Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας αναρωτιόμαστε τι μπορεί να κάνει μια έγκυος για να αποφύγει τον πρόωρο τοκετό….
Καθισμένη απέναντι από τον ενδοκρινολόγο και κρατώντας στα χέρια μου την αυστηρότατη δίαιτα που μου έχει επιβάλλει, τον ακούω να με σφυροκοπάει: «Πρέπει να είσαι πολύ προσεκτική. Ο διαβήτης κύησης μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρο τοκετό. Και αυτό σημαίνει σοβαρές επιπλοκές για το μωρό. Καρδιαγγειακά και αναπνευστικά προβλήματα, ελλιπή ανάπτυξη του εγκεφάλου, ενδεχόμενο τύφλωσης..». Του ζητάω να σταματήσει. Δεν γνωρίζει πόσο επιμελής και προσεκτική με τα θέματα υγείας είμαι. Ούτε πόσο αγχώδης. Φυσικά και θα κάνω όσα μου πει, αλλά δεν χρειάζεται να ακούσω με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες το… μέλλον του παιδιού μου. Διότι παρά την απόλυτη συμμόρφωσή μου με τους κανόνες του, τελικά γέννησα πρόωρα και το μωρό μου αντιμετώπισε όλα όσα είχε δει ο κύριος αυτός στη μαγική σφαίρα του.
Και το ερώτημα παραμένει: μπορεί μια γυναίκα να προστατεύσει την εγκυμοσύνη της και να μη γεννήσει πρόωρα; Η απάντηση είναι μία: εξαρτάται. Εξαρτάται από τη γυναίκα την οποία έχεις απέναντί σου, την κατάσταση της υγείας της και την τύχη. Πολλές φορές με ρωτούν τι προκαλεί έναν πρόωρο τοκετό. Αν υπήρχε απάντηση, σαφής και ξεκάθαρη, η επιστήμη θα είχε λύσει ένα από τα άλυτα που έχει να αντιμετωπίσει και η ανθρωπότητα θα είχε κάνει ένα τεράστιο βήμα μπροστά. Αν υπήρχε σαφής απάντηση, δεν θα «γιορτάζαμε» σήμερα την Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας. Διότι οι παράγοντες που συμβάλλουν σε μια πρόωρη γέννηση είναι πολλοί και είναι μάλλον ο συνδυασμός τους που θα την πυροδοτήσει, ένας συνδυασμός που δεν μπορεί να προσδιορίσει κανένας επιστήμονας. Φυσικά και ξέρω πολλές γυναίκες που έκαναν όσα τους είπε ο γιατρός τους – ανάμεσα σε αυτές κι εγώ -, ήταν πολύ προσεκτικές και πάλι γέννησαν πρόωρα. Ξέρω όμως πολύ περισσότερες που πιστεύουν πως τα πρόωρα είναι απλώς μικρά και αδύνατα μωρά που μένουν για λίγες μέρες στο… πυρέξ για να μεγαλώσουν. Δεν τις κρίνω, δεν έτυχε. Ανάμεσα σε αυτές και εγώ (προτού τύχει).
Το ένα σκέλος της φετινής καμπάνιας ευαισθητοποίησης του blog 31ebdomades.blogspot.com απευθύνεται στις εγκύους και τους ζητάει να προστατεύσουν την εγκυμοσύνη τους. Δεν απευθύνεται σε εκείνες που ακολουθούν κατά γράμμα τις οδηγίες του γιατρού ή την περνάνε στο κρεβάτι. Απευθύνεται σε εκείνες που ίσως δεν δίνουν σημασία στη διατροφή και τη φυσική τους κατάσταση, που δεν είναι προσεκτικές παρά την ηλικία τους (όσο πιο νέα και όσο πιο μεγάλη είναι η μέλλουσα μητέρα πρέπει να προσέχει), που μπορεί να έχουν κάποιο χρόνιο νόσημα ή ενδείξεις προεκλαμψίας και να αμελούν την ιατρική τους παρακολούθηση. Και φυσικά σε εκείνες που έχουν πολύδυμη κύηση. Και ουσιαστικά τους ζητάει να ενημερωθούν. Διότι με λίγη προσοχή ένα μικρό ποσοστό μπορεί να αποφύγει τον πρόωρο τοκετό και τα παιδιά τους να μην κινδυνεύσουν. Αλλά κι εκείνες που δεν θα τον αποφύγουν θα μπορέσουν ίσως να τον αντιμετωπίσουν πιο πρακτικά, όχι πιο ψύχραιμα. Διότι για την προωρότητα δεν είναι ποτέ κανείς προετοιμασμένος. Και δεν χρειάζεται.
Δείτε το σχετικό video:
Η Κέλλυ Σώκου είναι δημοσιογράφος στο ΒΗΜΑ και τις περιοδικές εκδόσεις του, ενώ διατηρεί και το blog 31 εβδομάδες στο οποίο πρωτοδημοσίευσε το παραπάνω κείμενο. Στις 31 εβδομάδες γράφει (κυρίως) κείμενα σχετικά με την κόρη της, τη Γιόννα, που γεννήθηκε πρόωρα, μόλις 31 εβδομάδων.
