Tag:

Audrey Hepburn

Γνωρίζοντας την Audrey Hepburn… μέσω της Rooney Mara

Βιογραφικό το νέο project της ηθοποιού, με υψηλών προδιαγραφών απαιτήσεις!

Γνωρίζουμε καλά πως η Rooney Mara είναι από τις ηθοποιούς που διαλέγει πολύ προσεκτικά τις παραγωγές όπου θα συμμετάσχει. Απόδειξη γι’ αυτό το βιογραφικό της! Αυτό όμως που ανεβάζει κατά πολύ τον πήχη των προσδοκιών μας είναι η είδηση πως η ηθοποιός θα υποδυθεί το πιο γλυκό “ιερό τέρας” της μεγάλης οθόνης! Και φυσικά μιλάμε για την Audrey Hepburn.

Η Rooney Mara έχει ήδη συμφωνήσει να πρωταγωνιστήσει στη βιογραφική ταινία για λογαριασμό της τηλεοπτικής πλατφόρμας της Apple. Ο Michael Mitnick (“The Current War”, 2017) είναι στο σενάριο. …Και σκηνοθετεί ο Luca Guadagnino (“Call Me By Your Name”, 2017).

Αν κι ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί τι ακριβώς θα αφηγηθεί η ταινία, σίγουρα υπάρχει πολύ υλικό να αντληθεί από τους δημιουργούς. Άλλωστε η Audrey Hepburn, εκτός του ότι στη σαρανταετή καριέρα της μας χάρισε υπέροχες ερμηνείες όπως στο “Breakfast At Tiffany’s”, “My Fair Lady” και “Sabrina” κι ένα επιβλητικό EGOT status (καθώς βραβεύθηκε με τα βραβεία Emmy, Grammy, Oscarκαι Tony) είχε να επιδείξει κι ανθρωπιστικό έργο στο πλευρό της UNICEF.

Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, πως προσωπικά περιμένω από τη Rooney Mara να δικαιώσει την αγαπημένη μου Audrey μέσα από την ταινία! Για την ώρα η ηθοποιός συμμετέχει στην ταινία “Nightmare Alley” του Guillermo del Toroπου καταφθάνει σύντομα και στις ελληνικές αίθουσες.

Πηγή: Empire

Featured image: see.news

17/01/2022 0 comment

Coco, Grace, Audrey, Jackie: Οι Γυναίκες που καθόρισαν τη μόδα και το στυλ

written by Κατερίνα Μαντά

Coco Chanel, Grace Kelly, Audrey Hepburn, “Jackie” Kennedy Onassis. Τέσσερις γυναίκες που η καθεμία άφησε το δικό της στίγμα στον χώρο της μόδας για διαφορετικούς λόγους. Όλες έχουν αποθεωθεί από εκατομμύρια γυναίκες, αλλά έχουν δεχτεί και πυρά για τη φιλοσοφία τους, νοοτροπία τους ή τις προσωπικές τους επιλογές. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε δεκάδες άλλες, αλλά αυτές -θεωρώ ότι- είναι οι πιο iconic κι αντιπροσωπευτικές προσωπικότητες για το συγκεκριμένο αφιέρωμα, την Ημέρα της Γυναίκας.

Coco Chanel

Ύστερα από μια παιδική ηλικία που σημαδεύτηκε από φτώχεια, η δεσποινίς Κοκό Σανέλ θα εξελισσόταν σε βασίλισσα της υψηλής ραπτικής . Η παρουσία της στον χώρο της μόδας ανέτρεψε τα δεδομένα ως προς την έννοια της θηλυκής κομψότητας , διδάσκοντας ουσιαστικά στις γυναίκες τα μυστικά της διαχρονικής φινέτσας.

“H μόδα περνάει, το στιλ παραμένει.”

Τα λόγια έχουν μεγαλύτερη αξία όταν προέρχονται από έναν άνθρωπο που έκανε πραγματικά πολλά και σπουδαία πράγματα, δουλεύοντας με ξεχωριστή προσήλωση ήδη από τα δεκαοχτώ της χρόνια. Ήταν τότε που ακόμη την φώναζαν Γκαμπριέλ και είχε μόλις φύγει από το ορφανοτροφείο. Τα βράδια εμφανιζόταν ως τραγουδίστρια σε καμπαρέ, ερμηνεύοντας μεταξύ άλλων το αγαπημένο της Qui qu’ a vu Coco, από το οποίο απέκτησε πιθανότατα και το θρυλικό της ψευδώνυμο. Κατά τη διάρκεια της ημέρας έφτιαχνε και απέριττα ψάθινα καπέλα. Η Κοκό άνοιξε το πρώτο της κατάστημα καπέλων στην οδό Καμπόν του Παρισιού. Ένα σημείο που θα έγραφε ξεχωριστή ιστορία, καθώς παραμένει μέχρι σήμερα η τοποθεσία των κεντρικό εγκαταστάσεων του οίκου Chanel.

“Δεν μετανιώνω για τίποτα εκτός ,από τα πράγματα που δεν έκανα”.

Ανέβασε φούστες λίγο κάτω από το γόνατο, χαμήλωσε την περιφέρεια της μέσης και παρουσίασε το “Μικρό μαύρο φόρεμα”(petite robe noire). Ένα δημιούργημα που θα αποτελούσε την πεμπτουσία της παρισινής κομψότητας. Απλό, πρακτικό και άνετο, αυτό το διαχρονικό, πλέον, ένδυμα απάλλαξε οριστικά τις γυναίκες από την ασφυξία των κορσέδων.

Grace Kelly

Ένα παραμύθι χωρίς χαρούμενο τέλος ήταν η ιστορία της βραβευμένης με Όσκαρ ηθοποιού που έγινε πριγκίπισσα του μικρότερου –και ίσως πιο πολυσυζητημένου- βασιλείου στον κόσμο. Υπήρξε υποδειγμα κομψότητας και χαρακτήρος για εκατομμύρια κορίτσια. Η Grace Patricia Kelly γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια από πλούσια οικογένεια. Ο ιρλανδικής καταγωγής πατέρας ήταν ένας αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας στον χώρο τον οικοδομών, ο οποίος κατάφερε να αποκτήσει μεγάλη περιουσία.

“I avoid looking back. I prefer good memories to regrets.“

Ήταν μία συναρπαστική γυναίκα με αριστοκρατικά χαρακτηριστικά και υπέροχα γαλάζια μάτια. Η γενικότερη στάση και συμπεριφορά της διακρινόταν από μεγαλοπρέπεια …Όμως με έναν ιδιαίτερο τρόπο, η συνολική της εμφάνιση συνδύαζε αυτή τη φινέτσα με μια αβίαστη απλότητα. Πληρωνόταν με τις υψηλότερες αμοιβές στο Χόλιγουντ…Όμως διάλεξε να αφήσει τα φώτα του σινεμά για να παντρευτεί έναν πρίγκιπα, με τον οποίο προσδοκούσε να ζήσει μια χαρούμενη ζωή.

Όμως, όλη η μαγεία διακόπηκε απότομα από ένα δυστύχημα που έδωσε τραγικό τέλος σε μία ζωή που φαινόταν παραμυθένια. Και πραγματικά η Γκρέι Κέλι έμοιαζε με προσωπικότητα γεννημένη να δημιουργήσει έναν μύθο. Ένα πρότυπο λεπτότητας και χάρης που τροφοδότησε την φαντασία εκατομμύριων γυναικών.

Audrey Hepburn

Photographed by Irving Penn, *Vogue*, November 1951

Ένα ασύγκριτο σύμβολο χάρης, κομψότητας , στυλ και ανθρώπινης ευαισθησίας. Αφού κυρίευσε το Χόλιγουντ με τα ελαφίσια μάτια και φορέματα που της έραβε ο Givenchy έθεσε τη διασημότητά της στην υπηρεσία των παιδιών ως πρέσβειρα της UNICEF.

Η Audrey Hepburn ( 1929 – 1993) ήταν κόρη μίας Ολλανδής βαρόνης και ενός Άγγλου τραπεζικού. Γεννήθηκε στο Βέλγιο και εγγράφηκε στο εκεί βρετανικό προξενιό με το όνομα Όντρεϊ Κάθλιν Ράστον. Ήταν Βρετανίδα ηθοποιός, βραβευμένη με Όσκαρ, Τόνυ, Έμμυ και Γκράμι. Εμφανίστηκε σε πολυάριθμες παραγωγές του θεάτρου, του κινηματογράφου και σε παραστάσεις του Μπρόντγουεϊ. Παραμένει ένα από τα λιγοστά άτομα που έχουν κερδίσει και τα τέσσερα βραβεία. Το 1989 κατετάγη στην τρίτη θέση της λίστας των μεγαλύτερων γυναικών σταρ όλων των εποχών από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής της σε ανθρωπιστικά έργα. Από το 1986 μέχρι και το θάνατό της υπηρέτησε ως Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNICEF και τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας για το έργο της.

“A woman can be beautiful as well as intellectual.“

Αποτέλεσε για πολλά χρόνια σύμβολο της μόδας, καθώς το στιλ της ήταν παροιμιώδους κομψότητας. Με μία αδύνατη σιλουέτα και το παράστημά της θύμιζε μπαλαρίνα. Ψηλή, λεπτή, κομψή, εντέλει τόσο διαφορετική και πάντα χαμογελαστή. Γοήτευσε συναδέλφους ηθοποιούς, αλλά και σκηνοθέτες, με το δικό της, απόλυτα προσωπικό στυλ. Αυτό το στυλ μαγνήτισε και τον Hubert de Givenchy, με τον οποίο δημιούργησαν μία από τις πιο σταθερές και λαμπερές συνεργασίες στην ιστορία του Hollywood. Η λεπτή σιλουέτα της μετέτρεψε το μικρό μαύρο φόρεμα σε μύθο. Χάρη σε εκείνη, αυτό το αμάνικο ρούχο με την καθαρή γραμμή, ελεφρά στεμένο προς τα κάτω έγινε το αντικείμενο του πόθου για εκατομμύρια γυναίκες.

“Jackie” Kennedy Onassis

Πρώτη Κυρία για μόλις τρία χρόνια, η Τζάκι έδειξε κάποια στιγμή να κατακτά τον κόσμο με το μοναδικό της στυλ, ένα μείγμα καλού γούστου και ολοκληρωμένης αντίληψης για τον τρόπο λειτουργίας του κόσμου των media, ικανότητα που καλλιέργησε τον καιρό που εργαζόταν ως φωτορεπόρτερ. Την ίδια περίοδο περίμενε την μέρα που θα ντυνόταν νύφη σε έναν τέλειο γάμο. Τελικά η μοίρα της επιφύλαξε να ζήσει δύο έγγαμους βίους, εξίσου θρυλικούς και μοιραίους. Ήταν πρώτη κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών και σύζυγος του πρώην αμερικανού προέδρου John F. Kennedy, καθώς και του Έλληνα Κροίσου, Αριστοτέλη Ωνάση.

Η Jacqueline Lee Bouvier ήταν παιδί μιας οικογένειας της υψηλής κοινωνίας της Νέας Υόρκης. Οι σχολικές της επιδόσεις ήταν εξαιρετικές, ενώ στο σημείο του ετήσιου λευκόματος του λυκείου που ήταν αφιερωμένο στις φιλοδοξίες των τελειόφοιτων για το μέλλον, εκείνη έγραφε : “Δεν πρόκειται πότε να γίνω μια τυπική νοικοκυρά.”

“If you want things to be right, you have to do them yourself“

Ένα κομψό σύνολο σχεδιασμένο από τον Oleg Cassini ή κάποιο μικρό καπέλο του Roy Halston αρκούσαν για να αναδείξουν την Τζάκι σε πρότυπο του στυλ που απολάμβανε τη δική της δημοτικότητα. Γνωστή και με το ψευδώνυμο Jackie O, καθιέρωσε ένα μοντέρνο και πιο casual στυλ ντυσίματος δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση σε αξεσουάρ όπως το καπέλο pillbox και τα υπερμεγέθη γυαλιά ηλίου. Η εμφανής προτίμησή της στα μεγάλα γυαλιά ηλίου, συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης ακόμα και σήμερα. Δεν πήγαινε πουθενά, χωρίς τα γυαλιά της…

08/03/2021 0 comment

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Ώρα για Oscar-ικό DVD: My Fair Lady (Oscar Α’ Ανδρικού Ρόλου)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Βράδυ Κυριακής και μία βδομάδα μας χωρίζει από τη μεγάλη βραδιά της Απονομής των Βραβείων Oscar. Απόψε στο αφιέρωμά μας εξερευνούμε το βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου.

Την ιστορία του Πυγμαλίωνα και της Γαλάτειας τη γνωρίζουμε όλοι. Αυτή, με τη σειρά της ενέπνευσε τον George Bernard Shaw να γράψει ένα από τα κλασσικότερα θεατρικά έργα, το οποίο έφτασε το 1964 και στη μεγάλη οθόνη.

Λονδίνο, δεκαετία του 1910: στο Covent Garden η Eliza Doolittle (Audrey Hepburn) βγάζει τα προς το ζην πουλώντας λουλούδια στους περαστικούς. Την ίδια στιγμή ο καθηγητής φωνητικής Henry Higgins (Rex Harrison) κρατάει σημειώσεις των προφορών. Κατά τη γνώμη του, καθορίζουν και το κοινωνικό στάτους του καθενός, ενώ δεν κρύβει και την αποστροφή του για την… κατακρεούργηση της αγγλικής γλώσσας (δικά του λόγια, όχι δικά μου!)! Ως τρανό παράδειγμα για την πεποίθησή του, μάλιστα, επισρετεύει την έντονη cockney προφορά της Eliza. Σύντομα ισχυρίζεται πως, με σωστή εκπαίδευση, μπορεί να κάνει την Eliza να μην ξεχωρίζει από μία αριστοκράτισσα. Την επόμενη κιόλας μέρα, θέλοντας να κάνει κάτι καλύτερο στη ζωή της από το να πουλάει λουλούδια σοτς δρόμους, η Eliza θα χτυπήσει την πόρτα του σνομπ καθηγητή και θα του ζητήσει τα μαθήματα και βεβαίως ο Higgins θα δεχτεί την πρόκληση. Έτσι μαζί με το φίλο του, συνταγματάρχη Hugh Pickering (Wilfrid Hyde – White) θα ξεκινήσουν έναν αγώνα δρόμου για να μεταμορφώσουν το αγρίμι Eliza σε μία… Ωραία Κυρία!

Η ταινία “Ωραία Μου Κυρία” βασίζεται στο θεατρικό έργο “Pygmalion” του George Bernard Shaw με τη διασκευή του κινηματογραφικού σεναρίου να φέρει την υπογραφή του Alan Jay Lerner (“An American In Paris”, 1951), ο οποίος έγραψε και τους στίχους των τραγουδιών όταν το έργο ανέβηκε ως musical το 1956 στο Broadway σε μουσική του Frederick Lowe. Η σκηνοθεσία είναι του George Cukor (“The Philadelphia Story”, 1940). Αξίζει εδώ να πούμε πως ένα από τα οκτώ Oscar με τα οποία βραβεύτηκε η ταινία ήρθε μέσω του συνθέτη André Previn που ανέλαβε τη μουσική.

Το “Ωραία Μου Κυρία” είναι δικαίως ένα από τα πιο δημοφιλή musical του σινεμά – κι αυτό γιατί πολύ απλά δεν υστερεί πουθενά. Εκτός από τη μουσική και τα τραγούδια που σχεδόν σε κάνουν να τραγουδάς με τους συντελεστές, η ταινία είναι ένα απολαυστικό θέαμα με ρυθμό – και δε μιλάω μόνο για το μουσικό. Ο σωβινισμός του Higgins με την απλότητα της Eliza παρασύρονται σ’ έναν χορό καταστάσεων που από τη μία διασκεδάζει κι από την άλλη σε κάνει να προβληματιστείς κατά πόσο θα μπορούσε ποτέ να κλείσει το χάσμα ανάμεσά τους. Και μιλάμε για ένα τεράστιο χάσμα, αν αναλογιστεί κανείς τους διαφορετικούς κόσμους από τους οποίους προέρχονται. Ο Cukor κατάφερε μέσα σ’ επιβλητικά σκηνικά και χορογραφίες (διατηρώντας, ταυτόχρονα, τη θεατρική ταυτότητα του έργου αλλά κυρίως μένοντας πιστός στο έργο) να συλλάβει όχι μόνο την ένταση και την τριβή ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες αλλά και την εξέλιξη του καθενός. Ανάμεσα στα οκτώ Oscar που προανέφερα πως κέρδισε η ταινία ένα ακόμη πήγε στον Cukor – για τους σωστούς λόγους!

Φυσικά δε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τη δυναμική ανάμεσα στον καθηγητή Higgins και τη δική του Γαλάτεια, την Eliza, αν δεν υπήρχαν ο Rex Harrison κι η Audrey Hepburn αντίστοιχα. Παρά το ότι χρειάστηκε η συμβολή της Marni Nixon για να καλύψει το κομμάτι του τραγουδιού λόγω των περιορισμών που έθετε η φωνή της ηθοποιού, δε δυσκολεύτηκε να υποδυθεί την πεισματάρα αλλά και τόσο αληθινή Eliza. Όσο για τον Rex Harrison στο ρόλο του αλαζόνα Higgins, στο πρόσωπό του βλέπουμε μία ερμηνεία εκρηκτική που ναι μεν σε ωθεί να θέλεις διακαώς να του εξηγείς (κάπως ωμά!) πώς λειτουργεί ο κόσμος αλλά από την άλλη εκδηλώνει κάποιες ελπίδες πως υπάρχει κάτι ανθρώπινο μέσα του! Αυτή η ερμηνεία είναι που του χάρισε και το Oscar Α’ Ανδρικού Ρόλου, ο οποίος κι αφιέρωσε το βραβείο του σε δύο Ωραίες Κυρίες: στη συμπρωταγωνίστριά του Audrey Hepburn, αλλά και στη Julie Andrews που το 1956 στο Broadway, πάλι ως Higgins, αφοσιώθηκε στο να μεταμορφώσει την Eliza της Andrews!

Με λίγα λόγια; Σας εύχομαι καλή διασκέδαση και να απολαύσετε την ταινία όσο κι εγώ… πράγμα που σας το εγγυώμαι!

Πρωταγωνιστούν: Audrey Hepburn, Rex Harrison, Wilfrid Hyde – White, Gladys Cooper, Stanley Holloway, Jeremy Brett, Mona Washbourne κ.α.

Φέτος για το Oscar Α’ Ανδρικού Ρόλου διαγωνίζονται οι:

Christian Bale, “Vice”

Bradley Cooper, “A Star Is Born”

Willem Dafoe, “At Eternity’s Gate”

Rami Malek, “Bohemian Rhapsody”

Viggo Mortensen, “Green Book”

17/02/2019 0 comment

ARCHITECTURE

Η αρχοντική βίλα της Audrey Hepburn στο Hollywood

written by Νατάσσα Σχοινά

Ένα κτίσμα από το οποίο έχουν περάσει πολλοί αστέρες του Hollywood.

Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι η Audrey Hepburn ήταν μία από τις πιο καλαίσθητες παρουσίες που πέρασαν ποτέ από το καλλιτεχνικό –και όχι μόνο- στερέωμα. Και, φυσικά, δεν αναφερόμαστε μόνο στην γκαρνταρόμπα και το περίφημο little black dress αλλά και σε κάθε πτυχή της ζωής της, όπως το εντυπωσιακό σπίτι στο οποίο διέμενε με το σύζυγό της, Mel Ferrer, τη δεκαετία των ‘60s.

Η κατοικία βρίσκεται τοποθετημένη στο Holmby hills του Los Angeles και έχει έκταση 7.000 τετραγωνικών μέτρων. Σε αυτά περιλαμβάνονται έξι κρεβατοκάμαρες, πέντε μπάνια, τρεις τραπεζαρίες, μία κουζίνα gourmet και μία τεράστια πισίνα ενώ ακόμα δεν λείπουν ένα ιδιωτικό γήπεδο τένις κι ένα ξεχωριστό σπίτι για τους επισκέπτες. Όσο για τον κήπο, αυτός καλύπτει μόνος του μια έκταση μεγέθους 4.451 τετραγωνικών μέτρων.

Η διακόσμηση στο εσωτερικό κινείται σε γήινους τόνους και πιο κλασικό στυλ, με το ξύλινο στοιχείο να κυριαρχεί στο χώρο, και συνολικά αποτελεί έναν άξιο εκπρόσωπο της χρυσής εποχής του Hollywood.

Ο διάσημος αρχιτέκτονας, Paul Williams, παίρνει τα εύσημα για το κτίσμα που κατασκευάστηκε το 1938 κι έκτοτε έχει φιλοξενήσει ηχηρά ονόματα του καλλιτεχνικού στερεώματος, όπως τη Mia Farrow, τον David Niven και την Eva Gabor, που έμεινε εκεί για 20 χρόνια.

Τον Ιούνιο του 2017, η διάσημη κατοικία τέθηκε προς πώληση, με την τιμή της να κυμαίνεται στα 14 εκατομμύρια δολάρια για τον ενδιαφερόμενο που επιθυμεί να την αποκτήσει.

30/10/2017 0 comment

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Πρόταση για dvd: Breakfast At Tiffany’s (Oscar Καλύτερης Μουσικής)

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Καλησπέρα, καλησπέρα, φίλες και φίλοι του The K-Magazine! Ξέρω, το σημερινό μας ραντεβού δεν είναι σύνηθες, αλλά μπήκαμε κι επίσημα σε οσκαρική τροχιά, πράγμα που σημαίνει πως ξεκινά το ετήσιο αφιέρωμά μας! Τι κι αν είναι καθημερινή σήμερα; Μία καλή ταινία είναι πάντα ευπρόσδεκτη για χαλάρωση μετά από μία γεμάτη μέρα.
Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, η μουσική μίας ταινίας είναι κι αυτή ένα σημαντικό λιθαράκι στο τελικό αποτέλεσμα. Σήμερα, λοιπόν, η αυλαία μας ανοίγει με μία ταινία που το 1962 βραβεύθηκε με τα Oscar Καλύτερης Μουσικής και Καλύτερου Τραγουδιού. Παράλληλα είναι ατμοσφαιρική και γεμάτη συναίσθημα. Κυρίες και κύριοι, το Οσκαρικό μας αφιέρωμα δε θα μπορούσε να έχει καλύτερο εναρκτήριο λάκτισμα από το «Breakfast At Tiffany’s»!

Η Holly Golightly (Audrey Hepburn) είναι μία νεαρή κοσμική που κρατά συντροφιά σε εύπορους άντρες – με το αζημίωτο. Είναι αυθόρμητη, ποσώς την ενδιαφέρει η άποψη του κόσμου γι’ αυτήν, ζει με την ανώνυμη γάτα της σ’ ένα μικρό διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη και πάντα νιώθει καλύτερα με μία απλή βόλτα στο κοσμηματοπωλείο Tiffany’s, μια που όπως υποστηρίζει «τι κακό μπορεί να συμβεί στο Tiffany’s;». Μέχρι που ένα πρωί θα την χτυπήσει το κουδούνι ο Paul Varjack (George Peppard), ένας νεαρός συγγραφέας κι από εδώ και στο εξής ο νέος της γείτονας. Ο ένας ιντριγκάρει τον άλλον από την πρώτη στιγμή, με αποτέλεσμα να ξεκινάει μία ιδιαίτερη φιλία ανάμεσά τους. Μόνο που ο Paul βλέπει πράγματα στη Holly που ακόμη κι η ίδια αγνοεί για τον εαυτό της, με αποτέλεσμα όσο περνά ο καιρός ο Paul να την ερωτεύεται. Άραγε θα καταφέρει να κάνει τη Holly να καταλάβει πως ίσως τελικά να είναι ο Paul η μεγάλη αλλαγή που ζητά εδώ και καιρό στη ζωή της;

Το «Πρόγευμα Στου Tiffany’s» είναι η κινηματογραφική μεταφορά του ομότιτλου βιβλίου του Truman Capote, με τη διασκευή του σεναρίου να υπογράφει ο George Axelrod («The Seven Year Itch», 1955 και «The Manchurian Candidate», 1962). Η σκηνοθεσία είναι του Blake Edwards («The Pink Panther», 1963 και «The Party», 1968).

Πρόκειται για μία ταινία που τα έχει όλα: χιούμορ, δράμα, συναίσθημα. Τη μία στιγμή γελάς με την εκκεντρικότητα της Holly Και το πόσο εύκολα παρασύρει και τον Paul και παράλληλα σου δημιουργεί μία θλίψη το γεγονός πως όλα αυτά είναι ο τρόπος της Holly για να αντιμετωπίσει τη ζωή. Δεν προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τους άλλους, δεν είναι απατεώνισσα. Είναι απλά ο δικός της τρόπος για να καταφέρει να επιβιώσει, βλέποντας ως μόνη λύση γι’ αυτό το να καταφέρει να παντρευτεί κάποιον πλούσιο, χωρίς όμως και πάλι να εκπέμπει τον αέρα της αριβίστριας – όσο απίθανο κι αν φαίνεται, τα κίνητρά της είναι πιο αγνά.

Κι αν κι αρχικά ο Paul κι η Holly μοιάζουν να έχουν κάποια κοινά, ο Paul είναι εκείνος που αντιλαμβάνεται πρώτος πως πρέπει να αλλάξει η κατάσταση. Και χαροποιεί το θεατή πως δε θέλει να το κάνει μόνος αλλά να έχει και τη Holly στο πλάι του. Έτσι, δημιουργείται ένα γλυκό σασπένς, όπου ο θεατής περιμένει με αγωνία να δει αν και πώς θα καταφέρει το στόχο του ο Paul.

Το 1962 η ταινία ήταν υποψήφια για τα Oscar Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου, Καλύτερης Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, ενώ η Audrey Hepburn ήταν υποψήφια για το Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου. Κι αν κι έφυγε με άδεια χέρια στις εν λόγω κατηγορίες, ο συνθέτης Henry Mancini («The Pink Panther») διόρθωσε κάπως την κατάσταση κερδίζοντας το Oscar Καλύτερης Μουσικής. Ο τρόπος που «έντυσε» μουσικά την ιστορία της Holly απέδωσε καρπούς, ενώ παράλληλα μας χάρισε κι ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια της περιόδου, το «Moon River», το οποίο επίσης βραβεύτηκε με το Oscar Καλύτερου Τραγουδιού.
https://www.youtube.com/watch?v=BOByH_iOn88

Αν και δε μπορεί να περάσει αδιάφορη η γοητευτική και δυναμική παρουσία του George Peppard στο ρόλο του Paul, νομίζω πως όλοι θα συμφωνήσουμε πως το «Breakfast At Tiffany’s» είναι στην ουσία η Audrey Hepburn. Αν κι ο Capote δυσαρεστήθηκε με το γεγονός πως τελικά επελέγη εκείνη αντί για τη Marilyn Monroe Που ήταν η δική του προτίμηση, αποδείχθηκε πως ο ρόλος της γλυκιάς και κομματάκι «τρελής» Holly Golightly ήταν κομμένος και ραμμένος για την Audrey Hepburn.

Προσωπικά δε μπορώ με τίποτα να φανταστώ τη σεξοβόμβα του Hollywood να υποδύεται τη Holly. Αν και υπήρξαν υπόνοιες όταν βγήκε η ταινία πως η Holly ήταν call girl, η Holly παραπέμπει περισσότερο σε Αμερικανίδα γκέισα. Δεν είναι όμως κι η μοιραία γυναίκα, η femme fatale. Είναι απλά ένα κορίτσι που ψάχνει το δρόμο του στη ζωή στη μεγάλη απρόσωπη πόλη. Και για αυτόν το χαρακτήρα είναι λογικό να επιλεχθεί ένα πιο γήινο, πιο προσιτό πρόσωπο.

Και ποια θα μπορούσε να είναι πιο γήινη από την Audrey Hepburn. Διόλου τυχαίο που, εκτός από την υποψηφιότητα για το Oscar Α΄ Γυναικείου Ρόλου, ο ρόλος της Holly Golightly πρόσθεσε στο βιογραφικό της Hepburn άλλον έναν χαρακτηριστικό και απαιτητικό ρόλο μερικά χρόνια μετά τη «Sabrina» και τη Jo Stockton του «Funny Face» (1957).

Τι έχετε να κάνετε εσείς; Απλά αναζητήστε το «Breakfast At Tiffany’s» κι απολαύστε τη συναρπαστική ιστορία της Holly Golightly! Καλή διασκέδαση!

Πρωταγωνιστούν: Audrey Hepburn, George Peppard, Patricia Neal, Buddy Ebsen, Martin Balsam, Alan Reed, Mickey Rooney κ.α.

Για το Oscar Καλύτερης Μουσικής φέτος υποψήφιοι είναι οι:
Thomas Newman, «Bridges OF Spies»
Carter Burwell, «Carol»
Ennio Moricone, «The Hateful Eight»
Jóhann Jóhannsson, «Sicario»
John Williams, «Star Wars: The Force Awakens»

04/02/2016 0 comment

FASHION

Τα 6 ακριβότερα “κοστούμια” στον κινηματογράφο, από τη Ν. Σχοινά

written by Νατάσσα Σχοινά

Όταν το Hollywood αποφασίζει να επενδύσει σε μία παραγωγή του, τα χρήματα, σίγουρα, δεν αποτελούν πρόβλημα. Αγαπημένες ταινίες μικρών και μεγάλων είναι χτισμένες πάνω σε μια πυραμίδα χρυσού, την αξία του οποίου δε μπορείτε να φανταστείτε! Ας δούμε τις 6 ακριβότερες εμφανίσεις…

6. Για τις ανάγκες του ρόλου της ως “Κλεοπάτρα” η Elizabeth Taylor (1963)φορούσε μια περούκα αξίας 16.000$. Τι άλλο θα ταίριαζε σε μία βασίλισσα…

5. Η Audrey Hepburn, ως Ελάιζα Ντούλιτλ, στο «My Fair Lady» το 1964, φόρεσε ένα Ascot φόρεμα αξίας 370.000$ και κατέπληξε τους παρευρισκομένους, αλλά και το κοινό της, με την κομψή φιγούρα της….

4.Απίστευτο κι όμως αληθινό! Το outfit που φορούσε η Dorothy (Judy Garland) στην ταινία «Ο Μάγος του Οζ» (1939) κόστισε συνολικά 1.420.000$ (910.000$ το φόρεμα και 510.000$ τα παπούτσια. Σίγουρα αν μαντεύαμε, αυτό το ποσό δε θα ήταν στις επιλογές μας…

3. Το εντυπωσιακό κόκκινο maxi φόρεμα της Marilyn Monroe στην ταινία «Οι κύριοι προτιμούν τις ξανθιές» (1953) κόστισε 1.200.000$.

2. Πάλι η Marilyn, αλλά αυτή τη φορά με το διάσημο λευκό φόρεμα, στην κλασσική πλέον σκηνή πάνω από τον αεραγωγό, από την ταινία «7 Χρόνια Φαγούρα» (1955) που άγγιξε τα 5.600.000$. Ένα «χρυσό» φόρεμα για μία «χρυσή» παρουσία.

1.Η «καρδιά του ωκεανού» («Heart of the Ocean») χτύπησε τα 17.000.000$ και χρησιμοποιήθηκε στην ταινία «Τιτανικός» (1997) από την Rose (KateWinslet). Ομολογουμένως, πρόκειται για ένα από τα εντυπωσιακότερα κοσμήματα που υπάρχουν!

Για περισσότερες πληροφορίες για τη Νατάσα Σχοινά, πατήστε εδώ

27/10/2014 0 comment

LIFE&STYLE

Style Icon: Audrey Hepburn

written by Ελισαβετ Χατζηγάκη

Η Sabrina, η Holly, η Regina, η πριγκίπισσα Άννα ή μάλλον καλύτερα, ο κύκνος με τα πλούσια καφέ μαλλιά, το ζεστό χαμόγελο και τα μεγάλα απέραντα μάτια…Αυτή ήταν η Audrey Hepburn, μια γυναίκα με ταλέντο, ομορφιά, φινέτσα. Μια γυναίκα που χάρισε συγκλονιστικές ερμηνείες στην μεγάλη οθόνη, αλλά και εντυπωσιακές στιγμές στον σοφιστικέ κόσμο της μόδας εκείνης της εποχής.

Δεν μπορεί, όλες έχουμε δει έστω και μια ταινία της… και ακόμη περισσότερες έχουμε ονειρευτεί να ήμασταν, η ατίθαση Holly που έπαιρνε πρωινό έξω από το επιβλητικό Tiffany’s στην 5η Λεωφόρο ή ακόμη η συνεσταλμένη Sabrina(1954) που μεταμορφώνεται σε γοητευτικό θηλυκό και κατακτά τις καρδιές όχι ενός αλλά δύο πλούσιων bon viveurs.

Η λάμψη της ήταν και θα είναι πάντα δυσεύρετη πλέον στη μεγάλη οθόνη αλλά και εκτός… Καθώς προσωπικότητες όπως της Grace Kelly, Marilyn Monroe, Brigitte Bardot, δεν ξαναεμφανίζονται….

Βλέποντας τις ταινίες της όμως, και ποιος δεν μαγεύεται μόνο από το γεγονός ότι η Audrey υποδύεται κάθε ρόλο με αυθεντικό αυθορμιτισμό, παιδικότητα και ταυτόχρονα βάθος ; Ο οποιοσδήποτε θα παρατηρούσε ότι ήταν μια πραγματική μούσα όλων των couturiers της εποχής, με κορυφαίο τον Givenchy που τη λάτρευε.

Ανέδειξε μια πτυχή της μόδας που μέχρι τώρα κάνεις δεν είχε ανακαλύψει: Η αψεγάδιαστη και αβίαστη κομψότητα με το απλό capri παντελόνι συνδυασμένο μ’ένα γλυκό πουκαμισάκι στα γυρίσματα της ταινίας Roman Holiday(1953) στη Ρώμη…αλλά και τα υπέροχα, εκθαμβωτικά – για την εποχή- σχέδια και φορέματα του Givenchy, κομμάτια που αποθέωναν την τότε «Haute Couture».

Ίσως κάθε ρόλος να την καθόρισε με διαφορετικό τρόπο αλλά την ιστορία της ως style icon, σφράγισε το μικρό μαύρο φόρεμα, οι πολλές σειρές πέρλες, τα στρογγυλά γυαλιά και το ψηλό σινιόν της Holly Golightly.Το little black dress απογειώθηκε, αγαπήθηκε, φορέθηκε και από τότε κατέχει ξεχωριστή θέση στη ντουλάπα κάθε γυναίκας… ποτισμένο με το άρωμα της Coco Chanel και με την ντελικάτη φινέτσα και τους λεκέδες από τον καφέ της Audrey Hepburn στη θρυλική ταινία Breakfast at Tiffany’s(1961).

Στις μέρες μας λοιπόν, είναι εύλογο να θυμόμαστε, που και που γυναίκες που αποκρυστάλλωσαν την έννοια της θηλυκότητας και την αποθέωσαν ως κάτι μαγικό, άπιαστο αλλά ταυτόχρονα τόσο αληθινό, φυσικό, αψεγάδιαστο. Γιατί τότε, οι γυναίκες ήταν πραγματικά θηλυκά, δεν χρειάζονταν τόνους make up για να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση ούτε τις υπερβολές της σημερινής «σαπουνόπερας θηλέων»! Η φινέτσα τους ήταν πηγαία, αληθινή, αυθεντική…

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να γίνουμε λίγο πιο «γυναίκες» γιατί όπως είπε και η Audrey «Η πραγματική ομορφιά μιας γυναίκας κρύβεται στα μάτια της γιατί αυτά είναι η πόρτα της καρδιάς της, το μέρος όπου κατοικεί η αγάπη…..»

30/01/2014 0 comment

ΑΠΟΨΕΙΣ

Αντιγόνη Vs. Λίνα, aka… Ο «πόλεμος» των Hepburn!

written by The K-magazine

Όχι, μην ανησυχείτε, δε θα μιλήσουμε για κωμικοτραγικές καταστάσεις όπως στην ταινία «Ο Πόλεμος των Ρόουζ»! Πρόκειται απλά για τη νέα κόντρα μεταξύ εμού και της αγαπητής Λίνας.
Αυτή τη φορά η κάθε μια μας καλείται να υπερασπιστεί τη δική της αγαπημένη… Hepburn! Η Katharine κι η Audrey, μπορεί να μοιράζονται το ίδιο επώνυμο, όμως δεν τις ενώνει κάποια συγγένεια. Επιπλέον η κάθε μία από αυτές τις δύο καθ’ όλα γοητευτικές κυρίες του Hollywood έχει αφήσει το δικό της ξεχωριστό «στίγμα» στον κινηματογράφο κι η κάθε μία για διαφορετικούς λόγους έγινε style icon! Ας αφήσω, όμως, τη Λίνα να μας πει γιατί δίνει… douze points στη γλυκιά Audrey, την οποία δεν πρόκειται να αρνηθώ πως θαυμάζω!

«Anyone who ever gave you confidence, you owe them a lot.». (από τη Λίνα Γριβογιάννη)

(Audrey Hepburn ως Holly Golightly στο «Breakfast at Tiffany’s»)

Το ξέρω ότι όποιος με δει θα νομίζει ότι έχω αδυναμία στη Marilyn. Δεν είναι ότι έχω κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με την ξανθούλα, είναι η αλήθεια. Αλλά ποτέ δε μπορούσα αυτό το συνεχές νιαούρισμά της και το «γούτσου γούτσου» που έβγαινε από τη φωνή της. Γι’ αυτό και ποτέ με τη Monroe δεν είχαμε ποτέ ιδιαίτερες σχέσεις. Ήμουν πάντα η θαυμάστρια της μελαχρινής Audrey Hepburn, μη βλέπετε τι χρώμα έχουν τα μαλλιά μου! Όταν είδα για πρώτη φορά το «Breakfast at Tiffany’s» λάτρεψα την ταινία, καθώς είναι μία από τις αγαπημένες μου. Ήταν κι η στιγμή που «ερωτεύτηκα» την Audrey!

Ο ρόλος της ως Holly να ήταν εκείνος που με έκανε να την αγαπήσω και να ψάξω μετά να δω κι άλλες ταινίες της, όπως το «Funny Face», τη «Sabrina», το υπέροχο «Roman Holiday» ή το «Paris when it sizzles» – παρεπιπτόντως είναι κάποιες από τις αγαπημένες μου ταινίες! Η Audrey, όμως, ήταν κάτι παραπάνω από μία υπέροχη ηθοποιός. Είχε αυτό το αέρινο στυλ που νόμιζες ότι αιωρούνταν στη γη για να σκορπίζει μαγεία και χαμόγελα!
Αν κι η Katharine Hepburn ήταν μία εξίσου σημαντική ηθοποιός και μία πανέμορφη γυναίκα, πάντα ανάμεσα στις δύο Hepburns προτιμούσα την Audrey. Διότι είχε μια αθωότητα, μία φρεσκάδα και μία γλύκα στο πρόσωπό της και στο βλέμμα της. Αυτό με κάνει να τη ζηλεύω λίγο ενώ παράλληλα τη θαυμάζω, γιατί έχω την αίσθηση πως δε θα μπορέσω ποτέ να καταφέρω να τα αποκτήσω αυτά. Η Katharine, αν κι όμορφη, ήταν τσαμπουκάς και δυναμική σε βαθμό που ένιωθα πάντα ότι χάνει κάτι από τη γυναικεία της υπόσταση – κι αυτό είναι κάτι που νομίζω με ενοχλούσε σ’ εκείνη.

Δείτε μία φωτογραφία της Audrey με το ζεστό, γλυκό και παράλληλα τόσο θηλυκό και παιχνιδιάρικο βλέμμα της. Δε γίνεται να μη σε μαγνητίσει, είναι η γυναίκα που θέλεις να της μοιάσεις. Είναι όμορφη, ειλικρινής και, απ’ ό,τι μας απέδειξε στην πραγματική της ζωή, ένας άνθρωπος που προσπαθούσε να βοηθά και να δίνει στους συνανθρώπους της. Μόνο που δυστυχώς έφυγε γρήγορα…
Η Audrey τα είχε όλα: ομορφιά, μυαλό, ταλέντο, στυλ, καλοσύνη, εξυπνάδα… Κι ήταν ένα από τα καλύτερα και πιο διαχρονικά fashion icons που έζησαν ποτέ! Πολύ θα ήθελα στην επόμενη ζωή μου να γεννηθώ Audrey Hepburn! Αλλά δε μπορούμε να τα έχουμε όλα, όπως ξέρω πως, όσο κι αν προσπαθήσω στην τωρινή μου ζωή, δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρω να της μοιάσω ούτε στο ελάχιστο. Μπορώ, όμως, πάντα να τη θαυμάζω και να περνάω υπέροχα βλέποντας τις ταινίες της – κι αυτό είναι πολύ όμορφο!

«Attractive tomboy has a name: Katharine Hepburn!» (από την Αντιγόνη Αδαμοπούλου)

Την Audrey Hepburn την αγαπώ. Είναι γλυκιά, είναι γοητευτική, έχει sex appeal … Έχει τρελό «πακέτο»! Δε γίνεται να μην την αγαπήσει κανείς! Είναι κάτι στο οποίο αδυνατώ – και κυρίως δεν υπάρχει λόγος – να διαφωνήσω με τη Λίνα. H Katharine Hepburn, όμως, έχει μείνει αξέχαστη όχι μόνο για την επαγγελματική της πορεία, αλλά και για το φλογερό της ταμπεραμέντο. Για το θράσος της, για την ανεξαρτησία της, για την επανάσταση που έκανε κόντρα στην εποχή της. Θα μπορούσε να εξελιχθεί αλλιώς, θα μου πεις; Κόρη σουφραζέτας ήταν!

Είναι ο κύριος λόγος που όταν με ρώτησε η Λίνα ποια από της δύο προτιμώ είπα χωρίς πολλή σκέψη «Katharine και τα μυαλά στα κάγκελα!». Ήταν μία γυναίκα πολύ μπροστά από την εποχή της. Ποια άλλη θα μπορούσε να παίξει την ανεξάρτητη κι επαναστάτρια Joe στις «Μικρές Κυρίες»; Καμία, μόνο αυτή!
Γοητευτική και με μία – φαινομενικά – εύθραυστη φυσιογνωμία, η Katharine Hepburn έβαζε τα γυαλιά στον κοινωνικό της περίγυρο. Είχε ισχυρή αντίληψη κι άποψη για τα πολιτικά δρώμενα της εποχής κι αγωνιζόταν για τις πεποιθήσεις της. Ήταν κάτι παραπάνω από μία όμορφη παρουσία, αποδεικνύεται κι από τα γεγονότα πως ηγήθηκε απεργίας τις χρονιές 1946 και 1947 εναντίον των στούντιο και την εναντίωσή της στον τότε εραστή της κι ηθοποιό Spencer Stacy πως οι ηθοποιοί δεν πρέπει να εμπλέκονται με την πολιτική.

Η Katharine Hepburn αρνούνταν πεισματικά να υποταχθεί στα επιβληθέντα στερεότυπα για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία της εποχής. Μάλιστα την ίδια στιγμή γινόταν style icon. Ήταν από τις πρώτες γυναίκες που τόλμησαν (!) να φορέσουν παντελόνια τη δεκαετία του ’30. Συνήθως κυκλοφορούσε χωρίς makeup. Έπαιζε γκολφ… Πού να τολμούσε γυναίκα εκείνην την περίοδο έστω να διανοηθεί να πιάσει μπαστούνι του γκολφ στα χέρια της;
Τέλος είναι μία γυναίκα που φαίνεται πως έδινε μεγάλη προτεραιότητα στο πάθος για τη ζωή. Δεν το λέω εγώ, αλλά η ίδια με ατάκες όπως «If you obey all the rules, you miss all the fun» και «I never realized until lately that women were supposed to be the inferior sex». Κάθε της προσωπικό απόφθεγμα είναι γεμάτο από πάθος και – τουλάχιστον για μένα – λειτουργεί καταλυτικά σαν συμβουλή «μη συμβιβάζεσαι ποτέ». Φυσικά αγάπησε με πάθος, η δυναμική των σχέσεών της με τον γνωστό αεροπόρο Howard Hughes και τον ηθοποιό Spencer Tracy είναι ενδεικτική.

Η Λίνα πιστεύει πως όλα τα παραπάνω της στοίχιζαν τη θηλυκότητά της. Μόνο που η Katharine Hepburn είχε ένα μοναδικό τρόπο να εντείνει τη θηλυκότητά της με αυτά ακριβώς τα «ανατρεπτικά» στοιχεία του χαρακτήρα της. Άλλωστε ως γνωστός… οι σωστοί οι άντρες θέλουν τη γυναίκα με λίγο θράσος!
Είναι αντράκι, έχει εκείνη τη σπίθα στο μάτι… πώς να μην την έχω ψηλά;;;

01/11/2013 0 comment

FASHION

Ό, τι καλύτερο έχει ειπωθεί για την μόδα!

written by The K-magazine

Η μόδα είναι η τέχνη μέσα στην οποία ζούμε καθημερινά, είναι η ζωντανή δημιουργία που αποτελεί κομμάτι του εαυτού μας ακόμα και αν είμαστε από εκείνους που δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στο τι θα φορέσουν. Το κάθε ρούχο που επιλέγουμε να βάλουμε μας δίνει άνεση και αίγλη. Με αυτή τη σκέψη στο μυαλό συγκεντρώσαμε διάφορες εμπνευσμένες και συχνά ποιητικά όμορφες φράσεις από τους δημιουργούς της μόδας και του στυλ.

« Να περπατάτε σαν να έχετε τρεις άνδρες πίσω σας, να σας ακολουθούν». – Oscar de la Renta
« Δώστε σε ένα κορίτσι το σωστό ζευγάρι παπούτσια και ότι μπορεί να κατακτήσει τον κόσμο.»- Marilyn Monroe
« Για να είναι κάποιος αναντικατάστατος πρέπει πάντα να είναι διαφορετικός.» – Coco Chanel
«Η μόδα ξεθωριάζει, το στυλ είναι αιώνιο». – Yves Saint Laurent

«Η κομψότητα είναι η μόνη ομορφιά που δεν χάνεται ποτέ». – Audrey Hepburn
« Η μόδα δεν είναι κάτι που υπάρχει μόνο στα φορέματα. Η μόδα είναι στον ουρανό , στο δρόμο , η μόδα έχει να κάνει με τις ιδέες , τον τρόπο που ζούμε.» – Coco Chanel
«Αν δεν μπορείς να είσαι καλύτερη από την ανταγωνίστρια σου, απλά ντύσου καλύτερα».- Anna Wintour
« Η μοντέρνα γυναίκα φοράει τα ρούχα. Δεν τη φορούν τα ρούχα!» – Mary Quant
« Η διαφορά μεταξύ του στυλ και της μόδας είναι η ποιότητα.» – Giorgio Armani

« Να μην είσαστε θύμα της μόδας. Μην κάνετε τη μόδα δική σας , αλλά αποφασίσετε εσείς τι είστε, τι θέλετε να εκφράσετε με τον τρόπο που ντύνεστε και τον τρόπο που ζείτε.» – Gianni Versace
«Ένα κορίτσι πρέπει να είναι δύο πράγματα : Αριστοκρατικό και υπέροχο. » – Coco Chanel
« Όταν σχεδιάζω και αναρωτιέμαι ποιο είναι το νόημα, σκέφτομαι κάποιον που έχει μια κακή στιγμή στη ζωή του. Ίσως να είναι λυπημένος και όταν ξυπνήσει και φορέσει κάτι που έχω φτιάξει αυτό τον κάνει να αισθανθεί λίγο καλύτερα. Έτσι, με αυτή την έννοια , η μόδα είναι μια μικρή βοήθεια στη ζωή ενός ατόμου. Αλλά μόνο για λίγο.»- Miuccia Prada
«Το στυλ είναι ένας τρόπος να πεις ποιος είσαι , χωρίς να χρειάζεται να μιλήσεις.» – Rachel Zoe
«Μόδα θα πρέπει να είναι μια μορφή της φυγής , και όχι μια μορφή φυλάκισης.» – Alexander McQueen
« Περίπου τα μισά από τα σχέδια μου είναι ελεγχόμενη φαντασία , το 15% είναι απόλυτη τρέλα και το υπόλοιπο είναι ψωμί και βούτυρο ». – Manolo Blahnik

« Η ομορφιά μιας γυναίκας δεν είναι τα ρούχα που φοράει , ο αριθμός των κιλών της ή ο τρόπος που χτενίζει τα μαλλιά της. Η ομορφιά μιας γυναίκας φαίνεται στα μάτια της , γιατί αυτή είναι η πύλη προς την καρδιά της, ο τόπος όπου η αγάπη κατοικεί . Η αληθινή ομορφιά μιας γυναίκας αντανακλάται στην ψυχή της. Είναι η φροντίδα που δίνει την αγάπη της, το πάθος που δείχνει και μεγαλώνει μόνο με το πέρασμα των ετών.» – Audrey Hepburn
« Η μόνη πραγματική κομψότητα είναι στο μυαλό. Εάν το έχετε, όλα τα υπόλοιπα προέρχονται πραγματικά από αυτό » – Diana Vreeland

«Δεν σχεδιάζω ρούχα. Σχεδιάζω όνειρα». – Ralph Lauren
« Στυλ είναι να ξέρεις ποιος είσαι , τι θέλεις να πεις , και να μην δίνεις δεκάρα ». – Orson Welles
« Με τα χρόνια έχω μάθει ότι αυτό που είναι σημαντικό σε ένα φόρεμα είναι η γυναίκα που το φοράει.» – Yves Saint Laurent
«Το φόρεμα της γυναίκας θα πρέπει να είναι σαν ένα αγκαθωτό σύρμα περίφραξης :Να εξυπηρετεί το σκοπό του χωρίς να εμποδίζει τη θέα » – Σοφία Λόρεν
« Η μόδα είναι άμεση γλώσσα» . Miuccia Prada
« Η ομορφιά είναι δύναμη , ένα χαμόγελο είναι το σπαθί της ». Charles Reade

Εσείς συμφωνείτε; Ποια είναι η αληθινή ομορφιά μιας γυναίκας;

16/10/2013 0 comment

FASHION

Fashion Items: Από το χθές στο σήμερα! (Part II)

written by Ελισαβετ Χατζηγάκη

Σε αυτό το δεύτερο μέρος συνεχίζεται η αναδρομή στο παρελθόν, συγκρίνοντας όμως αυτά τα διαχρονικά κομμάτια με την σύγχρονη εκδοχή τους, από τους διάσημους οίκους μόδας!

Givenchy: Audrey Hepburn Couture

Αναμφίβολα, το πάθος κάθε φωτογράφου, περιουδικού, στυλίστα είναι να «ανακατασκευάσει» όσο πιο πιστά γίνεται, το υπέροχο, παραμυθένιο εκείνο στιγμιότυπο, από την ταινία Breakfast at Tiffany’s. Η απαστράπτουσα Audrey Hepburn ή διαφορετικά «μελαγχρινός κύκνος», να χαζεύει, ονειροπολώντας την πελώρια και επιβλητική βιτρίνα του Tiffany’s & Co φορώντας την ονειρεμένη δημιουργία του οίκου Givenchy.

Ναί, ομολογώ πως ο οίκος Givenchy σφράγισε μία ολόκληρη εποχή και αυτό γιατί ανύψωσε και απογείωσε τη θηλυκότητα και τη γυναικεία φινέτσα. Εντάξει, χωρίς αμφιβολία, έπαιξε ρόλο και η μούσα του οίκου, Audrey Hepburn. Ενας οίκος, για τον οποίο δεν θα αναφερθώ σε κάποιο διαχρονικό fashion item αλλά θα επικεντρωθώ στη μοναδική κίνηση και γραμμή που έχει παραμείνει αναλείωτη στις δημιουργίες, μέχρι σήμερα….Ας ρίξουμε μία «προσεκτική» ματιά λοιπόν….

Ο οίκος Givenchy ΤΟΤΕ

Ο οίκος Givenchy ΣΗΜΕΡΑ

Louis Vuitton: Speed-y up

Οι τσάντες και τα αξεσουάρ Louis Vuitton είναι σύμβολα του «απόλυτου» στυλ. Άφθαρτα μέσα στο χρόνο, φορεμένα με διαφορετικούς τρόπους αλλά πάντα γεμάτα άποψη που «χαρίζει» εδώ και χρόνια στη γυναίκα που τα επιλέγει. Η Louis Vuitton Speedy, είναι μία απ’αυτές τις τσάντες που και να ήθελε κανείς να αγνοήσει, δεν μπορεί, καθώς έχει γίνει η πιο πολυφορεμένη και αγαπημένη τσάντα του γυναικείου πληθυσμού.
Η διαχρονικότητά της έγκειται στο γεγονός ότι το πρώτο, πρώτο σχέδιο που βγήκε επιλέγεται περισσότερο από κάθε άλλο. Ωστόσο, η Speedy, έχει «ανανεωθεί» πλήρως, καθώς πλέον το διαχρονικό αυτό μοντέλο, εκμοντερνίστηκε. Την βρίσκουμε με neon, έντονα γράμματα σε φούξια και πορτοκαλί, με περίεργα μοτίβα, με ένα γενικό «lifting» δηλαδή Speedy, όλο κεντήματα από πούλιες. Παρόλες τις αλλαγές είναι ένα fashion item που ξέρει πως να «επιβιώνει» στο πέρασμα του χρόνου και λατρεύεται όλο και περισσότερο.

Η Speedy του ΤΟΤΕ

Μεταξύ πολλών άλλων, αγαπημένη «fan» της Speedy, η Audrey Hepburn

Η Speedy του ΣΗΜΕΡΑ

Balenciaga: Bridal Finesse

Ο Ισπανός Cristóbal Balenciaga, ήταν ταγμένος «υπηρέτης» της μόδας και της υψηλής ραπτικής. Λεπτή φινέτσα, ιδιαίτερη αισθητική, οι δημιουργίες του στις δεκαετίες του ‘20, ‘30, ‘40, ‘50 λατρεύτηκαν από το γυναικείο κοινό και όχι τυχαία. Γραμμές στενές που τόνιζαν τις καμπύλες, φορέματα και σύνολα από δαντέλα, περίτεχνοι διακριτικοί φιόγκοι και στυλάτα καπέλα με elegant βέλο ασορτί με δερμάτινα γάντια. Ο Balenciaga, θα έλεγε κανείς με απόλυτη σιγουριά ότι επαναπροσδιόρισε τη γυναικεία κομψότητα.
Δικαιολογημένα λοιπόν η, αφοπλιστικά όμορφη Grace Kelly, επέλεξε τον Cristóbal Balenciaga για την δημιουργία του νυφικού της που θα την έκανε πριγκίπισσα για μία ζωή. Η διαχρονικότητα που θα παρατηρήσει κανείς στις δημιουργίες του οίκου, ωφείλεται σε αυτό το one & only νυφικό της Grace, με λεπτή δαντέλα που «σφράγισε» για πάντα την ιστορία της μόδας.

Ο οίκος Balenciaga ΤΟΤΕ

Ο οίκος Balenciaga ΣΗΜΕΡΑ

«Balenciaga Bridal Finesse» ΤΟΤΕ & ΣΗΜΕΡΑ

Όπως μπορείτε να δείτε, πολλά έχουν αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα…

Καταλήγοντας, νομίζω πως το ταξίδι στο χρόνο ήταν μαγικό…όπως άλλωστε ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι και ο χώρος της μόδας. Με ανεξάντλητη φαντασία, ο κάθε οίκος, φροντίζει να διασφαλίζει το «διαχρονικό», αναβιώνοντας μύθους του παρελθόντος και να το εμπλουτίζει με το «νέο» και το «σύγχρονο». Και εγώ με αμείωτο το ενδιαφέρον, παρακολουθώ το «καινούργιο» και το «μοντέρνο», μα πότε δεν ξεχνώ το «παλιό» και «διαχρονικό»….
Όσο για εσάς που μπορεί να μην έχετε κάτι από αυτά τα θρυλικά fashion items στην ντουλάπα σας, να θυμάστε πάντα, ότι η μόδα είναι παιχνίδι θαυμασμού του «ωραίου» και του «καλαίσθητου», αν και πολλές φορές «άπιαστου».

18/07/2013 0 comment

ART & CULTURE

Audrey Hepburn: Μια κομψή κυρία στους δρόμους της Ιταλίας

written by Αλεξάνδρα Σκαράκη

Η φινετσάτη Audrey Hepburn , ακόμα και σε προσωπικές της στιγμές , μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κατάφερνε να εντυπωσιάσει με τις στυλιστικές της επιλογές. Από υπαίθριες καφετέριες, βόλτες με σπορ αμάξια και επισκέψεις σε ρωμαϊκά μνημεία φορώντας κλασσικά outfits, η δημοφιλής ηθοποιός -είδωλο της μόδας, συνεχίζει να μας εμπνέει στο προσωπικό μας στυλ.

1. Η Audrey Hepburn το 1962 με τους Anthony Perkins και Dino De Laurentiis κατά τη διάρκεια μιας πτήσης στην Ταορμίνα, πόλη της Σικελίας.

2. Το 1955 σε μια καφετέρια της Piazza Navona στη Ρώμη, κρατώντας πάντα τις διάσημες τσάντες της σε σχήμα καλαθιού.

3. Η Hepburn μαζί με τον πρώτο της σύζυγο Mel Ferrer και τον Mr.Famous, το αγαπημένο της Yorkie σκυλάκι, δίπλα σε μια Alfa Romeo, το 1960 στην Piazza Guglielmo Marconi της Ρώμης.

4. Η ηθοποιός αναχωρεί από το αεροδρόμιο Ciampino της Ρώμης, στις 16 Ιουνίου του 1958.

5. Η Audrey και ο Mr. Yorkie φεύγουν από το ξενοδοχείο Hassler στην Piazza Trinità dei Monti, το 1960.

Για περισσότερες φωτογραφίες επισκεφτείτε το http://www.vanityfair.com

25/04/2013 0 comment

ART & CULTURE

All about Audrey

written by The K-magazine

Η Audrey Hepburn δεν ήταν απλά μία ηθοποιός… Ήταν ένα είδωλο!
Ήταν ένα πλάσμα που δεν φαινόταν να ακουμπά στη γη και να ανήκει σε αυτό τον κόσμο και όλα επάνω της «το φώναζαν», από τη μορφή της μέχρι τη φωνή της, το περπάτημα της μέχρι το χαμόγελο της. Η μούσα του Givenchy, τυλιγμένη σε μετάξι σαν οπτασία και λεπτή για να τραπεί σε φυγή, με λευκά γάντια στα χέρια τεντωμένα πάνω από το κεφάλι της. Αυτή η μούσα του Funny Face, το 1957 τραβηγμένη από τον φωτογράφο Richard Avedon και για το Harper ‘s Bazaar με την επιμέλεια της ιστορικής συντάκτριας του, Diana Vreeland.

Ο γιος της, Sean Hepburn Ferrer, λέει ότι μεγάλωσε στο ελβετικό χωριό του Tolochenaz τη δεκαετία του ’60, και πως δεν είχε καμία ιδέα για τη φήμη της μητέρας του. Η ίδια είχε σταματήσει να κάνει ταινίες για ένα χρονικό διάστημα. «Ήμουν 14», λέει, «όταν είδα τελικά τις ταινίες της. Βρήκαμε ένα παλιό 16-χιλιοστών φιλμ προβολής στη σοφίτα, ήταν συσκευασμένα σε ένα σεντόνι και παρακολούθησα ρόλους που της είχαν δοθεί από την Paramount. Τότε ήταν που είδα για πρώτη φορά το Funny Face. Επίσης, ήμουν βαθιά συγκινημένος από ιστορία της μοναχής, διότι ήταν η πρώτη φορά που είδα τη μητέρα μου σε κάτι άλλο εκτός από μια ρομαντική κωμωδία.»

Από τον γάμο της με τον ιταλό ψυχίατρο Andrea Dotti, απέκτησε τον δεύτερο γιο της, Luca Dotti, το 1970. Όπως ο Sean, έτσι και ο Luca ποτέ του δεν θεωρούσε την μητέρα του σταρ του Χόλυγουντ. «Μέχρι το τέλος και για όλη της τη ζωή στο σπίτι με μας, δεν ήταν ποτέ η «Audrey Hepburn, ήταν η «Mama ». Μόνο αργότερα μάθαμε για όλη την αγάπη και το θαυμασμό, τη ζωή και την καριέρα της και για το τι ήταν σε θέση να εμπνεύσει.»

Όταν οι Dotti ζούσαν στη Ρώμη, ήταν μία κανονική οικογένεια…. Η Hepburn πήγαινε με τα αγόρια για περίπατο. «Κατά κάποιο τρόπο ήταν ανακουφισμένη που Χόλυγουντ ήταν μέρος του παρελθόντος της», λέει ο Luca, του οποίου το βιβλίο για τη μητέρα του, «Η Audrey στη Ρώμη», θα δημοσιεύει την άνοιξη. «Η ζωή της ήταν το να είναι μητέρα πλήρους απασχόλησης. Η οικογένεια ήταν το κέντρο της πραγματικής της «επιτυχίας».

Αν και η σιλουέτα της έδειχνε ότι η ίδια μπορεί να μην έτρωγε μπουκιά, στη πραγματικότητα γινόταν ακριβώς το αντίθετο. « Το φαγητό ήταν πάντα σημαντικό, ήταν ο λόγος για να καθίσει μαζί μας και να ακούσει τις ιστορίες μας,» θυμάται ο Luca. «Αγαπούσε ακριβώς αυτό – να ακούσει, σαν η δική της ζωή να μην είχε καμία σημασία. Η μαγειρική και οι συνταγές ήταν μία άλλη της αγάπη και τις μοιραζόταν με τους φίλους της, ήταν μέρος της νίκης της να είναι σε θέση να έχει μια ιδιωτική ζωή.» Αν και η ηθοποιός γεννήθηκε στις Βρυξέλλες και μεγάλωσε στην Ολλανδία, η όρεξή για το φαγητό της ήταν σαφώς Ιταλική. «Η μαμά είχε τρία αγαπημένα πιάτα: ζυμαρικά, ζυμαρικά, και τα ζυμαρικά».
Η Hepburn και ο Dotti χώρισαν το 1982, με τον επόμενο σύντροφό της, Wolders δεν παντρεύτηκε ποτέ. Γνωρίστηκαν τυχαία σε ένα πάρτι όταν είχε φύγει από τη Ρώμη και είχε επιστρέψει στο Beverly Hills. Με τον Wolders πέρασε μερικές από τις πιο ευτυχισμένες ημέρες της ζωής της, ειρηνικά στον κήπο της στην Ελβετία, όπου μετακόμισε και εκείνος το 1985 για ζήσει μαζί της.

Το 1988, ζήτησε να γίνει Διεθνής Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της UNICEF. Όπως εξήγησε στην αίτησή της, ποτέ δεν ξέχασε τις στερήσεις του πολέμου που εκείνη και η οικογένειά της είχαν υποστεί στην Ολλανδία, μετά τη γερμανική εισβολή. Ήταν μια θέση που ταίριαζε τέλεια στο μητρικό ένστικτο της. «Αυτό είναι για μένα ένα τεράστιο προνόμιο και μια απάντηση στην επιθυμία μου να βοηθήσω τα παιδιά με όποιο τρόπο μπορώ», είχε γράψει.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων τεσσάρων ετών, η Audrey, η οποία συνοδευόταν πάντα από τον Wolders, ταξίδεψε σε απομακρυσμένες γωνιές της Ασίας, της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, της Αφρικής και γενικά όπου υπήρχαν θύματα της πείνας, των ασθενειών, και του πόλεμου. «Η καριέρα της μπορεί να χωριστεί σε δύο κεφάλαια,» έγραψε το 1993 η φίλης της Leslie Caron. « Στο πρώτο μέρος έλαβε όλη τη δόξα που είχε ευχηθεί, και στο δεύτερο μέρος έδωσε πίσω, ό, τι είχε λάβει.»

Πριν από το θάνατό της από καρκίνο του παχέος εντέρου το 1993, η Audrey είχε μείνει μακριά από το Χόλυγουντ. Όμως, τον Ιανουάριο του 1989, εμφανίστηκε στη Νέα Υόρκη για να παρουσιάσει τον αγαπητό φίλο της, Richard Avedon, κατά τη βράβευσή του από το Συμβούλιο των Σχεδιαστών Μόδας της Αμερικής. «Για τον Richard,» είπε στο ακροατήριο, «ευτυχώς έχω ταλαντευθεί μέσα σε κούνιες, σε σύννεφα ατμού, ήμουν βρεγμένη στη βροχή, κατέβηκα ατελείωτες σκάλες…. Μόνο ο Richard ήταν σε θέση να ρίξει την έμφυτη μου συνείδηση μπροστά από την κάμερα. Είναι η γλύκα του; Είναι η αίσθηση της διασκέδασης που έχει;»

Ο Avedon αργότερα σε αντάλλαγμα της φιλοφρόνησης είπε: «Είμαι, και θα είμαι για πάντα, εκστασιασμένος από το δώρο της Audrey Hepburn στη φωτογραφική μηχανή μου …. δεν μπορώ να την ανυψώσω σε μεγαλύτερο βάθρο. Είναι ήδη εκεί. Μπορώ μόνο να την καταγράψω, δεν μπορώ να την ερμηνεύσω. Δεν υπάρχει καμία εξέλιξη πέρα από ποιος ήταν …. Έχει επιτευχθεί το απόλυτο πορτρέτο της.»

11/02/2013 0 comment

ΘΕΑΤΡΟ

Το Breakfast at Tiffany’s στο Broadway

written by Αλεξάνδρα Σκαράκη

Οι παραγωγοί ανακοίνωσαν την περασμένη Τετάρτη τη μεταφορά της διάσημης ταινίας του 1961 και κλασσικής νουβέλας του Truman Capote από το 1958, Breakfast at Tiffany’s, στη σκηνή του θεάτρου Shubert στη Νέα Υόρκη. Οι παραστάσεις αναμένονται να ξεκινήσουν το Φεβρουάριο του 2013, ενώ τη σκηνοθεσία της παγκόσμιας πρεμιέρας θα αναλάβει ο Sean Mathias.

Το ρόλο της θρυλικής Holly Golightly πρόκειται να υποδυθεί η Emilia Clarke, γνωστή από την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά του HBO, ‘Game Of Thrones’. Το σενάριο θα γράψει ο βραβευμένος με Pulitzer-prize και Tony award, Richard Greenberg. Ενώ η μουσική της ταινίας, πέρα από το μαύρο φόρεμα της Audrey Hepburn, έχει μείνει στην ιστορία, το ‘Breakfast at Tiffany’s’ του Broadway δεν θεωρείται μιούζικαλ, όπως το φίλμ, αλλά ως θεατρικό έργο.

‘Σκοπός αυτής της μεταφοράς στη θεατρική σκηνή είναι να παρουσιαστεί η αρχική εκδοχή της ιστορίας μέσα από τη νουβέλα του Capote. Η ιστορία διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, η στιλιστικά κομψή και ρομαντική διάθεση συνεχίζει να επικρατεί αλλά με πιο σκληρούς και ειλικρινείς διαλόγους απ’οτι θυμόσαστε’ δηλώνει ο Greenberg.

Προσπάθειες για τη μεταφορά του Breakfast at Tiffany’s επί σκηνής, πραγματοποιήθηκαν για πρώτη φορά το 1966, όμως η παραγωγή αναβλήθηκε πολύ σύντομα πριν γίνει η επίσημη πρεμιέρα στο κοινό, με σκοπό να αποτελέσει μία από τις πιο διάσημες αποτυχίες στην ιστορία του Hollywood.
Απολαύστε ένα από τα ωραιότερα τραγούδια ταινίας από το Χόλυγουντ….Moon River!

Πηγή: http://news.yahoo.com

13/10/2012 0 comment