Tag:

παρελθόν

Η αγάπη θέλει δύο…

Η αγάπη δεν γνωρίζει λόγια γιατί δεν ξέρει γράμματα. Γνωρίζει όμως από πράξεις γιατί πάντα ήξερε πως μόνο έτσι μπορεί να επιβιώσει. Δεν υπάρχει κάτι δυσκολότερο από τις ανθρώπινες σκέψεις. Από το να πρέπει να συνεννοηθούν δυο άνθρωποι που ο καθένας τους έχει άλλο σκεπτικό, άλλο χαρακτήρα και άλλες «αποσκευές». Σημασία όμως, δεν έχει ποιος έχει τις μεγαλύτερες ή τις πιο βαριές. Γιατί οι «αποσκευές» του καθενός μας, είναι ασήκωτες. Τουλάχιστον από τη δική μας πλευρά. Και αυτό που μετράει είναι το κατά πόσο μπορείς να βγάλεις τις υπερδυνάμεις από μέσα σου και να βοηθήσεις τον απέναντί σου, με τις δικές του, χωρίς να σε νοιάζει εάν θα κουραστείς ή εάν θα πονέσει η πλάτη σου. Αυτό φυσικά ισχύει σε όλων των ειδών τις σχέσεις. Γιατί είτε ερωτικές, είτε φιλικές, είτε συγγενικές, οι κανόνες μένουν πάντα οι ίδιοι.

Είναι αυτή η καθαρή ματιά που μπορεί να σου προσφέρει, όταν εσύ δείχνεις να πελαγώνεις. Και αυτή η αγκαλιά που θα σε κρατήσει όταν εσύ δείχνεις να καταρρέεις. Και αυτό τα χέρι που θα σκουπίσει τα δάκρυα από το μάγουλό σου όταν θα έχουν δημιουργήσει ολόκληρα ρυάκια. Και για να τα κάνεις αυτά, δεν χρειάζεσαι ούτε μάστερ ούτε αραδιασμένα πτυχία στο τοίχο σου. Τα μεγάλα προβλήματα, έρχονται για να δοκιμάσουν και να διαταράξουν αυτήν την ισορροπία. Και άπαξ και περάσουν το κατώφλι του σπιτιού σου, όλα ανεβαίνουν σε ένα τεντωμένο σκοινί, χωρίς προστατευτικό δίχτυ, και αρχίζουν να αιωρούνται πάνω από την άβυσσο.

Τα δικά μας προβλήματα, ήρθαν νωρίς στη ζωή μας. Και τους τελευταίους τέσσερις μήνες ακροβατούμε πάνω από πόνο, απόγνωση, φόβο και αμφιβολία για το μέλλον. Δυνατά προβλήματα που κανείς δεν πρέπει να βιώνει. Αλλά πως μπορείς να κρατήσεις αλώβητο κάτι τόσο εύθραυστο όσο είναι μια σχέση; It takes two to tango. Και η απάντηση είναι, μόνο όταν και οι δυο πλευρές θέλουν εξίσου. Και αν είμαι τυχερή για κάτι, είναι που δεν το θέλω μόνο εγώ.

Είναι καλό να δοκιμάζονται οι άνθρωποι. Δείτε το και σαν ξεσκαρτάρισμα αν θέλετε. Αν δεν αντέχεις τα δύσκολα τι να σε κάνω στα εύκολα; Εκεί τα καταφέρνω και μόνη μου. Σωστά; Μεγαλώνουμε και μερικές φορές νιώθω πως μυαλό δεν βάζουμε. Γιατί δεν βλέπουμε τα σημάδια. Μην γελιέστε. Είναι πάντα εκεί. Απλώς μερικές φορές επιλέγουμε να εθελοτυφλούμε. Από εγωισμό ή από χαμηλή αυτοπεποίθηση πιθανόν. Αλλά το αποτέλεσμα παραμένει ίδιο. Τα σημάδια έχουν πολλούς τρόπους να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Συνεπώς, μάθετε να τα βλέπετε, πριν να είναι πολύ αργά.

11/03/2019 0 comment

ΟΜΟΡΦΙΑ

Οι πανάδες θα είναι παρελθόν με αυτά τα προϊόντα

written by Εύη Τσανάκα

Αυτές οι φακίδες που θεωρήθηκαν χαριτωμένες και αξιαγάπητες όταν ήμασταν μικρότερες, τώρα είναι απλά ένα σημάδι της συσσωρευμένης έκθεσης στον ήλιο από τότε μέχρι και σήμερα. Και τα ίδια αυτά σημάδια, είναι που αργότερα σηματοδοτούν και προδίδουν το πέρασμα του χρόνου. Ακόμη χειρότερα, η υπέρχρωση έχει κληθεί να είναι το πιο εμφανές σημάδι ότι το δέρμα μας αρχίζει τη διαδικασία της γήρανσης. Και παρόλο που υπάρχουν οι δραστικές λύσεις απέναντί τους όπως το λέιζερ ενός δερματολόγου, οι λιγότερο επεμβατικοί τρόποι αντιμετώπισής τους, απευθύνονται σε όσους δεν έχουν έντονα προβλήματα, κοστίζουν πολύ λιγότερο και μπορούμε να τους βρούμε πολύ ευκολότερα.

1. Serum ταχείας δράσης που μειώνει τις καφέ κηλίδες και επαναφέρει τον ομοιόμορφο τόνο της επιδερμίδας. Ο συνδυασμός ενεργής βιταμίνης C με τα εκχυλίσματα από λευκή σημύδα και παιώνια, όχι μόνο καταπολεμούν τις καφέ κηλίδες αλλά εμποδίζουν τη δημιουργία νέων, με συστηματική χρήση.

2. H Dark Spots Solution Cream της Algotherm, μια κρέμα κατά των σκούρων κηλίδων με μη λιπαρή σύνθεση, που βελτιώνει την επιδερμίδα: η όψη της γίνεται πιο λαμπερή και ομοιόμορφη. Η επιδερμίδα είναι ορατά πιο λεία, ελαστική και απαλή. Ατέλειες και κοκκινίλες μειώνονται.

3. Αυτό το μεταξένιο γαλάκτωμα έχει τη δύναμη να μειώσει τις δυσχρωμίες και να επαναφέρει την αρμονία και την ομορφιά της επιδερμίδας. Η τεχνολογία melaperfect της Darphin , βοηθάει στη μείωση των καφέ κηλίδων ενώ εμποδίζει και την επανεμφάνισή τους. Πλούσια σε αντιοξειδωτικά συστατικά, ενδυναμώνει τη φυσική άμυνα της επιδερμίδας και βελτιώνει την ποιότητά της μέρα με τη μέρα.

4. Αν μπορούσατε να δείτε την επιδερμίδα σας σε 4 εβδομάδες από σήμερα, τότε θα ξεκινούσατε την περιποίηση σας τώρα! Νύχτα και μέρα, ο ενισχυμένος αυτός ορός, εμπλουτισμένος με τις πιο ισχυρές τεχνολογίες επιδιόρθωσης, βοηθά στην μείωση της εμφάνισης ανομοιόμορφου χρωματικού τόνου. Για όλους τύπους δέρματος.

5. Η διπλής-δράσης προσέγγιση της Clinique για φωτεινή επιδερμίδα με ομοιόμορφο χρωματικό τόνο. Ξεκινήσαμε με τη δύναμη του ορού μας Even Better Clinica με το σύμπλεγμα CL-302 για την αντιμετώπιση των σκούρων κηλίδων. Και το συνδυάσαμε με έναν νέο καταπραϋντικό ενισχυμένο ορό που προστατεύει την επιδερμίδα από ερεθισμούς που μπορούν να προκαλέσουν δυσχρωμίες. Η ορός κατανέμεται σε μια ιδανική ισορροπία λόγω της μοναδικής του αντλίας και της συσκευασίας διπλού θαλάμου.

6. Διορθώνει τις καφέ κηλίδες τοπικά χάρη στον αποτελεσματικό συνδυασμό λευκαντικών φυσικών συστατικών, εκχυλισμάτων και αντιοξειδωτικών (ενεργή βιταμίνη C). Το applicateur του είναι ειδικά μελετημένο ώστε να εφαρμόζετε το προϊόν με ακρίβεια πάνω στις κηλίδες.

7. Ένας ιδιαίτερα συγκεντρωμένος oil-free ορός που βελτιώνει την εμφάνιση των σκοτεινών σημείων, προάγει την τόνωση του δέρματος και ωθεί στην ακτινοβολία του. Αυτός ο καθαρός ορός προσφέρει την αξιοπρόσεκτη, επιστημονικά αποδεδειγμένη αντι-σκοτεινή ενέργεια σημείων σε ακριβώς 4 εβδομάδες. Διορθώνει τα υπάρχοντα σκοτεινά σημεία, αποτρέπει την εμφάνιση των σκοτεινών σημείων, και ωθεί την ακτινοβολία της χροιάς. Παρέχει την αντιοξειδωτική προστασία και προσφέρει στο δέρμα σας τη μοναδική αντιγηραντική ενέργεια με την υποκίνηση της παραγωγής κολλαγόνων και ελαστίνης. Το δέρμα σας θα ακτινοβολεί από μόνο του.

20/07/2018 0 comment

ΣΧΕΣΕΙΣ

Η Τέχνη να αποδεσμεύεις και να προχωράς, από την ‘Ελενα Καμπισοπούλου

written by The K-magazine

Mια σκηνή που πάντα με συγκινούσε χωρίς να ξέρω ακριβώς το γιατί ήταν όταν τα πρωινά τύχαινε να περάσω από κανένα σχολείο την ώρα που οι γονείς άφηναν τα μικρά τους στην πόρτα κι εκείνα φορτωμένα με τις δυσανάλογα μεγάλες τσάντες τους έτρεχαν στο προαύλιο για να προλάβουν τη στιγμή που θα χτυπούσε το κουδούνι.

Αυτή η στιγμή που οι φιγούρες των παιδιών αφηναν το χέρι του ενήλικα και απομακρύνονταν μου προξενούσε μια ανεξήγητη συγκίνηση. Δεν ήταν ότι ξυπνούσαν οι παιδικές μου αναμνήσεις, ήταν αυτή η κίνηση να αφήνεις το χέρι που σε κρατάει με ασφάλεια και σιγουριά για να προχωρήσεις μπροστά- μια κίνηση προυπόθεση για να μάθεις, να αναπτυχθείς, να μεγαλώσεις, να δοκιμάσεις τον εαυτό σου σε ένα περιβάλλον πιο σύνθετο , πιο αβέβαιο, πιο άγνωστο-που άγγιζε μια ευαίσθητη χορδή μέσα μου.

Η ζωή πρέπει αδιάκοπα να ρέει και να κινείται προς τα εμπρός. Είναι σαν το νερό που ρέει περνώντας από διάφορα εδάφη και απορροφώντας τα συστατικά τους αλλάζει και εμπλουτίζεται διαρκώς. Αν σταματήσουμε να κινούμαστε τότε τα πράγματα λιμνάζουν- ο νους μας συρρικνώνεται και οι ψυχές μας μαραίνονται. Η ικανότητα να αφήνουμε, να αποδεσμεύουμε, να προχωράμε και να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να αλλάζει είναι απαραίτητο μέρος της ζωής. Όταν δεν το κάνουμε, μένουμε κολλημένοι σε πράγματα, ανθρώπους και καταστάσεις που δεν μας ικανοποιούν πια, αντί να ζούμε τη ζωή που θέλουμε.

Φανταστείτε ένα βρέφος που αρνείται να αφήσει την ικανότητά του να μπουσουλάει προκειμένου να σταθεί όρθιο και να περπατήσει…Θα μου πείτε, δεν αφήνουμε κάτι όταν μαθαίνουμε να στεκόμαστε και να περπατάμε, είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης μας.

Κι όμως αφήνουμε. Αφήνουμε μια εκδοχή του εαυτού μας για να υιοθετήσουμε μια άλλη, καινούρια…

Παρά την έντονη ανάγκη μας να μείνουμε γατζωμένοι στο παλιό και το γνώριμο χρειάζεται να μάθουμε να το αφήνουμε για να πάμε παρακάτω. Ήδη από τη στιγμή της σύλληψής μας έρχεται η στιγμή που πρέπει να αφήσουμε το ζεστό και ασφαλές περιβάλλον της μήτρας για να βγούμε στη ζωή. Και αργότερα να αφήσουμε το παιδικό μας δωμάτιο και να ‘χτίσουμε’ το δικό μας σπίτι. . .Ακόμη και κάθε πρωί, χρειάζεται να αφήσουμε το ζεστό μας κρεβάτι για να σηκωθούμε και να ζήσουμε την καινούρια μέρα με όλες τις προκλήσεις και τις δυσκολίες αλλά και τις μικρές κρυμμένες χαρές….- ξέρω…δεν είναι πάντα εύκολο…

Έρχεται η ώρα που θέλουμε δεν θέλουμε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την άβολη αλήθεια ότι τίποτα δεν είναι μόνιμο και σταθερό, ότι όλα αλλάζουν….κι ότι αυτή είναι η μόνη βεβαιότητα που μπορούμε να έχουμε.

Πώς μπορούμε λοιπόν να αναπτύξουμε την ικανότητα να ανεχόμαστε την αβεβαιότητα, χωρίς αυτό να μας προκαλεί τρόμο; να πάψουμε να σφίγγουμε τα χέρια μας γύρω από όλα εκείνα που θέλουμε να κρατήσουμε άθικτα και απαράλλαχτα, να απολαύσουμε τη διαδρομή, ακόμη κι αν μας οδηγεί μέσα από σκοτεινά τούνελ, κοιλάδες και άγνωστες χώρες; Πώς αφήνουμε τη ροή να μας πάρει μαζί της;

Οι σκέψεις μας κατασκευάζουν πραγματικότητες. Όταν αντιστεκόμαστε στην αλλαγή και γατζωνόμαστε στο παλιό χάνουμε όλα εκείνα τα καινούρια που θα μπορούσαν να γεμίσουν τον κενό χώρο- αν επιτρέπαμε σε αυτό το χώρο να αδειάσει…

Ίσως σας φανεί αστείο αλλά κάποτε είχα ένα ζευγάρι αγαπημένα πέδιλα που μετά από καιρό είχαν αρχίσει να φθείρονται…τη μια κοβόταν το ένα τους λουράκι…μετά το άλλο… και κάθε φορά τα έστελνα στον τσαγκάρη της γειτονιάς που με την επιδεξιότητά του κατάφερνε να τα επιδιορθώσει. Μια μέρα, την πολλοστή φορά του τα έστειλα και μου τα γύρισε πίσω άφτιαχτα. Είχε πει να μου μεταφέρουν ότι: ‘ακόμη κι οι μεγάλοι έρωτες κάποτε τελειώνουν’. Ήταν πιο σοφός από μένα: είχε δίκιο κι έπρεπε να το πάρω απόφαση.

Χρειαζόμαστε στ’αλήθεια κάποιον να μας φέρει αντιμέτωπους με παρόμοιες αλήθειες, να μας πει ότι δεν θα ξαναφορέσουμε τα παλιά μας αγαπημένα πέδιλα ή ότι μια δουλειά, μια σχέση, μια συνήθεια έχει πάψει προ πολλού να μας ικανοποιεί;

Η συνέχεια του άρθρου της ψυχολόγου Έλενας Καμπισοπούλου στο site της Innerresources

15/05/2018 0 comment

PSYCHO & SEX

Οι 4 κακές συνήθειες που μας κάνουν δυστυχισμένους

written by Νατάσσα Σχοινά

Αυτές είναι οι συνήθειες που πρέπει να αφήσουμε για να είμαστε πιο χαρούμενοι.

«Επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως», λέει το αρχαίο ελληνικό ρητό που τόσο επιτυχημένα περιγράφει τη δύναμη της συνήθειας, μιας συνήθειας που καταλήγουμε συχνά να μην μπορούμε να ελέγξουμε και να γίνεται μέρος της καθημερινότητάς μας. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, τείνουμε να υποτιμούμε την κατάσταση, μη συνειδητοποιώντας πόσο μεγάλη επιρροή μπορεί να ασκεί πάνω μας κι επιτρέποντάς της να βάζει σιγά σιγά τα λιθαράκια για μια κακή (υποσυνείδητα κι συνειδητά) ψυχολογική κατάσταση.

Ζούμε στο παρελθόν.

Μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά, το παρελθόν έχει «γραφτεί» και, όσο και να το σκέφτεσαι, δεν αλλάζει.Όταν, όμως, ζεις στο παρελθόν, δε ζεις στο τώρα. Και κάπου εδώ η ζωή περνάει από μπροστά σου και σε βρίσκει με γυρισμένη την πλάτη. Ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι να αφήσουμε πίσω το «χθες», αλλά αυτό είναι που πρέπει να γίνει, ώστε να ανοίξει ο χώρος για τα καλύτερα πράγματα που περιμένουν να έρθουν.

Λέμε «ναι», ενώ θέλουμε να πούμε «όχι».

Πόσες φορές σας έχει τύχει να έχει ζητηθεί η γνώμη/άδειά σας σε κάτι και, ενώ θέλετε να πείτε «όχι», τελικά λέτε «ναι», είτε για να φανείτε συγκαταβατικοί, είτε για να μην στενοχωρήσετε κάποιον; Έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Californiaέδειξε ότι όσο περισσότερο δυσκολεύεται κάποιος να πει όχι, τόσο πιο πιθανό είναι να νιώθει άγχος, εξάντληση και κατάθλιψη. Μη φοβάστε, λοιπόν, να αρνηθείτε κάτι, καθώς, με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσετε να διώξετε από το μέλλον τις αρνητικές συνέπειες της καταπίεσης και της υπερβολικής δέσμευσης.

Δε ζητάμε βοήθεια.

Κάτι η περηφάνια μας, κάτι η θέληση που έχουμε να αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε την ανάγκη κανενός, μας εμποδίζουν από το να αναγνωρίσουμε ότι σε μια δεδομένη στιγμή χρειαζόμαστε τη βοήθεια ενός τρίτου. Στην πραγματικότητα, όμως, το να παραδεχόμαστε ότι δεν είμαστε παντογνώστες, μας κάνει αυθεντικούς, με αυτοπεποίθηση και φέρνει στη διάθεσή μας πολύ περισσότερους πόρους.

Αποφεύγουμε τα προβλήματα, αντί να τα λύνουμε.

Η άρνηση της ύπαρξης ενός προβλήματος και η αποφυγή του να το κοιτάξουμε «κατάματα», σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να το εξαφανίσει από τη ζωή μας. Παρότι, όμως, φαντάζει ακατόρθωτο, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να έρθουμε αντιμέτωποι με το πρόβλημα, για να μπορέσουμε να βρούμε τη λύση του, αν δε θέλουμε να το διαιωνίζουμε εις τους αιώνας των αιώνων, μέχρις ότου μετατραπεί σε μια τοξική κατάσταση.

20/05/2017 0 comment

DESIGN

9 vintage αντικείμενα που θα θέλαμε να (ξανα)δούμε

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Θυμάστε εκείνες τις εποχές που όλα ήταν λίγο πιο απλά και που απέπνεαν και μία κάποια ζεστασιά; Αυτή η απλότητά τους – που πλέον μόνο αυτά τα χρόνια μπορούμε να κατανοήσουμε – είναι αυτό που αποζητούν όσοι αγαπούν ο,τιδήποτε «ρετρό». Ας δούμε μερικά από αυτά μαζί.

Τηλέφωνο με περιστροφικό καντράν

Ναι, ναι, ήταν λίγο «μανίκι» να περιμένεις να επιστρέψει ο δακτύλιος στη θέση του έτσι κι ο αριθμός που καλούσες είχε ψηφίο από το 8 και μετά. Αλλά η αίσθηση του να κατεβάζεις το ακουστικό στην υποδοχή; Πού να το κάνεις αυτό με το smartphone; Ειδικά άμα σου τη «δώσει» ο συνομιλητής σου από την άλλη γραμμή, άντε εσύ να κατεβάσεις με πείσμα το ακουστικό!

Σχοινιά μπουγάδας

ΟΚ, προσωπικά δε μεγάλωσα και σε περιβάλλον όπου θα μπορούσα να συναντήσω κάτι τέτοιο σε καθημερινή βάση. Αλλά θα μου άρεσε η αίσθηση του φρεσκοπλυμένου ρούχου να έρχεται στη μύτη μου από το αεράκι. Συν του ότι πάντα μου άρεσαν οι σκηνές σε ταινίες όπου τα παιδάκια έπαιζαν κρυφτό σε αυτές τις μπουγάδες!

Αναλογικά ρολόγια

Όλα είναι ψηφιακά στην εποχή μας. Αλλά άλλη η αίσθηση του να μετράς το χρόνο βλέποντας τους δείκτες να τρέχουν. Ειδικά όταν μετράς αντίστροφα για κάποια ευχάριστη συνάντηση, ας πούμε!

Γραφομηχανή

Για λίγο είχα προλάβει το μπαμπά μου να έχει μία τέτοια στην εταιρεία που εργαζόταν. Πω, πω… Τι θα έγραφα σε μία τέτοια; Σελίδες αμέτρητες! Μόνο για να έχω την αίσθηση της δημιουργίας και της αγωνίας όταν άλλαζες σελίδα ή ταινία με μελάνι. Κι εκείνος ο ήχος των πλήκτρων; Μεθυστικός! Plus, θα καθόσουν να πιεις μόνος ή με την παρέα σου καφέ σαν άνθρωπος αντί να κάνεις βόλτες με το laptop ή το tablet ανά χείρας! Μία γραφομηχανή θα την ήθελα σίγουρα στο σπίτι μου τώρα! #sigh #μα_τη_θέλω_αλήθεια

Εξατομικευμένα είδη γραφής

Επιστολόχαρτα με το όνομά σου ή τα αρχικά σου, φάκελοι που «φωνάζουν» πόσο είχες αφοσιωθεί στο γράμμα που έγραψες… Ααααχ… Ωραία πράγματα!

Πιατέλες με γλυκίσματα

Γιατί τίποτα δε φωνάζει πιο δυνατά «Καλώς ήρθατε στο σπίτι μας» από μία πιατελίτσα με καραμέλες ή σοκολατάκια στο τραπεζάκι του σαλονιού.

Τσαγιέρες

Αν και δεν είναι τελείως εξαφανισμένες, δεν είναι σίγουρο πως θα βρει κανείς παντού αυτές τις τσαγιέρες που σφύριζαν μόλις το νερό έβραζε. Πόση θαλπωρή σπιτιού εκείνο το σφύριγμα…!

Τενεκεδάκια με κεράσματα

Αν και κατόπιν καλής έρευνας μπορεί να τα βρει κανείς, ούτε αυτά τα συναντά συχνά σε κάποιο σπίτι. Μόνο εγώ νομίζω πως άλλη γεύση είχαν τα κουλουράκια που έβγαιναν από εκεί μέσα;

Σετ ραπτικής

Εντάξει, όχι να κάτσεις να ράψεις ολόκληρο φουστάνι. Αλλά το να επιδιορθώσεις έστω ένα μικρό ξήλωμα φορώντας τη δαχτυλήθρα, ε, έχει αέρα άλλης εποχής. Κι επιπλέον κακά τα ψέματα, τα περισσότερα ρούχα τη σήμερον ημέρα έχουν πολύ σύντομη ημερομηνία «λήξης». Παραπάνω από χρήσιμο είναι… απαραίτητο το λες!

Δε μπορεί, κάτι από όλα αυτά… σας «συγκίνησε» κάπως! Τι ήταν αυτό; Εγώ σας είπα!

Πηγή & photos: http://www.countryliving.com/

19/07/2015 0 comment

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

Μυστικά ομορφιάς από το…παρελθόν!

written by The K-magazine

Ενώ υπάρχουν αρκετά μυστικά ομορφιάς από το παρελθόν κάποια από αυτά είναι κάπως επικίνδυνα. Εμείς σήμερα θα επικεντρωθούμε μόνο στα ασφαλή και ακίνδυνα που μπορούν μόνο να σας ωφελήσουν. Ας κάνουμε ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο και ας δούμε τι μπορούμε να μάθουμε από όμορφες γυναίκες του παρελθόντος!

1. Μηλόξυδο για το πλύσιμο του προσώπου: Κλεοπάτρα

Το πρώτο μυστικό ομορφιάς από το παρελθόν το χρησιμοποιούσε η Κλεοπάτρα. Θα χρειαστείτε 2 φλιτζάνια νερό και ένα κουταλάκι του γλυκού μηλόξυδο. Ανακατέψτε το νερό με το ξύδι και ξεπλύνετε με αυτό το πρόσωπο σας. Η Κλεοπάτρα καθώς και άλλες αιγύπτιες της εποχής χρησιμοποιούσαν αυτό το αντιβακτηριδιακό μείγμα και έπλεναν τα πρόσωπα τους.

2. Κόκκινο κρασί στο μπάνιο: Queen Mary

Το δεύτερο μυστικό ομορφιάς είναι το μπάνιο με κόκκινο κρασί. Το έκανε η Queen Mary της Σκωτίας. Αν θέλετε να δοκιμάσετε αυτή τη συνταγή ομορφιάς, την επόμενη φορά που θα κάνετε μπάνιο προσθέστε στο νερό της μπανιέρας ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και θα διαπιστώσετε πως το δέρμα σας θα γίνει λείο και απαλό σαν μετάξι.

3. Μάσκα με αυγό: Βασίλισσα Ελισάβετ

Το τρίτο μυστικό ομορφιάς το μάθαμε από τη Βασίλισσα Ελισάβετ, η οποία έκανε μάσκα από ασπράδι αυγού για θεραπεία ακμής, μείωση της ερυθρότητας και της φλεγμονής και επίσης για ένα πιο σφιχτό δέρμα. Σπάστε ένα αυγό, διαχωρίζοντας το ασπράδι από τον κρόκο. Στη συνέχεια εφαρμόστε το ασπράδι σε όλο το πρόσωπό. Αφήστε τη μάσκα για περίπου δέκα λεπτά και ξεπλύνετε με ζεστό νερό!

4. Μάσκα προσώπου με μέλι και σταφύλι: Κλεοπάτρα

Το τέταρτο μυστικό ομορφιάς το μάθαμε από την Κλεοπάτρα και είναι μια μάσκα για το πρόσωπο με μέλι και σταφύλι. Το σταφύλι περιέχει πολύτιμα συστατικά για το δέρμα, αντιοξειδωτικά και βιταμίνες που καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες. Πολτοποιήστε ένα φλιτζάνι πράσινα σταφύλια και ανακατέψτε τα με ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι. Εφαρμόστε τη μάσκα στο πρόσωπό σας. Αφήστε αυτό το γλυκό κέρασμα στο δέρμα σας για δέκα λεπτά και ξεπλύνετε με άφθονο χλιαρό νερό!

5. Χαλαρωτικό λουτρό με βότανα: Μαρία Αντουανέτα

Στην πέμπτη συνταγή θα απολαύσετε και εσείς ένα από τα αγαπημένα λουτρά της Μαρίας Αντουανέτας! Θα χρειαστείτε 2 κουταλιές της σούπας αποξηραμένα φύλλα θυμαριού, 2 κουταλιές της σούπας αποξηραμένα φύλλα μαντζουράνας, 2 κουταλιές της σούπας θρυμματισμένα φύλλα δάφνης και ένα φλιτζάνι ψιλοκομμένο θαλασσινό αλάτι. Βάλτε όλα τα υλικά σε μια κατσαρόλα με 1 ποτήρι νερό να πάρουν βράση και αφήστε τα να σιγοβράσουν για 10 λεπτά. Μόλις το μείγμα κρυώσει, προσθέστε το στο νερό της μπανιέρας και χαλαρώστε!

Πηγή: news.gr , Επιμέλεια: Βαρβάρα Λιόση

23/04/2015 0 comment

PSYCHO & SEX

9+1 συμβουλές για να νιώσετε ευτυχισμένοι

written by Ιωαννα Βλασση

Πόσο εύκολο είναι να νιώθει κανείς ευτυχισμένος τη σήμερον ημέρα; Πόσο εύκολο είναι, ακόμη κι αν κάποιος τα έχει όλα και το ξέρει, να αποκαλύψει χωρίς ενοχές ότι έχει αγγίξει την ευτυχία; Σίγουρα δεν είναι καθόλου εύκολο. Άλλωστε ευτυχισμένος μπορεί να νιώσει οποιοσδήποτε από εμάς, αρκεί να ξέρει πώς πρέπει να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ζωής και την καθημερινότητά του.

Ακολουθήστε μία προς μία τις συμβουλές μας για να βαδίσετε κι εσείς στο δρόμο της ευτυχίας, αλλάζοντας λίγα μόνο πράγματα στον τρόπο που βλέπετε την καθημερινότητά σας.

1) Σταματήστε να κατηγορείτε άλλους ανθρώπους όταν συμβαίνει κάτι. Αν όλοι μας αναλαμβάναμε το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί και δεν σπεύδαμε να αποδώσουμε τις ευθύνες σε άλλους, αμέσως θα νιώθαμε πολύ πιο πλήρεις και σωστοί άνθρωποι, αλλά και λιγότερο αγχωμένοι μιας και η ευθύνη της διόρθωσης του λάθους θα ήταν δική μας, άρα και ελεγχόμενη από εμάς.

2) Δεχτείτε το χαρακτήρα σας, την εμφάνισή σας και γενικώς της ζωή σας όπως είναι, και μην την ωραιοποιείτε για να γίνετε αποδεκτοί από τους άλλους. Όσο κι αν εντυπωσιαστεί κάποιος ακούγοντάς σας ή βλέποντάς σας, η χαρά που σας προσφέρει πραγματικά διαρκεί πολύ λιγότερο από τη λύπη και το κενό που θα νιώθετε εσείς μέσα σας έχοντας πει ψέματα.

3) Μην γκρινιάζετε όλη την ώρα. Η γκρίνια είναι ο χειρότερος σύμμαχος σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. Αν δοκιμάσετε έστω και για μία ημέρα να μην γκρινιάξετε καθόλου, στο τέλος της θα νιώσετε πολύ πιο ήρεμοι και χαλαροί.
4) Σταματήστε να κρίνετε και να κάνετε κηρύγματα στους ανθρώπους που αγαπάτε. Η αίσθηση και μόνο ότι ένας αγαπημένος σας στενοχωριέται με αυτά που του λέτε σας γεμίζει με συναισθήματα ενοχών και θλίψης, ακόμη και χωρίς να το καταλαβαίνετε.

5) Αποφύγετε να μένετε προσκολλημένος σε πρόσωπα, καταστάσεις και πράγματα. Είναι καλό στη ζωή μας να μην είμαστε απόλυτα προσκολλημένοι σε αντικείμενα και σχέσεις, για να μπορούμε έτσι να βιώσουμε μία ενδεχόμενη απώλειά τους. Δεν εννοούμε να μην δένεστε συναισθηματικά με τίποτα και με κανέναν, διότι και αυτό θα έφερνε τη δυστυχία, αλλά να μην λειτουργείτε με εμμονές.

6) Μην κολλάτε στο παρελθόν και σε γεγονότα που έγιναν και πέρασαν. Αν ο Θεός ήθελε να δίνουμε βάση στο παρελθόν για να πορευτούμε, θα μας έβαζε τα μάτια στην πλάτη. Επειδή λοιπόν, «τα πάντα εν σοφία εποίησε» κάποιο λόγο θα είχε που μας έφτιαξε έτσι ώστε να κοιτάμε μπροστά!

7) Μην κυριεύεστε από τους φόβους σας. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε φόβους. Κανείς, μα κανείς όμως, δεν έχει γεννηθεί μέχρι σήμερα χωρίς να νιώσει φόβο ή μακροπρόθεσμα κάποια ή κάποιες φοβίες. Όταν όμως φτάνουμε σε σημείο οι φόβοι μας να καθορίζουν τη σκέψη και την καθημερινότητά μας, τότε απομακρυνόμαστε ολοένα και περισσότερο από την πραγματική ευτυχία.

8) Προσπαθήστε να μην απαιτείτε να περνούν όλα από τον έλεγχό σας. Και μόνο η αίσθηση ότι είστε υπεύθυνοι εσείς και μόνον εσείς για ό, τι συμβαίνει στην καθημερινότητα τη δική σας και των οικείων σας, σας φορτώνει με άγχος και δεν σας επιτρέπει να απολαμβάνετε τις όμορφες στιγμές της ζωής.

9) Βάλτε στόχους και προσπαθήστε να τους επιτύχετε. Ο δρόμος προς την επίτευξη είναι πάντοτε μαγικός, και σας γεμίζει με ενθουσιασμό και μικρές δόσεις ευτυχίας.

10) Μην σκέφτεστε αυτά που θέλετε να έχετε και δεν τα έχετε. Σκεφτείτε αυτά που δεν θέλετε να έχετε και δεν τα έχετε!

Τον “χάρτη” για το δρόμο μας προς την ευτυχία τον σχεδιάζουμε εμείς και είναι για τον καθένα μας διαφορετικός. Συνταγή για την επιτυχία δεν υπάρχει, υπάρχουν όμως μερικά βήματα που αν τα χειριστούμε σωστά θα μας οδηγήσουν στη δική μας Μέκκα.

Συμβουλή δική μου είναι, ότι για να αλλάξουμε τον κόσμο μας, θα πρέπει πρώτα να αλλάξουμε τον τρόπο που τον βλέπουμε, έτσι ώστε να βρούμε τη δύναμη να παλέψουμε για να αποκτήσουμε αυτό που ονειρευόμαστε.

19/10/2014 0 comment

LIFE&STYLE

Όταν οι διάσημοι γίνονται ήρωες στην πραγματική ζωή, από τη Νατάσα Σχοινά

written by Νατάσσα Σχοινά

Είναι διάσημοι, είναι λαμπεροί, έχουν ζωές που όλοι μας λίγο ή πολύ ζηλεύουμε, όμως, πίσω από το τέλειο φαινομενικά κόσμο τους κρύβεται ένα «βαρύ» παρελθόν. Γεγονότα που έχουν σημαδέψει τις ζωές του φαντάζουν να είναι σκηνές από αστυνομικές και δραματικές ταινίες. Παρά, όμως, τα όσα έχουν ζήσει βρήκαν τη δύναμη να συνεχίσουν και να πολεμήσουν για τη ζωή τους πιο πολύ από ποτέ.

Jennifer Hudson

H τραγουδίστρια και βραβευμένη ηθοποιός Jennifer Hudson, περίπου 6 χρόνια πριν, έζησε έναν πραγματικό εφιάλτη, όταν ο εν διαστάσει άντρας της αδερφής της, William Balfour, πυροβόλησε και σκότωσε τη μητέρα, τον αδερφό και τον ανιψιό της σε μία έκρηξη θυμού, όπως ονομάστηκε. Η Hudson όχι μόνο συγχώρησε τον δολοφόνο αλλά ίδρυσε κι ένα φιλανθρωπικό οργανισμό προς τιμήν του ανιψιού της με όνομα «Julian. D. King Foundation».

Ο οργανισμός στοχεύει «στο να παρέχει σταθερότητα, υποστήριξη και θετικές εμπειρίες για παιδιά από όλα τα υπόβαθρα για να βοηθήσει να γίνουν παραγωγικοί, σίγουροι και ευτυχισμένοι ενήλικες».

Liam Neeson

Ο αγαπημένος Αμερικάνος ηθοποιός Liam Neeson το 2009 έχασε τη σύζυγό τους (επίσης ηθοποιό) Natasha Richardson σε ένα τραγικό ατύχημα την ώρα που έκανε σκι στο Μόντρεαλ. Όταν η σύζυγός του διαγνώστηκε «εγκεφαλικά νεκρή» εκείνος την κράτησε σε τεχνητή υποστήριξη, μέχρι όλοι οι συγγενείς να την αποχαιρετήσουν ενώ μετά επέτρεψε τη δωρεά τριών οργάνων της (καρδιά, συκώτι και νεφρά) για να βοηθήσει άλλους να ζήσουν.

Oprah Winfrey

Η πλέον επιτυχημένη παρουσιάστρια και γενικά γυναίκα αυτήν τη στιγμή δε βρήκε ένα δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα. Το ακριβώς αντίθετο. Στα 10 της χρόνια έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από μέλη της οικογένειά της, καταλήγοντας στην εφηβεία σε συνεχή σεξουαλική εκμετάλλευση. Έμεινε έγκυος, όταν ήταν μόλις 14 αλλά έχασε το μωρό της μετά τη γέννα.

Μετά από όλα αυτά, κατάφερε να είναι άριστη μαθήτρια στο λύκειο, να κερδίσει υποτροφία για πανεπιστήμιο και είναι εδώ που είναι σήμερα.

Charlize Theron

Σε ηλικία μόλις 15 ετών η γοητευτική ηθοποιός, Charlize Theron, είδε τη μητέρα της να σκοτώνει τον αλκοολικό και επιθετικό πατέρα της, ενώ βρισκόταν σε αυτοάμυνα. Η εμπειρία αυτή, όπως ήταν λογικό, σημάδεψε τη ζωή της αλλά δεν άφησε ποτέ να την εμποδίσει.

«Είναι ένα κομμάτι μου, αλλά δεν κυβερνά τη ζωή μου», είπε σε συνέντευξή της. Κυνήγησε όσο ποτέ τα όνειρά της και έγινε η πρώτη Νοτιαφρικανή που κέρδισε Όσκαρ.

Bill Cosby

Αμερικανός ηθοποιός, κωμικός, παραγωγός και ακτιβιστής, ο Bill Cosby βίωσε ο, τι ένας γονιός δε θα ‘θελε ποτέ να ζήσει. Το 1997 ο γιος του, Ennis, σε ηλικία 27 ετών δολοφονήθηκε την ώρα που άλλαζε ένα σκασμένο λάστιχο από κακοποιούς που προσπάθησαν να τον ληστέψουν.

Ο Cosby με τη βοήθεια της γυναίκας του προσπάθησε να σταθεί στα πόδια του μέσα στην τραγικά επίπονη κατάσταση που βίωνε. Μετά τον χαμό του γιού του πήρε μέρος στο show «LittleBill»για παιδιά προσχολικής ηλικίας και έγραψε μαζί με τον Charles Kipps την οικογενειακή κωμωδία «Fat Albert».

Για περισσότερες πληροφορίες για τη Νατάσα Σχοινά, πατήστε εδώ

02/09/2014 0 comment

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Το παρελθόν της «Emily Thorne» σε comics από Marvel & ABC

written by Αντιγόνη Αδαμοπούλου

Μετά τη συνεργασία τους για τη μεταφορά της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς του ABC «Once Upon A Time», το κανάλι κι η Marvel Comics ανανεώνουν τη συνεργασία τους. Αυτή τη φορά τόπος δράσης είναι τα κοσμικά Hamptons. Σωστά… το θρίλερ «Revenge» θα γίνει η βάση ενός νέου graphic novel, σύμφωνα με ανακοίνωση μέσω του USA Today που έγινε αυτό το σαββατοκύριακο. Ηρωίδα θα είναι φυσικά η μυστηριώδης Emily Thorne, που στη σειρά την υποδύεται η Emily VanCamp.
Η επικίνδυνη κοσμοπολίτισσα της σειράς θα είναι η πρωταγωνίστρια του comic book που θα φέρει τον τίτλο «Revenge: The Secret Origin of Emily Thorne» και θα κυκλοφορήσει στις 3 Σεπτεμβρίου από τη Marvel Comics. Την ιστορία υπογράφουν η Erica Schultz κι ο σεναριογράφος της σειράς Ted Sullivan, ενώ τα σκίτσα θα αναλάβουν οι Vincenzo Balzano και Dustin Nguyen.

Προτού προχωρήσω για την είδηση, επιτρέψτε μου να σας βάλω για λίγο στο κλίμα του «Revenge»:
Η κοσμική Emily Thorne, της οποίας η άφιξη στην αριστοκρατική κοινωνία των Hamptons εγείρει ερωτήματα, δεν είναι άλλη από την Amanda Clarke. Όταν η Amanda ήταν εννέα χρονών, ο πατέρας της, David, κατηγορήθηκε άδικα για χρηματοδότηση τρομοκρατών που ευθύνονταν για την πτώση ενός αεροσκάφους όπου έχασαν τη ζωή τους περίπου 240 άνθρωποι. Η Amanda ανακάλυψε πως υπεύθυνοι γι’ αυτό ήταν η οικογένεια Grayson, στην οποία ανήκει κι η εταιρεία μέσω της οποίας έφυγε το «μαύρο» αυτό χρήμα, Grayson Global. Σκοπός της Amanda είναι να καταστρέψει τους ανθρώπους που της στέρησαν τον πατέρα της και τη ζωή που θα μπορούσε να έχει. Για τρεις σαιζόν, λοιπόν, οι τηλεθεατές παρακολούθησαν την Emily Thorne να κατατροπώνει πολλούς εχθρούς – σωματικά, οικονομικά κι όπως αλλιώς μπορείτε να φανταστείτε – για να πάρει την εκδίκησή της.

Συνεχίζω με το θέμα τώρα!

Το comic book ασχολείται χρόνια πριν η Emily Thorne εμφανιστεί στα Hamptons, με τη δεκαεννιάχρονη Amanda να βρίσκεται στην Ελβετία για την πρώτη της αποστολή μετά την εκπαίδευσή της, την οποία ανέλαβε ο Ιάπωνας μέντοράς της, Takeda. «Τα σκέλη της ιστορίας που θέλουμε να αφηγηθούμε είναι η καταγωγή της γυναίκας που βλέπουν οι τηλεθεατές στο πρώτο επεισόδιο της σειράς. Μια κοπέλα διαφοροποιημένη από το κορίτσι που βρέθηκε στο αναμορφωτήριο όταν την απομάκρυναν από τον πατέρα της», λέει ο παραγωγός της σειράς, Sunil Nayar.

Η Emily είναι μία ψυχρή παρουσία, η οποία αναζητά τρόπους για να εκδικηθεί τους ανθρώπους που την αδίκησαν δίνοντάς τους μία γεύση από το δικό τους φάρμακο. Παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί να μαθαίνει τις τακτικές και τις δεξιότητές της ενάντια σ’ έναν εχθρό που συνδέεται με όσους κατέστρεψαν αυτήν και τον πατέρα της. «Ξεκινάμε από την αρχή, όπου όταν τα πράγματα δεν είναι ακριβώς στη θέση τους, η Emily πρέπει να αντιδράσει γρήγορα.», δηλώνει η Schultz. «Επίσης δεν έχει την εμπειρία που έχει στη σειρά, επομένως λογικό είναι να υπάρχουν λάθη και στραβοπατήματα.». Επισημαίνει ακόμη πως αυτό που βλέπουν οι fans της Emily στην οθόνη είναι «το σύνολο όλων των μαθημάτων που έχει διδαχθεί, ενώ ακόμη στο graphic novel… παίζει και ξύλο!».

Οι φίλοι του «Revenge» θα μάθουν την πρώτη φορά που επιστρατεύει το «κροκοδείλιο βλέμμα» και που μαθαίνει τη δύναμη που μπορεί να χειριστεί σα μία ξανθιά σεξοβόμβα, σύμφωνα με τον Sullivan. Το βιβλίο επίσης δίνει απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα των fans, όπως το τι έκανε το κοριτσάκι που μεγάλωσε ως Amanda Clarke να αλλάξει ταυτότητα με την πρώην συγκρατούμενή της, καθώς και γιατί δε σκοτώνει. «Υπάρχει μία διαφορά ανάμεσα στην Emily κι έναν συνηθισμένο εκδικητή. Δεν είναι ο Charles Bronson, δε μπορεί να φυτέψει μία σφαίρα στο κεφάλι κάποιου.», λέει ο Sullivan. «Είναι ένας χαρακτήρας comic. Έχει μία ταυτότητα, είναι μία πλούσια κοπέλα που παρουσιάζεται σαν κοσμική τη μέρα και τη νύχτα αναζητά εκδίκηση. Επειδή είναι τόσο πολύπλοκος χαρακτήρας και μετράει πολλούς εχθρούς από το παρελθόν της, το περιβάλλον ενός graphic novel της ταιριάζει απόλυτα.».

Επιπλέον ο Sullivan αναφέρει πως σήμερα δε διαβάζουν comics μόνο τα παραδοσιακά fanboys. «Υπάρχει ένα συχνά υποτιμημένο γυναικείο κοινό εκεί έξω, και το “Revenge”, τόσο ως graphic novel, όσο κι ως τηλεοπτική σειρά, μπορεί να καλύψει αυτό το κοινό για έναν μεγάλο αριθμό fans που ψάχνουν για έναν δυναμικό χαρακτήρα».

Πηγές: Hitfix & USA Today
Photos: Pinterest

Προσωπικό σχόλιο: Πρώτον… πώς μου ξέφυγε η φάση με το «Once Upon A Time»;;;;; Απαράδεκτη….
Δεύτερον… στην Ελλάδα πότε θα μας έρθει η Emily Thorne, είπαμε;;;;

19/02/2014 0 comment

LIFE&STYLE

Ολλανδία: Βασιλιάς μετά από 123 χρόνια!

written by Κατερίνα Μαντά

Η παράδοση του να ηγείται γυναίκα της Ολλανδίας “έσπασε” για πρώτη φορά από το 1890. Ο πρίγκιπας διάδοχος Βίλχεμ-Αλεξάντερ,πρίγκιπα της Οράγγης, είναι από χθες το πρωί ο νέος βασιλιάς της χώρας, μετά την υπογραφή από την μητέρα του της Πράξης Παραίτησής της, όπως όριζε το Σύνταγμα.

Είναι ο νεότερος γαλαζοαίματος ηγέτης, αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, καθώς οι περισσότεροι ξεπερνούν τα 70 και ίσως αυτός με το πιο “ένδοξο” παρελθόν!
Ας σταθούμε αρχικά όμως στο γεγονός ότι για πρώτη φορά από το 1890, έπειτα από μια αντιβασίλισσα και τρεις βασίλισσες, ένας άνδρας καλείται να ανέβει στο θρόνο…

Η δύσκολη εφηβεία…
Μεγαλύτερος από τρία αδέλφια, ο Βίλχεμ-Αλεξάντερ έδειξε από την πιο νεαρή ηλικία ένα δύσκολο χαρακτήρα. Δυσφορώντας για το γεγονός ότι βρισκόταν μονίμως κάτω από τους προβολείς της δημοσιότητας, θα πετάξει χιονόμπαλες στους δημοσιογράφους κατά τις διακοπές του στην Αυστρία και μετά, σε ηλικία 11 ετών, θα καλέσει τους ολλανδούς δημοσιογράφους «να αδειάσουν τη γωνιά» στο τέλος μιας φωτογράφησης.

Στην ίδια ηλικία, ο ίδιος και οι αδελφοί του διασκεδάζουν πετώντας με λαστιχάκια μικρά μπαλάκια από αλουμινόχαρτο σε μια επίσημη παρέλαση με την ευκαιρία της Γιορτής της Βασίλισσας, η οποία αποτελεί εθνική γιορτή.

Περνάει στη συνέχεια μια δύσκολη εφηβεία και οι γονείς του, η βασίλισσα Βεατρίκη και ο πρίγκιπας Κλάους, τον στέλνουν να τελειώσει τις δευτεροβάθμιες σπουδές του σε ένα ιδιωτικό σχολείο στην Ουαλία. Αποκτά τότε την εικόνα ενός γλεντζέ, ο οποίος αστειεύεται λέγοντας ότι θα άφηνε ευχαρίστως το θρόνο στον αδελφό του.

Ο Βίλχεμ-Αλεξάντερ θα επονομαστεί μάλιστα «Πρίγκιπας Πιλς», από τα λίτρα της μπύρας που κατέβαζε σε φοιτητικές βραδιές στη διάρκεια των σπουδών του στην Ιστορία στο πανεπιστήμιο του Λάιντεν (δυτική Ολλανδία), τις οποίες άρχισε το 1987, μετά τη στρατιωτική θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό.

Ο πρίγκιπας είχε ανέκαθεν πάθος για τα σπορ: παίζει τένις, γκολφ, κάνει ιστιοπλοΐα και, όπως σχεδόν όλοι οι Ολλανδοί, πατινάζ επί πάγου. Το 1986 ολοκλήρωσε μια θρυλική κούρσα πατινάζ 200 χιλιομέτρων στη βόρεια Ολλανδία.

Σκάνδαλο Νο1:Γάμος με την κόρη ενός χουντικού από την Αργεντινή

Η συνάντησή τους με την Μάξιμα, το 1999, και ο γάμος τους από έρωτα, ο οποίος παραλίγο να ματαιωθεί εξαιτίας της απαγόρευσης που επιβλήθηκε στη συμμετοχή του πατέρα της, καταλήγουν να τον καταστήσουν δημοφιλή.Ο πατέρας της Μάξιμα, ο οποίος είχε διατελέσει υφυπουργός κατά τη δικτατορία στην Αργεντινή, δεν είχε πάρει την άδεια να παραστεί στο γάμο της κόρης του και δεν ήταν παρών στην ενθρόνιση του. Σύμφωνα με τη σύζυγό του, ο Βιλχεμ-Αλεξάντερ είναι «ευφυής, τρυφερός, δυνατός, έχει τα πόδια του στη γη».Έουν αποκτήσει τρία παιδιά: την πριγκίπισσα διάδοχο Καταρίνα-Αμαλία, 9 ετών, την Αλέξια, 7 ετών, και την Αριάν, 6 ετών.

Πιστεύεται πως βρίσκεται πιο κοντά στους πολίτες και πως είναι πιο προοδευτικός από τη μητέρα του. Ο Βίλχεμ-Αλεξάντερ διαβεβαίωσε εξάλλου σε συνέντευξη, η οποία μεταδόθηκε πριν από την ενθρόνισή του, ότι θέλει να είναι ένας «βασιλιάς του 21ου αιώνα» και όχι ένας «φετιχιστής του πρωτοκόλλου».

Σκάνδαλο Νο2 : Επενδύσεις δισεκατομμυρίων στη Μοζαμβίκη

Το 2009, πούλησε μια πολυτελή κατοικία διακοπών υπό κατασκευή σε παραλία της Μοζαμβίκης υπό την πίεση μιας εχθρικής κοινής γνώμης. Το έργο προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, ιδίως επειδή οι κατασκευαστές ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα διαφθοράς, ενώ υπήρξαν υπόνοιες ότι ο τρόπος με τον οποίο ο Βίλεμ Αλεξάντερ και η σύζυγός του διέθεσαν τα κεφάλαια για την επένδυση δεν ήταν διαφανής.

Πλέον διαθέτουν ένα πολυτελές συγκρότημα τριών κατοικιών με πισίνα, αξίας 4,5 εκατομμυρίων ευρώ, στο Κρανίδι.

Πηγή:http://www.kathimerini.gr

01/05/2013 0 comment

ΑΠΟΨΕΙΣ

Let go, από τη Ναταλία Αργυράκη

written by George Portelli

Blue Valentine

από τη Ναταλία Αργυράκη-Δημοσιογράφο

Το έχω ξαναπεί (και ξαναγράψει): μερικές φορές πρέπει απλά να αφήσουμε το παρελθόν πίσω μας και να κοιτάξουμε μπροστά. Ή μάλλον, όλες τις φορές.

Το παρελθόν είναι ένα ακόμη μάθημα στο ημερολόγιο του μυαλού μας. Έφυγε, όμως. Πάει. Μόνο κερδισμένοι αξίζει να βγούμε από αυτό. Ούτε να το θυμόμαστε και να κλαίμε, ούτε να το εξιδανικεύουμε, ούτε να θέλουμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Κάπως έτσι γίνεται και με τα πρόσωπα του παρελθόντος. Πρέπει να φύγουν. Να μείνουν εκεί. Πόσες φορές κι εγώ γύρισα το κεφάλι μου και κοίταξα πίσω, πιστεύοντας πως θα δω -τι; κάποιο θαύμα;- μια καλύτερη εκδοχή αυτού που άφησα πίσω μου. Μα πόσο τραγικά λάθος έκανα. Όχι μόνο δεν υπήρξαν ποτέ βελτιωμένες εκδοχές, αλλά οι εικόνες ήταν έως και θολές, υπενθυμίζοντάς μου ότι είναι πια πολύ μακριά, πολύ.. Ακόμη κι αν το παρόν μας δυσαρεστεί, ακόμη κι αν δεν είναι αυτό που φανταζόμαστε ή θα θέλαμε ή ελπίζαμε πως θα έχουμε, ακόμη και τότε, μπορούμε μόνο να παλέψουμε για το καλύτερο αύριο. Όχι να ανοίξουμε ξεχασμένα σεντούκια, παραμυθιάζοντας τον εαυτό μας, λέγοντάς του πως κάπου εκεί, ανάμεσα στα παλιά μας αντικείμενα θα βρούμε κάτι καλύτερο από το τώρα. Κάτι στο οποίο χρωστάμε μια ακόμη ευκαιρία. Είναι σαν να θες να πετάξεις τον ωραίο σου μοντέρνο και μεγάλο καθρέφτη επειδή ράγισε ελάχιστα στη μια άκρη, για να επαναφέρεις έναν παλιό, σκονισμένο, θαμπό καθρέφτη, πιστεύοντας πως θα βλέπεις το είδωλό σου καλύτερα. Δεν γίνεται. Μπορείς όμως να επισκευάσεις τον καθρέφτη σου.

Closer

Why isn’t love enough? (Closer)
Η Μ. και ο Σ. συναντήθηκαν σε ένα μέρος τυχαίο, αλλά σε timing κατάλληλο: πονεμένοι και οι δύο από το παρελθόν τους, παρασυρμένοι από παροδικούς δεσμούς και απογοητευμένοι. Όχι όμως τελείως. Ένα κομμάτι τους ήλπιζε ακόμη στην ύπαρξη του άλλου μισού και στην αγάπη που, επιτέλους, έρχεται κάποια στιγμή, και είναι σωστή. Τα κομμάτια του παζλ ενώθηκαν γρήγορα και παρά τις υπαρκτές (όπως σε όλες τις σχέσεις) δυσκολίες, γρήγορα βρέθηκαν να ζουν μαζί, να ονειρεύονται μαζί και να σκέφτονται πόσο τυχεροί υπήρξαν που ήρθε ο ένας στη ζωή του άλλου. Οι πόνοι του παρελθόντος έδειχναν πια γιατρεμένοι για τα καλά, ξεχασμένοι σχεδόν, αφημένοι στη λήθη. Η Μ. και ο Σ. βάδιζαν πια ευτυχισμένοι σε ένα δικό τους, καινούργιο μονοπάτι, μακριά από τα δύσβατα μονοπάτια που ξεχωριστά είχαν περπατήσει πριν. Ώσπου ο “πόνος” του Σ. μια μέρα επανήλθε, βρέθηκε μπροστά του ξανά, κι εκείνος κλήθηκε να τον αντιμετωπίσει και πάλι: ή να τον απορρίψει, σαν να μην τον είδε ποτέ, ή να λυγίσει. Και λύγισε. Και βγήκε από το κοινό μονοπάτι, νομίζοντας πως δεν ήταν το σωστό. Ενώ εκείνο, το παλιό, το πονεμένο, το απωθημένο, αυτό το μονοπάτι αξίζει ακόμη μια ευκαιρία. Κι όλα αυτά τα όνειρα; Οι στιγμές; Τα λόγια; Αυτό το μοίρασμα που ήρθε και έκλεισε τις πληγές τι ήταν; Ένα γιατρικό; Τι τέλος να δώσει κανείς σε αυτή την ιστορία; Να πει ότι ήταν ένα σύντομο ξέσπασμα που συνέπεσε με μια συνάντηση από το παρελθόν ή ότι ο πόνος τελικά είναι πιο ελκυστικός από την πραγματική ευτυχία; Ότι η Μ. και ο Σ. θα συνεχίσουν να περπατούν κρατώντας πιο σφιχτά τα χέρια τους ή η Μ. θα μείνει μόνη και ο Σ. κατ’ επιλογήν θα ξαναπονέσει;

Lust,Caution

PS: Οι ταινίες από τις οποίες διάλεξα τις εικόνες είναι μερικές από τις αγαπημένες μου ιστορίες αγάπης. Οι ήρωες του Blue Valentine προσπάθησαν αλλά δεν τα κατάφεραν, κι έτσι κράτησαν στο μυαλό τους τις καλές στιγμές τους και άφησαν το παρελθόν τους πίσω. Στο Closer η αγάπη δεν είναι αρκετή για να κρατήσει δύο ανθρώπους μαζί, γιατί υπάρχει και ο πόθος. Είναι όμως αυτή ευτυχία; Και στο Προσοχή, Πόθος (Lust, Caution), ο πόθος γίνεται έρωτας, όμως οι πράξεις των ηρώων καθοδηγούνται μέχρι τέλους από άλλα ένστικτα. Σωστό ή λάθος;

Η αγάπη νικά.
Το παρελθόν μένει πίσω.
Just let go.

* η Ναταλία Αργυράκη ειναι δημοσιογράφος στο περιοδικό ΟΚ και έχει το δικό της blog το the-red-studio.blogspot από το οποίο αναδημοσιεύουμε το κείμενο

Πηγή: http://the-red-studio.blogspot.gr

05/01/2013 0 comment

Οι αναγνώστες γράφουν

Μαθήματα ζωής, από τη Ναταλία Αργυράκη

written by George Portelli

ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΩΤΟ
Είναι που… πολλές φορές δεν μας καίγεται καρφί γι’ αυτά που έχουμε στη ζωή μας, αλλά για αυτά που δεν έχουμε. Για αυτά που δεν ήρθαν ενώ τα περιμέναμε, ή ήρθαν αλλά όχι όπως τα περιμέναμε, για αυτά που δεν έγιναν πράξη, για τις ευκαιρίες που δεν μας δόθηκαν αλλά μας άξιζαν. Δεν… Για αυτά τα “δεν” παραδόξως φαίνεται πως διαθέτουμε άπλετο χρόνο, μπορούμε να σπαταλάμε όλη μας την ενέργεια γι αυτά. Μπορούμε να τα συζητάμε παντού και πάντα. Εμείς, οι δυστυχείς, οι αδικημένοι από τη ζωή, οι άτυχοι, αυτοί που δεν είχαν ευκαιρίες, που δυσκολεύτηκαν να αποκτήσουν όσα έχουν, που κι αυτά που έχουν δεν είναι πιο σημαντικά από αυτά που δεν έχουν.

Έτσι λοιπόν, τα απόντα της ζωής μας, αποκτούν μια αξία ανεκτίμητη, μαγική, είναι ξαφνικά το κέντρο του κόσμου μας. Ώσπου… κανείς δεν θέλει να μας ακούσει άλλο, κανείς δεν θέλει να μας παρηγορήσει ξανά, κανείς δεν έχει τη διάθεση να του μεταβιβάσουμε απαισιόδοξα και αρνητικά συναισθήματα. Κι έτσι τα “δεν”, τα πραγματικά “δεν”, αυτά που τόσο καιρό προσκαλούσαμε εμείς οι ίδιοι στη ζωή μας, ήρθαν τελικά και μας βρήκαν. Έγιναν πραγματικό κομμάτι μας. Όμως, όλοι οι υπόλοιποι έφυγαν.

ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ

Είναι που… πολλές φορές ξεχνάμε να χαρούμε αυτά που έχουμε τώρα. Τα κοιτάζουμε από την αρνητική πλευρά τους, από την πιο θολή τους όψη, ψάχνουμε να βρούμε τι μειονέκτημα έχουν, τι μπορούμε να τους αλλάξουμε. Ξεχνάμε τα όμορφα που μας δίνουν, τα όμορφα που περνάμε μαζί τους, τις στιγμές που χαμογελάμε πραγματικά ή αγαπιόμαστε πραγματικά ή νιώθουμε πλήρεις. Τα ξεχνάμε γιατί δεν τα ζούμε στ’ αλήθεια. Γιατί αναζητούμε εκείνο το ψεγάδι που θα γίνει το άλλοθι για να μην είμαστε ευχαριστημένοι. Αισθανόμαστε πίεση, θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι, θέλουμε να είμαστε διαφορετικοί ή να είναι οι άλλοι διαφορετικοί, δεν μας αρέσει αυτό που ζούμε γιατί έχει και σκούρες πλευρές, έχει και δυσκολίες, έχει και ανηφόρες.

Και πάλι παραβλέπουμε ότι τα πάντα έχουν σκούρες πλευρές και ανηφόρες και ότι η πραγματική ελευθερία δεν είναι η εγκατάλειψη των πάντων ούτε είναι η φυγή: πραγματικά ελεύθερος είσαι όταν αγαπάς και αγαπιέσαι, όταν χαίρεσαι την κάθε μέρα σου μαχόμενος, όταν είναι επιλογή σου να αγαπάς και το κάνεις χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς να θέτεις εμπόδια, χωρίς να κλείνεις το δρόμο εσύ ο ίδιος στην ευτυχία σου.

Μην ξεχνάς:Feeling good is a choice!

Πηγή: http://the-red-studio.blogspot.gr

13/11/2012 0 comment

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

10 Τρόποι για να γίνετε άμεσα ευτυχισμένοι

written by Ιωαννα Βλασση

30/10/2012 2 comments

ΣΧΕΣΕΙΣ

Ο έρωτας ανά δεκαετία….

written by George Portelli

Στο Δημοτικό, όλα ήταν απλά. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να μαζέψεις όλο σου το κουράγιο, να πάρεις μια βαθιά ανάσα (ίσως και μια σοκολάτα σε κόκκινο περιτύλιγμα, αν ήσουν πιο προχωρημένος, ή πρωταγωνιστής διαφήμισης) και να ζητήσεις από τον έρωτα της ζωής σου να «τα φτιάξετε». Μετά, λίγα πράγματα μπορούσαν να διαταράξουν την ηρεμία σου. Τουλάχιστον μέχρι ο έρωτας της ζωής σου να σου πει ότι θέλει να «τα χαλάσετε», χωρίς απαραίτητα να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος για αυτό, απλά έτσι, για να προστεθεί λίγο σασπένς στη «σχέση σας». Και η ζωή στο προαύλιο συνεχιζόταν…

Τα πράγματα αρχίζουν να περιπλέκονται μερικά χρόνια αργότερα, όταν ο αληθινός κόσμος εισβάλλει στην ζωή, και κατ’ επέκταση στη σχέση. Και, ανάλογα με την ηλικία των δύο εμπλεκόμενων μερών, περιπλέκει με διαφορετικό τρόπο τα προβλήματα, το φλερτ, το σεξ και τις αιτίες χωρισμού. Για του λόγου το αληθές, αναγνωρίστε την φάση της σχέσης σας στον παρακάτω μίνι οδηγό –και εκφράστε τις αντιρρήσεις σας στα σχόλια στο τέλος του κειμένου.

Στα 20…

Το φλερτ: Κατ’ αρχάς, δεν είναι ακριβώς φλερτ. Είναι μια αδέξια προσπάθεια να ανοίξεις κουβέντα, στο όνομα της οποίας (προσπάθειας) μπορούν να επιστρατευθούν τα πάντα: από αποτυχημένες ατάκες – φόρο τιμής στην ποπ κουλτούρα μέχρι «κοινά ενδιαφέροντα» που συνήθως περιλαμβάνουν μουσική, ταινίες και video games.

Το σεξ: Είναι πολύ (σε ποσότητα, συχνότητα, διάρκεια). Είναι πειραματικό (ακριβώς σαν τις μουσικές που ακούς: κάποιοι πειραματισμοί πετυχαίνουν, κάποιοι όχι). Είναι θέμα συζήτησης (στις παρέες, όχι μεταξύ των άμεσα εμπλεκομένων).

Τα προβλήματα: Του/ της αρέσω; Θα του/ της αρέσω το ίδιο και αύριο; Κι αν με κερατώσει; Κι αν αλλάξει γνώμη; Κι αν χωρίσουμε και καταστραφεί ο κόσμος; Κοίταξε την σερβιτόρα, ή μου φάνηκε; Μήπως είμαι πολύ μικρός για σχέσεις;

Οι αιτίες χωρισμού: Κοίταξε τη σερβιτόρα. Είμαι πολύ μικρός για σχέσεις. Θέλω να αποκτήσω εμπειρίες. Τώρα που το σκέφτομαι, η σερβιτόρα μου αρέσει περισσότερο.

Στα 30…

Το φλερτ: Έχει την ακρίβεια χειρούργου, την αυτοπεποίθηση χολιγουντιανού σταρ και την δομημένη σκέψη καθηγητή πανεπιστημίου.

Το σεξ: Είναι λιγότερο, αλλά ποιοτικότερο. Έχει πολλά κοινά σημεία με την παραπάνω περιγραφή του φλερτ. Είναι θέμα συζήτησης, συχνότερα μεταξύ των άμεσα εμπλεκομένων, σπανιότερα στις παρέες.

Τα προβλήματα: Έχω δουλειά. Έχω πάρα πολλή δουλειά. Μήπως παραμελώ τη σχέση μου για τη δουλειά; Μήπως παραμελεί τη σχέση μας για τη δουλειά; Μήπως να παντρευτούμε; Μήπως έχω φτάσει σε ηλικία να κάνω παιδιά; Είναι ο κατάλληλος/ η κατάλληλη για να κάνω μαζί του/ της παιδιά;

Οι αιτίες χωρισμού: Παραμελεί τη σχέση μας για τη δουλειά. Είμαι πολύ μικρός/η για να παντρευτώ και να κάνω παιδιά. Κι εκεί που το σκεφτόμουν αυτό, μ’ έπιασε ανασφάλεια και για να επιβεβαιωθώ τον/ την κεράτωσα με τον/ την συνάδελφο στο φωτοτυπικό.

Στα 40…

Το φλερτ: Είναι πιο ιντελεκτουέλ, λιγότερο εμφανώς φλερτ, αλλά πολύ περισσότερο αποτελεσματικό. Όταν συμβαίνει. Γιατί δε συμβαίνει κάθε μέρα.

Το σεξ: Είναι, όπως θα το έθετε ο Μελ Γκίμπσον, «αυτό που θέλουν οι γυναίκες» –ή οι άνδρες, αντίστοιχα. Όταν συμβαίνει. Γιατί δε συμβαίνει κάθε μέρα. Είναι θέμα συζήτησης (κυρίως θεωρητικής, με τους μικρότερους που ζητάνε συμβουλές).

Τα προβλήματα: Πώς θα προλάβω να πάρω τα παιδιά από το σχολείο, να τελειώσω τη δουλειά, και να δω και τους κολλητούς λίγο; Γιατί να μην πάει εκείνος/η να πάρει τα παιδιά από το σχολείο, μπας και καταφέρω να τελειώσω τη δουλειά; Μήπως δεν κάνουμε αρκετό σεξ; Λες να με κερατώνει με τον/ την συνάδελφο στο φωτοτυπικό;

Οι αιτίες χωρισμού: Κουράστηκα να παίρνω συνέχεια εγώ τα παιδιά από το σχολείο. Δεν κάνουμε και αρκετό σεξ. Με κεράτωσε με τον/ την συνάδελφο στο φωτοτυπικό.

Πηγή: http://sex.in2life.gr

11/10/2012 0 comment

PSYCHO & SEX

Αυτό το έχω ξαναζήσει…!

written by The K-magazine

Κάποια στιγμή όλοι μας έχουμε βιώσει αυτό το περίεργο συναίσθημα όταν ζούμε μία κατάσταση, ότι την ίδια την έχουμε ξαναζήσει στο παρελθόν! Είναι αρκετά περίεργο το συναίσθημα και σε πολλές περιπτώσεις εγείρει συζητήσεις παραφυσικών δραστηριοτήτων και διορατικών ικανοτήτων, αλλά τι συμβαίνει στην πραγματικότητα;

Έχουν διατυπωθεί πολλές σχετικές θεωρίες αλλά οι πιο πλήρως επιστημονικά αποδεδειγμένες αλλά και δημοφιλείς στην ακαδημαϊκή και επιστημονική κοινότητα είναι δύο. Σύμφωνα με την πρώτη θεωρία, το συγκεκριμένο συναίσθημα σχετίζεται με τη μνήμη μας καθώς παρόλο που η μνήμη μας μπορεί και ανακαλεί περιστάσεις που έχουν βιωθεί ξανά στο παρελθόν, υπάρχει και η μνήμη η οποία ενεργοποιείται βάσει της ομοιότητας μιας κατάστασης με μία άλλη παρελθοντική. Στην πράξη, έχουμε την ψευδαίσθηση ότι τη συγκεκριμένη κατάσταση την έχουμε ξαναζήσει αλλά στην ουσία είναι απλά μία περίσταση που μοιάζει με μία αντίστοιχη παρελθοντική εμπειρία.

Εναλλακτικά, η εμπειρία του déjà vu μπορεί να σχετίζεται με την δική μας ανασφάλεια για το μέλλον. Σε περίπτωση δηλαδή που βιώνουμε υψηλά επίπεδα άγχους και στρες υπάρχει πιθανότητα να αισθανθούμε ότι κάτι το έχουμε ξαναζήσει και αυτό συμβαίνει ως μία προσπάθεια του εγκεφάλου μας να συνδυάσει τις εικόνες που ζούμε με άλλες οικείες και να μειώσει ταυτόχρονα την ανησυχία για το τι πρόκειται να συμβεί μελλοντικά.

Μάλιστα, επιστήμονες υποστηρίζουν πως κυρίως τα οπτικά ερεθίσματα ενός περιβάλλοντος και ειδικότερα τα παρόμοια γεωμετρικά σχήματα που υπάρχουν σε δύο παρόμοιες καταστάσεις είναι αυτά τα οποίο εγείρουν αυτό το συναίσθημα του déjà vu.

Καλώς ή κακώς η επιστήμη έχει μία τάση να καταρρίπτει πολλούς αστικούς μύθους και παράξενες εμπειρίες! Δυστυχώς ακόμη και το ροζ συννεφάκι της καρμικής σχέσης μίας προηγούμενης ζωής έχει μία πιο απτή επιστημολογική εξήγηση που μάλιστα βασίζεται σε σταθερά γεωμετρικά σχήματα και νευρολογικές συνάψεις του εγκεφάλου!

30/08/2012 0 comment