σχέσεις

Βλέποντας τους διαφορετικούς τύπους ανδρών που προσεγγίζουν τις single φίλες μου,  αποφάσισα πως θα είχε ενδιαφέρον να δούμε τι είναι αυτό που πρέπει να αποφεύγουμε στους άνδρες. Τι έχει αλλάξει στις διαθέσεις των γυναικών και τι είναι αυτό που τις γοητεύει σήμερα και τις προσελκύει για να πλησιάσουν έναν άνδρα ή τι είναι αυτό που τις απομακρύνει; Αν είστε, λοιπόν,  από τις γυναίκες που εξακολουθούν να επιλέγουν τον λάθος τύπο άνδρα συνεχώς… τότε έχετε πολλούς λόγους να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο…

 Υπάρχουν χαρακτηριστικά στην προσωπικότητα και στον χαρακτήρα μας που μαρτυρούν γιατί διαλέγουμε τον συγκεκριμένο τύπο ανδρός αν και μερικές φορές δεν το αντιλαμβανόμαστε κατευθείαν  αλλά μόνο όταν καθρεφτίζεται απέναντι στον άλλον… Ερωτεύεστε τον απατεώνα ή τον ήρωα; Είναι αλήθεια ότι αν προσέξουμε αυτές τις ερωτήσεις και δούμε καθαρότερα, ίσως να έρθουν πιο όμορφοι ή υγιείς άνθρωποι γύρω μας…

4 τύποι ανδρών προς αποφυγή..

1.Ο νάρκισσος

Η γοητεία του, το ταλέντο, η ομορφιά του και η επιτυχία τον κάνουν χαρισματικό και μπορεί να μαγνητίσει όποιον θέλει γύρω του. Αν σας κερδίσει το σίγουρο είναι πως μετά θα έχετε να αντιμετωπίσετε τις απαιτήσεις του, την κριτική και το κέντρο του «εγώ» του. Ένας λόγος που τον διαλέγετε είναι πως έχετε και εσείς σημάδια ναρκισσισμού μέσα σας. Η τελειομανία και η αλαζονεία είναι αυτά που σας ενώνουν ενστικτωδώς και είναι τα covers για την αντιπάθεια που έχετε για τον εαυτό σας. Δεν ξέρω ποιανού οι ανάγκες θα πραγματοποιηθούν πρώτα αλλά το μόνο που χρειάζεται για να γιατρευτεί η κατάσταση είναι πολλή υπομονή, θάρρος και χρόνο.

2.Ο συναισθηματικά ανώριμος

Αυτός που δεν δείχνει τον ενθουσιασμό του, είναι γεμάτος δικαιολογίες και μιλάει συνέχεια για τον εαυτό του. Βιάζεται να σας καθησυχάσει πως του αρέσετε αλλά από την άλλη δεν ενθουσιάζεται με την ιδέα να δεσμευτεί σε κάποια πιο ουσιώδη σχέση για κανένα λόγο. Το να βγαίνεις ραντεβού, μπορεί να σημαίνει ότι ίσως νιώθεις πως δεν αξίζεις αρκετά γιατί κάποιος σε πλήγωσε τα προηγούμενα χρόνια και δεν ήταν αρκετά συναισθηματικός μαζί σου. Για να το αντιμετωπίσεις άρχισε να συγχωρείς τον ex για την απογοήτευση μαζί του.

3.Mr. Bully ή αλλιώς “νταής”

Πολλές φορές σε κατηγορεί για πράγματα που όντως δεν φταις και σου μιλάει λες και είσαι παιδί. Χρησιμοποιεί εκφοβιστικό τόνο φωνής όταν ζητάει βοήθεια και σου κάνει κριτική για τον χαρακτήρα με κάθε ευκαιρία. Να έλκεσαι από έναν τύπο μπορεί να σημαίνει ότι είσαι αδύναμη στο να διατηρείς τα συναισθηματικά σου όρια και να θέτεις τον εαυτό σου να ευχαριστεί τους άλλους μόνο και μόνο γιατί νομίζεις πως έτσι κερδίζεις τις εντυπώσεις τους. Ξεκίνα με την άσκηση πως δεν είναι όλα δική σου ευθύνη… 

4.Αυτός που τα θέλει όλα!!!

Είναι παντρεμένος, δεσμευμένος ή είναι σε άλλη σχέση συγχρόνως. Αν είναι σε διάσταση αλλά παντρεμένος, φυσικά πάλι σημαίνει παντρεμένος..

Αν τώρα ενθουσιάζεσαι με τέτοιο τύπο άνδρα σημαίνει ότι έχετε χαμηλή αυτοεκτίμηση και ουσιαστικά δεν έχετε αποθέματα αγάπης για τον εαυτό σας. Αν είστε σε σχέση που κάποιος σας εξαπατά, ουσιαστικά είστε πραγματικά αυτή που εξαπατά τον εαυτό σας και συχνά δυσκολεύεστε να διακόψετε από την αρρωστημένη κατάσταση. Η μόνη αντιμετώπιση είναι να ακούσετε τους δικούς σας όταν σας λένε όλοι το ίδιο πράγμα πως πρέπει να διακόψετε, ίσως να έχουν δίκιο! 

  Τον να διαλέγεις τον ιππότη ή το καλό παιδί ίσως είναι το καλύτερο σενάριο, είναι δύσκολο να έρθει αλλά το πιο δύσκολο είναι να προσδιορίσουμε εμείς ποιες είμαστε και ποια είναι τα terms που αφήνουμε…

Photo credits: @benwhitephotography / Cornelia Steinwender(unsplash)

Γιατί ειδικά εδώ είναι που ισχύει η φράση “η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά”!

Όλες οι σχέσεις έχουν τα καυγαδάκια τους – άλλωστε ξέρετε τι λένε, είναι το αλατοπίπερό τους! Τι ξέρατε, όμως, πως όταν κάποια καυγαδάκια για κάτι αντικειμενικά ανούσιο επιμένουν μπορούν να οδηγήσουν σε τίτλους τέλους; Φαίνεται παράλογο, ίσως και να είναι… ή μήπως όχι;

               01 Το να βγάλει ένας από τους δύο τα σκουπίδια ίσως φαίνεται υπερβολικό να οδηγήσει σε αναταραχές στη σχέση. Αν, όμως ο ένας από τους δύο νιώθει πως είναι ο “μόνος υπεύθυνος που όλα περνούν από τα χέρια του” τότε, ναι, αν η κατάσταση επιμένει, τότε μπορεί να προκαλέσει τριγμούς. Αυτό, βέβαια, μπορεί να έχει άλλα υπόβαθρα, όπως το ότι ο σύντροφος που αναλαμβάνει την όποια δουλειά του σπιτιού νιώθει πως ο άλλος τον αγνοεί. Αν νιώσουμε πως ακόμη κι αυτό μας εξοργίζει, τότε πρέπει να συζητήσουμε με το σύντροφό μας για το τι μας ενοχλεί μέσα στη σχέση.

               02 Όταν η ρουτίνα του ύπνου του ενός προκαλούν… αϋπνίες στον άλλον, τότε μακροπρόθεσμα αυτό μπορεί να γίνει αφορμή ακόμη και για καυγάδες. Δε μιλάμε για το αν γυρίζει στο κρεβάτι τη νύχτα, αλλά για το αν ο ένας προτιμά ένα σκληρό στρώμα κι ο άλλος όχι. Η λύση μπορεί να είναι πολύ πιο απλή απ’όσο νομίζουμε, καθώς ένα στρώμα ή μαξιλάρια μνήμης που προσαρμόζονται στο σώμα του καθενός μπορούν να μας γλιτώσουν από (μικρο)τσακωμούς που θα προκληθούν μόνο και μόνο επειδή δεν κοιμόμαστε καλά.

               03 Ο ένας κρυώνει υπερβολικά κι ο άλλος… ζεσταίνεται; Όταν ο θερμοστάτης είναι ρυθμισμένος έτσι ώστε να νιώθει άνετα μόνο ένας από εμάς, σε βάθος χρόνου αυτό μπορεί να οδηγήσει σε οξύθυμες συμπεριφορές. Καλό είναι να θυμόμαστε πως η όποια ευαισθησία στη θερμοκρασία μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στη διάθεση  και πονοκεφάλους, καθιστώντας αδύνατο να αφιερωθούμε σε οποιαδήποτε ασχολία.

               04 Τα μηνύματα είναι ένας βολικός τρόπος επικοινωνίας, όμως η αλήθεια είναι πως καμία φορά… παρεξηγούνται. Όταν αργούμε να απαντήσουμε σ’ ένα μήνυμα αυτό μπορεί να προκαλέσει ακόμη κι αισθήματα εγκατάλειψης. Η δε μάλιστα απότομη απάντησή μας για την καθυστέρηση μπορεί να οδηγήσει σε ανούσιο καυγά. Προτού, λοιπόν, αρχίσουμε να βγάζουμε συμπεράσματα, καλό είναι να διαχειριστούμε ψύχραιμα την όποια αντίδραση κι επίσης, αν βρισκόμαστε από την άλλη πλευρά, να σκεφτούμε λογικές εξηγήσεις για την όποια αργοπορία ή ένταση στον τόνο του μηνύματος.

               05 Οι διακοπές μας χαλαρώνουν και μας διασκεδάζουν – εκτός αν δε μπορούμε να συμφωνήσουμε με το σύντροφό μας σε τίποτα, όπως το πού θα μείνουμε, πού θα φάμε ή πώς θα μετακινηθούμε. Ιδανικά προετοιμάζουμε ως ένα βαθμό το ταξίδι, γιατί ο σκοπός να είναι να το απολαύσουμε μαζί κι όχι να γυρίσει ο καθένας… με διαφορετικό μέσο!

               06 Καθόμαστε για φαγητό με το σύντροφό μας κι ενώ ανταλλάσσουμε τα νέα της ημέρας, χτυπάει το κινητό μας και τρέχουμε να δούμε ποιος είναι και να απαντήσουμε. Αν αυτό είναι μία φορά ενοχλητικό όταν το κάνουμε ενώ είμαστε με την παρέα μας, φανταστείτε πόσο άσχημο φαίνεται σ’ εκείνον, ο οποίος ίσως και να νιώσει πως δεν ενδιαφερόμαστε για όσα έχει να μας πει. Κι οι δυο μας έχουμε τις υποχρεώσεις μας , καμία αντίρρηση, αλλά ξέρετε τι λένε για τα “δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη” – φανταστείτε πόσο μπορεί αυτό να ισχύσει στη σχέση μας!

               07 Όταν αρχίζουμε να συνηθίζουμε ο ένας την παρουσία του άλλου (κυρίως σε μία μακροχρόνια σχέση), πιθανό είναι να μειώνονται οι στιγμές οικειότητας. Και δε μιλάμε μόνο για το σεξ, αλλά όταν αρχίζουμε να βλέπουμε την αγκαλιά “με το κιάλι” ή δε βλέπουμε ούτε τηλεόραση μαζί, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε αν χάθηκε η όποια σπίθα ανάμεσά μας. Καλό είναι να φροντίζουμε να περνάμε στιγμές οικειότητας με το σύντροφό μας, ειδάλλως οι τριγμοί δε θ’ αργήσουν να φανούν.

               08 Όσο και να έχουμε συνηθίσει το χρόνο που περνάμε με το σύντροφό μας, το να μην το θεωρούμε δεδομένο και να του θυμίζουμε πώς νιώθουμε για εκείνον ακόμη και με μερικά κομπλιμέντα είναι συμπεριφορές που μπορούν να διατηρήσουν υγιή τη σχέση.

               09 Δεν είναι κακό να έχει δημιουργηθεί μία ρουτίνα που εξυπηρετεί και τους δύο, όμως πού και πού κάτι καινούριο μπορεί να ανανεώσει τη σχέση. Ακόμη κι η επίσκεψη σ’ ένα νέο εστιατόριο ξεφεύγει από τη στασιμότητα. Όταν τίποτα δεν αλλάζει, τότε είναι πολύ πιθανό στο μέλλον να αρχίσουμε να εκφράζουμε εντόνως τα όποια παράπονά μας.

               10 Ακούγεται ανόητο, αλλά έχει και μία δόση αλήθειας: ο χρόνος που περνάμε στα social media αλλά κι ο τρόπος χρήσης τους από μέρους μας μπορούν να αποβούν ακόμη και μοιραία για τη σχέση μας. Αν νιώθουμε πως μπαίνουμε σ’ έναν φαύλο κύκλο συγκρίσεων με άλλα ζευγάρια ή ακόμη και κάποια μεμονωμένα άτομα, τότε καλό είναι να συζητήσουμε με το σύντροφό μας ώστε να τεθούν κι από τις δύο πλευρές κάποια όρια.

               11 Όσο παρανοϊκό κι αν φαίνεται, το ότι νιώθουμε απόλυτα καλά και χαρούμενοι σε μία σχέση μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο χωρισμό. Ο λόγος; Κυρίως οφείλεται στην ποιότητα προηγούμενων σχέσεων. Αν για παράδειγμα, μαλώναμε συνεχώς με τους πρώην μας, η “νηνεμία” στην παρούσα σχέση λειτουργεί σα “συναγερμός”, με αποτέλεσμα να προσπαθούμε να δικαιώσουμε την (συνήθως ανυπόστατη) υποψία πως δε μπορεί όλα να είναι τόσο καλά ή ακόμη και η αγωνία πως δεν αξίζουμε να είμαστε χαρούμενοι.

               Σας είπα από την αρχή πως οι λόγοι φαίνονται πραγματικά ανούσιοι με την πρώτη ματιά. Δεν είναι άλλωστε προβλήματα οικονομικής φύσεως, ασυμφωνίας χαρακτήρων ή ακόμη κι απιστίας. Όμως, προκειμένου να γλιτώσουμε τη σχέση μας από μεγαλύτερους μπελάδες και να τη διατηρήσουμε υγιή, ίσως είναι φρόνιμο να προσέξουμε αυτά τα “μικροπράγματα”!

Κατ’ αρχήν ας μην είμαστε άδικοι: κουτσομπολιό δεν είναι μόνο η προώθηση κακόβουλων σχολίων για άλλα άτομα, αλλά είναι ο γενικότερος διαμοιρασμός πληροφοριών για άτομα που απλά δεν είναι παρόντα. Γι’ αυτό και συχνά χρησιμοποιούμε τον εξωραϊσμένο όρο “κοινωνικός σχολιασμός”. Όπως και να το πει κανείς, η αλήθεια είναι πως κουτσομπολεύουμε κάθε μέρα και μάλιστα, σύμφωνα μ’ έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Social Psychological and Personality Science, αναλώνουμε 52 λεπτά ημερησίως στο κουτσομπολιό.

               Φυσικά το θέμα του κουτσομπολιού μπορεί να είναι κάτι εντελώς άκακο και (ίσως) ανούσιο, όπως για παράδειγμα το τελευταίο “κατόρθωμα” του παιδιού μας στο σχολείο ή πως ένας φίλος μας βρήκε νέα δουλειά. Η συγκεκριμένη έρευνα, όμως, επικεντρώνεται ως επί το πλείστον στο λόγο που ο άνθρωπος περνά τόση ώρα κάθε μέρα στην ανταλλαγή πληροφοριών που αφορούν άλλους. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας, dr. Mark Leary του πανεπιστημίου Duke, ο λόγος είναι… το ένστικτο!

               Τι σημαίνει αυτό;

               Ο άνθρωπος είναι ον που ζει σε ομάδες, επομένως βασίζεται στην εκάστοτε ομάδα όπου ανήκει για να επιβιώσει. Έτσι η ανταλλαγή πληροφοριών μας βοηθάει να καθορίσουμε ποιον μπορούμε να εμπιστευτούμε και ποιον όχι ή να αντιληφθούμε τις απόψεις κάθε ατόμου που ανήκει στην ίδια ομάδα μ’ εμάς. Για παράδειγμα, βασιζόμαστε στην οικογένεια για συναισθηματική υποστήριξη αλλά και για την τροφή και τη στέγαση, στους φίλους για συντροφικότητα και στον επαγγελματικό μας κύκλο για την οικονομική μας αποκατάσταση. Σε περίπτωση που μάθουμε από κάποιον συνεργάτη πως ο εργοδότης σκέφτεται να απολύσει άτομα, τότε σχεδόν αυτόματα θα αναζητήσουμε μία νέα πηγή εισοδήματος.

               Φυσικά το κουτσομπολιό δε μας δίνει μόνο αναγκαία στοιχεία για τον “πρωταγωνιστή” του, αλλά και γι’ αυτόν που κάνει την όλη συζήτηση. Σύμφωνα με τον dr. Leary, παρακολουθώντας αυτόν που παρέχει τις όποιες  πληροφορίες, μπορεί κανείς να διαπιστώσει πολλά στοιχεία για το χαρακτήρα του, όπως τι ακριβώς θεωρεί σημαντικό και κατά πόσο μπορεί κανείς να του εμπιστευτεί κάτι ως μυστικό. Έτσι θεωρεί πως το κουτσομπολιό μπορεί να ενισχύσει τους κοινωνικούς δεσμούς.

               Σαφώς και το κουτσομπολιό μπορεί να γίνει η αφορμή ώστε κάποια άτομα να απομακρυνθούν από την εκάστοτε ομάδα. Ωστόσο, όποιος όντως απομακρύνεται δε χρειάζεται να ανησυχεί, μια που η εμπειρία του γίνεται διδακτική και μπορεί να αλλάξει και τη συμπεριφορά του ώστε να καταφέρει να ενσωματωθεί στο μέλλον σε μία άλλη ομάδα ή ακόμη και να επανέλθει στην προηγούμενη.

               Όπως προαναφέραμε, όμως, το κουτσομπολιό, έχει και την αρνητική του προέκταση είτε για τον “πρωταγωνιστή” είτε για εκείνον που μοιράζεται την πληροφορία. Επιστρέφοντας στο προηγούμενο παράδειγμα, αν ο εργοδότης ανακαλύψει πως ο συνεργάτης μας κυκλοφορούσε στο γραφείο την πληροφορία περί πιθανών απολύσεων, η λογική προτείνει πως θα χάσει την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπο του συνεργάτη μας. Και βέβαια, αν αποδειχθεί πως ο σχολιαστής είναι κάποιος που απλά χώνει τη μύτη του σε ξένες υποθέσεις χάνει την όποια αξιοπιστία του.

               Όπως και να έχει, το κουτσομπολιό μπορεί να έχει τις βάσεις του στο ένστικτο της επιβίωσης, όμως καλό είναι να προσέχουμε προτού αναλωθούμε σε αυτό – ή έστω, μπορούμε να αφιερώσουμε λίγο χρόνο στο να μελετήσουμε περαιτέρω τους συνομιλητές μας στη διάρκεια του… κοινωνικού σχολιασμού!     

Όλοι μας έχουμε νιώσει κατά περιπτώσεις εκείνο το τσιμπηματάκι που κατά καιρούς μας κάνει να αναρωτιόμαστε “γιατί όχι εγώ/εμένα;”; Ναι, ναι, για το γνωστό τσίμπημα της ζήλειας μιλάμε

               Για τους ειδικούς, η σχέση μας με τους γύρω μας είναι ένας βιολογικός αλλά και συναισθηματικός αμυντικός μηχανισμός. Έτσι θα μπορούσε κανείς να πει πως με τη ζήλεια νιώθουμε πως η σχέση μας μ’ έναν άνθρωπο απειλείται, άρα κατά συνέπεια νιώθουμε πως απειλούμαστε εμείς  οι ίδιοι. Όταν, για παράδειγμα, δεν νιώθουμε ασφάλεια στην ερωτική μας σχέση (όπου θεωρητικά θα έπρεπε να νιώθουμε προστατευμένοι σ’ αυτήν), ζηλεύουμε. Ή όταν η συχνότητα μίας εθιμοτυπικής σχεδόν συνάντησης με τους φίλους μας μειώνεται επειδή αυτοί βρήκαν κάποια νέα ασχολία, ζηλεύουμε και νιώθουμε πως δε νοιάζονται τόσο πολύ για εμάς τελικά. Άλλωστε, το μυαλό μας είναι ένας πολύπλοκος μηχανισμός, οπότε η δημιουργία σεναρίων είναι… παιχνιδάκι γι’ αυτό!

               Βέβαια συχνά το συναίσθημα αυτό εξαφανίζεται μετά από ψύχραιμη σκέψη – στο κάτω κάτω, μεγάλα παιδιά είμαστε, όχι στο νηπιαγωγείο! Όταν, όμως, το συναίσθημα της ζήλειας όχι απλά δε φεύγει αλλά επιμένει να κυριαρχήσει, μας απορρυθμίζει σε επίπεδο συγκέντρωσης και διάθεσης. Κι όσο μας τρώει η ζήλεια, τόσο πιο πιθανοί είναι οι επερχόμενοι τριγμοί στις σχέσεις μας.

               Η λύση προκειμένου να μάθουμε να ελέγχουμε τη ζήλεια μας, προτού αυτή γίνει τοξική προφανώς και δεν είναι η άγνοια. Το να υποκριθούμε πως δε συμβαίνει τίποτα κι απλά να κρύψουμε τα συναισθήματά μας “κάτω από το χαλί” το μόνο που θα έχει ως αποτέλεσμα είναι η καθυστέρηση της όποιας έκρηξης. Πριν κάνουμε ο,τιδήποτε, παίρνουμε μια βαθιά ανάσα και σκεφτόμαστε πως νιώθουμε πραγματικά – άλλη η φωνή της ζήλειας κι άλλο το ότι την προκαλεί.

               01. Διαχωριζόμαστε από τα συναισθήματά μας. Παίρνοντας μία απόσταση από το πώς νιώθουμε κείνη τη στιγμή μας βοηθά να διαπιστώσουμε αν αυτό που μας απασχολεί λύνεται αν δράσουμε ή αν απλά πρέπει να το προσπεράσουμε.        

02.Αντιλαμβανόμαστε από πού προκύπτει η ζήλεια μας. Μεταφορικά μιλώντας, ανακαλύπτουμε την… τρύπα απ’ όπου κατάφερε να τρυπώσει στο μυαλό μας το μικρό τέρας με τα πράσινα μάτια. Προκλήθηκε από κάποια συμπεριφορά του προσώπου για το οποίο νιώθουμε τη ζήλεια ή αναλωνόμαστε από τις δικές μας ανασφάλειες; Μόλις ξεκαθαριστεί αυτή η απάντηση, τότε θα ξέρουμε αν θα πρέπει να συζητήσουμε το πρόβλημα με τον άμεσα ενδιαφερόμενο ή αν πρέπει να επεξεργαστούμε μόνοι μας το πρόβλημα.

03 Το γράφουμε. Μιλώ κυριολεκτικά και δεν εννοώ στα παλιά μας τα παπούτσια, Αποδεδειγμένα το να ελευθερώνουμε τις σκέψεις μας σε μία κόλλα χαρτί μπορεί να μας βοηθήσει να δούμε το εκάστοτε πρόβλημα σε όλη του τη διάσταση κι άρα μπορούμε να βρούμε πιο εύκολα τον τρόπο να το αντιμετωπίσουμε.

               04 Το συζητάμε. Εφόσον πλέον βλέπουμε την κατάσταση νηφάλια, είναι η ώρα να μιλήσουμε στον άνθρωπο για τον οποίο ταλαιπωρηθήκαμε από τη ζήλεια. Όταν είμαστε ειλικρινείς για το πώς νιώθουμε, η σχέση μας (είτε φιλική είτε ερωτική) ενδυναμώνεται.

               Οπωσδήποτε αποφεύγουμε να μιλήσουμε εν βρασμώ και να ξεσπάσουμε, ακόμη κι αν η ζήλεια μας έχει βάσιμους λόγους. Ειδικά σε ό,τι αφορά τις ερωτικές μας σχέσεις, σε καμία περίπτωση δεν το παίζουμε… ντετέκτιβ παραβιάζοντας ακόμη και την ιδιωτικότητα του/της συντρόφου μας, ψάχνοντας αποδείξεις –  καμία σχέση δε διασώθηκε ποτέ έτσι, μάλλον μπούμερανγκ στον εν δυνάμει “ερευνητή” γυρίζει η όλη κατάσταση. Τέλος, αν παρατηρήσουμε πως η κατάσταση οδεύει να ξεφύγει από τον έλεγχό μας με εκρήξεις οργής ή ακόμη και βίας, τότε δεν είναι ντροπή κι η συμβολή ενός ειδικού ψυχοθεραπευτή.

               Ας, βάλουμε, λοιπόν, ένα γερό λουρί στο μικρό πράσινο τέρας κι ας το γυρίσουμε στο κλουβί του!

Γνωρίζουμε ότι είστε εξοικειωμένοι με την έκταση που έχει πάρει η  ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τις ευχετήριες κάρτες. Είναι θέμα ρομαντισμού, έτσι; Ξοδεύονται μετρητά σε ακριβά δώρα, δείπνα, αντικείμενα που είναι χρωματισμένα κόκκινα και φυσικά μια ευχετήρια κάρτα ή δύο. Σύμφωνα με τους περισσότερους, οι άνθρωποι χωρίζονται σε αυτούς που τον γιορτάζουν και σε αυτούς που δεν τον γιορτάζουν. Αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα αλήθεια.

Φέτος, αποφασίσαμε να δώσουμε σε αυτή την ημέρα μια εναλλακτική διαδρομή για το ξόδεμα των χρημάτων σας. Η αγάπη δεν αφορά το αν είμαστε singles ή δεσμευμένοι. Αν βρισκόμαστε στα πρώτα στάδια μιας σχέσης ή μέσα σε έναν πολυετή γάμο. Μοιάζει περισσότερο με μια ημέρα αφιερωμένη στην αγάπη. Εκείνη που δεν είναι μονοδιάστατη και δεν γνωρίζει όρια.

Πόσοι από εμάς αναστενάζουμε όταν ακούμε κάποιον να μιλάει για την εθελοντική του δραστηριότητα; Πολλοί ελπίζω! Μακάρι να μπορούσαμε να βρούμε χρόνο. Δημιουργήστε αυτό το χρόνο, στις 14 Φεβρουαρίου. Καλέστε το πλησιέστερο βοηθητικό κέντρο, οργανισμό ή ίδρυμα για τους ηλικιωμένους ή τα παιδιά και ρωτήστε εάν μπορείτε να τους επισκεφθείτε και να συνομιλήσετε μαζί τους. Πάρτε μαζί σας μερικές σοκολάτες. Σε όλους αρέσουν, και οι ηλικιωμένοι μένουν πολύ παραμελημένοι σε περιόδους γιορτών και διακοπών.

Είτε πρόκειται για μια μικρή καραμελένια καρδιά, μέσα στη τσάντα σας, είτε κάποιο δώρο που εσείς οι ίδιοι αγοράσατε στον εαυτό σας, αυτή η μέρα είναι μια καλή ευκαιρία να σας κακομάθετε. Παραγγείλετε απ’έξω. Πάρτε και επιδόρπιο. Πιείτε ένα ποτήρι κρασί, βλέποντας την αγαπημένη σας ταινία. Είστε ο καλύτερος σύντροφος του εαυτού σας. Να το θυμάστε!

Όταν αφιερώνετε χρόνο για να κατασκευάσετε κάτι με το χέρι, όχι μόνο εκφράζετε τη δημιουργικότητά σας με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο, αλλά πραγματικά δείχνετε ότι νοιαστήκατε τον παραλήπτη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σε μια μέρα όπως του Αγίου Βαλεντίνου, μια χειροποίητη κάρτα σημαίνει τόσα πολλά. Και αν δεν έχετε κάποιον αγαπημένο, μοιράστε τις στους κολλητούς σας και εκφράσετε μέσα από αυτές την αγάπη σας και το ευχαριστώ σας για όσα έχετε μοιραστεί μέχρι τώρα.

               Αυτό που συνήθως κάνει εμάς τις γυναίκες να σκεφτόμαστε πως είμαστε ασφαλείς αλλά και απόλυτα ευτυχισμένες σε μία σχέση είναι η πεποίθηση πως αυτό συμβαίνει επειδή έχουμε πολλά κοινά με το σύντροφό μας κι επειδή κι η σεξουαλική μας ζωή είναι… υγιέστατη! Η αλήθεια, όμως είναι πως για το σύντροφό μας δεν είναι αυτά που έχουν σημασία ώστε να είναι κάτι παραπάνω από μία ευχάριστη παρέα ή ένας εξαιρετικός sex partner. Πώς, λοιπόν, μπορούμε, να επιβεβαιώσουμε πως ο άνθρωπος που είναι δίπλα μας είναι όντως ερωτευμένος μαζί μας κι όχι απλά “ευχαριστημένος”;

               Κατ’ αρχήν, πρέπει να σταματήσουμε να τον πολιορκούμε με τη μέθοδο των κοινών. Τι σημαίνει αυτό; Πρέπει να σταματήσουμε να βασιζόμαστε στα κοινά μας ενδιαφέροντα ή στις κοινές πεποιθήσεις μας. Μπορεί αυτή η σύμπνοια να του προκαλεί ευχαρίστηση σε μία συζήτηση, αλλά αυτό δε σημαίνει πως υπάρχει και χημεία ανάμεσά μας.

               Στη συνέχεια, είναι καιρός να καταρριφθεί ο μύθος πως το σεξ είναι αυτό που θα τον κάνει να μην παίρνει το βλέμμα του από πάνω μας στιγμή. Όσο άψογο και να είναι αυτό, εξακολουθεί να είναι μόνο ένα μέρος της συνολικής εικόνας που έχει για εμάς. Το καλό σεξ δεν τον κάνει αυτόματα σύντροφό ζωής. Κι όσο πιο γρήγορα αποστραφούμε από αυτήν την πεποίθηση, τόσο μικρότερη θα είναι η πιθανότητα να απογοητευτούμε αν τυχόν η χημεία ανάμεσά μας δεν είναι αυτή που κι οι δύο αναζητούμε.

               Ο μόνος δρόμος, ο σωστός δρόμος, όσο κλισέ κι αν ακούγεται, είναι να του δώσεις την ευκαιρία να αισθανθεί τα αισθήματά σου – με λίγα λόγια να σε δει όπως ακριβώς είσαι. Μπορεί να τους κατηγορούμε πως δεν είναι συναισθηματικοί, όμως, οι άντρες δίνουν εξίσου βάση στα συναισθήματα. Αυτό, όμως, συμβαίνει όταν εμείς πρώτες του έχουμε δώσει τη δυνατότητα να αντιληφθεί όσα νιώθουμε εμείς ώστε στη συνέχεια να νιώσει κι εκείνος ασφαλής να εκδηλώσει τα δικά του. Δε μιλάμε να παραστήσουμε τη “damsel in distress’ σε καμία περίπτωση. Απλά δε χρειάζεται πια να κρύβουμε τη θηλυκότητά μας και κυρίως τον πραγματικό μας εαυτό. Κι όταν γίνεται αυτή η έκφραση των συναισθημάτων μας, πρέπει να είναι σαφής κι όχι με υπονοούμενα, όπως συχνά μας… κατηγορούν πως κάνουμε – κι όχι άδικα, αν θέλουμε να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς!

               Το να είμαστε απλά ο εαυτός μας μπορεί να μας χαρίσει πραγματικά την ευκαιρία της ευτυχίας. Ας το έχουμε υπ’ όψιν ενόσω την αναζητούμε…!