ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ & ΦΙΛΟΙ

Πόσα βράδια τα παιδιά σας σας έχουν ζητήσει να κοιμηθούν μαζί σας, γιατί “απλά δεν αισθανόντουσαν καλά”; Γνωρίζω ότι είναι ένα θέμα που απασχολεί πολλούς γονείς και δεν ξέρουν ποιος είναι ο σωστός τρόπος να το διαχειριστούν.

Για τη βρεφική περίοδο υπάρχουν δύο άκρως αντίθετες θεωρίες. Όμως, τι γίνεται όταν μεγαλώνει; Πώς το σταματάς…Όταν ο Παύλος ήταν μικρός μού είχαν προτείνει να διαβάσω το best seller «Κοιμήσου παιδί μου», δεν το έκανα.

Σαφέστατα ενημερώθηκα για τον «μηχανισμό» που ακολουθείται, αλλά διάβασα κι άλλες θεωρίες σχετικά με την ανάπτυξη του παιδιού κι αποφάσισα να ακολουθήσω την τακτική «προσπαθώ να αγαπήσει το κρεβάτι του».

Οι πρώτοι μήνες που πήγε στο δωμάτιο του, ήταν εφιαλτικοί…Ο ύπνος άρχισε να στρώνει και να κοιμάται ολόκληρο βράδυ στο κρεβάτι του μετά τον 1,5 χρόνο, όταν του βγάλαμε τα κάγκελα από την κούνια. Αισθανόταν καταπιεσμένος κι αποκλεισμένος από τον κόσμο μας,

Όμως μεγαλώνουν και τι στάση πρέπει να κρατήσουμε;

Θεωρώ ότι το παιδί μεγαλώνοντας εκτιμά την αυτονομία που του δίνουμε ως γονείς και με συζητήσεις κι όχι βίαιους αποχωρισμούς, μαθαίνει να κοιμάται στον χώρο του. Εάν δεν συντρέχει κάποιος από τους παρακάτω λόγους όπως μετακόμιση, ασθένεια, θάνατος, διαζύγιο κ.τ.λ. και εφόσον το παιδί δείχνει πως είναι χαρούμενο, πως μπορεί να αποχωρίζεται εύκολα το γονιό του, πως έχει καλή σχέση μαζί του και πως έχει κατακτήσει την απαραίτητη για την ηλικία του αυτονομία/αυτάρκεια, τότε δεν του στερούμε κάτι σημαντικό, προτρέποντάς το να αρχίσει να κοιμάται στο δωμάτιό του.

Εάν ισχύουν οι παραπάνω προϋποθέσεις και το παιδί εξακολουθεί να κοιμάται μαζί μας, τότε θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί αυτό συμβαίνει. Μήπως το “πρόβλημα” κρύβεται στην σχέση με τον συντροφό μας και βάζουμε ανάμεσά μας το παιδί για να αποφύγουμε τη συνεύρεση ή συζητήσεις που θα αποκαλύψουν αλήθειες που μας ενοχλούν; Αυτό είναι άλλο κεφάλαιο. Άρα καταλήγουμε ότι διαλέγουμε μαζί το κρεβάτι του, το γραφείο του, ώστε να απολαμβάνει να μένει στο δωματιό του και από μόνο του θα ζητά να έχει την άνεσή του και την ηρεμία του και τις βραδυνές ώρες.

Σαφέστατα το να έρθει το παιδί στο κρεβάτι και να μοιραστείτε βραδινές ή πρωινές αγκαλιές, μόνο καλό κάνει… σε όλους μας!

Αυτό το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στο bovary.gr τον Νοέμβριο 2018

Featured image: pexels.com/@olly

Ως αφετηρία ας κρατήσουν οι γονείς στο μυαλό τους ότι οι κοινωνικές δεξιότητες και τα πρωτόκολλα διδάσκονται. Ουσιαστικά μιλάμε για δεξιότητες που χρειαζόμαστε όλοι στη ζωή μας προκειμένου να συνυπάρχουμε αρμονικά με τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας. Το ταξίδι της κοινωνικοποίησης ξεκινά μόλις το παιδί αλληλεπιδράσει με άλλα πρόσωπα στη γειτονιά, στο σχολείο, στις κούνιες, στους παιδότοπους ή γενικότερα στις παρέες.

Η είσοδος σε μια ομάδα μπορεί να είναι ευκολότερη για κάποια παιδιά απ’ότι για κάποια άλλα. Στόχος είναι να μην υιοθετήσουν τα παιδιά τη στάση  χτυπάω ή κλωτσάω, φτύνω κ.α. Τα παιδιά όταν μπαίνουν σε μια ομάδα δεν αρχίζουν να χτυπάνε ή να φωνάζουν αμέσως, αντίθετα μπαίνουν με κάποια συστολή-αίσθημα της ντροπής. Μόλις συμβεί κάτι και θυμώσουν τότε εμφανίζεται ο θυμός και έντονο το αίσθημα της διεκδίκησης. Οι γονείς συστήνεται να προλαβαίνουν το παιδί πριν περάσει σε στάδιο θυμού συζητώντας ότι : «Ξέρω ότι και εσύ θες να ανέβεις στο μονόζυγο αλλά ή Μαρία κάνει τώρα… ετοιμάσου και αμέσως μετά είναι η σειρά σου». Αν επιθυμεί το παιδί, μπορεί να μετρήσει από το 1-10 μέχρι να τελειώσει η Μαρία το μονόζυγο και να έρθει η δική της η σειρά. Η επανάληψη της συγκεκριμένης δραστηριότητας και επεξήγησης είναι εκείνη που θα φέρει θετικά αποτελέσματα στη συμπεριφορά του παιδιού.

Ποιός είναι ο ρόλος του γονέα;

Ο ρόλος του γονέα είναι να βοηθήσει το παιδί να εντοπίσει και να σέβεται τα όρια των υπολοίπων. Πολλές φορές τα παιδιά είναι ιδιαίτερα διαχυτικά και παρορμητικά με αποτέλεσμα να πέφτει το ένα πάνω στο άλλο, να προκαλούνται μικροατυχήματα και κλάματα. Η τιμωρία ή στοχοποίηση τους ενός παιδιού έναντι του άλλου δεν θα αποδώσει στον επιθυμητό βαθμό. Αντίθετα, αν ζητήσετε στα ίδια παιδιά να μπουν στην ομάδα ή στο παιχνίδι με ήρεμο τρόπο λέγοντας: «Ο τρόπος που μπήκατε στην ομάδα ήταν λίγο άγριος και από τους δύο θέλω να πάτε πάλι πίσω και να έρθετε πάλι μαζί αλλά περπατώντας ήρεμα. Αυτός είναι ο νέος τρόπος!» Έτσι κάθε φορά που τα παιδιά μπορεί να είναι πιο επιθετικά τους υπενθυμίζουμε με ήπιο τόνο στη φωνή μας «…σας περιμένω με τον καινούριο τρόπο…». Συνεπώς, και παρατήρηση δεν έγινε, και θετική στάση κράτησε ο γονέας, και αποδυναμώνεται η επιθετική τάση του παιδιού.

Πολύ συχνά τα παιδιά μιλούν ακατάπαυστα χωρίς να περιμένουν τη σειρά τους και πολλές φορές υπάρχουν αντιδράσεις. Το παιδί θα πρέπει να διδαχθεί να σταματά, να ακούει, να κοιτάει κατάματα τον άλλον και να ανοίγει διάλογο με απλές ερωτήσεις. Έτσι θα καταφέρει να εισαχθεί ευκολότερα στην ομάδα. Η συγκεκριμένη τεχνική είναι αρκετά σημαντικό να αρχίσει από το πλαίσιο της οικογένειας και έπειτα να επεκταθεί σε ευρύτερη ομάδα. Αν σε ένα παιδί δεν του επιτρέπεται να μιλάει ελεύθερα στην οικογένειά του γιατί είναι μικρό τότε υπάρχουν υψηλές πιθανότητες αυτό το παιδί να αδυνατεί να επικοινωνήσει στη διευρυμένη ομάδα. Για τα παιδιά που είναι πολύ μικρά και γεμάτα ενέργεια θα πρέπει να μάθουν να σταματούν ελέγχοντας το σώμα τους και να παρατηρούν.

Η τεχνική που εφαρμόζεται από παιδαγωγούς στις μεγάλες ομάδες είναι να επισημαίνεται και να επιβραβεύεται η σωστή στάση του παιδιού και όχι να επισημαίνεται και να τιμωρείται η λάθος. Για παράδειγμα η σωστή προσέγγιση είναι «Μπράβο Ευτύχη!  Τόση ώρα πρόσεχες τι έλεγε ο Μάριος…, πήγαινε τώρα αρχηγός για το τρενάκι του κήπου», και όχι «Ευτύχη…καθόλου δεν προσέχεις το  Μάριο! Είσαι ανυπόφορος!Θα βγεις τελευταίος διάλλειμα».

Επίσης, τα παιχνίδια ρόλων ενισχύουν την τροποποίηση της συμπεριφοράς του παιδιού. Απαιτούνται μόνο μικρές φιγούρες που αναπαριστούν τα παιδιά και τη συμμετοχή του γονέα για να προωθηθεί η σωστή στάση του παιδιού.

Για να είναι επιτυχημένη η συναναστροφή με τους ομιλήκους θα πρέπει τα παιδιά να μάθουν :

• Να εκφράζουν τα συναισθήματά τους
• Να μοιράζονται τα πράγματά τους
• Να απομακρύνονται όταν κρίνεται απαραίτητο
• Να αλληλεπιδρούν και με μικρότερα παιδιά
• Να παίρνουν το χρόνο τους για να ηρεμήσουν και να αναστοχαστούν.

Κάποιες θετικές εκφράσεις που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν μετά την επιτυχημένη αλληλεπίδραση των παιδιών είναι:

• Παιδιά μπράβο σας! Παίξατε με ωραίο τρόπο και συνεργαστήκατε!
• Είμαι πολύ χαρούμενη που μοιραστήκατε τα παιχνίδια σας!
• Χαίρομαι πολύ που ο ένας άκουγε τη γνώμη του άλλου!
• Ενθουσιάστηκα όταν σας είδα ο καθένας να περιμένει τη σειρά του!
• Περιμένω και την επόμενη φορά να κάνετε τόσο ωραίο και προσεκτικό παιχνίδι!

Η γενικότερη επιτυχία στηρίζεται στις επι μέρους επιτυχίες. Εστιάζοντας στα θετικά σημεία της στάσης του παιδιού ενισχύεται και η αυτοπεποίθησή του και αυτό θα το βοηθήσει να αντιμετωπίσει και τις υπόλοιπες κοινωνικές καταστάσεις.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Εφη Νικολοπούλου, πατήστε εδώ

Σχετικά άρθρα:

–Παιδικό Άγχος και πώς το αντιμετωπίζουμε ως γονείς, από την Έφη Νικολοπούλου

–Τι Σημαίνει Ποιοτικός Χρόνος με το Παιδί μου; από την Έφη Νικολοπούλου

–Τα παιδιά αναζητούν την αυτονομία τους, από την Έφη Νικολοπούλου

Featured image: unsplash.com/@allentaylorjr

Η καλύτερή μου φίλη δεν προσφέρει συμβουλές στις συζητήσεις μας και σίγουρα δεν παρέχει συναισθηματική υποστήριξη με τη συμβατική έννοια. Ωστόσο, όταν πρόκειται για εκείνες τις δύσκολες μέρες, δεν υπάρχει κανένας που θα προτιμούσα να έχω δίπλα μου από την έμπιστηαγαπημένη μου. Βλέπετε, είναι μια σταθερή και μια ακλόνητη πηγή έμπνευσης στις πιο σκοτεινές στιγμές. Ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολη είναι η ζωή, είναι πάντα εκεί για μένα. Δεν με κρίνει, δεν με επικρίνει, ούτε με εγκαταλείπει. Περιμένει υπομονετικά την κάθε αντίδραση μου με καλοσύνη και αξιοπιστία. Μοιράζομαι μαζί σας ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της που αγαπώ πολύ!

Αθόρυβη υποστήριξη

Όταν χρειάζομαι κάποιον να ακούει χωρίς να διακόπτει ή να προσφέρει αυτόκλητες συμβουλές, εκείνη είναι ο τέλειος ακροατής. Απορροφά κάποιες φορές τους κραδασμούς των δύσκολών ημερών, χαίρεται με την χαρά μου και με αφήνει να είμαι ο εαυτός μου σε πλήρη σιωπή.

Άνεση και συνέπεια

Αυτό που κυρίως κάνει τη διαφορά είναι, η οικεία αίσθηση που δημιουργείτε μαζί της και είναι δύσκολο να περιγραφεί με λόγια. Είναι μια ευπρόσδεκτη ανάπαυλα από τη σκληρότητα του κόσμου και η συνέπειά της, μου θυμίζει ότι ορισμένα πράγματα στη ζωή μπορούν να παραμείνουν σταθερά ακόμα και όταν όλα τα άλλα είναι σε αναταραχή.

Αγάπη άνευ όρων

Δεν ζητά τίποτα σε αντάλλαγμα.Δεν απαιτεί προσοχή ή στοργή.Προσφέρει την αγάπη της απλόχερα και γενναιόδωρα! Ενσαρκώνει την πιο αληθινή μορφή αγάπης άνευ όρων. Υπάρχει κάτι θεραπευτικό μέσα σε αυτήν σχέση, παρόλο που δεν προσφέρει λύσεις στα προβλήματά μου, παρέχει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα κάθε φορά.

Ένα μέρος για όνειρα

Δεν είναι απλώς ένα μέρος για να ξεκουράζομαι. Είναι ένα μέρος για όνειρα. Είναι όπου το μυαλό μου μπορεί να περιπλανηθεί, όπου μπορώ να φανταστώ ένα καλύτερο αύριο, και όπου η ελπίδα μπορεί να αρχίσει να ριζώνει ακόμα και στη μέση των αντιξοοτήτων. Δεν την ξεχνώ ποτέ και δεν την θυμάμαι όταν την έχω μόνο ανάγκη. Και αυτό μου θυμίζει την αξία της ζωής.

Good vibes only!

Featured image: unsplash.com/@dsan_nowsay

Είμαστε στις τελευταίες μέρες του Αυγούστου. Το καλοκαίρι δεν τελείωσε για πολλούς και σίγουρα μας περιμένουν δύο εβδομάδες μέχρι να ξεκινήσουν τα σχολεία. Μπορεί οι περισσότεροι να έχουμε επιστρέψει στις δουλειές μας, όμως τα παιδιά πρέπει να απασχοληθούν ευχάριστα, πριν μπουν σε πρόγραμμα, καθώς και η νέα σχολική χρονιά είναι προ των πυλών. Ας φροντίσουμε να έχουν μια πιο ομαλή κι ευχάριστη μετάβαση, κι όσο ο καιρός το επιτρέπει να περνάμε όσο περισσότερο ουσιαστικό χρόνο μαζί!

Αυτές οι δραστηριότητες είναι διασκεδαστικές και εύκολες και θα γίνουν υπέροχες αναμνήσεις!

• Pic-nic σε εξωτερικό χώρο. Μπορεί να γίνει στην παραλία, στο πάρκο δίπλα από ένα σιντριβάνι ή στο χωριό. Ευκαιρία για να πείτε τα νέα της ημέρας εκτός σπιτιού και να υπάρχει η αίσθηση της “Εκδρομής”.
• Bowling, ένα hobby που επιτρέπει σε όλη την οικογένεια να συμμετέχει.
• Μπουγέλο. Οι μέρες είναι ακόμα ζεστές… Είναι ο καλύτερος τρόπος για να δροσιστούμε και να αποφορτιστούμε από την ένταση της ημέρας και να παράλληλα να παίξουμε με τα παιδιά.
• Πεζοπορία. Αν υπάρχει ένας λόφος ή ένα άλσος κοντά στο σπίτι, γίνεται και το απόγευμα μετά την δουλειά.
• Camping. Ίσως αυτό να θέλει κάποια οργάνωση και περισσότερο χρόνο. Δεν παύει να είναι μία καλή ιδέα για το σαββατοκύριακο. Ακόμα και δεν υπάρχει διανυκτέρευση , μπορεί να γίνει σε μορφή …(δείτε την παρακάτω πρόταση)
• Μονοήμερη στην παραλία. Οι θερμοκρασίες είναι ιδανικές για να περάσουμε την μέρα μας στην θάλασσα. Με λίγη καλή οργάνωση ή μια καλή επιλογή κοντά σε ένα beach bar, θυμόμαστε για λίγο τις συνήθειες των διακοπών.
• Μαραθώνιος ταινιών, με επιλογές που να συμφωνούν μικροί και μεγάλοι. Με ένα μπολ ποπ-κορν στην αγκαλιά μας, είναι ευκαιρία να δούμε παιδικές ταινίες της εποχής μας… Και να μαθαίνουν οι μικρότεροι!
• Γράμμα στον παππού και στην γιαγιά με θέμα: “Πώς πέρασα το καλοκαίρι μου”. Με αυτόν τον τρόπο θα μπουν στη διαδικασία να εκφράσουν είτε με λέξεις είτε με εικόνες -αναλόγως την ηλικία- το πώς αντιλήφθηκαν το χρόνο που περάσατε μαζί ή χωριστά, κι εσείς να καταλάβετε ποιές είναι οι ανάγκες των παιδιών για την επόμενη χρονιά.
• Δεντροφύτευση. Βοηθούμε το περιβάλλον και συμμετέχουμε στην διάσωση της χλωρίδας. Μπορείτε να τα βάλετε να ψάξουν πού γινονται παρόμοιες ενέργειες στο νομό σας και να συνεχίσετε να το κάνετε και κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
• Επιτραπέζια παιχνίδια. Κάποιοι μπορούν πρωί -μεσημέρι-βράδυ να παίζουν με αυτά. Αν μάλιστα είναι και γνώσεων… ακόμα καλύτερα! Μην υποτιμάτε τα παζλ και τα Lego που είναι εξάσκηση στη συγκέντρωση.
• Πάρτι με πίτσες. Μπορείτε να μαγειρέψετε μαζί, να φουσκώσετε μπαλόνια, και να κάνετε καραόκε!
• Βόλτα σε μουσείο. Είτε σε μόνιμες είτε σε εποχιακές εκθέσεις όλο και κάτι ενδιαφέρον θα βρείτε για να τα απασχολήσετε.
• Ποδηλατάδα. Κάντε τουςτουρίστες στην πόλη σας. Πλέον στους περισσότερους δήμους, υπάρχουν ποδηλατόδρομοι ή πάρκα που μπορείτε να τα εκμεταλλευτείτε και να συνδυάσετε την ποδηλατάδα με κάποια από τις παραπάνω προτάσεις μας.

• Σκοινάκι ή κουτσό. Ας θυμηθούμε τα παιδικά μας χρόνια! Στον κήπο ή στη βεράντα, γνωρίστε στα παιδιά σας τα δικά μας παιχνίδια.
• Πλύσιμο του αυτοκινήτου του μπαμπά ή της μαμάς, που έχει γίνει χάλια από την άμμο και τα χώματα.

Πηγή

Featured image: unsplash.com/@gettyimages

Όσο ακόμα έχουν διακοπές, αλλά και όταν ξεκινήσει το σχολείο, καλό είναι να περνάμε ουσιαστικό χρόνο με τα παιδιά, ώστε να μην αισθάνονται παραμελημένα εξαιτίας της δουλειάς μας. Κι εδώ σημασία έχει η ποιότητα κι όχι η ποσότητα.

               Όσα παιχνίδια κι αν έχουμε αγοράσει για τα μικρά μας, η αλήθεια είναι πως τίποτα δε μπορεί να αντικαταστήσει τις δραστηριότητες που αυτά μοιράζονται με τους γονείς τους. Καλώς ή κακώς, όμως, η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική, ειδικά όταν μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο προσπαθούμε να “χωρέσουμε” τα πάντα, όπως  τη δουλειά μας ή τις δουλειές του σπιτιού. Κι όταν μπαίνουν στο mixοι διαδρομές από και προς τις δραστηριότητες των παιδιών ή τα παιδικά πάρτυ, καταλήγουμε να είμαστε μεν έτοιμοι να καλύψουμε κάποια ανάγκη του παιδιού αλλά χωρίς απαραίτητα να βρισκόμαστε στη στιγμή. Με αποτέλεσμα να μπαίνουμε ασυνείδητα σε έναν φαύλο κύκλο σκέψεων για το αν είμαστε πραγματικά εκεί με τα παιδιά μας, που είναι κι η βασική τους επιθυμία ώστε να δεθούν μαζί μας.

               Αν και το να επιτευχθεί αυτό θέλει εξάσκηση, υπάρχουν τρόποι για να καλλιεργήσουμε ακόμη πιο ουσιαστικά τις σχέσεις με τα παιδιά μας. Όπως συμβαίνει με οποιαδήποτε νέα συνήθεια, έτσι κι εδώ θέλει μεθοδικά βήματα.

               01 Αφήνουμε μακριά το κινητό μας τηλέφωνο.

Σύμφωνα με μία μελέτη του 2017, ο χρόνος που περνάμε σκρολάροντας ασυναίσθητα στο κινητό μας επηρεάζει την ικανότητά μας να συγκεντρωθούμε. Αποτέλεσμα να προσπερνάμε τις εκφράσεις των προσώπων των παιδιών και βεβαίως λιγότερη οπτική επαφή που μακροπρόθεσμα μπορεί να λειτουργήσει εις βάρος μας. Για να καταφέρουμε ο χρόνος που περνάμε με τα παιδιά να είναι δημιουργικός κι ουσιαστικός, μπορούμε να αφήσουμε το τηλέφωνό μας σε έναν άλλο χώρο ώστε να απομακρύνουμε τον αντιπερισπασμό που θα προκαλέσει.

               02 Ορίζουμε το δικό μας “playdate” κι αφοσιωνόμαστε σε αυτό.

Ένα χρονικό διάστημα το οποίο θα είναι αφιερωμένο στα παιδιά μας και στο παιχνίδι μαζί τους είναι ιδανικό για να βάλουμε ισχυρά θεμέλια στη σχέση μας με τα παιδιά. Βεβαίως στη διάρκεια αυτού του “ραντεβού”, εξυπακούεται πως δε χωράει κάτι άλλο. Και δεν είναι τόσο η διάρκεια του playdateπου παίζει ρόλο όσο η ποιότητά του. Κι ας αφήσουμε τα παιδιά να επιλέξουν τη δραστηριότητα ή το παιχνίδι: εμείς απλά θα το απολαύσουμε μαζί τους. Το γέλιο που θα μοιραστούμε μαζί τους απελευθερώνει ορμόνες που ενισχύουν το δεσμό μας μαζί τους και, κατ’ επέκταση, μειώνουν και τις δικές μας ορμόνες που προκαλούν άγχος.

               03 Επιλέγουμε μία στιγμή που θα ζήσουμε πραγματικά.

Είτε κατά το πρωινό τάισμα είτε στη διάρκεια του μπάνιου των παιδιών, προσπαθούμε να συντονίσουμε τις αισθήσεις μας στη στιγμή. Για παράδειγμα, ενόσω κάνουν το μπάνιο τους, ακούμε το γέλιο τους, μυρίζουμε τα μαλλάκια τους ή επικεντρωνόμαστε στην αίσθηση του δέρματός τους ενώ είναι βρεγμένο – κι εστιάζουμε ακριβώς σε αυτά. Οι αισθήσεις μας θα μας βοηθήσουν να έρθουμε στο τώρα και να απολαύσουμε τη στιγμή αυτά με τα παιδιά μας.

               04 Προσπαθούμε απλά να ακούσουμε.

Είτε κλαίνε είτε μοιράζονται κάποιο συναίσθημά τους μαζί μας, αντί να παρέμβουμε με τον Α ή Β τρόπο, προτιμούμε να τους δώσουμε την ευκαιρία να εκφραστούν. Η κίνηση αυτή βοηθά και τα παιδιά να αντιληφθούν πως είμαστε εκεί, μαζί τους.

               05 Απελευθερώνουμε λίγο χρόνο από τα προγράμματά μας.

Αντί να τρέχουμε κάθε μέρα να προλάβουμε να πάμε τα παιδιά από τη μία εξωσχολική δραστηριότητα στην άλλη, μπορούμε κάποιες φορές να επιλέξουμε από ποια μπορούν κάποια μέρα να κάνουν “κοπάνα” ώστε να περάσουμε το χρόνο αυτό μαζί τους.Γιατί, αντί για την προπόνηση, να μην κάτσουμε όλοι μαζί σπίτι και να ζωγραφίσουμε, να παίξουμε ένα επιτραπέζιο ή να βγου΄με μία βόλτα στο πάρκο και να παίξουμε όλοι μαζί εκεί; Φυσικά, η κίνηση πρέπει να είναι αμοιβαία και να κάνουμε κι εμείς μία ανάλογη “κοπάνα”! Έτσι πατάμε πού και πού ένα φρένο και μειώνουμε το άγχος που συχνά είναι ο υπαίτιος που μας εμποδίζει να χαρούμε στιγμές μαζί τους.

               06 Κάνουμε κάτι για εμάς τους ίδιους κάθε μέρα.

Για να ανταποκριθούμε στην ανάγκη των παιδιών μας να περάσουν χρόνο μαζί μας, πρέπει πρώτα να φροντίσουμε τον εαυτό μας. Θέλουμε να διαβάσουμε για μισή ώρα το βιβλίο μας; Θέλουμε να γυμναστούμε; Ό,τι και αν “λειτουργεί”, το επιστρατεύουμε. Έτσι, έχοντας δώσει χρόνο στον εαυτό μας, μπορούμε πιο εύκολα να είμαστε απόλυτα παρόντες σε ό,τι κάνουμε παρέα με τα παιδιά μας χωρίς το μυαλό να “χοροπηδάει”–και βεβαίως να το απολαύσουμε.

               Η ανατροφή αλλά κι η ευτυχία των παιδιών εξαρτάται κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό από την αλληλεπίδρασή τους μαζί μας. Κι ας είμαστε ρεαλιστές – μεγαλώνουν με τέτοιο ρυθμό που κάθε στιγμή μαζί τους είναι μοναδική. Ας τις εκμεταλλευτούμε αυτές τις στιγμές μαζί τους όσο μπορούμε!

Πηγή: HuffPost

Featured image: unsplash.com/@brookecagle