δουλειά

Είναι πολύ λογικό σε μία επιχείρηση ο καθένας να προσπαθεί να γίνει καλύτερος και φυσικά αναπόσταστο κομμάτι της. Πόσο εύκολο, όμως, είναι για τον καθένα μας να δυσκολέψει την κατάσταση επηρεάζοντας όχι μόνο τον ίδιο, αλλά κα το ηθικό των συνεργατών του; Παρακάτω θα δούμε μερικές φράσεις που, αν κάποιος επιθυμεί όντως να συμβάλλει στην ομαλή καθημερινότητα της επαγγελματικής του ζωής, καλύτερα να τις ξανασκεφτεί.

  01 “Δεν είναι η δουλειά μου”. Κάποιες φορές πιθανώς να μας ζητηθεί κάποια στιγμή μία εργασία εκτός του φάσματος αρμοδιοτήτων μας. Με αυτήν την απάντηση, όμως, λέμε έμμεσα πως πολύ απλά δε θέλουμε να κάνουμε αυτό που μας ζητήθηκε και με τη σειρά του κάνει τους συνεργάτες να αντιληφθούν πως κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας. Ως κομμάτι της επιχείρησης, όμως, η δουλειά μας ΕΙΝΑΙ να βοηθάμε όπου είναι αναγκαίο. Είναι προτιμότερο να πούμε πως θα το κάνουμε λίγο αργότερο, αν υπάρχει περιθώριο χρόνου.

02 “Το έχουμε δοκιμάσει”. Εκ των πραγμάτων, σε μία επιχείρηση δεν έχουν όλοι οι εργαζόμενοι “τα ίδια χιλιόμετρα” με εμάς. Επομένως, είναι λογικό να γίνει από κάποιον μία επιχειρηματική πρόταση που πιθανώς στο παρελθόν η υλοποίησή της δεν ευδοκίμησε. Αυτή η απάντηση, εκτός του ότι είναι αποκαρδιωτική, ακούγεται στο συνεργάτη μας ως “εγώ ξέρω, εσύ όχι”. Δεν κοστίζει να ακούσουμε την πρόταση και να εξηγήσουμε στην πορεία τους λόγους για τους οποίους η ιδέα δεν προχώρησε. Είναι η ιδανική στιγμή όπου η εμπειρία κι η νέα προσέγγιση πρέπει να συνυπάρξουν.

  03 “Δεν υπάρχει το budget”. Είναι ίσως μία σύνηθης απάντηση για να απορριφθεί μία νέα και ίσως φιλόδοξη πρόταση. Όταν, όμως, η απάντηση δίνεται χωρίς καν να γίνει μία μελέτη του αν όντως μπορεί η επιχείρηση να ανταποκριθεί στο όποιο κόστος αλλά και να την αξιολογήσει, η αίσθηση που μένει θυμίζει το “κάνε μόνο ό,τι σου λένε”. Οι νέες ιδέες, όμως, είναι κι αυτές που συχνά κινούν μια επιχείρηση και, εφόσον υπάρχει η δυνατότητα, πρέπει να υποστηριχθούν έστω με έναν μικρό προϋπολογισμό.

  04 ”Σου το είπα”. Ένας συνεργάτης σκέφτεται μία νέα στρατηγική που ίσως ωφελήσει την επιχείρηση. Του λέμε “όχι, δε θα δουλέψει”. Παρ’ όλα αυτά, εκείνος προσπαθεί να την υλοποιήσει κι αποτυγχάνει. Το “σου το είπα” μετά από αυτήν την α(πο)τυχία είναι σα να ρίχνουμε αλάτι στην πληγή του. Εκείνη τη στιγμή είναι πολύ καλύτερο να σιωπήσει. Ποιος μας λέει πως δε θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς στη θέση του;

05 “Δε συνάδει με τις διαδικασίες της εταιρείας”. Όταν οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να ακολουθούν ένα μηχανικό σχεδόν σύνολο διαδικασιών, διστάζουν να εκφράσουν προτάσεις που πιθανώς και να είναι καινοτόμες και φυσικά προσοδοφόρες. Αν αυτές οι διαδικασίες και οι κανονισμοί εμποδίζουν αυτήν την προοπτική εξέλιξης, τότε μάλλον πρέπει να αλλάξουν.

Ένας ζωτικός πυρήνας της βιωσιμότητας και, κατ’ επέκταση, της εξέλιξης της κάθε επιχείρησης είναι η αρμονία και η διάθεση για συνεργασία ανάμεσα στους εργαζόμενούς της. Για να επιτευχθούν αυτά όμως, πρέπει να γνωρίζει ο καθένας να ακούει την κάθε πλευρά και να προχωρά σε διάλογο για τα μετέπειτα επιχειρηματικά βήματα. Αλλιώς, δεν έχει σημασία πόσα χρόνια προϋπηρεσίας μετρά κάποιος. Αρκούνε οι λάθος λέξεις για να μειώσουν την όποια εμπειρία.

Ξοδεύουμε ένα μεγάλο μέρος της ημέρας μας στο χώρο εργασίας μας. Ακόμη κι όσοι έχουμε αυτό που κάποιοι αποκαλούν “dream job”, όμως, συναντούμε εμπόδια κι ανατροπές που είναι πολύ πιθανό να μας εκνευρίσουν. Κι όταν λέω να μας εκνευρίσουν, εννοώ σε βαθμό που να νιώθουμε πως φτάνουμε στα όριά μας. Πώς μπορούμε, επομένως, να αντιμετωπίσουμε τέτοιες καταστάσεις προτού κληθούμε να… μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα;

01 Παίρνουμε μια βαθιά ανάσα – ή και περισσότερες. Όταν νιώθουμε έτοιμοι να εκραγούμε, είναι προτιμότερο για λίγα λεπτά να κάτσουμε κάπου μόνοι και να αφιερώσουμε λίγα λεπτά στο να ηρεμήσουμε παρά να φτάσουμε στο σημείο να χάσουμε τον αυτοέλεγχό μας. Ακόμη κι αν βρισκόμαστε σε μία συνάντηση συνεργατών. Όταν είμαστε εκνευρισμένοι είμαστε και πιο ευερέθιστοι, πράγμα που σημαίνει πως, στην περίπτωση της έκρηξης είναι πιθανό να ξεστομίσουμε κάτι για το οποίο αργότερα να μετανιώνουμε. Οπότε δίνουμε λίγο χρόνο στον εαυτό μας αναπνέοντας αργά ή μετρώντας, κάνοντας γενικότερα οτιδήποτε θα εξισορροπήσει την πίεση και την αναπνοή μας, πράγματα που σηματοδοτούν τον εκνευρισμό. Όταν επιστρέψουμε, η κατάσταση από την οποία απομακρυνθήκαμε μπορεί να εξακολουθεί να υφίσταται, αλλά θα μπορούμε να τη διαχειριστούμε πιο ψύχραιμα. Άλλωστε… στην αντίθετη περίπτωση, ακόμη κι αν έχουμε δίκιο, θα το έχουμε χάσει αν αρχίσουμε να ουρλιάζουμε οργισμένοι.

02 Μαθαίνουμε… τα “κουμπιά” μας. Όταν νιώθουμε πως φτάνουμε στο “αμήν”, το επόμενο βήμα μετά την προσπάθειά μας να ανασυγκροτηθούμε, είναι να αντιληφθούμε τι είναι αυτό που τροφοδοτεί τον εκνευρισμό μας. Μπορεί να υπάρχει μία σύγκρουση με κάποιον συνεργάτη. Μπορεί να νιώθουμε πως τα projects και οι προθεσμίες μαζεύονται, στοιβάζονται και νιώθουμε πως δε μπορούμε να τα προλάβουμε όλα και (κυρίως) να τα ολοκληρώσουμε όπως θα θέλαμε. Αυτό που οδηγεί στην οργή είναι, στην πραγματικότητα, το άγχος. Αναγνωρίζουμε, λοιπόν, τι μπορεί να πυροδοτήσει την “έκρηξη” και το επεξεργαζόμαστε ώστε να περιορίσουμε το άγχος που μας προκαλεί.

03 Αναζητούμε τα θετικά της υπόθεσης. Κάτι ακόμη που μπορεί να τροφοδοτήσει την οργή μας είναι εκείνα τα “αν…” ποτ τριβελίζουν το μυαλό. “Αν ο/η συνάδελφος μου έφερνε εγκαίρως την αναφορά, θα ήμουν πιο προετοιμασμένος”. Ό,τι γίνεται, όμως, δεν… ξεγίνεται και τα “αν…” δεν έχουν πλέον ούτε θέση ούτε αξία. Οπότε επικεντρωνόμαστε στα θετικά της δουλειάς μας, στα σημεία που μας κάνουν να θέλουμε να συνεχίσουμε στην εταιρεία όπου εργαζόμαστε και για την οποία θέλουμε να βελτιωθούμε για καλύτερες επιδόσεις και (γιατί όχι;) ανέλιξη. Εστιάζουμε σε αυτά τα θετικά, λοιπόν, και συνεχίζουμε την προσπάθεια ψύχραιμα και παρακάμπτοντας στο μέγιστο δυνατό βαθμό τις όποιες αφορμές για προστριβές.

Στην ουσία, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να καλλιεργήσουμε την ικανότητα του αυτοελέγχου. Αυτός είναι που θα μας βάλει φρένο προτού αφεθούμε στην “έκρηξη” και χάρη στον οποίο θα μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε όπως πρέπει στην όποια δυσκολία: με επαγγελματισμό κι ωριμότητα.

Μια ακόμη άσχημη μέρα στη δουλειά; Ή μήπως ένας ιστός που νιώθεις πως ολοένα και σε καταπίνει μέσα του; Ευτυχισμένοι οι άνθρωποι που έκαναν το χόμπι τους επάγγελμα και κατάφεραν να ζουν από αυτό. Αλλά εσύ δεν είσαι ένας από αυτούς. Βαλτωμένος σε μια θέση που νιώθεις πως όχι μόνο δεν σε γεμίζει αλλά δεν σου αρμόζει καν. Πριν αποφασίσετε να παραιτηθείτε λοιπόν, ας δούμε αναλυτικά κάποια πράγματα.

Η εξάντληση είναι κακός σύμβουλος. Λίγη περισσότερη κούραση και αϋπνία, μπορούν πολύ εύκολα να μπερδέψουν τη σκέψη μας και την κρίση μας, αλλά και να θολώσει τις αποφάσεις μας καθώς και τις ευρύτερες κοινωνικές μας σχέσεις. Κάντε ένα χαλαρό ζεστό μπάνιο και προσπαθήστε να κοιμηθείτε λίγο παραπάνω. Ο ύπνος βοηθάει το σώμα μας να ανασυνταχθεί και τον εγκέφαλό μας να επεξεργαστεί καλύτερα τις πληροφορίες που έχει δεχθεί. Η στέρηση του ύπνου αυξάνει επίσης την ποσότητα κορτιζόλης στο σώμα μας. Αυτό συχνά ονομάζεται «ορμονικό στρες» και η διατήρηση υγιών επιπέδων είναι ζωτικής σημασίας για την ψυχική λειτουργία και την κυτταρική αναγέννηση.

Προσπαθήστε να αποστασιοποιηθείτε από την ρουτίνα σας, και δείτε την καθημερινότητά σας, ως τρίτος. Συχνά, βλέποντας από απόσταση το πρόβλημα, μπορεί να μας επιτρέψει να δούμε ξεκάθαρα τη λύση του. Επιπλέον, η ειδικευμένη βοήθεια μπορεί να είναι εξαιρετικά ευεργετική, καθώς εκπαιδεύεται ώστε να φτάσει γρήγορα στη ρίζα των θεμάτων που κυμαίνονται από τη σωματική έως τη διανοητική. Μερικές φορές απλές αλλαγές, όπως η προσθήκη στη διατροφή σας, περισσότερο υγιεινών τροφών, μπορούν να συμβάλουν στην ισορροπία ως προς τον τρόπο που αισθάνεστε και αντιμετωπίζετε σε καθημερινό επίπεδο.

Ίσως χρειαστεί να ανακατασκευάσετε ή να ανανεώσετε τις δεξιότητές σας προτού κάνετε στροφή στην καριέρα σας. Αξίζει επίσης να εξετάσετε αν τα πράγματα που αγαπάτε είναι στην πραγματικότητα τα πράγματα που θέλετε να ακολουθήσετε ως καριέρα, σε βάθος χρόνου. Ζητήστε συμβουλές από άτομα που κάνουν ό, τι θα θέλατε και εσείς να κάνετε και ανακαλύψτε τα υπέρ και τα κατά. Οι περισσότεροι άνθρωποι αγαπούν να μοιράζονται τις εμπειρίες τους, γι ‘αυτό ζητήστε τους να σας δώσουν τις inner info.

Εάν έχετε πάρει το χρόνο σας, έχετε κάνει την απαραίτητη έρευνα και είστε σίγουροι ότι η αποχώρηση είναι σωστή για εσάς, βεβαιωθείτε ότι είστε πλήρως προετοιμασμένοι. Ο μισθός των έξι μηνών θεωρείται γενικά καλός όγκος για να σας δώσει κάποιο χρονικό περιθώριο, μέχρι να μπείτε ενεργά στον καινούργιο σας ρόλο. Αυτό είναι επίσης σημαντικό καθώς σας βοηθάει να μην πανικοβληθείτε και να δεχτείτε την πρώτη θέση που θα βρείτε στο δρόμο σας. Αν δυσκολευτείτε να κάνετε οικονομίες, εξετάστε πως μπορείτε να κάνετε μικρές αλλαγές κάθε μέρα, όπως το να μην αγοράζετε τον πρωινό σας καφέ ή να παίρνετε έτοιμο φαγητό από το σπίτι.

Είναι πραγματικά σημαντικό να μην δημιουργήσετε το παραμικρό κακό κλίμα με την τρέχουσα δουλειά σας, καθώς οι καλές και γερές γέφυρες επικοινωνίας, μόνο καλό μπορούν να κάνουν στο μέλλον. Παραμείνετε επαγγελματίες και ευγενικοί και θα μπορούν μόνο καλά λόγια να σας προσάψουν, την επόμενη φορά που το όνομά σας, θα πέσει στο τραπέζι.

Πριν μερικές δεκαετίες στην αγορά εργασίας έβγαιναν μόνο οι φιλόδοξες γυναίκες. Γυναίκες που είχαν σπουδάσει και ευελπιστούσαν σε μία μεγάλη καριέρα και μία γερή θέση. Γυναίκες που ήθελαν να αλλάξουν τα δεδομένα και να βγάλουν από πάνω τους τη «ρετσινιά» του αδύναμου φύλλου.

Σήμερα πλέον η γυναίκα εργάζεται γιατί το θέλει, όχι από ματαιοδοξία,αλλά επειδή είναι μέρος της ζωής της και της καθημερινότητας της. Όμως, για τον περισσότερο κόσμο, η εργασία δεν είναι μόνο μία επιλογή, αλλά υποχρέωση. Η οικονομική κρίση εξαναγκάζει όλο και περισσότερες γυναίκες να βγουν στην αγορά εργασίας. Τι γίνεται όμως με εκείνες που έχουν οικογένεια και παιδιά; Πως μπορεί μία εργαζόμενη γυναίκα να τα βγάλει πέρα στο σπίτι μετά από μία δύσκολη μέρα στη δουλειά;

Μην αγχώνεστε! Λύσεις υπάρχουν. Όσες από εσάς ζείτε μαζί με τους γονείς σας έχετε κατά κάποιο τρόπο βγει από τη δύσκολη αυτή θέση μιας και μπορείτε να αφήσετε τα παιδιά στους γονείς ή στα πεθερικά.Ίσως δεν είναι η ιδανική λύση, αλλά η βοήθεια που θα σας προσφέρουν είναι πολύτιμη και, αφού πρόκειται για τους γονείς, κοστίζει καθόλου.

Σε περίπτωση τώρα που δεν έχετε αυτή την επιλογή, πρέπει να οργανωθείτε καλύτερα. Αρχικά, εάν τα παιδιά σας είναι σε μεγάλη ηλικία, δεν υπάρχει πρόβλημα, καθώς το πρωί θα λείπουν στο σχολείο. Εάν πάλι είστε μητέρα μωρού, το καλύτερο θα ήταν να βρείτε μία καλή νταντά. Προσέξτε! Τα πράγματα δεν είναι απλά γιατί θα εμπιστευτείτε το παιδί σας σε άτομο που δεν ανήκει στην οικογένειά σας. Δεν είναι ανάγκη να έχει τελειώσει το Πανεπιστήμιο. Είναι απαραίτητο όμως να αγαπάει τα παιδιά και να έχει υπομονή.

Το σημαντικότερο όλων όμως, είναι να ζητήσετε τη βοήθεια του συντρόφου σας. Μην φοβηθείτε να το κάνετε! Οι εποχές έχουν αλλάξει και μαζί με αυτές και τα οικογενειακά μοντέλα. Σήμερα, οι άντρες δεν πρέπει μόνο να προσέχουν τα παιδιά τους, αλλά και να βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού. Αν δεν μπορείτε να του ζητήσετε να πλύνει το μπάνιο ή να ξεσκονίσει. Μάθετέ του πώς να αλλάζει τις πάνες, πως να ντύνει και να φτιάχνει το φαγητό του παιδιού και αν πλύνει κανένα πιάτο ή βάλει κανένα πλυντήριο δεν θα πάθει και τίποτα!Άλλωστε οι περισσότεροι σήμερα, κάτι έχουν μάθει από τις δικές τους εργαζόμενες μητέρες…