• ABOUT US
  • K-MAG TEAM
  • ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
kmag
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHOLOGY & RELATIONSHIPS
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ & ΦΙΛΟΙ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ & ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ
Category:

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΑΠΟΨΕΙΣ

H Casey Legler είναι ο ιδανικός άντρας;

written by Κατερίνα Μαντά

Casey Legler Η αφορμή για αυτό το άρθρο είναι το ομότιτλο, αλλά χωρίς ερωτηματικό, δημοσίευμα στο site του περιοδικού ΓΥΝΑΙΚΑ… Το εν λόγω κείμενο αναφέρεται σε μία Γαλλίδα αθλήτρια, πρώην κολυμβήτρια η οποία συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1996 με την εθνική της ομάδα , πλέον κατοικεί στη Νέα Υόρκη και ασχολείται με την Τέχνη. Είναι επίσης η μοναδική γυναίκα που έχει συμβόλαιο με το πρακτορείο μοντέλων Ford -το αντρικό τμήμα- για να συμμετέχει σε καμπάνιες και φωτογραφίσεις ως άντρας.
Ο λόγος για την Κέισι Λεγκλέρ, την ηρωίδα της νέας διαφημιστικής εκστρατείας της φίρμας All Saints, η οποία νοιώθει εξίσου άνετα με τακούνια και με αντρικά κοστούμια -μόνο που φωτογραφίζεται αποκλειστικά με κοστούμια.
Αποποιείται τον χαρακτηρισμό του “ανδρόγυνου”, τον οποίο όμως βιώνει ένα άλλο μοντέλο άνδρας, που φωτογραφίζεται και κάνει λαμπρή καριέρα στις μεγαλύτερες πασαρέλες του κόσμου, ο Adrej Pejic.

Adrej PejicaaaaaΓια να είμαι ειλικρινής δεν γνώριζα την ύπαρξη του-ίσως τον είχα δει σε κάποια editorial μόδας αλλα δεν είχα δώσει καμία σημασία.Τον “ανακάλυψα’ πριν μερικές μέρες όταν κάπου διάβασα ότι παντρεύτηκε “με παπά και με κουμπαρο”! Διαβάζοντας την ιστορία του και ψάχνοντας στο ιντερνετ, είδα ότι προκειται για έναν νεαρό άνδρα που ποτέ δεν έκρυψε τον ανδρισμό του, και στις πασαρέλες φοράει κανονικότατα γυναικεία ρούχα, χωρίς ειδικά προσθέματα… ειναι απλά ένας άνδρας που εργάζεται ως μοντέλο γυναικείων ρούχων!

Δύο περιπτώσεις ανθρώπων με διαφορετικό background, που θα μπορουσαν να χαρακτηριστουν συνάδελφοι, και αλλάζουν τα δεδομένα της συγκαταβατικής γυναικείας και ανδρικής ομορφιάς…

07/03/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Δεν αντέχω την ημέρα του Άγιου Βαλεντίνου!

written by The K-magazine

420047_369272453100060_9262594_n

Σήμερα είναι η μέρα των ερωτευμένων και χιλιάδες πεταλούδες πετούν γύρω-γύρω. Που είναι οι πεταλούδες να κάνω σκηνικό; Τα πουλάκια κελαηδούν, ο ήλιος λάμπει και οι ερωτευμένοι τρέχουν στο δάσος με το καλάθι του πικ-νικ ανά χείρας. Τι δεν γίνεται ; γιατί δεν έχει καλό καιρό; Όχι δεν το δέχομαι! Πότε θα γιορτάσουν τα παιδιά τον έρωτα τους τώρα; Αφού η μέρα των ερωτευμένων είναι σήμερα. Αύριο θα έχουμε ξεμείνει από λουλούδια και σοκολατάκια μη σου πω και από έρωτα!!

Μπορείς να με πεις κυνική, μπορείς να με πεις πεζή και ό, τι άλλο θέλεις, δεν είμαι. Είμαι αθεράπευτα ρομαντική και τρομερά μεγάλο «θύμα» του ρομάντζου γενικά. Αλλά αυτή τη μέρα γίνομαι Χριστουγεννιάτικο δέντρο από τα λαμπάκια που ανάβουν πάνω μου. Δεν μπορώ τον οργασμό της καρδούλας, τι να κάνουμε… δεν αντέχω που ξαφνικά όλα γύρω μου παίρνουν την απόχρωση του κόκκινου και ροζ ή ότι ξαφνικά πρέπει να είναι όλα μέσα στη καλή χαρά και τον έρωτα. Οι δε ερωτευμένοι ,πάλι που είναι φαν αυτής της γιορτής αρχίζουν τις αγαπούλες και τα «γουτσου γουτσου» σαν να μην υπάρχει αύριο. Συγνώμη κιόλας, τώρα το θυμηθήκατε ότι αγαπιέστε; Γιατί αν το θυμηθήκατε τώρα… κάτι λάθος κάνετε.

Γενικά αυτή η «γιορτή» μου θυμίζει όλους εκείνους που ξαφνικά, με το που γίνουν ζευγάρι μεταλλάσσονται, και από κανονικοί άνθρωποι αρχίζουν να μιλούν μία άλλη γλώσσα που περιέχει λέξεις, που ακούγονται σαν να μιλάει μωρό στα πρώτα του λογάκια ή σαν μειώθηκε ξαφνικά το λεξιλόγιο τους στα «ματάκια μου, καρδούλα μου, αγαπάκι μου, ψύχη μου». Ο άλλος ξαφνικά δεν έχει όνομα είναι το κουρκουμπινάκι! Σε αυτές τις περιπτώσεις ψάχνω διακριτικά το κοντινότερο μπάνιο.

514_400x400_NoPeelΕίναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό όταν ερωτεύεσαι να γίνεσαι πιο ρομαντικός, πιο λυρικός και πιο ευαίσθητος. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνεσαι γελοίος ή ακόμα χειροτέρα να προσπαθήσεις να αποδείξεις στους γύρω σου πόσο ερωτευμένος και ευτυχισμένος είσαι.

Η πραγματική ευτυχία από τον έρωτα, φαίνεται από μέτρα μακριά, και όσο και αν προσπαθήσεις δεν κρύβεται. Για αυτό και δεν μπορώ να ακούω όλα αυτά τα σαχλά, ειδικά όταν φαίνεται ότι λέγονται για να ειπωθούν.

Επίσης πάντα ήμουν της άποψης ότι ο αληθινός και ουσιαστικός έρωτας γιορτάζει κάθε μέρα, σε κάθε βλέμμα, σε κάθε φιλί, σε κάθε «Καλημέρα» και σε κάθε «Καληνύχτα». Αν μετά από ένα χρόνο θα με κοιτάζει με το ίδιο βλέμμα που με κοιτούσε την πρώτη μέρα, εκεί μετράει ο έρωτας, όχι αν στις 14 Φεβρουαρίου θα θυμηθεί να μου πάρει ένα κουτί σοκολατάκια σε σχήμα καρδιάς.

14/02/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Γιορτάζει μόνο μία μέρα ο Έρωτας;

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

CupidΣήμερα, του Αγίου Βαλεντίνου, εκτός από τα ζευγαράκια που θα περπατάνε «μαγεμένα», το μάτι σου σίγουρα θα πέσει σε ανθοπωλεία, ζαχαροπλαστεία ή καταστήματα με είδη lingerie σε σημείο που.. θα κοκκινίσει από τις απειράριθμες καρδούλες που θα στολίζουν τις βιτρίνες τους. Πιθανώς τα μάτια σου να κάνουν… κι «Έρωτες»! Ξέρεις, εκείνο το μικρό φτερωτό πιτσιρίκι που πετάει δεξιά κι αριστερά τσίτσιδο, σημαδεύει με τα βέλη του κι όποιον πετύχει.

Ομολογώ, αν σου μιλήσει κάποιος για μένα, κατά 99,99999999% δε θα σου πει πως είμαι κι από τις πιο ρομαντικές ψυχές που ξέρει. Αν κι υπήρξε μία μικρή περίοδος της ζωής μου που μου άρεσαν κι οι καρδούλες, και τα λουλούδια, και τα αρκουδάκια, κι οι τούρτες σε σχήμα καρδιάς (ΟΚ, τις τελευταίες τις έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση, είτε σε σχήμα τούρτας, είτε όχι!). Κάποια στιγμή όμως (ευτυχώς όχι πολύ αργά!) άρχισα όλα αυτά να τα βρίσκω υπερβολικά. Σε σημείο που με εκνεύριζαν κιόλας, θα έλεγα.

 

Όσες φορές η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου με βρήκε στο πλάι κάποιου, θυμάμαι πως τον προειδοποιούσα να μην κάνει τίποτα από όσα προβλέπονται «λόγω της ημέρας», που έλεγε κι η Δέσπω Διαμαντίδου στο «Η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα». Και ναι, μία φορά που δεν πρόλαβα το «κακό», ομολογώ πως αγριοκοίταξα μία την εξεζητημένη ανθοδέσμη και μία εκείνον το δύσμοιρο (νά’ ναι καλά εκεί που είναι τώρα!).

You've got mail

Όχι, δεν είμαι καμία στριμμένη. Αλλά καταλάβετέ με. Ο έρωτας δικαιούται μόνο μία μέρα να γιορτάζει; Εγώ σας λέω πως όχι. Άσε που, ναι, θα το πω: θεωρώ πως έχει εμπορευματοποιηθεί ως εκεί που δεν πάει. Αλλά αφήστε το αυτό, δεν είναι της παρούσης. Να τι πιστεύω εγώ πως είναι έρωτας.

*Έρωτας είναι…
… να μιλάς σε κάποιον για τον/την αγαπημένο/η σου και τα μάτια σου να λάμπουν, ακόμη κι αν περιγράφεις ένα συμβάν άνευ ιδιαίτερης σημασίας.
*Έρωτας είναι…
… να ξέρεις να δέχεσαι τον/την αγαπημένο/η σου ακόμη και με τις μικρές του/της ιδιοτροπίες. Πρώτον, κανείς δεν είναι τέλειος. Άλλωστε, νομίζω θα βαριόμασταν! Δεύτερον, αυτές οι μικρές ιδιοτροπίες είναι ένα από τα «καρυκεύματα» σε μία σχέση.

*Έρωτας είναι…
… να τον/την αφήνεις ελεύθερο/η για να κάνει πράγματα που τον/την γεμίζουν κι ικανοποιούν χωρίς να γκρινιάζεις, χωρίς να παραπονιέσαι κι εν γένει χωρίς αυτά να τα ανάγεις σε… μεσανατολικό. Μην την «πυροβολείς» με τηλεφωνήματα να πας να τη βρεις όπου κι αν είναι. Άφηνέ τον να βρίσκει έξω τους φίλους του, υπάρχουν κι αυτοί στη ζωή του εκτός από σένα. Μη σου πω να τον ενθαρρύνεις κιόλας να το κάνει. Ο έρωτας απελευθερώνει, δεν πνίγει τον άλλον.

*Έρωτας είναι…
… να κοιτάζει ο ένας τον άλλον στα μάτια και να τα λένε όλα, χωρίς να χρειάζεται να βγει λέξη από τα χείλη σας.

*Έρωτας είναι…
… να του/της πιάνεις το χέρι όταν σ’ έχει ανάγκη και την ίδια στιγμή να σε κοιτάζει έχοντας πάρει το θάρρος που χρειάζεται.

*Έρωτας είναι…
… να νιώθεις πως μόλις έλαβες το ομορφότερο δώρο της ζωής σου όταν σου χαμογελάσει.

*Έρωτας είναι…
… όταν σ’ αγκαλιάζει και νιώθεις ασφαλής μέσα στην αγκαλιά του/της.

*Έρωτας είναι…
… κάθε φιλί όπου νιώθεις πως ο χρόνος παγώνει και πλέον είστε μόνο οι δυο σας στον κόσμο.

*Έρωτας είναι…
… όταν θέλεις ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου να ξέρει ποιος/α πραγματικά είσαι όταν όλα γύρω μοιάζουν να καταρρέουν. Ακριβώς όπως λέει στην «Iris» ο John Rzeznik των Goo Goo Dolls.

Lady and the TrampΚάποιοι ίσως πιστεύετε πως συγχέω τον έρωτα με την αγάπη. Δεν είναι έτσι. Έρχεται η στιγμή που ο έρωτας, το πάθος που τον διακατέχει κι η αγάπη γίνονται ένα και μάλιστα τόσο αρμονικά. Και μπορούν να είναι εξίσου δυνατά. Γιατί ό,τι κάνετε για τον άλλον θα το κάνετε γιατί σας γεμίζει και γιατί δεν έχετε την παραμικρή αμφιβολία πως αξίζει. Τότε θα συνειδητοποιήσετε πως μπορείτε να κάνετε κάθε μέρα της ζωής σας… μέρα του Αγίου Βαλεντίνου.

Και τότε θα νιώσετε πως πραγματικά γιορτάζετε τον έρωτα και την αγάπη με τον άνθρωπό σας και δε θα χρειάζονται ούτε λούτρινα ζωάκια, ούτε λουλούδια, ούτε, φυσικά, οι όποιες υπερβολές!

14/02/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Ο ρατσισμός δεν έχει πρόσωπο!

written by Κατερίνα Μαντά

racism_430Στο διαδίκτυο έχει γίνει χαμός με αυτό το φανταστικό βίντεο με τίτλο «Βάλτε το ρατσισμό στη θέση του».
Πρόκειται για το πιο έξυπνο αντιρατσιστικό βίντεο! Η υπόθεση έχει ως εξής:
Στην οικονομική θέση μιας πτήσης, μια γηραιά λευκή κυρία κάθεται δίπλα σε έναν μαύρο νεαρό. Η κυρία φωνάζει την αεροσυνοδό για να διαμαρτυρηθεί, λέγοντας «δεν μπορώ να συν-ταξιδέψω με έναν νέγρο!».
Η συνομιλία και η απάντηση από την αεροσυνοδό είναι νομίζω αυτό που όλοι θα θέλαμε να απαντήσουμε σε μία παρόμοια κατάσταση, χωρίς καν να υψώσει τον τόνο της φωνής της!

Εχετε υπάρξει θύμα ρατσισμού;
Προσωπικά ναι…και για διάφορους λόγους: ως Ελληνίδα στο εξωτερικό, ως γυναίκα (που δεν ήμουν ψηλή, ξανθιά και με τέλειες αναλογίες) στη δουλειά. Ναι φυσικά… γιατί η αξιοκρατεία είναι υπέροχη ως ιδέα, αλλά στην πράξη, ειδικά για τους άνδρες λίγο δύσκολο να την «υπηρετήσουν». Είναι ενοχλητικό για κάποιους ή κάποιες να είσαι ένας απλός κανονικός άνθρωπος που προσπαθείς με τις γνώσεις σου και τις ικανοτητές σου να κάνεις τη δουλειά σου!
Γιατί σαφέστατα θα ήταν πολύ πιο εύκολη η ζωή μου και η αποδοχή μου σε προηγούμενο χώρο εργασίας αν ήμουν πιο σέξυ, λίγο χαζοβιόλα και πιο έτοιμη για όλα!

Κι αν έχεις κάποια κιλά παραπάνω ή δεν έχεις την τέλεια μύτη…. αντε να έχεις μέλλον! σωστά;

Ευτυχώς στο εξωτερικό ξεπεράστηκε γρήγορα το “πρόβλημα» ότι ήμουν Ελληνίδα, γιατί με τη συμπεριφορά μου και τη δουλειά μου απέδειξα ότι είχα σοβαρό σκοπό και στόχο να σπουδάσω κι όχι να περάσω καλά!
Στην Ελλάδα όμως, το βλέπω ακόμα, η γυναίκα για να πετύχει πρέπει ή να είναι πολύ «σκυλί» στη δουλειά της και να μην σηκώνει «μύγα στο σπαθί της» ή να βλέπει τη ζωή πιο «ανάλαφρα»! Τελος πάντων….

14/02/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Το θαύμα της νέας ελληνικής τηλεόρασης!

written by Ιωαννα Βλασση

tv greek 3Αυτή τη φορά λέω να κάνω ένα zapping στην ελληνική τηλεόραση, έτσι βρε παιδί μου, για να δω τι παίζει!
Λέω να ξεκινήσω με τα κανάλια που επιλέγουν από το πρωί ως το βράδυ να βγάλουν τους βουλευτές στα παράθυρα και τους αφήνουν εκεί να χτυπιούνται για ώρες, κλίνοντας το ρήμα «κλέβω» σε όλους τους χρόνους και σε όλες τις εγκλίσεις, μα τηρώντας ευλαβικά το β’ πρόσωπο, και ποτέ μα ποτέ το α’ για προφανείς λόγους! Αλήθεια, πόσο κλισέ είναι η εικόνα των πολιτικών που βγαίνουν στα παράθυρα και τσακώνονται, όπως ακριβώς έβγαιναν στα παράθυρα και οι νοικοκυρές της παλιάς εποχής και τσακώνοντας για τη μπουγάδα…

Μπα, θ’ αλλάξω κανάλι! Τώρα βλέπω τη Ναζλί στην οθόνη μου (σίγουρα θα τη θυμάστε! Αυτή ήταν η αρχή του «κακού»!) με νέα coup, αλλά προς Θεού, πάντα με την ίδια κλαίουσα διάθεση ( ε, μην αλλάξουμε και τελείως και δε γνωριζόμαστε!) Φυσικά, κάθε πρωταγωνίστρια τουρκικού σίριαλ που σέβεται και εκτιμά τον εαυτό της οφείλει να κλαίει, να κλαίει… σε κάθε σκηνή, σε κάθε τρέιλερ, γιατί σ’ αυτά τα σίριαλ το δάκρυ ρέει άφθονο, καθώς κάπου εκεί βρίσκεται ένας Τούρκος μεγιστάνας που τις παρατάει για κάποια άλλη… Ααα, θα ξαναλλάξω κανάλι γιατί πάλι βαρέθηκα!

Να τη και η αποθέωση της μαγειρικής! Διότι, σου λένε οι καναλάρχες, είτε το θέλεις είτε όχι, θα μάθεις να μαγειρεύεις, ανεπρόκοπη! Ώρες – ώρες πιστεύω ότι οι απανταχού γιαγιάδες συνωμότησαν με το σύμπαν και βρήκαν έναν τρόπο για να μάθουν επιτέλους οι νέοι να μαγειρεύουν! Απ’ την άλλη αναρωτιέμαι αν αυτές οι εκπομπές δίνουν λύσεις σε νοικοκυρές σε απόγνωση ή απλώς κάνουν τα στομαχάκια των παιδιών που λιποθυμούν από την πείνα στο σχολείο, να γουργουρίζουν περισσότερο.

Πάντως, όπως και να’ χει θεωρώ ότι λείπουν πολλά πλέον από την ελληνική τηλεόραση. Οκ συμφωνούμε όλοι ότι επιτέλους κόπηκαν εκπομπές/ σίριαλ απαράδεκτου καλλιτεχνικού αποτελέσματος, όμως επειδή μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, υπάρχουν κάποιες εκπομπές που θα έπρεπε να υφίστανται ακόμη.

tv 1 Η καλή μυθοπλασία, τα παρεΐστικα τηλεπαιχνίδια, οι σατιρικές εκπομπές, οι εκπομπές με ταξιδιωτικό περιεχόμενο και πλείστες άλλες τηλεοπτικές επιλογές επιμορφωτικού χαρακτήρα λείπουν πλέον από την καθημερινότητά μας, και μιας και οι έξοδοι περιορίζονται ολοένα και περισσότερο, η τηλεόραση γίνεται ίσως το οικονομικότερο και πρακτικότερο μέσο διασκέδασης.

12/02/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Για πάντα παιδί…

written by The K-magazine

141441244518701371_zZdcoCqx_cΘυμάσαι εκείνη την εποχή που πήγαινες σχολείο και ανυπομονούσες να αρχίσεις να δουλεύεις και να είσαι μεγάλος; Ωραίες εποχές, δεν μπορείς να πεις. Όλα ήταν έτοιμα και δεν είχες κανένα άγχος, μόνο όνειρα ,ελπίδες για το μέλλον, άντε και καμία ερωτική απογοήτευση από εκείνες τις «βαριές» του σχολείου. Αλλά και μια μεγάλη αγωνία για το πότε θα περάσει ο καιρός και θα γίνεις και εσύ ένας από αυτούς τους «ανεξαρτήτους» που μένουν μόνοι τους και δεν έχουν κανέναν μπαμπά και καμία μαμά να τους λένε τι να κάνουν.

Σου έχω νέα! Η ενηλικίωση δεν είναι τόσο ονειρική! Ποτέ δεν ήταν δηλαδή, απλώς κανένας δεν σε είχε ενημερώσει για το τι ακριβώς σημαίνει. Έχει υποχρεώσεις, έχει τρέξιμο, έχει ακόμα μεγαλύτερη αγωνία και δυσκολίες που ποτέ δεν σκέφτηκες… γιατί πάντα την έβλεπες μέσα από ένα πρίσμα «αγγελικά πλασμένο», σαν σινεμά ένα πράγμα. Δεν είναι! Ακόμα κι αν η σχέση σου με τους γονείς σου είναι καλή, είσαι σε μία διαρκή επικοινωνία μαζί τους. Τους αγαπάς, σου λείπουν πολύ, όταν φεύγεις από το σπίτι και τότε καταλαβαίνεις την πραγματική τους αξία και τους χρειάζεσαι… Πάντα, δηλαδή …

Τουλάχιστον, εγώ προσωπικά, όποια απορία και αν έχω -από μαγειρική μέχρι πρακτική- τη μαμά και τον μπαμπά θα πάρω. Ναι, ναι ξέρω, τώρα θα αρχίσουν τα σχόλια τύπου το «κοριτσάκι του μπαμπά» αλλά δε με νοιάζει, είμαι και είμαι και πολύ καλά με αυτόν το τίτλο. Στη τελική η αγάπη των γονιών μας είναι η μόνη που δε ζητά τίποτα πίσω και που δίνεται συνέχεια και για πάντα.

 

0d43209ef3b3cabe8fb2607c23d30aceΤο αστείο με την ενηλικίωση είναι ότι όσο και να σε κάνουν οι συνθήκες να αισθάνεσαι μεγάλος και υπεύθυνος, κατά βάθος μέσα σου, δεν πιστεύεις ότι σου έχει συμβεί. Μίλαγα κάποια στιγμή, με μία φίλη μου και λέγαμε ότι τώρα που παίζουμε τους μεγάλους, εκείνη κάνει τη δασκάλα και εγώ τη δημοσιογράφο. Ουσιαστικά σαν να είμαστε ακόμα παιδιά που απλώς καταφέρνουν να προσαρμόζονται στο κόσμο των ενηλίκων και… αν το καλοσκεφτείς αυτό είναι.

 

Όλοι μας λίγο πολύ αυτό κάνουμε, διαφορετικά, πως αλλιώς να εξηγήσεις τις παιδιάστικες συμπεριφορές ανθρώπων 40 χρονών, ή άλλους που έχουν περάσει τα 30 και ακόμα δεν μπορούν να παραδεχτούν συναισθήματα ή δεν μπορούν να είναι ειλικρινείς απέναντι στον ίδιο τον εαυτό τους και να πουν «όχι» ή «ναι». Πώς αλλιώς μπορείς να εξηγήσεις ότι υπάρχουν άνθρωποι περασμένα τα 60 που ασχολούνται με παιδικά παιχνίδια και άλλοι που- όσο και αν μεγαλώσουν- τη γυμνασιακή τους συμπεριφορά δεν την αφήνουν πίσω με τίποτα;

 

Όσο και να το προσπαθούμε πότε δεν μεγαλώνουμε πραγματικά. Ο μικρός εαυτός μας είναι πάντα εκεί έτοιμος να βγει και να τα κάνει όλα χάλια, να αναποδογυρίσει τον κόσμο, αν τον αφήσουμε. Απλώς με τα χρόνια κουράζεται και βγαίνει πιο σπάνια, είναι που από τη συνήθεια έχουμε μάθει και εμείς να συμπεριφερόμαστε πιο πολύ σαν μεγάλοι. Όμως μέσα μας είμαστε πάντα εκείνοι οι έφηβοι που ονειρεύονται να γίνουν κάτι άλλο από αυτό, που η ενηλικίωση τους έκανε, τους εγκλωβίζει και τους υποδεικνύει πώς να ζήσουν.

08/02/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Να λέτε πάντα «Σ’ αγαπώ»

written by The K-magazine

65308_388146121261405_640628111_nΤους τελευταίους δύο μήνες το τηλέφωνο χτύπησε και ο λόγος ήταν για να μου πουν ότι κάποιος χάθηκε. Έτσι ξαφνικά, αναίτια, και χωρίς να προλάβει να πει “αντίο”. Είναι τόσο σοκαριστικό αυτό το ξαφνικό που δεν σου αφήνει περιθώρια σκέψης ή εκλογίκευσης του γεγονότος. Έγινε. Τέλος. Ακόμα δεν μπορώ να σκεφτώ καθαρά, έχω ένα μούδιασμα και μία δύσπνοια που δεν με αφήνει να κουνηθώ.

Γιατί οι άνθρωποι φεύγουν; Γιατί πρέπει να τελειώνει η ζωή; Η Κική Δημουλά είχε πει σε μία συνέντευξη της ότι βρίσκει πολύ άδικο το να φεύγουν οι άνθρωποι. «Είναι απάνθρωπο να γνωρίζω κάποιον να τον αγαπώ και να μου τον παίρνεις». Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί της. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι λιγότερο ή περισσότερο σωστό από αυτό. Ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή, κάνουμε όνειρα, αγαπάμε, πονάμε, προσπαθούμε, τα παρατάμε, σηκωνόμαστε, πέφτουμε ξανά, όλα αυτά γιατί και ποιό το νόημα τους αφού την κατάληξη την ξέρουμε και είναι αναπόφευκτη.

Σταμάτα για ένα λεπτό και σκέψου όλους εκείνους που αγαπάς, πάρε μία βαθιά ανάσα ,και τώρα πάρε το τηλέφωνο και πες τους πόσο τους αγαπάς. Πέρνα όσο περισσότερο χρόνο μπορείς με εκείνους που είναι στη καρδιά σου και σταμάτα να αγχώνεσαι για όλα εκείνα τα ανούσια πράγματα που είτε δεν γίνονται, είτε δεν είναι στο χέρι σου να γίνουν. Τρέξε και προσπάθησε για τους ανθρώπους σου! Εκείνοι έχουν νόημα, όχι η επιτυχία στη δουλειά ή το πόσα λεφτά θα κερδίσεις. Αυτά έρχονται μετά….

Ναι, αν χάσουμε τη δουλειά μας θα στεναχωρηθούμε, θα κλάψουμε, αλλά αν χάσουμε έναν άνθρωπο που αγαπάμε πολύ… τι θα κάνουμε; Αυτή την απώλεια πως θα την ξεπεράσουμε; Δεν είπα τίποτα στον καλύτερο μου φίλο όταν έχασε τον πατέρα του, ό, τι και αν έλεγα θα ήταν λάθος. Δεν έχω τίποτα να πω στη θεία μου που έχασε χθες τον άντρα της, ό,τι και να πω είναι περιττό και δεν έχει κανένα νόημα.

Το μόνο που μπορώ να κάνω, για αυτούς που αγαπώ, σε αυτή την περίπτωση, είναι να είμαι δίπλα τους όσο γίνεται. Παράλληλα μπορώ να δείξω στους ανθρώπους μου πόσο τους αγαπώ , να τους το πω και να κάνω ότι γίνεται για να τους υπενθυμίσω ότι ο πόνος μπορεί να μην φεύγει, αλλά τουλάχιστον δεν χρειάζεται να είσαι μόνος σου όταν τον περνάς. Ακόμα μπορώ να είμαι δίπλα τους και να παλεύω για εκείνους όταν και όποτε χρειαστεί.

21738_391371144272236_1746201950_nΜην ξεχνάτε πότε ότι η πραγματική μας περιούσια είναι οι άνθρωποι που έχουμε στην καρδιά μας. Μην τους αφήνετε στην άκρη γιατί έχετε πολλές δουλειές και γιατί δεν έχετε χρόνο να τους πάρετε ούτε ένα τηλέφωνο. Βρείτε χρόνο. Κανείς μας δεν θα είναι εδώ για πάντα… το θέμα είναι τι θα κάνουμε με τον χρόνο που έχουμε και πόσο σωστά θα φερθούμε μέσα στη ζωή μας.

Αγκαλιάστε όλους όσους αγαπάτε και να τους το λέτε, να το λέτε κάθε μέρα, το ό,τι το ξέρουν δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Μην σκεφτείτε πως θα σας κρίνουν οι άλλοι , ούτε αν θα σας παρεξηγήσουν. Σημασία έχει το βράδυ που ξαπλώνετε στο κρεβάτι σας να είσαστε «γεμάτοι» και να νιώθετε ότι αυτό που πραγματικά θέλατε, το κάνατε. Πιστέψτε με και εκείνοι θα ξαπλώσουν ευτυχισμένοι που άκουσαν αυτά που τους είπατε και ευγνώμονες, μην το καθυστερείτε λοιπόν. Αυτό που πραγματικά έχουμε είναι το «τώρα», ας το ζήσουμε όσο καλύτερα γίνεται.

29/01/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Ζητείται γαμπρός χωρίς Ε9 με σκοπό το γάμο!

written by Ιωαννα Βλασση

Πάει ο καιρός που αναζητούσατε τον “πρίγκιπα του παραμυθιού” να έρθει πάνω στο άσπρο άλογο και να σας ζητήσει να τον παντρευτείτε. Διότι άλλαξαν οι εποχές και τώρα πια τα άλογα και τα παλάτια κοστίζουν και φορολογούνται.
Κι εκεί που όλοι ευχόμασταν να γίνουμε ευκατάστατοι τώρα πια είναι ντροπή να δηλώνεις ότι «τα ‘χεις», γιατί γύρισε η ρόδα και όλοι σε λυπούνται… για τους φόρους που έχεις να πληρώσεις!

“Ζητείται πλέον γαμπρός χωρίς Ε9 με σοβαρό σκοπό” ! Αυτή είναι η νέα αγγελία γνωριμιών, διότι οι εποχές άλλαξαν και ο κόσμος γύρισε ανάποδα. Πάει πια ο καιρός που οι γαμπροί ζητούσαν προίκα και τώρα όστις άφραγκος είναι ταυτόχρονα και τυχερός, δεν έχει έγνοιες. Άσε που άλλαξε και η παραδοσιακή τιμωρία των γονιών. Η αποκλήρωση έγινε πλέον επιβράβευση, και το άλλοτε «αν δε φας το φαγητό σου δε θα σου πάρω παιχνίδι» αντικαταστάθηκε απ’ το «φάε, γιατί θα σου γράψω κι άλλο ακίνητο!» Φόβος και τρόμος σου λέει το νέο φορολογικό!

Πάντως δεν ανησυχώ! Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος εγώ γενικότερα. Απλοποιήθηκε και η γραφειοκρατία του γάμου. Πλέον αρκεί μια βεβαίωση ότι δεν έχεις Ε9, ότι δε «βαραίνει» τίποτα το όνομά σου, ότι δε σε αγγίζουν χαράτσια, ΦΑΠ και ΤΑΠ και έτσι γίνεσαι νύφη/ γαμπρός περιζήτητος!

Έχει ο καιρός γυρίσματα δε νομίζετε;

18/01/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Πότε το “αρκετά” είναι αρκετά;

written by The K-magazine

Έρχεται κάποτε μία στιγμή στη ζωή κάθε ανθρώπου που για κάποιο θέμα που τον αφορά, είτε είναι επαγγελματικό, είτε ερωτικό, είτε αφορά κάποια άλλη σημαντική σχέση της ζωής του, που δεν πάει άλλο η κατάσταση που βιώνει, και λέει «φτάνει». Πότε όμως αυτό το «φτάνει» είναι η σωστή ώρα να το πει; Λογικά δεν είναι για όλους η ίδια στιγμή. Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες αντοχές και την ίδια υπομονή. Για παράδειγμα είναι άνθρωποι που από το πρώτο λάθος του άλλου τον έχουν ήδη ξεγράψει και άλλοι πάλι που μπορεί να κάνουν χρόνια υπομονή, ελπίζοντας κάτι να αλλάξει προς το καλύτερο.

Προσωπικά γνωρίζω πολύ καλά την δεύτερη κατηγορία. Δεν αφήνω την ελπίδα μου με τίποτα, προσπαθώ ακόμα και όταν όλα δείχνουν ότι μάλλον το παιχνίδι είναι χαμένο. Μπορεί να είναι λάθος η τακτική μου, αλλά όταν θα είμαι μόνη και θα έχω να λογοδοτήσω στον εαυτό μου, θέλω να έχω το θάρρος να του πω ότι «έκανες ότι μπορούσες, όποτε μην μετανιώνεις , αν κάτι δεν βγήκε δεν έφταιγες εσύ». Αλλά αν λειτουργήσει και καταφέρω εκείνο που ονειρεύομαι πάλι θα μπορώ περήφανα να απαντήσω στη φωνούλα μέσα μου πως ότι και αν έλεγες «εγώ τα κατάφερα και είχα δίκιο».

Στη περίπτωση που τα παρατάς και δεν παλεύεις για τίποτα από την πρώτη δυσκολία, δεν ξέρω τι μπορείς να πεις στον εαυτό σου. Ίσως πάλι να μην ανοίγεις καν διάλογο μαζί του. Αλλά αν μια μέρα γυρίσει και σε ρωτήσει τι θα γινόταν αν το πάλευες λίγο παραπάνω τι θα πεις; Ειλικρινά δεν ξέρω ποια περίπτωση είναι σωστή και ποια λάθος, εξάλλου νομίζω ότι είναι εντελώς υποκειμενική η άποψη, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω σε καμία περίπτωση την αίσθηση της παραίτησης.
Σαφέστατα και δεν συμφωνώ με το να καταπιέζουμε τον εαυτό μας να κάνει πράγματα που δεν θέλει ή δεν μπορεί, αλλά ούτε και το αντίθετο, να τον εμποδίζουμε να κάνει πράγματα που θέλει, επειδή μπορεί να στραπατσαριστεί λίγο η εικόνα μας. Στο κάτω-κάτω δεν ζούμε παρέα με τον εγωισμό μας αλλά με τους ανθρώπους που αγαπάμε γύρω μας και με ό,τι μας κάνει χαρούμενους. Δεν άκουσα λοιπόν πότε κανένας να έγινε ευτυχισμένος επειδή ήταν πολύ εγωιστής και κοίταγε μόνο τον εαυτό του.

Μπορεί η άποψη αυτή να είναι ρομαντική , ή παιδικά αισιόδοξη, αλλά πραγματικά κουράστηκα από όλους εκείνους που παραδίδουν τα όπλα για οτιδήποτε χωρίς να κάνουν ένα βήμα πιο πέρα μόνο και μόνο γιατί βαριούνται ή γιατί περιμένουν κάτι άλλο να τους έρθει πιο εύκολα.

Εξάλλου και η κατάσταση στην οποία έχει φτάσει η κοινωνία, η πολιτική μας και οι μεταξύ μας σχέσεις από αυτό δεν είναι από την εύκολη «παράδοση»; Λέμε «φτάνει» αμέσως και δεν παλεύουμε πλέον για τίποτα.

Αναρωτηθείτε τι είναι αυτό που αγαπάτε πραγματικά και παλέψτε, ακόμα και αν είναι ένας άνθρωπος, μία δουλειά, μία ιδέα ή μία φιλία. Τίποτα δεν τελειώνει πραγματικά αν εμείς δεν πούμε «τέλος». Γιατί σε μερικά χρόνια όταν θα βρεθείτε αντιμέτωποι με τις σκέψεις σας, τότε δεν θα μπορείτε να κρυφτείτε και θα πρέπει να σταθείτε απέναντι τους.
Μην ξεχνάτε ότι μπορούμε να εξαφανιστούμε από όλους αν το θελήσουμε αλλά ποτέ από το μυαλό μας και τα μάτια μας όταν κοιταζόμαστε στο καθρέφτη.

Για αυτό κάντε ό, τι μπορείτε για όσο καιρό μπορείτε και όσο καλύτερα γίνεται, και όταν πλέον κουραστείτε, ή νιώσετε ότι δεν έχει πλέον κανένα νόημα, αφήστε το και συνεχίστε. Το παν είναι να είσαστε καλά με το «εσάς» και την ψυχή σας.

17/01/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Η Drama Queen μέσα μου!!!

written by The K-magazine

Δεν είμαι ειδική σε θέματα σχέσεων, οι γνώσεις μου είναι ίδιες όπως και των άλλων γυναικών φαντάζομαι. Είναι αυτές που έχουμε αποκομίσει έπειτα από χρόνια αναλύσεων, και φιλοσοφικών συζητήσεων, πάνω από δακρύβρεχτα τηλεφωνήματα και νυχτέρια ολόκληρα που λέγαμε ξανά και ξανά τα ίδια για να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Και να σας πω που καταλήγαμε; Σε ένα φανταχτερό και υπέροχο τίποτα.

Τώρα που το σκέφτομαι αν αυτά τα τηλεφωνήματα δεν τα πληρώναμε αλλά μας τα πλήρωναν, και αν τα βράδια εκείνα μετρούσαν σαν εργατοώρες θα ήμουν πολύ πλούσια!

Αλλά, «στερνή μου γνώση»…. Οι ιστορίες είναι κοινές, συνηθισμένες κι επαναλαμβάνονται. Τα «καρδιοχτύπια» είναι για τους «λάθος» άνδρες και ο «άλλος» που είναι πάντα δίπλα σου, είναι αυτός που βλέπεις σαν φίλο! Πείτε μου, λοιπόν, ποιος φταίει;

«Ό, τι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο» τραγουδάς και χτυπιέσαι και μετά δηλώνεις «όχι εγώ δεν είμαι δραματική , οι καταστάσεις με κάνουν» , ναι, ναι, τους «Πυξ Λαξ» στο τέρμα μου τους έβαλαν. Το θέμα είναι ότι όσο περνάει η ώρα η κατάσταση γίνεται πιο σκληροπυρηνική, – όσο και αν δεν με πιστευτέ αυτό ήταν το light- μετά αρχίζει η Αρβανιτάκη και τα «την καρδιά μου όποιος δει, να του πει να ΄ρθεί κοντά μου» και οι γείτονες αναρωτιούνται τι να καλέσουν. Το 100 είναι κομμάτι βάναυσο, το Δαφνί μπορεί να είναι τελεσίδικο και το 166 ίσα που μας προλαβαίνει. Για αυτό σας λέω εμείς οι γυναίκες δεν είμαστε δραματικές είναι που μερικές φορές ξύπνα μέσα μας η Αλίκη Βουγιουκλάκη και η Μάρθα Βούρτση ταυτόχρονα. Θα μου πεις, χάθηκε να ξυπνήσει η Κάθριν Χέρμπορν, να ντυθείτε να γίνεται κούκλες να βγείτε έξω και να μην σας νοιάζει για κανέναν; Το ίδιο αναρωτιέμαι και εγώ.
Είναι όμως φορές που πραγματικά, «λες με θαυμάζω» διότι, αντί να αρχίσω να σπάω κεφάλια και να ανοίγω μύτες, παίρνω την αξιοπρέπεια μου και αποχωρώ. Ναι, και για αυτές τις περιπτώσεις έχουν σπαταληθεί εργατοώρες επάνω από τηλέφωνα και κουτιά με Diana (γυναίκα ήταν και αυτή καταλαβαίνει). Αλλά τότε γυρνάς στο σπίτι με το κεφάλι ψηλά και με την ψευδαίσθηση ότι έκανες κάτι πολύ σημαντικό.

Θα μου πείτε ποιός ο λόγο ύπαρξης του άρθρου αυτού, και θα σας απαντήσω ευθύς αμέσως!
Όταν συμβαίνει κάτι από τα παραπάνω όλα καλά , ξέρεις πώς να το χειριστείς και πώς να σε χειριστούν και οι άλλοι, είναι κάτι σύνηθες σε αυτές τις περιπτώσεις και γνώριμο. Όταν όμως είσαι σε μία κατάσταση που δεν θες να μιλήσεις για τίποτα από όλα αυτά…Δεν θέλεις να μοιραστείς τίποτα, ούτε καν με τον εαυτό σου, οι φίλοι σου σε ερωτάνε πως νιώθεις, και εσύ έχεις νεύρα και ένα μούδιασμα που δεν θέλεις να ανοίξεις το στόμα σου να αναφέρεις του το όνομα του άλλου, πως το αντιμετωπίζεις;

Μάλλον είναι η ώρα να καταλάβεις ότι και οι αντοχές έχουν τα όρια τους και η υπομονή μαζί με την διάθεση για να ασχοληθείς με τον «Άλλο», έρχεται και τελειώνει και δεν το κατάφερες μόνη σου όλο αυτό. Ο Άλλος με το «μαγικό του χάρισμα», κατάφερε και σε εξάντλησε σαν άνθρωπο, δεν σου άφησε κανένα συναίσθημα για εκείνον μέσα σου, και τότε έρχεται το μούδιασμα, και οι λέξεις που δεν βγαίνουν, είναι γιατί απλώς δεν υπάρχουν.
Αλλά δεν είσαι σε θέση να βάλεις τη Γαλάνη να παίζει το «Ζω μετά από σένα Ζω», όχι αντίθετα, είσαι σε μία κατάσταση αδράνειας και παύσης που δεν ξέρεις πόσο θα κρατήσει και πότε θα βγεις από αυτή. Γιατί κατά βάθος θρηνείς για τις «εργατοώρες» για τις αναλύσεις και για όλα εκείνα τα συναισθήματα που χαθήκαν.

08/01/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Let go, από τη Ναταλία Αργυράκη

written by George Portelli

Blue Valentine

 

από τη Ναταλία Αργυράκη-Δημοσιογράφο

Το έχω ξαναπεί (και ξαναγράψει): μερικές φορές πρέπει απλά να αφήσουμε το παρελθόν πίσω μας και να κοιτάξουμε μπροστά. Ή μάλλον, όλες τις φορές.

Το παρελθόν είναι ένα ακόμη μάθημα στο ημερολόγιο του μυαλού μας. Έφυγε, όμως. Πάει. Μόνο κερδισμένοι αξίζει να βγούμε από αυτό. Ούτε να το θυμόμαστε και να κλαίμε, ούτε να το εξιδανικεύουμε, ούτε να θέλουμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Κάπως έτσι γίνεται και με τα πρόσωπα του παρελθόντος. Πρέπει να φύγουν. Να μείνουν εκεί. Πόσες φορές κι εγώ γύρισα το κεφάλι μου και κοίταξα πίσω, πιστεύοντας πως θα δω -τι; κάποιο θαύμα;- μια καλύτερη εκδοχή αυτού που άφησα πίσω μου. Μα πόσο τραγικά λάθος έκανα. Όχι μόνο δεν υπήρξαν ποτέ βελτιωμένες εκδοχές, αλλά οι εικόνες ήταν έως και θολές, υπενθυμίζοντάς μου ότι είναι πια πολύ μακριά, πολύ.. Ακόμη κι αν το παρόν μας δυσαρεστεί, ακόμη κι αν δεν είναι αυτό που φανταζόμαστε ή θα θέλαμε ή ελπίζαμε πως θα έχουμε, ακόμη και τότε, μπορούμε μόνο να παλέψουμε για το καλύτερο αύριο. Όχι να ανοίξουμε ξεχασμένα σεντούκια, παραμυθιάζοντας τον εαυτό μας, λέγοντάς του πως κάπου εκεί, ανάμεσα στα παλιά μας αντικείμενα θα βρούμε κάτι καλύτερο από το τώρα. Κάτι στο οποίο χρωστάμε μια ακόμη ευκαιρία. Είναι σαν να θες να πετάξεις τον ωραίο σου μοντέρνο και μεγάλο καθρέφτη επειδή ράγισε ελάχιστα στη μια άκρη, για να επαναφέρεις έναν παλιό, σκονισμένο, θαμπό καθρέφτη, πιστεύοντας πως θα βλέπεις το είδωλό σου καλύτερα. Δεν γίνεται. Μπορείς όμως να επισκευάσεις τον καθρέφτη σου.

Closer

Why isn’t love enough? (Closer)
Η Μ. και ο Σ. συναντήθηκαν σε ένα μέρος τυχαίο, αλλά σε timing κατάλληλο: πονεμένοι και οι δύο από το παρελθόν τους, παρασυρμένοι από παροδικούς δεσμούς και απογοητευμένοι. Όχι όμως τελείως. Ένα κομμάτι τους ήλπιζε ακόμη στην ύπαρξη του άλλου μισού και στην αγάπη που, επιτέλους, έρχεται κάποια στιγμή, και είναι σωστή. Τα κομμάτια του παζλ ενώθηκαν γρήγορα και παρά τις υπαρκτές (όπως σε όλες τις σχέσεις) δυσκολίες, γρήγορα βρέθηκαν να ζουν μαζί, να ονειρεύονται μαζί και να σκέφτονται πόσο τυχεροί υπήρξαν που ήρθε ο ένας στη ζωή του άλλου. Οι πόνοι του παρελθόντος έδειχναν πια γιατρεμένοι για τα καλά, ξεχασμένοι σχεδόν, αφημένοι στη λήθη. Η Μ. και ο Σ. βάδιζαν πια ευτυχισμένοι σε ένα δικό τους, καινούργιο μονοπάτι, μακριά από τα δύσβατα μονοπάτια που ξεχωριστά είχαν περπατήσει πριν. Ώσπου ο “πόνος” του Σ. μια μέρα επανήλθε, βρέθηκε μπροστά του ξανά, κι εκείνος κλήθηκε να τον αντιμετωπίσει και πάλι: ή να τον απορρίψει, σαν να μην τον είδε ποτέ, ή να λυγίσει. Και λύγισε. Και βγήκε από το κοινό μονοπάτι, νομίζοντας πως δεν ήταν το σωστό. Ενώ εκείνο, το παλιό, το πονεμένο, το απωθημένο, αυτό το μονοπάτι αξίζει ακόμη μια ευκαιρία. Κι όλα αυτά τα όνειρα; Οι στιγμές; Τα λόγια; Αυτό το μοίρασμα που ήρθε και έκλεισε τις πληγές τι ήταν; Ένα γιατρικό; Τι τέλος να δώσει κανείς σε αυτή την ιστορία; Να πει ότι ήταν ένα σύντομο ξέσπασμα που συνέπεσε με μια συνάντηση από το παρελθόν ή ότι ο πόνος τελικά είναι πιο ελκυστικός από την πραγματική ευτυχία; Ότι η Μ. και ο Σ. θα συνεχίσουν να περπατούν κρατώντας πιο σφιχτά τα χέρια τους ή η Μ. θα μείνει μόνη και ο Σ. κατ’ επιλογήν θα ξαναπονέσει;

Lust,Caution

PS: Οι ταινίες από τις οποίες διάλεξα τις εικόνες είναι μερικές από τις αγαπημένες μου ιστορίες αγάπης. Οι ήρωες του Blue Valentine προσπάθησαν αλλά δεν τα κατάφεραν, κι έτσι κράτησαν στο μυαλό τους τις καλές στιγμές τους και άφησαν το παρελθόν τους πίσω. Στο Closer η αγάπη δεν είναι αρκετή για να κρατήσει δύο ανθρώπους μαζί, γιατί υπάρχει και ο πόθος. Είναι όμως αυτή ευτυχία; Και στο Προσοχή, Πόθος (Lust, Caution), ο πόθος γίνεται έρωτας, όμως οι πράξεις των ηρώων καθοδηγούνται μέχρι τέλους από άλλα ένστικτα. Σωστό ή λάθος;

Η αγάπη νικά.
Το παρελθόν μένει πίσω.
Just let go.

 

* η Ναταλία Αργυράκη ειναι δημοσιογράφος στο περιοδικό ΟΚ και έχει το δικό της blog το the-red-studio.blogspot από το οποίο αναδημοσιεύουμε το κείμενο

Πηγή: http://the-red-studio.blogspot.gr

05/01/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Χέρια πιασμένα με βέρες, από τη Ρούλα Καρακούση

written by George Portelli

της Ρούλας Καρακούση–Δημοσιογράφου

Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο αδέρφια και φίλοι μου ανακοινώνουν περήφανα πως αποφάσισαν να επισημοποιήσουν τις σχέσεις τους. Δεν ήταν έκπληξη. Πρόκειται για σχέσεις χρόνων. Και από ένα σημείο και μετά στη συνείδησή σου μερικοί άνθρωποι είναι ένα. Για τέτοια ζευγάρια θα σου μιλήσω.

Στη συνείδησή σου μπορεί λοιπόν τα ζευγάρια αυτά να είναι ένα. Το σημαντικό είναι αυτό και δεν έχει άλλο. Έχει. Φυσικά και έχει. Υπάρχει και το τυπικό του πράγματος. Ποιος δίνει σημασία σε αυτό; Πολλοί σε πληροφορώ. Ξεπερασμένα πράγματα θα μου πεις. Κι εγώ το έχω πει.

Από τους αγαπημένους μου πρώτη έσυρε το χορό με τη βέρα στο αριστερό μια αδερφική μου φίλη με την οποία είχαμε προσυμφωνήσει κουμπαριά. Σε ένα όμορφο χωριό του Δομοκού έγιναν οι αρραβώνες με τα όλα τους. Τα παιδιά φορέσανε τις βέρες, τα απαιτούμενα χρυσαφικά, κουμπάροι, φίλοι και συγγενείς μοιραστήκαμε μπομπονιέρες, μοιραστήκαμε χορούς, και χαζεύαμε καρφιτσωμένα κατοστάρικα (σε ευρώ να τα υπολογίσεις) στο πέτο του γαμπρού και στο φόρεμα της νύφης!

Ο μεγάλος μου αδερφός αποφάσισε να το πάρει το κορίτσι του κι αυτός με όλα τα επίσημα, όπερ και εγένετο τον περασμένο Σεπτέμβρη. Μια εβδομάδα πριν από το γάμο η νύφη υποδέχτηκε την οικογένεια του γαμπρού στο σπίτι της, στην έκθεση προικιών. Τώρα θα γελάσεις. Να μη γελάσεις. Όσο γραφικό κι αν σου ακούγεται, άλλο τόσο όμορφο ήτανε. Οι μαμάδες και οι γιαγιάδες έπλεκαν και κεντούσαν 25 χρόνια και ήταν η ώρα τα προικιά αυτά να εκτεθούν. Πήγαμε λοιπόν, τα είδαμε, τους ρίξαμε ρύζι, μας άρεσαν, τα πήραμε, πήραμε και το κορίτσι και όλα καλά. Η εβδομάδα που ακολούθησε είχε παρατεταμένους χορούς και αλλαγή στεφάνων ένα όμορφο μεσημέρι Κυριακής.

 

Ο μικρός μου αδερφός πήρε σειρά και η χρονιά κλείνει με έναν ακόμα αρραβώνα. Βάλαμε ξανά τα καλά μας, πήραμε τούρτα και ανθοδέσμη και πήγαμε και ζητήσαμε και αυτό το κορίτσι. Οι κορνίζες φιλοξενούν πλέον τις πιο σημαντικές στιγμές του 2012. Χέρια πιασμένα με βέρες.

Θα μου πεις πάλι ότι είναι ξεπερασμένα όλα αυτά. Και τα δαχτυλίδια και τα τυπικά και οι χοροί και τα πανηγύρια. Τα έχω κοροϊδέψει κι εγώ. Και είναι ντροπή μου γιατί μικρή στους γάμους περίμενα το «Σήμερα γάμος γίνεται» και έψαχνα στο χώρο να βρω την μάνα με την κόρη για να φωτογραφίσω μέσα μου τη συγκίνησή τους.

Αν ρωτήσεις τους φίλους και τα αδέρφια μου θα σου πουν πως δεν άλλαξε τίποτα μετά από αυτές τις επισημοποιήσεις. Αν ρωτήσεις εμένα όμως, περιτριγυρισμένη από κουφέτα και τούλια θα σου πω πως δε θα τους κρατήσει δεμένους η βέρα που φόρεσαν, ούτε ο λόγος και οι χοροί τους ενώπιον Θεού, φίλων και λοιπών συγγενών. Είναι όμορφο στο χέρι τους όμως το δαχτυλίδι με ένα όνομα και μια ημερομηνία χαραγμένο, είναι συγκινητικός ο λόγος που έδωσαν μπροστά μας και οι χοροί είναι από αυτούς που πάντα θα θυμάσαι.

Και στα δικά σας!

03/01/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

“Another year older, a little bit stronger…”

written by Αλεξάνδρα Σκαράκη

Το 2012 θα το χαρακτήριζα σαν ένα συναισθηματικό rollercoaster.

Κάνοντας ένα νοερό flashback στη χρονιά που μας πέρασε (να φύγει και να μην ξαναγυρίσει), θυμάμαι στιγμές γέλιου, χαράς, ενθουσιασμού, αισιοδοξίας, επιτυχίας αλλά και άλλες στεναχώριας, άγχους, απαισιοδοξίας, αβεβαιότητας και αγωνίας για το μέλλον. Μια χρονιά σαν να λέμε ‘στην κόψη του ξυραφιού’.
Παρόλα αυτά πήρα, ένιωσα και έδωσα αγάπη σε κοντινά μου αλλά και νέα άτομα που ήρθαν στη ζωή μου και τη σημάδεψαν το καθένα με τον τρόπο του. Είχα την τύχη και την ευκαιρία να γνωρίσω και να συνεργαστώ με ανθρώπους γεμάτους έμπνευση και με τους οποίους μοιραστήκαμε μοναδικές εμπειρίες. Πέτυχα αρκετούς στόχους μου και μετέδωσα χαρά σε δικά μου πρόσωπα.

Συμμετείχα και συνεχίζω να συμμετέχω σε εθελοντικά προγράμματα, αντίκρισα τη δύναμη της ψυχής και πλέον νιώθω πιο ‘γεμάτη’ σαν άνθρωπος. Ωρίμασα περισσότερο και αντιμετωπίζω διαφορετικά τις καταστάσεις γύρω μου.
Βίωσα, όπως όλοι μας, τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, παρακολούθησα τα όσα συμβαίνουν καθημερινά, αγανάκτησα και ανησύχησα . Αισθάνθηκα σαν να μου έχουν ‘κόψει τα φτερά’ και αναρωτήθηκα άπειρες φορές πώς θα προχωρήσω παρακάτω και πώς θα πραγματοποιήσω τα όνειρά μου που φάνηκαν να ‘γκρεμίζονται’. Παράλληλα, διέκρινα ενίσχυση αλληλοβοήθειας του ανθρώπου προς τον συνάνθρωπο και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό και αποδεικνύει την αυθεντικότητα και τη ζεστή καρδιά του Έλληνα.

Τελικά ο άνθρωπος ποτέ δεν παύει να ελπίζει και να αισιοδοξεί για το καλύτερο! Γι’αυτό και οι ευχές μου σε όλους θα είναι ολόψυχες: Βρείτε και δώστε αγάπη απλόχερα χωρίς ‘εκπτώσεις’, ονειρευτείτε, χαμογελάστε και αντλήστε δύναμη από τις απλές, καθημερινές στιγμές.

Α.Σ

02/01/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

Ήρθε κι ο δικός μου απολογισμός….

written by Ιωαννα Βλασση

Παραμονή Πρωτοχρονιάς και μου ζητήθηκε να κάνω κι εγώ τον απολογισμό μου για το έτος που αφήνουμε πίσω μας. Συνήθως αυτές τις σκέψεις τις κρατώ για τον εαυτό μου αλλά φέτος λέω να τις μοιραστώ μαζί σου Κατερίνα (και μαζί σας)!

Για μένα το 2012 ήταν το επίσημο έτος της ενηλικίωσής μου. Και δεν εννοώ φυσικά ότι έκλεισα τα 18, εννοώ όμως ότι η ζωή με έφερε αντιμέτωπη με «ενήλικες» δυσκολίες, προβλήματα και αποφάσεις, ενώ εγώ ακόμη σκέφτομαι με «ανήλικη» καρδιά και σκέψη. Πάντοτε αρνιόμουν να δω τον κόσμο με τα μάτια ενός ενήλικα. Πάντοτε προτιμούσα την αγνότητα και την ειλικρίνεια ενός παιδιού.

Φέτος έμαθα κι εγώ να λέω «σ’ αγαπώ, να λέω συγγνώμη, σε συγχωρώ, να λέω ευχαριστώ το Θεό» για όλα όσα έχω και όχι να παρακαλάω να μου δώσει όσα μου λείπουν. Έμαθα να συμβουλεύω τους ανθρώπους κάθε φορά που θέλουν να πουν «δε μπορώ, δεν αντέχω, δεν είμαι καλά, δεν είμαι ευτυχισμένος» να κάνουν πριν μια βόλτα στους διαδρόμους της Ογκολογικής Πτέρυγας του Παίδων… Θεέ μου, πόσο ευτυχισμένοι και τυχεροί είμαστε χωρίς να το ξέρουμε!
Ήταν μια χρονιά γεμάτη. Γεμάτη από γεγονότα, από δυσκολίες, από ευκαιρίες. Ευκαιρίες να γνωρίσουμε καλύτερα τον αληθινό εαυτό μας, τη ζωή, τις δυνατότητές μας. Δυνατότητες που ούτε οι ίδιοι γνωρίζαμε ότι έχουμε. Για ‘μενα ήταν μια χρονιά ιδιαίτερη, «προσγειωτική» θα έλεγα αν μου επιτραπεί να δημιουργήσω ένα δικό μου όρο. Μπήκα για πρώτη φορά σε συνθήκες κανονικής και μόνιμης (όσο γίνεται σήμερα!) εργασίας, έμαθα να αγαπώ τους ανθρώπους με τα ελαττώματά τους και έμαθα επίσης ότι κι εκείνοι με αποδέχονται με τα δικά μου.

Πήρα όμως και τις αποφάσεις μου. Σκέφτηκα, όταν χαμογελάς σε κάποιον συνήθως παρασύρεται, και σου χαμογελά κι εκείνος. Κοίταξα, λοιπόν, τη ζωή με αισιοδοξία και να τη, τη βλέπω να προσπαθεί κι εκείνη να μου χαμογελάσει, μου δείχνει που και που και αυστηρό της πρόσωπο, αλλά ταυτόχρονα μου ψιθυρίζει στ’ αφτί ότι μπορώ να αντέξω…
Δεν προτείνω σε καμία περίπτωση να μείνει κανείς στάσιμος, να αρκείται σε αυτά που έχει και να μην προσπαθεί για το καλύτερο, προτείνω όμως η δίψα για ικανοποίηση όλων μας των «θέλω» να μη μας κάνει δυστυχισμένους χωρίς λόγο… Όντως μπορεί να μην έχουμε τη δουλειά που ονειρευόμασταν αλλά… who cares?

Αν νιώθουμε καλά με τα αγαπημένα μας πρόσωπα γιατί να το εγκαταλείψουμε; Ε ναι, λοιπόν, Λίνα Γριβογιάννη, κι εγώ θα μείνω… θα παραμείνω εδώ που μ’ έμαθαν να αγαπώ και εδώ που αγαπιέμαι…

Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου για όσα μου δίνεις, ακόμη και για όσα μου στερείς, και σου ζητώ να με συγχωρέσεις αν υπήρξα αχάριστη.. Το 2013 όλα θα είναι καλύτερα…

Αφιερωμένο στο φύλακα άγγελο και στο μικρό Θεό μου….
….στη μαμά μου!

Ιωάννα

01/01/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

2012: Απολογισμός μιας περίεργης χρονιάς

written by The K-magazine

Ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι πιο λογικό να κάνεις την τελευταία μέρα του χρόνου, να κάνεις απολογισμό της χρονιάς που φεύγει ή να θέσεις στόχους για εκείνη που θα σου χτυπήσει την πόρτα τα μεσάνυχτα; Μήπως είναι καλύτερα να φτιάξεις μία σπιτική βασιλόπιτα και να ελπίζεις για το καλύτερο;

Να σας πω την αλήθεια κάθε χρόνο την ίδια απορία έχω. Αλλά αν πρέπει “οπωσδήποτε” να κάνω έναν απολογισμό και να κρατήσω «πράγματα» από την χρονιά που φεύγει, θα το κάνω και θα κρατήσω ότι με έκανε να χαμογελάσω και να κλάψω από χαρά.

Θα ξεκινήσω λοιπόν κρατώντας τα γέλια των φίλων μου από την περασμένη πρωτοχρονιά και τις ευχές που κάθε χρόνο μπλέκονται μαζί με εκείνες τις γιορτής μου και εκείνες για “καλή χρονιά” . Θα κρατήσω όλες τις βραδιές μαζί τους, σαν φυλακτό, γιατί είναι από τις πιο όμορφες και τις πιο δυνατές, μαζί με τις αγκαλιές τους και τα χαμογέλα τους. Θα συνεχίσω στο Φλεβάρη και στις υπέροχες βραδιές με τη φωνή της Νατάσσας να μας μαγεύει και να μας ταξιδεύει. Την γέννηση του πιο όμορφου και έξυπνου μωρού δύο αγαπημένων φίλων μου, το Μάρτη. Μία βραδιά του Απρίλη που ακόμα σκέπτομαι ,τι θα άλλαζα , τη μίνι κρίση των γενεθλίων μου κάθε Μάιο (και κάθε Μάιο, έτσι για πρόβα μέχρι τα 30).

Το καλοκαίρι που πάντα καταφέρνω να δω τις αγάπες τις ζωής μου – τους γονείς μου, περισσότερο και να τσακωθώ και να τα ξαναβρώ μαζί τους όπως όλα τα παιδιά ,αλλά και να ηρεμήσω. Φέτος όμως το καλοκαίρι, εκτός από την αφόρητη ζέστη του, μου έφερε το The K-magazine όποτε έχω να το κρατήσω για έναν ακόμα λόγο.

Τις αρχές του φθινοπώρου και τη χαρά του να βλέπεις ανθρώπους που αγαπιούνται, να παντρεύονται και να είναι ευτυχισμένοι! Τον Νοέμβριο, που μου θύμισε πολλά και με πήγε πίσω σε μέρη και ανθρώπους που αγαπώ, μετά από πολύ καιρό! Τέλος κρατώ αυτό τον μήνα που είναι ο τελευταίος και που όλα του τα φωτάκια εύχομαι να λάμπουν όλο το χρόνο στις ζωές όσων αγαπώ και είναι δίπλα μου, γιατί χωρίς εκείνους ο χρόνος που πέρασε δεν θα ήταν ο ίδιος.

Αλλά τώρα που το κοιτώ καλύτερα το κείμενο, ο απολογισμός μου είναι ονόματα, από των γονιών μου και του αδελφού μέχρι των φίλων μου και ενός μπόμπιρα που γνώρισα. Τελικά ο απολογισμός αν βγάλεις ότι σε πόνεσε και σε πίκρανε δεν είναι δύσκολος. Αλλά αυτός δεν είναι ο σκοπός του; Να κρατήσεις ότι σε έκανε να χαρείς και να χαμογελάσεις. Εξάλλου ότι μας πόνεσε δεν έχει νόημα να το γράψουμε γιατί πότε δεν φεύγει πραγματικά από μέσα μας.
Σας εύχομαι λοιπόν ο νέος χρόνος να σας βρει όπως ακριβώς θέλετε και αν δεν τα καταφέρετε… μην ανησυχείτε! Eχετε μία ολόκληρη χρονιά για να γίνουν οι στόχοι και τα όνειρα σας πραγματικότητα! Καλή χρονιά με υγεία και αγάπη!!

Για τη νεα χρονια σας κανω ενα μεγαλο δωρο, τον απολογισμο του αγαπημενου μου φιλου, Χρηστου Παπαμιχαλη, μέσα απο μουσικες που λατρευουμε και χαρη σε εκεινον δεν θα ακουγαμε ποτε!! Σε ευχαριστω πολυ πολυ Χρηστο!! Απολαυστε το !!!

http://knightsnight.podbean.com/2012/12/29/soundtrack-013e28-a-year-in-an-hour/

Λίνα

31/12/2012 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΑΠΟΨΕΙΣ

A year in facts & photos, από τη Ναταλία Αργυράκη

written by George Portelli

 

από τη Ναταλία Αργυράκη-Δημοσιογράφο

Και τι δεν έγινε το 2012! Μόνο η καταστροφή του κόσμου δεν έγινε (ευτυχώς, γιατί εγώ την αγαπώ πολύ τη ζωή). Η χρονιά μπήκε με αποχαιρετισμούς στον εργασιακό χώρο, πτώχευση εταιρείας, μετακόμιση σε καινούργιο περιβάλλον και εκ νέου προσαρμογή σε δεδομένα διαφορετικά…

Και συνεχίστηκε με το καθιερωμένο, αναζωογονητικό ταξίδι στη Γαλλική Ριβιέρα, για το 65ο Φεστιβάλ Καννών, όπου είδα τον Brad Pitt και τη Nicole Kidman και έβγαλα φωτογραφία με τον John Cusack κι έχω να περηφανεύομαι ότι κοιμήθηκα (για λίγο) στην πλειοψηφία των ταινιών που είδα (ξεχώρισα, όμως αυτές). Και ακολούθησε ένα πλούσιο, καυτό καλοκαίρι μεταξύ Αθήνας και Κορινθίας, ανάμεσα στη θάλασσα και το γραφείο, την Ακρόπολη και την Κεφαλλονιά, τη συναυλία της Imany και των Red Hot Chilly Peppers, με highlight την έκδοση του τρίτου βιβλίου της μαμάς (“Εγώ αγαπώ, αυτή καπνίζει“) για την οποία διοργανώσαμε δύο παρουσιάσεις και είδαμε και ποιοι μας αγαπούν και μας στηρίζουν πραγματικά.

Και ο Σεπτέμβρης πέρασε με ένα ακόμη φεστιβάλ Βενετίας που φέτος παρακολούθησα διεξοδικά μόνο από το διαδίκτυο (γρρρ!) αλλά ένιωθα πως ήμουν εκεί. Και ακολούθησαν κι άλλοι αποχαιρετισμοί κι άλλα ξεκαθαρίσματα προσώπων και σχέσεων και επανεξέταση του εαυτού και των άλλων και πολλές συνειδητοποιήσεις περί σχέσεων, αγάπης, εμπιστοσύνης, αλήθειας, δοσίματος και μοιράσματος.

Και φόρτιση μπαταριών εκ νέου το χειμώνα, με φουλ πρόγραμμα εργασίας και χαράς (θέατρο, σινεμά, βόλτες, εκδρομές, βιβλία), που μας φέρνει πια στην εκπνοή του 2012, όπου κέρδισα και την πρώτη θέση στην κατηγορία personal blog (και την 9η στο σύνολο των blogs) στον διαγωνισμό των καλύτερων blogs της χρονιάς που διοργάνωσε το greekblogsbywomen (όσοι με ψηφίσατε, σας ευχαριστώ!).

Κι επειδή κάθε χρόνο κάνω βαρύγδουπες δηλώσεις ότι το νέο έτος θα αλλάξω το ένα και το άλλο, και κυρίως τον εαυτό μου, και θα είμαι έτσι και αλλιώς και διαφορετική, φέτος λέω να το αποφύγω. Μπορώ μόνο να εγγυηθώ ότι ο καινούργιος χρόνος θα με βρει πιο αποφασισμένη να αλλάξω και να εξελίξω πολλά. Αυτό. Αρκεί. Η ζωή συνεχίζεται.

Happy 2013!
Ν.

 

* η Ναταλία Αργυράκη ειναι δημοσιογράφος στο περιοδικό ΟΚ και έχει το δικό της blog το the-red-studio.blogspot από το οποίο αναδημοσιεύουμε το κείμενο

Πηγή: http://the-red-studio.blogspot.gr

28/12/2012 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Newer Posts
Older Posts

EDITORIAL

  • Don’t loose your Christmas Sparkle!

Newsletter

instagram

The K-magazine

thekmagazine

A week full of colours, food and drinks… * Stay A week full of colours, food and drinks… * Stay tuned για τη νέα boutique @moncheri.stores που άνοιξε στη Νέα Ερυθραία! * Καλό φαγητό δεν είναι μόνο το gourmet φαγητό! Δοκιμάσαμε κι ενθουσιαστήκαμε με το νέο menu στο @mpar_mpee_kiou στο Πασαλιμανι. Ο βιομηχανικός χώρος με design πινελιές είναι ιδανικός για όλες τις ώρες κι ηλικίες! Φρέσκα υλικά, προμηθεύονται τα κρέατα από τον @drakoulisdryandraw , οπότε η ποιότητα είναι εγγυημένη! Λίγη δουλίτσα θέλουν τα cocktails τους! *Μια βόλτα στο @inspiredeco.gr στη Λ.Κηφισιας θα σας κάνει να ονειρευτείτε τις αλλαγές που θα θέλετε να κάνετε στον χώρο σας. Λάτρεψα τα νέα υφάσματα για καναπέδες και κουρτίνες που έχουν φέρει από Αγγλία, Ιταλία και Γαλλία! * Ήπιαμε τα cocktails στο αγαπημένο @dirtysanchezathens . Να παραγγείλετε οπωσδήποτε τις Fajitas con carne asada του @spyrosmavroeidis *Μπειτε στο @idconceptbeauty να δείτε τα νέα #lipsticks ! Πολύ ωραίες υφές κι αποχρώσεις! *Το Design space @47circles στο Κολωνάκι, ανοίγει τις πόρτες του σε μια μοναδική έκθεση με τίτλο «Δευκαλίων: Η Ελπίδα της Τέχνης» αποτελεί μια βαθιά συγκινητική πρωτοβουλία για τη στήριξη των πληγεισών περιοχών της Θεσσαλίας, φέρνοντας στο προσκήνιο την ομορφιά της δημιουργίας και την αλληλεγγύη και στηρίζοντας το έργο της @humanitygreece #food #foodporn #drinks #cocktails #bar #restaurant #color #colours #design #deco #beauty #beautytips #idconcept #idconceptbeauty #inspire #foodphotography #burger #burgers #corndogs #fashion #opening
@damianodavid sings the @brunomars and @ladygaga ‘s song “Die with a smile” and he is amazing (and sexy) during the @siriusxm show 🎶 #damianodavid #brunomars #brunomarsmusic #ladygaga #unplugged #concert #diewithasmile #song #radioshow
Highlights of a long week! *Είδαμε, χαζέψαμε , «ερωτευτήκαμε» τις νέες συλλογές γυαλιων για την επόμενη σαιζόν που εκπροσωπεί η εταιρεία @kering_official ! Σύντομα στο site θα διαβάσετε περισσότερα! *Δοκιμάσαμε το menu της @aiglizappeiou που άνοιξε πρόσφατα τις πόρτες του! Πρόκειται για μια εξαιρετική γαστρονομική εμπειρία σε ένα καταπληκτικό περιβάλλον. Σίγουρα δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη λεπτομέρεια: από το design,στοart de la table και φυσικά στις γεύσεις! * Τέλος, με μεγάλη χαρά μάθαμε ότι η εμβληματική ηθοποιός, @kellyrutherford είναι το νέο πρόσωπο της @caudalie που ανανεώνει την εμβληματική της σειρά Premier Cru,προσφέροντας μια ολοκληρωμένη λύση ενάντια σε όλα τα ορατά σημάδια γήρανσης - ρυτίδες, κηλίδες και όγκος. #highlights #kering #keringeyewear #eyewear #eyewearfashion #eyewearstyle #eyeweardesign #ss2025 @doitforfun.pr #menu #menutasting #aiglizappeiou #design #restaurant #restaurantdesign #greekcuisine #newopening #caudalie #caudaliefrance #beauty #beautylaunch #kellyrutherford #premiercru #premiercrucaudalie #beautyaddict #viral #nofilter #nofilterneeded
All you need to know about @bridgetjones by @renee All you need to know about @bridgetjones by @reneezellweger! “Mad about the boy”, Movie No4 is coming the 13th of February! #bridgetjones #bridgetjonessdiary #reneezellweger #bridgetisms #madabouttheboy #bridgetjonesmovie @universalpictures @workingtitlesp
Happy New Year from our family to yours! #family # Happy New Year from our family to yours! #family #familytime #pets #petstagram #happynewyear #newyear #dashund #dashundsofinstagram
Happy new year!!! Enjoy it!!!🍸🍸🍸 #happyn Happy new year!!! Enjoy it!!!🍸🍸🍸 #happynewyear #newyear #happynewyear2025 #newyearnewme
A big “thank you” to my 2024! Full of people, A big “thank you” to my 2024! Full of people, experiences, feelings and trips around the world! For the new year, I wish for better and more … Cheers to 2025 with better days and nights with “my people”… and less anxiety, disappointment, vanity and toxicity! #highlights #bye2024 #2024 #travel #newyork #copenhagen #london #athens #people #travelphotography #travelgram #nammos #nammosmykonos #timessquare #timesquarenyc #travelaroundtheworld #travelaroundeurope #travelaroundworld #trips #familytrip #familytime #familytravel #familytrips #smile #thinkpositive #fyp #reels #reelsinstagram #reelsvideo
If you can’t find someone to fall in love, you c If you can’t find someone to fall in love, you can always find the perfect bag! It’s the best partner to stroll around in style! 👜 #bag #baglover #baglovers #bagloverscommunity #bagaddict #fashion #fashionlover #fashionlovers #hermes #hermès #chanel #chanelbag #céline #celine
Highlights of a very busy week! Λίγες μέρ Highlights of a very busy week! Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα κι επιλεκτικά πηγαίνουμε στα events που μας ενδιαφέρουν και ξέρουμε ότι θα περάσουμε όμορφα! *Ξεκιναμε από το privé black tie party της very premium tequila @cincoro που διοργάνωσε η @dudettepr στον μυσταγωγικό χώρο του @kikuathens * Dinner party από τις διοργανώτριες του @the_pop_up_project ( @fayscontrol & @ileani ) στο @casa__giacomo καθώς και το επόμενο σαββατοκύριακο θα βρίσκονται στοballroom του @kinggeorgeathens για τα χριστουγεννιάτικα ψώνια σας! *Επισημα εγκαίνια για το πρώτο κατάστημα @theartians της Κωνσταντίνας Καμπισοπουλου στην Κηφισιά! 🥂🥂 *Menu tasting στο @bacanal.athens στο Κολωνάκι με ωραίους ανθρώπους, με πιάτα εμπνευσμένα κυρίως από τη θάλασσα, κι ενδιαφέροντα επιδόρπια, κατόπιν καλέσματος από την @newnessagency ! *Last but not least, an unusual Christmas workshop από το @hendricksgin και την @jossiev και την @mika στο @anassacityevents , όπου φτιάξαμε τα στεφάνια μας ( με την βοήθεια του @sotirisvrettos ) και τα cake μας… 🎄🎄🎄 #christmas #christmasevent #christmasdecorations #christmasdecor #menutasting #cincoro #cincorotequila #tequila #priveparty #thepopupproject #christmasshopping #hendricksgin #gin #drinks #drinkstagram #bacanal #fyp #viral
Load More... Follow on Instagram

Κατηγορίες

  • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • SEX
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
  • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

VIDEOS

Follow Us

Follow Us
  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Youtube
  • Email
Footer Logo
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHOLOGY & RELATIONSHIPS
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ & ΦΙΛΟΙ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ & ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ

@2016 - the K-magazine. All Right Reserved. Powered by ESEWEBPRO


Back To Top
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookie..Αποδοχή Read More
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT
kmag
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHOLOGY & RELATIONSHIPS
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ & ΦΙΛΟΙ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ & ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ