… ώστε να συνεχίζουμε την προσπάθεια να επιτύχουμε αλλά και να ευτυχίσουμε.
Οι φιλοδοξίες μας είναι αυτές που ευελπιστούμε πως, αν τις επιτύχουμε, θα μας κάνουν πιο ευτυχισμένους. Η επαγγελματική ανέλιξη, μία σχέση που θα καθορίσει τη μετέπειτα ζωή μας… Ενίοτε, όμως, οι ρυθμοί της καθημερινότητας κι οι δυσκολίες που συχνά συναντούμε στη διαδρομή μας κάνουν να παραμελούμε τους λόγους (aka κίνητρα) για τους οποίους έχουμε αυτές τις επιδιώξεις και να λειτουργούμε μηχανικά από ένα σημείο κι ύστερα. Αν νιώθετε πως χάνετε τα κίνητρα για τα οποία αγωνίζεστε… ακολουθήστε με!
01 Απαντάμε νηφάλια στο “γιατί;”. Αυτό το βήμα είναι το πρώτο που πρέπει να πραγματοποιηθεί προτού αρχίζουμε να ορίζουμε τη στρατηγική μας. Θα κάνει η επίτευξη του όποιου στόχου θέσαμε τη ζωή μας καλύτερη; Θα μας ικανοποιήσει ή, ακόμη πιο σημαντικό, θα μας κάνει ευτυχισμένους; Ή είναι απλά μία εγωιστική αντίδραση προκειμένου να αποδείξουμε την αξία μας στους άλλους, με τον κίνδυνο να μας στοιχίσει; Η απάντηση σ’ αυτό το “γιατί;” κρύβει και το κίνητρο που αναζητούμε.
02 Προετοιμάζουμε τον εαυτό μας. Αν ήταν τόσο εύκολο να πετύχουμε τους στόχους και τις φιλοδοξίες μας θα ήταν υπέροχα, σωστά; Καλώς ή κακώς, όμως, δεν έρχονται όλα (ακριβώς) όπως τα φανταζόμαστε, όσο κι αν προσπαθούμε να διατηρήσουμε μία θετική κι αισιόδοξη οπτική των καταστάσεων. Όταν, όμως, προετοιμαζόμαστε και για τα πιθανά εμπόδια που θα συναντήσουμε, νιώθουμε πιο αποφασισμένοι, ειδικά όταν γνωρίζουμε πως η επίτευξη του στόχου που έχουμε θέσει θα κάνει τη ζωή μας καλύτερη.
03 Αποσυμφορίζουμε την καθημερινότητά μας. Στην ουσία την κάνουμε απλούστερη κι ελκυστικότερη. Αν περιστοιχιζόμαστε από ανθρώπους που μας “φορτώνουν” με απαισιοδοξία κι άγχος, τους απομακρύνουμε. Υιοθετούμε μικρές συνήθειες, όπως μία mini αποτοξίνωση από την ψηφιακή ζωή (ο καθημερινός “βομβαρδισμός” από e-mails κι ειδοποιήσεις από μόνος του μπορεί να μας κουράζει κι άρα να μας απομακρύνει από τους στόχους μας), στρεφόμαστε στο διαλογισμό ή βρίσκουμε ένα hobby που μας χαλαρώνει και μας εκφράζει. Ακόμη και το συμμάζεμα του σπιτιού μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά. Σκεφτείτε πόσο πιο φιλόξενο και cozy θα δείχνει το σπίτι όταν είναι τακτοποιημένο χωρίς “αδέσποτα” ρούχα ή άχρηστα έγγραφα να καραδοκούν σε κάθε γωνία!
04 Θέτουμε μικρούς στόχους. Κάνουμε τα λεγόμενα “baby steps”. Ας το θέσω αλλιώς: στεκόμαστε στη βάση μιας σκάλας κι αυτό που επιδιώκουμε βρίσκεται στην κορυφή της. Δε μπορούμε να πετάξουμε ως εκεί, άρα τι μένει; Να ανεβούμε τα σκαλιά. Κάθε σκαλί είναι ένα βήμα πιο κοντά στο στόχο μας. Ωστόσο, σοφό είναι να ανεβαίνουμε ένα ένα τα σκαλιά κι όχι με μεγάλες δρασκελιές, γιατί ο κίνδυνος της κατρακύλας – κι άρα της απογοήτευσης – ελλοχεύει.
05 Κάνουμε κι ένα διάλειμμα. Μπορεί το μυαλό μας να είναι το “πολυεργαλείο” μας, αλλά συχνά κι αυτό έχει ανάγκη από ξεκούραση. Όταν νιώθουμε “μπλοκαρισμένοι”, το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να ζορίσουμε τον εαυτό μας να ολοκληρώσει την εκάστοτε υποχρέωση. Τότε είναι που πρέπει να χαλαρώσουμε το ρυθμό και να αφιερώσουμε έστω δέκα λεπτά στον εαυτό μας. Έτσι οι σκέψεις μας κι η κρίση μας ξεκαθαρίζουν. Προσοχή, όμως, στον πειρασμό της αναβολής. Αφήνοντας κάτι για “αργότερα” κάθε φορά ρισκάρουμε να χάσουμε αυτό το “αργότερα” και να γίνει άπειρο.
Η επίτευξη των στόχων μας οδηγούν, τολμώ να πω, στην πραγματοποίηση των ονείρων μας για μία καλύτερη και πιο γεμάτη ζωή. Ο δρόμος μπορεί να μοιάζει δύσβατος, αλλά όταν προχωρούμε με στρατηγική, μπορούμε να πλησιάσουμε και (γιατί όχι;) να τερματίσουμε ως νικητές!
