Αντιγόνη Vs. Μαρία: Ποια είναι η ιδανική δουλειά;

Η αλήθεια είναι πως στην εποχή που ζούμε, το θέμα «δουλειά» είναι αρκετά ευαίσθητο. Πολλοί μάλιστα αναγκάζονται να εργαστούν σε θέσεις που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο που σπούδασαν ή να κάνουν αυτό που τους αρέσει. Αυτό, φυσικά, δε σημαίνει πως εγκαταλείπουμε τις προσπάθειες ώστε να καταφέρουμε να κάνουμε τη δουλειά που μας γεμίζει. Με τη Μαρία σήμερα αποφασίσαμε να συζητήσουμε για τους κλάδους εργασίας όπου νιώθουμε «στο στοιχείο μας». Εγώ εργαζόμενη σε χώρο υγείας νιώθω πως τελικά βρέθηκα εκεί που θα έπρεπε να είμαι, χωρίς μάλιστα να το ξέρω εξαρχής αυτό. Η Μαρία από την άλλη είναι της άποψης «αν μπορείς να κάνεις το χόμπι σου επάγγελμα, κάν’ το». Μαρία μου, μικρή μου δημιουργική φυσιογνωμία, σε ακούμε!

journalisme 1     «Η ελευθεροτυπία είναι μεγάλη αρετή…» (από την Μαρία Παπουτσάκη)

Νομίζω πως είναι η πρώτη – και τελευταία λογικά – φορά που θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Επιτυχημένος επαγγελματίας είναι αυτός που κάνει αυτό που αγαπάει. Εγώ έχω την ευκαιρία, λοιπόν, να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα. Φυσικά θα μπορούσα να γίνω εκπαιδευτής σκύλων από τη στιγμή που λατρεύω τα πιστά αυτά τετράποδα. Ή ακόμη καλύτερα να γίνω δασκάλα χορού. Τελικά, με κέρδισε η δημοσιογραφία.

Όταν αποφάσισα να γίνω δημοσιογράφος, δεν φανταζόμουν πόσο υπέροχος είναι αυτός ο χώρος. Είναι πραγματικά μαγική η αίσθηση της ελευθερίας λόγου, της συλλογής στοιχείων, της ενημέρωσης. Εγώ την έμαθα αλλιώς τη δημοσιογραφία. Αηδιάζω με τον τρόπο που την χρησιμοποιούν κάποιοι. Εκμεταλλεύονται αυτή τη δύναμη αυτή για να προβάλλουν αυτό που εκείνοι θέλουν. Η δημοσιογραφία για μένα σημαίνει ελευθερία.

Αν με έβαζες να διαλέξω μόνο έναν κλάδο από αυτό το επάγγελμα, θα σου απαντούσα ότι δεν γίνεται. Μπορεί να έχω κάποιες προτιμήσεις, όπως το αστυνομικό ρεπορτάζ ή οι απόψεις για επίκαιρα θέματα, όμως δεν θα μπορούσα όλη μου τη ζωή να αρκεστώ σε ένα. Είναι σαν να σε βάζουν μέσα σε ένα ζαχαροπλαστείο, να σου λένε ότι μπορείς να φας ό,τι και όσο θες και εσύ να τρως μόνο προφιτερόλ. Ε, δεν γίνεται! Θα μπεις στον πειρασμό να δοκιμάσεις και κάτι άλλο. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τη δημοσιογραφία.

Το κάθε ρεπορτάζ και ο κάθε τομέας είναι διαφορετικός. Το καθένα, βέβαια, έχει τη γλύκα του. Προσωπικά, χαίρομαι πολύ που μπορώ ακόμα να εκφράζομαι ελεύθερα και δημόσια όπως κάνω τώρα, χωρίς να με χειραγωγεί κάποιος. Δεν θα ήθελα να μου συμβεί ποτέ. Δεν θέλω, βρε αδερφέ, για μερικά χρήματα να διαστρεβλώνω ειδήσεις που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις και χαλιναγωγούν την σκέψη και την κρίση του καθενός. Θέλω να λέω την αλήθεια και την γνώμη μου με τον δικό μου τρόπο. Κάτι που ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν συμβαίνει στην Ελλάδα.

Journalisme 3  Είμαι σίγουρη ότι και εσύ θα ήσουν καταπληκτική σε αυτή τη δουλειά. Είσαι “μαμούνι” , όπως και εγώ. Σου αρέσει να ψάχνεις και να ψάχνεσαι. Να μιλάς με διαφορετικούς ανθρώπους – από ηθοποιούς μέχρι δολοφόνους -, να αναζητάς την αλήθεια και να μαθαίνεις κάθε μέρα κάτι καινούριο.

Ίσως γι’ αυτό είναι όμορφη η “κυρά-δημοσιογραφία”. Γιατί δεν βαριέσαι ποτέ μαζί της. Πάντα θα υπάρχει κάτι καινούριο να αναλύσετε και να συζητήσετε.

Ο λόγος σε εσένα, φίλη μου…

doctor with male patient  Δουλεύοντας με τους ανθρώπους… γίνεσαι πιο ανθρώπινος (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)

Κατ’ αρχάς να σ’ ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια που θεωρείς πως θα τα κατάφερνα καλά αν αποφάσιζα να ασχοληθώ με τον κλάδο σου! Ναι, η αλήθεια είναι πως είμαι ζιζάνιο! Όσο για το τι σημαίνει πραγματικά «δημοσιογραφία» και τι ισχύει στην Ελλάδα, πονεμένη και μεγάλη ιστορία για άλλο… επεισόδιο!

Παρ’ όλα αυτά, έπειτα μάλιστα από σχεδόν μία δεκαετία που εργάζομαι στον κλάδο της υγείας, δε νομίζω πως θα το άλλαζα.

Ομολογώ πως όταν ξεκίνησα να δουλεύω στο χώρο που είμαι, ήμουν τρομοκρατημένη. Πίστευα πως δε θα τα κατάφερνα, πως ήμουν «έξω από τα νερά μου». Και να σκεφτείς πως δεν είμαι σε πόστο όπου έχω άμεση επαφή με τους ασθενείς, δε θα κληθώ να κάνω ένεση, για παράδειγμα. Από την άλλη, όμως, είμαι και λίγο – καλά, καλά, απίστευτα! – εγωίστρια και πεισματάρα! Θεωρώντας πως μία δουλειά είναι σαν την οδήγηση (δεν ξέρεις να οδηγείς παρά όταν βγεις στο δρόμο μετά τις εξετάσεις του διπλώματος) αποφάσισα να στρωθώ και να μάθω.

Το ότι είμαι σε θέση γραφείου δε σημαίνει πως είμαι κι αποστασιοποιημένη από το υπόλοιπο περιβάλλον της δουλειάς. Ειδικά όταν μιλάμε για μία μικρή μονάδα. Αντίθετα, κάθεσαι να γνωρίσεις τον άνθρωπο που ήρθε στο χώρο σου επιζητώντας τις υπηρεσίες σου. Φροντίζεις να μάθεις τι του αρέσει και τι όχι, πέρα από το ιατρικό του ιστορικό. Τον μαθαίνεις κι από την οικογένειά του, φυσικά φροντίζεις να γνωρίσεις κι αυτήν καλύτερα. Όσο παράξενο κι αν φαίνεται, όταν γνωρίζεις καλύτερα τον ασθενή και το περιβάλλον του, διευκολύνεται περισσότερο η δουλειά σου.

                Δεν αρκεί, βλέπεις, το πρακτικό σκέλος της δουλειάς στο χώρο της υγείας. Δεν αρκεί να δώσεις σωστά τη φαρμακευτική αγωγή. Σ’ αυτή τη δουλειά πρέπει να είσαι λίγο απ’ όλα. Νοσηλευτής, θεραπευτής, ψυχολόγος, αλλά κυρίως ένα φιλικό πρόσωπο. Δε θέλεις να σε βλέπει με δέος ο εκάστοτε ασθενής, αλλά σαν κάποιον που πραγματικά προσπαθεί να τον βοηθήσει. Το ίδιο ισχύει και για την οικογένεια του ασθενή. Ακόμη κι αν η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη, είναι βασικό να τον προσεγγίσεις ανθρώπινα.

Πρόσεξε, δε λέω να του χρυσώσεις το χάπι, αλλά είναι βασικό να μπορεί να νιώσει πως απέναντί του έχει κάποιον ο οποίος προσπαθεί να τον βοηθήσει να ανταπεξέλθει σε μία δύσκολη κατάσταση. Γιατί, κακά τα ψέμματα, εκείνη τη στιγμή δε θέλεις τόσο τον επιστήμονα και τον ειδικό όσο τον άνθρωπο.

health 1   Ναι, υπάρχουν κι οι δύσκολες στιγμές. Ναι, υπάρχουν και μέρες που νιώθεις πως διακυβεύεται ακόμη κι η υπομονή σου. Ειδικά όταν το μυαλό σου χοροπηδάει αναλογιζόμενος τις εξελίξεις που μπορούν να επηρεάσουν τη δουλειά σου ή τα όποια οικογενειακά/προσωπικά προβλήματα που αντιμετωπίζεις. Από την άλλη, όμως, όταν βλέπεις πως κατάφερες να κάνεις τον άνθρωπο απέναντί σου να αισθανθεί έστω λίγο καλύτερα, αυτό είναι ανταμοιβή από μόνο του. Συν του ότι είναι ένας πολύ καλός τρόπος να κοντρολάρεις τα όποια αρνητικά συναισθήματα.

Όπως είπα και στον πρόλογο, όταν ξεκίνησα να εργάζομαι στο χώρο που βρίσκομαι, δεν ήξερα καν αν ανήκω εδώ. Με το χρόνο, όμως, κατάλαβα πως τελικά… δε θα ήθελα να είμαι κάπου αλλού!

Αγαπητοί μας φίλοι, ποια θεωρείτε – για σας- ότι είναι  η ιδανική δουλειά;

-Περισσότερες πληροφορίες για τη Μαρία Παπουτσάκη , μπορείτε να διαβάσετε εδώ

-Περισσότερες πληροφορίες για την Αντιγόνη Αδαμοπούλου, μπορείτε να διαβάστε εδώ

You may also like