υγεία

Ο γλυκάνισος είναι ένα ιδιαίτερο μπαχαρικό, για το οποίο οι απόψεις του κόσμου διίστανται. Είναι ένα ανθοφόρο φυτό στην οικογένεια των Απιίδων ή Σκιαδοφόρων και μοιάζει με άλλα μπαχαρικά, όπως είναι η γλυκόριζα. Χρησιμοποιείται κατά κόρον στην παρασκευή γλυκών κι από αυτόν παρασκευάζεται το ούζο και το τσίπουρο. Η χαρακτηριστική του γεύση σε κάνει ή να τον λατρεύεις ή να τον μισείς, αλλά αυτό που δεν μπορείς να του αρνηθείς είναι οι ευεργετικές του ικανότητες για τον ανθρώπινο οργανισμό.

1. Μία κουταλιά της σούπας σε μόλις 23 θερμίδες προσφέρει πρωτεΐνη, φυτικές ίνες, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορο, κάλιο και μαγγάνιο.
2. Ο γλυκάνισος μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα της κατάθλιψης, μίας κατάσταση που πλήττει το 25% των γυναικών και το 12% των αντρών στον κόσμο.
3. Μπορεί να προστατεύσει κατά του στομαχικού έλκους, άρα και να μειώσει συμπτώματα, όπως ναυτία, δυσπεψία και αίσθηση καψίματος. Απαιτείται, όμως, περαιτέρω έρευνα για να επιβεβαιωθεί με μεγαλύτερη ακρίβεια.
4. Αποτρέπει την ανάπτυξη βακτηριδίων και μυκήτων, άρα μειώνει και τον κίνδυνο μολύνσεων με τις αντιμικροβιακές του ιδιότητες.
5. Το ενεργό συστατικό του γλυκάνισου, η ανεθόλη, μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο του επιπέδου του σακχάρου, ειδικά αν συνδυαστεί με μία συνολικά σωστή διατροφή.
6. Μπορεί να συμβάλλει ακόμη και στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της κλιμακτηρίου, όπως είναι η κούραση, οι εξάψεις και η ξηρότητα στο δέρμα.
7. Λειτουργεί ευεργετικά για το ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνοντας την εμφάνιση φλεγμονών, που συνδέονται με χρόνιες ασθένειες, όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος κι οι καρδιακές παθήσεις.

Μία από τις πιο κοινές δερματικές παθήσεις που μπορούν να εμφανίσουν μικροί και μεγάλοι είναι το έκζεμα και μάλιστα θα εκδηλωθεί σίγουρα σε έναν στους δέκα ανθρώπους. Η ατοπική δερματίτιδα,  όπως είναι επίσης γνωστή, εκδηλώνεται αρχικά με ξηρά σημεία του δέρματος, τα οποία αργότερα παρουσιάζουν φλεγμονή (ερυθρότητα και μικρά σπυράκια που μοιάζουν να περιέχουν υγρό) και δημιουργούν έντονη αίσθηση κνησμού.

               Αν και, όπως προαναφέραμε, είναι μία κοινή πάθηση, το έκζεμα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την καθημερινότητα του πάσχοντα, καθώς μπορεί να εμφανιστεί σε όλο το σώμα, αλλά κυρίως στα χέρια, τα γόνατα και τους αγκώνες. Ενίοτε μπορεί να οφείλεται σε αλλεργική αντίδραση σε κάποιο προϊόν περιποίησης ή κάποιο είδος καθαριστικού, όμως αυτό μπορεί να καθοριστεί αν ο πάσχων παρακολουθεί τι μπορεί να προκαλεί τις εξάρσεις αυτές, με την αιτιολογία σαφώς να διαφέρει από άτομο σε άτομο. Εφόσον κάποιος εντοπίσει την αιτία που προκαλεί το έκζεμα μπορεί να μετριάσει την κατάσταση προσέχοντας κυρίως να μην ξύνει την προβληματική περιοχή, διατηρώντας τα χέρια και τα νύχια του καθαρά και στη συνέχεια αποφεύγοντας ό,τι μπορεί να την επηρεάσει:

               01. Υφάσματα. Τα συνθετικά υφάσματα δεν επιτρέπουν στο δέρμα να αναπνέει, οπότε η καλύτερη επιλογή είναι τα βαμβακερά ρούχα.

               02. Διατροφή. Όπως συμβαίνει με την ακμή, για παράδειγμα, έτσι και με το έκζεμα κάποιες τροφές πιθανώς να το επιδεινώνουν. Οι πιο συνήθεις “ύποπτοι” είναι το γάλα και τα αυγά, όμως μπορεί υπεύθυνο μπορεί να είναι σχεδόν οποιοδήποτε τρόφιμο. Σε αυτήν την περίπτωση καλό είναι να παρατηρούμε την όποια αντίδρασή έχει το δέρμα μας σε κάθε τροφή.

               03. Ξηροδερμία. Το ξηρό δέρμα μπορεί να “σκάσει” ή να εμφανίσει αίμα ή πύον, κάνοντας την κατάσταση πιο επώδυνη. Το κλειδί είναι η σωστή και τακτική ενυδάτωση κι ιδανικά είναι τα σκευάσματα που είναι σχεδιασμένα αποκλειστικά για το έκζεμα κι όχι απλά μία τυχαία ενυδατική σειρά περιποίησης.

               04. Άγχος. Αλίμονο που δε θα ήταν στη λίστα μας! Το άγχος αποδεδειγμένα ωθεί το σώμα να ενεργοποιήσει μηχανισμούς προστασίας, άρα φλεγμονή. Το να αποφύγει κανείς τελείως στρεσογόνες καταστάσεις είναι, δυστυχώς, μη ρεαλιστική συμβουλή, όμως μπορεί να απευθύνεται σε ανθρώπους που εμπιστεύεται ώστε να συζητά ή έστω να εξωτερικεύει τις σκέψεις και τα συναισθήματα που του προκαλούν άγχος.

               05. Το περιβάλλον. Ενίοτε μπορεί να ευθύνονται οι απότομες αλλαγές του καιρού, αλλά και τα επίπεδα μόλυνσης στην ατμόσφαιρα. Ειδικά αν το έκζεμα εμφανίζεται κατά τη χειμερινή περίοδο, καλό είναι ο χώρος όπου διαμένουμε να βρίσκεται σε θερμοκρασία που να επιτρέπει στο σώμα να διατηρήσει τη δική του φυσιολογική θερμοκρασία.

               Η συνήθης αγωγή που συνιστούν οι δερματολόγοι είναι αλοιφή που περιέχει στεροειδή, όπως κορτιζόνη, για αντιμετώπιση της φλεγμονής σε συνδυασμό με μία μαλακτική/ενυδατική αλοιφή. Βεβαίως, σε κάθε περίπτωση, συμβουλευόμαστε το γιατρό μας, καθώς είναι εκείνος ο μόνος που μπορεί να μας παραπέμψει σε μία πιο στοχευμένη κι οπωσδήποτε πιο αποτελεσματική αγωγή.

Η βιταμίνη Α (ως γνωστόν) συμβάλλει στην υγεία των ματιών μας και μεταξύ άλλων, βοηθά στην διατήρηση ενός υγιούς δέρματος απαλλαγμένο από ακμή κι ενισχύει το ανοσοποιητικό. Σαφώς επειδή ενίοτε μπορεί η ημερήσια συνιστώμενη ποσότητα να είναι ανεπαρκής μέσω της διατροφής πιθανώς κάποιος να στραφεί σε συμπληρώματα βιταμινών. Ωστόσο, όταν αυτά καταναλώνονται υπέρ του δέοντος, περισσότερο επιβαρύνουμε τον οργανισμό μας παρά τον βοηθάμε.

               Τα λιποδιαλυτά στοιχεία, όπως εν προκειμένω η βιταμίνη Α, έχουν την τάση να αποθηκεύονται στο σώμα ως λίπος αντί να αποβάλλονται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα στοιχεία αυτά να παρουσιάζουν τοξικότητα. Στην περίπτωση της βιταμίνης Α, όταν αυτή είναι σε πλεονάζουσα ποσότητα, τα πρώτα συμπτώματα είναι πονοκέφαλος και δερματικά εξανθήματα. Άλλα συμπτώματα που μπορούν να παρουσιαστούν είναι δυσκολία στην όραση, έντονος κνησμός στο δέρμα λόγω ξηρότητας, πόνος στις αρθρώσεις κι ευαισθησία στο φως, ενώ αν η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να δημιουργήσει ακόμη και βλάβες στο ήπαρ.

               Καθώς η βιταμίνη Α βρίσκεται σχεδόν σε όλα τα σκευάσματα συμπληρωμάτων διατροφής, είναι πολύ εύκολο κάποιος να υπερβεί το ανώτατο όριο ημερήσιας πρόσληψης βιταμίνης Α, το οποίο είναι 1,05 mg, με τη συνιστώμενη ποσότητα να είναι τα 0,7 mg. Είναι λοιπόν, προτιμότερο η πρόσληψη να γίνεται μέσω τροφών πλούσιων σε καροτενοειδή, όπως τα λαχανικά πορτοκαλί χρώματος (καρότα, γλυκοπατάτες κ.ο.κ.). Εξίσου όμως καλές πηγές είναι οι ντομάτες, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά (π.χ. σπανάκι), τα αυγά, τα γαλακτοκομικά, ο σολομός και το καρπούζι που διανύει και την εποχή του.

               Σε κάθε περίπτωση προτού αρχίσουμε να λαμβάνουμε κάποιο συμπλήρωμα διατροφής, είναι καλό να συμβουλευόμαστε πρώτα το γιατρό μας, ο οποίος μπορεί και να μας καθοδηγήσει αναλόγως τις ανάγκες του οργανισμού μας.