, αν και η κωμωδία δεν του είναι άγνωστη (βλ. “The Philadelphia Story”), εδώ υποδύεται έναν άνθρωπο αν μη τι άλλο φιλήσυχο που απλά βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή… ή μήπως όχι;

Πρωταγωνιστούν: Katharine Hepburn, Cary Grant, May Robson, George Irving, Fritz Feld, Walter Catlett κ.α.

04/11/2018 0 comments

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

«Vox Lux»: H Natalie Portman στον πιο εκκεντρικό ρόλο της καριέρας της

written by Νατάσσα Σχοινά

Πολυβραβευμένη ηθοποιός, με ένα Oscar («BlackSwan»), δύο Χρυσές Σφαίρες («Closer», «Black Swan»), ένα βραβείο BAFTA («Black Swan»)κι ένα SAG Award («Black Swan»), η Natalie Portman έχει χαρίσει στο κοινό κατά τα χρόνια της καριέρας της ερμηνείες που αποδεικνύουν διαρκώς το υποκριτικό της ταλέντο. Έχει, όμως, βρεθεί και στην καρέκλα του σκηνοθέτη, για την ταινία μικρού μήκους «Eve» και για το βιογραφικό δράμα «A Tale of Love and Darkness», ενώ το 2008 διετέλεσε ως ο νεότερος κριτής στο Φεστιβάλ των Καννών.

Το νέο της βήμα στο χώρο της υποκριτικής αποτελεί ένας ρόλος αρκετά διαφορετικός από αυτούς που την έχουμε συνηθίσει, για χάρη του οποίου θα υποδυθεί μία πολύ εκκεντρική, παγκόσμια popstar. H Celeste, όπως ονομάζεται, πέρα από τραγουδίστρια, είναι μία γυναίκα με ξεσπάσματα θυμού και μία μάνα που κάνει το καλύτερο που μπορεί για να μεγαλώσει την κόρη της. Σε μικρή ηλικία, επέζησε μίας βίαιης τραγωδίας κι έπειτα έγινε superstar αφότου τραγούδησε στην επιμνημόσυνη δέηση. H Raffey Cassidy έχει αναλάβει να ενσαρκώσει τον ρόλο της Portman σε μικρή ηλικία, και ο Jude Law υποδύεται τον manager της.

Σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Brady Corbet, Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης, γνωστός για τον ρόλο του Mason Freeland στην ταινία «Thirteen». Το σκηνοθετικό του ντεμπούτο έγινε με το «The Childhood of a Leader», μία ταινία που του χάρισε τα βραβεία Best Debut Film και Best Director στο 72^ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών της Βενετίας.

Ανάμεσα στο υπόλοιπο cast θα δούμε τους: Christopher Abbott («The Sinner», «Girls», «First Man»), Willem Dafoe («Spider-Man», «John Wick», «Murder on the Orient Express»), Jennifer Ehle («Pride and Prejudice», «The King’s Speech», «Zero Dark Thirty»), Stacy Martin («Nymphomaniac», «All the Money in the World», «High-Rise»), Matt Servitto («Enchanted», «Law & Order», «The Sopranos»).

Η ταινία θα ξεκινήσει να προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες της Αμερικής στις 7 Δεκεμβρίου, κι από εκεί θα συνεχίσει παγκοσμίως.

31/10/2018 0 comments

Newer Posts

Older Posts