συνθήκες

Αν ο σύντροφός σας είναι ευαίσθητος, συνεργάσιμος και υποστηρικτικός, συγχαρητήρια. Δεν είστε απλώς τυχερή που έχετε το ιδανικό έτερον ήμισι αλλά και έναν εν δυνάμει καλό γονιό. Πρόσφατη έρευνα απέδειξε πως τα χαρακτηριστικά που κάνουν κάποιον ή κάποια καλό και υποστηρικτικό σύντροφο είναι τα ίδια που τον καθιστούν καλό γονιό. Αντίθετα σύμφωνα με την ίδια έρευνα οι άνθρωποι που είναι ανασφαλείς στις σχέσεις τους συχνά δεν υιοθετούν ιδιαίτερα κατάλληλες γονεικές πρακτικές.

“Αν έχεις την ικανότητα να προσαρμόζεις την φροντίδα σου στις ανάγκες του άλλου, φαίνεται πως αυτό μπορείς να το κάνεις σε όλων των ειδών τις σχέσεις” δήλωσε η Abigail Millings μια από τις ψυχολόγους του Πανεπιστημίου του Bristol που διεξήγαγε την έρευνα. Φροντίδα σύμφωνα με τις ανάγκες του άλλου σημαίνει να συνεργάζεσαι χωρίς να είσαι αυταρχικός, να αναγνωρίζεις τις ανάγκες του άλλου και να τις στηρίζεις.

Προσκόλληση και άγχος

Η Millings και οι συνεργάτες της επικεντρώθηκαν στο πώς οι άνθρωποι σχετίζονται μεταξύ τους χωρίζοντας τους σε αυτούς που αποφεύγουν να συσχετιστούν βάζοντας φραγμούς και εμπόδια στο να έρθουν κοντά με τον σύντροφο τους και σε αυτούς που είναι γαντζωμένοι πάνω στον άλλο από ανασφάλεια και από τον συνεχή φόβο ότι θα τους εγκαταλείψουν. Όπως όλοι καταλαβαίνουμε, τίποτα από τα δύο δεν είναι υγιές με το ιδανικό μοντέλο να ζητά μια υγιή συσχέτιση με τον άλλο που περιλαμβάνει ελευθερία, ανεξαρτησία αλλά και μια έντονη πίστη πως το άλλο πρόσωπο θα είναι εκεί για εμάς.

Η ερευνητική ομάδα εξέτασε κατά πόσο η εξάρτηση του ενός γονιού από τον άλλο επηρεάζει το πώς συμπεριφέρονται σαν γονείς και το τί μεθόδους ανατροφής υιοθετούν. Ένας γονιός προσκολλημένος στην σχέση του με άγχος είναι πιθανότερο να μην αφήσει το παιδί του ελεύθερο να ανακαλύψει τον κόσμο. Κάποιος που φοβάται να σχετιστεί με τον συντροφό του θα είναι ψυχρός και απόμακρος.

Γονεϊκά στιλ

Οι ψυχολόγοι διακρίνουν τρεις παιδαγωγικές μεθόδους, την αυταρχική, που θέτει πολύ σκληρούς και αυστηρούς κανόνες, την επιτρεπτική που θέτει λιγοστά όρια και την πειθαρχημένη, αυτή που θέτει κανόνες μέσα σε ένα περιβάλλον στοργής και αγάπης. Η τελευταία, την οποία η σύγχρονη παιδαγωγική θεωρεί το ιδανικό μοντέλο, υιοθετείται κυρίως από συντρόφους που έχουν μια υγιή και ανεξάρτητη μεταξύ τους σχέση. Οι γονείς που από την έρευνα προέκυπτε πως απέφευγαν να σχετιστούν στενά, συνήθως υιοθετούσαν το αυταρχικό ή ιδιαίτερα επιτρεπτικό στιλ ανατροφής. “Το να είμαστε εκπαιδευμένοι στο να ακούμε και να είμαστε ευαίσθητοι στις ανάγκες του συντρόφου μας μας βοηθάει στο να έχουμε αυτήν την ικανότητα σε ότι αφορά και τα παιδιά μας” καταλήγουν οι ερευνητές.

Πηγή: http://www.marieclaire.gr/

Πόσο ικανοποιημένοι είστε με τη δουλειά σας (όσοι έχετε!); Συχνά αναρωτιόμαστε αν η κρίση μας έχει αναγκάσει να κάνουμε… «περικοπές» στα όνειρα και στις απαιτήσεις μας. Η αλήθεια είναι πως λίγοι είναι αυτοί που σήμερα καταφέρνουν να εργάζονται στον τομέα που θέλουν και είναι ικανοποιημένοι με το περιβάλλον εργασίας τους και με τους προϊσταμένους τους. Αυτό τουλάχιστον έδειξε η έρευνα που πραγματοποίησε η Randstad, και κατά την οποία το 54% των εργαζομένων δεν είναι ευχαριστημένο με τη δουλειά που κάνει.

Πιο συγκεκριμένα, το 69% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι τα προσόντα του υπερβαίνουν τις απαιτήσεις της τρέχουσας εργασίας τους, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό διεθνώς ανέρχεται στο 47%. Το 33% των ερωτηθέντων θεωρεί πως οι εργοδότες αδυνατούν να βρουν εργαζόμενους με υψηλά προσόντα και το διόλου ευκαταφρόνητο 44% αναμένει ότι θα υπάρξει σοβαρή έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού με υψηλό επίπεδο προσόντων μέσα στα επόμενα τρία χρόνια.

Την έλλειψη ικανοποίησής τους με το εργασιακό περιβάλλον δείχνουν τα σημαντικά ποσοστά αυτών που άλλαξαν εργασία λόγω δυσαρέσκειας με τον εργοδότη τους, ήτοι το 33% των ερωτηθέντων.

Ο φόβος απώλειας της εργασίας λόγω κρίσης είναι εξίσου διάχυτος σε όλες τις ελληνικές οικογένειες, καθώς το 47% των Ελλήνων εργαζομένων φοβάται ότι θα χάσει τη θέση του.

Πηγή: iatronet.gr

Γιατί θεωρούμε αηδιαστικά κάποια έντομα και ζώα, όπως τις κατσαρίδες ή τα ποντίκια; Και γιατί μας πιάνει το στομάχι μας στη θέα και μόνο φαγητών που κάπου αλλού θεωρούνται νοστιμιές;

Βουλωμένες λεκάνες, μπανιέρες, νιπτήρες, νεροχύτες. Τρίχες μπερδεύονται μαζί με βρομόνερα, αποφάγια, χαρτιά υγείας και ένα σωρό άλλα πράγματα, που η θέα τους και μόνο μας κάνει συνήθως να κρατάμε τη μύτη μας και να φεύγουμε μακριά. Κάποιοι όμως κατ’ επάγγελμα καθαρίζουν όλες αυτές τις βρωμιές που μας προκαλούν αηδία, όπως για παράδειγμα οι υδραυλικοί. Για αυτούς τους ανθρώπους η επαφή με τέτοιου είδους καταστάσεις είναι καθημερινή και απολύτως φυσική.

Η αηδία προστατεύει
Ο καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κάσελ Χάραλντ Όιλερ μάλιστα, ο οποίος έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με το αίσθημα της αηδίας, υποστηρίζει πως υπάρχει και μια θετική πλευρά: «Η αίσθηση της αηδίας ενυπάρχει στην ανθρώπινη φύση. Εμποδίζει να δεχόμαστε επικίνδυνα πράγματα». Η αηδία δηλαδή μας προστατεύει από αόρατους κινδύνους, όπως είναι δηλητήρια και μικρόβια που προκαλούν ασθένειες.

Μια αντίδραση με διαφορετικά αίτια
Παντού στον κόσμο τα πτώματα, οι ανοιχτές πληγές, τα κόπρανα, τα ούρα και κάποια ζώα όπως οι αρουραίοι ή τα σκουλήκια θεωρούνται αηδιαστικά και οι αντιδράσεις είναι παρόμοιες: κλείνουμε τη μύτη και αποστρέφουμε το πρόσωπο.

Παρόμοιες όμως είναι οι αντιδράσεις και για ορισμένα φαγητά. Για παράδειγμα η φιλιππινέζικη σπεσιαλιτέ Μπαλούτ. Πρόκειται για αυγό πάπιας, το οποίο βρίσκεται λίγο πριν από το στάδιο να σκάσει και να γεννηθεί το νέο παπάκι. Διαγράφεται μόνο λίγο το ράμφος και τα πούπουλα. Το αυγό βράζεται τότε και τρώγεται με αλάτι. Θωρείται καταπληκτική νοστιμιά!

Γιατί όμως κάτι που σε άλλες κουλτούρες θεωρείται νοστιμιά, σε κάποιες άλλες προκαλεί αηδία; Για τον καθηγητή Χάραλντ Όιλερ, το τι τρωμε και θεωρούμε καλό, το μαθαίνουμε σαν παιδιά από τους μεγάλους, εκτός αυτού η κοινή θεώρηση των πραγμάτων ενισχύει το αίσθημα του ‘εμείς’ και προστατεύει την ομάδα.

Τα παιδιά πάντως μέχρι δυο ετών δεν έχουν αναπτυγμένη την αίσθηση της αηδίας. Μπορούν να βάλουν οτιδήποτε στο στόμα, εάν δεν προσέξουν οι γονείς. Με την πάροδο του χρόνου μέσω της επαφής και μέσω των συνειρμών μαθαίνουν ποιά πράγματα να θεωρούν αηδιαστικά.

Σύμφωνα με τον Γερμανό καθηγητή, όλα είναι θέμα συνειρμών. Οι υδραυλικοί για παράδειγμα δεν νιώθουν την ίδια αηδία για τα βρομόνερα όπως ο περισσότερος κόσμος.

Πηγή: http://www.skai.gr