• ABOUT US
  • K-MAG TEAM
  • ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
kmag
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHOLOGY & RELATIONSHIPS
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ & ΦΙΛΟΙ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ & ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ
Tag:

συνέντευξη

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Μυρτώ Κάζη: Μία νεράιδα στα media

written by Κατερίνα Μαντά

Είναι μερικοί άνθρωποι, ενώ δεν τους γνωρίζεις, μπορείς να μιλάς μαζί τους με τις ώρες, μόνο και μόνο επειδή αποπνέουν τόση θετική ενέργεια που δεν θέλεις να τους αποχωριστείς! Αν αυτό το χαρακτηριστικό συνδιάζεται με ευγένεια, καλλιέργεια, παιδεία και ένα όμορφο πρόσωπο, θέλεις να γίνει η “καλύτερη” σου φίλη! Αυτό το πρόσωπο είναι η Μυρτώ Κάζη! Όσοι δεν την ξέρετε ακόμα, μετάτην ανάγνωση της συνέντευξης, δεν θα θέλετε να χάσετε εκπομπή της στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση….


The K-magazine
: Ο κόσμος όταν αναφέρεται σε σένα κάνουν λόγο για ένα πολύ χαρούμενο πλάσμα, με πολλή θετική ενέργεια. Πώς μπορείς και είσαι πάντα έτσι ευχάριστη; Ποιο είναι το κίνητρό σου;

Μυρτώ Κάζη: Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που και οι δύο οι γονείς μου είναι τόσο χαρούμενοι άνθρωποι! Φαντάσου ότι με το που θα τηλεφωνήσω στη μαμά μου, η αντίδρασή της είναι «έλα κοριτσάκι μου, πώς είσαι , τι κάνεις; « Πάντα με την ίδια γλυκιά και θετική αντίδραση! Ο μπαμπάς μου είναι ο απόλυτος χαζομπαμπάς με το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα όσο δεν πάει! Έχω πάει και παίρνω κάθε μέρα τόοοση αγάπη και κέφι κι ενθουσιασμό… Κάνουμε πολλά πράγματα μαζί, κι αυτό το έχω μέσα στο αίμα μου. Δεν είναι κάτι δήθεν ή προσποιητό. Μου βγαίνει αυτή η ευτυχία κάθε μέρα. Και παρόλο που εδώ και 10 χρόνια ο πατέρας μου περνάει μία πολύ δύσκολη περίοδο υγείας, την αντιμετωπίζει με τόσο κέφι και ενέργεια, οπότε δεν θα μπορούσαμε να λειτουργούμε διαφορετικά!!
Πίστεύω ότι το να έχεις καλή ψυχολογία είναι το παν για όλα, για να έχεις φίλους, να έχεις μία καλή σχέση, για να ξεπερνάς ακόμα και τα πιο δύσκολα πράγματα του κόσμου… Οπότε γιατί να είμαστε μίζεροι;

The K-magazine: Δηλαδή τα έχεις βρει πραγματικά με τον εαυτό σου;

Μ.Κ. Δεν ξέρω, μπορεί. Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ, δεν έχω κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία-παρόλο που θα το ήθελα πολύ. Η καλύτερη ψυχοθεραπεία πιστεύω πως η είναι όταν πέφτεις στο κρεβάτι να λες «είμαι καλά, πέρασα μια ωραία μέρα…αύριο πάμε ξανά, γερά». Η ζωή νομίζω ότι έχει μόνο θετικές πλευρές. Ακόμα και από τα πιο άσχημα πράγματα που μου έχουν συμβεί έχει βγει κάτι θετικό. Απλά αν είναι να έρθει το κακό, θα έρθει, δεν το «προσκαλώ»!

The K-magazine: Σε όλες σου τις συνεντεύξεις αναφέρεσαι στον “Έρωτα”.. Παρόλα αυτά καταφέρνεις και κρατάς την προσωπική σου ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας … Πόσο εύκολο είναι αυτό; Σε περιορίζει μερικές φορές;

Μ.Κ. Κοίτα, εγώ καταρχήν δεν είμαι celebrity. Δεν το κρύβω αλλά ούτε το λέω κιόλας. Με το φίλο μου είμαστε μαζί 3 χρόνια,είμαι τέλεια μαζί του.. με στηρίζει στα πάντα και είναι πάντα δίπλα μου σε ότι και αν κάνω, σε όλες τις «παρανοϊκές» υποχρεώσεις του επαγγέλματος. Κάθε φορά βρίσκεται μαζί μου, στο χώρο, κάπου που δε φαίνεται. Κάθε μέρα τον ευχαριστώ για ότι κάνει για μένα και προσπαθώ να του λέω πόσο καλά είμαι μαζί του. Δεν θεωρώ δεδομένο ότι πρέπει να είναι συνεχώς δίπλα μου… Του λέω συνεχώς πόσο τον θέλω και πόσο καλά είμαι μαζί του! Όσο το λέω τόσο το αισθάνομαι πιο πολύ…

The K-magazine: Ενώ είσαι μικρή σε ηλικία,είσαι 28 ετών, έχεις καταφέρει να έχεις δική σου εκπομπή στο ραδιόφωνο και σε βλέπουμε στο MTV Everyday Girls, με την Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη, όπου είσαι αρχισυντάκτρια…. Πως τα κατάφερες σε τόσο μικρό διάστημα;

Μ.Κ. Καταρχήν η δημοσιογραφία ήταν το όνειρο της ζωής μου από μωρό. Είχα από μικρή μια τρέλα προς αυτή την κατεύθυνση, στην Τρίτη δημοτικού έβγαζα την εφημερίδα της οικογένειας, όπου έγραφα τα νέα της οικογένειας. Ο μπαμπάς μου είναι μαθηματικός, η μητέρα μου είναι αρχιτέκτων, μεγαλώνοντας μου είπαν ότι ο χώρος ήταν δύσκολος αλλά με στήριξαν απόλυτα στην απόφαση μου, παρόλο που είχαν φροντιστήριο και γραφείο αντίστοιχα. Τελειώνοντας λοιπόν το Πάντειο και κάνοντας το μεταπτυχιακό μου στο Λονδίνο, γύρισα την τελευταία καλή χρονιά των media, το 2008. Τότε έστειλα σε όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς βιογραφικό. Θυμάμαι ήταν Πέμπτη βράδυ που μετακόμισα από το Λονδίνο και έστειλα βιογραφικά σε όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, και Παρασκευή πρωί με πήραν τηλέφωνο από το Best και μου είπαν ότι η κοπέλα που έλεγε τις ειδήσεις είχε σπάσει το πόδι της και χρειάζονταν άτομο για τη Δευτέρα. Πήγα στο best ξεκίνησα τα δελτία ειδήσεων και όταν ο Λυμπέρης αγόρασε το Vfm είπα στην διευθύντριά μου «θέλω εκπομπή». Και επέμεινα. Μετά από λίγο καιρό μου έδωσε. Το θέμα είναι να το παλεύεις και ακόμα όταν «χτυπάς σε τοίχο» να συνεχίζεις να προσπαθείς, και πίστεψέ με έχω χτυπήσει πολλές φορές στον «τοίχο». Εγώ επιμένω πάρα πολύ και εξαντλώ όλα τα περιθώρια. Στηνχ ιερότερη δεν θα έχω αυτό που θέλω, αλλά θα έχω εξαντλήσει όλα τα περιθώρια!

The K-magazine: «Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη»; Η τον κάνει πιο γεμάτο;

Μ.Κ. Μάλλον κάπου στη μέση. Δεν μπορώ να πω ότι «τρώει τον αφέντη» γιατί είμαι εργασιομανής. Ακόμα και στον ύπνο μου σκέφτομαι τη δουλειά… ξυπνάω μέσα στη νύχτα για να βρω τη λύση σε θέμα που με απασχολεί… Μου αρέσουν πολύ οι άνθρωποι που δουλεύουν. Δεν μπορώ τους ανθρώπους που κάθονται, μπορώ να χαλάσω μια σχέση ζωής με έναν άνθρωπο που όλη μέρα θέλει να πίνει καφέδες. Απλά πρέπει να γυρίζεις το διακόπτη όταν φεύγεις από τη δουλειά, για να ευχαριστιέσαι την υπόλοιπη ζωή με τη σχέση σου και τους φίλους σου!

The K-magazine: Ποια είναι η συγκλονιστικότερη εμπειρία που είχες μέχρι τώρα;

Μ.Κ. Ωραία ερώτηση…. Κάτσε να σκεφτώ! Στο ραδιόφωνο η καθημερινή επαφή με τον κόσμο που μας ακούει κι επικοινωνεί μαζί μας είναι μία εμπειρία τόσο άμεση, έχουμε πολλές τέτοιες χαρές… Μάλλον ένα γράμμα που μου είχε στείλει ένα κοριτσάκι τρίτης -τετάρτης δημοτικού στο MTV, που είχε μέσα και μια ζωγραφιά της και ήταν πολύ τρυφερό. Επίσης, κάθε μα κάθε φορά που δικοί σου άνθρωποι σου στέλνουν αυτό το μηνυματάκι που λέει «σε ακούω τώρα». Αυτό με συγκινεί, κάθε φορά είναι πολύ ωραίο…

The K-magazine: Τι σε έχει δυσκολέψει περισσότερο στην επαγγελματική σου πορεία;

Μ.Κ. Πρόσφατα κάναμε μια συνέντευξη με έναν ηθοποιό ο οποίος έχει γίνει γνωστός λόγω της σχέσης του με μια άλλη ηθοποιό, ο οποίος άργησε να έρθει, τον είχε πάρει ο ύπνος και τον ξυπνούσαμε, και όταν ήρθε απλά υπήρχε στο χώρο σαν ένα ον το οποίο περιφερόταν, πράγμα που δεν τον τιμά και θα το βρει μπροστά του.

The K-magazine: Είσαι από τις Σπέτσες…. Τι σου αρέσει να κανείς όταν τις επισκέπτεσαι;

Μ.Κ. Να είμαι εκεί. Πηγαίνω όσο πιο πολλά Σαββατοκύριακα μπορώ. Τις αγαπώ τρελά. Κάθε φορά που πηγαίνω λέω «μα γιατί δεν ήμουν εδώ και το προηγούμενο σαββατοκύριακο;» Ένα καλοκαίρι, λόγω συνθηκών, είχα μείνει έναν ολόκληρο μήνα εκεί και φεύγοντας έκλαιγα…δεν μπορούσα να τις αποχωριστώ!!!

The K-magazine: Αν σου πρότειναν να κανείς ένα βίντεο αντίστοιχο με της Κατερίνας Μουτσάτσου ,τι θα έλεγες για την Ελλάδα; αλήθεια πως το βρήκες;

Μ.Κ. Δεν μου άρεσε καθόλου… όταν είσαι εκτός του χορού, πολλά μπορείς να πεις.. Αλλα δεν μου άρεσε ότι τα είπε στα άπταιστα αγγλικά, καλοχτενισμένη …Ήταν ένα ωραίο λαϊκό μέσο αυτοπροβολής. Εγώ προσωπικά δεν το βλέπω έτσι. Δεν μου έκανε καλή εντύπωση, ήρωας είναι ο μέσος Έλληνας που είναι εδώ και το παλεύει.
Η γενιά μας είναι η πιο «χτυπημένη», γιατί μας έχουν τσακίσει τα όνειρα κι αυτό είναι χειρότερο από πολέμους κι άλλες πολιτικές καταστάσεις… Αλλά είμαστε δυνατοί και γεροί και θα τα καταφέρουμε!
Αν μου έλεγαν εμένα να κάνω κάτι αντίστοιχο για την Ελλάδα, θα έλεγα ότι ο λαός μας δεν υπάρχει, όταν δεν είσαι Έλληνας είσαι απλά βαρετός. Εγώ στο εξωτερικό δεν είδα τους ξένους να δουλεύουν περισσότερο ή να «στροφάρουν» περισσότερο.Είμαστε σε μία πολιτική αποσύνθεση, αλλά η Ελλάδα δεν χρειάζεται διαφήμιση, ας έρθει κάποιος σε ένα νησί και θα καταλάβει.

The K-magazine: Ποιο θεωρείς ότι είναι το πολυτιμότερο δώρο που σου έκαναν οι γονείς σου και που θα ήθελες να το εφαρμόσεις κι εσύ στα παιδιά σου;

Μ.Κ. Αυτό που είπαμε προηγουμένως, νομίζω… που δεν το είχα συνειδητοποιήσει μέχρι τώρα! Μου έμαθαν να είμαι ευτυχισμένη κάθε μέρα και το ότι έχει μπει μέσα στο αίμα του. Και οι δυο τους έχουν τρομερή ενέργεια, είναι τα πρότυπά μου! Βλέπεις γονείς που είναι όλο νεύρα, μούτρα…. Μου είναι αδιανόητο κάτι τέτοιο! Οι γονείς μου πέρα από την παιδεία, και καλλιέργεια, που τα θεωρώ αυτονόητα, μου έκαναν δώρο το ότι μου έμαθαν να είμαι ευτυχισμένη και να νιώθω τυχερή με όσα μου φέρνει η ζωή…

The K-magazine: Ποια είναι η αρχή που ακολουθείς στη ζωή σου;

Μ.Κ. Μάλλον η αλήθεια. Να είναι πολύ αληθινός και ας είναι και κακός. Δε φοβάμαι τους κακούς ανθρώπους, απλά θέλω να το ξέρω. Το ψέμα με ξενερώνει, μου τη σπάει…

The K-magazine: Πως βλέπεις τον εαυτό σου στα επόμενα 5- 10 χρόνια;

Μ.Κ. Νομίζω, ελπίζω δηλαδή παντρεμένη με παιδί. Όχι τόσο για το γάμο αλλά γιατί θέλω να προχωρήσω τη ζωή μου, νιώθω ότι έχω μπει σε μια κατάσταση που πηγαίνει κάπου πολύ ωραία. Με φαντάζομαι λίγο πιο ήρεμη από θέμα ρυθμών και τρεξιματος… Παρόμοια με αυτά που ζω τώρα… αλλά με ένα υγιές παιδί που να μοιάζει με τον σύντροφό μου (γέλια)

The K-magazine: Πόσο σε έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση; Τι θυσίες έχεις κάνει για να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα; Πιστεύεις ότι θα ξεφύγουμε απ αυτή την κατάσταση;

Μ.Κ. Με έχει επηρεάσει τρελά, σκέφτομαι τα πάντα πλέον. Παρόλο που μπορεί να έχουμε λεφτά στην τράπεζα, να πληρωνόμαστε. Πάει η εποχή της σπατάλης… Θυμάμαι παλαιότερα βγαίναμε και ξοδεύαμε λεφτά χωρίς ουσιαστικά να κάνουμε τίποτα. Πλέον μαζευόμαστε σπίτι, μαγειρεύουμε πολύ, πίνουμε καφέδες στο σπίτι… πηγαίνουμε στα εξοχικά μας. Πολύ βασικό αυτό! Πρέπει να «πέσουν μερικές σφαλιάρες» σε μερικούς τομείς, για να συνέλθουμε! Έχω κόψει τα πάντα… πολύ μέτρο και καθόλου ασυδοσία!

The K-magazine: Ποια τα σχέδια σου για το καλοκαίρι;

Μ.Κ. Φέτος το καλοκαίρι το δίπτυχο των διακοπών περιλαμβάνει Κουφονήσια και Σπέτσες. Σπέτσες παραδοσιακά και κλασικά με γονείς, φίλους για τουλάχιστον 10 μέρες και Κουφονήσια για 3η χρονιά. Θα μπορούσα να μιλάω τουλάχιστον για 2 ώρες για τα Κουφονήσια, αλλά δεν σκοπεύω να τους κάνω άλλη διαφήμιση και να γεμίσουν με κόσμο. Είμαστε καλά στην ησυχία μας, με τα κινητά να πιάνουν ελάχιστα και τις παραλίες και τα μπαράκια να έχουν όσο κόσμο χρειάζεται! lol

info:Καθημερινά στις 7.00 στον Freedom FM  με τον Βαγγέλη Χαρισσόπουλο και κάθε Δευτέρα στις 20.30 (σε επανάληψη κάθε Κυριακή στις 14.30) στο MTV “Everydaygirls”

Απόδοση: Κατερίνα Κωνσταντοπούλου

07/05/2013 4 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η très chic Ελίνα Κορδαλή μιλάει για τη Madame Shou Shou!

written by Αλεξάνδρα Σκαράκη

Τα ρούχα και μαγιό της Madame Shou Shou αγαπήθηκαν και φορέθηκαν πολύ τον περασμένο χρόνο, ειδικά το καλοκαίρι. Στην παρακάτω συνέντευξη στην Αλεξάνδρα Σκαράκη, για το The K-magazine, η σχεδιάστρια και δημιουργός της δημοφιλούς σειράς ενδυμάτων, Ελίνα Κορδαλή μιλάει για τη κολεξιόν, την υλοποίηση της καθώς επίσης και τα μελλοντικά της σχέδια.

The K-magazine: Τα ρούχα σας αποπνέουν έναν έντονο ρομαντισμό, έχοντας παράλληλα μια θηλυκότητα που ξεπηδά από μια απλότητα που τα κάνει και πρωτότυπα. Επηρεαστήκατε από κάποιους συγκεκριμένους σχεδιαστές ή είναι καθαρά προσωπική έμπνευση; Πώς ξεκίνησε η ιδέα για μία δική σας collection;
Ελίνα Κορδαλή:
Καταρχάς είναι αυτό που σπούδασα και που πάντα ήθελα να κάνω. Δεν έχω επηρεαστεί από κάποιον σχεδιαστή. Οι περισσότερες επιρροές είναι από τα ταξίδια, τη φύση και την τέχνη.

The K-magazine: Το όνομα είναι σίγουρα πρωτότυπο, αλλά παραπέμπει και στη γνωστή σειρά. Επηρεαστήκατε από εκεί ή είχατε κάποια άλλη “έμπνευση”;
Ελίνα Κορδαλή:
Από μικρή μας φωνάζαμε με τις φίλες μου σουσούδες και όταν ήρθε η στιγμή να βρω ένα όνομα για την collection Μου, το σουσού ήταν το πρώτο όνομα που μου ήρθε στο μυαλό.

The K-magazine: Η ποιότητα είναι αυτό που μετράει…Πού αναζητάτε τα υλικά που χρησιμοποιείτε;
Ελίνα Κορδαλή: Τα υλικά τα προμηθεύομαι όλα από την Ελλάδα. Η ποιότητα του υφάσματος είναι το πιο σημαντικό για μένα.

The K-magazine: Σήμα κατατεθέν σας είναι ο φιόγκος σε μαγιό και μπλουζάκια και επίσης παρατηρώ μια ιδιαίτερη αγάπη για τα εξώπλατα φορέματα. Πολύ θηλυκό στοιχείο…
Ελίνα Κορδαλή:
Ίσως επειδή η πλάτη είναι ένα στοιχείο που εμένα μου αρέσει να τονίζω στο σώμα μου και ενδόμυχα αυτό βγαίνει και στα σχέδιά μου.

The K-magazine: Πώς υλοποιείτε την ιδέα σας για τα ρούχα; Με σχεδιασμό ή κόβοντας και ράβοντας;

Ελίνα Κορδαλή: Πάντα το σχέδιο είναι αυτό που ξεκινάς, από κει και πέρα βλέποντας το ύφασμα ξεκινάνε οι αλλαγές και η περιπέτεια αρχίζει..!



The K-magazine:
Οι Ελληνίδες προσέχουν την ποιότητα ή έλκονται από ένα εντυπωσιακό design; Οι Ελληνίδες θεωρούνται κομψές….είναι;
Ελίνα Κορδαλή:
Ανεξαρτήτως εθνικότητας όλοι έλκονται από το design ενός ρούχου. Τις Ελληνίδες, αντίθετα με άλλους, τις θεωρώ κομψές και τολμηρές!

The K-magazine: Το στυλ υιοθετείται ή είναι έμφυτο;
Ελίνα Κορδαλή:
100% έμφυτο.

The K-magazine:  Στην Ελλάδα, η μόδα έχει μέλλον;
Ελίνα Κορδαλή:
Ναι, πιστεύω ότι ειδικά τον τελευταίο χρόνο, έχουν βγει καταπληκτικοί Έλληνες σχεδιαστές. Θεωρώ ότι είναι ένας τομέας που εξελίσσετε με ταχείς ρυθμούς στην Ελλάδα.

The K-magazine: Δεδομένης της κρίσης, αλλά και της μεγάλης επιτυχίας..πού βλέπετε τον εαυτό σας στο μέλλον;
Ελίνα Κορδαλή: 
Ελπίζω να συνεχίσω να σχεδιάζω με την ίδια χαρά, αισιοδοξία και ευχαρίστηση.

The K-magazine: Πού μπορεί να βρει κάποιος τα ρούχα σας;
Ελίνα Κορδαλή:
Στην σελίδα στο facebook, μπορεί κάποιος να δει όλα τα συνεργαζόμενα μαγαζιά.(*)

The K-magazine: Μια τελευταία ερώτηση … Η οικονομική κρίση μας έχει επηρεάσει όλους . Μπορείτε να κρίνετε αν η γυναίκα είναι διατεθειμένη να πληρώσει για ένα ‘μοναδικό’ κομμάτι σας…
Ελίνα Κορδαλή:
Νομίζω όλες μας όταν θέλουμε κάτι πολύ το αποκτάμε. Θεωρώ ότι οι τιμές είναι προσιτές ειδικά όταν ένα κομμάτι ράβεται ακριβώς στα μέτρα κάποιου, από το ύφασμα που επιλέγει και μπορεί να το έχει στη ντουλάπα του για χρόνια και να τον συνοδεύει σε σημαντικές στιγμές της ζωής του.

Για περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες επισκεφτείτε το http://www.facebook.com/madameshoushou

 

(*)Τα ρούχα μπορούμε να τα βρούμε στα καταστήματα:

*Αθήνα: Ammos/ Ν. Ερυθραία,  Paramour/ Κηφισιά,  Simple Caracter/ Χαλάνδρι –Mall.
*Θεσσαλονίκη: Lola Mundo.
*Καλαμαριά: Axouri.
*Γιάννενα: Sketch.
*Κρήτη: Basics/ Αγ. Νικόλαος
*Και σύντομα e- shop στο official site του Madame shou shou.
07/05/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Αννα Μπουσδούκου: Η “ήρεμη δύναμη” του Σκάι

written by Κατερίνα Μαντά

DΥπάρχουν άνθρωποι που αποπνέουν μια καλοσύνη και γλυκύτητα από την πρώτη συνάντηση. Η Αννα Μπουσδούκου είναι ένας από αυτούς. Καλλιεργημένη, με ενδιαφέροντα, άποψη και κυρίως μεγάλη θέληση για δουλειά! Δεν φοβάται την κούραση, αλλά ανησυχεί για το μέλλον των νέων στην Ελλάδα και για το πώς η Αθήνα θα μπορέσει να γίνει βιώσιμη πόλη.

The K-magazine: Άννα, είσαι μια νέα κοπέλα, αλλά με αρκετά χρόνια εμπειρίας στη δημοσιογραφία, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ. Είναι γνωστό ότι δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις και λατρεύεις τη δουλειά σου και στα δύο. Τι είναι αυτό που σε ελκύει στο κάθε μέσο;
Άννα Μπουσδούκου:  
Η αλήθεια είναι ότι έχω ασχοληθεί με το ελεύθερο ρεπορτάζ, την παραγωγή εκπομπών και τον τελευταίο καιρό με την παρουσίαση. Είχα και έχω τη δυνατότητα και την τύχη στον ΣΚΑΪ να μαθαίνω κάθε μέρα κάτι παραπάνω για τη δουλειά και σίγουρα έχω να μάθω πολλά ακόμα! Τόσο το ραδιόφωνο όσο και η τηλεόραση ως μέσα μου αρέσουν και με ενδιαφέρουν εξίσου. Από τη μία πλευρά το ραδιόφωνο έχει τη δύναμη της ταχύτητας, μεταδίδεις αμέσως την οποιαδήποτε είδηση προκύψει. Επίσης, το ραδιόφωνο είναι παντού στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στο κινητό οπότε έχεις πιο άμεση επικοινωνία με τον ακροατή! Από την άλλη πλευρά, στην τηλεόραση έχεις τη δύναμη της εικόνας και της τεχνολογίας, οπτικοποιείς την είδηση… μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις!

The K-magazine: Για να τα καταφέρεις, δουλεύεις πάρα πολλές ώρες. Το βραδινό μαγκαζίνο είναι δική σου ευθύνη. Πόσο  εύκολο ή δύσκολο είναι σε καθημερινή βάση;
Άννα Μπουσδούκου:  
Είτε το κάνεις μία φορά είτε καθημερινά είναι το ίδιο δύσκολο. Διαβάζω όσο περισσότερο μπορώ, για την οικονομία, την πολιτική, τη διεθνή επικαιρότητα, τα κοινωνικά θέματα κτλ. Όταν έχεις να μιλήσεις έστω και για 5 λεπτά στον αέρα πρέπει πρώτος απ΄ όλους να ξέρεις εσύ για τι θέμα μιλάς. Εάν δεν έχεις καταλάβει την είδηση δεν θα την καταλάβει ούτε ο ακροατής. Ταυτόχρονα, θα καταλάβουν όλοι ότι δεν την κατέχεις και εσύ που την μεταδίδεις. Η επικαιρότητα είναι πολύπλοκη αλλά η μέθοδος συγκεκριμένη : πολύ διάβασμα!

The K-magazine: Ποιο «ρόλο» προτιμάς; Δηλαδή είναι πιο ενδιαφέρουσα η θέση της παρουσιάστριας και αρχισυντάκτριας ή του ενεργού ρεπορτάζ, στο «πεζοδρόμιο»;
Άννα Μπουσδούκου:  
Όλες οι θέσεις έχουν τη δική τους ομορφιά και δυσκολία! Θεωρώ πως ένας δημοσιογράφος είναι καλό να περάσει από όλα τα στάδια και να μπορεί να τα συνδυάζει όλα. Μετά από πολύ καιρό μπορείς να διακρίνεις τι σου ταιριάζει καλύτερα και σε τι αποδίδεις καλύτερα!  Στην παρουσίαση το ενδιαφέρον είναι ότι είσαι μεταξύ ακροατή/τηλεθεατή και είδησης. Μεταδίδεις την είδηση αλλά προσπαθείς να την αναλύσεις μπαίνοντας και στη θέση του δέκτη για να γίνει καλύτερα κατανοητή.

The K-magazine:  Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να προσθέσεις στη θεματολογία;
Άννα Μπουσδούκου:  
Το βραδινό μαγκαζίνο ειδήσεων που παρουσιάζω στον ΣΚΑΪ 100,3 (καθημερινά 20:00 – 21:00) προφανώς ασχολείται με τις κυριότερες ειδήσεις ωστόσο ειδήσεις αποτελούν και θέματα πέρα από την οικονομία και την πολιτική. Για παράδειγμα, το τι συμβαίνει στην πόλη που ζούμε, το τι συμβαίνει εκεί έξω! Εάν δεν κοιτάξουμε γύρω μας και τα υπόλοιπα θέματα που τρέχουν θα χάσουμε το παιχνίδι! Όλοι λέμε για παράδειγμα πόσο έχει υποβαθμιστεί η ίδια μας η πρωτεύουσα ε ας πούμε και τα 2-3 πράγματα που γίνονται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Μη γκρινιάζουμε μόνο ας πούμε και ένα μπράβο!

The K-magazine: Προφανώς σε «παθιάζει» η Αθήνα. Έχεις μεγαλώσει, σπουδάσει… τη ζεις την πόλη μας. Θα ήθελες να αλλάξεις κάποια πράγματα ώστε να γίνει  πιο βιώσιμη;
Άννα Μπουσδούκου:  
Δεν έχω μείνει ποτέ στο κέντρο αλλά το ξέρω απέξω κι ανακατωτά! Αγαπώ την Αθήνα, εκεί έβγαινα από μικρή και βγαίνω ακόμα. Έχει αλλάξει ραγδαία σε πολλούς τομείς όμως υπάρχει ακόμα κόσμος που δεν της  γυρνάει την πλάτη! Είναι λυπηρό που στα 16 μας κυκλοφορούσαμε χωρίς φόβο στο κέντρο και τώρα κυκλοφορούμε με τα μάτια στην πλάτη και καχύποπτα μέρα μεσημέρι. Πρέπει να αλλάξει ριζικά το κέντρο της Αθήνας σε ότι αφορά την εγκληματικότητα και την καθαριότητα και αυτά είναι τα βασικά, μετά θα πρέπει να γίνουν αλλαγές σε κτήρια, δρόμους και φυσικά να προστεθεί περισσότερο πράσινο! Δεν είναι ωραίο να νιώθεις παγιδευμένος στην πόλη σου, οι μεγαλύτερες ηλικίες δεν πατάνε πια στο κέντρο και οι μικρότερες δεν το έχουν γνωρίσει καν.

ΑΝΝΑ ΜΠΟΥΣΔΟΥΚΟΥ2 The K-magazine: Στον ελεύθερο σου χρόνο, αν έχεις… τι κάνεις;
Άννα Μπουσδούκου:  
Ποτέ κάτι προγραμματισμένο. Δεν έχω καλή σχέση με τον προγραμματισμό γι αυτό όταν έχω ελεύθερο χρόνο κάνω ό, τι αποφασίσω τελευταία στιγμή! Βέβαια, θα ήθελα να έχω περισσότερο χρόνο να παρακολουθώ θέατρο αλλά και εκθέσεις φωτογραφίας. Γενικά μου αρέσει να περνώ χρόνο με τους φίλους μου και εάν δεν κάνουμε κάτι «συγκλονιστικό» και προκύψει να μαζευτούμε σε κάποιο σπίτι ε, τότε τους εξαντλώ όλους παίζοντας επιτραπέζιο μέχρι να κερδίσω (χαχα)!

The K-magazine:  Φίλοι σου, με σπουδές, χάνουν τις δουλειές τους. Πώς αντιμετωπίζεις την κρίση γύρω σου;
Άννα Μπουσδούκου:  
Τι άλλο μπορώ να κάνω από το να πληρώνω και ταυτόχρονα να προσπαθώ να κάνω οικονομία; Προφανώς, έχω περιορίσει τα περιττά έξοδα. Η οικονομική κρίση μας έχει επηρεάσει όλους μαζί και τον καθένα ξεχωριστά. Αρκετοί από τους φίλους μου παρόλοπου έχουν σπουδάσει δεν βρίσκουν με τίποτα δουλειά. Αρκετοί μιλούν για ξεκαθάρισμα μέσα από αυτή την κρίση προς το παρόν υπάρχει πολύ μπέρδεμα στον κόσμο και γι αυτό θεωρώ ότι χρειάζεται ψυχραιμία. Τα πράγματα είναι δύσκολα αλλά μόνο με ψυχραιμία θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο γιατί αυτό το ξεκαθάρισμα πρέπει να γίνει αλλά να γίνει σωστά όχι πρόχειρα! Με την ψυχραιμία τουλάχιστον δεν θα χάσουμε και τα όποια καλά μας έχουν απομείνει, ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα λοιπόν.

The K-magazine: Τι είναι αυτό που σου δίνει ενέργεια …για να είσαι τόσο δυναμική;
Άννα Μπουσδούκου:  
Να σου πω την αλήθεια, γερή δόση ενέργειας μου δίνει μια καλή συναυλία! Για να μιλήσουμε και πιο ρεαλιστικά, το γεγονός και μόνο ότι έχω δουλειά και μάλιστα τη δουλειά που αγαπώ μου δίνει την περισσότερη ενέργεια και δύναμη. Από κει και πέρα οι δικοί μου άνθρωποι. Για να το συνδέσω με τα παραπάνω επειδή η καθημερινότητα μας είναι πλέον πιο δύσκολη λόγω των συνθηκών ξεκαθαρίζει το τοπίο μεταξύ φίλων και γνωστών και αξιοποιείς πιο επιλεκτικά το χρόνο σου. Τελευταία πάντως έχω κολλήσει με το snowboard, είμαι τρεις ώρες στο βουνό και νομίζω ότι λείπω μια εβδομάδα διακοπές!

The K-magazine: Σου αρέσει όπως είπες το θέατρο. Περνάει κρίση …και αυτό; Ποια είναι τα συστατικά μιας καλής παράστασης;
Άννα Μπουσδούκου:  
Κρίση περνάνε τα πάντα γύρω μας και νομίζω συμφωνούμε όλοι σε αυτό. Για μένα μια καλή παράσταση πρέπει να έχει ωραίο λόγο, απλά σκηνικά και ξεκάθαρη υπόθεση. Για να εντυπωσιάσει κάτι δεν χρειάζεται να είναι κραυγαλέο.

The K-magazine: Ας υποθέσουμε ότι κερδίζεις ένα εισιτήριο, διαμονή κι όλα τα έξοδα πληρωμένα… Πού θα πήγαινες;
Άννα Μπουσδούκου:   
Ιαπωνία. Και εάν ξανακέρδιζα θα επέλεγα το Λας Βέγκας!

φωτογραφί..The K-magazine: Κι αγαπημένο μέρος στον κόσμο που θα ήθελες να ζήσεις;
Άννα Μπουσδούκου:  
 Μου αρέσει πολύ να ταξιδεύω αλλά θα ήθελα να ζήσω στην Ελλάδα τελεία και παύλα! Με διαφορετικές συνθήκες βέβαια…

The K-magazine: Ποια είναι η μεγαλύτερη τρέλα που έχεις κάνει ή θα ήθελες να κάνεις;
Άννα Μπουσδούκου:  
Skydiving. Δεν το θεωρώ ιδιαίτερη τρέλα αλλά ακόμα είμαι στο στάδιο του parasailing (χαχα)!

The K-magazine: Ποιο είναι το μότο σου στη ζωή;
Άννα Μπουσδούκου:   
Α, έχω πολλά θα σου πω αυτό που ταιριάζει περισσότερο αυτή την περίοδο σε όλους: «εμπιστεύσου τους ανθρώπους που χαίρονται με τη χαρά σου»

The K-magazine: Κάνεις σχέδια για το μέλλον;
Άννα Μπουσδούκου:  
Να καταφέρω να φύγω το ΣΚ που έρχεται (χαχα)  Έχω στόχους αλλά δεν κάνω σχέδια για το μέλλον. Βήμα βήμα.

07/05/2013 1 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
FASHION

Muccia Prada: Μιλώντας για το “The Great Gatsby”, από τη Λίνα Γριβογιάννη

written by The K-magazine

the-great-gatsby-vogue-3-17apr13-pr-b_1080x720Η ανυπομονησία για την ταινία Gatsby είναι μεγάλη. Περιμένουμε αυτή την ταινία σχεδόν ένα χρόνο, για να δούμε τι μας έχει ετοιμάσει ο ανατρεπτικός σκηνοθέτης της με το υπέροχο και προσεκτικά διαλεγμένο cast του. Αλλά τώρα δεν είναι η ώρα να μιλήσουμε για την ταινία ακόμα, προς το παρόν, καθώς από τα trailer και τις φωτογραφίες που έχουν κυκλοφορήσει, έχουμε λατρέψει τα κουστούμια της ταινίας.

Όταν λοιπόν σε μία τόσο μεγάλη παράγωγη, η οποία αναμένεται να είναι η ταινία του καλοκαιριού, αν όχι της χρονιάς, και τα ρούχα να είναι σχεδιασμένα από τη Muccia Prada, τότε μπορούμε να επανερχόμαστε στο θέμα ξανά και ξανά.
Γεγονός είναι ότι οι απαιτήσεις ήταν πολύ υψηλές για το στυλ που συνδέονται με τον χαρακτήρα του βασικού γυναίκειου ρόλου -της Daisy Buchanan- αλλά μεγάλη η πρόκληση του να δημιουργήσει για τη δεκαετία του ‘20, για τη Miuccia Prada. Η σχεδιάστρια υποστηρίζει ότι η συμμετοχή της στην ταινία για τα κοστούμια στην επερχόμενη κινηματογραφική μεταφορά του The Great Gatsby «δεν ήταν για την αίγλη». Η Miuccia προσάρμοσε 40 φορέματα Prada και Miu Miu για την ταινία του Baz Lurhmann, συμπεριλαμβανομένου και του φορέματος που φοριέται από την Carey Mulligan.
prada_gatsby1_v_21jan13_pr_b_426x639

«Όταν διάβασα το βιβλίο, ήταν επιτακτική ανάγκη να συμμετέχω. Δεν το έκανα για την αίγλη. Ήταν ένα πραγματικό έργο για μελέτη, με προσωπικότητα, και πολύ εσωτερικό ψάξιμο», είπε. «Ήταν γραφτό να γίνει για τη λάμψη. Έγινε και για τα χρήματα, επειδή Luhrmann ήθελε να τη δείξει ως την πιο όμορφη και πλούσια γυναίκα στη γη.»
Η Muccia Prada συνεργάστηκε με την ενδυματολόγο Catherine Martin, με επιτυχία.
prada_gatsby2_v_21jan13_pr_b_426x639

«Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσα να βρω φωτογραφία, από το 1920, που θα μπορούσε να υποστηρίξει σχεδόν κάθε επιλογή που έχουμε κάνει στην ταινία», δήλωσε η Martin. «Αλλά δεν κάνουμε ένα ντοκιμαντέρ. Προσπαθούμε να πούμε μια ιστορία με έναν τρόπο με τον οποίο εκφράζεται σπλαχνικά η νεωτερικότητα του Fitzgerald, χωρίς να είναι σε θέση να παραβαίνουν το επίπεδο της οθόνης.»
Ακόμα η Prada παραδέχεται ότι αυτό που της κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον,όταν εργαζόταν για το έργο, ήταν ο τρόπος με τον οποίο πολλά από τα σχέδιά της θα μπορούσαν εύκολα να μετατραπούν σε ρούχα της δεκαετίας του ’20, παρά το γεγονός ότι δεν δημιουργηθήκαν απαραίτητα έχοντας στο μυαλό, εκείνη την εποχή. Το φόρεμα που φοριέται από τη Mulligan ως Buchanan στις μεγάλες σκηνές έχει τις ρίζες του στην κολεξιόν Prada άνοιξη / καλοκαίρι 2010, «ως φόρεμα πολυέλαιος».
prada_gatsby3_v_21jan13_pr_b_426x639

Όπως δηλώνει στο WWD «Ναι, ίσως λίγα φορέματα να είχαν μία ακμή, αλλά σχεδόν κανένα δεν ήταν γραφτό να γίνει για τη δεκαετία του 20» . Ήμουν πραγματικά γοητευμένη από αυτό.»
prada_gatsby4_v_21jan13_pr_b_426x639

Μια έκθεση επιλεγμένων Prada-Martin κοστουμιών εκτιθεται μέχρι τις 12 Μαΐου στο Prada York στη Νέα Υόρκη. Η έκθεση με τίτλο «Catherine Martin and Miuccia Prada Dress Gatsby», και θα περιλαμβάνει τα φορέματα, τα γυναικεία αξεσουάρ και τα κοσμήματα μαζί με σκίτσα, backstage στιγμιότυπα και τα τρέιλερ ταινιών. Η έκθεση θα ταξιδέψει στο Τόκιο, τον Ιούνιο, και στη συνέχεια, στη Σαγκάη τον Ιούλιο.

06/05/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Τζιλ Δούκα: Η ζωή δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο και σωστά εργαλεία….

written by The K-magazine

382195_10151328114133325_709952813_nΠώς θα σας φαινόταν εάν μπορούσατε μέσα από μία ενδιαφέρουσα και ψυχαγωγική διαδραστική εμπειρία να παίρνατε απαντήσεις σε ορισμένα από τα καθημερινά ερωτήματα, που μας ταλανίζουν στον επαγγελματικό και τον οικογενειακό μας βίο; Να γνωρίζατε ενδιαφέροντες ανθρώπους από την Ελλάδα και το εξωτερικό, να μοιραζόσασταν  μαζί τους τη γνώση, το χρόνο και τις προτάσεις τους  και να κλείνατε αυτή την ολοήμερη και οικονομικά προσιτή «εξόρμηση» με ένα αναζωογονητικό πάρτυ; Αυτή η σπονδυλωτή εκδήλωση με το όνομα Better Life Day διοργανώνεται το Σάββατο 1η Ιουνίου στο θέατρο του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδας (Pierce College) από την κ.Τζιλ Δούκα, η οποία ασκεί την τεχνική του coaching στην Ελλάδα μέσω της εταιρείας της Uniqueness Development Group, στην οποία είναι αντιπρόεδρος. Επίσης, έχει συμμετάσχει σε διεθνείς διοργανώσεις με ιδιαίτερη επιτυχία, μεταξύ των οποίων το TedxΤσενάϊ στην Ινδία το 2012, όπου έλαβε μέρος ως η μοναδική Ευρωπαία oμιλήτρια. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

 

Κατερίνα Καπερναράκου: Τι πρόκειται να συμβεί το πρώτο Σάββατο του Ιουνίου;
Τζιλ Δούκα: Aυτό, που θέλουμε να κάνουμε στο Βetter Life Day είναι να μάθουμε εργαλεία και στρατηγικές για να βελτιώσουμε τη ζωή μας, τη δουλειά μας, την αυτοεικόνα μας, να μάθουμε τρόπους να διαχειριζόμαστε τις σχέσεις, την υγεία και τη φυσική μας κατάσταση, αλλά και την προσωπική μας ανάπτυξη και τα οικονομικά μας. Θέλουμε να γεφυρώσουμε αυτό το κενό μεταξύ της ακαδημαϊκής γνώσης και των καθημερινών μας προβλημάτων, για τα οποία δεν έχουμε ουσιαστική εκπαίδευση. Πρόκειται για μια μη κερδοσκοπική παγκόσμια πλατφόρμα, η οποία επιδίωξα να ξεκινήσει από την Ελλάδα και να δώσει το μήνυμα ότι μπορούμε να ξαναγεννηθούμε μέσα από τις στάχτες μας. Οι επόμενοι σταθμοί της θα είναι το Μεξικό, ο Καναδάς και η Σιγκαπούρη στις αρχές του 2014.

 

Κατερίνα Καπερναράκου: Ποιοι είναι οι συμμετέχοντες στο Better Life Day;
Τζιλ Δούκα: Καταρχήν, θα ήθελα να σημειώσω ότι η όλη εκδήλωση είναι πολύ ευρύτερη του coaching. Οι οκτώ ειδικοί σε διαφορετικούς τομείς της ζωής (σχέσεις, διαχείριση αλλαγών, χόμπυ, επαγγελματική αλλαγή κ.λπ) από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που θα συμμετάσχουν, είναι διακεκριμένοι, προσφέρθηκαν αφιλοκερδώς, γιατί το Better Life Day είναι μη κερδοσκοπική οντότητα και γιατί θέλουν να συνδράμουν την Ελλάδα για να ορθοποδήσει ξανά. Ορισμένοι από αυτούς λαμβάνουν πολύ υψηλές αμοιβές, όταν προσκαλούνται να μιλήσουν για τα θέματά τους. Λόγου χάριν, η Σων Ντυπρόν έχει βραβευτεί με έξι βραβεία ΕΜΜΥ και επί 20 χρόνια διδάσκει χιλιάδες ανθρώπους πως να επικοινωνούν ως ηγέτες μέσω της δικτύωσης με σύγχρονα και παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης.

 

Με τους κκ.Γιάννη Καλογεράκη και Θοδωρή Παπαγιάννη

Με τους κκ.Γιάννη Καλογεράκη και Θοδωρή Παπαγιάννη

Κατερίνα Καπερναράκου: Ποιούς άλλους θα συναντήσουμε στο Better life Day;
Τζιλ Δούκα:
Από την Ελλάδα θα είναι: ο  Γιάννης Καλογεράκης, ο οποίος εφαρμόζει την ανθρωποκεντρική & βιωματική προσέγγιση στην εκπαίδευση, ενδυνάμωση και εμψύχωση στελεχών επιχειρήσεων και είναι επικεφαλής της εταιρείας JKM – Anthropocentric Corporate Training & Development, η Αννούσα Μελά, ειδική στην έναρξη και τη διαχείριση επιχειρήσεων ομορφιάς και lifestyle στα ΜΜΕ και fashion blogger  ,  η Μαριλένα Γραφάκος, διεθνής χορογράφος, χορεύτρια και δασκάλα χορού σε πολλά διαφορετικά στυλ καθώς και ο Θοδωρής Παπαγιάννης, ο οποίος ασχολείται με εναλλακτικά προγράμματα κατάρτισης στελεχών με την εταιρεία του SUMMIT. Από τις ΗΠΑ πέραν της Σων Ντυπρόν, συμμετέχουν ο Σην Σμιθ, πιστοποιημένος life coach, πρόεδρος της δικής του εταιρείας σεμιναρίων κατάρτισης, και δημιουργός περισσότερων από 100 audio προγραμμάτων όλων των ειδών προσωπικής ανάπτυξης, από την Αυστρία ο Μάρτιν Λασκόλνιγκ, ιδρυτής και διευθυντής του Ινστιτούτου για την Ανάπτυξη του Δυναμικού, ο οποίος στην εκπαίδευση στελεχών και πελατών για την ολιστική επιτυχία συνδυάζει και τη βουδιστική φιλοσοφία και, τέλος, η Κάρολ Τάλμποτ, ειδικευμένη στις δεξιότητες ηγεσίας και το νευρογλωσσικό προγραμματισμό με τη δική της εταιρεία στο Ντουμπάϊ.

Κατερίνα Καπερναράκου: Πως θα λειτουργούν τα εργαστήρια;
Τζιλ Δούκα: Θα είναι μία πολύ διαδραστική εμπειρία, ενώ ο καθένας θα έχει τις δικές του «ασκήσεις» και θα κάνει ερωτήσεις στους ομιλητές. Θα μάθουμε παραδείγματος χάριν, πώς να αγαπάμε αυτό που κάνουμε στη δουλειά μας και πώς να κάνουμε αυτό, που πραγματικά αγαπάμε, θα εντοπίσουμε τα 8 σημεία του σώματός μας που μπορούν μέσα σε ελάχιστο χρόνο να απεγκλωβίσουν το 80% του άγχους μας, θα λάβουμε στυλιστικές συμβουλές, θα διαπιστώσουμε πως μέσα από το χορό θα ξεκλειδώσουμε την ενέργειά μας, αλλά και πως μπορούμε κάτω από οποιεσδήποτε οικονομικές συνθήκες και ραγδαίες αλλαγές να εκπέμψουμε προς τα έξω τον καλύτερο εαυτό μας. Στη συνέχεια όλο το υλικό και τα εργαστήρια με τις λύσεις θα είναι διαθέσιμα στο Διαδίκτυο.

76180_532124570153305_1348306288_nΚατερίνα Καπερναράκου: Απ’ ότι καταλαβαίνω η λέξη-κλειδί είναι η «αλλαγή», έτσι δεν είναι;
Τζιλ Δούκα: Αυτή τη στιγμή όλοι μας χρειαζόμαστε τρόπους και εργαλεία για να διαχειριστούμε την αλλαγή, η οποία είναι ραγδαία. Ως άνθρωποι δεν είμαστε προετοιμασμένοι ούτε έχουμε τη γνώση να αντιμετωπίσουμε τόσο μεγάλες αλλαγές σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα εξαιτίας της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Το coaching είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για να διαχειριστούμε την αλλαγή, μεταμορφώνοντάς την σε θετικό στοιχείο. Έτσι μπορούμε, εντοπίζοντας τις δικές μας δυνάμεις να βελτιώσουμε την προσωπική και την επαγγελματική μας ζωή.

Κατερίνα Καπερναράκου: Πως διάλεξες αυτή τη δουλειά;
Τζιλ Δούκα: Αυτή με διάλεξε, για να πω την αλήθεια. Σε κάποια φάση της ζωής μου τα είχα όλα, εξαιρετική δουλειά, σχέση, καλούς συναδέλφους και χρήματα. Ωστόσο, αισθανόμουν πως κάτι μου έλειπε. Έψαξα να βρω διεξόδους και είχα την τύχη να πέσω επάνω στον Τζακ Κάνφιλντ, τον πιο επιτυχημένο coach της επιτυχίας της Αμερικής, παρακολούθησα το πρόγραμμά του και αντιλήφθηκα τη δυναμική του. Μέσα σε δυο μήνες κατόρθωσα να κάνω αλλαγές, τις οποίες πάλευα επί οκτώ χρόνια. Ήθελα αυτό το δώρο να το δώσω πίσω στον κόσμο, αποφάσισα να σπουδάσω το αντικείμενο και να αφοσιωθώ επαγγελματικά σε αυτό.

Κατερίνα Καπερναράκου: Τι αποκόμισες από την εμπειρία σου αυτή στην Ελλάδα;
Τζιλ Δούκα: Δραστηριοποιούμαστε με την Uniqueness Development Group τέσσερα χρόνια εδώ και έχουμε δει περισσότερους από 6.500 ανθρώπους. Διοργανώνουμε ανοιχτά σεμινάρια σε χώρους π.χ όπως τα Public αλλά και εξειδικευμένα εργαστήρια για το προσωπικό εταιρειών, όπως οι Microsoft, Κraft κ.λπ. Είναι πολύτιμο το βίωμα, που αποκομίζουμε από τη συναναστροφή μας με ανθρώπους, που μας προσέγγισαν είτε για προσωπικά είτε για επαγγελματικά ζητήματα.  Ο κόσμος διψάει για λύσεις. Δεν είναι στη φύση μας η απαισιοδοξία, το μαύρο χρώμα δεν ταιριάζει στους ‘Ελληνες και γι’ αυτό αναζητούν ένα παραθυράκι. Κι αυτό με κρατάει εδώ, ειδάλλως θα μπορούσα να δουλεύω σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου.

Στην TEDx Chennai στην Ινδία

Στην TEDx Chennai στην Ινδία


Κατερίνα Καπερναράκου: Πώς ήταν η εμπειρία σου στο T
EDxChennai στην Ινδία;
Τζιλ Δούκα:
Θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω μαγική. Όταν έστειλα το βίντεο της υποψηφιότητάς μου, έλαβα την ενημέρωση πως είμαι μία από τους 700 δυνάμει ομιλητές και είχα ελάχιστες πιθανότητες. Ωστόσο, η απάντηση ήταν θετική. Βρέθηκα σε ένα ακροατήριο 1.200 ανθρώπων, οι οποίοι είχαν υψηλό μορφωτικό επίπεδο, με αντιμετώπισαν με απόλυτο σεβασμό και είχαν διάθεση να μοιραστούν μαζί μου αυτήν την εμπειρία. Με περίσκεψη είχα σκεφθεί εάν στη χώρα, που επινοήθηκε ο διαλογισμός, μπορούσα εγώ ως δυτική να τον χρησιμοποιήσω στην ομιλία μου. Το τόλμησα και αυτή η διαδικασία λειτούργησε πολύ θετικά στο ακροατήριο.

Κατερίνα Καπερναράκου: Ποιό ήταν το θέμα της ομιλίας σου;
Τζιλ Δ
oύκα: To θέμα ήταν οι μοναδικές μου αποτυχίες, αυτές, που εγώ τις είχα αντιμετωπίσει και αντιληφθεί ως τέτοιες και που με σημάδεψαν πολύ στη ζωή μου. Ήταν όμως και τα απαραίτητα βήματα να πάω μπροστά ως άνθρωπος. Η πρώτη είχε να κάνει με το ότι ύστερα από 23 χρόνια, που σπούδαζα χορό και ασχολούμην επαγγελματικά με αυτόν, κατάλαβα πως δεν ήθελα να συνεχίσω αυτή την πορεία και έπρεπε να αλλάξω καριέρα. Η δεύτερη είχε να κάνει με την απόφαση της αδελφής μου να γίνει καλόγρια, το οποίο το βίωσα ως δική μου μεγάλη αποτυχία. Η τρίτη είχε να κάνει με την αδυναμία μου να διαχειριστώ αυτές τις μεταβολές, με αποτέλεσμα να βρίσκομαι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Στη συνέχεια στην ομιλία μου έθεσα τα δυναμικά ερωτήματα, που προκύπτουν από αυτό το βίωμα: τι μπορώ να κάνω για να το αντιμετωπίσω και ποιος έχει περάσει ανάλογη κατάσταση και μπορεί να με συνδράμει. Ο κάθε άνθρωπος από το κοινό έκλεισε τα μάτια, διαλογίστηκε, απάντησε στα ερωτήματα και οι απαντήσεις ήταν αποκαλυπτικές.

Κατερίνα Καπερναράκου: Ποιό ήταν η πιο δύσκολη και η πιο ωραία στιγμή στη δουλειά;
Τζιλ Δ
oύκα: Έκανα coaching σε μια εταιρεία. Μία από τους εργαζόμενους μπήκε στην αίθουσα, έχοντας μόλις μάθει ότι απολύθηκε. Το σοκ ήταν πρωτόγνωρο, δεν είχε καν προλάβει να το αντιληφθεί η ίδια και έπρεπε μέσα στη μια διαθέσιμη ώρα να τη βοηθήσουμε σε αυτές τις πρώτες στιγμές με τα συναισθήματα της οργής, της απόγνωσης και της ενοχής. Μία άλλη συγκλονιστική, επίσης, εμπειρία και πιο θετική ήταν μία νεαρή γυναίκα, η οποία είχε ζητήσει από μας συμβουλές για να κατορθώσει να λήξει μία προβληματική πολύχρονη σχέση με έναν δεσμευμένο άνδρα. Το αποφάσισε τελικά, το έκανε και μέσα σε ένα χρόνο παντρεύτηκε και απόκτησε μωρό. Αισθάνθηκα μεγάλη χαρά, όταν την επισκέφθηκα στο μαιευτήριο και διαπίστωσα ιδίοις όμμασι την εξέλιξή της!
[styled_box]Το Better Life Day απευθύνεται σε όσους είναι πάνω από 18 χρονών, θέλουν να προχωρήσουν ένα βήμα πιο πέρα στη ζωή τους και αναζητούν τον τρόπο. Η τιμή για τις αρχικές εγγραφές είναι 45 ευρώ (για περιορισμένες θέσεις, και μέχρι να εξαντληθούν) για τις κατοπινότερες 60 ευρώ, κόστος το οποίο καλύπτει όλη τη συμμετοχή στην ημερίδα και το φαγητό. Για περιορισμένες θέσεις και με ενημέρωση σε εκλεκτά δίκτυα, όπως οι αναγνώστες/ αναγνώστριες του K-mag, προσφέρεται έκπτωση στο εισιτήριο. [/styled_box]

Πληροφορίες:
–http://www.viva.gr/tickets/conference/better-life-day/
–https://www.facebook.com/BetterLifeDay
– http://betterlifeday.com/gr/page/athens

Η Κατερίνα Καπερναράκου ειναι δημοσιογράφος και αρθρογραφεί στην “Καθημερινή”

02/05/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Ο Ed Westwick και η Leighton Meester μιλούν αποκλειστικά (για την Ελλάδα) στη Λίνα Γριβογιάννη

written by The K-magazine

Όταν περνάς πολύ χρόνο βλέποντας σειρές και ταινίες με ξένους ηθοποιούς ,ποτέ δεν σκέφτεσαι ότι θα καταφέρεις να τους μιλήσεις. Όταν όμως καταφέρνεις να επικοινωνήσεις μαζί τους, καταλαβαίνεις πόσο όμορφο είναι να γνωρίζεις ανθρώπους ισορροπημένους, χαρούμενους, θετικούς, ταλαντούχους και πάνω από όλα ευγενείς. Ο Ed Westwick και η Leighton Meester μου έκαναν την τιμή- χωρίς δεύτερη σκέψη -να μου παραχωρήσουν μία συνέντευξη και εγώ με την σειρά μου μοιράζομαι αυτή την τεράστια χαρά μαζί σας. Πραγματικά είναι απολαυστικότατοι και έχουν πολύ ενδιαφέρον να μιλούν για τα σχέδια τους και για το αγαπημένο “Gossip Girl”. Χαρείτε τους!!

Λίνα Γριβογιάννη: Πως είναι η ζωή σας μετά το τέλος του Gossip Girl;
-Ed Westwick : Νιώθω σαν ένα μέρος του εαυτού μου να λείπει. Όλη η καθημερινότητα που είχαμε, όλα τα πρόσωπα που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε κάθε μέρα, λείπουν όλα.
-Leighton Meester:  Και για μένα επίσης. Μου λείπει το φανταστικό συνεργείο που είχαμε και οι «σύντροφοι» μας από το καστ, εκτός από τον Ed. Όχι, αστειεύομαι. Μου λείπει όλο αυτό… το Gossip Girl ήταν σαν δεύτερη οικογένεια μου.

Λίνα Γριβογιάννη: Το “Gossip Girl” ήταν μέρος της ζωής σας, για έξι χρόνια, τι εισπράξατε από αυτή την εμπειρία; Πόσο έχετε αλλάξει ως χαρακτήρες, ως προσωπικότητες;
-Ed Westwick: Έξι χρόνια είναι απλά πολύ, έτσι δεν είναι; Είναι … αλλά δεν θα με πείραζε να περνούσα ακόμα έξι χρόνια γυρίζοντας το Gossip, γιατί ό, τι είμαι σήμερα οφείλεται σε αυτό. Δεν έχει αλλάξει αυτό που ήμουν, είμαι ακόμα ο ίδιος ο Edward που ήμουν πριν από έξι χρόνια … αλλά με περισσότερα γένια.
-Leighton Meester: Πράγματι. Η Blair ήταν πάντα τόσο αυταρχική και χρησιμοποιούσε τους ανθρώπους,  το «έπαιζε» αφεντικό, εγώ δεν είμαι έτσι. Αλλά θεωρώ ότι μεγάλωσα πολύ, παράλληλα,  με το χαρακτήρα μου.

Λίνα Γριβογιάννη: Στη σειρά υποδύεστε ένα ζευγάρι που μας θυμίζει τις “μυθικές ιστορίες αγάπης του παλιού Hollywood”. Ποια είναι η γνώμη σας για την αγάπη και  για τη σχέση των χαρακτήρων σας; Θα κάνατε ποτέ κάτι τρελό για έναν έρωτα;
-Ed Westwick: Αχ, ο έρωτας! Ο έρωτας είναι καλός, αλλά μόνο όταν το πρόσωπο που αγαπάτε, σας αγαπά και εκείνο! Έτσι λειτουργεί. Είμαι απίστευτα κοντά με τη Leighton, είναι μια όμορφη κοπέλα. Νομίζω ότι ήταν 20 και ήμουν 19, όταν αρχίσαμε τη σειρά και αυτό είναι ένα μέρος του στάδιου της ανάπτυξης και της ενηλικίωσης. Είναι ένα αξιόλογο ταλέντο! Έχω κάνει «τρέλλες», αλλά προτιμώ να τις κρατήσω για τον εαυτό μου.
-Leighton Meester: Ο  Ed είναι ένας υπέροχος άνθρωπος για να δουλεύεις μαζί του, πάντα τόσο αστείος, αλλά με πολύ ταλέντο, πράγμα που το κάνει ευχάριστα απολαυστικό να είσαι γύρω του. Δεν νομίζω ότι έχω κάνει κάτι τρελό για την αγάπη.

Λίνα Γριβογιάννη: Πώς ήταν η ζωή αυτά τα χρόνια, ενώ ζούσατε στη Νέα Υόρκη; Ed , ξέρω ότι εσείς και ο Chace Crawford ήσασταν συγκάτοικοι για κάποια περίοδο, πώς ήταν αυτή η συγκατοίκηση; Leighton είχες πάει ποτέ στο σπίτι τους;
-Ed Westwick : Μπορώ να το περιγράψω με μια λέξη: “ΤΡΕΛΑ”. Ήταν μια καλή εμπειρία, και οι δύο είχαμε πλάκα και διασκεδάσαμε, αν και στο σπίτι επικρατούσε πάντα ένα χάος!
-Leighton Meester: Ήταν κάτι νέο και για μένα. Είχα πάει και μπορώ να σας πω, ότι από την στιγμή που έμπαινες μέσα, μπορούσες να καταλάβεις ότι ζούσαν μόνο  αγόρια εκεί!

Λίνα Γριβογιάννη: Ξέρετε αν  θα ξαναδούμε το “Gossip Girl” στην τηλεόραση; Είναι πιθανό να δούμε μια ταινία βασισμένη στη σειρά; Έχετε αποχαιρετίσει την «Blair» και τον «Chuck»;
-Ed Westwick : Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να συνεχιστεί το Gossip Girl. Δεν έχω ξεφύγει τελείως από τον ρόλο, λόγω της όλης αγάπης που παίρνω καθημερινά στη σελίδα μας στο Facebook που έχω κάνει και δεν νομίζω ότι θα το κάνω. Θέλω να πω… ήταν έξι χρόνια, δεν ήταν μάι αστεία υπόθεση.
-Leighton Meester: Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει, αν και δεν θα με πείραζε να κάνουμε ακόμα μια ακόμα σεζόν.

Λίνα Γριβογιάννη: Η Μπλερ είχε ένα «ατελιέ». Η ντουλάπα του Chuck ήταν πάντα μια έκπληξη. Και οι δύο έχετε υπάρξει  μοντέλα για εταιρείες ρούχων. Ποιά είναι η σχέση σας με τη μόδα;
-Ed Westwick:Εμένα, δεν με απασχολεί ιδιαίτερα. Φοράω ό, τι θέλω και ό, τι μου αρέσει και αυτό είναι όλο.
-Leighton Meester: Λατρεύω τη μόδα! Μου αρέσουν πάρα πολύ τα φορέματα, και μου αρέσει απλά να βγαίνω έξω και να αισθάνομαι άνετα σε αυτό που φοράω.

Λίνα Γριβογιάννη: Είστε και οι δύο πολύ δραστήριοι στα social media και πολύ κοντά στους θαυμαστές σας. Ποιά είναι η σχέση σας μαζί τους; Ξέρετε στην Ελλάδα έχετε πολλούς θαυμαστές….
-Ed Westwick:Αγαπώ τους φαν μου, μου αρέσει η παρέα μαζί τους …και απλά κάθομαι στον υπολογιστή μου για ώρες, διαβάζοντας όλα όσα μου στέλνουν.
-Leighton Meester :  Όπως ξέρετε έχω Twitter, και όταν μπορώ, τσεκάρω τα tweets μου και μιλάμε γι ‘αυτά, γιατί με κάνει να νιώθω σαν να είμαι κοντά τους και ότι έχουμε ένα δέσιμο…Μου αρέσει αυτό το συναίσθημα.

Λίνα Γριβογιάννη:  Αν ένας νέος ηθοποιός έρθει και σας ζητήσει βοήθεια ή συμβουλές,   πώς θα τον καθοδηγούσατε;
-Ed Westwick:Θα έδινα τις συμβουλές μου και θα βοηθούσα, φυσικά. Αν πραγματικά χρειάζεται βοήθεια. Μακάρι κάποιος να είχε κάνει το ίδιο και με μένα.
-Leighton Meester: Ναι. Και μου έχει τύχει… Πριν ένα μήνα  ένα  16χρονο παιδί με ρώτησε για να ξεκινήσει μαθήματα υποκριτικής  και τι χρειάζεται να έχει για να γίνει σπουδαίος ηθοποιός!
Λίνα Γριβογιάννη: Τι ξέρετε για την Ελλάδα; Έχετε ακούσει για την οικονομική κρίση που περνάει η χώρα μας; Ίσως να σας περιμένουμε κάποιο καλοκαίρι;
-Ed Westwick : Δεν ξέρω τίποτα γι ‘αυτό, λυπάμαι. Ελπίζω να έρθω , θα το ήθελα, ναι.
-Leighton Meester : Ναι, λίγο. Και έχω ακούσει όμως και κάποια θαυμάσια πράγματα για την χώρα σας, παρά το γεγονός  ότι περνάτε μια οικονομική κρίση, αυτή τη στιγμή. Θα το ήθελα πολύ να έρθω.

Λίνα Γριβογιάννη: Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον, ως ηθοποιοί και ως μουσικοί;
-Ed Westwick: Δουλεύω πάνω  σε ένα νέο project και ελπίζω να σας αρέσει.
-Leighton Meester : Αυτή τη περίοδο,  ηχογραφώ το νέο μου album  κι έχω διάφορα σχέδια που επεξεργάζομαι. Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένη με όσα κάνω.

Λίνα Γριβογιάννη: Είναι αλήθεια ότι Chace Crawford θέλει να κάνει ένα “Gossip Girl Band ” με όλους εσάς από τη σειρά;
-Ed Westwick: Όχι, δεν είναι αλήθεια. Μένω έκπληκτος -κάθε φορά- από τα πράγματα που λένε οι δημοσιογράφοι….
-Leighton Meester: Δεν νομίζω. Αν και θα ήταν μια υπέροχη ιδέα, αν το σκεφτόταν ο Crawford.

Λίνα Γριβογιάννη: Πόσο σχετίζεται η δική σας ζωή με τον κόσμο του Gossip Girl, εννοώντας το Upper East Side και με ό,τι συνεπάγεται;
-Ed Westwick : Τίποτα δεν είναι το ίδιο, εκτός από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
-Leighton Meester:  Όπως είπε ο Ed, αυτό ακριβώς. Είμαστε κανονικοί άνθρωποι που προσπαθούν να ζήσουν τη ζωή τους, ακόμα κι αν έχουμε όλους τους παπαράτσι πίσω μας 24/7.

Λίνα Γριβογιάννη: Ποιο είναι το μεγαλύτερό σας  όνειρο; Ή η ζωή σας είναι ήδη ένα όνειρο;
-Ed Westwick : Ζω το όνειρο ήδη, όλα αυτά είναι ένα όνειρο!
-Leighton Meester: Ακριβώς, όλη η αγάπη που έχουμε, όλη η υποστήριξη από τους θαυμαστές  μας είναι ένα όνειρο… Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να σας ευχαριστήσουμε αρκετά.

Λίνα Γριβογιάννη: Θα μου πείτε την αγαπημένη σας σκηνή και ατάκα από τους ρόλους σας ως Chuck και Blair;
-Ed Westwick: Η αγαπημένη μου σκηνή είναι η τελευταία από την 4η σεζόν του Gossip Girl και η ατάκα είναι φυσικα «I’m Chuck Bass»!
Leighton Meester: Μου άρεσε κι εμένα η ίδια σκηνή. Η τελευταία σκηνή της 4ης σεζόν, όπου Chuck πυροβολείται. Αλλά και από την 1η σεζόν, όπου είμαι στο κρεβάτι με τον Crawford. Μου άρεσε στα γυρίσματα αυτή η σκηνή, επειδή εκείνη την εποχή δεν γνώριζα τον Crawford και ήταν λίγο άβολα, αλλά στη συνέχεια ήταν διασκεδαστικό. Η αγαπημένη μου ατάκα είναι όταν η Blair λέει «Αλλά κάθε φορά που προσπαθώ να προχωρήσω, είσαι εκεί.»   (“ But everytime I try to move on, you’re right there”) απλώς λατρεύω να το λέω!

Λίνα Γριβογιάννη: Έχετε και οι δύο κάνει διάφορες ταινίες. Εσύ Ed με τον Leonardo Di Caprio στο«J. Edgar» και τον  Jude Law στο«Breaking and Entering» . Εσύ Leighton με τη Gwyneth Paltrow στο«Country Strong» και στο«Roomate» ως πρωταγωνίστρια. Μιλήστε μου λίγο για την εμπειρία σας.
–
Ed Westwick: Να δουλεύεις με τον Di Caprio είναι μεγάλη τιμή, ο άνθρωπος είναι ο ήρωας μου και η συνεργασία μαζί του, έφτιαξε όλη τη χρονιά μου!  Ήμουν πραγματικά ενθουσιασμένος που συνεργάστηκα μαζί του και πρόκειται για έναν πραγματικά χαλαρό τύπο  και «προσγειωμένο».

–Leighton Meester: Θεέ μου, η Gwyneth Paltrow είναι ακριβώς τόσο όμορφη και τόσο ταλαντούχα και ήταν κάτι παραπάνω από τιμή μου να συνεργαστώ μαζί της! Μεγάλωσα βλέποντας ταινίες της και είχα την ευκαιρία να δουλέψω μαζί της. Τότε δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ειλικρινά,  ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα.

Λίνα Γριβογιάννη: Πείτε μου τα επόμενα σχέδια σας; Πάνω σε τι δουλεύετε τώρα;
–Ed Westwick : Αυτή τη στιγμή δουλεύω σε ένα νέο έργο, αλλά θα πρέπει να μείνει μυστικό, για την ώρα. Αλλά θα είναι κάτι  «μεγάλο»!
–Leighton Meester : Τώρα ετοιμάζω το νέο άλμπουμ μου, που έχει πολλά από τα τραγούδια που έγραψα πέρσι, αλλά ποτέ δεν πίστευα ότι θα τα βγάλω σε δίσκο. Όμως το αποφάσισα! Κάνω νέα πράγματα, παίρνοντας ρίσκο και ελπίζοντας ότι θα σας αρέσουν όλα αυτά , όταν βγουν και τα δείτε ή τα ακούσετε!

29/04/2013 1 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Ταξιδεύουμε μαγικά με τη Ντίνα Σταματοπούλου…

written by Ιωαννα Βλασση

ntina stamatopoulouH Ιωάννα Βλάσση συνάντησε τη νεαρή σκηνοθέτιδα Ντίνα Σταματοπούλου λίγο πριν ξεκινήσουν οι πρόβες για την περιοδεία σε όλα τα ελληνικά νησιά και μας μίλησε για την παιδική παράσταση Το Ταξίδι της Ευγενίας,τη σκηνοθεσία της οποίας υπογράφει. Η αγάπη της για τα παιδιά αλλά και για την καλλιέργεια της αγνής ψυχής τους είναι το κύριο μέλημά της και μέσα από την παράσταση αυτή θέλει να φωτίσει τον κόσμο των παιδιών σε κάθε σημείο. Ελπίζουμε να απολαύσετε τη συνέντευξη όσο κι εμείς.

Ιωάννα Βλάσση: Καταρχάς, μπορείτε να μας πείτε μας λίγα λόγια για την παιδική παράσταση την    οποία σκηνοθετήσατε;
Ντίνα Σταματοπούλου: Με όχημα την αγάπη μας για την ανάγνωση φτιάξαμε «Το Μαγικό Ταξίδι της Ευγενίας» – την περιπλάνηση ενός μικρού κοριτσιού στο μαγικό κόσμο των ηρώων των βιβλίων. Πέρα από αυτά που μπορείτε να δείτε στα δελτία τύπου, η παράστασή μας “Το Μαγικό Ταξίδι της Ευγενίας” θεμελιώνεται στο διττό ρόλο της θεατρικής δραστηριότητας – και ως αυτοσκοπός αλλά και ως μέσο ανάδειξης ενός άλλου πολύ σημαντικού για εμάς εκπαιδευτικού στόχου: τη σημασία των Βιβλίων και της Ανάγνωσης για τη διεύρυνση της παιδικής φαντασίας και την καλλιέργεια μιας ευρύτερης βιβλιοφιλικής κουλτούρας που ίσως καλυτερέψει τη ζωή μας. Είναι μια «κινητή» δουλειά καθώς, πέρα από τη σταθερή της βάση στο θέατρο 104 παρουσιάζεται σε δήμους, σχολεία, βιβλιοθήκες και συλλόγους σε όλη την Ελλάδα. Είναι πολύ ιδιαίτερο το ταξίδι και για εμάς – φορτώνουμε τα πράγματά μας και ξεκινάμε για  πολύ διαφορετικές περιοχές και με πολύ διαφορετικό κοινό. Έχουμε συγκλονιστικές εμπειρίες με κοινό μας παιδιά από το ΠΙΚΠΑ Βούλας, παιδιά μεταναστών, παιδιά σε νησιωτικές περιοχές μέσα στο καταχείμωνο. Είναι μια παράσταση που φτιάχτηκε με πολλή αγάπη και σκληρή προσωπική δουλειά από όλους μας σε όλα τα επίπεδα (από την κατασκευή των κοστουμιών και των σκηνικών μας έως την ίδια την προώθηση του έργου μας)και με ευτυχία βλέπουμε την ίδια αγάπη και στην υποδοχή της οπουδήποτε την παρουσιάζουμε!

    Ιωάννα Βλάσση: Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται η παράσταση “Το μαγικό ταξίδι της Ευγενίας”;
Ντίνα Σταματοπούλου: Λέμε αστειευόμενοι από 3 έως 103, αλλά τελικά όχι και τόσο αστειευόμενοι.

 11 Ιωάννα Βλάσση:  Πόσο εύκολο είναι να πείσει κανείς το παιδικό κοινό; Είναι πιο απαιτητικό;
Ντίνα Σταματοπούλου: Ξεκινάμε με τη ελπίδα ότι το κοινό όλων των ηλικιών είναι ή πρέπει να γίνει απαιτητικό.Τα παιδιά είναι αθώοι θεατές, χωρίς όρια ακόμα στη φαντασία, που συλλαμβάνουν πυρηνικά την έννοια του παιχνιδιού και έρχονται με όλη τη διάθεση να πειστούν και να ταξιδέψουν μέσα από μια παράσταση. Άρα είναι και μεγάλη ευθύνη το να παράσχεις κάτι που δεν υποτιμά τη νοημοσύνη τους και την έμφυτη τάση τους να ακολουθήσουν και να εμπλακούν στο παιχνίδι που τους ορίζεις.

Παράλληλα όμως έχουν και μια φυσική αποστροφή στο κακότεχνο «ψέμα» στη θεατρική σύμβαση. Αν κάτι δεν τα πείθει, επειδή δεν είναι ακόμα «ποτισμένα» με τη σοβαροφάνεια των μεγάλων, με την ίδια αθωότητα και αμεσότητα που σκοτώνει το ξεσκεπάζουν και το απορρίπτουν. – Ευτυχώς. Άρα υπό αυτήν την έννοια δεν είναι το παιδικό κοινό πιο απαιτητικό (μακάρι να ήμαστε όλοι) αλλά μας αναγκάζει να γίνουμε εμείς πιο απαιτητικοί από τον εαυτό μας και πιο ειλικρινείς ως προς τους στόχους μας γιατί υπάρχει μεγαλύτερη επικινδυνότητα στην  έκθεση – και πάλι ευτυχώς.

Ιωάννα Βλάσση: Είναι το διαδραστικό στοιχείο ένας τρόπος να επικοινωνήσετε ταχύτερα και πιο εύκολα τα μηνύματά σας σε ένα παιδί;
Ντίνα Σταματοπούλου: Ένα παιδί ούτως ή άλλως μαγεύεται από το σύμπαν που του προτείνει μια καλή παράσταση. Η ιστορία και ο τρόπος απόδοσης είναι οι κύριοι φορείς των μηνυμάτων. Η διάδραση, η ζωντανή μουσική κτλ όταν δεν είναι αυτοσκοπός για να εμπλουτιστεί το γλυκό αλλά εντάσσονται οργανικά στο σύμπαν της παράστασης αποτελούν μέσα, που ως σκοπό έχουν να εκπαιδεύσουν τους μικρούς ανθρώπους ως ενεργητικούς θεατές που αλληλεπιδρούν με τη θεατρική πραγματικότητα πρακτικά και συναισθηματικά. Ερεθίζουν την παιδική ψυχή και βοηθούν ώστε το όποιο μήνυμα να εμπεδωθεί βιωματικά και από τη μεριά τους και όχι ως απλή πληροφορία που συνάγεται από τα επί σκηνής. Αυτό δεν είναι ούτε γρήγορο ούτε εύκολο.

Ιωάννα Βλάσση: Την παράσταση επανδρώνει ένα καστ νέων και ταλαντούχων ηθοποιών, σύμφωνα με τις κριτικές. Πώς βλέπετε τη νέα γενιά ηθοποιών; Θα ξεχωρίζατε κάποιους;
Ντίνα Σταματοπούλου:  Είναι απολαυστικοί… Οι Ιωάννα Μάντζαρη, Ουρανία Φουρλάνου, Προμηθέας Νεραττίνι-Δοκιμάκης, Ρωμανός Καλοκύρης καταθέτουν ιδρώτα και νέα ευρήματα που εκπλήσσουν κάθε φορά. Είμαστε φίλοι και συνεργάτες από τη σχολή, μοιραζόμαστε την ίδια έντονη ενέργεια και όρεξη για πειραματισμούς, το ίδιο όραμα για τα πράγματα και αγαπάμε τη σκληρή δουλειά, που είναι τελικά το μόνο μετρήσιμο στοιχείο.

Όσο για τη νέα γενιά ηθοποιών δεν μπορώ να την κρίνω άμεσα μιας και ανήκω σε αυτήν. Σε ψηλή θέση έχω τους ανθρώπους που συνεργάζομαι και αυτούς που θα ήθελα να συνεργαστώ και όσο για τους δεύτερους η λίστα  είναι μεγάλη. Εκτιμώ πολλές ομάδες εναλλακτικού θεάτρου, που σε δύσκολους καιρούς προτείνουν φρέσκες και τολμηρές ιδέες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ως νέοι ηθοποιοί ή σκηνοθέτες αυτή η δυσχέρεια που υπάρχει μας καλεί να γίνουμε πιο επινοητικοί, ευρηματικοί, καθώς διαθέτοντας λίγα μέσα καλείσαι να φτιάξεις ένα κατά το δυνατόν άρτιο αποτέλεσμα που να γεννά ερωτήματα σε σχέση τόσο με την κατασκευή όσο και με το μήνυμά του. Αυτό είναι κατά βάση στοιχεία που με κάνουν να ξεχωρίζω καλλιτεχνικά τους ανθρώπους.

DSC_0196Ιωάννα Βλάσση:  Λένε ότι ένα παιδί είναι σαν σφουγγάρι. Νιώθετε ευθύνη όταν σας δίνεται η ευκαιρία να περάσετε με τόσο αποτελεσματικό τρόπο κάποια νοήματα  στην επόμενη γενιά;
Ντίνα Σταματοπούλου:  Ποτέ δεν είναι αργά να αγγίξει κάποιον κάποια μορφή τέχνης. Με αυτό ως δεδομένο, νιώθω την ευθύνη που νιώθει ή θα έπρεπε να νιώθει οποιοσδήποτε κάνει ένα καλλιτεχνικό εγχείρημα, ανεξάρτητα από τις ηλικίες στις οποίες απευθύνεται. Με τα παιδιά, επειδή το θέατρο έχει μια πιο ξεκάθαρη εκπαιδευτική διάσταση και τα παιδιά είναι ακόμα στη φάση της διάπλασης χαρακτήρα θέλει ίσως μεγαλύτερη προσοχή. Είναι πάντως μεγάλη χαρά που βλέπουμε ότι αυτό για το οποίο έχουμε δουλέψει πράγματι αγγίζει αποτελεσματικά.

 Ιωάννα Βλάσση: Η Ντίνα Σταματοπούλου πόσο γερά πατάει στα πόδια της; Είναι ρεαλίστρια ή ονειροπόλα;
Ντίνα Σταματοπούλου: Ε, προσπαθούμε και για τα δύο (γέλια)

 Ιωάννα Βλάσση:  Πώς τα βγάζει κανείς πέρα στην Ελλάδα του 2013; Με ρεαλισμό ή με αισιοδοξία; 
Ντίνα Σταματοπούλου: Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Υπάρχει πολύς κόσμος που τα βγάζει πέρα πολύ δύσκολα και δεν πρέπει να το αγνοούμε αυτό. Χρειάζεται γερή δόση ρεαλισμού για να δεις τα πράγματα σωστά και να γίνεις μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος. Έτσι μπορείς να ονειρευτείς αισιόδοξα και ταυτόχρονα ρεαλιστικά κάτι καλύτερο.

  Ιωάννα Βλάσση: Τι είναι αυτό που πρέπει να κάνουν οι γονείς για να γίνουν τα παιδιά τους «καλύτεροι πολίτες από τους ίδιους»; Πώς μπορούν τελικά να αλλάξουν τα κεκτημένα μιας κοινωνίας για να προχωρήσει μπροστά;
Ντίνα Σταματοπούλου: Δεν νομίζω ότι υπάρχει εγχειρίδιο καλού γονέα – ο καθένας όσο μπορεί προσπαθεί ή όσο ξέρει κάνει και από εκεί και πέρα με ό, τι έχεις πορεύεσαι και το βελτιώνεις (ελπίζω). Ζούμε καταστάσεις που τα κεκτημένα της κοινωνίας δεν είναι τόσο δεδομένα τελικά και σίγουρα δεν είναι καθόλου το ίδιο κεκτημένα για όλους τους ανθρώπους. Αν θεωρήσουμε ότι τα παιδιά είναι δυνάμει φορέας αλλαγής, το καλύτερο που μπορούν να κάνουν φαντάζομαι οι γονείς είναι, στο μέτρο που μπορεί ο καθένας, να εμπλουτίσουν τα παιδιά τους με πολλαπλές αναφορές ώστε να τα εξοπλίσουν με την ικανότητα να ερμηνεύσουν καλύτερα το σήμερα και άρα με τη δυνατότητα της πάλης για ένα καλύτερο αύριο.

DSC_1014Ιωάννα Βλάσση:   Μελλοντικά σχέδια; Μέχρι πότε θα συνεχιστούν οι παραστάσεις;
Ντίνα Σταματοπούλου: Οι παραστάσεις μας θα συνεχιστούν μέχρι το τέλος της φετινής σεζόν και του χρόνου με εκπλήξεις στο θέατρο 104 – κι εδώ να πω ότι είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε τέτοιους συνεργάτες – τα παιδιά του 104 είναι απίστευτα. Σε αυτή τη φάση είμαστε στον σχεδιασμό της καλοκαιρινής μας περιοδείας στα νησιά και σε μέρη της ηπειρωτικής Ελλάδας και ανυπομονούμε. Όσο για πιο μελλοντικά σχέδια – με όχημά μας το Φρέον (πολιτιστική εταιρεία) – με τη Σοφία Ζωιτού, φίλη και συνεργάτις χρόνων, που μοιραζόμαστε το ίδιο όραμα για διάλογο μεταξύ καλλιτεχνών προερχόμενων από διαφορετικά πεδία ενδιαφέροντος έχουμε πολύ όμορφα πράγματα στα σκαριά. Πάλι χωρίς πολλά σκηνικά, ο ηθοποιός είναι φορέας της ιστορίας, όλα συμβαίνουν στο σώμα του. Είμαστε όμως ακόμα στη διαδικασία της προετοιμασίας και είναι καλό να δουλεύουμε συγκεντρωμένα και σιωπηλά …

26/04/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: Ενας “Επιθεωρητης” που πιστεύει στην αξιοπρέπεια

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

dab26b96aa6e11e2985c22000a1f9ad3_6Ο Επιθεωρητής… ήρθε στη Θεσσαλονίκη. Βρίσκεται εδώ από τις 22 Μαρτίου και εισβάλλει στη ζωή της οικογένειας Μπέρλινγκ, η οποία φιλοξενείται στη σκηνή του θεάτρου Αριστοτέλειο. Ο λόγος για το γνωστό έργο του Τζων Πρίσλεϋ «ο Επιθεωρητής έρχεται» σε μετάφραση και σκηνοθεσία του Γρηγόρη Βαλτινούμε συμπρωταγωνιστή Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο. Λίγο πριν από την απογευματινήπαράσταση μου αφιέρωσε λίγο χρόνο για να μιλήσουμε για το ρόλο του, το μήνυμα του έργου, καθώς και κάποια καλώς – ή και κακώς – κείμενα του χώρου του. Είναι μία μετρημένη, ήρεμη προσωπικότητα, που πατάει σταθερά στη γη. Τον ευχαριστώ και πάλι για το χρόνο και την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση.

Αντιγόνη Αδαμοπούλου (Α.Α.): Στη θεατρική παράσταση «Ο επιθεωρητής έρχεται» του Τζων Πρίσλεϋ υποδύεσαι τον Επιθεωρητή Γκουλ, ένα ρόλο που ερμήνευσαν στο παρελθόν ηθοποιοί μεγαλύτερης ηλικίας. Γι’ αυτό άλλωστε προστέθηκε κι η ατάκα «Μοιάζετε πολύ νέος για επιθεωρητής». Αυτή η «αλλαγή» έκανε πιο απαιτητικό το ρόλο για σένα;
Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος (Ο.Π.): Όχι. Ο ρόλος είναι από μόνος του απαιτητικός, είτε τον παίξει ένας ηθοποιός εξήντα χρονών, είτε τον παίξει ένας ηθοποιός σαράντα χρονών, είτε τον παίξει ένας ηθοποιός τριάντα και «κάτι» χρονών, όπως είμαι εγώ. Κι είναι απαιτητικός γιατί δεν είναι ακριβώς ένας ρόλος όπως οι άλλοι. Θέλω να πω, μέσες – άκρες, ό, τι κι αν είναι ένας ρόλος, συνήθως έχει ένα παρελθόν, έχει ένα παρόν, πιθανώς θα έχει κι ένα μέλλον. Έχει χαρακτηριστικά, έχει ψυχολογία, έχει ελαττώματα και προτερήματα, έχει, τέλος πάντων, πράγματα που βοηθούν εμάς τους ηθοποιούς να φτιάχνουμε ανθρώπους με σάρκα και οστά που μπορείς να δεις πίσω από τα μάτια τους τι σκέφτονται.

Εδώ δε μπορείς να το κάνεις αυτό. Ό, τι τέτοιο πράγμα κι αν αναζητήσεις δεν υπάρχει. Ίσως δεν είναι καν άνθρωπος ο ρόλος, αλλά ακόμα κι αν είναι, δεν ενδιαφέρει καθόλου τον Πρίσλεϋ να μας μιλήσει γι’ αυτόν. Κι ούτε το θέλει από τον ηθοποιό, απ’ όσο καταλαβαίνω εγώ, μπορεί ένας άλλος ηθοποιός να καταλάβει κάτι άλλο. Δε λέω την αντικειμενική αλήθεια, λέω την άποψή μου. Απ’ όσο καταλαβαίνω, λοιπόν, εγώ, δε θέλει ο Πρίσλεϋ να απασχολήσει τον ηθοποιό το ποιος είναι στ’ αλήθεια αυτός (σημ.: ο Γκουλ). Σημασία έχει τι δεν είναι περισσότερο, αλλά αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη δουλειά του ηθοποιού. Δεν είναι εύκολο να παίξεις κάποιον που δεν είναι επιθεωρητής, ενώ λέει ότι είναι επιθεωρητής, που ασχολείται με ζητήματα ηθικά και λες «τι σόι αρμοδιότητα είναι αυτή τώρα;». Κι όλο αυτό να το κάνεις να έχει ένα ενδιαφέρον κι αυτό να μη γίνει ποτέ σαχλό ή να μη γίνει ποτέ βαρύγδουπο ή να μη γίνει ποτέ μια ιδέα ή να μη γίνει στ’ αλήθεια αυτό που είναι. Θέλω να πω, ότι στ’ αλήθεια ο λόγος που υπάρχει ο Επιθεωρητής είναι γιατί ο Πρίσλεϋ θέλει να πει κάποια πράγματα, αν το ψάξουμε και πολύ στο βάθος. Έχεις μόνο εμπόδια. Αυτά δε θα τα λύσεις αν είσαι εξήντα χρονών. Απλώς θα έχεις το κατ’ αρχήν παρουσιαστικό που λέει ότι είναι ένας επιθεωρητής. Δηλαδή θα έχεις τη μπλόφα του Πρίσλεϋ πολύ πιο έτοιμη.

Εμείς αποφασίσαμε με το Γρηγόρη να την αποσύρουμε τη μπλόφα. Καταφανώς από την αρχή να μην τη βάλουμε στο παιχνίδι. Να μη δημιουργήσουμε στο κοινό το… τάχα μου δήθεν «αστυνομικό σασπένς» του τύπου «ω, ένας επιθεωρητής ήρθε» κι εν τέλει «α, δεν ήταν επιθεωρητής». Να πούμε από την αρχή «όχι, φίλε, ήρθε ένας επιθεωρητής που ο Θεός ξέρει τι είναι». Και νομίζω πως έχει ένα άλλου είδους αστυνομικό ενδιαφέρον αυτή η πλευρά. Κι από την αρχή λες «τι στην ευχή γίνεται εδώ; Τι δεν πάει καλά;. Γιατί κάτι δεν πάει καλά». ενώ στο έργο του Πρίσλεϋ μέχρι ένα σημείο νομίζεις ότι κάτι πάει καλά. Δηλαδή ότι όντως αυτός είναι ένας επιθεωρητής. Αυτή είναι η διαφορά μόνο. Κι αυτή είναι η «μεγάλη» απάντησή μου στην  ερώτησή σου!


2Α.Α.: Στην ουσία αυτό που μας λέει ο Πρίσλεϋ είναι πως ο Επιθεωρητής είναι ο καταλύτης ώστε να «ξεσκεπαστούν» μυστικά μίας καθ’ όλα υπεράνω υποψίας οικογένειας. Κατά τη γνώμη σου, τι είναι αυτό που ωθεί έναν άνθρωπο να πλάσει μία άλλη εικόνα για τον εαυτό του;

Ο.Π.: Να πλάσει μία εικόνα διαφορετική από αυτή που είναι στην πραγματικότητα δεν είναι κι απολύτως ακριβές. Στην αλήθεια είναι να «κρύψει» κάποια χαρακτηριστικά του που δεν τον συμφέρουν. Γιατί δε λέει πουθενά ο Μπέρλινγκ πως απέκρυψε πως απέλυσε μία υπάλληλο. Φανερά το έκανε, την απέλυσε. Ούτε η γυναίκα του υπέκρυψε ότι δε θα βοηθήσει μία κοπέλα που χρειάζεται βοήθεια. Απέκρυψε ο γαμπρός τη ερωμένη του, ε, δεν είναι ο πρώτος. Κι απέκρυψε κι ο γιος μια σχέση παράνομη, που υπήρχε και μία εμπλοκή του λίγο περίεργη, και με κάποια λεφτά που φύγανε περίεργα. Δηλαδή αποκρύψανε δύο άτομα κάποια πράγματα που δεν τους συνέφεραν. Οι άλλοι δεν τα’ αποκρύψανε καθόλου. Άρα δεν είναι ότι κάποιος έκρυψε την αλήθεια. Είναι στην ουσία η αναζήτηση της συνείδησης αυτού που έχει κάνει κάποιος. Όχι αν το κρύβει ή δεν το κρύβει, αλλά να καταλάβει ότι αυτό στ’ αλήθεια επηρεάζει τη ζωή του άλλου. Και δεν είναι απλώς μια λεπτομέρεια που για σένα μπορεί να είναι κι ασήμαντη. «Ε, τι είπαμε, μωρέ; Εντάξει, απολύστε την, γιατί δε μου φέρθηκε καλά η υπάλληλος. Εντάξει, δεν τη σκότωσα κιόλας.» Αυτό έρχεται να «φωτίσει» ο Επιθεωρητής. Έρχεται να δώσει μία πιο σημαντική διάσταση σε κάποια πράγματα που φαντάζουν πιο ασήμαντα. Κι αν δεν το κάνει αυτό θα έχει χαθεί μία ζωή χωρίς λόγο. Έρχεται να δώσει λόγο στ’ αυτήν την απώλεια, να πει ότι «μισό λεπτό, υπάρχει λόγος που συνέβη. Αλλά καλό θα ήταν να σκεφτείς ότι τα έκανες. Κι αν αυτό το καταλάβεις ίσως αλλάξουν κάπως τα πράγματα.».

Α.Α.: Κι έρχονται οι ήρωες του έργου, βασικά, αντιμέτωποι με άλλες «δυνάμεις», με κάποιες αρχές, τις οποίες ίσως αγνοούσαν. Ή για να το θέσω καλύτερα, έκαναν πως δεν τις έβλεπαν.
Ο.Π.: Δεν ξέρω αν τις αγνοούσαν στ’ αλήθεια. Δε νομίζω πως κανένας από εμάς αγνοεί τι είναι το σωστό και τι το λάθος. Απλώς κάνει πως δεν το ξέρει. Ή λέει «εντάξει, μωρέ, δεν έχει τόση σημασία.». Αλλά όλοι το ξέρουμε πάνω κάτω. Και δεν το λέω χριστιανικά ή θρησκευτικά. Κοινωνικά τι είναι το σωστό και τι το λάθος.

Α.Α.: Θέατρο, κινηματογράφος, τηλεόραση. Έχεις δουλέψει και στα τρία μέσα. Πού αισθάνεσαι πιο οικεία;
Ο.Π.: Νομίζω παντού αισθάνομαι οικεία. Και καθόλου οικεία. Αισθάνομαι οικεία όταν λειτουργώ και πολύ ανοίκεια όταν δε λειτουργώ,  όταν κάτι δεν πάει καλά. Δεν έχει σχέση το μέσον. Αισθάνομαι πολύ οικεία μέσα σ’ έναν ρόλο που τον καταλαβαίνω και που ξέρω τι κάνω και που μ’ αρέσει και πολύ ανοίκεια όταν αυτά δεν υπάρχουν. Το ίδιο και για το θέατρο, το ίδιο και για την τηλεόραση. Μ’ αρέσουν πολύ και τα τρία. Τα κάνω με πολύ αγάπη και τα τρία και νομίζω τα κάνω και τίμια. Αλλά οικειότητα αισθάνομαι ανάλογα με τη συνθήκη κι όχι ανάλογα με το είδος.

k-mag odisseas papaspiliopoulosΑ.Α.: Υπάρχει κάποιος ρόλος με τον οποίο πιστεύεις πως το κοινό σ’ έχει ταυτίσει περισσότερο;
Ο.Π.: Κατά καιρούς με ταυτίζει με αυτό που είναι πιο πρόσφατο, όπως συμβαίνει με όλους τους ηθοποιούς. Και κυρίως στις τηλεοπτικές εμφανίσεις είναι πιο έντονο, στο θέατρο σπάνια σε ταυτίζει κάποιος με κάτι. Στην τηλεόραση όταν σε βλέπει, είσαι αυτός που βλέπει εκείνη τη στιγμή. Υπάρχει μία μερίδα του κόσμου που σε ταυτίζει με αυτό, μετά σε βλέπει σε κάτι άλλο, σε ταυτίζει μ’ εκείνο. Δε νομίζω πως μ’ έχει ταυτίσει κάποιος με κάτι συγκεκριμένο.

Α.Α.: Το ρωτάω γιατί τυχαίνει με κάποιους συναδέλφους σου. Να τον δει κάποιος στο δρόμο κα να πει «α, είναι ο τάδε» και να πει το όνομα του χαρακτήρα που υποδύεται, αντί για το πραγματικό του όνομα.
Ο.Π.: Και για μένα θα συμβεί αυτό. Αναλόγως τι θυμάται κάποιος, τι του έκανε περισσότερο εντύπωση, τι του άρεσε περισσότερο ή τι του είναι πιο πρόσφατο, ξαναλέω. Παίζει κι αυτό ρόλο.

Α.Α.: Είσαι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, τη στιγμή που άλλοι συνάδελφοί σου στο χώρο απασχολούν κανάλια κι έντυπα για την παραμικρή τους κίνηση. Είναι σημαντικό για σένα να προστατεύσεις την προσωπική σου ζωή; Πόσο εύκολο είναι να τη διατηρήσεις μακριά από τις κάμερες;
Ο.Π.: Είναι αυτονόητο. Είναι πολύ εύκολο. Δεν τέθηκε ποτέ ζήτημα να μην τη διατηρήσω, ούτε απειλήθηκε ποτέ από κανέναν, ούτε με περιμένουν δημοσιογράφοι ενοχλητικοί να μου κλέψουν τις ιδιωτικές μου στιγμές. Δεν τους είδα, δεν τους ξέρω, ούτε ποτέ μου τους συνάντησα. Φαντάζομαι κι αυτοί με τη σειρά τους επίσης δεν έχουν καμιά διάθεση να το κάνουν. Κανείς στ’ αλήθεια δεν έχει διάθεση να ενοχλήσει κάποιον, αν κι εκείνος δε θέλει λίγο να ενοχληθεί. Σαφώς μπορεί να σου το πω αυτό τώρα και μεθαύριο να συμβεί κάτι και να μ’ ενοχλήσει. Θα το θεωρήσω εξαίρεση. Δε λέω ότι δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί τίποτα  που να μ’ ενοχλήσει, προς Θεού.

Άλλο τώρα αν είσαι ο Brad Pitt που μπορεί όντως να σε κυνηγάνε, γιατί είναι πολλά τα λεφτά που παίζονται στην πλάτη σου! Μια φωτογραφία μπορεί να αξίζει πολλά λεφτά, άρα υπάρχει όντως μια αληθινή ανάγκη να κλέψει κάποιος στιγμές σου, ή να αξίζει αυτό, να μεταφράζεται σε χρήμα. Κι ο, τιδήποτε μεταφράζεται σε χρήμα έχει λόγο ύπαρξης. Τώρα το να κλέψει κάποιος δικές μου προσωπικές φωτογραφίες και να τις περάσει σε μια εφημερίδα δε μεταφράζεται σε χρήμα. Δε νομίζω ότι απασχολεί κανέναν κι ούτε θα πληρώσει για να μάθει την κοινότυπη κι απολύτως αδιάφορη για όλους τους άλλους προσωπική μου ζωή, γιατί τέτοια είναι. Είμαι ένας άνθρωπος που ζει όπως όλοι οι υπόλοιποι γύρω του

Θέλω να πω, είναι πολύ αυτονόητο για μένα ότι δε θα αφορά τους άλλους η προσωπική μου ζωή, όπως δε με αφορά και η δική τους και νομίζω πως αυτό που υπάρχει και δημιουργείται είναι μία συνεννόηση ανάμεσα σε όλους όσους συμμετέχουν σ’ αυτό το παιχνίδι και ξέρουν ποιος γουστάρει λίγο να τον ενοχλήσεις και ποιος όχι.

Α.Α.: Είσαι ένας νέος άνθρωπος και πατέρας. Αν το παιδί σου αποφασίσει κάποια στιγμή να ακολουθήσει το δικό σου επαγγελματικό δρόμο, τι συμβουλές θα του έδινες; Τι θα του έλεγες να προσέξει περισσότερο;
Ο.Π.: Δε μπορεί να προσέξει τίποτα, όπως ούτε εγώ μπορώ να προσέξω, όπως ούτε κανένας μπορεί να προσέξει τίποτα. Το μόνο που πιστεύω πως μπορεί να κάνει κάποιος στη ζωή είναι να κάνει αυτό που θέλει. Κι όσο πιο πολύ καταλάβει τι θέλει και μ’ όσο πιο πολύ πάθος κάνει αυτό που θέλει, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχει για να το κάνει καλά κι άρα αφού θα το κάνει καλά. Δ`εν έχω να το συμβουλεύσω τίποτα, ούτε ξέρω κάτι παραπάνω να πω. Το μόνο που θα μ’ ένοιαζε θα ήταν αυτό. Να είναι όντως μία αληθινή επιθυμία και να υπάρχει, βεβαίως και το ταλέντο. Στη δική μου δουλειά, δυστυχώς δε φτάνει μόνο η επιθυμία, χρειάζεται και το ταλέντο. Δεν πιστεύω στις ασφαλείς δουλειές, ούτε θεωρώ ότι η δική μου είναι μία ανασφαλής δουλειά ενώ κάποιες άλλες είναι πολύ πιο ασφαλείς από τη δική μας. Αν έχει κλίση, να το κάνει! Με όλη μου τη χαρά! Και με όλη μου την καρδιά!

4Α.Α.: Τι πιστεύεις πως πρέπει να διατηρήσουμε άθικτο σε μία εποχή όπως αυτή που ζούμε;
Ο.Π.: Τη αξιοπρέπειά μας. Αυτό μόνο. Την αξιοπρέπειά μας. Αυτή διαφυλάσσει και μία σειρά από άλλα πράγματα που συνεπάγονται της αξιοπρέπειας και είναι και προαπαιτούμενα για να μπορέσει κάποιος να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του, αλλά είναι και αποτέλεσμα της διατήρησης της αξιοπρέπειας. Την αξιοπρέπειά μας και τη μνήμη μας. Με ό, τι μπορεί να συμπεριλαμβάνει η λέξη «μνήμη». Είτε αυτό λέγεται γνώση της ιστορίας είτε αυτό είναι τι είδαμε και τι ακούσαμε πιο πριν, τι καταλάβαμε λίγο πριν που δεν πρέπει να το ξεχάσουμε αμέσως μόλις περάσει η μπόρα. Νομίζω ότι αν κανείς διαφυλάξει αυτά τα δύο έχει σοβαρές ελπίδες να σταθεί στα πόδια του μετά τη μπόρα.

Α.Α.: Μετά τον «Επιθεωρητή» υπάρχουν κάποια σχέδια;
Ο.Π.: Υπάρχουν, ναι, απλώς ακόμα είναι λίγο πριν να μπορέσουν ακόμη να ανακοινωθούν. Ίσως σε κανένα δεκαήμερο να είναι και πιο ξεκάθαρο το τοπίο. Είναι πιο πολύ θολή περίοδος αυτή για όλους και σ’ αυτήν την περίοδο το μόνο που δεν έχει νόημα είναι να μιλάει κάποιος για πράγματα που δεν έχουν απολύτως «κλειδώσει».

Η παράσταση «Ο Επιθεωρητής έρχεται» φιλοξενείται στο θέατρο Αριστοτέλειο (Εθνικής Αμύνης 2, τηλ. 2310-262051) κάθε Παρασκευή Σάββατο και Κυριακή και θα διαρκέσει έως και τις 28 Απριλίου. Επίσης η τιμή των του εισιτηρίου των 12€ που ισχύει για τις παραστάσεις της Πέμπτης μεταφέρεται στις παραστάσεις της Παρασκευής.

Περισσότερες πληροφορίες, εδώ

22/04/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Αλέκος Συσσοβίτης: “Το θέατρο είναι ένας τόπος αυτογνωσίας”

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

http://www.vasilistopouslidis.comΜόλις χθες, 17 Απριλίου, έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Αυλαία στη Θεσσαλονίκη η παράσταση «Sunset Limited» του Κόρμακ Μακάρθυ («Ο δρόμος», «Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους»). Λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα ο Αλέκος Συσσοβίτης δέχτηκε να μας μιλήσει για το έργο στο οποίο πρωταγωνιστεί με το Γιάννη Βούρο, για τη σημασία της διαφορετικότητας, αλλά και για την κατάσταση στο θέατρο. Μπορεί τα ωράριά μας να μη συνέπεσαν για μία κατά πρόσωπον συνάντηση, αλλά η τηλεφωνική συνομιλία μας ήταν εξίσου ενδιαφέρουσα. Αφότου τον ευχαριστήσω για το χρόνο του, αφήνω εκείνον να μας τα πει καλύτερα!

Αντιγόνη Αδαμοπούλου (Α.Α.): Πες μας λίγα λόγια για το ρόλο σου.
Αλέκος Συσσοβίτης (Α.Σ.): Υποδύομαι ένα χαρακτήρα που στην Αμερική είναι μετανάστης. Ο συγγραφέας τον έχει τοποθετήσει ως κάποιον από το γκέτο, μαύρο, όπου εμείς εδώ πέρα θα τον μεταφέρουμε και θα τον έχουμε Λατίνο, που προέρχεται από μία πολύ φτωχή τάξη. Είναι από μία οικογένεια πολύ φτωχή, που δεν υπαρχει πλέον. Αυτός μπήκε στη φυλακή για φόνο και εκεί σε μία συμπλοκή «σφάχτηκε», μπήκε στο νοσοκομείο και σώθηκε εκ θαύματος.

Από εκεί κι ύστερα πιστεύει στο Θεό. Οπότε αλλάζει ριζικά, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος κάνει μία στροφή 180 μοιρών και βλέπει με τελείως διαφορετική σκοπιά τη ζωή και τους συνανθρώπους γύρω του. Γίνεται ένας πολύ δοτικός χαρακτήρας, ο οποίος έχει ως απώτερο σκοπό να βοηθήσει τους υπολοίπους. Συνεχίζει και ζει μέσα στη φτώχεια, δεν έχει δηλαδή χρήματα ούτε για ν’ αγοράσει μια μπριζόλα και τρώει λαχανικά και σούπες, αλλά λόγω του ότι έχει συναντήσει το Χάρο με τα μάτια του, πλέον διαφοροποιεί αυτή τη σκοπιά με την οποία βλέπει τα πράγματα. Όταν θα σώσει τον καθηγητή, τον άλλο χαρακτήρα που υποδύεται ο Γιάννης Βούρος, σε μία απόπειρα αυτοκτονίας σε σταθμό του τραίνου, θα τον πάει σπίτι του. Αυτός θα προσπαθήσει μέσα σε μία ώρα και σαράντα λεπτών – η διάρκεια της παράστασης – να του εντρυφήσει την ελπίδα, την πίστη στη ζωή, την πίστη στον εαυτό του, για να μπορέσει ο καθηγητής  να εμπιστευτεί τους ανθρώπους. Ουσιαστικά να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους, γιατί αυτό που μας συμβαίνει είναι πως αποκοβόμαστε από την κοινωνία, αποκοβόμαστε από τους ανθρώπους, έχουμε κλειστεί στον εαυτό μας, στο εγώ μας και μερικοί δεν τα καταφέρνουμε να δούμε θετικά τα πράγματα κι αποπειρόμαστε να αυτοκτονήσουμε. Ουσιαστικά, προσπαθεί να σώσει αυτόν τον άνθρωπο.

Σε δυο γραμμές αυτός είναι ο «σκελετός» του ρόλου. Μιλάω για την πρακτική διαδικασία του ρόλου, δεν κάνω το ψυχογράφημά του, αλλά πρακτικά αυτό είναι αυτός ο άνθρωπος: έχει ένα βαρύ παρελθόν, το οποίο τον έχει στιγματίσει και τώρα πλέον βλέπει τη ζωή μ’ ένα διαφορετικό τρόπο, όπου θέλει να βοηθάει τους συνανθρώπους του.

Sunset_Limited_3Α.Α.: Το έργο παρουσιάζει τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε δύο καθ’ όλα διαφορετικούς ανθρώπους. Σίγουρα πολλά τους χωρίζουν, αλλά μήπως τελικά είναι περισσότερα αυτά που τους ενώνουν;
Α.Σ.: Νομίζω ότι το στοιχείο της ύπαρξης αυτής καθ’ αυτής μας καλεί όλους να ενωθούμε, ναι. Στον καθένα μας υπάρχουν και τα θετικά και τα αρνητικά, και το αισιόδοξο και το απαισιόδοξο. Υπάρχει κι ο πεσιμισμός, αλλά υπάρχει και μία υπέρμετρη αισιοδοξία μέσα μας. Οπότε υπάρχουν στοιχεία που ενώνουν όλους τους ανθρώπους. Ο καθένας μας είναι μία μονάδα διαφορετική από τον άλλον, αλλά παρ’ όλα αυτά είμαστε άνθρωποι με κοινά χαρακτηριστικά, που σίγουρα μας ενώνουν.

Α.Α.: Θα ερμήνευες ποτέ έναν ρόλο του οποίου η ψυχοσύνθεση κι η νοοτροπία αντιτίθεται με τις πεποιθήσεις σου; Θέλω να πω, θα το έβλεπες σαν πρόκληση;
Α.Σ.: Κατ’ αρχάςπιστεύω πως ο άνθρωπος είναι μία πολύπλευρη, πολυπρισματική προσωπικότητα. Οπότε όλοι μας έχουμε πολλά στοιχεία και με τους ρόλους τους οποίους υποδυόμαστε βρίσκουμε κοινά στοιχεία. Στους περισσότερους ρόλους, δηλαδή, μπορεί να μας συμβεί αυτό κι αυτή είναι κι η έλξη κι η χαρά της υποκριτικής διαδρομής. Ότι και τον πιο σκληρό χαρακτήρα ή το «μη θεμιτό», τον κακό χαρακτήρα να παίξεις θα δεις ότι υπάρχουν σημεία του εαυτού σου που ταυτίζονται με τον τρόπο σκέψης του, οπότε δε νομίζω ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με χαρακτήρες και ρόλους που είναι τελείως αντίθετοι με μας.

Εγώ προσωπικά τα περισσότερα έργα που έχω διαβάσει, όποιον χαρακτήρα κι αν διαβάζω, μπορώ να δω γιατί σκέφτεται έτσι. Για να μπορώ να το δω αυτό, σημαίνει ότι μάλλον κι εγώ αντιλαμβάνομαι τη ζωή μ’ αυτόν τον τρόπο.

 

Α.Α.: Η ανθρωπιά κι η αλληλεγγύη δεν έχουν ράτσα. Παρ’ όλα αυτά σήμερα οι άνθρωποι βάζουν ανερυθρίαστα ταμπέλες. Το διαφορετικό πάντα φόβιζε τον άνθρωπο, αλλά γιατί συνεχίζεται αυτή η κατάσταση κατά τη γνώμη σου, ακόμη και τώρα, στη σημερινή «πολιτισμένη» κοινωνία και μάλιστα σε τόσο μεγάλο βαθμό;
Α.Σ.: Γιατί όλοι μας κυριαρχούμαστε από το φόβο μέσα μας, απειλούμαστε μήπως μας πάρει κανείς τη θέση μας, τα λεφτά μας, το σπίτι μας ή μήπως πραγματικά μας επιτεθεί και μας κάνει κακό, το οποίο είναι ανθρώπινο. Αντιδρούμε σε αυτόν το φόβο υπέρμετρα. Πραγματικά θέλει μια μεγαλοψυχία για να μπορεί να σταθεί κάποιος απέναντι στην απειλή και να την αντιμετωπίσει με τον τρόπο που της αρμόζει. Αυτοί οι άνθρωποι δεν παύουν να είναι άνθρωποι. Δεν παύουν να έχουν ψυχή και σώμα, όπως κι εμείς. Οπότε αν τους δούμε ισότιμα θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα μας πολύ πιο εύκολα, παρά αν γίνουμε επιθετικοί.

Από την άλλη επειδή είναι πεινασμένοι, σαφέστατα μερικές φορές χάνουν το μέτρο και θέλουν κι αυτοί το μάθημά τους. Οπότε είναι δύσκολο να βρει κανείς την ισορροπία, του πώς να χειριστεί κανείς τέτοιες καταστάσεις. Αλλά σίγουρα δε μπορούμε να τους κοιτάμε μ’ έναν μειονεκτικό τρόπο. Εγώ προσωπικά προέρχομαι από οικογένεια μεταναστών, η μητέρα μου είναι Πόντια, αυτοί όλοι οι άνθρωποι που ήρθαν από τον Πόντο δύσκολα προσαρμόστηκαν στην ελληνική κοινωνία, αλλά απέδειξαν πως είναι και πολύ εργατικοί, και πολύ τίμιοι και πολύ σωστοί άνθρωποι, περισσότερο κι από τους ντόπιους που ήταν εδώ.

Νομίζω πως ο στόχος μας είναι να συνδιαλεχτούμε με οποιαδήποτε κάστα, απ’ οποιοδήποτε σημείο της γης, από οποιαδήποτε τάξη βλέποντας τον άλλο σα να κοιτάμε εμείς τον εαυτό μας μέσα στον καθρέφτη. Αν καταφέρουμε να το κάνουμε αυτό και καταλάβουμε ότι δεν είμαστε κάπως καλύτεροι από αυτόν, τότε θα βοηθηθούμε κι εμείς και θα βοηθήσουμε και τον άλλον.


Sunset_LImited_5Α.Α.: Πώς βλέπεις τη σημερινή κατάσταση στο θέατρο;

Α.Σ.: Το γεγονός ότι η τηλεόραση κι ο κινηματογράφος ζουν μία πολύ μεγάλη παρακμή έχει μαζέψει όλους τους καλλιτέχνες να δίνουν την προσοχή και την ενέργειά τους και το χρόνο τους στο θέατρο.

Από την πλευρά, την καλλιτεχνική, υπάρχουν μεγάλες ζυμώσεις και γίνονται ενδιαφέροντα πράγματα. Παράγονται πολλά, λίγα από αυτά μπορεί να είναι πάρα πολύ καλά, αλλά συνεχίζουν να είναι ενδιαφέροντα τα περισσότερα από αυτά. Από την πλευρά του κόσμου υπάρχει μία εξωστρέφεια.

Επειδή ο κόσμος δε βλέπει κάτι ουσιαστικό στην τηλεόραση, βγαίνει έξω και πηγαίνει στο θέατρο, αγκαλιάζει το θέατρο. Νομίζω, όμως, ότι υπάρχει μία στέρηση παιδείας και βλέπει θέατρο που μερικές φορές είναι εμπορικό και λιγότερο ενδιαφέρον. Αν και το εμπορικό είναι μία κακή έκφραση, αλλά έχει μία τάση στα πιο ευτελή, παρά στα ουσιαστικότερα έργα κι αυτό με προβληματίζει.

Αλλά δε μπορώ να πω πως δεν υπάρχει μία κινητικότητα, μία προσέλευση και κάτι θετικό σ’ αυτό που λέμε «θέατρο» εν γένει.

Α.Α.: Επομένως αυτή η κατάσταση δε σε έχει κάνει να χάσεις την αισιοδοξία σου.  Βλέπεις ότι ο κόσμος στρέφεται περισσότερο στο θέατρο και του προσφέρονται και περισσότερες επιλογές.
Α.Σ.: Συμβαίνει αυτό. Εμείς ανιδιοτελώς δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε αυτό για το θέατρο γιατί είμαστε εξαρτημένοι από αυτό. Είναι το δικό μας ναρκωτικό. Οπότε δε μπορούμε να σταματήσουμε, να μην παίζουμε θέατρο. Και μάλιστα το πληρώνουμε και από την τσέπη μας, γιατί αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πρωτοβουλία της πολιτείας προς το θέατρο, δεν υπάρχουν επιχορηγήσεις, έχουν σταματήσει αυτά. Τα φάγανε όλα και δεν άφησαν τίποτα για μας, οπότε αναγκαζόμαστε σε ιδιωτικό επίπεδο να παίρνουμε εμείς το ρίσκο.

Άρα η δική μας πρωτοβουλία είναι να συνεχίσουμε εμείς να κάνουμε θέατρο. Το ζητούμενο είναι να κάνουμε καλό θέατρο κι επίσης το ζητούμενο από τον κόσμο είναι να ανοίξει λίγο τα μάτια του και να δει ουσιαστικότερο θέατρο. Γιατί βλέπω ότι πηγαίνουν πολύ καλά μέτριες δουλειές κι οι αξιόλογες δουλειές τυχαίνει και πηγαίνουν αρκετά μέτρια.

Α.Α.: Πιστεύεις πως το θέατρο, τονίζοντας τα κακώς κείμενα της εποχής, συμβάλλει σημαντικά στην αλλαγή νοοτροπίας και λειτουργίας των ανθρώπων;
Α.Σ.: Νομίζω ότι γι’ αυτό βγαίνει κι ο κόσμος και πηγαίνει στο θέατρο και το υποστηρίζει, γιατί κάτι βρίσκει στο θέατρο. Ναι, το θέατρο καλείται, όπως κι οι τέχνες εν γένει, να ξυπνήσει τον πολίτη και να τον κάνει να συνειδητοποιήσει καταστάσεις που βρίσκονται στο υποσυνείδητο. Να κατανοήσει περισσότερο την πραγματικότητα αυτή καθ’ αυτή που ζει, ποια είναι η κοινωνία του, τι του συμβαίνει. Το θέατρο είναι ένας τόπος αυτογνωσίας. Εγώ σα θεατής βοηθούμαι πολύ όταν παρακολουθώ θέατρο. Νομίζω ότι επιτυχώς επιτελεί το σκοπό του.

Α.Α.: Ποιος είναι ο Αλέκος Συσσοβίτης, πίσω από τους ρόλους και την εικόνα που βλέπουμε;
Α.Σ.: Δε χρειάζεται να βλέπουμε πίσω από την εικόνα.Αυτό που βλέπουμε έστω και με τους ρόλους τους οποίους υποδυόμαστε οι ηθοποιοί δεν είναι κομμάτι του εαυτού μας; Πώς μπορούμε να κρυφτούμε εμείς; Όταν σα θεατές κοιτάμε έναν ηθοποιό λέμε «κοίτα τον πόσο αληθινά παίζει» και τότε μας αρέσει και τον θεωρούμε ότι είναι καλός ηθοποιός. Από τη στιγμή που είναι αληθινός πάει να πει πως είναι κομμάτι του εαυτού του, αλλιώς πως μπορεί να το παίξει; Τη δική του προσωπική αλήθεια καταθέτει, απλώς χρησιμοποιείται ένας ρόλος, μία ιστορία και για να την πιστεύει αυτήν την ιστορία αυτός ο άνθρωπος την ώρα που παίζει, πάει να πει πως συμφωνεί με το χαρακτήρα αυτόν, άρα είναι ένα κομμάτι του εαυτού του.

Εγώ όταν παρακολουθώ σα θεατής έναν ηθοποιό κι είναι καλός, βλέπω τον ηθοποιό, βλέπω τον άνθρωπο, δε μπορώ να δω δηλαδή κάτι που κρύβεται πίσω από αυτό. Ίσα ίσα που δεν κρύβεται τίποτα πίσω από αυτό. Κι ίσα ίσα, η χαρά της τέχνης της δικής μας είναι να ξεγυμνώνουμε τον εαυτό μας. Αυτό κάνει ο ηθοποιός, γι’ αυτό κι είναι και πολύ δύσκολη τέχνη, γι’ αυτό δε μπορεί και πολύς κόσμος να ανέβει πάνω στο σανίδι να το κάνει, γιατί ξεμπροστιάζεται, ξεβρακώνεται! Γδύνεται, παρουσιάζει εκεί μπροστά όλα τα εσώψυχά του, στη σκηνή.

www.vasilistopouslidis.comΑ.Α.: Ο ρόλος είναι ένα μέσο, λοιπόν…
Α.Σ.: Ο ρόλος είναι ένα μέσο, γι’ αυτό σηκωνόμαστε κι ως θεατές και χειροκροτούμε. Γι’ αυτήν την προσπάθεια αυτού του ανθρώπου που βρίσκεται επάνω στη σκηνή. Γιατί τολμάει να ξεντύσει την ψυχή του.

Α.Α.: Σου λείπει η εποχή του modelling; Τι έμαθες από εκείνη την περίοδο της ζωής σου;
A.Σ.: Οι άνθρωποι δεν πρέπει να μετανιώνουμε για ο,τιδήποτε έχουμε κάνει και πρέπει νοσταλγικά να το απολαμβάνουμε αυτό. Σίγουρα κάτι θα μου έχει λείψει από εκείνην την περίοδο. Η χαρά της νιότης, η κοινωνικότητα που είχε αυτή η δουλειά, το γεγονός ότι μου έδωσε το δικαίωμα να ταξιδέψω και να συναντήσω σημαντικούς ανθρώπους στην Ευρώπη, η φιλαρέσκεια ενός νάρκισσου να περπατάει στην πασαρέλα και να τον χαίρονται από κάτω, όπως συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους. Και σε πολλά ζώα.

Χαίρομαι όταν βλέπω ένα ωραίο ζώο να καμαρώνει όταν περπατάει και να το παρακολουθώ! Αρκεί αυτός ο ναρκισσισμός να μη σε καταβροχθίσει. Από την άλλη, όμως, επειδή έγινε μία μετάβαση σε μία δουλειά που είχε ένα πιο ουσιαστικό περιεχόμενο, δε μου λείπει και πολύ εκείνη η περίοδος. Ήταν ένα μέσο, όμως, για να βρεθώ εδώ που είμαι. Οπότε την εκτιμώ και χαίρομαι πολύ που μου συνέβη.

* Η παράσταση «SunsetLimited» -σε σκηνοθεσία   Άσπα Καλλιάνη και  μετάφραση Αντώνη Περή  -φιλοξενείται στο θέατρο Αυλαία (Τσιμισκή, πλησίον κτιρίου ΧΑΝΘ) από τις 17 έως και τις 28 Απριλίου με τις ώρες κι ήμερες των παραστάσεων να έχουν ως εξής:

Τετάρτη έως και Σάββατο 21:00

Κυριακή 20:00

Για κρατήσεις και περαιτέρω πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με το 2310-237700

Ευχαριστώ τη Δάφνη Μουστακλίδου των ArtMinds για το φωτογραφικό υλικό.

18/04/2013 1 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Μέμος Μπεγνής:Ένας ευγενής άνθρωπος στον κόσμο μας!,από τη Λίνα Γριβογιάννη

written by The K-magazine

5

Συνάντησα τον Μέμο Μπεγνή στο καμαρίνι του λίγο πριν την έναρξη της παράστασης «Θα σε πάρω να φύγουμε». Νομίζω ότι το μόνο που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι ότι δεν θα σταματήσει πότε να με ενθουσιάζει η συζήτηση με ενδιαφέροντες και υπέροχους ανθρώπους, όπως ο Μέμος Μπεγνής. Τα υπόλοιπα σε ότι αφόρα στην παράσταση, στηνοποία πρωταγωνιστεί και άλλα, θα τα διαβάσετε πιο κάτω από τον ίδιο.

Λίνα Γριβογιάννη : Συμμετέχεις σε μία υπερπαραγωγή «Θα σε πάρω να φύγουμε», υποδυόμενος  τον  «Παύλο Μεγαλοπιασμένο», πόσο εύκολη ή δύσκολη ήταν η προετοιμασία για αυτό το ρόλο;
Μέμος Μπεγνής: Όταν μιλάμε για ρόλους σε αυτή την παράσταση, δεν μιλάμε για ρόλους που έχουν μία αρχή και μια συνέχεια. Αυτού του είδους η παράσταση είναι επιθεώρηση, είναι μία ιστορία με κομματάκια, κομματάκια, δεν μπορώ λοιπόν να μιλήσω για ένα ρόλο τον οποίο έχτισα. Δεν έχει αρχή, μέση, τέλος, είναι ένας ρόλος αλληγορικός. Αυτό το πρόσωπο, όπως ο «Αριστερός» που είναι ο Μιχάλης Μαρίνος και η «Κυρία Επιθεώρηση» που είναι ο Αντώνης Λουδάρος είναι πρόσωπα μη υπαρκτά. Είναι η Ελλάδα-Επιθεώρηση, προσωποποιημένη, ανθρωποποιημένη στον Αντώνη και όπως και η επιθεώρηση και η Ελλάδα  πάντα φλέρταραν με την Αριστερά λόγω πεποιθήσεων, και με τη Δεξιά λόγω ασφάλειας για την εξουσία, για να είναι μες τα πράγματα. Έτσι φλερτάρει και η «Κυρία Επιθεώρηση» με έναν Αριστερό και έναν Δεξιό.

Όποτε έχουμε έναν δεξιό αυταρχικό λιγάκι, όπως είναι πάντα η δεξιά, αστός , τρυφερός γιατί την αγάπησε πραγματικά, και όταν μιλάμε για το τέλος της παράστασης που είναι το 1967 και είναι η χούντα, με αποκαθιστά λίγο η «Κυρία Επιθεώρηση» λέγοντας ότι : « ο Παύλος, δεν έγινε πότε δικός τους, με αγάπησε με στήριξε, με έβγαζε από τα αστυνομικά τμήματα όταν εγώ πέταγα τις ατάκες μου και με πιάνανε.»   Με αποκαθιστά διευκρινίζοντας ότι δεν είναι ένας δεξιός φασίστας.

Σε ότι αφορά στην πρόκληση του ρόλου, για μένα ήταν προκλήση το χορευτικό κομμάτι του ρόλου, γιατί δεν έχω χορέψει, τόσο πολύ σε παράσταση. Αλλά μου βγήκε σε καλό γιατί ανακάλυψα πόσο μου αρέσει ο χορός και πόσο ψυχοθεραπεύτικος είναι, και δουλεύοντας με τον Φωκά (Ευαγγελινό) που είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και επαγγελματίας.

8a se parw na fygoymeΛίνα Γριβογιάννη: Ποιό  είναι το αίσθημα που εισπράττεις από τον κόσμο, στο τέλος της παράστασης;
Μέμος Μπεγνής: Αυτό είναι κάτι το συγκλονιστικό. Εκτός του ότι έχει πια χαρακτηριστεί «η παράσταση της χρονιάς»  και από Τετάρτη μέχρι και Κυριακή έχουμε 2500 κόσμο, είναι τέτοια η ενέργεια και η αύρα που έρχεται από τον κόσμο, γιατί χειροκροτά πολύ και συνέχεια, τραγουδάει μαζί μας, σηκώνεται όρθιος, έρχεται στα καμαρίνια συγκλονισμένος να μας συγχαρεί και να μας ευχαριστήσει. Είναι υπέροχο αυτό που συμβαίνει δεν υπάρχει καμιά απόσταση ανάμεσα σε εμάς και το κοινό. Είναι σαν να είμαστε ένα.

Λίνα Γριβογιάννη: Σπουδές σε μουσική, τραγούδι, διατηρείσαι σε πολύ καλή φυσική κατάσταση. Είναι ένα είδος πρωταθλητισμού η ζωή σου;
Μέμος Μπεγνής: Όχι. Εγώ το βλέπω ότι είμαι τυχερός γιατί κάνω μία δουλειά που μου αρέσει πάρα πολύ. Πολλοί άνθρωποι , κάνουν δουλειές  που δεν τους αρέσουν και είναι πολύ μεγάλη δυστυχία αν  δεν καλύπτεσαι  και την κάνεις γιατί κάποιοι την επέλεξαν για σένα, ή γιατί βρέθηκες αγχωμένος για το μέλλον και πιάστηκες από κάτι συγκεκριμένο. Ναι πάντα αυτό ήθελα να κάνω, μουσικά πράγματα πιο πολύ, επειδή ξεκίνησα ως πιανίστας. Δεν είχα σκεφτεί πότε τον εαυτό μου ως ηθοποιό, αλλά στη πορεία μου βγήκε και είναι παρεμφερή αυτά τα δύο, η μουσική με το θέατρο, είναι δύο κλαδιά του ίδιου δέντρου, και πόσο μάλλον το μουσικάλ που λατρεύω, επειδή είναι ο συνδυασμός των δύο. Πάντα ονειρευόμουν να κάνω κάτι που να έχει σχέση με τα καλλιτεχνικά.

Λίνα Γριβογιάννη: Η τηλεόραση ουσιαστικά σε ανέδειξε και σε έκανε πιο γνωστό στο ευρύ κοινό. Οι εμφανίσεις σου όμως είναι επιλεκτικές. Θα συμμετείχες σε μία σειρά τύπου Glee, όπου θα μπορούσες να συνδυάσεις τα ταλέντα σου;
Μέμος Μπεγνής: Φυσικά και βέβαι θα ήθελα να συμμετέχω σε αυτή τη σειρά, και η συγκεκριμένη σειρά είναι μία από τις αγαπημένες μου.

1Λίνα Γριβογιάννη: Μιλώντας για επιλογές… αν είχες να επιλέξεις μεταξύ κινηματογράφου, τηλεόρασης και θεάτρου τι θα προτιμούσες ;
Μέμος Μπεγνής: Δεν ξεχωρίζω για να πω την αλήθεια. Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα πω τηλεόραση ίσον κακή ποιότητα. Εμένα με ανέδειξε η τηλεόραση, είμαι παιδί της τηλεόρασης, αν και ξεκίνησα με θέατρο. Δεν μου αρέσουν και οι ταμπέλες που βάζουμε «Τηλεοπτικός ηθοποιός» ή «Θεατρικός ηθοποιός». Στην τηλεόραση γίνονται πολύ καλές  και πολύ κακές δουλειές, όπως και στο θέατρο. Απλά είναι άλλο το μέσο, αν και εξυπηρετεί τον ίδιο σκοπό, και διαφορετική η ευκολία ή η δυσκολία σε καθένα από αυτά. Όποτε δεν ξεχωρίζω κάτι.

Λίνα Γριβογιάννη: Ποιος είναι ο ήρωας των παιδικών σου χρονών;
Μέμος Μπεγνής: Πάντα είχα και έχω ακόμα τον ίδιο, είναι ο Πήτερ Παν, ο οποίος δεν μεγαλώνει πότε. Όχι γιατί δεν θέλω να μεγαλώσω, αλλά πιστεύω ότι αν ένας άνθρωπος χάσει την παιδικότητα του , έχει χάσει το παιχνίδι της ζωής.

Λίνα Γριβογιάννη:  Υπάρχει κάποια συνεργασία από το εξωτερικό που ιδανικά θα ήθελες να κάνεις;
Μέμος Μπεγνής: Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ και ο Τιμ Μπάρτον που είναι οι αγαπημένοι μου.

Λίνα Γριβογιάννη: Με τι δεν θα συμβιβαζόσουν ποτέ;
Μέμος Μπεγνής: Με τα «πρέπει» δεν θα συμβιβαζόμουν. «Πρέπει να κάνεις αυτό». Θέλω να μου εξηγήσεις για ποιό λόγο, κι αν με πείσεις μπορεί και να το κάνω. Τα πρέπει δεν τα κατάλαβα πότε, δεν υπάρχει για μένα το πρέπει, υπάρχει το τι μου αρέσει και τι θέλω να κάνω.

Λίνα Γριβογιάννη: Έχεις κακιές  συνήθειες …
Μέμος Μπεγνής: Ναι, δυστυχώς το τσιγάρο. Μία πάρα πολύ κακή συνήθεια.

Λίνα Γριβογιάννη: Θα σκεφτόσουν να δοκιμάσεις μία καριέρα στο εξωτερικό;
Μέμος Μπεγνής: Όχι, γιατί για να αρχίσω κάτι στο εξωτερικό θα έπρεπε να είμαι 20 χρονών. Δεν μπορώ να το κάνω και δεν θέλω κιόλας. Αν γνώριζα κάποιον και μου πρότεινε κάτι, εννοείται  ότι  είναι και όνειρο ζωής, αλλά να σηκωθώ τώρα να πάω στο εξωτερικό δεν πρόκειται.

3Λίνα Γριβογιάννη: Πόσο εύκολη είναι η ζωή όταν είσαι γνωστός;
Μέμος Μπεγνής: Κάνουμε μία δουλεία για να μας γνωρίζει ο κόσμος και έρχεται να μας δει για να βγάζουμε χρήματα και να μπορούμε να ζήσουμε. Όποτε γνωρίζοντάς μας ο κόσμος και μιλώντας μας στο δρόμο είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα. Όταν σου λένε πόσο ωραίο ήταν αυτό που έκανες, ή και κακά πράγματα, αυτό σημαίνει ότι γυρίζει ο τροχός, ότι πηγαίνεις μπροστά και κάνεις πράγματα που έχουν απήχηση. Αυτό είναι το ζητούμενο, εγώ τα πάω πάρα πολύ καλά με αυτό. Για μένα δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα, η ζωή μου είναι ίδια.

Λίνα Γριβογιάννη: Ποιά είναι τα σχέδια για το καλοκαίρι και για την επόμενη σεζόν;
Μέμος Μπεγνής: Δεν το ξέρω αυτό ακόμα, προς το παρόν είμαστε στο Badminton μέχρι τις 28 Απριλίου. Πάντως από την επόμενη σεζόν η παράσταση θα πάει στη Θεσσαλονίκη και μετά θα είναι πάλι εδώ.

Λίνα Γριβογιάννη; Η παράσταση λέγεται «Θα σε πάρω να φύγουμε». Αν μπορούσες να φύγεις τώρα για οπουδήποτε που θα πήγαινες και γιατί;
Μέμος Μπεγνής: Επειδή μου αρέσουν πάρα πολύ τα ταξίδια και έχω την εντύπωση ότι δουλεύω για να ταξιδεύω, ίσως να ήθελα να πάω κάπου που δεν έχω πάει ακόμα. Όπως στην Αυστραλία, στο Περού, Αργεντινή, Βραζιλία, Ιαπωνία.

Οι παραστάσεις στο θέατρο Badminton συνεχίζονται μέχρι τις 28 Απριλίου.

Σχετικά άρθρα:

–Μιχάλης Μαρίνος: Ενας γελαστός Πολίτης του κόσμου
–Αντώνης Λουδάρος: «Ενας υπέροχος άνθρωπος»!
–Δήμητρα Σιγάλα: Μία εγκληματολόγος στο χώρο του θεάματος!
–«Θα σε πάρω να φύγουμε», από τη Ναταλία Αργυράκη

(Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του κ. Μπεγνή…)

 

15/04/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Μιχάλης Μαρίνος: Ενας γελαστός Πολίτης του κόσμου

written by Κατερίνα Μαντά

4AA

Πρωταγωνιστεί σε μία από τις πιο επιτυχημένες θεατρικές παραγωγές της σαιζόν, “Θα σε πάρω να φύγουμε” , στο Θέατρο Badminton…

Ο τίτλος αυτής της συνέντευξης είναι χαρακτηριστικό της συνομιλίας μας… Ο Μιχάλης Μαρίνος συνεχώς γελούσε! Μου έδωσε την εντύπωση ενός ανθρώπου που αγαπάει τη ζωή, αναγνωρίζει ότι ήταν τυχερός στην καριέρα του,  μιλάει με άνεση για τις ανατροπές που έχει κάνει και τις επαγγελματικές και προσωπικές επιλογές του….

The K-magazine: Θέλεις να μας πεις δύο λόγια για το ρόλο σου;
Μιχάλης Μαρίνος: Στο «Θα σε πάρω να φύγουμε» κάνω τον αριστερό Αλέξανδρο, με τον οποίο είναι ερωτευμένη η κυρία Επιθεώρηση. Μέσα σε αυτήν την αναδρομή που κάνουμε από το ’30 μέχρι και τις παραμονές της Χούντας το ’67 βλέπουμε την ιστορία της Ελλάδας μέσα από νούμερα της επιθεώρησης. Και βασικά προσωποποιείται η κυρία Επιθεώρηση από τον Αντώνη Λουδάρο, η οποία μέσα από αυτή τη διπολική της σχέση με τα πράγματα δείχνει πώς η Ελλάδα ήταν πάντα, κατά κάποιον τρόπο, χωρισμένη στα δύο. Ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά, ανάμεσα στο Χατζιδάκι και το Θεοδωράκη, ανάμεσα στη Βουγιουκλάκη και την Καρέζη. Στην Ελλάδα υπάρχει πάντα η ανάγκη του διπολικού και μ’ έναν πολύ έξυπνο τρόπο ενσαρκώνεται και μέσα από τη σχέση της μ’ έναν δεξιό, τον οποίο παντρεύεται – συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα – και με τον κρυφό, παράνομο έρωτά της που είναι ο αριστερός και τον ενσαρκώνω εγώ.

The K-magazine: Είπες πως η κυρία Επιθεώρηση είναι ερωτευμένη μαζί του. Ο Αλέξανδρος δεν είναι ερωτευμένος με την κυρία Επιθεώρηση;
Μιχάλης Μαρίνος: Με την κυρία Επιθεώρηση είναι ερωτευμένοι οι πάντες, γι’ αυτό και δεν το ανέφερα. Είναι ένα δεδομένο! (γέλια)

The K-magazine: Αλλά ουσιαστικά είναι το τρίτο πρόσωπο σε μία σχέση…
Μιχάλης Μαρίνος: Επειδή οι ρόλοι που παίζουμε έχουν ένα συμβολικό χαρακτήρα δε στηρίζονται τόσο στους ψυχολογικούς όρους, οπότε δε μπορώ να σου απαντήσω για το τρίτο πρόσωπο.

The K-magazine: Γιατί ουσιαστικά είναι κι ο βασικός άντρας της ζωής της. Από την άποψη ότι είναι ο πατέρας του παιδιού.
Μιχάλης Μαρίνος: Είναι ο πατέρας του παιδιού της, με την έννοια ότι η επιθεώρηση πάντα «έκλεινε το μάτι» στον κόσμο για τα κακώς κείμενα. Συνήθως την Ελλάδα τα κακώς κείμενα ήταν δεξιά, γιατί κυρίως η Δεξιά – κεντροδεξιά κυβέρνηση υπήρχε μέχρι την περίοδο που βλέπουμε. Ο εραστής συνήθως είναι αυτός που δεν τον βιώνεις, οπότε είναι εξιδανικευμένος μ’ έναν τρόπο.

The K-magazine:  Στην πραγματική ζωή έχεις υπάρξει τρίτο πρόσωπο; Ηθελημένα, εννοώ.
Μιχάλης Μαρίνος: Ηθελημένα όχι. Δεν είναι κάτι που το επιδιώκω ή που με εξιτάρει.

5The K-magazine: Διεκδικείς την αποκλειστικότητα; Να το θέσω διαφορετικά. Βρισκόμενος σε μία παρέα, επιδιώκεις να είσαι η ψυχή της παρέας, σα χαρακτήρας;
Μιχάλης Μαρίνος: Παλιότερα νομίζω πως το έκανα πιο επιθετικά. Μεγαλώνοντας δε μου είναι τόσο απαραίτητο, αλλά αν συμβεί είναι κάτι που το χαίρομαι. Αν δε νιώθω αυτή τη διάθεση, τότε μπορεί να είμαι απλά ήσυχος σε μία γωνιά μέχρι να έρθει η ώρα να ζωντανέψω. (γέλια)

The K-magazine:  Πόσο απαιτητική ήταν η προετοιμασία γι’ αυτόν το ρόλο;
Μιχάλης Μαρίνος: Το έκανα με πολύ κέφι, οπότε δεν κουράστηκα. Μου ήρθε πολύ φυσικά, αλλά είχαμε και το Φωκά τον Ευαγγελινό, ο οποίος ούτως ή άλλως έχει έναν τρόπο να σου το εκμαιεύει με τρόπο σχετικά ξεκούραστο. Αν εξαιρέσουμε τις πολλές ώρες χορού που ταλαιπώρησαν λίγο τα κορμιά μας , νομίζω πως τα υπόλοιπα έγιναν  με μία φυσική ροή και μία χαρά, οπότε δε μας φάνηκε δύσκολο, εμένα τουλάχιστον.

The K-magazine: Με την πορεία που έχεις μετά το «Παρά Πέντε» με το οποίο έγινε και το μεγάλο «μπαμ» και νομίζω πως όπου βγαίνεις σε αναγνωρίζουν, ακόμη κι αυτοί που δεν ήταν «fans» του «Παρά Πέντε». Φαντάζομαι ότι έχει αλλάξει η ζωή από τότε.
Μιχάλης Μαρίνος: Επαγγελματικά σίγουρα, γιατί νομίζω στη δουλειά μας γίνεται το εξής παράδοξο: μπορεί να είσαι πάρα πολλά χρόνια και να κάνεις αυτή τη δουλειά, να έχεις κάνει θέατρο, να έχεις κάνει άλλα πράγματα και να έρθει μία ιδιαίτερη στιγμή μία επιτυχία και να εστιάσουν ξαφνικά πάνω σου οι άνθρωποι στο χώρο – και το κοινό, βεβαίως – και να πουν «α, για δες! Αυτός είναι καλός». Και ξαφνικά αυτό κάνει τα τηλέφωνά σου να χτυπάνε πιο συχνά για δουλειές, πιο καλούς, ωραίους ρόλους, πιο προσεγμένες δουλειές ίσως. Κι εκεί είναι στη δική σου ευχέρεια και στο δικό σου κριτήριο να το προστατεύσεις μ’ έναν τρόπο που να είναι προς το όφελός σου επαγγελματικά, ώστε να μη «χαθείς» μέσα στις πολλές επιλογές.

                The K-magazine: Θεωρείς, όμως, πως πριν γίνεις γνωστός, είχες βάλει σωστές βάσεις ώστε να μπορέσεις να προσέξεις τι επιλογές να κάνεις μετά που ήρθε αυτή η αναγνωρισιμότητα;
Μιχάλης Μαρίνος: Νομίζω πως γενικά ήμουν τυχερός στα θέματα των επαγγελματικών, με την έννοια ότι ξεκίνησα να δουλεύω αμέσως μετά τη σχολή, έκανα πράγματα που αγαπούσα και με ανθρώπους που εκτιμούσα, όπως με το Λευτέρη Βογιατζή στους «Πέρσες», στο Εθνικό Θέατρο, με τον κύριο Τσιάνο επίσης στο Εθνικό Θέατρο. Έχω κάνει μία παράσταση ξεκινώντας στο Θέατρο Βέμπο, το «Grease» που ήταν ένα μιούζικαλ που αγαπούσα και λάτρευα πιο μικρός. Γενικότερα έχω κάνει δουλειές που μου άρεσαν πολύ.

The K-magazine: Είχες τη δυνατότητα επιλογής. Υπάρχουν περιπτώσεις που έχουν κάνει επιλογές για λόγους επιβίωσης. Εσύ πιστεύεις πως έκανες σωστές επιλογές επειδή …
Μιχάλης Μαρίνος: Γενικά δεν είμαι αγχώδης σα χαρακτήρας. Νομίζω ότι το γεγονός ότι δεν ήμουν πολύ αγχώδης για το τι είναι αυτό που πρέπει να κάνω έφερε τα πράγματα σε μένα λίγο πιο εύκολα. Έχω κάνει ενδεχομένως και κάποια πράγματα για την επιβίωση, αλλά δεν ήταν τόσο ακραία. Γενικά νιώθω πολύ τυχερός για τα πράγματα που μου έτυχαν.

6The K-magazine: Νιώθεις, επομένως πως οι επιλογές σου σ’ έχουν προστατεύσει.
Μιχάλης Μαρίνος: Ναι. Επίσης θεωρώ ότι ο καθένας μας εκπέμπει κάτι. Κι αν αλόγως αν αυτό που εκπέμπει είναι καθαρό, προσελκύει και τους αντίστοιχους ανθρώπους. Αν δεν είσαι πολύ καθαρός στο τι θες να κάνεις, τότε είναι πολύ μπερδεμένες οι προτάσεις που θα σου έρθουν, γιατί θα φαίνεται πως είσαι ανοιχτός σε πολλές κατευθύνσεις. Κι ο χώρος μας έχει πολλές κατευθύνσεις.

The K-magazine: Αυτό ισχύει και στην προσωπική ζωή, έτσι δεν είναι; Ότι ελκύεις αυτό που εκπέμπεις.
Μιχάλης Μαρίνος: Εκεί είναι μπερδεμένα τα πράγματα γιατί κανένας δεν ξέρει ακριβώς τι θέλει. Κι από ένα σημείο κι ύστερα αυτό μπορεί να αλλάξει, οπότε νομίζω πως ζούμε σ’ ένα περιβάλλον που ούτως ή άλλως αλλάζει. Εμείς αλλάζουμε, οι επιλογές μας αλλάζουν, οι προτιμήσεις μας αλλάζουν κι αυτό που είχες πει πριν από πέντε χρόνια να μην ισχύει σήμερα ή να μην ισχύει αυτό που λες σήμερα μετά από τρία χρόνια.

The K-magazine: Εσύ έχεις κάνει ανατροπή στη ζωή σου; Πέρα από το να αλλάξεις κατεύθυνση με τις σπουδές. Έκανες κάποιες σπουδές στα Οικονομικά, αν δεν κάνω λάθος.
Μιχάλης Μαρίνος: Έχω αλλάξει ρότα κάποιες φορές στη ζωή μου, ναι. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και ξεκάθαρο. Αλλά δεν το νιώθω σαν ανατροπή, γιατί δεν έγινε βίαια. Έγινε πολύ ομαλά, πολύ συνειδητά, οπότε δε θα το έλεγα «ανατροπή». Αλλά ναι, έχω κάνει αλλαγές. Ας πούμε όταν αποφάσισα μετά από τέσσερα χρόνια σπουδών στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, αφού είχα πάρει το πτυχίο μου, αχού είχα πάει έξω να πω… «χαίρετε». Να πω ότι θα πάω στη δραματική σχολή και θα γίνω ηθοποιός.

 The K-magazine: Ήταν σοκ για το οικογενειακό σου περιβάλλον;
Μιχάλης Μαρίνος: Ήμουν τυχερός και σε αυτήν την περίπτωση, γιατί το δέχτηκαν με πολλή κατανόηση κι είχα και τη συμπαράστασή τους.

The K-magazine: Υπάρχει κάποιος άλλος ηθοποιός που θαυμάζεις ή κάποιος ρόλος που θα ήθελες να παίξεις;               
Μιχάλης Μαρίνος: Για μένα δεν έχει καθόλου να κάνει με ρόλους ή με έργα. Για μένα έχει να κάνει με το «με ποιους» και κάτω από ποιες συνθήκες. Δεν έχει σημασία να παίξεις τον Άμλετ με ανθρώπους που ενδεχομένως δεν εκτιμάς πολύ ή πιστεύεις ότι δε σου ταιριάζουν. Δε θα κρίνω αν είναι καλοί ή κακοί, αλλά μπορεί να μη συγχρωτίζεσαι μαζί τους. Έχει σημασία να κάνεις κάτι που μπορεί να είναι και μικρότερο, αλλά να το κάνεις με ανθρώπους με τους οποίους νιώθεις ότι έχεις κοινά κι ότι μπορείς να συμπορευτείς. Η δουλειά μας έχει πολύ να κάνει με τη συμπόρευση. Είναι μία ομαδική δουλειά και μόνο όταν νιώθεις καλά μέσα στην ομάδα μπορείς να κάνεις ωραία πράγματα.

Πηγή:google.gr

Πηγή:google.gr

The K-magazine: Είσαι ένας άνθρωπος που έχει ταξιδέψει πάρα πολύ στο εξωτερικό. Υπάρχει κάποιο ταξίδι το οποίο ήταν το πιο συγκλονιστικό, που να σε έχει «σημαδέψει»;
Μιχάλης Μαρίνος: Για μένα στο κάθε ταξίδι – κι αυτός είναι ο λόγος που αγαπώ τα ταξίδια – όταν ανακαλύπτω ένα καινούριο μέρος, καινούριους ανθρώπους, βλέπω καινούριες κουλτούρες, ήθη κι έθιμα, τρόπους ζωής νιώθω σαν το μικρό παιδάκι που γουρλώνει τα μάτια! Βλέπεις πρωτόγνωρα πράγματα, διαφορετικές εικόνες, κάτι άλλο από αυτό που έχεις στο μυαλό σου. Πρέπει να σου πω, βέβαια, ότι πολύ πιο έντονα – έχει να κάνει με τον τρόπο ζωής μας και με τα ερεθίσματά μας που είναι πιο «δυτικά» – το ένιωσα σε ταξίδι στην Ασία που είναι ένας πολύ διαφορετικός κόσμος από το δικό μας.

The K-magazine: Υπάρχει κάποια παράσταση που έχεις δει έξω στην οποία θα ήθελες να συμμετέχεις;
Μιχάλης Μαρίνος: Η πρώτη παράσταση που είχα δει έξω σε ηλικία δεκαπέντε χρονών ήταν το «Grease», όπου ξετρελάθηκα και νομίζω εκεί ήταν που με «τσίμπησε» λίγο το «μικρόβιο» κι είπα «αχ, αυτό θέλω να το κάνω». Κι ήμουν πολύ τυχερός, γιατί η πρώτη παράσταση που έπαιξα μόλις τελείωσα τη σχολή ήταν το «Grease» στο Θέατρο Βέμπο. Νομίζω πως ήταν καρμικό!

The K-magazine: Ποιο είναι το τραγούδι το οποίο χαρακτηρίζει τη ζωή σου; Ή αυτήν την περίοδο τη ζωή σου. Για να σε διευκολύνω, σου αρέσει η μουσική;
Μιχάλης Μαρίνος: Δεν είμαι καλός σε αυτά… Μου αρέσει πολύ. Και μου αρέσουν πολλά διαφορετικά πράγματα. Πιστεύω πως υπάρχουν ωραία κομμάτια κι ωραία τραγούδια σε όλα τα είδη. Μ’ αρέσουν και τα ξένα και τα ελληνικά. Μου αρέσει πολύ τελευταία και μου έχει κολλήσει το «Θα υπάρχω,  θες δε θες» του Γιώργου του Κατσαρού που το τραγούδησε μοναδικά μία φίλη μου πρόσφατα. Μου αρέσει πάρα πολύ η γαλλική μουσική, η γαλλική pop, όπως Edith Piaf, όπως Lara Fabian…

Μιχάλης Μαρίνος, Αντώνης Λουδάρος, Μέμος Μπεγνής, Γιώργος Καπουτζίδης

Μιχάλης Μαρίνος, Αντώνης Λουδάρος, Μέμος Μπεγνής, Γιώργος Καπουτζίδης

The K-magazine: Θα μπορούσες να μείνεις στη Γαλλία; Ή θα μπορούσες να μείνεις σε κάποιο άλλο μέρος;
Μιχάλης Μαρίνος: Θεωρώ τον εαυτό μου πολίτη του κόσμου. Εξάλλου έχω ζήσει κι ένα χρόνο στο Βέλγιο για τις σπουδές μου, στην Αμβέρσα, μ’ ένα πρόγραμμα του Πανεπιστημίου. Ήταν από τις πιο ωραίες περιόδους της ζωής μου, ήμουν ενθουσιασμένος και θα ήθελα να την ξαναζήσω. Νομίζω ότι θα μπορούσα να ζήσω παντού εκτός Ελλάδας. Παρ’ όλα αυτά, η Αθήνα είναι μία πόλη που ένιωσα ότι αμέσως με καλοδέχτηκε. Κι ακόμα και σήμερα που τα πράγματα έχουν δυσκολέψει, είναι μία πόλη που μου φέρεται με γενναιοδωρία. Γι’ αυτό την αγαπώ πολύ την Αθήνα.

The K-magazine: Ποιο είναι το αγαπημένο σου μέρος στην Αθήνα;
Μιχάλης Μαρίνος: Νομίζω πως είναι κάτω από το Βράχο της Ακρόπολης. Είναι ένα πολύ αγαπημένο μου σημείο. Αυτά τα σοκάκια ανεβαίνοντας προς τα πάνω στο Βράχο, προς την Ακρόπολη όταν είχα πρωτοέρθει ήταν η σταθερή μου βόλτα μια φορά την εβδομάδα σίγουρα. Νομίζω πως ανέβηκα σ’ ένα χρόνο περισσότερο απ’ όσο έχουν ανέβει πολλοί Αθηναίοι! Δε μπορούσα να το χορτάσω αυτό.

Απομαγνητοφώνηση: Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Η παράσταση “Θα σε πάρω να φύγουμε” στο Θέατρο Badminton έχει πάρει παράταση μέχρι τις 21/4

12/04/2013 3 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη: Μία ταλαντούχα drama queen με… χιούμορ και άποψη!

written by Κατερίνα Μαντά

3978e418a16711e2a2e222000a9e48a3_6Μπορούμε να συμπαθησουμε κάποιους ανθρώπους πριν καν τους συναντήσουμε;

Κι όμως… η Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη πέρα από “φυσιογνωμία” είναι άνθρωπος που εκπέμπει δύναμη, ζωντάνια , με  πολλή και θετική αύρα! Υποδύεται την ηθοποιό στην παράσταση  Εγκλημα στα παρασκήνια, αλλά και κάθε Δευτέρα βράδυ παρουσιάζει τους αφανείς ήρωες της πόλης μας, ως “Everyday Girl” στο MTV.

The K-magazine: Συμμετέχεις σε μια απο τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις της σαιζόν! Ηδη έχετε 2 παρατάσεις … Και είστε γεμάτοι! Πες μας για την παράσταση ….

Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη: Το “Έγκλημα στα Παρασκήνια” του Γιάννη Μαρή είναι μια «νουάρ θεατρική παράσταση». Το έργο γράφτηκε το 1954 και είναι η πρώτη φορά που διασκευάζεται για το θέατρο.
Όπως καταλαβαίνουμε και από τον τίτλο, το έγκλημα έχει συμβεί στα παρασκήνια και μάλιστα  σε αυτά του Κρατικού θεάτρου της Αθήνας. Οι ύποπτοι είναι πάρα πολλοί και ο καθένας ξεχωριστά έχει πολύ ισχυρά κίνητρα για να δολοφονήσει την πρωταγωνίστρια της παράστασης και μάλιστα μέσα στο καμαρίνι της. Ο αστυνόμος Μπέκας αναλαμβάνει να λύσει το μυστήριο αλλά το μυστήριο δεν μπορεί να λυθεί τόσο εύκολα.
Η παράσταση κρατάει όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν το μυστήριο μέσα στα αστυνομικά μυθιστορήματα. Σε όλη την διάρκεια της παράστασης ο δολοφόνος αλλάζει πρόσωπο. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ποιος μπορεί να είναι. Μπορεί σε κάποιο σημείο του έργου να πιστέψεις ότι έχεις βρει τον δολοφόνο αλλά την επόμενη κιόλας στιγμή να συνειδητοποιήσεις ότι έχεις κάνει λάθος.

Την παράσταση αυτή την έχουμε αγαπήσει όλοι πάρα πάρα πολύ και ελπίζω και όσοι την έχουν δει και θα την δουν ακόμα!!

The K-magazine: Για σένα τι σημαίνει αυτός ο ρόλος… Μετά από τόσα χρόνια ως ηθοποιός;
Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη:Είναι μόλις ο τρίτος μου ρόλος στο θέατρο…
Ο ρόλος μου στην παράσταση είναι αυτός  της Νέλλης Καρζή. Είναι μια νεαρή ηθοποιός που ξεκινάει να κάνει τα πρώτα αυτός βήματα στο κρατικό θέατρο την δεκαετία του 50ʼ. Έχει πολλά όνειρα. Είναι ευαίσθητη, ειλικρινής, και όταν χρειαστεί βοηθάει με όποιο κόστος τους ανθρώπους που αγαπάει.
Ο ρόλος αυτός σημαίνει την συνεργασία μου με εννέα ταλαντούχους ηθοποιούς (Γιώργος Βουβάκης, Ερρίκος Λίτσης, Αθηνά Μπερδέκα, Γωγώ Μπρέμπου, Κωνσταντίνος Μωραΐτης, Παναγιώτης Σακελλαρίου, Στράτος Σωπύλης, Καλλιόπη Τζερμάνη, Άννα Ψαρρά.) Την ενέργεια τους στις πρόβες. Την ενέργεια τους στην παράσταση. Τους 7 μήνες που περάσαμε μαζί στα παρασκήνια αλλά και πάνω στην σκηνή. Όλα όσα έμαθα από τον καθένα ξεχωριστά. Τα γέλια και τη χαρά. Αυτός ο ρόλος με έκανε να πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε ακόμα μεγάλα όνειρα και να πιστεύουμε ότι θα γίνουν πραγματικότητα.

562185_10201157884648279_1137580677_nΑλλά πάνω από όλα  σημαίνει και την συνεργασία μου με την σκηνοθέτη Κατερίνα Μπερδέκα που εκτιμώ κ θαυμάζω βαθιά. Αυτός ο ρόλος ήταν η ευκαιρία μου να συνεργαστώ μαζί της.

The K-magazine: Θεωρείσαι κωμική ή δραματική ηθοποιός; Υπάρχει κάποιος ρόλος που θα ήθελες να παίξεις;
Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη: Δεν γνωρίζω να σου πω… Κ στο μυαλό μου δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο ρόλο. Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι εύχομαι στο μέλλον να καταφέρω να συνεργαστώ με ανθρώπους που θα κάνουμε πολύ ωραία πράγματα μαζί.

The K-magazine: Ωστόσο είσαι drama queen στη ζωή σου;
Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη: Και ποια γυναίκα δεν είναι “drama queen”? χααχαχαχαχαχαχα!

Φαντάσου ότι μπορεί να μου χαλάσει η διάθεση και να πιστεύω ότι θα πάει στραβά η μέρα μου αν μου πέσει ο καφές το πρωί, αμέσως μόλις τον φτιάξω. Εκεί μπορώ ακόμα και να κλάψω.

 

The K-magazine: Ως χαρακτήρας “βγάζεις” κάτι large… Δινεσαι, δίνεις ως φίλη!
Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη:Οι φίλοι μου είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Είναι κομμάτι του χαρακτήρα μου. Θεωρώ ότι τους ανθρώπους που αγαπάς πρέπει να τους προσεχείς. Αν αυτό λέγεται “large” δεν ξέρω…
The K-magazine: Φιλίες απο τον χώρο του θεάματος;
Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη:Όπως γίνεται σε όλες τις δουλειές έτσι κ στον χώρο του “θεάματος” συναντάς ανθρώπους που γίνεσαι φίλος! Κ αυτό είναι κάτι πολύ ωραίο!

MAIN PICThe K-magazine: Μιλώντας για φιλίες… Έχεις την τύχη να συνεργάζεσαι με μια φίλη σου στο MTV Everyday Girls, με τη Μυρτώ Κάζη…
Μαριάνθη Μπαίρακτάρη:   Με την Μυρτώ βρεθήκαμε ένα μεσημέρι για να μιλήσουμε για την εκπομπή, αφού μας είχαν επιλέξει για την παρουσίαση.

Είμαστε κ οι δυο από Σπέτσες, εγώ μεγάλωσα εκεί κ η Μυρτώ ερχόταν όλα τα καλοκαίρια αφού η καταγωγή της είναι από Σπέτσες. Φυσικά δεν είχαμε γνωριστεί ποτέ και όλα αυτά τα καταλάβαμε όταν συναντηθήκαμε.
Η Μυρτώ είναι ένας άνθρωπος που εμπιστεύομαι και αγαπώ. Είναι από τους ανθρώπους που όταν τους συναντάς στην ζωή πρέπει να αισθάνεσαι τυχερός. Και αυτό νιώθω. Είναι μεγάλη υπόθεση να δουλεύεις με έναν άνθρωπο σαν την Μυρτώ γιατί όπως κ στην ζωή έτσι και στην δουλειά είναι ταλαντούχα, τρομερά δοτική και έχει απίστευτο χιούμορ.
Όταν μπορείς να γελάς μαζί με κάποιον με την καρδιά σου, τότε ξέρεις ότι η σχέση είναι πραγματική.

The K-magazine: Η παρουσίαση είναι κάτι που σε ενδιαφέρει για το μέλλον;
Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη: Η παρουσίαση είναι κάτι που προέκυψε! Αισθάνομαι πολύ ωραία μέσα στην εκπομπή “Every Day girls”! Δεν ξέρω τι επιφυλάσσει το μέλλον… Και κανείς δεν μπορεί να ξέρει φυσικά!

The K-magazine:  Ποια ήταν η πιο συγκλονιστική στιγμή της ζωής σου;
Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη:Συγκλονιστικές στιγμές νομίζω ότι ζούμε όλοι αυτήν την περίοδο. Όλα γύρω μας αλλάζουν. Ακόμα και πράγματα που θεωρούσαμε δεδομένα τα βλέπουμε σιγά σιγά να χάνονται. Το σημαντικότερο είναι να μην ξεχνάμε από που ερχόμαστε, που είμαστε και που θέλουμε να πάμε.

Εφυγε η "drama" κι έμεινε η "queen"!!!

Εφυγε η “drama” κι έμεινε η “queen”!!!

 The K-magazine: Τι είναι αυτο που σε ενοχλεί περισσότερο με την κατάσταση στην Ελλάδα;
Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη:Ότι έχουμε χάσει την αισιοδοξία μας. Ότι φοβόμαστε να κάνουμε σχέδια. Ότι πράγματα που ήταν δεδομένα τώρα θεωρούνται πολυτέλειες. Ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή που πιστεύουμε ότι θα γίνει αυτό το “κάτι” για να αλλάξει η κατάσταση και δεν γίνεται. Ότι βρισκόμαστε διαρκώς σε μια «αίθουσα αναμονής» περιμένοντας κάτι που δεν έρχεται και σιγά σιγά χάνουμε την πίστη μας.The K-magazine: Γιατί έγινες ηθοποιός;
Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη: Αυτό είναι κάτι που ακόμα δεν έχω καταφέρει να το εξηγήσω ακριβώς. Το ξέρω ότι ακούγεται περίεργο αλλά αποφάσισα να ασχοληθώ με το θέατρο όταν ήμουν 11 χρόνων. Και θυμάμαι ότι δεν είχα σκεφτεί εναλλακτική.

“Εγκλημα στα παρασκήνια” @ Από μηχανής θέατρο

Παρασκευή – Σάββατο 20.00
Κυριακή στις 19.30
10/04/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Αντώνης Λουδάρος: “Ενας υπέροχος άνθρωπος”!

written by Κατερίνα Μαντά

2Τον είδα πρώτη φορά στους «Εντιμότατους Κερατάδες». Εβγαζε κάτι πολύ ανθρώπινο και γλυκό. Όταν τον συνάντησα μετά την παράσταση-υπερπαραγωγή «Θα σε πάρω να φύγουμε» για να κλείσουμε τη συνέντευξη είδα έναν gentleman. Κατά τη συζήτησή μας προσπαθούσα να επιβεβαιώσω αυτό που μου είχαν πει «Είναι πολύ καλός άνθρωπος». Η αίσθηση που μου έδωσε είναι ότι πρόκειται για έναν σεμνό άνθρωπο, προσγειωμένο, πειθαρχημένο. Δεν δίστασε να φωτογραφηθεί ενώ ξυριζόταν, ενώ βαφόταν –μόνος του σαν επαγγελματίας μακιγιέρ- ενώ ντυνόταν! Σίγουρα είναι ευαίσθητος –και ως καλλιτέχνης- και συγκλονιστικός στο ρόλο του ως «Κυρία Επιθεώρηση». Με βεβαιότητα όμως μπορώ να πω ότι με καθήλωσε σαν προσωπικότητα…

Τον παρακολουθούσα να βάφεται μόνος του και οφείλω να ομολογήσω ότι δεν ρώτησα σχεδόν τίποτα από αυτά που είχα ετοιμάσει…

The K-magazine: Νόμιζα ότι θα σε έβαφε κάποιος άλλος…
Αντώνης Λουδαρος: Μπα..είναι τρόπος για να συγκεντρωθώ…Το μακιγιάζ είναι ένας τρόπος για να μπω στο ρόλο και στη διαδικασία της παράστασης. Δεν είναι λογικό να πατάς ξαφνικά ένα κουμπί και να μεταμορφώνεσαι σε «γυναίκα» και να παίζεις.

1The K-magazine: Πάντα το κάνατε αυτό;
Αντώνης Λουδαρος: Ανακάλυψα ότι ήταν ένας τρόπος για να συγκεντρώνομαι…Για τον συγκεκριμένο ρόλο απαιτείται αρκετή ώρα δουλειάς. Αλλά αν μιλάμε γενικότερα για ένα ρόλο πολλές φορές, ξυπνάω και αρχίζω την προετοιμασία. Μερικές φορές δηλαδή, ξεκινάει από την ώρα που ξυπνάς και σκέπτεσαι ότι το βράδυ έχω παράσταση, και αρχίζεις σιγά- σιγά και τα κομμάτια σου τα πηγαίνεις όλα εκεί που χρειάζεται για να είσαι οκ στη παράσταση.

The K-magazine: Ποιά είναι μία τυπική μέρα για σένα; Τώρα με τις παραστάσεις…
Αντώνης Λουδάρος: Σηκώνομαι το πρωί, είμαι γεμάτος άγχος για το πώς θα πληρωθούν όλα αυτά που προκύπτουν σε όλους μας, όποτε η μέρα ξεκινάει μάλλον λίγο δυσοίωνα. Γιατί πρέπει συνέχεια να σκέπτεσαι τα πράγματα που μας φέρνουν όλους σε μια δύσκολη θέση. Σήμερα αμέσως μετά το ξύπνημα πήγα σε τράπεζες και μετά στο Θέατρο των Αλλαγών όπου διδάσκω και κατευθείαν μετά εδώ…

Παλαιότερα  που δεν ήταν η κρίση, μη φανταστείς και τίποτα φοβερό… Ίσως να έβλεπα κάποιους φίλους και να πίναμε ένα καφέ. Το πιο έξαλλο που μπορεί να είχε η καθημερινότητα μου είναι μία Πέμπτη ή μια Παρασκευή να βρισκόμασταν με φίλους και να πίναμε ένα ποτό. Δεν είμαστε για εξαλλοσύνες, να τρέχουμε απο εδώ κι από εκεί…

The K-magazine:Ανέκαθεν ήταν έτσι «σπαρτιάτικη» η ζωή;
Αντώνης Λουδάρος: Δεν είναι «σπαρτιάτικη»… απλά δεν περνάω καλά στα μπαρ…

The K-magazine: Πώς περνάς καλά;
Αντώνης Λουδάρος: Καλά περνώ κάνοντας ταξίδια, που τώρα δεν μπορώ να κάνω γιατί δουλεύω, αλλά και γιατί πρέπει να είμαστε πιο φειδωλοί στα ταξίδια μας και στα οικονομικά μας. Αυτό μου έχει κοστίσει πιο πολύ από όλα. Γιατί δεν έχω οικογένεια, παιδιά για να σκέφτομαι το μέλλον τους,πόσο αβέβαιο είναι σεαυτη την χώρα που δεν μας θέλει… Έχω να σκεφτώ πιο πολύ τον εαυτό μου. Δεν πειράζει, άλλοι άνθρωποι δεν έχουν δουλειές, εγώ θα κόψω το ταξίδι. Εντάξει «κάτι τρέχει στα γύφτικα»… Απλά αυτό είναι που με ευχαριστεί… Εχω ανάγκη να βλέπω άλλους πολιτισμούς, άλλους λαούς… Να δω πώς είναι, πώς διαμορφώνονται! Αυτό κάνω όταν ταξιδεύω, πάω στα μουσεία!

The K-magazine: Το πιο συγκλονιστικό ταξίδι;
Αντώνης Λουδάρος: Νομίζω ήταν στη Νέα Υόρκη. Ένιωσα, ότι σε αυτή τη χώρα ο ανθρώπος είναι ένα  τίποτα. Με την έννοια του μεγέθους, δηλαδή ότι είμαστε αριθμοί. Αναλώσιμα πράγματα, αυτό με τρόμαξε, και αφού με τρόμαξε μετά με καθησύχασε. Ένιωσα ότι είμαστε περαστικοί. «Πέρνα απλώς καλά, τη ζωή σου!» Εγώ τουλάχιστον, αισθάνθηκα πολύ το έντονα αυτό. Επίσης, στο Παρίσι όταν πήγα κατά λάθος… Γιατί ήμασταν με το Εθνικό θέατρο και έπρεπε να πάμε Σαν Φρανσίσκο, αλλά έγινε ένα μπέρδεμα στις πτήσεις και κάναμε στάση στο Παρίσι. Εκείνο το βράδυ βρεθήκαμε με την Ελένη Καστάνη- κι εκείνη για πρώτη φορά στην πόλη- στη Παναγία των Παρισιών και κάποια στιγμή κοιταζόμασταν και κλαίγαμε από χαρά, γιατί δεν πιστεύαμε πού ήμασταν! Ήταν σαν μπόνους της ζωής….

The K-magazine: Και ποιο είναι αυτό που θα ήθελες να κάνεις;
Αντώνης Λουδάρος: Θέλω να πάω πάρα πολύ στην Ισλανδία και την Ιρλανδία. Φοβάμαι να πάω ας πούμε στην Ασία. Κάτι δεν με τραβάει εκεί. Ενώ όλοι μου λένε ότι πηγαίνοντας εκεί αλλάζει η κοσμοθεωρία μας… κάτι δεν με γοητεύει, δεν με συναρπάζει!

8a se parw na fygoymeThe K-magazine: Ποιά ήταν η προετοιμασία για το ρόλο σου ως «Κυρία Επιθεώρηση»; Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να είσαι «γυναίκα»;
Αντώνης Λουδάρος: Με τον τρόπο που το κάνω, με μία μεταμφίεση, είναι εύκολο. Από την στιγμή που πήρα τον ρόλο, το έκανα με την ψυχραιμία του χειρούργου. Το έκανα με μία εσωτερική συγκέντρωση προς αυτό, χωρίς να δείξω κανένα πανικό. (Βέβαια  γιατί μερικές φορές είχα πανικό μέσα μου όταν το έφτιαχνα). Γιατί σε αυτό, δεν ξέρεις αν αυτό θα πετύχει και αν θα είναι αποτελεσματικό.

The K-magazine: Περίμενες μία τόσο μεγάλη επιτυχία για την παράστασή σας και ειδικά τέτοια ανταπόκριση από το κοινό;
Αντώνης Λουδάρος: Περίμενα ότι όλα θα πάνε καλά, ότι θα είναι μια επιτυχημένη παράσταση. Αλλά αυτό που συμβαίνει όχι, δεν είναι ότι «απλώς πάει καλά».Νομίζω ότι όλοι μαζί λέμε ότι»αυτό που παίρνουμε από τον κόσμο, δεν έχει ξανά τύχει» ίσως. Γιατί είναι η εκδήλωση του «μας αρέσει» , γιατί  είναι και πολύς ο κόσμος, νιώθεις λίγο σαν να είσαι μονομάχος στο Κολοσσαίο, ότι έχεις σκοτώσει το λιοντάρι Γιατί είναι πολύς ο κόσμος και είναι έντονη η αντίδραση τους είναι πάρα πολύ δυνατή, έτσι όπως τη νοώθουμε και πάνω στη σκηνή.

Αλλά είναι απόλυτα λογικό, καθώς αυτή τη περίοδο, χωρίς να φανώ «εθνικιστής», είμαστε όλοι τόσο ταραγμένοι, ξεφτυλισμένοι, μας έχουν τόσο ταλαιπωρήσει και μειώσει… προσπαθούν να μας πείσουν ότι φταίμε για όλα και μας το πλασάρουν έτσι. Και μπορεί να φταίμε, αλλά εν μέρει.. Μπορεί και γι’ αυτό να νιώθουμε κάποια ντροπή κι ενοχές.

Κι έρχεται μια παράσταση και σου λέει «οκ οι ενοχές, αλλά αυτή η χώρα έχει περάσει τα πάντα, αλλα΄στάθηκε στα πόδια της…» σου δίνει μία ελπίδα ότι μπορεί και να τα καταφέρουμε. Είναι κάποιες ατάκες που εκφράζουν την εικόνα που έχει στο στόμα του όλος ο κόσμος…ειδικά αυτές οι ηλικίες.

The K-magazine: Πώς βιώνεις αυτή την επιτυχία;  
Αντώνης Λουδάρος: Την επιτυχία τη ζω, τη νιώθω εδώ στο θέατρο… αλλά δεν την «παιρνω» στο σπίτι μου. Τη ζω με μια ωραία χαρά, ότι είμαι σε μία ωραία παράσταση που πέτυχε, κάνω και το σταυρό μου. Βλέπω και τι συμβαίνει γύρω μου και λεέω «οκ».Είναι εύκολο να «ψηλώσει ο νους» και να πάθεις τρέλλα με αυτά, δεν είναι εύκολο…  Τις πρώτες μέρες, όταν ξεκινήσαμε, και νιώσαμε αυτή την αποδοχή, σηκωνόμουν το πρωί, από το κρεβάτι και χωρίς λόγο, έκλαιγα… Γιατί ήταν τόση η πίεση η δικιά μας, τόση η αγωνία και η κούραση … Αλλά όχι μόνο εγώ, και οι υπόλοιποι,  γιατί ήταν μεγάλο το στρες και η ευθύνη…

4The K-magazine: Πόσο εύκολο είναι να κρατήσει κανείς τις ισορροπίες και να παραμείνει προσγειωμένος κι αυθεντικός;
Αντώνης Λουδάρος: Δεν έχω «πάθει» τέτοια επιτυχία όπως περάσαν τα παιδιά από το «Παρά 5», ευχή και κατάρα ταυτόχρονα. Γιατί μπορούσαν να σαλέψουν, αλλά το διαχειριστήκαν μια χαρά. Εμένα δεν μου έχει τύχει κάποια τόσο μεγάλη επιτυχία που να σαλέψει ο νους μου, και στο θέατρο, έχω παίξει σε πολύ -πολύ πετυχημένες παραστάσεις. Και είμαι άνθρωπος του θεάτρου, αν σκεφτείς ότι έχω κάνει 3 μόνο σίριαλ, ενώ στο θέατρο είμαι 25 χρόνια…Οι πιο αγαπημένες μου παραστάσεις είναι αυτές που δεν πήγαν καλά, γιατί αυτές με προχωρήσαν. Γιατί τα πράγματα τα λάθος, οι αποτυχίες είναι που σε μαθαίνουν κάτι παραπάνω, και σε κάνουν να προχωρήσεις.

The K-magazine: Ποιό θα μπορούσε να είναι το soundtrack της ζωής σου;
Αντώνης Λουδάρος: Το soundtrack θα είναι πολυσυλλεκτικό, θα έχει μέσα από τραγούδια που συνήθως εμπεριέχονται σε ταινίες του Αλμοδόβαρ μέχρι «το Πιάνο», η μουσική της «Αμελί». Θα ήταν ένα multi-culti soundtrack. Νομίζω πως  και η ζωή μου είναι και οι ζωές των περισσότερων καλλιτεχνών, ηθοποιών,  είναι λίγο έτσι. Είμαστε λίγο τσιγγάνοι στη ψυχή και σε κάθε συνεργασία μαθαίνουμε νέους ανθρώπους, νέα μυαλά… Είναι πολύ ωραία η δουλειά μας!

The K-magazine: Φιλίες υπάρχουν;
Αντώνης Λουδάρος: Ναι, δεν έχω πολλές φιλίες… πολύ εκλεκτικές. Είναι και από τα δύο φύλα, έχω δύο κολλητούς άντρες και μία κολλητή σαν αδερφή μου, γυναίκα.

The K-magazine: Υπάρχει κάποιος με τον οποίο θα ήθελες να συνεργαστείς και δεν το έχεις κάνει ακόμα; Στη σκηνή εννοώ, να «παίξετε» μαζί…
Αντώνης Λουδάρος: Πάνω στη σκηνή θα ήθελα πολύ να δουλέψω με τον Σταμάτη Φασουλή, με τον Γιώργο Κιμούλη και θεωρώ ότι είναι πολύ σπουδαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης… θα ήθελα να συνεργαστώ με όποιον δεν έχω δουλέψει.  Αλλά με Ελληνες…

3The K-magazine: Τι να περιμένουμε στο μέλλον;
Αντώνης Λουδάρος: Να περιμένετε ότι θα προσπαθώ να μην προδώσω τις αρχές μου.  Οι οποίες είναι να δίνω το 100% του εαυτού μου και, οι επιλογές μου να είναι, όσο και αν ακούγεται βαρύγδουπο «να βοηθούν τον θεατή».  Αυτός που έρχεται, πρέπει να έρχεται και κάτι να του δίνεις στη τσέπη του, στο τσεπάκι της ψυχής του,  να πάρει κάτι μαζί του και να μείνει στο ντουλαπάκι του μυαλού του.

The K-magazine: Όλη την ώρα πάντως αλλάζεις κουστούμια, όπως και οι υπόλοιποι συντελεστές. Θυμάσαι τον αριθμό;
Αντώνης Λουδάρος: Αν δεν κάνω λάθος, αλλάζω 14-15 φορέματα και 3 περούκες.

The K-magazine: Ποιά είναι η απαράβατη αρχή σου;
Αντώνης Λουδάρος: Μη κάνεις αυτό που δεν θα θελες να σου κάνουν.

Απομαγνητοφώνηση: Λίνα Γριβογιάννη

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση “Θα σε πάρωνα φύγουμε”, στο θέατρο Badminton, εδώ, η οποία πήρε παράταση μέχρι τις 21 Απριλίου

08/04/2013 1 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Δήμητρα Σιγάλα: Μία εγκληματολόγος στο χώρο του θεάματος!

written by Κατερίνα Μαντά

dimitra sigala1

Μία διακριτική παρουσία, με πολύ ευγενική μορφή και δυνατό background, η Δήμητρα Σιγάλα διαγράφει τη δική της πορεία στο χώρο του θεάματος, συμμετέχοντας στο μιούζικαλ- υπερπαραγωγή και επιτυχία της χρονιάς “Θα σε πάρω να φύγουμε”. Η φωνή της εκπληκτική, η κίνηση της εντυπωσιακή… Συζητώντας μαζί της και αφού βγάλει τα κουστούμια της συνειδητοποίησα ότι πρόκειται για έναν προσγειωμένο άνθρωπο, με πλήρη γνώση της πραγματικότητας, μιας και τα πρωινά της τα περνάει στα δικαστήρια, έχοντας σπουδάσει εγκληματολογία και στο εξωτερικό!

The K-magazine: Εχεις γίνει γνωστή από συμμετοχές σου σετηλεοπτικές σειρές. Αυτή την περίοδο, έχεις  την τύχη να συμμετέχεις σε ένα μιουζικάλ-υπερπαραγωγή! Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που τραγουδάς και χορεύεις πάνω στη σκηνή.. Αυτή η παράσταση είναι πιο απαιτητική σε σχέση με κάποιες άλλες;
Δήμητρα Σιγάλα : Ήταν απαιτητική μόνο από την άποψη των τελευταίων προβών, γιατί επειδή είναι όντως υπερπαραγωγή όπως έχεις δει, πρέπει να κάνουμε εκπληκτικές αλλαγές σε δευτερόλεπτα. Δηλαδή αλλάζω είκοσι δύο φορέματα σ’ όλην την παράσταση! Κι επομένως από αυτήν την άποψη είχε μία ένταση μέχρι να ολοκληρωθεί σαν αποτέλεσμα, διαφορετικά όλες έχουν την ίδια προετοιμασία, όλα τα μιούζικαλ.

The K-magazine: Έχεις κάνει ιδιαίτερες σπουδές όσον αφορά στο χορό;
Δήμητρα Σιγάλα: Έχω κάνει χορό όσο σπούδαζα στη Θεσσαλονίκη,  μπαλέτο, Royal Academy και Jazz, αλλά έχω πάρει και πτυχίο στο τραγούδι από το Ελληνικό Ωδείο. Έχω τελειώσει, δηλαδή, τραγούδι. Και μου αρέσει αυτό το είδος, πάρα πολύ.

The K-magazine: Και πώς από το εγκληματολογικό «πήδησες» στο θέατρο, στο θέαμα; Δεν έχει άμεση σχέση, δεν έχει καμία σχέση.
Δήμητρα Σιγάλα: Οι πρώτες μου σπουδές ήταν στο θέατρο, ήταν κι η πρώτη μου επιλογή. Από εκεί και πέρα, επειδή έχω ένα ερέθισμα από την οικογένειά μου που ασχολούνται με το δικαστικό χώρο, πάντα με παρότρυναν να έχω και μία σχέση μ’ αυτό το αντικείμενο. Αυτό το μεταπτυχιακό, μάλιστα,  το πήρα πρόσφατα, το 2012. Οπότε οι σπουδές μου κι ό,τι συνεχίζω είναι σε σχέση με το θέατρο. Απλά ήθελα να έχω κι ένα πτυχίο στο άλλο αντικείμενο και γιατί υπάρχει η κρίση κι ένα πτυχίο πρέπει όλοι να έχουμε.

The K-magazine: Όπως είδα ο τίτλος σου, ο – θεωρητικά – επίσημος, έχει σχέση με την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων…
Δήμητρα Σιγάλα: Είναι μία ιδιαίτερη ειδικότητα, η οποία δεν υπάρχει εδώ, την έκανα στο εξωτερικό, στη Βαρκελώνη. Κι ο λόγος που το ξεκίνησα ήταν επειδή αφορούσε το χώρο, με μία ευρύτερη έννοια και με ιντρίγκαρε γενικότερα. Θα έκανα κάτι που ούτως ή άλλως θα ήθελα να κάνω. Το να ασχοληθώ με την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων – και βιομηχανικών κι ό,τι αυτό συνεπάγεται – έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον. Κι είναι πράγματα που εδώ δεν τα γνωρίζουμε. Ας πούμε το να πιστοποιήσω εγώ αν μία επώνυμη τσάντα είναι γνήσια ή όχι. To να ασχολείσαι με αντικείμενα κλπ έχει ένα ενδιαφέρον.

 

(Πηγή: facebook/google)

(Πηγή: facebook/google)

The K-magazine: Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι αν έχεις στο μυαλό σου κάποια στιγμή να γράψεις και γι’ αυτό ασχολήθηκες με αυτό τον τομέα…
Δήμητρα Σιγάλα : Όχι. Αν και τώρα τελευταία, η παρέα με το Γιώργο Καπουτζίδη έχει αρχίσει να με εμπνέει τρελά (γέλια) και λέω «μήπως;». Όχι, δεν το σκέφτηκα έτσι.

The K-magazine: Η πορεία σου, γενικότερα, ποια θα ήθελες να είναι; Υπάρχει κάποιος ρόλος που θα ήθελες να υποδυθείς; Ή να παραμείνεις στο μιούζικαλ;
Δήμητρα Σιγάλα: Μακάρι να υπάρχει το μιούζικαλ στην Ελλάδα. Αυτό ακριβώς. Άμα υπάρχει το μιούζικαλ θα ήθελα να βρίσκομαι σε παραγωγές όπως αυτήν, ή όπως το «Chicago» που ήμουν πριν. Σε ό, τι έχω συμμετάσχει, έχει γίνει κάτω από άψογες προδιαγραφές. Και θα ήθελα να συνεχίσω σε τέτοια θεάματα. Διαφορετικά μετά μ’ αρέσει και το κλασσικό ρεπερτόριο του θεάτρου, αν και το βρίσκω πιο «ιντριγκαδόρικο» το να μπορείς να χρησιμοποιήσεις όλες σου τις δυνατότητες, και πρόζα και τραγούδι και χορό.

 

The K-magazine: Λόγω των σπουδών σου παρέμεινες για κάποιο διάστημα στη Βαρκελώνη. Θα μπορούσες να μείνεις περισσότερο διάστημα ή μόνιμα στην Ισπανία;
Δήμητρα Σιγάλα:  Μοιάζουν πάρα πολύ οι Ισπανοί με τους Έλληνες και γι’ αυτό μου άρεσε, γιατί αλλιώς… «θα έκοβα φλέβες» που λέμε! Εγώ δυσκολεύτηκα από άποψη γλώσσας, γιατί έκανα το παράτολμο και πήγα με δυόμιση χρόνια Ισπανικών, έκανα μεταπτυχιακό κι οι Ισπανοί μ’ έβλεπαν μ’ ανοιχτά τα μάτια και μάλιστα άλλοι είχαν ήδη προϋπηρεσία Νομικής. Εγώ δεν είχα καν την προϋπηρεσία της Νομικής, κατ’ ευθείαν έπεσα «στα βαθιά» και μ’ έβλεπαν στην αρχή περίεργα και μετά με παραδέχτηκαν. Άρχισα να παίρνω κάτι δεκάρια σε εργασίες που ούτε οι άλλοι δε μπορούσαν! Υπήρχε λίγο το πρόβλημα της συνεννόησης, κανείς δεν ήξερε να μιλήσει Αγγλικά, τα κλασσικά. Αλλά είμαι των δύσκολων εγώ!


The
K-magazine: Τι ήταν αυτό που σου έλειψε ζώντας αυτό το μικρό διάστημα έξω από την Ελλάδα;
Δήμητρα Σιγάλα: Το θέατρο!

The K-magazine: Και τι είναι αυτό που σε πληγώνει στην Ελλάδα; Πάλι το θέατρο;
Δήμητρα Σιγάλα: Όχι. Ότι ίσως δε δίνονται τόσες πολλές ευκαιρίες ώστε να αποδείξεις τι μπορείς να κάνεις. Ότι είναι λίγα τα καλά πράγματα που βλέπεις. Κι ότι πλέον υπάρχει τόση ανεργία στο χώρο σου. Είναι πολύ κρίμα.

The K-magazine: «Εκπτώσεις» κάνεις; Γενικά στη ζωή…
  Δήμητρα Σιγάλα: Ως προς τον τρόπο ζωής πια όλοι έχουμε μπει στη διαδικασία «εκπτώσεων». Ούτε μπορούμε ούτε έχουμε τις απαιτήσεις που είχαμε παλιότερα. Παλιά μπορεί να θέλαμε να αγοράσουμε δέκα πράγματα, τώρα με το ζόρι αγοράζουμε το ένα. Από αυτήν την άποψη υπάρχει «έκπτωση» στη ζωή μας, αλλά όσον αφορά το ηθικό, το δεοντολογικό δε μπορείς να κάνεις.

The K-magazine: Πάντως στο χώρο σας και στο χώρο μας γίνονται…
Δήμητρα Σιγάλα: Γι’ αυτό κι ακολουθώ και την άλλη ειδικότητα για να μη χρειαστεί να κάνω «εκπτώσεις».

The K-magazine: Κατά πόσο η Νομική σε εχει επηρεάσει ως νοοτροπία και τρόπο σκέψης;
Δήμητρα Σιγάλα: Μου δίνει μία εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μου, ότι μπορώ να τα καταφέρω ό,τι κι αν κάνω. Κυρίως αυτό.

e-go_o_jekyll&hyde1The K-magazine: Η πιο δυνατή εμπειρία μέχρι στιγμής; Αν εξαιρέσουμε την τωρινή σου εμπειρία.
Δήμητρα Σιγάλα: Πάντα σε σημαδεύει η πρώτη σου η εμπειρία. Κι εμένα η πρώτη μου εμπειρία ήταν με το Γιώργο  Κιμούλη, που ξεκίνησε σε τελείως κλασσικό έργο, τον «Πατέρα» του Στρίντμπεργκ. Οπότε μ’ έχει σημαδέψει σαν ύφος και σαν πράγματα που θέλω να κάνω. Γι’ αυτό κι είπα «ίσως το κλασσικό ρεπερτόριο».

The K-magazine: Ποιο θα ήταν ένα όνειρο ζωής; Θα μπορούσε να είναι ένα ταξίδι, ας πούμε;
Δήμητρα Σιγάλα:  Θέλω συνέχεια να ταξιδεύω! Το μόνο αρνητικό είναι ότι με το θέατρο δε μπορείς να ταξιδέψεις. Τρελαίνομαι που είμαι εδώ, που συμμετέχω σε αυτή την υπερπαραγωγή που γνωρίζει αυτη την επιτυχία, μου αρέσει πάρα πολύ, αλλά από την άλλη θέλω τόσο πολύ να ταξιδέψω!

The K-magazine: Εκτός Ελλάδος;
Δήμητρα Σιγάλα: Τα καλοκαίρια εντός Ελλάδος, αλλά γενικότερα θα ήθελα εκτός Ελλάδος.

The K-magazine: Ποιο είναι το ταξίδι που θα ήθελες να κάνεις; Αν, ας πούμε, κέρδιζες ένα εισιτήριο για οπουδήποτε στον κόσμο.

Δήμητρα Σιγάλα:  Θέλω Ασία, γιατί εκεί δεν έχω πάει καθόλου…Oπότε θα ήθελα να πάω για να δω κι από εκεί τι γίνεται!

dhmhtra sigalaThe K-magazine: Υπάρχει κάτι που ο κόσμος δεν γνωρίζει για σένα, αλλά σε χαρακτηρίζει;
Δήμητρα Σιγάλα:  Εχω τρέλα με τα σκυλιά! Τρέλα, όμως! Για μένα η ξεκούρασή μου είναι όταν πάω σπίτι το βράδυ ή όταν με ξυπνάει το σκυλί μου. Τρελαίνομαι γι’ αυτές τις στιγμές. Πώς να πιστέψεις ότι θα σου δώσει τόση χαρά ένα ζωάκι; Κι όμως, σου τη δίνει! Μεγάλωσα έχοντας πάντα σκυλιά δίπλα μου, και γενικά ζώα. Είχα πάντα διάφορα ζωάκια. Και μ’ αρέσει να το νιώθω να το ευχαριστιούνται.

The K-magazine: Πώς βλέπεις τη ζωή;
Δήμητρα Σιγάλα:  Γενικά η ζωή είναι απρόβλεπτη κι είναι ωραίο να τη δεχόμαστε όπως μας έρχεται κάθε στιγμή. Και πρέπει να το έχουμε κατά νου, ανά πάσα στιγμή. Να μπορούμε να το απολαμβάνουμε.

The K-magazine: Είσαι αισιόδοξη;
Δήμητρα Σιγάλα
: Θα έλεγα πως έχω γίνει περισσότερο αισιόδοξη. Ήμουν λίγο πιο «μαζεμένη», αλλά τώρα έχω αρχίσει να βλέπω πολύ τη θετική πλευρά των πραγμάτων για κάποιο λόγο. Και παρά την κρίση!

Απομαγνητοφώνηση : Αντιγόνη Αδαμοπούλου

05/04/2013 0 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η Ανδριάνα Σακκά μας παρουσιάζει τον “(Λι) Λύκο – που- φορούσε Tod’s”

written by Κατερίνα Μαντά

IMG_0796-Edit

Ελληνογερμανίδα,  ζεστή, γλυκειά, ρομαντική και προσγειωμένη ταυτόχρονα, και σίγουρα ταλαντούχα… Πολύ! Η καλλιέργεια της δεν φαίνεται μόνο στον τρόπο που γράφει, αλλά και στους τρόπους της.

Νομίζω ότι πρόκειται  -από τις σπάνιες φορές- που κάποιες συναντήσεις  είναι καρμικές…Με βεβαιότητα, θα έλεγα ότι είναι από τις συγγραφείς που θα διαβάσουμε πολλά δικά της κείμενα…

Αν δεν τη γνωρίζετε ήδη, αξίζει να διαβάσετε τη συνέντευξη που μας παραχώρησε η Ανδριάνα Σακκά, ένα σχεδόν ηλιόλουστο πρωινό του Μαρτίου…

The K-magazine: Πριν λίγους μήνες εκδόθηκε το πρώτο σου μυθιστόρημα «Ο (Λι) Λύκος φορούσε Tod’s». Θέλεις να μας πεις λίγα λόγια για την υπόθεση του βιβλίου;
Ανδριάνα Σακκά: Το βιβλίο εξιστορεί τις περιπέτειες μιας κοπέλας που κάνει το όνειρό της να εργαστεί σε περιοδικό μόδας πραγματικότητα. Η αλήθεια πίσω από το glamour δεν είναι ακριβώς έτσι όπως την φανταζόταν και όταν προστίθεται και στην εξίσωση ένας μεγάλος έρωτας με έναν διευθυντή ανδρικού περιοδικού τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο!

The K-magazine: Ποια ήταν η έμπνευση για αυτή την ιστορία; Έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία;
Ανδριάνα Σακκά:
Σίγουρα το βιβλίο είναι σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφικό, και η έμπνευση αντλήθηκε αναπόφευκτα από τις δικές μου προσωπικές εμπειρίες στον χώρο των lifestyle περιοδικών που ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες.

The K-magazine:  Πιστεύεις ότι κυκλοφορούν πολλοί Λι-λύκοι στην άγρια ζούγκλα της Αθήνας; Τι είναι αυτό που τους θρέφει;
Ανδριάνα Σακκά:
Οι Λιλίκες τους, τι άλλο; Ναι, φυσικά, η Αθήνα και ο κόσμος γενικότερα είναι γεμάτος από άνδρες γοητευτικούς, φιλόδοξους και άκρως εγωπαθείς, πιστεύω ότι η κατηγορία αυτή δεν είναι άγνωστη σε καμία γυναίκα!

The K-magazine:  Γιατί μία γυναίκα να νιώσει έλξη από έναν τέτοιο τύπο ανδρός και να μην μπορεί να ξεφύγει από τη “γοητεία” του;
Ανδριάνα Σακκά:
Κοίτα, νομίζω ότι είναι απλό. Ένας υψηλός βαθμός νοημοσύνης και πνευματικής καλλιέργειας, ένας άνθρωπος που έχει πάντα κάτι ενδιαφέρον να πει και να προτείνει, χωρίς αυτό απαραίτητα να είναι μια φυσιολογική σχέση, δεν μπορεί παρά να ασκήσει έλξη σε οποιαδήποτε γυναίκα. Να ξεφύγεις μοιάζει δύσκολο, παρά μόνο εάν μια ανάλογη εμπειρία του παρελθόντος σε έχει διδάξει να μένεις μακριά από ανάλογους χαρακτήρες.

book The K-magazine: Να περιμένουμε συνέχεια;
Ανδριάνα Σακκά: Αυτό το διάστημα βρισκόμαστε σε συζητήσεις με τον εκδοτικό οίκο, ποιος ξέρει; Μπορεί πράγματι ο «Λιλύκος» να έχει και συνέχεια.

The K-magazine: Είσαι μεταφράστρια, έχεις εργαστεί χρόνια στα περιοδικά ως αρχισυντάκτρια…. τώρα είσαι συγγραφέας. Είναι περίεργο να κάθεσαι στην “καρέκλα” του συνεντευξιαζόμενου; Έχει τη δική της γοητεία, φαντάζομαι…
Ανδριάνα Σακκά: Να μην πω ψέματα, είναι πολύ όμορφο να έχεις απέναντί σου κάποιον που ενδιαφέρεται να μάθει πράγματα για σένα και τη δουλειά σου, όσο όμορφη ήταν και είναι η διαδικασία των συνεντεύξεων από την πλευρά του δημοσιογράφου. Και τα δύο είναι εξίσου απολαυστικά για μένα.

The K-magazine: Ποιές είναι για σένα οι κατάλληλες συνθήκες και προϋποθέσεις για να γράψεις;
Ανδριάνα Σακκά: Δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει κάτι τέτοιο. Προσωπικά το μόνο που χρειάζομαι είναι όρεξη. Αν υπάρχει αυτό, βρίσκω και την απαιτούμενη συγκέντρωση και τον χρόνο, έστω και αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μείνω μπροστά στον υπολογιστή μέχρι το πρωί!

 The K-magazine: Ποιό είναι το είδος μουσικής που θα μπορούσε να “συνοδεύει” το βιβλίο σου;
Ανδριάνα Σακκά: Ωραία ερώτηση! Να το σκεφτώ… Μάλλον οι τζαζ καταστάσεις που αντιμετωπίζει η Λιλίκα θα έχουν ως καλύτερη υπόκρουση Dizzy Gillespie, Nina Simone και μια γεύση Ιταλίας από Dean Martin, όσο για το προσωπικό «δράμα» που βιώνει με τον Λιλύκο της, οι άριες του Verdi είναι μάλλον το τέλειο background.  Αν διαβάσει κανείς το βιβλίο, από την πρώτη σελίδα, καταλαβαίνει κανείς τι εννοώ…

The K-magazine: Γράφοντας το πρώτο σου βιβλίο ήταν ένα είδος “κάθαρσης” για σένα; Σε βοήθησε στο να συνειδητοποιήσεις κάποια πράγματα στις σχέσεις σου; Όχι απαραίτητα με τον Λι-λύκο!
Ανδριάνα Σακκά: Για να είμαι ειλικρινής, μάλλον έγινε το αντίθετο, δηλαδή μάλλον τα συμπεράσματα που είχα βγάλει ήδη από την «κάθαρση» που είχα περάσει αποτυπώθηκαν στο χαρτί και όχι ανάποδα. Αλλά αυτό νομίζω πως είναι και λογικό. Αν βρισκόμουν σε επαγγελματική και προσωπική σύγχυση δεν θα μπορούσα να γράψω ούτε μια συγκροτημένη αράδα. Όσο για τη σχέση με έναν Λιλύκο, μακάρι να ξεκαθάριζαν όλα με την συγγραφή ενός βιβλίου, θα είχαν γράψει όλες οι Λιλίκες από ένα και θα είχαν ξεμπερδέψει!

IMG_0717-Edit The K-magazine: Είσαι μια νέα κοπέλα, ζεις στην Αθήνα… γράφεις βιβλίο, αρθρογραφείς σε site… Πόσο σε επηρεάζει η κρίση στην καθημερινότητα σου; στις σχέσεις σου;
Ανδριάνα Σακκά: Ο χώρος των εκδόσεων και των περιοδικών όπου εργάζομαι βιώνει σκληρά την κρίση και αυτό φυσικά δεν με έχει αφήσει ανεπηρέαστη. Από την άλλη όμως νιώθω μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη από ποτέ για τους διαλεχτούς ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα μου και για τη δύναμη που αντλώ από αυτούς. Η κρίση επέφερε μεγάλο ξεκαθάρισμα στις διαπροσωπικές σχέσεις και μια έντονη κινητοποίηση για δημιουργία, νέες ιδέες και πρωτοβουλίες. Ουδέν κακόν αμιγές καλού, λοιπόν.

The K-magazine: Αλλά όλα θα πάνε καλά έτσι δεν είναι;
Ανδριάνα Σακκά: Μα φυσικά, με όρεξη για δουλειά, αισιοδοξία και ένα όμορφο πάρε – δώσε αγάπης, δεν μπορούν να μην πάνε καλά!

Το μυθιστόρημα της κας Σακκά “Ο (Λι) Λύκος φορούσε Tod’s” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη

Ευχαριστουμε την κα Μανουέλα Λαιμού για τη φιλοξενία στο St. George Lycabettus Hotel,όπου πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη.

01/04/2013 1 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Ο Στάθης Δράκος των “Minor Project” είναι μία ψυχή In colors!,από τη Λίνα Γριβογιάννη

written by The K-magazine

564679_4183093851358_990970493_nΕίναι από εκείνες τις συνεντεύξεις που δεν θέλεις να τελειώσουν με τίποτα όχι μόνο γιατί περνάς υπέροχα, αλλά γιατί δεν θυμίζει και σε τίποτα συνέντευξη… είναι σαν να έχεις βγει με έναν αγαπημένο σου φίλο για καφέ. Ο Στάθης Δράκος είναι από τα πλάσματα που μπήκαν στην ψύχη μου από την στιγμή που  άκουσα την φωνή του, την μουσική του και τους στοίχους του και  όταν τον γνώρισα κατέκτησε και την καρδιά μου! Για αυτό κάθε φορά που τον συναντώ νιώθω χαρά! Διαβάζοντας την συνέντευξη του θα καταλάβετε τι εννοώ! Ο τραγουδιστής ,ενός από τα πιο ταλαντούχα και πιο υποσχόμενα συγκροτήματα που υπάρχουν στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια, μίλα στο The K-magazine, λίγες μέρες πριν το τελευταίο τους live στο Gazarte.

Λίνα Γριβογιάννη : Την τελευταία φορά που μιλήσαμε θα εμφανιζόσασταν σε ένα μικρό χώρο. Τώρα σας βρίσκω στο Gazarte, πόσο αλλάζει αυτό τις απαιτήσεις, και πόσο διαφορετικό είναι το κοινό;

Στάθης Δράκος : Δεν υπήρχε κάποια πολύ απότομη μετάβαση, όχι ότι κάναμε το ίδιο, φυσικά πάντα κάνουμε προσπάθεια να είμαστε όλο και καλύτεροι, αλλά δεν κάναμε κάτι διαφορετικό από ότι θα κάναμε σε κάποιο άλλο live. Το Gazarte είναι και ένας χώρος που έχω αγαπήσει πολύ μέσα από τις εμφανίσεις μας και μας ταιριάζει πολύ σαν ατμόσφαιρα. Σε ότι αφόρα στον κόσμο είναι τέλειος διαφορετικός σε κάθε live που κάνουμε, από θέμα ηλικίας , μέχρι ότι έρχεται και πολύ καινούργιος κόσμος.

Λίνα Γριβογιάννη: Από την πρώτη φορά που εμφανιστήκατε μέχρι τώρα τι έχει αλλάξει σε εσάς σαν συγκρότημα και πόσο έχεις αλλάξει εσύ σαν Στάθης;

Στάθης Δράκος : Σχετικά με  το συγκρότημα, πρακτικά αυτά που έχουν αλλάξει είναι ότι πλέον έχουμε δίσκο. Έχουμε τη Μαρία μας -που δεν την είχαμε από την αρχή -και  ότι κάποια τραγούδια μέσα από τα πολλά live ακούστηκαν περισσότερο. Σε ότι αφορά εμένα, επειδή η πρώτη μας προσπάθεια πήγε πολύ καλά, μου έδωσε πολύ θάρρος για να ασχοληθώ σοβαρά με την μουσική. Γιατί καλό είναι να γράφεις μουσική για τον εαυτό σου, και για αυτό το κάνω, αλλά είναι μεγάλη κινητήριος δύναμη όταν υπάρχει κόσμος που του αρέσει αυτό που κάνουμε και το αγαπάει.

Λίνα Γριβογιάννη : Πότε να περιμένουμε νέο δίσκο; Θα είναι πάλι σε αγγλικό στοίχο;

Στάθης Δράκος : Γενικά προσπαθώ να μην βάζω περιορισμούς. Προς το παρόν δεν μου έχει βγει να γράψω κομμάτι με ελληνικό στοίχο. Σχετικά με τον καινούργιο δίσκο, μέχρι στιγμής, έχω γράψει λίγα κομμάτια, και θα ήθελα να βγει μέχρι τα Χριστούγεννα. Αλλά δεν θέλω να πω ότι θα βγει τότε, ελπίζω μέχρι το 2014 να έχει βγει. Δεν θα βγω από τον ρυθμό μου και να πιεστώ για να γράψω κομμάτια. Είμαι σε μία πολύ καλή περίοδο της ζωής μου, είμαι ερωτευμένος και έχω έμπνευση όποτε πιστεύω ότι και τα κομμάτια θα έρθουν. Αν τώρα μου βγει να γράψω ελληνικό τραγούδι , δεν θα πω όχι.

309055_10150337380632384_410105957_nΛίνα Γριβογιάννη : Τι μουσική ακούς;

Στάθης Δράκος : Μου αρέσει τον τελευταίο καιρό να ακούω πράγματα από ανθρώπους που γνωρίζω προσωπικά, γιατί είχα πάντα την τάση ότι για να αγαπήσω μια μουσική θέλω να δεθώ με τον καλλιτέχνη που την κάνει ,και δεν εννοώ προσωπικά. Αλλά θέλω να εκτιμήσω την πορεία του, την παρουσία του, να καταλάβω ότι είναι καλός άνθρωπος, ότι κάνει μουσική γιατί αγαπάει αυτό που κάνει και πλέον στην εγχώρια σκηνή υπάρχουν πολλά όμορφα πράγματα. Τον τελευταίο καιρό το κόλλημα μου είναι μια κοπέλα από την Πάτρα που λέγεται Σμαράγδα και είναι 17 ετών και είναι υπέροχη. Γενικά όμως ακούω πάρα πολύ ραδιόφωνο.

Λίνα Γριβογιάννη : Αν και η κατάσταση στη χώρα μας δεν φαίνεται να αλλάζει και να πηγαίνει προς το καλύτερο, όλα φαίνεται ότι με κάποιο τρόπο να συνεχίζουν. Εσείς πως το βιώνετε όλο αυτό;

Στάθης Δράκος : Όπως λέω κάθε φορά και πλέον είναι γραφικό…  δεν έχω ζήσει άλλη εποχή και  τώρα  βγήκα στην αγορά εργασίας! . Είμαι παραγωγικός μέσα σε αυτό το πράγμα, και μου αρέσει που είμαι παραγωγικός μέσα σε μια δύσκολη κατάσταση, και σ’ ότι αφορά στην τέχνη ,νομίζω ότι αυτές οι περίοδοι είναι οι πιο καλές. Ότι μέσα από δύσκολα βγαίνουν πιο ωραία και σημαντικά πράγματα. Τώρα αν θα πάει στο καλύτερο, δεν νομίζω να πάει, αλλά πιστεύω ότι συνεχίσουμε και ακόμα και έτσι θα το παλεύουμε περισσότερο. Ίσως και αυτό να είναι για καλό, γιατί έτσι να γίνουμε καλύτεροι, πιο συμπονετικοί και δεμένοι άνθρωποι μεταξύ μας. Όποτε το χαίρομαι από μία πλευρά.


Λίνα Γριβογιάννη : Αν μπορούσες με ένα μαγικό τρόπο να αλλάξεις κάτι, τι θα έκανες;

Στάθης Δράκος : Θα προσπαθούσα με ένα μαγικό τρόπο να αλλάξω λίγο την ψυχολογία μας και να βγάλω  την λέξη κρίση από το κεφάλι μας, γιατί πλέον έχει γίνει καραμέλα.  Γιατί μπορεί να έχουμε χάλια ψυχολογία ή τεμπελιά στο να δουλέψουμε και να το ρίξουμε στην κρίση ή στο ότι είναι δύσκολοι οι καιροί. Καλώς ή κακώς όμως βλέπουμε ανθρώπους που είναι καλοί σε αυτό που κάνουν και τρέχουν και προσπαθούν, και για αυτούς υπήρξε και δουλειά και ζωή. Υπάρχουν τρόποι, απλά πρέπει να το κυνηγάμε πιο πολύ από ότι παλαιοτέρα… σίγουρα είναι πιο δύσκολα τα πράγματα.

 

Λίνα Γριβογιάννη : Στον πρώτο δίσκο όλα τα κομμάτια ήταν στοίχοι και μουσική δικά σου, στον επόμενο θα υπάρχουν από άλλα μέλη του συγκροτήματος;

Στάθης Δράκος : Στο  “Minor Project” η δομή είναι συγκεκριμένη:  τα παιδιά παίζουν μουσική και εγώ γράφω. Είναι ένα μουσικό project που ξεκίνησα εγώ και θεωρούμε ότι για να κρατήσει το χαρακτήρα του πρέπει να είναι από έναν άνθρωπο.  Γιατί όσο αγαπημένοι και να είναι κάποιοι άνθρωποι δεν σημαίνει ότι θα συμφωνούν σε όλα.

Λίνα Γριβογιάννη: Μετά το Gazarte τι άλλα live έχετε;

Στάθης Δράκος : Μετά  έχουμε μία σειρά εμφανίσεων σε πόλεις της επαρχίας και το καλοκαίρι, θα έχουμε περιορισμένες εμφανίσεις στις Αθήνα και σε άλλες πόλεις και νησιά σε όλη την Ελλάδα.

Λίνα Γριβογιάννη: Πώς νιώθεις μετά από ένα δίσκο, την αναγνώριση και ότι συνεπάγεται;

Στάθης Δράκος : Αισθάνομαι μία δικαίωση για τον εαυτό μου, γιατί από 5 ετών που γράφτηκα στο Ωδείο, έλεγα ότι θέλω να ασχοληθώ με την μουσική, και αισθάνομαι πολύ περήφανος που το παλεύω ακόμα και ασχολούμαι με αυτό.

Λίνα Γριβογιάννη: Πόσο εύκολο είναι να συμβιώνουν μουσικά έξι άτομα;

Στάθης Δράκος : Δεν υπήρχαν πότε τσακωμοί σε ότι αφόρα στη μουσική μας γιατί ξέρουμε πως ότι κάνουμε μέχρι τώρα το κάνουμε για το καλό μας. Από εκεί και πέρα τσακωμοί γενικά μπορεί να υπάρξουν άνθρωποι είμαστε. Είμαστε τυχεροί γιατί δεν ξεκινήσαμε σαν μπάντα, αλλά ήμασταν ήδη παρέα πριν γίνουμε συγκρότημα.

10269_4397912182443_8085146_nΛίνα Γριβογιάννη:  Πως αισθάνεσαι που σήμερα μετά από τόσο καιρό θα μπείτε στο studio να γράψετε για το καινούργιο δίσκο;

Στάθης Δράκος: Είναι πολύ μεγάλη χαρά, γιατί μετά από ενάμιση χρόνο καταφέρνουμε να μπούμε και να γράψουμε κάποια demo για το νέο δίσκο και τώρα με αυτά τα κομμάτια είναι το πρώτο δείγμα ότι θα υπάρχει συνέχεια. Είναι σα να μπαίνω πάλι πρώτη φορά στο studio και έχω πολύ περισσότερο άγχος από την προηγουμένη φορά. Γιατί πριν δεν ήξερα αν θα πάει κάπου και τώρα έχω ένα άγχος για το που θα οδηγήσει η προσπάθεια και αυτό όμως είναι καλό.

Λίνα Γριβογιάννη:  Έχουμε άνοιξη και τώρα που μιλάμε μας χτυπάει ο όμορφος ήλιος, θέλεις να μας αφιερώσεις ένα στοίχο ένα από τα κομμάτια σου και να κλείσουμε με αυτό.

Στάθης Δράκος: Είναι ένας στοίχος από το “Carrying your pain could be my greatest happiness” που λέει «when you pray for your morning sun my sunshine… And they say… Only spring can bring you flowers…»

Gazarte
Βουτάδων 32-34
Γκάζι

Ώρα έναρξης: 21.00
Τιμές εισιτηρίων
A ζώνη: 20?
Β ζώνη: 15?
Γ ζώνη: 10?
Όρθιοι: 7?

Κρατήσεις: http://www.viva.gr/tickets/music/minor-project/

26/03/2013 2 comments
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Newer Posts
Older Posts

EDITORIAL

  • Don’t loose your Christmas Sparkle!

Newsletter

instagram

The K-magazine

thekmagazine

A week full of colours, food and drinks… * Stay A week full of colours, food and drinks… * Stay tuned για τη νέα boutique @moncheri.stores που άνοιξε στη Νέα Ερυθραία! * Καλό φαγητό δεν είναι μόνο το gourmet φαγητό! Δοκιμάσαμε κι ενθουσιαστήκαμε με το νέο menu στο @mpar_mpee_kiou στο Πασαλιμανι. Ο βιομηχανικός χώρος με design πινελιές είναι ιδανικός για όλες τις ώρες κι ηλικίες! Φρέσκα υλικά, προμηθεύονται τα κρέατα από τον @drakoulisdryandraw , οπότε η ποιότητα είναι εγγυημένη! Λίγη δουλίτσα θέλουν τα cocktails τους! *Μια βόλτα στο @inspiredeco.gr στη Λ.Κηφισιας θα σας κάνει να ονειρευτείτε τις αλλαγές που θα θέλετε να κάνετε στον χώρο σας. Λάτρεψα τα νέα υφάσματα για καναπέδες και κουρτίνες που έχουν φέρει από Αγγλία, Ιταλία και Γαλλία! * Ήπιαμε τα cocktails στο αγαπημένο @dirtysanchezathens . Να παραγγείλετε οπωσδήποτε τις Fajitas con carne asada του @spyrosmavroeidis *Μπειτε στο @idconceptbeauty να δείτε τα νέα #lipsticks ! Πολύ ωραίες υφές κι αποχρώσεις! *Το Design space @47circles στο Κολωνάκι, ανοίγει τις πόρτες του σε μια μοναδική έκθεση με τίτλο «Δευκαλίων: Η Ελπίδα της Τέχνης» αποτελεί μια βαθιά συγκινητική πρωτοβουλία για τη στήριξη των πληγεισών περιοχών της Θεσσαλίας, φέρνοντας στο προσκήνιο την ομορφιά της δημιουργίας και την αλληλεγγύη και στηρίζοντας το έργο της @humanitygreece #food #foodporn #drinks #cocktails #bar #restaurant #color #colours #design #deco #beauty #beautytips #idconcept #idconceptbeauty #inspire #foodphotography #burger #burgers #corndogs #fashion #opening
@damianodavid sings the @brunomars and @ladygaga ‘s song “Die with a smile” and he is amazing (and sexy) during the @siriusxm show 🎶 #damianodavid #brunomars #brunomarsmusic #ladygaga #unplugged #concert #diewithasmile #song #radioshow
Highlights of a long week! *Είδαμε, χαζέψαμε , «ερωτευτήκαμε» τις νέες συλλογές γυαλιων για την επόμενη σαιζόν που εκπροσωπεί η εταιρεία @kering_official ! Σύντομα στο site θα διαβάσετε περισσότερα! *Δοκιμάσαμε το menu της @aiglizappeiou που άνοιξε πρόσφατα τις πόρτες του! Πρόκειται για μια εξαιρετική γαστρονομική εμπειρία σε ένα καταπληκτικό περιβάλλον. Σίγουρα δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη λεπτομέρεια: από το design,στοart de la table και φυσικά στις γεύσεις! * Τέλος, με μεγάλη χαρά μάθαμε ότι η εμβληματική ηθοποιός, @kellyrutherford είναι το νέο πρόσωπο της @caudalie που ανανεώνει την εμβληματική της σειρά Premier Cru,προσφέροντας μια ολοκληρωμένη λύση ενάντια σε όλα τα ορατά σημάδια γήρανσης - ρυτίδες, κηλίδες και όγκος. #highlights #kering #keringeyewear #eyewear #eyewearfashion #eyewearstyle #eyeweardesign #ss2025 @doitforfun.pr #menu #menutasting #aiglizappeiou #design #restaurant #restaurantdesign #greekcuisine #newopening #caudalie #caudaliefrance #beauty #beautylaunch #kellyrutherford #premiercru #premiercrucaudalie #beautyaddict #viral #nofilter #nofilterneeded
All you need to know about @bridgetjones by @renee All you need to know about @bridgetjones by @reneezellweger! “Mad about the boy”, Movie No4 is coming the 13th of February! #bridgetjones #bridgetjonessdiary #reneezellweger #bridgetisms #madabouttheboy #bridgetjonesmovie @universalpictures @workingtitlesp
Happy New Year from our family to yours! #family # Happy New Year from our family to yours! #family #familytime #pets #petstagram #happynewyear #newyear #dashund #dashundsofinstagram
Happy new year!!! Enjoy it!!!🍸🍸🍸 #happyn Happy new year!!! Enjoy it!!!🍸🍸🍸 #happynewyear #newyear #happynewyear2025 #newyearnewme
A big “thank you” to my 2024! Full of people, A big “thank you” to my 2024! Full of people, experiences, feelings and trips around the world! For the new year, I wish for better and more … Cheers to 2025 with better days and nights with “my people”… and less anxiety, disappointment, vanity and toxicity! #highlights #bye2024 #2024 #travel #newyork #copenhagen #london #athens #people #travelphotography #travelgram #nammos #nammosmykonos #timessquare #timesquarenyc #travelaroundtheworld #travelaroundeurope #travelaroundworld #trips #familytrip #familytime #familytravel #familytrips #smile #thinkpositive #fyp #reels #reelsinstagram #reelsvideo
If you can’t find someone to fall in love, you c If you can’t find someone to fall in love, you can always find the perfect bag! It’s the best partner to stroll around in style! 👜 #bag #baglover #baglovers #bagloverscommunity #bagaddict #fashion #fashionlover #fashionlovers #hermes #hermès #chanel #chanelbag #céline #celine
Highlights of a very busy week! Λίγες μέρ Highlights of a very busy week! Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα κι επιλεκτικά πηγαίνουμε στα events που μας ενδιαφέρουν και ξέρουμε ότι θα περάσουμε όμορφα! *Ξεκιναμε από το privé black tie party της very premium tequila @cincoro που διοργάνωσε η @dudettepr στον μυσταγωγικό χώρο του @kikuathens * Dinner party από τις διοργανώτριες του @the_pop_up_project ( @fayscontrol & @ileani ) στο @casa__giacomo καθώς και το επόμενο σαββατοκύριακο θα βρίσκονται στοballroom του @kinggeorgeathens για τα χριστουγεννιάτικα ψώνια σας! *Επισημα εγκαίνια για το πρώτο κατάστημα @theartians της Κωνσταντίνας Καμπισοπουλου στην Κηφισιά! 🥂🥂 *Menu tasting στο @bacanal.athens στο Κολωνάκι με ωραίους ανθρώπους, με πιάτα εμπνευσμένα κυρίως από τη θάλασσα, κι ενδιαφέροντα επιδόρπια, κατόπιν καλέσματος από την @newnessagency ! *Last but not least, an unusual Christmas workshop από το @hendricksgin και την @jossiev και την @mika στο @anassacityevents , όπου φτιάξαμε τα στεφάνια μας ( με την βοήθεια του @sotirisvrettos ) και τα cake μας… 🎄🎄🎄 #christmas #christmasevent #christmasdecorations #christmasdecor #menutasting #cincoro #cincorotequila #tequila #priveparty #thepopupproject #christmasshopping #hendricksgin #gin #drinks #drinkstagram #bacanal #fyp #viral
Load More... Follow on Instagram

Κατηγορίες

  • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • SEX
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
  • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

VIDEOS

Follow Us

Follow Us
  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Youtube
  • Email
Footer Logo
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHOLOGY & RELATIONSHIPS
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ & ΦΙΛΟΙ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ & ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ

@2016 - the K-magazine. All Right Reserved. Powered by ESEWEBPRO


Back To Top
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookie..Αποδοχή Read More
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT
kmag
  • K-mag
  • NEWS
    • Spoil Yourself Tips
    • LIFE&STYLE
      • The KK blog
    • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
    • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
      • ΕΡΕΥΝΕΣ
      • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… από την Α.Αδαμοπούλου
    • ΑΠΟΨΕΙΣ
      • Οι αναγνώστες γράφουν
  • HEALTHY LIVING
    • ΓΥΝΑΙΚΑ
    • ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ
      • Πριν τον τοκετο
      • Μετα τον τοκετο
    • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
    • ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΓΡΑΦΟΥΝ
  • PSYCHOLOGY & RELATIONSHIPS
    • SEX
    • ΣΧΕΣΕΙΣ
      • ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ & ΦΙΛΟΙ
      • ΕΡΓΑΣΙΑ
      • ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ & ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • NUTRI & FITNESS
    • ΦΟΡΜΑ
      • Fitness Tips by Barre Body DigiLab
      • Fitness by Manos Vrontzakis
      • Infinity Fitness by Konstatinos Katsantonis
    • ΔΙΑΤΡΟΦΗ
      • Dimitri’s Food blog
    • ΟΜΟΡΦΙΑ
      • Beauty news
    • ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
      • ΟΙ CHEF ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • ART & CULTURE
    • ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
    • ΘΕΑΤΡΟ
    • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
    • ΜΟΥΣΙΚΗ
    • ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
    • ΒΙΒΛΙΟ
    • ΕΚΘΕΣΕΙΣ
  • Fashion & Design
    • FASHION
      • Look of the Day
      • What to wear…by A.Adamopoulou
    • ARCHITECTURE
    • DESIGN
    • DIGITAL WORLD
    • ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  • FOOD & LEISURE
    • ΤΑΞΙΔΙΑ
    • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
    • ΦΑΓΗΤΟ
    • ΠΟΤΟ