ασθένεια

Είναι το παρεάκι μας, μας κάνει να αισθανόμαστε καλά ακόμη κι όταν νιώθουμε βαλτωμένοι και μας αγαπάει χωρίς να περιμένει τίποτα παραπάνω από λίγη φροντίδα και μερικά χάδια. Όπως όλοι μας όμως, έτσι κι ο αγαπημένος μας σκυλάκος ή η γάτα μας μεγαλώνει. Αν και πλέον ζούνε περισσότερα χρόνια συγκριτικά με το παρελθόν χάρη στη εξέλιξη της κτηνιατρικής, οι σκύλοι κι οι γάτες μπορούν να εμφανίσουν ενόσω γερνούν συμπτώματα παρόμοια με εκείνα της άνοιας. Οι κτηνίατροι χαρακτηρίζουν την πάθηση ως σύνδρομο γνωστικής δυσλειτουργίας.

               Όπως συμβαίνει και στον άνθρωπο σε περιπτώσεις άνοιας κι Alzheimer, δημιουργούνται στον εγκέφαλο του σκύλου και της γάτας πλάκες αμυλοειδείς πλάκες, οι οποίες σταδιακά δυσχεραίνουν την εγκεφαλική λειτουργία. Έτσι το ζώο παρουσιάζει τα εξής συμπτώματα:

• Αποπροσανατολισμός
• Άγχος ή ανησυχία
• Εκνευρισμός
• Μειωμένη διάθεση για παιχνίδι
• Συνεχές γλύψιμο
• Παράλειψη συνηθειών, όπως γνωστών διαδρομών στη βόλτα ή κανόνων διαβίωσης στο σπίτι
• Δυσκολία στο να μάθει νέες λειτουργίες
• Ακράτεια ούρων ή κοπράνων
• Μειωμένη όρεξη
• Διαταραχή ύπνου (ξυπνάει τη νύχτα, κοιμάται τη μέρα)

Παρ’ όλο που ακόμη οι ειδικοί δεν έχουν καταλήξει σε κάποια συγκεκριμένα αίτια που μπορούν να προκαλέσουν το σύνδρομο αυτό, δεν αποκλείουν πιθανή γενετική προδιάθεση.

Εφόσον παρατηρήσουμε ένα ή περισσότερα από τα συμπτώματα, ενημερώνουμε τον κτηνίατρο δίνοντάς του το ιατρικό ιστορικό του ζώου (αν και συνήθως αυτό ήδη βρίσκεται στη διάθεσή του υπό την προϋπόθεση πως αυτός είναι εξαρχής ο κτηνίατρός του ζώου) και μία εικόνα της συνολικής συμπεριφοράς του στο παρελθόν αλλά και τις πιθανές μεταβολές που εμφανίστηκαν. Οι εξετάσεις (αιματολογικά, υπέρηχοι κι ίσως ακτινογραφίες) είναι εκείνες που θα συμβάλλουν στο να καθορίσει ο γιατρός αν πρόκειται για ένα σωματικό νόσημα ή για εγκεφαλική δυσλειτουργία, ώστε να δώσει και τις απαραίτητες οδηγίες φροντίδας κι αντιμετώπισης. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν μία φαρμακευτική αγωγή σε συνδυασμό με μία ισορροπημένη διατροφή, αλλά και μία σειρά ασκήσεων που εστιάζουν στη διατήρηση της νοητικής εγρήγορσης. Από εκεί κι ύστερα θα ακολουθήσει ένα πρόγραμμα επανεξετάσεων ώστε ο κτηνίατρος να παρακολουθήσει την πρόοδο της υγείας του ζώου μας.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως ο σκύλος μας ή η γάτα μας δε μιλάει, δυστυχώς, ώστε να μας δώσει να καταλάβουμε τι συμβαίνει κι άρα βασίζεται σ’ εμάς για να υποψιαστούμε, αν όχι να αντιληφθούμε πως χρειάζεται τη βοήθειά μας. Ακόμη πιο σημαντικό, όμως, είναι να έχουμε κατά νου πως τώρα που μεγαλώνει έχει ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη τη φροντίδα μας και, κυρίως την αγάπη μας.

Τα βότανα ήταν ο προπομπός των σημερινών φαρμάκων όπως τα γνωρίζουμε. Οι ιδιότητές τους ήταν και συνεχίζουν να είναι θαυματουργές, γι’ αυτό και συχνά αποτελούν τη βάση για τη δημιουργία των σημερινών χημικών φαρμάκων. Από το Γαληνό και τον Ιπποκράτη που χρησιμοποιούσαν το καρύδι και την ιτιά για να παρασκευάσουν αναλγητικά φάρμακα, μέχρι και τους Καπουτσίνους στην Ιταλία που χρησιμοποιούσαν τη belladonna για να αντιμετωπίσουν τις λοιμώξεις και τον πυρετό, τα βότανα αποτελούσαν την πάγια και πιο αποτελεσματική θεραπεία πολλών παθήσεων.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής επιβαρύνει σημαντικά την υγεία του εντέρου μας και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση παθήσεων που μπορούν να αποδειχθούν επικίνδυνες για τον οργανισμό. Πώς, όμως, μπορούν τα βότανα να βοηθήσουν τις νόσους του εντέρου και όχι μόνο;

Για να απαλύνετε τα συμπτώματα του μετεωρισμού προτείνεται η κατανάλωση ροφήματος με βάση το δεντρολίβανο. Ο κόλιανδρος έχει αποδειχθεί ότι βοηθά στην πρόληψη αλλά και την αντιμετώπιση της δυσπεψίας, ενώ το ψύλλιο είναι αποτελεσματικό κατά της δυσκοιλιότητας και των προβλημάτων του εντέρου.

Για να αντιμετωπίσετε σπυράκια και στίγματα στο πρόσωπο και στο σώμα μπορείτε να εφαρμόσετε ένα μείγμα με αλεύρι, νερό και ζάχαρη. Το μείγμα αυτό καταπολεμά τα μικρόβια και δημιουργεί ένα εχθρικό γι’ αυτά περιβάλλον.

Τι θα πρέπει να προσέχει ένα υπερτασικός στη χρήση των βοτάνων;

Οι υπερτασικοί μπορούν να καταναλώνουν μόνο βότανα που διευκολύνουν την ούρηση και χαλαρώνουν το σώμα ώστε να μειωθεί η υπέρταση. Γενικότερα, συνιστάται η κατανάλωση διουρητικών βοτάνων. Απαγορεύεται η κατανάλωση φασκόμηλου και γλυκόριζας, διότι προκαλούν κατακράτηση νατρίου.

Ας δούμε τη δράση κάποιων από τα πιο δημοφιλή βότανα:

Βάλσαμο (το βάλσαμο απαντάται σε μεγάλες ποσότητες στην Πελοπόννησο. Δρα αποτελεσματικά κατά της κατάθλιψης και των συμπτωμάτων θλίψης και στενοχώριας, ενώ λειτουργεί και ως επουλωτικό αν χρησιμοποιήσετε το λαδάκι του.)

Δεντρολίβανο (τα αιθέρια έλαια δεντρολίβανου εφαρμόζονται τοπικά για την τριχόπτωση και για το ευερέθιστο έντερο  και τη διάρροια ως αφέψημα)

Αγριοράδικο (το αγριοράδικο βελτιώνει τη διαδικασία της πέψης, βοηθά στην αποτοξίνωση του οργανισμού καθώς καθαρίζει τη χολή και το συκώτι)

Λυγαριά (η λυγαριά εξισορροπεί τις ορμόνες της γυναίκας και βοηθά στην καταπολέμηση της δυσμηνόρροιας)

Δίκταμο (το δίκταμο είναι γνωστό για τις ευεργετικές του ιδιότητες στη σεξουαλική συμπεριφορά. Τονώνει την ερωτική διάθεση, αλλά ταυτόχρονα, χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση δερματικών παθήσεων και οιδημάτων.)

Ο φλοιός της ιτιάς χρησιμοποιούνταν ως αναλγητικό και αντιπυρετικό, ενώ ο Γαληνός αντιμετώπιζε την αμυγδαλίτιδα και το οίδημα με την κατανάλωση χυμού από πράσινο καρύδι.

Στην αρχαιότητα χρησιμοποιούσαν συχνά τα βότανα ως η μόνη διαθέσιμη θεραπευτική αγωγή. Μάλιστα, έχουν γίνει αναφορές για «εργοστάσιο» που παρασκεύαζε αναλγητικές αλοιφές για δερματική χρήση στην εποχή του Παυσανία.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η σωστή χρήση των βοτάνων γίνεται πάντα με ιατρική συμβουλή. Ειδικά, στα παιδιά απαιτείται κάθε φορά η συμβουλή του γιατρού πριν από κάθε χρήση. Τα βότανα αποτελούν μία φυσική λύση σε κάποιες διαταραχές υγείας, όμως πρέπει να δίνονται πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού.

Πηγή:  Υγεία πάνω απ’ όλα του Αnt1

Η έρευνα από τη Δανία εξέτασε περισσότερα από 21.000 ζευγάρια που επέλεξαν την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, και οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι γυναίκες που δεν απέκτησαν παιδί είχαν 4 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν πρόωρα σε σχέση με μητέρες.

Οι ‘πολέμιοι’ τονίζουν ότι ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου ήταν χαμηλός με μόνο 316 ανθρώπους συνολικά να πεθαίνουν κατά τη διάρκεια των 11 ετών που διήρκεσε η έρευνα.

Οι ερευνητές υπέδειξαν επίσης ότι η έρευνά τους υποδεικνύει σχέση μεταξύ της ατεκνίας και του πρόωρου θανάτου και όχι αιτιατή σχέση. Όπως σημειώνουν, η σχέση δεν είναι συνώνυμη με την αιτία. Τα ευρήματα αποδεικνύουν ότι η θνησιμότητα είναι υψηλότερη σε όσους δεν έχουν παιδιά.

Οι ερευνητές στήριξαν τα ευρήματά τους σε στοιχεία που αποκτήθηκαν από αρχεία πληθυσμού στη Δανία σχετικά με γεννήσεις, θανάτους και αγωγές για υπογονιμότητα από το 1994 έως το 2005. Κατά τη διάρκεια αυτή, 21.276 ζευγάρια χωρίς παιδιά εγγράφηκαν για αγωγή υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, 15.149 παιδιά γεννήθηκαν και συνολικά πέθαναν 96 γυναίκες και 220 άντρες.
Μετά την ανάλυση, τα ευρήματα υπέδειξαν ότι το να είναι κάποιος γονέας μείωνε τον κίνδυνο πρόωρης θνησιμότητας, ιδιαίτερα μεταξύ των γυναικών.

Οι γυναίκες που δεν είχαν παιδιά είχαν τετραπλάσιες πιθανότητες πρόωρου θανάτου από νόσο του κυκλοφορικού, καρκίνο και ατυχήματα σε σχέση με τις γυναίκες που είχαν γίνει μητέρες, ενώ οι άντρες είχαν διπλάσιες πιθανότητες.

[quote_right]Η κλινική ψυχολόγος Dr Helen Nightingale δήλωσε ότι το να μην έχει κάποιος παιδιά μειώνει τη μάχη που δίνει για τη ζωή.[/quote_right]Η ψυχολόγος Ingrid Collins δήλωσε ότι πρόκειται για πολύ ιδιαίτερη κατάσταση ανθρώπων που προσπαθούν να αποκτήσουν παιδί και τα ευρήματα δεν μπορούν να γενικευτούν σε όλο τον πληθυσμό. Η ειδικός δήλωσε ότι άνθρωποι που υποβάλλονται σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή τείνουν να επιθυμούν βαθιά ένα παιδί και αν δεν πετύχουν μπορεί να εμφανίσουν κατάθλιψη. Μπορεί να είναι αυτή η αιτία παρά η ατεκνία που παίζει ρόλο. Πρόσθεσε ότι είναι περίπλοκο και πολλοί παράγοντες μπορεί να παίζουν ρόλο στα ποσοστά θνησιμότητας. Άνθρωποι με βαθιά πίστη, παντρεμένοι, ανώτερου οικονομικού επιπέδου είναι παράγοντες που μπορούν να βοηθήσουν στο να ζήσει κάποιος περισσότερο.

Όπως δήλωσε, αν πάρουμε ως παράδειγμα τον καρκίνο, η στήριξη της οικογένειας, η εστίαση στα παιδιά και τα εγγόνια και η επιθυμία να δει πώς θα μεγαλώσουν ενισχύει το ψυχικό σθένος για επιβίωση. Πολεμάς για αυτούς, αυτό δείχνει τη δύναμη των σχέσεων.

Πηγή: iatronet.gr